Ανασκόπηση - αναδρομή στο 2017 - Τι διάβασα μέσα στη χρονιά - μέρος Z'
Entry posted by Kurdy Malloy
1736 προβολές
Εντάξει έχει καταντήσει γελοίο, αλλά προσπαθώ κάθε φορά που βρίσκω λίγο χρόνο και ησυχία να το προχωράω. Μπορεί να είναι το τελευταίο μέρος, μπορεί και όχι. Θα φανεί στην πορεία. Ξεκινάμε μπας και προλάβω πριν νυστάξω.
Από τα κορυφαία παιδικά ή μάλλον προεφηβικά BD των τελευταίων ετών, με την ανάλογη αναγνώριση. Μία μαθήτρια και η κοριτσοπαρέα της, μπλέκουν σε περιπέτειες, αυτή θέλει να γίνει συγγραφέας, φαντάζεται παντού μυστήρια και προσπαθεί να τα λύσει. Χμμμμμ... Πολύ καλό, αν είχα κορίτσι θα το έπαιρνα, αν έβγαινε στα ελληνικά πιθανότατα να το έκανα δώρο σε όποιον ξέρω να έχει κορίτσι. Αλλά δεν έχω. Και παραείναι κοριτσίστικο. Και πέρα από αυτό είναι και ελαφρώς επαναλαμβανόμενο στην πλοκή. Είναι γραμμένο σαν ημερολόγιο εναλλάσονται σελίδες κόμικ με ημερολογίου. Θα άξιζε αν μπορούσε να βρεθεί σε μία πιο προσιτή γλώσσα.
O Φαντομάς πριν τον κάνει γαϊτανάκι ο Λουΐ ντε Φυνές ήταν από τους δημοφιλέστερους, εντυπωσιακότερους και βιαιότερους ήρωες της γαλλικής λογοτεχνίας των αρχών του 20ου. Οι ταινίες που ανάφερα, ίσως τον καθιέρωσαν σαν καρικατούρα στο μυαλό των πολλών. Ευτυχώς ήρθε αυτό το έργο και τον επανατοποθέτησε στη θέση που του αξίζει. Όσοι παρακολουθούν τα νέα BD και ειδικά τα λεγόμενα critically acclaimed που λέμε και στην Καλλιράχη, υποθέτω ότι θα τον έχουν τρακάρει. Ένας Φαντομάς βίαιος, αδίστακτος, πανούργος, αποφασισμένος, τρομακτικός. Το σχέδιο απέχει συνειδητά από τον ρεαλισμό και δίνει ακριβώς αυτή τη φαντασιακή ατμόσφαιρα που χρειάζεται, ελαφρύνοντας κάπως και τη σπλατεριά. Κρίμα που δεν το βρίσκω ούτε σε σκανλέισο, από τα πραγματικά αξιόλογα έργα των τελευταίων ετών. Ας ελπίσουμε να γυριστεί καμία ταινία Φαντομάς τώρα στα κοντά να το ανακαλύψει και κανένας εκδότης.
O Gibrat είναι ένας πολύ ταλαντούχος κατά τη γνώμη μου καλλιτέχνης. Εξαιρετικά σενάρια, που έχουν μία ισορροπία στην περιπέτεια, την ελαφριά πολιτική και στο αίσθημα-συναίσθημα. Επίσης είναι και εξαιρετικός σχεδιαστής, με όμορφες ή πετυχημένες φιγούρες και εξαιρετικά αστικά ή υπαίθρια τοπία. Ένα θεματάκι βέβαια το έχει με τις φάτσες. Έτσι όταν ήρθε η ώρα να διαβάσω κι αυτό, έχοντας μείνει πάρα πολύ ικανοποιημένος από το Matteo, και η πρωταγωνίστρια μου φάνηκε οικεία φάτσα και ο μορφονιός έμοιαζε με τον Ματέο, λίγο εδώ η έμπνευση μοιάζει να είναι ρηχή, αλλά δεν πειράζει. Όλο το υπόλοιπο είναι αρτιότατο. Κυκλοφορεί και στα αγγλικά από την IDW υπό τον τίτλο Flight of the Raven. Η υπόθεση για όποιον νοιάζεται, είναι γαλλική αντίσταση και το λαβ στόρι μεταξύ ενός τομαριού κλεφτρονιού και μιας αντιστασιακιάς, τις τελευταίες μέρες των Γερμανών στο Παρίσι.
Είναι μία δουλειά σε σενάριο Dufaux. Και εδώ όσοι (αν υπάρχουν) με παρακολουθούν θα πάθουν ένα μικρό σοκ. Μου άρεσε. Η μικρή του διάρκεια; Το όμορφο σχέδιο της Tillier - διαδόχου του αξέχαστου Delaby στο Complainte και κοντά του στο στυλ και την προσέγγιση; Η έξυπνη διαχείριση του ανθρωπομορφισμού και των φανταστικών πλασμάτων των μύθων; Το αποτέλεσμα είναι καλό. Ειδικά όταν ξεκινάς με μικρό καλάθι λόγω του σεναριογράφου. Όχι πως είναι κακός, το έχω πει επανειλλημένως, αλλά θα κάνει πάντα την παραπάνω ντρίπλα και θα χύσει την καρδάρα με το γάλα. Εδώ παίξαμε απλή μπαλίτσα και το αποτέλεσμα ήρθε 
To διαζύγιο Van Hamme και Francq ήταν ένα από τα πλέον πολύκροτα στα BD των τελευταίων χρόνων. Η σειρά είναι ίσως το magnus opus του Van Hamme, τόσο σε σκέτα συγγραφικό επίπεδο με βιβλία όσο και σε επίπεδο κόμικ με την αποκλειστική συνεργασία και αφιέρωση του Φρανκ στον Λάργκο. Ήταν λοιπόν δεδομένο ότι υπήρχε μεγάλη αγωνία σε όλους τους πολυάριθμους φαν της σειράς για το αποτέλεσμα. Στο θέμα σχέδιο όχι και τόσο, η αξία του Φρανκ είναι αποδεδειγμένη. Βέβαια και αυτός ίσως απελευθερωμένος έκανε πιο κινηματογραφικό το σχέδιό του και σχεδίασε μία Claire Underwood σε βασικό ρόλο, ενώ και άλλοι χαρακτήρες μου θύμισαν γνωστούς ηθοποιούς. Το δε σενάριο κινήθηκε εκ του ασφαλούς, ο Τζακομέτι βάδισε στα γνωστά μονοπάτια του μεγάλου προκατόχου του και βγήκε ένα αποτέλεσμα όχι εντυπωσιακό, αλλά τουλάχιστον αξιοπρεπές. Αν ήταν πρώτο τεύχος η σειρά δεν ξέρω που θα έφτανε, αλλά τώρα συνεχίζει χωρίς να ενοχλεί. Επίσης να προσθέσω και κάτι πρωτοφανές για τη σειρά. Το επισόδειο τελείωσε σε έναν τόμο.
Άλλη μία δημοσίευση έμεινε. Κουράγιο αδέρφια!
-
7
-
6
2 Σχόλια
Recommended Comments