Απ' τους «300» στους σαμουράι [ Κουκουλάς Γιάννης, Ελευθεροτυπία, 03/8/2008 ]

[ramirez]

"Ένας σαμουράι του 13ου αιώνα μάχεται για τη ζωή και την τιμή του στη Νέα Υόρκη του 21ου αιώνα. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της νέας ταινίας του Φρανκ Μίλερ, ίσως του πιο πολυσυζητημένου και περιζήτητου σεναριογράφου σήμερα στο Χόλιγουντ.

 

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Σιν Σίτι» και τον εισπρακτικό θρίαμβο των «300» του Λεωνίδα, το «Ρόνιν», η νέα ταινία της Γουόρνερ Μπρος που υπογράφει ο αμερικανός σεναριογράφος, βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της παραγωγής με άγνωστη ημερομηνία εξόδου της στις αίθουσες. Οποτε, όμως, κι αν βγει, η επιτυχία της θεωρείται εξασφαλισμένη!

 

Η ιστορία του «Ρόνιν» έχει ως εξής: Ενας γενναίος αλλά ατιμασμένος σαμουράι από την εποχή της ηρωικής Ιαπωνίας μεταφέρεται στο μέλλον και «προσγειώνεται» στο Μανχάταν, σε μια φουτουριστική, δυστοπική Νέα Υόρκη, σε ένα οργουελιανό εφιαλτικό τοπίο, όπου η τεχνολογική εξέλιξη συμβαδίζει με την εξαθλίωση και τον υπερπληθυσμό.

 

Σε αυτή τη ζοφερή προοπτική μέλλοντος, ο Ρόνιν έχει για μόνα του όπλα την πληγωμένη του τιμή και την άριστη εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες, με κύριο αντίπαλό του έναν δαίμονα από το παρελθόν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τον ορκισμένο εχθρό του, Άγκατ.

 

 

 

 

Μάχες και μοναξιά

 

Η ταινία αναμένεται γεμάτη δράση, εντυπωσιακές σκηνές, ξιφομαχίες και μονομαχίες στους δρόμους της Νέας Υόρκης και τα ειδικά εφέ θα έχουν τον πρώτο λόγο, καθώς την ευθύνη έχει αναλάβει η ίδια ομάδα που υλοποίησε το ψηφιακό τεχνικό θαύμα των «300». Σύμφωνα, όμως, με τον ίδιο τον Μίλερ, δεν θα είναι απλώς μια εύπεπτη αιματοβαμμένη ταινία με ξέφρενες καταδιώξεις και αγωνιώδεις μάχες σώμα με σώμα αλλά μια φιλοσοφική παραβολή για τη μοναξιά, το μέλλον, την αξιοπρέπεια, την αυτογνωσία.

 

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ένας σχετικά άσημος αλλά διαρκώς εξελισσόμενος δημιουργός, ο Σιλβέν Ουάιτ, που μόλις τα τελευταία χρόνια έχει ανεβάσει τις μετοχές του στο Χόλιγουντ με τις ταινίες «Πάντα θα ξέρω τι κάνατε πέρυσι το Καλοκαίρι» και «Stomp the Yard» (δεν έχει ακόμα προβληθεί στην Ελλάδα), ενώ τα ονόματα των πρωταγωνιστών παραμένουν ακόμα επτασφράγιστο μυστικό.

 

Ο Φρανκ Μίλερ, όμως, δεν είναι καινούριος στη βιομηχανία του θεάματος, καθώς έχει μια ιδιαίτερα πλούσια ιστορία ως δημιουργός κόμικς είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ένατης τέχνης.

 

**Εγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό στις αρχές της δεκαετίας του '80 αναλαμβάνοντας να δώσει νέα πνοή στον Ντεαρντέβιλ, έναν από τους παρηκμασμένους, τότε, υπερήρωες της Μάρβελ, της μεγαλύτερης αμερικανικής εκδοτικής εταιρείας στο χώρο των κόμικς.

 

**Το 1983 ακολούθησε το «Ρόνιν» και σημείωσε μεγάλη επιτυχία όταν πρωτοκυκλοφόρησε σε μια μίνι σειρά έξι τευχών από την ανταγωνίστρια εταιρεία DC.

 

Επηρεασμένος, τότε, ο Μίλερ από τους παλπ ήρωες της λαϊκής κουλτούρας, μελετώντας τις ιστορίες με σαμουράι και συνδυάζοντας το υπερηρωικό είδος με την ιαπωνική παράδοση, έφτιαξε ένα κόμικς-υβρίδιο περιπέτειας και φιλοσοφικού στοχασμού, που κέρδισε τις μεγαλύτερες ηλικίες αναγνωστών.

 

Ήταν, μάλιστα, ένας από τους πρώτους δημιουργούς κόμικς που διεκδίκησε και πέτυχε να διατηρήσει τα δικαιώματα εμπορικής εκμετάλλευσης του τίτλου του.

 

**Το 1986 ήταν η χρονιά που απογείωσε το ταλέντο του και οδήγησε το υπερηρωικό είδος σε μια νέα, εντελώς διαφορετική εξέλιξη. Τότε δημιούργησε το «Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει», μια καταπληκτική ιστορία με πρωταγωνιστή τον Μπάτμαν, τον άνθρωπο-νυχτερίδα, σε έναν εντελώς ασυνήθιστο ρόλο.

 

Ο Μπάτμαν είναι ένας ψυχικά διαταραγμένος, απογοητευμένος από τους ανθρώπους και αποσυρμένος πενηντάρης που βλέποντας το χάος στην Γκόθαμ Σίτι αναλαμβάνει και πάλι δράση ενάντια στο έγκλημα, στους διεφθαρμένους πολιτικούς και στον αμοραλισμό των ΜΜΕ.

 

**Το ίδιο έτος, ο Μίλερ αναλαμβάνει τη δημιουργία μιας σειράς με πρωταγωνίστρια την ελληνικής καταγωγής Ελέκτρα, όπου δίνει δείγματα γραφής και στο πιο παραδοσιακό υπερηρωικό είδος.

 

**Το 1992 ξεκινάει το «Σιν Σίτι», μια σειρά κόμικς άγριας ομορφιάς και εικαστικού πειραματισμού σε νουάρ ατμόσφαιρα, όπου το ασπρόμαυρο σκοτεινό περιβάλλον της Αμαρτωλής Πόλης διακόπτεται μόνο με λιγοστές εκρήξεις χρώματος.

 

Την ίδια χρονιά, σε σχέδια του Ντέιβ Γκίμπονς, δημιουργεί τη Μάρθα Ουάσινγκτον, μια μαύρη ιδεαλίστρια και μοναχική εκπρόσωπο της τάξης ( ; ), που μάχεται να σώσει τον κόσμο και φυσικά τον εαυτό της όταν οι ΗΠΑ έχουν πλήρως καταρρεύσει και τεμαχιστεί σε δεκάδες αλληλοσπαρασσόμενα αυτόνομα κρατίδια.

 

**Το 1998, συνεργαζόμενος στο σχέδιο και τους χρωματισμούς με τη σύζυγό του Λιν Βάρλεϊ, δημιουργεί τους «300», μια εναλλακτική εκδοχή της μάχης των Θερμοπυλών και των ηρωισμών των ατρόμητων Σπαρτιατών του Λεωνίδα εναντίον των εισβολέων Περσών του Ξέρξη.

 

Παρά την όχι και τόσο μεγάλη επιτυχία του κόμικς, η ομώνυμη ταινία που κυκλοφόρησε πρόπερσι θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα μπλοκμπάστερ της ιστορίας του κινηματογράφου, επιτρέποντας πλέον στον Μίλερ να υπογράφει πανάκριβα συμβόλαια, να μπορεί να πειραματιστεί με τα πάντα και να προτείνει συνεχώς νέα σχέδια και νέα σενάρια.

 

Στο πλαίσιο της «πολυπραγμοσύνης» του ανήκει σίγουρα και η απόφασή του να σκηνοθετήσει την κινηματογραφική ταινία «Σπίριτ» που αναμένεται στις αίθουσες στις αρχές του 2009, με πρωταγωνιστή τον διάσημο ντετέκτιβ-φάντασμα του θρυλικού Γουίλ Αϊσνερ.

 

Όλα αυτά τα χρόνια ο Μίλερ δεν πέρασε ποτέ απαρατήρητος, όχι μόνο λόγω της καταπληκτικής δουλειάς του και της πρωτοπόρας προσέγγισής του στα κόμικς και το σενάριο, αλλά και λόγω της τόλμης του και των παρεμβάσεών του σε τρέχοντα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Για δεκαετίες είναι ένα από τα πιο ενεργά μέλη του CBLDF, του ιδρύματος για τη νομική υπεράσπιση των δημιουργών κόμικς απέναντι στην κρατική λογοκρισία και την αυθαιρεσία των εταιριών, ενώ το 1986 ήταν από τους είκοσι τέσσερις δημιουργούς (μεταξύ των οποίων οι Αλαν Μουρ, Μπιλ Σιένκιεβιτς, Μοέμπιους, Σέρτσιο Αραγκονές, Τζορτζ Περέζ, Στιβ Μπίσετ και άλλοι), που με ανοικτή τους επιστολή προς τις εταιρείες Μάρβελ και DC δήλωσαν την εναντίωσή τους προς κάθε μορφή λογοκρισίας και επέμβασης στη δουλειά τους.

 

 

 

 

ΗΠΑ και Αρχαία Αθήνα

 

Από την άλλη, κάποιες απόψεις και δηλώσεις του για τον πόλεμο στο Ιράκ και τον αραβικό κόσμο, ιδιαίτερα στο ψυχροπολεμικό κλίμα των τελευταίων ετών, ξένισαν, απογοήτευσαν και εξέπληξαν πολλούς από τους οπαδούς του. Μεταξύ άλλων, έφτασε να παραλληλίζει τις σύγχρονες ΗΠΑ με την Αρχαία Αθήνα και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τους Ναζί με τους Ιρακινούς, το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους με το βομβαρδισμό στο Περλ Χάρμπορ, το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με την εισβολή στο Ιράκ.

 

«Ας μιλήσουμε εντέλει για τον εχθρό. Για κάποιο λόγο, κανείς δεν φαίνεται να μιλάει για το σε ποιους είμαστε ενάντιοι και για τον βαρβαρισμό του έκτου αιώνα που στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν. Αυτοί αποκεφαλίζουν ανθρώπους. Κρατούν σκλαβωμένες τις γυναίκες, ακρωτηριάζουν τα γεννητικά όργανα των κοριτσιών τους, δεν συμπεριφέρονται με κανένα πολιτιστικό πρότυπο αντιληπτό από εμάς. Μιλώ σε ένα μικρόφωνο που δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι προϊόν της δικής τους κουλτούρας και ζω σε μια πόλη όπου τρεις χιλιάδες γείτονές μου σκοτώθηκαν από κλέφτες αεροπλάνων που δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν κατασκευάσει οι ίδιοι», δήλωνε πριν από ένα χρόνο...

 

Όποιος κι αν είναι, ό,τι κι αν πρεσβεύει, ό,τι κι αν λέει ο παράξενος κύριος Φρανκ Μίλερ, είναι αναμφίβολο το μοναδικό του χάρισμα να γράφει σενάρια και να δημιουργεί κόμικς, να πλάθει συναρπαστικούς μύθους για κόσμους σκοτεινούς και απειλητικούς με πρωταγωνιστές μοναχικούς τιμωρούς και εκδικητές. Και το επόμενο βήμα στη διαρκώς εξελισσόμενη καριέρα του αποφάσισε να το κάνει παρέα με έναν σαμουράι. Οι σαμουράι συνήθως έβγαιναν νικητές. Αλλιώς..."

 

 

 

 

Και για όσους ενδιαφέρει, και το link του άρθρου.