Μια εικόνα, 275 λέξεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 14/06/2025]

[ramirez]

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί τα τελευταία χρόνια στις διάφορες σχολές, τα εργαστήρια, τα κέντρα που διδάσκουν κόμικς, γελοιογραφία και σκίτσο στη χώρα μας. Άλλες φορές το κάνουν επιτυχημένα και άλλες λιγότερο, αλλά σίγουρα το κάνουν πάντα με αγάπη για το είδος. Κάποιες φορές η εκπαίδευση αυτή φαίνεται να γίνεται ερασιτεχνικά από «δασκάλους» που δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία ή που πιστεύουν πως επειδή διάβασαν μερικά κόμικς μπορούν και να τα διδάξουν. Υποτιμώντας τόσο πολύ το είδος…

 

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που οι «δάσκαλοι» είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες και έμπειροι δημιουργοί, άνθρωποι που βρίσκονται χρόνια στον χώρο έχοντας χτίσει το όνομα και τη φήμη τους με κόπο και δουλειά. Κι αυτό αποδεικνύεται από τα έργα των μαθητών και μαθητριών τους. Τέτοια έργα είδαμε σε δύο ενδιαφέρουσες εκδόσεις τις τελευταίες ημέρες. Η μία με τίτλο «Ξάγρυπν@ τη Νύχτα», περιλαμβάνει τα εξαιρετικά κόμικς που κέρδισαν τα τρία πρώτα βραβεία (Βενετία Κέλερη, Άννα Μαρία Δραγάση, Ανδρέας Τσέτης) του Κέντρου Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκης το 2025. Το Κέντρο άλλωστε λειτουργεί από το 1994 με πολλές ειδικότητες και οι χιλιάδες απόφοιτοί του αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο των σπουδών.

 

 

 

 

Η δεύτερη με τίτλο «Άρτζι Μπούρτζι και Λουλάς», περιέχει έργα των μαθητών και μαθητριών (από 7 έως 23 ετών) των εργαστηρίων «Tomek *Space» από την περίοδο 2024-2025. Ο Τόμεκ Γιοβάνης, παλαιός συνεργάτης του «Καρέ Καρέ», είναι από τους σημαντικότερους εικονογράφους και δημιουργούς κόμικς στην Ελλάδα, που εδώ και χρόνια στα εργαστήριά του μεταφέρει γνώσεις και εμπειρίες στις επόμενες γενιές. Όσο υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις σχολών και δασκάλων για τα κόμικς και τις συγγενείς του τέχνες, θα είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Ελπίζοντας στην ίδρυση αντίστοιχων πανεπιστημιακών τμημάτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που πλέον δεν αποτελούν πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...