Μια εικόνα, 290 λέξεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 26/10/2024]

[ramirez]

Δεν χωρά αμφιβολία ότι τα εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά από το κράτος του Ισραήλ προς σχεδόν κάθε γειτονική του περιοχή αποτελούν όνειδος για την ανθρωπότητα του 21ου αιώνα και, αν υπάρχει δικαιοσύνη, κάποιοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν σκληρά. Τα μεγαλύτερα θύματα του χυδαίου πολέμου που έχει εξαπολύσει ο Νετανιάχου και οι προστάτες του είναι οι άμαχοι και, κυρίως, τα παιδιά. Χιλιάδες παιδιά έχουν πεθάνει, ακρωτηριαστεί, τραυματιστεί ως τώρα. Πολλά έχουν χάσει γονείς, συγγενείς και φίλους. Αμέτρητα παιδιά δεν έχουν στέγη και σχολείο, δεν έχουν φαγητό και νερό. Τα παιδιά είναι πάντα τα θύματα ενός πολέμου, όχι μόνο αυτά που χάνουν τη ζωή τους αλλά κι αυτά που θα επιζήσουν και θα θυμούνται την κτηνωδία. Και τα παιδιά είναι πάντα οι εύκολοι στόχοι, δεν απειλούν, δεν επιτίθενται, δεν αμύνονται. Στην περίπτωση της Παλαιστίνης, δεν έχουν καν φωνή, δεν έχουν ονόματα και πρόσωπα εν αντιθέσει με κάθε Ισραηλινό που κάτι παθαίνει και για τον οποίο διαβάζουμε ρεπορτάζ, αναλύσεις, βλέπουμε τη θλίψη στα μάτια των οικείων του, τη γειτονιά του, τη γιαγιά του, μας εκμυστηρεύεται τις σκέψεις του και η κάμερα ζουμάρει στο δάκρυ που κυλάει στο πρόσωπό του.

 

 

 

 

Τα παιδιά ήταν πάντα τα πρώτα θύματα κάθε θρασύδειλου, όπως ήταν και τα παιδιά των Ελλήνων στον πόλεμο του 1940. Την αθωότητα των παιδιών που έχουν αλυσοδέσει οι καμαρωτοί Ιταλοί στρατιώτες, τη γελοιότητα των εισβολέων και τη μαύρη προπαγάνδα τους, ίδια με τη σύγχρονη προπαγάνδα υπέρ του κράτους-τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής, τονίζει η ειρωνική γελοιογραφία του Γιώργου Γκεϊβέλη από το 1940: «Επίσημον Ιταλικόν Ανακοινωθέν – Υμετέρα περίπολος του συντάγματος "Ύαιναι της Ρώμης”, ενηργήσασα επιδρομήν κατά εχθρικού σώματος πλησίον Αυλώνος, συνέλαβεν αιχμαλώτους…». Είναι γνωστό όμως το τέλος του πολέμου αυτού. Η ιστορία έθαψε βαθιά τον φασισμό. Και ο Μουσολίνι εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...