Ένα αλλιώτικο οιδιπόδειο [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 13/07/2024]

[ramirez]

Λέγεται πως ένδειξη για τη σπουδαιότητα, τη δύναμη και την επιδραστικότητα ενός έργου του παρελθόντος αποτελεί ο αριθμός και η ένταση των μελλοντικών παρωδιών του, ιδίως όταν αυτές δεν σκοπεύουν, τουλάχιστον διακηρυγμένα, να το αποδυναμώσουν και να το λοιδορήσουν. Σχεδόν πάντα το επανεπικαιροποιούν και το μπολιάζουν με νέα νοήματα, ενώ παράλληλα νοηματοδοτούνται και οι ίδιες από τη σχέση που συνάπτουν με το πρωτότυπο και τη μεταχείριση που του επιφυλάσσουν για να μιλήσουν για το σήμερα. Όταν μάλιστα οι αναχρονισμοί είναι επιτυχημένοι, η αναπλαισιωτική πρακτική της προσαρμογής του πρωτοτύπου στα νέα συγκείμενα μπορεί να είναι απολαυστική. Και τέτοια είναι η χιουμοριστικά «βλάσφημη» εκδοχή του μύθου του Οιδίποδα από τον Περικλή Κουλιφέτη στο «Οιδίπους Μαδαφάκα» (αυτοέκδοση, 48 σελίδες).

 

 

 

 

Γνωστός στους αναγνώστες του Καρέ Καρέ από τα λήμματα που δημιουργεί στο «Λεξικό της Κρίσης» της προηγούμενης σελίδας μας και δημιουργός μιας σειράς χιουμοριστικών κόμικς («Οι Έγκλειστοι 1 και 2», «Οι Συγκάτοικοι», «Ρεμπέτικο Νοτούρνο» κ.ά.), ο Κουλιφέτης καταφέρνει να πιάσει ένα από τα πιο σκληρά και θλιβερά μέρη του Θηβαϊκού Κύκλου και να του δώσει ξεκαρδιστικές διαστάσεις. Όπως γράφει και ο ίδιος στο προλογικό του σημείωμα: «Ενώ η τραγωδία του Σοφοκλή είναι μια ιστορία αποκάλυψης, αυτή εδώ είναι μια ιστορία συγκάλυψης της αποκαλυμμένης αλήθειας: ο Οιδίποδας Motherfucker αποδέχεται την κατάσταση αρκεί να κρατήσει την αγία, δυσλειτουργική του οικογένεια, την βολή του. Αποφασίζει πως όλα θα παραμείνουν όπως πριν, όσο κι αν ο Τειρεσίας τον ειδοποιεί πως εξαιτίας της αιμομιξίας ο λοιμός θα τους ξεκάνει όλους. Και όλοι θα λυγίσουν μπροστά στο θέλημά του. Είναι το σύμβολο της πατριαρχίας, νωθρός, παρτάκιας, εξουσιαστικός, αληθινός Τύραννος».

 

 

 

 

Κι έτσι, παρά τα κατά συρροήν εγκλήματα του παρελθόντος, η υπόθεση θα κουκουλωθεί, το βασιλικό στάτους θα διατηρηθεί, ο Οιδίποδας, έστω και λίγο προβληματισμένος, θα πλαγιάσει με τη μητέρα και σύζυγό του Ιοκάστη, ενώ τα «κακομαθημένα» παιδιά τους, ο Ετεοκλής, ο Πολυνείκης, η Ισμήνη και η Αντιγόνη θα συνεχίσουν, ως γνήσιοι διάδοχοι, τον αλληλοσπαραγμό. Μόνο ο Τειρεσίας ως γνήσιος πρόγονος του Φρόιντ θα συνεχίσει να περιφέρει τον καναπέ του ψυχαναλυτή, προσφέροντας θεραπευτικές συνεδρίες και να ονειρεύεται την κάθαρση, το τέλος του λοιμού και την παγκόσμια αναγνώρισή του για την ανακάλυψη του «Τειρέσιου Συμπλέγματος». Οι γαλαζοαίματοι όμως, έχουν πάντα τον τρόπο να επιβιώνουν και να ξεπερνούν τέτοια μικροπροβλήματα.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...