Manga: Eπελαύνουν στη Βίβλο και τον Σέξπιρ [ Βαγγελάτος Βαγγέλης, Ελευθεροτυπία, 9/11/2007 ]

[Bonadrug]

Eπελαύνουν στη Βίβλο και τον Σέξπιρ

 

 

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

 

 

Ο αρχιεπίσκοπος του Κατένμπουρι δηλώνει πως η «Manga Bible», η Βίβλος σε έκδοση manga, «θα μεταφέρει το σοκ και τη φρεσκάδα της Βίβλου με έναν τρόπο μοναδικό». Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα οι σκιτσαρισμένες φάτσες με τα τεράστια μάτια πληθαίνουν γύρω μας και μας μαθαίνουν την καινούργια αισθητική με το περίεργο όνομα: «Manga».

 

 

 

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Καθολική Εκκλησία εκδίδει δικά της manga κόμικς για να στρατολογεί νέους ιερείς. Τον μήνα που πέρασε κυκλοφόρησαν οι πρώτες manga εκδοχές έργων του Σέξπιρ, όπως το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» με τους Μοντέγους και τους Καπουλέτους σαν αντίπαλες φατρίες yakuza που κοντράρονται για την κυριαρχία στην πόλη του... Τόκιο και τον «Αμλετ» παγιδευμένο σε μια φουτουριστική κυβερνοπάνκ δυστοπία.

 

Στην Ελλάδα, ούτε δύο χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου μεταφρασμένου στα ελληνικά manga, του «Warcraft, the sunwell trilogy» (εκδόσεις Anubis), η επιρροή τους ξεχύνεται από τις σελίδες τους στον κόσμο σαν το πληθωρικό χρώμα τους. Ξαφνικά είναι παντού, καινούργιες μεταφρασμένες εκδόσεις, περιοδικές εκδόσεις, διαγωνισμοί, εργαστήρια τεχνοτροπιών (από φορείς όπως η ΑΚΤΟ) και εκδόσεις «tankoubon», τόμων ολόκληρων, δηλαδή, από δεμένα manga.

 

 

Η καινούργια τέχνη προκαλεί όλο και περισσότερους να τραβήξουν τις δικές τους γραμμές και κυκλοφορούν όλο και περισσότερες εκδόσεις με τεχνικά εγχειρίδια που σε μαθαίνουν να σκιτσάρεις το δικό σου manga από το μηδέν (όπως τα «Manga Mania» ή το «How to draw manga») δημιουργώντας ένα από τα πλέον αναπτυσσόμενα είδη στον χώρο των εκδόσεων καλών τεχνών σε αναλογία με τον αντίστοιχό του στο εξωτερικό. Η επιρροή τους, μάλιστα, περνάει και εδώ σε άλλους χώρους, όπως στη θεατρική «Γκόλφω» του Σπυρίδωνα Περεσιάδη (το περασμένο καλοκαίρι), ενώ η αισθητική τους έφτασε ακόμα και στο γυαλί με το «Hiroma Arakawa» να προβάλεται στο Σινέ+ της ψηφιακής ΕΡΤ.

 

Στη χώρα μας, βέβαια, το παράδοξο ξεκινάει από τον τρόπο που τα γνώρισε το ευρύ κοινό, όταν οι μορφές και το στιλ τους ξεπήδησαν σε ανύποπτο χρόνο από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο με τις κλασικές ταινίες «Ghost in The Shell» και «Spirited Away» και από παιχνίδια καρτών όπως τα Pokemon, τα Digimon και Yu-Gi-Oh! Στην πραγματικότητα, δηλαδή, από τα anime, τα ιαπωνικά «κινούμενα σχέδια» και τις κάρτες παιχνιδιού που προέκυψαν από αυτά.

 

 

Στην Ελλάδα, όμως, δεν έχει μεταφραστεί ακόμα ούτε ένα ιαπωνικό manga. Ο λόγος είναι... ο συνηθισμένος. Το μέγεθος της αγοράς είναι πολύ μικρό και το κόστος των δικαιωμάτων τεράστιο. Τα κορεάτικα, γερμανικά και αμερικανικά αδέρφια τους, πάντως, που συνήθως εκδίδονται μεταφρασμένα εδώ, δεν φαίνονται να υστερούν σε εμβέλεια ως προς το πολιτισμικό και αισθητικό ταξίδι.

 

Αλλωστε και στην Ιαπωνία δεν μπαίνει πια ζήτημα γνησιότητας. Πέρσι ο ίδιος ο Ιάπωνας υπουργός Πολιτισμού Taro Aso (που δηλώνει φανατικός του είδους) θέσπισε Διεθνές Βραβείο Manga για ξένους, αναγνωρίζοντάς τα σαν βασικό «εξαγώγιμο» είδος της χώρας. Οχι άδικα αφού το 22% όλης της έντυπης παραγωγής της χώρας είναι manga! Εξ ου και υπάρχει δημόσια βιβλιοθήκη manga στη Χιροσίμα, τμήμα αποκλειστικά manga σε σχολή του Κιότο και μια επιχειρηματική αγορά που προσελκύει πάνω από 25.000 «παίκτες» σε μια προσπάθεια για εκμετάλλευση έστω και ελάχιστου ποσοστού από τον ετήσιο τζίρο τους που εκτιμάται στα 4,2 δισεκατομμύρια δολάρια!

 

Δεν μιλάμε, βέβαια, για απλά «κόμικς» και καρτούν. Ενα τυπικά επιτυχημένο manga, το Dragonball για παράδειγμα, μετατρέπεται σε anime, (καρτούν αντίστοιχης νοοτροπίας), παιχνίδια (ηλεκτρονικά και μη), κάρτες για πιτσιρίκια, ρούχα και στολές των ηρώων, αναμνηστικά φετίχ, ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Αυτό μεταφράζεται σε ποσά με ουρές από μηδενικά. Αυτό, όμως, που τα έκανε ακαταμάχητα είναι η ποπ αισθητική τους και η επιρροή αυτής στα πάντα. Από τον κινηματογράφο (από το Matrix ώς το Star Wars και το «300»), μέχρι τη μόδα, την αισθητική στις περισσότερες υποκουλτούρες και το σύγχρονο design.

 

 

Το όνομα του σκίτσου

 

«Manga» είναι μια ιαπωνική λέξη με δύο ιδεογράμματα, που σημαίνουν «αυθόρμητες, τυχαίες εικόνες», μία λέξη συνώνυμη, όχι μόνο του κόμικς, αλλά και μιας ολόκληρης κουλτούρας. Γεννήθηκαν όταν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η παραδοσιακή αφαιρετική τεχνοτροπία Ουκίγιο-ε (με την οποία έφτιαχναν απλά φτηνά έργα με την τεχνική της ξυλοτυπίας), άρχισε να ερωτοτροπεί με τα κόμικς που εμφανίζονταν μέσα από τα σακίδια των Αμερικανών φαντάρων.

 

Επίσημος ορισμός και προδιαγραφές δεν υπάρχουν. Δεν θα δυσκολευτείτε να τα ξεχωρίσετε καθόλου. Τα μάτια τους είναι τεράστια σε σχέση με το πρόσωπό τους, η μύτη και το στόμα τους δυσανάλογα μικρά -εκτός από την περίπτωση που γελούν με την καρδιά τους, οπότε το στόμα τους καλύπτει το μισό τους πρόσωπο! Τα μαλλιά τους είναι τεχνικολόρ, έχουν εξωπραγματικά χρώματα, ενώ οι σιλουέτες ανδρών και γυναικών ελάχιστα διαφέρουν μεταξύ τους. Ο κόσμος τους υπερφυσικός και υπερευαίσθητος, όπου όλα γίνονται. Τα είδη τους άπειρα. Από παιδικά «αθωότητας» επιπέδου «Κάντι-Κάντι» μέχρι πρόστυχα «μεταλλαγμένα» hendai, που θα έκαναν ακόμα και τον Χιου Χέφνερ του Playboy να ψάχνει για υπογλώσσια. Και με άπειρες ενδιάμεσες θεματικές υποενότητες, ανάλογες των εμμονών. Για κορίτσια, για κολλημένους με συγκεκριμένα αθλήματα, για μανιακούς των ρομπότ και της τεχνολογίας, αστυνομικά, θρίλερ, τρόμου, μυθικά, παραδοσιακά, κυβερνοπάνκ... πρακτικά για τα πάντα.

 

 

Για περισσότερα:

 

«Manga: Φαντασία και πραγματικότητα- Θραύσματα κόσμων κοντινών» της Μυρτώς Τσελεντή, Εκδόσεις Αιγόκερως.

 

www.solaris.gr

 

el.wikipedia.org/wiki/manga

 

www.anubismanga.gr

 

www.comicdom.gr

 

www.animellas.com/manga.php

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/11/2007

[starsky]

μου αρεσει που λεει η καινουργια τεχνη,εδω ακομη κοιμουνται καποιοι ......