Ύμνος στη διαφορετικότητα [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 22/01/2022]

[ramirez]

Αν και γραμμένο το 1963, το βιβλίο της Madeleine L’ Engle «Ρωγμή στο Χρόνο» εξακολουθεί να μαγνητίζει τη φαντασία παιδιών και εφήβων και να προκαλεί μοναδικά συναισθήματα. Η μεταφορά του σε κόμικς από τη Hope Larson το κάνει ακόμα πιο συναρπαστικό.

 

 

 

 

«Ήταν μια σκοτεινή θυελλώδης νύχτα. Συνήθως δεν φοβάμαι την κακοκαιρία. Είναι η κακοκαιρία σε συνδυασμό με όλα τα άλλα. Σε συνδυασμό με μένα. Σε συνδυασμό με μένα, τη Μεγκ Μάρι, που κάνω τα πάντα λάθος. Όπως το σχολείο. Το σχολείο είναι όλο λάθος» σκέφτεται η μικρή πρωταγωνίστρια, ακούγοντας τη βροχή και τον αέρα να λυσσομανάει κάπου στην αμερικανική επαρχία της δεκαετίας του 1960.

 

 

 

 

Στην αρχή της «Ρωγμής στο Χρόνο» (μετάφραση: Μαρίνα Τσικλητήρα, εκδόσεις Brainfood Εκδοτική, σειρά Φουρφούρι, 392 σελίδες) γίνεται αμέσως φανερό στον αναγνώστη ότι κάτι δεν πάει καλά. Κι αυτό δεν είναι η μικρή Μεγκ. Μπορεί να είναι διαφορετική από τα άλλα παιδιά, μπορεί να είναι οξύθυμη και μοναχική, μπορεί να μη νιώθει άνετα με τους ανθρώπους, αλλά είναι ένα σπουδαίο παιδί. Ο μπαμπάς της, διάσημος φυσικός και υπάλληλος της κυβέρνησης σε απόρρητα προγράμματα, είναι εξαφανισμένος εδώ και καιρό, η μαμά της, επιστήμονας κι αυτή, σπάνια μιλάει για το θέμα ελπίζοντας στην επιστροφή του, ο μικρός της αδερφός φαίνεται να καταλαβαίνει και να ξέρει πολλά περισσότερα απ’ όσα δείχνει. Και η ίδια, ένα αστέρι των Μαθηματικών σε έναν κόσμο που δεν τη χωράει και τη θεωρεί «τέρας», προσπαθεί να παραμείνει παιδί και να λύσει ένα μυστήριο που την ξεπερνάει. Όταν μάλιστα χτυπήσει η πόρτα και στο σπίτι εισβάλλει η αλλόκοτη «Κυρία Πωστηλένε» για να φάει ένα σάντουιτς με τονοσαλάτα, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο περίπλοκα αλλά και το μυστήριο θα αρχίσει σιγά σιγά να λύνεται.

 

 

 

 

Στην παράξενη οικογένεια προστίθεται σύντομα και ο Κάλβιν, άλλο ένα διαφορετικό παιδί που περιμένει να πετάξει όταν όλοι του κόβουν τα φτερά, και το ταξίδι ξεκινά. Ένα ταξίδι στα πέρατα του χρόνου, του χώρου και της φαντασίας με φαινομενικό στόχο την απελευθέρωση του Πατέρα, αλλά με ουσιαστικό σκοπό την αυτογνωσία, τον αυτοσεβασμό, την ελευθερία, τη διατήρηση της διαφορετικότητας, τη νίκη απέναντι στην επιβαλλόμενη ομοιομορφία.

 

 

 

 

Το βιβλίο της Madeleine L’ Engle από την πρώτη στιγμή που βγήκε γνώρισε μεγάλη επιτυχία και την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας του τιμήθηκε με το βραβείο Νιούμπερι ως το καλύτερο παιδικό βιβλίο στις ΗΠΑ. Από τότε έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει γνωρίσει αμέτρητες επανεκδόσεις, ενώ το 2018 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με την Όπρα Γουίνφρεϊ, τη Ρις Γουίδερσπουν και τον Ζακ Γαλιφιανάκη μεταξύ άλλων σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Στην κόμικς εκδοχή του οι εικόνες τής Hope Larson δένουν απόλυτα με την αφήγηση, ιδιαίτερα στα κεφάλαια της αναζήτησης του Πατέρα σε παράξενους κόσμους.

 

 

 

 

Το μεταφυσικό στοιχείο και οι αλληγορικές διαστάσεις που παίρνουν οι περιπέτειες των ταξιδιωτών αποδίδονται ιδανικά χωρίς να τρομάζουν τα παιδιά και προσφέροντας υλικό για προβληματισμούς και συζητήσεις γύρω από πολύπλοκα ερωτήματα για τη ζωή, τον θάνατο, την αγάπη, την προσήλωση σε κάποιον στόχο, το δικαίωμα στη διαφορά, το ταλέντο.

 

 

 

 

Γιατί πάνω απ’ όλα η «Ρωγμή στο Χρόνο» είναι ένα βιβλίο που δεν τελειώνει με την πρώτη ανάγνωση, αλλά αποτελεί σταθερό σημείο διαρκών επιστροφών όπου ανάλογα με την ηλικία των αναγνωστών θα προσφέρει και διαφορετικές απολαύσεις.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...