Τα πολιτικά ταξίδια ενός διαφορετικού Περικλή [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 26/10/2019]

[ramirez]

Ο «Περικλής, ηγεμόνας της Τύρου» βρίσκεται στη σκιά των πιο δημοφιλών έργων του Σέξπιρ, όπως ο «Άμλετ» και ο «Οθέλος». Πιθανώς, μάλιστα, να μην έχει γραφτεί, τουλάχιστον στο σύνολό του, από τον Άγγλο θεατρικό συγγραφέα. Είναι, ωστόσο, ένα βαθιά πολιτικό έργο που ο Θανάσης Δήμου μεταφέρει σε κόμικς με ευφυείς αναχρονισμούς και υπέροχα σκίτσα.

 

 

 

 

Γράφτηκε, κατά πάσα πιθανότητα, γύρω στο 1607 και αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του Ουίλιαμ Σέξπιρ. Οι περισσότεροι ιστορικοί της λογοτεχνίας, μάλιστα, συγκλίνουν ως προς το ότι δεν αποτελεί έργο αποκλειστικά γραμμένο από τον ίδιο αλλά συμπληρώθηκε από κάποιον άλλο συγγραφέα, πιθανότατα τον Τζορτζ Γουίλκινς. Πρόκειται, όμως, για ένα πολυδιάστατο, δραματικό θεατρικό με πολιτικές προεκτάσεις που, πέραν του αυτονόητου ενδιαφέροντος που έχει κάθε σεξπιρικό έργο, με τις κατάλληλες επεμβάσεις και τροποποιήσεις μπορεί να θεωρηθεί διαχρονικό και επίκαιρο ακόμα και σήμερα. Μια τέτοια διασκευή και προσαρμογή σε κόμικς έκανε ο Θανάσης Δήμου στο «Περικλής, ηγεμόνας της Τύρου» (εκδόσεις ΚΨΜ), συνθέτοντας ένα εξαιρετικό και πρωτότυπο βιβλίο με πολλά τολμηρά και νέα στοιχεία σε σχέση με τις έως τώρα εκτελέσεις και διασκευές του. Καταρχάς και μόνο η απόφαση να μεταφερθεί σε κόμικς ένα τέτοιο έργο είναι τολμηρή. Και γίνεται ακόμη πιο τολμηρή με την απόφαση του δημιουργού του να αποδώσει όλους τους χαρακτήρες με τη μορφή ζώων που μιλούν, συμπεριφέρονται και ντύνονται σαν άνθρωποι μιας όχι και τόσο μακρινής εποχής του παρελθόντος.

 

 

 

 

Ο Περικλής, πρίγκιπας της φτωχής Τύρου, όπως και στο πρωτότυπο, αποφασίζει να διεκδικήσει το χέρι της κόρης του Αντίοχου, βασιλιά της πλούσιας Αντιόχειας. Για να το πετύχει, πρέπει να λύσει ένα αίνιγμα που όποιος δεν το καταφέρνει θανατώνεται. Βρίσκει την απάντηση αλλά πίσω της κρύβεται ένα ένοχο μυστικό που αν το αποκαλύψει θα διακινδυνεύσει τη ζωή του, θα καταστρέψει υπολήψεις, θα γίνει η αφορμή για πολέμους και άλλες συνέπειες στις χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Κι έτσι αρχίζει να περιπλανιέται για να γλιτώσει από την οργή του Αντίοχου. Στις περιπλανήσεις του θα συναντήσει ενδιαφέροντες τύπους, καλούς αλλά και μοχθηρούς, θα αντιμετωπίσει δολοπλοκίες και ίντριγκες αλλά θα γίνει και πατέρας, καταφέρνοντας να γνωρίσει τον κόσμο πολύ καλύτερα από όσο του επέτρεπε η βασιλική ζωή του.

 

 

 

 

«Μια ιστορία από τις νοτιοανατολικές θάλασσες… Πολλά πρόσωπα λησμονημένα πια, πόλεις ξεχασμένες από τον χάρτη σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Ο Περικλής, ο Αντίοχος, ο Ελικανός, η Μαρίνα, πρίγκιπες, προαγωγοί, ψαράδες, διπλωμάτες και ακόλουθοι. Η Τύρος, η Πεντάπολη, η Αντιόχεια, η Μυτιλήνη. Και γύρω γύρω οι θάλασσες, η βροχή και οι εποχές που κυλάνε…» γράφει ο Δήμου στο οπισθόφυλλό του. Και για να κάνει ακόμη πιο «προσωπική» την, ούτως ή άλλως, γοητευτική εκδοχή του, ξεκαθαρίζει προς τους αναγνώστες ότι: «Αυτή την ιστορία μού την ψιθύρισε στο αυτί ένα βράδυ όταν ήμουν παιδί ο ίδιος ο θείος Σέξπιρ, που την είχε γράψει πολύ παλιότερα, το 1607. Μ’ άρεσε και ήθελα να τη διηγηθώ και εγώ. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια∙ έχω μπερδέψει κάπως πρόσωπα και πράγματα. Θα με συγχωρέσετε κι εσείς και ο Σέξπιρ που θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο». Και είναι ένας τρόπος ξεχωριστός, με έξυπνες αλληγορίες και πανέμορφα σκίτσα!

 

 

 

 

 

 

Και το σχετικό link...