LES YEUX DU CHAT (THE EYES OF THE CAT) [ ALEJANDRO JODOROWSKY, MOEBIUS ]

[Θρηνωδός]

 

Το "Les yeux du chat" αποτελεί την πρώτη συνεργασία του γνωστού σεναριογράφου/σκηνοθέτη Alexandro Jodorowsky (Bouncer, Pietrolino, Madwoman of the Sacred Heart (πάλι με Moebius), Megalex) και του ακόμα γνωστότερου εικονογράφου Moebius. Στον πρόλογο του Jodo στην Αγγλική έκδοση της Humanoids που παραθέτω παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το πως γνωρίστηκαν οι δύο μεγάλοι δημιουργοί και πως οι "πιέσεις" του Jodo οδήγησαν στην πρώτη μεγάλη τους συνεργασία για την Les Humanoides Associes, το "Les yeux du chat". Το πειραματικό αυτό έργο γράφτηκε και μοιράστηκε δωρεάν από την εκδοτική τον Μάρτιο του 1978 με διαφημιστικούς σκοπούς, τυπώθηκε σε πειρατικές εκδόσεις και πουλήθηκε πανάκριβα μέχρι η εταιρία να το επανεδκόσει τον Ιούνιο του 1991. Από τότε έχει εκδοθεί στα Γαλλικά μπόλικες φορές ενώ και το Αμερικάνικο παράρτημα Humanoids έχει μεταφράσει το "The eyes of the cat" σε HC έκδοση αλλά και artbook μεγάλου μεγέθους (και για μεγάλες τσέπες  ). 

 

 

Δεν υπάρχουν και τα τόσα που θα μπορούσαμε να πούμε για το συγκεκριμένο. Το εικαστικό του κομμάτι, τι περίεργο, είναι εξαιρετικότατο για ακόμα μια φορά. Ο Μοέμπιους πήρε κάποιες σκόρπιες ιδέες του νέου του φίλου Jodo και τους έδωσε πνοή στο χαρτί με αφοπλιστικό τρόπο. Η ιστορία σεναριακά είναι πολύ μικρή και δεν ξέρω εν τέλει αν είχε κάτι να πει ή απλά ήταν μια ιδέα που ο Jodo ήθελε να δει να πραγματοποιείται. Αυτό που σίγουρα θα κρατήσω αλλά και αξίζει να κρατηθεί γενικώς είναι το στήσιμο της αφήγησης σε δύο χρόνους. Κάθε σελίδα έχει δύο πάνελ, το αριστερό με ένα παιδί που παρακολουθεί μια πόλη ενός δυστοπικού μέλλοντος από το παράθυρο του και το δεξί με έναν αετό/γεράκι που κυνηγάει το θήραμα του στην ίδια πόλη. Υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ τους (το παιδί μιλάει στο πουλί) και προς το τέλος ο αετός πλησιάζει το παράθυρο και βλέπουμε σε κάθε σελίδα την ίδια σκηνή σε δύο χρόνους και υπό δύο οπτικές γωνίες. Θα το καταλάβετε (και απολαύσετε) καλύτερα αν το διαβάσετε οι ίδιοι.  Κρατήστε σίγουρα το εικαστικό κομμάτι και ο,τι μπορείτε να εκλάβετε από το σεναριακό. Κατά πάσα πιθανότητα είναι ολόκληρο μια αλληγορία από αυτές τις ψαγμένες του Jodo που παίζουν πάντα στο όριο κουλτούρας και δηθενιάς. Καταλήγω ότι σίγουρα δεν είναι μια κακή ιστορία (πάντα σε επίπεδο θεματολογίας και όχι εκτέλεσης), απλά επαναλαμβάνω πως δεν είμαι σίγουρος σχετικά με το τι θέλει να πει. Ίσως και ο ίδιος τότε να μην ήξερε τι ήταν αυτό.  

 

 

Δείτε στο bedetheque τις διάφορες Γαλλικές εκδόσεις

[GeoTrou]

Ποια ιστορία, έχει ιστορία; Δεν την είχα προσέξει.  

Εμένα αυτό που μου έμεινε ήταν ο πειραματισμός του Moebius με ένα διαφορετικό σχεδιαστικό στυλ, που ναι μεν μου άρεσε αλλά δε με στεναχώρησε κιόλας που δεν ξαναείδα να χρησιμοποιεί.

[Θρηνωδός]

Ήταν υπερβολικά ενδιαφέρον να τον βλέπεις να σχεδιάζει την ίδια ιστορία σε δύο επίπεδα/χρόνους ταυτόχρονα. Σίγουρα αντισυμβατικός τρόπος που ξενίζει εύκολα κάποιον που έχει συνηθίσει το κλασικό 3x3 των BD αλλά εγώ θα γούσταρα πολύ να το δω να εφαρμόζεται και σε μια πιο δεμένη ιστορία. Δεν ξέρεις πως θα μπορούσε να βγει  Σίγουρα όχι κακό, στην χειρότερη δυσκολοχώνευτο.  Θα παρέμενε πανέμορφο πάντως, όπως εδώ. 

[GeoTrou]

Μιλούσα καθαρά για τη γραμμή, όχι το «αντικριστό» του πράγματος. Αυτό έχω την εντύπωση που ήταν ιδέα του Jodorowsky, χωρίς να είμαι βέβαιος.  

[Θρηνωδός]

Από τον πρόλογο φαίνεται πως 99% ήταν ιδέα του Jodo ναι  Τι δεν σ'αρέσει στην γραμμή; Από τα πιο καθαρά (αν όχι το πιο καθαρό) ligne claire του Μοέμπιους. Αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον όρο με ποοοοοολύ ευρεία έννοια στον συγκεκριμένο.  

[GeoTrou]

Δεν είναι ότι δε μ' άρεσε. Απλά προτιμώ πολύ περισσότερο το στυλ που τελικά υιοθέτησε, έστω και με παραλλαγές, στα sci-fi του κόμικς.

[Θρηνωδός]

 

και από κει που δεν είχα καμία, κατέληξα με δύο