Ούτε κόσμος δίχως σπίτι! Ούτε σπίτια δίχως κόσμο! [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 13/01/2018]

[ramirez]

Όταν επικρατεί ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός με όχημά του την κυνική οικονομία σε μια ζούγκλα που επιβιώνουν μόνο οι οικονομικά ισχυροί, οι εξώσεις και οι πλειστηριασμοί οικιών είναι φυσικό επακόλουθο. Αλλά οι υπόλοιποι δεν το βάζουν κάτω. Οργανώνονται, αντιστέκονται και διεκδικούν. Σε αυτούς αναφέρεται το συγκινητικό και βαθιά τρυφερό «Εδώ έζησε – Η ιστορία μιας έξωσης» των Isaac Rosa και Cristina Bueno.

 

 

 

 

«Λάθος μέρα διάλεξες για να κάνεις το ντεμπούτο σου ως ακτιβίστρια. Θα είναι ζόρικα τα πράγματα. Είναι η δεύτερη απόπειρα κι είναι στη μέση και τοκογλύφοι. Οικογένεια με πέντε παιδιά. Το ένα, μόλις λίγων εβδομάδων. Το σπίτι είναι το μικρότερο από τα προβλήματά τους. Και τα πνεύματα είναι τεταμένα γιατί χθες είχαμε κι άλλη έξωση και δεν μπορέσαμε να την εμποδίσουμε. Ήταν ένα από τα διαμερίσματα που πούλησε η δημοτική επιχείρηση…», εξηγεί ο νεαρός διαδηλωτής στη μικρή Αλίθια που έχασε το σπίτι της λόγω έξωσης. Κι αυτή, έχοντας πλέον καταλάβει πώς λειτουργεί το απάνθρωπο σύστημα των εξώσεων και των πλειστηριασμών, συμπληρώνει: «…Σε ένα κερδοσκοπικό κεφάλαιο, σωστά;». Φυσικά, η απάντηση είναι καταφατική. Σε έναν κερδοσκοπικό οργανισμό που προετοίμασε την κατάσταση, κερδοσκόπησε ήδη, προστατεύεται από αστυνομία, κράτος και κυβερνήσεις και τώρα εξακολουθεί να κερδοσκοπεί εκμεταλλευόμενος τη φτώχεια, την ανεργία, την ανέχεια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στη Νότια Ευρώπη.

 

 

 

 

Το «Εδώ έζησε – Η ιστορία μιας έξωσης» (εκδόσεις Angelus Novus, μετάφραση: Κορίνα Βασιλοπούλου) περιγράφει μια περίπτωση έξωσης. Ίδια κι απαράλλαχτη με κάθε άλλη. Αφορά μεν την Ισπανία αλλά θα μπορούσε να έχει συμβεί στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, έχει συμβεί. Συμβαίνει τώρα. Ο ξεδιάντροπος καπιταλισμός (πλεονασμός μια και δεν υπάρχει εκλεπτυσμένος) λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η στεγαστική κρίση, όμως, χτύπησε και χτυπά με ιδιαίτερη σφοδρότητα τους πιο αδύναμους κρίκους του, τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Ο Σεβιγιάνος συγγραφέας Ισαάκ Ρόσα (στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του «Το μάταιο χθες» από τις εκδόσεις Πόλις) μπορεί να παρακολουθεί μια συγκεκριμένη αλλά φανταστική οικογένεια στην Ισπανία με κεντρική πρωταγωνίστρια μια μικρή μαθήτρια, αλλά κάθε έξωση κρύβει το ίδιο δράμα, τον ίδιο πόνο, την ίδια απογοήτευση. Αλλά και την ίδια οργή. Μια οργή που μπορεί να μετουσιωθεί σε συλλογική δράση και αντίσταση με θαυμαστά αποτελέσματα που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό και στην Ελλάδα από τα μαζικά κινήματα ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις.

 

 

 

 

«Αυτό το βιβλίο είναι συλλογικό γιατί έχει πίσω του πολλές ιστορίες, βιώματα και αγώνες, χωρίς τα οποία δεν θα είχε υπάρξει ποτέ. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που μας αφηγήθηκαν τις εμπειρίες τους και μας δέχτηκαν εγκάρδια στις συνελεύσεις τους: αξιοθαύμαστες γυναίκες και άντρες από το Γραφείο Αμοιβαίας Βοήθειας του Manoteras, την Επιτροπή Κατοικίας της Λαϊκής Συνέλευσης της 15ης Μάη του Τετουάν, την ΠΘΥ του Βαγέκας, την ΠΘΥ Βαρκελώνης και το μπλοκ της La Bordeta. Έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμα. Όμως, οι ώρες που περάσαμε μαζί τους ήταν ένα αξέχαστο μάθημα, το οποίο συνιστούμε σε όλους τους αναγνώστες. Ναι, μπορούμε!», σημειώνει ο Ρόσα στο επιλογικό του σημείωμα.

 

 

 

 

Αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία από τα κινήματα έχει μεταφέρει με απόλυτη επιτυχία σε ένα βιβλίο που εκτός από επεξηγηματικό της κατάστασης είναι –και αυτό είναι σημαντικότερο– μια σπουδαία ιστορία δοσμένη με ευαισθησία. Χωρίς να καταφεύγει σε μελό διδάγματα και εύκολες λύσεις συγκινησιακού τύπου, αλλά επιλέγοντας να προτείνει, έμμεσα και με σαφήνεια, τη μαζική δράση και την αλληλεγγύη. Σε όλα αυτά τον βοηθούν τα πολύ γλυκά, δίχρωμα σχέδια της Καταλανής δημιουργού κόμικς Κριστίνα Μπουένο που αποδίδει με ζεστασιά και ανθρωπιά τους πρωταγωνιστές αλλά και τους αγωνιστές που τους συμπαραστέκονται, δίνοντας παράλληλα πολλά συμπληρωματικά στοιχεία, όπως χάρτες περιοχών, μεγάλες όψεις και κατόψεις κτιρίων, σελίδες νεανικών ημερολογίων κ.λ.π., που όλα μαζί συνθέτουν ένα συναρπαστικό και συνάμα πολιτικά στρατευμένο βιβλίο με την πλευρά της ανθρωπιάς και της λογικής.

 

 

 

 

Στην ελληνική έκδοση, είναι εξαιρετικά χρήσιμες και διευκρινιστικές οι σημειώσεις της μεταφράστριας στο τέλος του βιβλίου. Στην πρώτη από αυτές, η Κορίνα Βασιλοπούλου αναφέρει: «Στην Ισπανία δεν υπήρχε κανένας νόμος για την προστασία των δανειοληπτών. Τα πάντα ήταν φτιαγμένα στα μέτρα των τραπεζών, οι οποίες μοίραζαν αφειδώς στεγαστικά δάνεια, συνήθως στο 100% της αγοραστικής αξίας του ακινήτου, προκειμένου να στηρίξουν την οικοδομική φούσκα. Σε κάποιες περιπτώσεις –ανάλογα με το εκάστοτε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα– η τράπεζα μπορούσε να προχωρήσει σε εντολή κατάσχεσης, ακόμα και για τη μη καταβολή μόλις δύο δόσεων του δανείου. Αλλά ο Γολγοθάς των δανειοληπτών δεν τελείωνε με την κατάσχεση και την έξωση, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες. Οι τράπεζες απαιτούσαν να εισπράξουν επιπλέον τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή πώλησης και τη νέα, χαμηλότερη αγοραστική αξία του ακινήτου. Οι επόμενοι στόχοι τους ήταν οι εγγυητές, τις περισσότερες φορές στενοί συγγενείς των δανειοληπτών».

 

 

 

 

Στο πλαίσιο της παρεμπόδισης εκ μέρους των κινημάτων αυτής της ελεεινής και ασύδοτης τακτικής των τραπεζών, την ίδια στιγμή που οι υπεύθυνοί τους ισχυρίζονταν ότι «εμείς είμαστε απλώς υπάλληλοι», υπό την ανοχή, αν όχι και την παρότρυνση, των κυβερνήσεων, εντάσσεται το «Εδώ έζησε – Η ιστορία μιας έξωσης». Και στο ίδιο πλαίσιο, οι δημιουργοί του βιβλίου σε διεθνές και ισπανικό επίπεδο αλλά και οι υπεύθυνοι της ελληνικής έκδοσης σε ελληνικό επίπεδο, προτείνουν ηλεκτρονικές διευθύνσεις, πλατφόρμες και φορείς που δραστηριοποιούνται στην υπεράσπιση των δανειοληπτών και στον αγώνα για το δικαίωμα στη στέγαση. Με προοπτική οι τίτλοι αντίστοιχων βιβλίων στο μέλλον να μην αναφέρονται σε παρελθόντα χρόνο αλλά σε ενεστώτα και μέλλοντα.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...