Kraven's Last Hunt: 30 Χρόνια από την καλύτερη ιστορία Spider-Man [?, movieyecandy.blogspot.gr, ?]

[leonidio]

Kraven's Last Hunt: 30 Χρόνια από την καλύτερη ιστορία Spider-Man

 

 

Όλοι βέβαια ξέρουν αυτό το διαμάντι στην ιστορία του Spider-Man και των comics γενικά. Η ιστορία έχει να κάνει με αυτό που περιγράφει ο τίτλος της, με το τελευταίο κυνήγι του Kraven του κυνηγού, αλλά αυτή είναι ίσως η πιο απλοϊκή περιγραφή που θα μπορούσε κάποιος να δώσει. Μέσα σε αυτή τα όρια του ήρωα και του εχθρού μπερδεύονται, ενώ αναζητείται κάποιου είδους ολοκλήρωση, με τον Kraven έναν από τους πιο γελοίους εχθρούς του Spider-Man να γίνεται ξαφνικά όχι μόνο μετρήσιμη απειλή, αλλά και να εκτοξεύεται στο τοπ 5 αυτών που του έχουν προκαλέσει τις μεγαλύτερες ήττες. Πρόκειται ίσως για την πιο σκοτεινή ιστορία του Spider-Man, και μία που πρόσφερε πολλά στην "ενηλικίωση" των comics, μαζί με άλλες της εποχής όπως το Watchmen, το V for Vendeta, το Dark Knight Returns κτλ.

 

Ο Kraven μετά από επανειλημμένες ήττες τα έχει χάσει τελείως και ο Spider-Man είναι το μόνο θήραμα που του ξεφεύγει, έχοντας πλέον εμμονή με αυτόν. Καταφέρνει και τον πιάνει, ναρκώνοντας τον και θάβοντας τον στο χώμα, ενώ για δύο βδομάδες ο ίδιος φοράει τη στολή του, προσπαθώντας να αποδείξει ότι όχι μόνο τον νίκησε, αλλά είναι και καλύτερός του. Αφού ο ήρωας μας ξυπνήσει ο Kraven ησυχάζει γνωρίζοντας ότι απέδειξε αυτό που ήθελε και τινάζει τα μυαλά του στον αέρα, όσο ο Spider-Man πρέπει να τα βάλει ξανά με τον Vermin. Όλα αυτά με τον Spider-Man ακόμα με τη μαύρη στολή, και νεόνυμφο, αφού μόλις είχαν παντρευτεί με τη Mary Jane.

 

 

Ο JM DeMatteis είχε φτιάξει ένα μικρό όνομα, έχοντας λίγα χρόνια νωρίτερα γράψει κάποιες φοβερές ιστορίες στο Captain America, στους Defenders, καθώς και τα Moonshadow και Blood: A Tale. Αρχικά είχε φανταστεί την ιστορία σαν κάτι διαφορετικό, εστιάζοντας στον Wonder Man και τον αδερφό του Grim Reaper, αλλά οι εκδότες της εποχής την απέρριψαν, αλλά αυτή η "επιστροφή από τον τάφο" είχε κάνει "κλικ" στο συγγραφέα και συνέχισε να προσπαθεί. Μετά από την αποτυχία λοιπόν πήγε στην DC, έχοντας βάλει στη θέση του πρωταγωνιστή τον Batman ενάντια στον Joker, αλλά πάλι δεν δέχτηκαν την ιστορία, λόγο του ότι εκείνο τον καιρό μόλις θα κυκλοφορούσε το Killing Joke του Alan Moore, και θεωρήσανε ότι μοιράζονται κοινά θέματα. Τελικά ο DeMatteis μετά από χρόνια κατάφερε να κυκλοφορήσει αυτήν την εκδοχή ως "Going Sane", και αν δεν υπήρχε το Kraven's Last Hunt θα μιλάγαμε για κάτι αντίστοιχο. Ενώ συνέχισε να προσπαθεί, πλέον αλλάζοντας τον Joker με τον Hugo Strange απέτυχε πάλι, ενώ αργότερα η Marvel του ζήτησε να αναλάβει το Spectacular Spider-Man συνειδητοποίησε ότι ο γάμος του Peter Parker με την Mary Jane του παρείχε ένα πολύ βασικό στοιχείο για να αναπτύξει την ιστορία του.

 

Και από εκεί όμως δεν έφτασε αμέσως σε τελικό αποτέλεσμα, μιας και είχε σκεφτεί κάποιον καινούρια αντίπαλο. Όμως ξεφυλλίζοντας ένα Marvel Handbook (τα οποία περιλαμβάνουν ολοσέλιδες βιογραφίες χαρακτήρων) έπεσε στον Kraven, και ενώ τον θεωρούσε (όπως όλοι) έναν αστείο αντίπαλο, συνειδητοποίησε ότι ο Sergei Kravinoff είναι Ρώσος, κάτι που έφερε στο μυαλό του συγγραφέα τον Ντοστογιέφσκι, και αμέσως "κατάλαβε" τον χαρακτήρα, αλλάζοντας παράλληλα το φόκους της ιστορίας. Τα σχέδια ανέλαβε ο Mike Zeck, ο οποίος ήταν ήδη μεγάλο όνομα στη Marvel από τα Master of Kung Fu, Secret Wars και Punisher: First Blood, ενώ είχε δουλέψει με τον DeMatteis στο Captain America. Η ιστορία εκδόθηκε και στους τρεις τίτλους του Spider-Man (Amazing, Spectacular και Web), κάτι πρωτοπόρο για την εποχή.

 

 

Μία τόσο σκοτεινή ιστορία δουλεύει για τον Spider-Man γιατί δεν είναι αυτός που κάνει την σκοτεινή στροφή, παρά τον "αποπλανούν" σε σκοτεινά μονοπάτια. Επίσης το ότι ακόμα είχε τη μαύρη στολή βοηθούσε, ενώ παράλληλα εκείνο τον καιρό μόλις είχε τελειώσει η ιστορία με την ταυτότητα του Hobgoblin, που δεν ήταν ότι πιο ευχάριστο, και λίγο καιρό μετά είδαμε για πρώτη φορά τον Venom. Ο μήνας του μέλιτος ήταν το μόνο πραγματικά ευχάριστο που συνέβαινε στη ζωή του Spider-Man εκείνο τον καιρό (και θα ακολουθούσαν πολύ χειρότερα), και αυτό λειτούργησε σαν φάρος για να βρει ο Peter τον δρόμο πίσω προς το φως ή/και τη ζωή. Ήταν επίσης η πρώτη φορά που είδαμε την Mary Jane να ανησυχεί για το που έχει χαθεί ο Peter, κάτι που θα το τραβήξουν από τα μαλλιά αργότεροι συγγραφείς.

 

Παρατηρείται επίσης η παντελής έλλειψη από thought ballons, τα οποία ακόμα και για κάποια χρόνια ήταν το στάνταρτ, αλλά πλέον δεν υπάρχουν καθόλου. Οι σκέψεις του χαρακτήρα έμπαιναν πλέον σε λεζάντες, και αυτά που σκεφτόταν δεν ήταν τα ίδια με αυτά που θα διαβάζαμε αν υπήρχαν thought ballons, κάτι που και άλλα comics την εποχής είχαν αρχίσει να κάνουν, προσπαθώντας να γίνουν πιο σοβαρά. Επίσης η ιστορία θα μπορούσε να γραφτεί σε λιγότερα τεύχη, ακόμα και σε ένα, αν ο DeMatteis προτιμούσε ένα λιγότερο ατμοσφαιρικό και πιο τυπικό τρόπο γραψίματος, αλλά με αυτούς τους τρόπους η ιστορία διαβάζεται περισσότερο σαν βιβλίο.

 

 

Είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι η ιστορία αρχικά τελείωνε στο πέμπτο τεύχος, μετά την αυτοκτονία, και μετά προστέθηκε το τελευταίο για να μην κλείσει με ένα τόσο σκοτεινό σημείο, που μπορεί κάποιοι να νόμιζαν ότι τάσσεται υπέρ της. Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα και έτσι κάποιοι παραπονέθηκαν, και ο DeMatteis έγραψε την συνέχεια Soul of the Hunter, όπου η ψυχή του δεν μπορούσε να αναπαυθεί, και αν εξαιρέσουμε τους λόγους που το τεύχος γράφτηκε, έχουμε και εδώ ένα διαμαντάκι.

 

 

Υπάρχουν άπειρες λίστες που την ονομάζουν την καλύτερη ιστορία Spider-Man, και μία από τις καλύτερες ιστορίες comics, και εμείς ταπεινά συμφωνούμε. Οι συμβολισμοί, η αφηγηματική διαδικασία, τα σχέδια, όλα συντελούν σε ένα αριστούργημα που έδωσε στα comics άλλο ένα σημαντικό σπρώξιμο για να πάρουν τον εαυτό τους πιο σοβαρά, πριν οι εκδότες σκοτώσουν τη κότα με τα χρυσά αυγά, και κάνουν τους χαρακτήρες σκοτεινούς και βίαιους χωρίς λόγο. Προτείνουμε την σκληρόδετη έκδοση στην οποία μπορείτε να βρείτε και μία εισαγωγή του συγγραφέα, αναλύοντας αρκετά από αυτά που περιγράψαμε για το πως έφτασε η ιστορία στην τελική μορφή της. Και κλείνουμε με την προτροπή να μην γίνει ποτέ ταινία, αφού ποτέ δεν θα μπορέσει να εκφραστεί με τον ίδιο μαγικό τρόπο, ούτε το MCU θα πάρει εύκολα μία τόσο σκοτεινή στροφή.

 

Πηγή