OYASUMI PUNPUN (GOODNIGHT PUNPUN) [INIO ASANO]

[Θρηνωδός]

 

Το "Goodnight Punpun" ή αλλιώς "Oyasumi Punpun" είναι ένα μίνιμαλ αλληγορικό manga κατάλληλο για να περάσεις τα ελαφριά καλοκαιρινά απογεύματα με κάτι πραγματικά ψυχαγωγικό. Σε σχέδιο και σενάριο του Inio Asano κυκλοφόρησε αρχικά στα περιοδικά Weekly Young Sunday και Big Comic Spirits της εκδοτικής Shogakukan το διάστημα Αύγουστος 2007 - Νοέμβριος 2013, ενώ παράλληλα εκδιδόταν και σε tankobon τόμους 13 το σύνολο. Έκανε αρκετή επιτυχία με αποτέλεσμα να εκδοθεί επίσημα σε αρκετές χώρες (γεγονός στο οποίο συντέλεσαν και τα διάφορα έξτρα που έδιναν οι εκδοτικές μαζί με τους τόμους, μπλουζάκια, στυλό κλπ κλπ). Ο δημιουργός Inio Asano έγινε γνωστός από την σειρά Solanin η οποία γυρίστηκε σε live-action ταινία με πρωταγωνίστρια την Aoi Miyazaki, μία από τις πιο γνωστές Ιάπωνες ηθοποιούς και ομορφότερες γυναίκες της χώρας. 

 

 

Είδος: Comedy, Drama, Seinen, SoL, Psychological, Romance, School Life, Coming-of-Age

 

Υπόθεση: Ο Punpun είναι ένα μικρό αγόρι που απεικονίζεται ως σκίτσο μικρού πουλιού. Τα 147 κεφάλαια μας ξεναγούν στη ζωή του Punpun από το νηπιαγωγείο μέχρι τα 20κάτι του καθώς αυτός αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής, της δυσλειτουργικής οικογένειας, της ενηλικίωσης, των σχέσεων και παλεύει με την κατάθλιψη. Σε κάθε φάση της ζωής του μέσα σε αυτά τα 25 χρόνια προσπαθεί να προσαρμοστεί σε διάφορες καταστάσεις ενώ βρίσκεται πάντοτε σε μια φάση ευμεταβλητότητας.

 

 

 

Η ιδέα πανέξυπνη, και η επιλογή του ήρωα να απεικονίζεται ως πουλί εξίσου ιδιοφυής. Όταν ο Asano ρωτήθηκε γιατί επέλεξε να τον σχεδιάσει έτσι (και σε άλλες μορφές στην εξέλιξη της ιστορίας αλλά ποτέ ως άνθρωπο) η απάντηση του ήταν πως ήθελε οι αναγνώστες να ταυτοποιήσουν τον Punpun οι ίδιοι και να ενθαρρύνονται να συνεχίζουν να διαβάζουν μέσω αυτού. Η απλοϊκή μορφή του δρα ως συμβολισμός συνδεδεμένος με κάθε κατάσταση που βιώνει ενώ του δίνονται π.χ. κέρατα ταύρου ως μεταφορά για το αστέρι Altair που ονομάζεται "cowherd star". 

 

 

Η μορφή του είναι όσο ρευστή είναι και η διάθεση του ή η συναισθηματική του μετάπτωση. Το όλο manga αποπνέει μια αύρα αποτυχίας μιας και τίποτα δεν πηγαίνει καλά για τον πρωταγωνιστή ακόμα κι όταν εκείνος υποκρίνεται ότι οδηγεί μια ζωή ροδοπέταλων. Ο Asano υποστήριξε πως ο νεαρός Punpun ήταν φονταμενταλιστής με αποτέλεσμα μεγαλώνοντας να μετανιώνει για το απόλυτο της στάσης ζωής του και να απεχθάνεται τις αποχρώσεις του γκρι. Παρόλα αυτά [ο δημιουργός] απεχθάνεται τον χαρακτηρισμό του έργου του ως utsumanga (depressing manga) ή σουρεάλ γιατί θεωρεί πως το οριοθετεί αυστηρά και το πνίγει. Το μόνο σίγουρο είναι πως η σειρά έχει δημιουργηθεί για αναγνώστες που προτιμούν να δεχθούν ως σημείο κλειδί την ανηθικότητα παρά να δουν τον πρωταγωνιστή ως πρότυπο.

 

 

 

Η σειρά είναι πολύ διαφορετική. Είναι θλιβερή και πολυεπίπεδη με ιστορία άριστα δεμένη με την αφήγηση και το σχέδιο. Σε συγκινεί και σε αγγίζει με πολλούς ανεξάρτητους τρόπους, καθιστώντας την άνετα στο τοπ των slice of life που έχω διαβάσει. Το τέλος ειδικά σε διαλύει με την δύναμη και τον ρεαλισμό του.  Ανήκει πλήρως στην εικονογραφημένη λογοτεχνία και ως τέτοια συγκαταλέγεται και από την συντριπτική πλειοψηφία του αναγνωστικού κοινού των manga παγκοσμίως. Κάντε την χάρη στον εαυτό σας και διαβάστε την. Μπορείτε να την βρείτε εδώ. 

 

[mal type=manga id=4632]

 

[Angel.tze]

Το διάβασα πέρυσι με ένα μεγάλο διάλειμμα κάπου στη μέση, διότι δεν μπορούσα να αντέξω περισσότερο δυνατό δράμα, μου είχε ρίξει την ψυχολογία.

 

Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μάνγκα, με πολύ δυνατές σκηνές και τρομακτικά καλογραμμένους χαρακτήρες, οι οποίοι είναι ουσιαστικά η επιτομή της ατέλειας. Ομολογώ πως, προσωπικά, ορισμένα σημεία, ιδιώς όσο πλησιάζουμε στο κλείσιμο της σειράς, μού φάνηκαν αρκετά τραβηγμένα. Αναγνωρίζω ποια ήταν η επιλογή του συγγραφέα, αλλά εν τέλει μου φάνηκε σαν να το παράκανε στο δράμα, σε σημείο να είναι μη ρεαλιστικό πια. Παραβλέποντας αυτήν την, κατ'εμέ πάντα, αστοχία του συγγραφέα ή, μάλλον, αποδέχοντάς την, μπόρεσα να το απολαύσω ιδιαίτερα και να πω κιόλας πως σίγουρα πρόκειται για κορυφαίο του είδους (δραματικό slice of life).

 

Με βρήκα να μπορώ να κατανοήσω τα κίνητρα των χαρακτήρων, αλλά και τις σκέψεις τους, καθώς αυτές ήταν και απόλυτα ανθρώπινες. Ο Asano δεν φοβήθηκε να είναι ειλικρινής με το έργο του και φάνηκε. Ή είναι φοβερός στην ανάλυση της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου είτε γράφει καθαρά από προσωπικές του εμπειρίες. Ίσως και λίγο απ'τα δύο. Αξίζει οπωσδήποτε το χρόνο σας. Διαβάζεται νερό, ειδικά το δεύτερο μισό. Δέκα παράγραφοι δεν επαρκούν για να αναλύσω τι μου αρέσε και τι εκτίμησα από το μάνγκα αυτό.

 

Και ένα μικρούτσικο (μεγάλο) σπόιλερ για τα τελευταία κεφάλαια:

 

Spoiler

Η σελίδα όπου ο θείος Yuichi κοιτάζει το νεογέννητο μωρό του μέσα από το τζάμι του δωματίου στο νοσοκομείο, σκύβει στο πάτωμα και ψελλίζει "that's hope." κλαίγοντας είναι και αυτή που μου έχει χαραχθεί στο μυαλό ανεξίτηλα. Πολύ δυνατή σελίδα.