Παναγιώτης Τσαούσης (Le Pit) συνέντευξη [DJO, Greekcomics.gr, 11/2013]

[DJO]

- Allo Inspecteur Le Pit! Comment ça va?
- Ca va et ca ne va pas...

- Οκέη αρκετά εξασκήσαμε τα Γαλλικά μας. Παναγιώτης Τσαούσης λοιπόν. Οπότε οι φανς είναι τσαούσες και λυσσάνε με κάθε νέο σκίτσο;
- Ε, ναι οι φανς είναι πιο φανατισμένες και από τις γνωστές ρουβίτσες, και ζητούν φυσικά και αυτόγραφο-σκίτσο σε κάθε εμφάνιση.

- Σας έχουνε ζητήσει και bodypainting??? Ή έστω κάποιο τατού; (οκέη μετά θα πάμε στις πιο σοβαρές )
- E, ναι θα πρέπει να σοβαρευτούμε, πάντως δεν θα είχα πρόβλημα να κάνω και bodypainting με κάποιο μαρκαδόρο, με τις βελόνες δεν τα πάω καλά.. Μέχρι τώρα όχι όμως δεν μου έχουν ζητήσει, στο στρατό μου είχαν ζητήσει σκιτσάκια σε μπλούζες πάντως.

- Niiice! Και τώρα ας πάμε στα πιο ζουμερά: πότε ήταν η πρώτη φορά που έπιασες μολύβι και ένιωσες το μικρόβιο του σχεδίου;
- Περίπου στα 5 μου μάλλον η μητέρα μου μου αγόρασε ένα τετράδιο για να μου μάθει τα γράμματα, εγώ δεν τα πήγα πολύ καλά στα γράμματα άλλα έφτιαχνα κάτι παράξενες σκουληκαντέρες με πολλά πόδια... Και έφτιαξα πολλές από αυτές με μολύβι... Γέμισα το τετράδιο και τα ναυτικά ημερολόγια του πατέρα μου που χρησιμοποιούσε για τη δουλειά του...

- Οι πρώτες ιστορίες πότε ήρθαν; Οσφρίζομαι γαλλοβελγικές επιρροές!!!
- Oι πρώτες ιστορίες ήρθαν γύρω στα 7 μου, μάλλον είχαν Ποπαϊικές επιρροές, άλλα και δικής μου εμπνεύσεως με πάμπολλους ήρωες, όπως πχ ο Μίλτος (ένας μπρατσαράς χωρίς μύτη), ο σούπερ ομορφούλης (σούπερ ήρωας με απιστευτα άσχημο πρόσωπο και τεράστιο αυτοκίνητο-σπίτι) και διάφορα τέτοια ασυνάρτητα... Όχι οι Γαλλοβελγικές επιρροές ήρθαν μετά από τα Ντίσνεϋ ,τα Ποπάι και τα Σπάιντερμαν... (ναι, ξέρω άγνωστο παρελθόν...)

- Έχεις δοκιμάσει αυτό που κάναμε κάποιοι κάποτε, να φτιάξεις κόμικ ενός αντιτύπου; Για εσωτερική κατανάλωση και εξάσκηση. Εγώ πχ. είχα φτιάξει καμιά εκατοστή με Indiana Lega.
- Φυσικά και είχα δοκιμάσει και είχα ολοκληρώσει, από τα 9,10 που άρχισαν και οι Γαλλοβελγικές επιρροές, άρχισα να φτιάχνω ολόκληρες σειρές με αυτοτελή κόμικς 40 έως 60 σελίδων με δικούς μου ήρωες με ρυθμό δουλειάς κάποιες φορές 15 σελίδες την ημέρα , ακόμη αναπολώ εκείνη την παραγωγικότητα!

- Χμ...Για λέγε...χαρακτήρες και ιστορία;
- Είχα κάποιους ναυτικούς ήρωες ,τον καπετάνιο και τον υποπλοίαρχο, με θεματολογία που θύμιζε Blake and Mortimer, από όπου είχα αντιγράψει αρκετά στοιχεία (πυραμίδες ,ταξίδια,μεταφυσικές καταστάσεις,ταξίδια στο χρόνο), επίσης είχα πάρει στοιχεία και από το Τεντέν, αυτή η σειρά είχε 11 τομάκια και τα έχω ακόμη, έχουν κιτρινίσει βέβαια λίγο... Είναι σε χαρτιά Α4 ηλικίας 20 χρόνων περίπου, είχα όμως πάρα πολλούς άλλους ήρωες που είχα χρησιμοποιήσει για αυτοτελή τεύχη. Σίγουρα είχα δημιουργήσει πάνω από 40 ήρωες από τους οποίους 4,5 είχαν επικρατήσει...

- Χμ! Αυτά ήταν στα σχολικά χρόνια; Μετά ήρθαν οι Πανελλαδικές; Και...;
- Μετά από κάποιες αποτυχημένες απόπειρες για σπουδές στην Σχολή Καλών Τεχνών (δύο φορές εισαγωγικές), η μοίρα μου με απομάκρυνε από το θέμα του σχεδίου, καθώς ασχολήθηκα με εργασίες όπως οδηγός ταχυμεταφορών, σπουδές τεχνολόγου ιχθυολόγου και σκίπερ τα καλοκαίρια. Η αποτυχία μου να σπουδάσω κάτι σχετικό με την τέχνη με έκανε να νιώθω μια αντιπάθεια για το ίδιο το σχέδιο και προτιμούσα να αναλωθώ σε άλλα άσχετα πράγματα από το να κάνω αυτό που μου άρεσε στο οποίο δεν ήμουν αρκετά καλός. Ήταν ένα παράξενο διάλειμμα πολλών χρόνων από τα μολύβια...

- Ωχ... Και τι σε έκανε να ξανα-ασχοληθείς;
- Γενικά είχα μια χαλαρή επαφή,κάποιες εμπνεύσεις χωρίς όμως να έχω κάποια ουσιαστική πρόοδο και χωρίς κάτι ολοκληρωμένο. Αυτό που έκανε τα δάχτυλά μου να αρχίσουν να ξαναβρίσκουν την ελαστικότητα τους ήταν μάλλον μία διάκριση που είχα με το περιοδικό <<9>> της Ελευθεροτυπίας. Το ότι το σχεδιαστικό μου στυλ είχε μια κάποιου τύπου επιβράβευση με έκανε να δω το θέμα πιο ζεστά... Ήταν μια ευκαιριακή συμμετοχή που θα μπορούσε να μην είχε γίνει, όμως έγινε αφορμή να αρχίσω κάποιες σειρές σχεδίων,καθώς παρακολούθησα και κάποια μαθήματα στην Άκτο που πήγαιναν πακέτο με αυτή την συμμετοχή. Έτσι γεννήθηκε πάλι μια επιθυμία για το θέμα σχέδια και εικονογραφήματα.

- Διάκριση σε διαγωνισμό του 9; Σε ποιο τομέα; Πριν πόσα χρόνια;
- Ήταν ο διαγωνισμός νέων ταλέντων του 2006, αυτός που έκανε κάθε χρόνο μέχρι το 2009 νομίζω... Είχα στείλει ένα δισέλιδο.

- !!!!!!!
- Α,να προσθέσω ότι ήταν η πρώτη φορά που προσπάθησα να δημοσιοποιήσω σχέδια μου κάπου, μέχρι τότε τα έβλεπαν μόνο συγγενείς και φίλοι.

- Και από τα μέρη μας πώς και σας έφερε ο δρόμος; Σε θυμάμαι σε βάρδια στη Λέσχη μαζί με κάτι φίλους.
- Στη λέσχη με έφερε ο δρόμος μου το 2011.. Μάλλον καλοκαίρι από ότι βλέπω στην εγγραφή μου, βασικά το 2009 ουσιαστικά άρχισα να ασχολούμαι πάλι ενεργά με το σχέδιο και με ιστορίες για κόμικ, μετά από 7 χρόνια σχετικής αδράνειας στο σχέδιο (έκανα πολύ σπάνια κάτι) και ακόμη περισσότερα χρόνια αδράνειας στο θέμα κόμικ με εξαίρεση τη συμμετοχή στον διαγωνισμό. Όμως το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχα κανέναν φίλο σχετικό με το αντικείμενο, ώστε να μοιραστώ εμπειρίες ιδέες και γνώσεις, έτσι διαδικτυακά άρχισα να ψάχνομαι και κάποιο ρεύμα με οδήγησε στο φόρουμ και από εκεί έμαθα και τη λέσχη...

- ...και πώς αισθάνεσαι μετά από τόσες συμμετοχές σε φανζίνς της κοινότητας, 2 εξώφυλλα (με το 2ο μάλιστα έκλεισε η Γεια Σου τις εκδόσεις - νιώθω τιμημένος τέρμα - ), 2 αυτοεκδόσεις (θέλουμε background info γιατί ήταν απίστευτες εκπλήξεις και τα δυο!) και μια τάξη σεμιναρίου στη Λέσχη;

υγ.Να περιμένουμε και τρίτο για να κλείσει η αυτοεκδοτική τριλογία ή έχεις αρχίσει και κοιτάς προς εκδοτικές μεριά;
- Πολλές ερωτήσεις μαζεμένες! Γενικώς πρέπει να πώ ότι όλο αυτό το θέμα το φόρουμ και η λέσχη, οι γνωριμίες με αξιόλογα παιδιά που σχετίζονταν με τον χώρο των εικονογραφημάτων, όλη αυτή η ευχάριστη κατάσταση που δεν ήξερα καν ότι υπήρχε με έκανε να ξαναβρώ την αγάπη μου για το αντικείμενο, ήταν ένας παλιός ξεχασμένος έρωτας που ξαναζεστάθηκε και στο επίπεδο της δημιουργίας άλλα και της ανάγνωσης! Και φυσικά όλα αυτά που ανέφερες κι εσύ, οι συμμετοχές σε δημοσιεύσεις της λεφικ και αυτοεκδόσεις ήταν κάτι πολύ διασκεδαστικό και με έκανε να νιώσω πολύ ωραία πράγματα...
Σχετικά με το θέμα αυτοεκδόσεις πιθανόν να συνεχιστεί, όμως αν αυτό που κάνω αρέσει σε κάποια εκδοτική θα το έβλεπα σίγουρα θετικό σαν ενδεχόμενο. Όμως θα πρέπει πρώτα να ολοκληρώσω κάποιες ιστορίες που είναι σε εξέλιξη και όταν είναι έτοιμες τότε θα είναι η ώρα να δω πως θα δημοσιευτούν.

- Οπότε να ευχηθούμε ΟΛΗ η κοινότητα καλή συνέχεια! Έχεις πολλά ακόμα να δώσεις, νέα κομικσοτοπία να δημιουργήσεις και άπειρες μύτες μολυβιού να τερματίσεις.

Οκέη, αρκετά σε ζαλίσαμε. Αυτό δεν ήταν συνέντευξη, pit le origin ήταν! Έχεις να προσθέσεις κάτι τελευταίο προς την κοινότητα;
- Βασικά νομίζω ότι σαν επίλογο πρέπει να πω ότι η κοινότητα είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο, τουλάχιστον για όποιους αγαπούν το θέμα κόμικ και όπως και εμένα με βοήθησε καταλυτικά να ξαναβρώ την δημιουργική μου όρεξη, φαντάζομαι ότι σίγουρα αυτό θα έχει συμβεί και σε πολλά άλλα μέλη. Και η λέσχη είναι μια κομιστική όαση που προτείνω σε κάθε επίδοξο σκιτσογράφο να την κάνει στέκι του. Και όλο αυτό μάλλον με έκανε να ξαναδοκιμάσω με εξετάσεις για την σχολή καλών τεχνών, παρόλο που είναι άλλος τομέας, εξαρτήθηκε όμως από το όλο θέμα! Ένα παλιό καρβουνοσχέδιο που είχα στον τοίχο μου θύμιζε ότι κάποτε πρέπει να ξαναπροσπαθήσω, η επαφή μου με το gc περιβάλλον με έκανε να προσδιορίσω την στιγμή που θα ξαναπροσπαθήσω.

Τέλος εύχομαι ο Άγιος Βασίλης να μοιράσει κόμικς φέτος αλλά να μην τα ρίχνει από την καμινάδα και γίνουν προσάναμμα!

- Πως το λέγανε; Μη μετανιώνεις για κάτι που έκανες, αλλά για κάτι που δεν έκανες.

Παναγιώτη, & keep rockin!


DJO για την κοινότητα ™

Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Τσαούση

[Tightwad]

Eύγε για το αυτοδίδακτο origin, pit! Και εις ανώτερα.