Τα εικονογραφημένα περιοδικά για παιδιά στον καθρέφτη [ Ντελόπουλος Κυριάκος, ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, 09/1989 ]

[rotagiatipino]

Το περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους δημοσιεύει μια στατιστική έρευνα 16 περίπου σελίδων για το τι διαβάζουν τα παιδιά. Σας παραθέτω τα εισαγωγικά στοιχεία, τους πρώτους πίνακες (όπου βλέπουμε το αντικείμενο της έρευνας, Ποπάυ, Μίκυ Μάους, Κάντυ κλπ.) και τα συμπεράσματα. Παραλείπω τις ενδιάμεσες σελίδες με τους αναλυτικούς πίνακες (που παραμένουν στη Βιβλιοθήκη του ΕΛΙΑ διαθέσιμες για όποιον τις αναζητήσει).

 

 

 

Από το τεύχος #16

 

 

Πηγή: Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ (www.elia.org.gr).

[DJO]

Τι κλισέ επίλογος Θεέ μου.......

 

Δηλαδή και οι ήρωες των παραμυθιών, των μύθων & των θρύλων, που "διαπαιδαγώγησαν" τόσες γενιές παιδιών επί εκατοντάδες χρόνια ήταν ακατάλληλοι? Πολλά από αυτά τα παιδιά όταν μεγάλωσαν ασχολήθηκαν και με λογοτεχνικά, έρευνες κλπ. Γιατί όμως να θεωρείται η παιδικότητα έγκλημα και η "αιώνια εφηβία" (ψιλοάκυρος όρος που πέτυχα πρόσφατα σε μια εφημερίδα σχετικά με τα κόμικς, φιγούρες κλπ) κάτι το μη αποδεκτό? Επειδή κάποιοι έχουν ξεχάσει πώς είναι και φοβούνται να θυμηθούνε? Εκείνοι πρέπει να ξέρουνε ότι το μικρό παιδί μέσα τους, κλαίει... και θέλει να ξεφύγει από αυτή την τυποποιημένη "ωριμότητα".

 

 

[rotagiatipino]

Δηλαδή το Ζιγκ ζαγκ στις νεραντζιές που θεωρείται λογοτεχνία δε γεννάει περίεργα αισθήματα στους ανθρώπους;Οι άνθρωποι που μπουκάρουν στα σπίτια για να κλέψουν και να εξσφαλίσουν φαΐ (αλλοδαποί και ημεδαποί) διαβάζανε Ντίσνεϋ και είχαν αφίσες των Μουργόλυκων στο δωμάτιό τους;Το παιδί διαβάζει κόμικς για να ευχαριστηθεί, να διασκεδάσει και να ξεχαστεί. Τώρα αν θα τα κάνει βίωμα εξαρτάται καθαρά από το χαρακτήρα του και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει. Όρμα Ορεστάκο!!!