Από τις Βρυξέλλες στο φεγγάρι [ Τσιώρου Βίκη, Ελευθεροτυπία, 29/07/2009 ]

[ramirez]

Ο Ερζέ, ο πατέρας του Τεντέν, ενδιαφερόταν πάντα για όσα συνέβαιναν στην εποχή του. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η συζήτηση για την κατάκτηση της Σελήνης έχει ξεκινήσει. Από την έρημο του Νέου Μεξικού εκτοξεύονται πύραυλοι, ενώ σε περιοδικά δημοσιεύονται φωτογραφίες από την ταινία του George Pal, «Destination Moon». Ολα αυτά έχουν συνεπάρει τον Ερζέ, ο οποίος ήδη από το 1950 προετοιμάζεται για τον άλμπουμ του «Αποστολή στη Σελήνη» που κυκλοφορεί τέσσερα χρόνια αργότερα.

 

 

Η επιστήμη πάντα τον ενδιέφερε. Οπως λέει ο βιογράφος του Φιλίπ Γκοντέν, ο Ερζέ σε πολλά άλμπουμ είχε ασχοληθεί με επιστημονικά θέματα: στις «Επτά κρυστάλλινες μπάλες» ο Ερζέ ερευνά τη ραβδοσκοπία, στον «Ναό του Ηλιου» το φαινόμενο των εκλείψεων και στο «Μυστηριώδες άστρο» την αστρονομία. Η ιδέα να στείλει τον Τεντέν στη Σελήνη προέκυψε από συζητήσεις με φίλους του επιστήμονες και στη συνέχεια άρχισε να ψάχνει ο ίδιος στοιχεία διαβάζοντας βιβλία σχετικά με το θέμα. Είχε στείλει μάλιστα και επιστολή στον Alexandre Ananoff, τον συγγραφέα της «Αστροναυτικής», ενός βιβλίου που εκδόθηκε το 1949 και στο οποίο εμφανίζονται πολύ προσεγμένα σχέδια της καμπίνας ενός πυραύλου. Ζητεί λοιπόν από τον Ananoff να μάθει τα ονόματα και τη χρήση περίπου πενήντα οργάνων που εμφανίζονται στις σελίδες του βιβλίου. Ολα αυτά τα στοιχεία βοήθησαν τους σχεδιαστές του να κατασκευάσουν στο χαρτί τον πύραυλο με τα αρχικά Χ-FLR6 που οδήγησε τον Τεντέν, τον καπετάνιο Χαντόκ και τους άλλους στη Σελήνη.

 

 

 

 

Ο συνάδελφος του Ερζέ, Ζαν-Κλοντ Ντενί, θυμάται ότι είχε διαβάσει το σχετικό άλμπουμ όταν ήταν 9 χρόνων, το 1960: «Είχα εντυπωσιαστεί από την καλλιτεχνική πλευρά του έργου - λέει στην εφημερίδα "Λε Μοντ". Ο Ερζέ μάς έκανε να βλέπουμε τα πράγματα σε μεγάλο μέγεθος και δεν ήμασταν συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εικόνες. Ομως ήμουν πολύ λιγότερο ευαισθητοποιημένος με την επιστημονική και τεχνική πλευρά του διηγήματος. Αυτή την πλευρά την αισθανόμουν πολύ "βαριά", πιο κοντά στις ιστορίες των Blake και Mortimer από ό,τι στις ιστορίες του Ερζέ. Η σκηνή που μου άρεσε περισσότερο στο άλμπουμ "Αποστολή στη Σελήνη" είναι εκείνη που περιγράφει το κενό, την έλλειψη βαρύτητας... και την άλλη επίσης όπου ο καπετάνιος Χαντόκ έλκεται επικίνδυνα από έναν αστεροειδή... Με είχε φοβίσει πολύ! Αυτή η κατάσταση μου φαινόταν εξωπραγματική, όπως το ουίσκι που βγαίνει από το μπουκάλι σε μορφή μπάλας...».

 

 

 

Και το σχετικό link.