Μια εικόνα, 322 λέξεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 8/04/2023]

[ramirez]

Λιωμένα σώματα, διαμελισμένα κορμιά, γκρεμισμένα κτίρια, κατεστραμμένοι δρόμοι, ποτάμια που βράζουν και μεταφέρουν ανθρώπινες σάρκες, μαύροι ουρανοί. Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας ούτε για κάποιο horror movie. Είναι οι εικόνες που στοιχειώνουν τον αναγνώστη του Barefoot Gen. Το έργο του Keiji Nakazawa ξεκίνησε να κυκλοφορεί πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια, τον Μάιο του 1973, και δεν ήταν μια μυθοπλασία. Ήταν η καταγραφή και μεταφορά σε manga της εμπειρίας του δημιουργού του από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα.

 

 

 

 

Ο Nakazawa (1939-2012) ήταν έξι χρονών όταν τα αμερικανικά αεροπλάνα σε μια απίστευτης βαρβαρότητας επίδειξη ισχύος έβαλαν οριστικό τέλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζούσε με την οικογένειά του στη Χιροσίμα και σε λίγα δευτερόλεπτα είδε τον κόσμο, ως μάρτυρας και θύμα, να αλλάζει για πάντα και να μπαίνει σε μια νέα εποχή όπου η απειλή του μαζικού αφανισμού δεν θα αποτελούσε πια κινδυνολογία ή μελλοντολογία. Όλα όσα είδε και ένιωσε τα περιγράφει με σκληρές λεπτομέρειες και ωμό ρεαλισμό, σε βαθμό που η ανάγνωση προκαλεί σωματικό πόνο και ένα διαρκές κόμπιασμα στον λαιμό του θεατή.

 

Από την κυκλοφορία του πρώτου τόμου του, το Barefoot Gen συγκλόνισε το ιαπωνικό κοινό και σημείωσε μεγάλη επιτυχία που οδήγησε σε μια μακρά συνέχεια, με τον μικρό Gen να μεγαλώνει στη μεταπολεμική Ιαπωνία και να πρέπει να διαχειριστεί τόσο τα προσωπικά του βιώματα όσο και το συλλογικό τραύμα. Το αυτοβιογραφικό έργο, που δεν περιορίστηκε στα γεγονότα της Χιροσίμα αλλά περιέγραψε την πολυσύνθετη κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ιαπωνία μετά το 1945, ολοκληρώθηκε το 1987 και αφού είχαν κυκλοφορήσει 10 τόμοι, ενώ πολλές είναι οι διεθνείς του μεταφράσεις. Από το 1976 ως το 1980 μεταφέρθηκε σε μια κινηματογραφική τριλογία από τον Tengo Yamada, ενώ διασκευάστηκε και σε ταινία κινουμένων σχεδίων. Μέχρι σήμερα θεωρείται μια αξεπέραστη έντεχνη καταγραφή των επιπτώσεων της πρώτης ατομικής βόμβας από έναν αυτόπτη μάρτυρα και, παρά τις πολύ σκληρές αλλά αναπόφευκτες εικόνες του, αποτελεί εκπαιδευτικό υλικό στο μάθημα της Ιστορίας σε πολλά σχολεία του κόσμου.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...