Wanted: Η Βίβλος των Κακών. ΣΤΟΠ [Zampano, fridge.gr, 03/10/2013]

[DJO]

Αντιγράφω από το fridge.gr:

 

Wanted: Η Βίβλος των Κακών. ΣΤΟΠ

 

Zampano, 03/10/2013

 

Ψάχνοντας έναν τρόπο να κάνω το άρθρο πιο ενδιαφέρον. ΣΤΟΠ. Για μένα. ΣΤΟΠ.

 

Σήμερα μιλάμε για το “Wanted”. ΣΤΟΠ.

 

Την έχετε δει την ταινία; Εκείνη με την Αντζελίνα Τζολί να βγαίνει με τα γυμνωμένα οπίσθια της από μια πισίνα; ΣΤΟΠ. Δε νομίζω να έχετε συγκρατήσει άλλη σκηνή. ΣΤΟΠ. LoL. ΣΤΟΠ. Τη θυμάστε, λοιπόν, την υπόθεση; ΣΤΟΠ. Ε, καμία σχέση. ΣΤΟΠ.

 

“Wanted” είναι ένας ύμνος στους Villains (και όχι στους απλούς, σαν τον Μιχαλολιάκο, αλλά τους Super-Villains) και όσο και να το πεις, αυτό είναι κάπως πρωτότυπο. ΣΤΟΠ. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας καθημερινός τύπος που οι πάντες τον τυραννούν: από την καριολίτσα γκόμενά του που του τα φοράει με τον καλύτερό του φίλο και την ογκωδέστατη αφεντικίνα του, μέχρι μια συμμορία που του κάνει τη ζωή πολύ-πολύ δύσκολη. ΣΤΟΠ.

 

Σα να μην του έφταναν αυτά, γίνεται μάρτυρας μιας μαζικής δολοφονίας σε ένα fast-foodάδικο και η τύπισσα που τη διαπράττει αποφασίζει να τον πάρει από τον χέρι και να τον οδηγήσει στον Παράδεισο των Κακών. ΣΤΟΠ. Η τύπισσα (που έτσι για το εφετζιδιλίκι, θα την λέμε “Fox“), συστήνει τον ήρωά μας (που κανονικά τον λένε Wesley αλλά στη συνέχεια θα μεταμορφωθεί στον “The Killer“) στον Καθηγητή Solomon Selzer, ηγέτη ενός τμήματος μιας διαβολικής (το “διαβολικής” δικό μου, αυτοί δεν τη θεωρούν τέτοια) αδελφότητας που ασχολείται με τις random δολοφονίες που κρατάνε τον κόσμο σε μια ισορροπία (ΟΚ, το φιλοσοφεί περισσότερο ο καθηγητής –που ειρήσθω εν παρόδω- είναι και ψυχάκιας). ΣΤΟΠ.

 

Ο Wesley το βρίσκει πολύ φυσιολογικό πως για να ξεφύγεις από μια μίζερη ζωή, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να δολοφονείς ανθρώπους. ΣΤΟΠ. Χμμμ, τώρα που το σκέφτομαι, μήπως το ελληνικό κομμάτι της Αδελφότητας είναι η ΧΑ; ΣΤΟΠ. Λέω ‘γω. ΣΤΟΠ.

 

Έτσι, ξεκινάει η επίπονη (για τους άλλους φαντάζομαι — αυτούς που σκοτώνει) εκπαίδευσή του, που αποδεικνύει πως είναι πολύ ταλαντούχος με τα όπλα στα χέρια. ΣΤΟΠ. Κάποια στιγμή γίνεται και ο προσωπικός σωματοφύλακας του Καθηγητή. ΣΤΟΠ. Μετά, για να γίνει πιο ππιπεράτο το σενάριο, γίνονται γνωστά διάφορα κουφά και όμορφα. ΣΤΟΠ. Όπως η ύπαρξη υπέρ-ηρώων στο πρόσφατο παρελθόν (γαμώτο, κι έλεγα δεν θα ασχοληθώ με αυτούς σε αυτή τη στήλη) κι ένα μεγάλο πόλεμο μεταξύ καλών και κακών με νικητές τους δεύτερους! ΣΤΟΠ. Η νεοσύστατη αδελφότητα κατάφερε να σβήσει τις μνήμες του κόσμου για τους υπέρ-ήρωας. ΣΤΟΠ. Απλά και καθημερινά πράγματα δηλαδή. ΣΤΟΠ. Έμειναν μόνο κάτι μακρινές μνήμες και αυτός είναι ο λόγος που μας αρέσουν τα κόμικ με αυτούς (ΑΧΑ!). ΣΤΟΠ. Ενώ κάποιοι παλιοί υπέρ-ήρωες με σβησμένες τις μνήμες τους, είναι τώρα ηθοποιοί που υποδύονται τις παλιές τους προσωπικότητες. ΣΤΟΠ. Κι έτσι εξηγείται γιατί ο Μπέιλ είναι τόσο καλός στο ρόλο του Batman. ΣΤΟΠ. Ο πατέρας του Wesley (του ήρωά μας, σε περίπτωση που ξεχαστήκατε), είχε παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτή την επανάσταση των κακών. ΣΤΟΠ.

 

 

 

_{Μεγάλη ατάκα από το Wanted}

Αχταρμάς. ΣΤΟΠ. Αλλά πολύ καλός αχταρμάς. Πρωτότυπος, σουρεαλιστικός, εγείρει περίεργα συναισθήματα. ΣΤΟΠ. Γιατί ΟΚ, έχουμε συναντήσει αρκετούς σκοτεινούς χαρακτήρες, κάποιους -ίσως- και λίγο κακούς, κόμικ πρωταγωνιστικές φιγούρες, όμως, στην υπηρεσία του Υπέρτατου Ολέθρου. Τσου. ΣΤΟΠ.

 

Είναι ακόμα πιο ανησυχητικά ενδιαφέρον, το πώς δένεται ένας αναγνώστης με έναν τέτοιου είδος αμοραλιστή (στην καλύτερη) χαρακτήρα. ΣΤΟΠ. Γιατί δένεσαι. ΣΤΟΠ. Είναι που σου πασάρει τη λουζεριά του σε όλα τα επίπεδα στο ξεκίνημα; ΣΤΟΠ. Είναι αυτή η νοσηρή επιθυμία να ελέγξεις τη ζωή κάποιου απειλώντας τον με θάνατο; ΣΤΟΠ. Είμαστε όλοι ανώμαλοι και στην καρδιά χρυσαυγίτες; ΣΤΟΠ.

 

Τσου. ΣΤΟΠ. Είναι απλά ένα κόμικ. ΣΤΟΠ.

 

Και σαν κόμικ ας το αντιμετωπίσουμε. ΣΤΟΠ. Αλλιώς θα γράφουμε άρθρα σαν και αυτό και το πράγμα μπερδεύεται. ΣΤΟΠ.

 

 

_{Σχέδιο από το Wanted}

Οι δημιουργοί του, Mark Millar (σενάριο, δημιουργός του “Kick-Ass” και άλλων ιστοριών με τους πιο γνωστές αυτές των υπέρ-ηρώων) και J.G. Jones (σχέδιο), δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. ΣΤΟΠ. Ναι, οι διάλογοι παίζουν με το κλισέ, όμως περισσότερο σαν αστείο και ειρωνεία στο σύμπαν των υπέρ-ηρώων τούς εκλαμβάνω, παρά σαν έλλειψη έμπνευσης. ΣΤΟΠ. Και λίγο αν έχετε ασχοληθεί με προηγούμενες δουλειές του Millar, θα αντιληφθείτε πως αυτή είναι μάλλον η αλήθεια. ΣΤΟΠ. Ο Jones διαχειρίζεται το υλικό του με μέτρο και σύνεση. ΣΤΟΠ. Παίζει με τις χρωματικές παλέτες του και το αποτέλεσμα είναι κάθε καρέ να τυλίγεται σε χρώματα που δένουν τις καταστάσεις. Τίποτα το επιδεικτικό, τίποτα το υπερφίαλο. ΣΤΟΠ. Αυτό ακριβώς που χρειάζεται. ΣΤΟΠ.

 

 

_{Κάπως άρρωστο εξώφυλλο του Wanted}

Το “Wanted” έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά. ΣΤΟΠ. Δεν το έχω διαβάσει οπότε δεν γνωρίζω αν περιέχει και τα έξι τεύχη που είχαν κυκλοφορήσει από τον Δεκέμβριο του 2003 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2005. ΣΤΟΠ. Προσέξτε το αυτό. ΣΤΟΠ. Ή απλά προτιμήστε την αγγλική, original εκδοχή. ΣΤΟΠ.

 

Το “Wanted” είναι από τα πιο δυνατά κόμικ της καινούργιας χιλιετίας και δε προδίδεται σχεδόν σε κανένα σημείο. ΣΤΟΠ. Είναι ιδιαίτερο ναι. ΣΤΟΠ. Αλλά, θέλω να πιστεύω, αυτό είναι το ζητούμενο. ΣΤΟΠ.

 

 

 

ΥΓ. Μη δείτε την ταινία. ΣΤΟΠ. Την καλύτερη της σκηνή σας την έδειξα στην αρχή του άρθρου. ΣΤΟΠ.