Jump to content

LORENZO PASTROVICCHIO συνέντευξη [Ιατρού Γιάννης, docmz.wordpress.com, 21/9/2017]


Recommended Posts


  • Member ID:  25,682
  • Group:  Members
  • Topic Count:  146
  • Content Count:  4,243
  • Reputation:   27,043
  • Achievement Points:  4,289
  • Days Won:  10
  • With Us For:  4,426 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

pastropk.jpg?w=961&h=525&crop=1

 

 
Στην αρχή, ήταν ο Romano Scarpa. Μετά, ο Giorgio Cavazzano. Και μετά; Το χάος.

 

post-25682-0-58164300-1506006348_thumb.jpg

 

Η ιταλική σχολή Disney αριθμεί με το πέρασμα των χρόνων όλο και περισσότερους εκφραστές, οι οποίοι, καθώς η εικαστική έκφραση εξελίσσεται διαρκώς, παράλληλα με την έξαρση των ερεθισμάτων και την ευκολία πρόσβασης σε αυτά, αποκτούν όλο και πιο ετερόκλητα χαρακτηριστικά μεταξύ τους.

 

 

 

Ο Lorenzo Pastrovicchio ανήκει στην πιο πρόσφατη φουρνιά καλλιτεχνών που κάνανε όνομα στη γείτονα χώρα αφιερώνοντας το ταλέντο τους στη δημιουργία ιστοριών κόμικς με τους ήρωες του Disney. Διαφέρει πολύ από τους ομότεχνους του, ωστόσο. Ενώ οι περισσότεροι ξεφύλλιζαν το Topolino (σσ. εβδομαδιαίο περιοδικό αντίστοιχο του δικού μας Μίκυ Μάους) και αντέγραφαν τα σκίτσα του Scarpa και το Cavazzano, εκείνος διάβαζε υπερηρωικά κόμικς και manga. Και αυτό είναι φανερό στις ιστορίες του. Ο δυναμισμός, το νεύρο που βγάζει το σκίτσο του, δε συναντάται συχνά συνοδευόμενο από την υπογραφή του Walt Disney.

 

 

 

Γεννήθηκε το 1971 στο Trieste της Ιταλίας. Το 1992, όπως μας λέει ο ίδιος, μετακόμισε στο Μιλάνο, όπου και παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στην Ακαδημία Disney (Accademia Disney) υπό την αιγίδα του μεγάλου δάσκαλου Giovan Battista Carpi. Δύο χρόνια αργότερα είχε ήδη ξεκινήσει τις πρώτες του εικονογραφήσεις για την Disney Italia, φτάνοντας το 1997 να συμμετάσχει στην εκρηκτική και πειραματική σειρά με πρωταγωνιστή το υπερηρωικό άλτερ έγκο του Ντόναλντ, τις Νέες Περιπέτειες του Φάντομ Ντακ (PKNA). Ακολούθησαν δεκάδες ιστορίες και μεγαλεπήβολα πρότζεκτ, όπως Ο Άρχοντας των Μάγων, το Μίκυ Σίτυ 20802, ο Μυστικός Πράκτωρ Ντόναλντ Ντακ…

 

Πιο πρόσφατο και προσωπικό πρότζεκτ αποτέλεσε ο Μαύρος Κεραυνός (Darkenblot), μία φουτουριστικού τύπου περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον Μίκυ Μάους και αντίπαλο το Μαύρο Φάντασμα, τον πιο δαιμόνιο και πιο επικίνδυνο αντι-ήρωα του Μίκυ Σίτυ, τον οποίο εμπνεύστηκε πριν πολλές δεκαετίες ο Floyd Gottfredson. Σε συνεργασία με τον Casty, άλλον ένα δημιουργό-δυναμίτη αυτής της γενιάς, ο Lorenzo Pastrovicchio αποπειράθηκε ένα κατά κάποιον τρόπο upgrade για τον αντίπαλο του Μίκυ Μάους, σε τρία πολυσέλιδα επεισόδια, εκ των οποίων μόνο τα 2 έχουν δημοσιευτεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα.

 

Τον Μάιο του 2017, στα πλαίσια του THE Comic Con, της φιέστας των κόμικς που έλαβε χώρα για τρίτη συνεχή χρονιά στη Θεσσαλονίκη, ο Lorenzo Pastrovicchio ήρθε σε επαφή με τους Έλληνες θαυμαστές τους και απάντησε στις ερωτήσεις ενός (τουλάχιστον) εξ αυτών.

 

Η συνέντευξη που ακολουθεί πραγματοποιήθηκε την τελευταία μέρα της εκδήλωσης, μία ηλιόλουστη ανοιξιάτικη Κυριακή, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

 

JohnnyMZ: Αρχικά, θα ήθελα να ρωτήσω πώς σου φάνηκε η εκδήλωση, ο κόσμος, η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Θεσσαλονίκη…

 

Lorenzo Pastrovicchio: Λοιπόν, με τη σειρά. Η φιλοξενία ήταν, πραγματικά, σούπερ. Ποτέ δεν το έχω ξανασυναντήσει. Από την πρώτη στιγμή που βγήκαμε από το αεροπλάνο, κάθε φορά που θέλαμε κάτι μας παρεχόταν. Είναι πολύ όμορφο για έναν καλλιτέχνη να τον μεταχειρίζονται με αυτόν τον τρόπο. Η πόλη είναι πολύ όμορφη, μου αρέσουν πολύ οι παραθαλάσσιες πόλεις. Η εκδήλωση είναι αρκετά μικρή, συγκριτικά με άλλες που έχω παρευρεθεί, ωστόσο είναι πολύ καλά οργανωμένη. Υπάρχουν τα πάντα: η αίθουσα εκδηλώσεων, χώρος για παιχνίδια, το μπαρ, χώρος για τις υπογραφές. Είδα μεγάλη κινητικότητα τις δύο τελευταίες μέρες, Σάββατο και Κυριακή, και πιστεύω πως υπάρχει η δυνατότητα να μεγαλώσει, ώστε να είναι πιο άνετα ο κόσμος, να υπάρχει περισσότερος χώρος για το cosplay…

 

JohnnyMZ: Η αλληλεπίδρασή σου με τους Έλληνες θαυμαστές;

 

L.P.: Πολύ ωραία εμπειρία. Ήρθε πολύς κόσμος, θυμήθηκα πολλά πράγματα που δε θυμόμουν ότι έχω σχεδιάσει. Ερχόντουσαν όλοι με τα βιβλία τους για υπογραφές και ήταν όλοι πολύ ευγενικοί.

 

JohnnyMZ: Λοιπόν, ας μιλήσουμε για την πορεία σου στο χώρο. Πώς έκανες τα πρώτα σου βήματα;

 

L.P.: Θα πρέπει να ανατρέξω πολύ πίσω στο παρελθόν και θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Το 1992 έφτασα στο Μιλάνο, όπου είχα την τύχη να συμμετάσχω στην Ακαδημία Disney, μία σχολή σχεδίου που «συνέλεγε» νέους επίδοξους καλλιτέχνες, υπό την καθοδήγηση του Giovan Battista Carpi, ώστε, μετά από περίπου ένα χρόνο εντατικών μαθημάτων να τους βγάλει έξω, στο πεδίο της επαγγελματικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ξεκίνησα να συνεργάζομαι με την Disney κάνοντας μικρές δουλειές, μέχρι που έφτασα να κάνω μεγαλύτερες ιστορίες. Έκτοτε έχω διανύσει μία μεγάλη διαδρομή με την Disney, έχω κάνει πάρα πολλά, διαφορετικά πράγματα.

 

post-25682-0-37170300-1506005999_thumb.jpg

 

JohnnyMZ: Πραγματικά: Οι Νέες Περιπέτειες του Φάντομ Ντακ, Ο Μάγος του Μίκυ, Ο Μυστικός Πράκτωρ Ντόναλντ Ντακ… Πρόκειται για τους ίδιους χαρακτήρες, αλλά για διαφορετικό περιβάλλον κάθε φορά. Τι είναι αυτό που κάνει τους χαρακτήρες του Disney τόσο εύπλαστους;

 

L.P.: Οι χαρακτήρες του Disney είχαν ανέκαθεν μία μοναδική δυναμική. Οι αλλαγές που συντελέστηκαν στους χαρακτήρες προκειμένου να στηθούν νέες περιπέτειες, όπως αυτές του Φάντομ Ντακ ή ο Μάγος του Μίκυ, δεν ήταν πολύ πιο έντονες από αυτές που έκαναν χρόνια πριν οι «μεγάλοι δάσκαλοι», η προηγούμενη γενιά καλλιτεχνών, όταν θέλανε να παρωδήσουν κάποιο βιβλίο ή κάποιο θεατρικό έργο χρησιμοποιώντας τους ίδιους ήρωες. Το καλό επίσης είναι ότι οι ήρωες του Disney είναι τόσο πολλοί και ποικιλόμορφοι, ώστε να είναι πάντα στην ευχέρειά σου να τους τοποθετήσεις στο σωστό ρόλο, χωρίς να χρειάζεται να τους αλλάξεις ριζικά. Όλη αυτή η διαδικασία είναι διασκεδαστική και καθιστά τη δημιουργία μία ιστορίας Disney πιο διασκεδαστική από τη δημιουργία, π.χ. μια ιστορίας με υπερήρωες, των οποίων η προσωπικότητα πρέπει να διατηρεί πολύ συγκεκριμένες σταθερές. Και αυτό δεν είναι διασκεδαστικό μόνο για το δημιουργό, αλλά και για τον αναγνώστη που εντοπίζει όλα αυτά καθώς διαβάζει την ιστορία.

 

JohnnyMZ: Πρόσφατα, με τον Casty, δημιουργήσατε μία σειρά ιστοριών, αυτές με τον «Μαύρο Κεραυνό». Οι ιστορίες αυτές είχαν μεγάλη επιτυχία, τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς, πώς προέκυψε η ιδέα για την ιστορία; Ελπίζω να μη μου πεις πως θα έπρεπε να ρωτήσω τον Casty…

 

L.P.: Το κάθε άλλο! Θα πρέπει πάλι να ανατρέξουμε αρκετά πίσω, και συγκεκριμένα στο 2003, όταν στο Topolino είχαμε άλλον αρχισυντάκτη από τον τωρινό. Μας είχε ζητηθεί σε κάποια φάση να δώσουμε ιδέες για την ανανέωση του Μαύρου Φαντάσματος, σε μία προσπάθεια να επαναφέρουμε τον χαρακτήρα στις ρίζες του, σε αυτό που μας είχε παρουσιάσει ο δημιουργός του, Floyd Gottfredson. Η δική μου πρόταση δεν άρεσε στον τότε αρχισυντάκτη, θεωρούμενη αρκετά… «dark», ενώ ο στόχος ήταν να γίνει προσιτός ο ήρωας στις πιο παιδικές ηλικίες. Έτσι, φτάνουμε στο 2006, όταν φτάνει στη θέση του αρχισυντάκτη η Valentina Di Poli, η σημερινή αρχισυντάκτης. Το 2008 βρίσκω την ευκαιρία να της προτείνω εκ νέου την ιδέα μου, έχοντας σχεδιάσει μάλιστα και ένα μέρος της αρχικής ιστορίας, για να της δώσω να καταλάβει συγκεκριμένα πώς οραματίζομαι αυτό το πρότζεκτ – μία απλή επίδειξη του νέου design του κοστουμιού του Μαύρου Φαντάσματος, θαρρώ, δε θα αρκούσε. Αφού πήρε την έγκριση της σύνταξης, λοιπόν, η ιδέα έπρεπε να αναπτυχθεί σε συνεργασία με κάποιο σεναριογράφο, και προτάθηκε ο Casty ως ο καταλληλότερος. Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες μου μαζί του, μου είχε πει πως τον ενδιέφερε αρκετά η συνεργασία επί του συγκεκριμένου πρότζεκτ, καθώς μέχρι τότε έκανε κατά βάση χιουμοριστικές ιστορίες και ήθελε να δοκιμαστεί και σε κάτι πιο… περιπετειώδες, γιατί οι αναγνώστες πιστεύανε ότι δεν ήταν ικανός να το κάνει. Κι έτσι κάτσαμε μαζί και δουλέψαμε, ανταλλάξαμε ιδέες, και σιγά σιγά είδα τον δικό μου σπόρο να μεγαλώνει και να ανθίζει στα χέρια του Casty. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ περισσότερο στα μέτρα του. Εικαστικά, βέβαια, ήξερε ότι μπορεί να βασίζεται πάνω μου για το καθετί, από τα απαιτητικά κοστούμια μέχρι τα δυναμικά ειδικά εφέ.

 

darkenblot.jpg?w=633&h=356&zoom=2

 

 

 

JohnnyMZ: Για σένα, τι προσθέτει αυτή η ιστορία στους χαρακτήρες του Μαύρου Φαντάσματος και του Μίκυ Μάους;

 

L.P.: Προσθέτει, ή καλύτερα επαναφέρει, αυτόν τον γνήσιο ανταγωνισμό ανάμεσα στους δύο ήρωες, τον οποίο συναντούμε έντονα στις πρώτες ιστορίες τους. Το Μαύρο Φάντασμα είναι ένας χαρακτήρας που πρέπει να αποπνέει μία πραγματική αίσθηση του κινδύνου προς το Μίκυ. Από την άλλη, σε αυτές τις ιστορίες, ο Μίκυ Μάους είναι λίγο πιο νέος. Προσπάθησα να το τονίσω αυτό και γραφικά, να τον κάνω λίγο πιο «φρέσκο» σε σχέση με τις άλλες ιστορίες. Είναι αναγκαίο αυτό, όταν θες να τον παρουσιάσεις δυναμικό και έτοιμο για κάθε πρόκληση, καθώς και πιο εκφραστικό, και ο Casty ήθελε να υπάρχει μία τέτοιου είδους φρεσκάδα στην ιστορία. Σε κάθε περίπτωση, καταφέραμε πιστεύω να κάνουμε ένα τύπου… upgrade στο Μαύρο Φάντασμα. Κατά τ’ άλλα, του «προσθέσαμε» πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, ήδη υπήρχαν. Ήταν ανέκαθεν σαν ήρωας ένα ιδιοφυής «κακός», με γνώσεις στην τεχνολογία, μία διαβολική διάνοια, και ταυτόχρονα πολύ αριστοκρατικός, και στον τρόπο συμπεριφοράς και προσεγμένος, καλοντυμένος. Νομίζω ότι όλα αυτά αρέσανε στον κόσμο, όμως αποφασίσαμε με τον Casty ότι το τρίτο κεφάλαιο θα είναι και το τελευταίο της «σειράς». Εκτός και αν μας έρθει μία… εκρηκτική ιδέα σε βάθος χρόνου, ο φόβος της επανάληψης του θέματος μας οδήγησε σε αυτήν την απόφαση, ώστε να μην απογοητεύσουμε τον κόσμο που ακολούθησε με θέρμη τη συγκεκριμένη σειρά. Το τρίτο κεφάλαιο βγήκε πρόσφατα (σσ. το Μάρτιο του 2017) στην Ιταλία και είναι πολύ μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς ότι π.χ. το πρώτο ήταν περίπου 90 σελίδες, το δεύτερο, αν και δε μας ζητήθηκε να είναι παραπάνω και «παίξαμε» με το φόβο να «χαθούμε», δίνοντας από την άλλη περισσότερο ζωτικό χώρο στην ιστορία έφτασε τελικά στις 140. Ε, το τρίτο έφτασε περίπου τις 225 σελίδες.

 

JohnnyMZ: Καταλαβαίνω ότι ο αγαπημένος σου αντι-ήρωας στο Μίκυ Σίτυ είναι το Μαύρο Φάντασμα, με διαφορά…

 

L.P.: Φυσικά! Μου παρέχει μία ασφάλεια, ότι μπορώ να κάνω πολλά πράγματα μαζί του, πιο σοβαρά πράγματα. Είναι ένας πραγματικός κακός. Ο Μαύρος Πητ, από την άλλη, με την πάροδο των χρόνων έχασε αυτόν τον επιβλητικό χαρακτήρα του. Θα μου άρεσε να τον «επαναφέρω» και αυτόν στον παλιό, κακό εαυτό του, στο βαθμό βέβαια που μπορεί να είναι κακός, γιατί ακόμα και στις παλαιότερες ιστορίες διατηρούσε αυτό το πιο κωμικό στοιχείο, ο ίδιος ο Gottfredson του το «φόρτωσε», εν αντιθέσει με το Μαύρο Φάντασμα που ξεκινάει από μία πολύ πιο σοβαρή αφετηρία.

 

JohnnyMZ: Τι άλλο έχεις κάνει, εκτός από Disney; Στην Ελλάδα, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε δει κάτι άλλο δικό σου.

 

L.P.: Στην πραγματικότητα, η Disney έχει πάρει αρκετά μεγάλο μέρος της ζωής μου. Σχεδόν όλη. 99%. Είχα σχεδιάσει μια φορά έναν ήρωα του Bonelli, το 2006, τον Johnathan Steele. Πιο πρόσφατα έκανα 2 variant εξώφυλλα για τη Marvel…

 

JohnnyMZ: …δεδομένου ότι τώρα η Marvel έχει αγοραστεί από την Disney, πάλι γυρνάς τη συζήτηση στην ντισνεϋκή δουλειά σου… (γέλια)

 

L.P.: (γελάει) Είναι μία περίεργη κατάσταση!
fantastic-four-0.jpg?w=216&h=300

 

Οι Fantastic Four από την πένα του Lorenzo Pastrovicchio. Στη σελίδα του έχει ανεβάσει κι άλλες εικονογραφήσεις υπερηρώων, με τους οποίους θα ήθελε να δουλέψει.

 

JohnnyMZ: Προς το κλείσιμο, θα ήθελα να ρωτήσω για το εικαστικό σου ύφος. Στο σχέδιό σου υπάρχει ένας διάχυτος δυναμισμός, που δε συναντάται συχνά σε σχεδιαστές Disney. Φυσικότητα της έκφρασης ή συνειδητή επιλογή;

 

L.P.: Είναι απλά ο τρόπος που σχεδιάζω. Πολλοί άλλοι σχεδιαστές Disney, μιας και τους έφερες σαν μέτρο σύγκρισης, εμπνέονται στα πρώτα τους βήματα από άλλους σχεδιαστές Disney, όπως ο Cavazzano, προσπαθούν να προσεγγίσουν το ύφος του Cavazzano, ίσως παλιότερα κάποιοι είχαν ως πρότυπο τον Romano Scarpa, ίσως πάλι οι νεότεροι να εμπνέονται από ακόμα πιο σύγχρονους καλλιτέχνες, όπως ο Barbucci, ο οποίος, αν και έχει δουλέψει λίγα χρόνια στην Disney, έκανε μεγάλη αίσθηση. Εγώ, από την άλλη, πάντοτε κοιτούσα πέρα από αυτό: τα ερεθίσματα μου είναι περισσότερο υπερηρωικά, διάβαζα επίσης πολλά μάνγκα… Τους ήρωες του Disney κατά βάση τους έμαθα από τα κινούμενα σχέδια και όταν καταπιάστηκα μαζί τους, έδινα προσοχή ώστε να τους σχεδιάζω τεχνικά άρτιους, με τις σωστές αναλογίες, χωρίς να το καταλαβαίνω ωστόσο επέτρεπα στο δυναμισμό που περιγράφεις να αποτυπωθεί στο χαρτί, καθώς είχα σαν πρότυπο τα καρτούν και από εκεί ακριβώς αφορμάται ο δυναμισμός του σχεδιαστικού μου στυλ. Τώρα, αναφορικά με τη σκηνοθεσία της σελίδας, το στήσιμο του πλαισίου, αυτά πηγάζουν από τα αναγνώσματα που είχα, τα οποία ήταν πιο υπερηρωικά, πιο περιπετειώδη. Γι’ αυτούς τους λόγους, η γραμμή μου διαφέρει από των υπολοίπων και ίσως δεν ταιριάζει τόσο σε πιο ανάλαφρες και χιουμοριστικές ιστορίες που θα ήθελα να κάνω, όπως αυτές του Andrea Freccero ή άλλων. Από την άλλη, κάποιος άλλος θα μπορούσε να πει αυτό για τη δική μου έμφυτη τάση. Τι να κάνουμε. Ο καθένας πρέπει να είναι ευχαριστημένος με αυτό που έχει.

 

post-25682-0-84431400-1506006009_thumb.jpg

 

Το σκίτσο του για το Comic Con 2017, ο Φάντομ Ντακ στο Λευκό Πύργο.
 

 

 

 

 

Μπράβο Mz :clap2:

 

Edited by ΚΟΜΙΞ
ύπαρξη κενών
  • Like 14
Link to comment
Share on other sites

  • Valtasar changed the title to LORENZO PASTROVICCHIO συνέντευξη [Ιατρού Γιάννης, docmz.wordpress.com, 21/9/2017]

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.