Lucky Luke Revue: Η Ταινία

[Tightwad]

Λοιπόν, λοιπόν. Αποφάσισα, οτι κατά την διάρκεια διαφόρων μηνών, θα κάνω μια τρικούβερτη (αποτελείται από τρία κομμάτια) επισκόπηση στο σύμπαν του Λούκυ Λούκ.

 

Το πρώτο μέρος την ξεκινάει με μια αξιολόγηση της ομώνυμης ταινίας του 2009, το δεύτερο, καθώς πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα καταπιαστεί με το επικαιρότατο Ο.Κ Κόραλ, ενώ το τρίτο με την αξιολόγηση του κόμικ "Λούκυ Κίντ". Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτά και προειδοποιώντας οτι θα ασχοληθώ κυρίως με το σενάριο, γιατί κατά τα άλλα δεν ξέρω πολλά για τον κινηματογράφο, ξεκινάμε. Βάμος, κομπάντρες.

 

 

 

Τι εννοείς με το "Στην Άγρια Δύση δεν γιορτάζουν την Τσικνοπέμπτη";

 

 

Η ταινία ξεκινάει με μια σκηνή στα παιδικά χρόνια του Λούκυ. Ο πατέρας του είναι αγρότης (η Αριζόνα πρέπει να έχει χάλια κλίμα για φυτείες αλλά τέλος πάντων) και η μητέρα του Ινδιάνα. Ακούγεται καλό; Σίγουρα είναι ενδιαφέρον. Μέχρι την στιγμή που δείχνουν τον Λούκυ. Τον έχουν ντύσει ΙΝΔΙΑΝΟ ΑΡΧΗΓΟ οι αθεόφοβοι. Γιατί ξέρετε ρε παιδιά, όλοι οι γόνοι ινδιάνων ντύνονται καρναβάλι και μάλιστα φορώντας συμβολικές ενδυμασίες εξουσίας. Μα αλήθεια, μας κάνουν πλάκα;

 

Εμφανίζονται ξαφνικά 4 καβαλάρηδες στο φόντο. Ο μπαμπάς Λούκ φαίνεται φοβισμένος, στέλνει την Μαμά Λούκ και τον Κίντ μέσα. Φαίνεται οτι είναι συμμορίτες. Ο μπαμπάς Λούκ τους προκαλεί επειδή είναι έντιμος, αυτοί νευριάζουν και πάνε να τον σκοτώσουν. Μπαίνει μπροστά η μαμά Λούκ, παίρνει πρώτη αυτή το βόλι, αλλά μισό λεπτό μετά, οι κακοποιοί σκοτώνουν και τον Μπαμπά Λούκ. Καλό; Καλό; Έ θα ήταν, αν η συμμορία δεν λεγόταν "Συμμορία των Απατεώνων". Ναι. Το ακούσαμε και αυτό. Υπάρχουν πολλά σημεία που η ίδια η ταινία αρνείται να πάρει τον εαυτό της στα σοβαρά και αυτό είναι πολύ κρίμα, γιατί η σκηνή με την εκτέλεση είναι κατά τα άλλα πολύ συγκινητική και ας μόλις γνωρίσαμε τους δύο χαρακτήρες.

 

Γενικά όμως, η ταινία πάει να κάνει κάτι καλό και βαθύ και την αμέσως επόμενη στιγμή αυτοσατυρίζεται, λες και ντρέπεται για την προσπάθεια της. Αυτό επαναλαμβάνεται αμέτρητες φορές στην ταινία. Τελικά, ο Κίντ το σκάει καβάλα σε ένα πόνυ το οποίο κατά τους ελληνικούς υπότιτλους λέγεται Μόλλυ. Πάντως η κραυγή "Πάμε, __λυ!" είναι πράγματι δύσκολο να καταλάβεις τι λέει επομένως πιθανώς να είναι η Ντόλυ. Το ελπίζω. Λοιπόν, CUT σε κάτι σε μεταλλωρύχους που λένε "Ήσουν πολύ τυχερός Τζων Λούκ, μόνο εσύ επέζησες απο την συμμορία των Πωςτουςλένε".

 

Σημείωση στον εαυτό μου:

1. Το Luke είναι επίθετο του Λούκυ. Τελικά τον λένε Τζών. Εε;

2, Ο μεταλλωρύχος είναι χαζοχαρούμενος.

3. Ο Λούκ δεν είναι τυχερός, είναι πράγματι το πιο γρήγορο και εύστοχο πιστόλι στην Δύση. Δεν θα είχα πρόβλημα σε αυτό, αλλά αναφέρονται στην τύχη του Λούκ κάθε τρεις και λίγο στην ταινία και μου τη δίνει. Κάντε ταινία στον Γκαστώνε και μετά μιλάμε. Α μα πιά.

 

Fade to black, Cut to 'LUCKY LUKE', με μεγάλα, ωραία γράμματα.

 

 

Ο Ζήν Ντεζαρντήν είναι τσίφτης και καραμπουζουκλής.

 

 

 

 

Και φυσικά, επειδή πρέπει να προχωρήσει το σενάριο, έρχεται και η περίφημη αποστολή... Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α εξηγεί στον Λούκ οτι η δημιουργία του σιδηρόδρομου που συνδέει της δύο άκρες τις Αμερικής έχει κολλήσει στην Νταίηζη Τάουν, όπου ο Λούκυ πέρασε τα παιδικά του χρόνια, γιατί οι παράνομοι, με αρχηγό τον Πάτ Πόκερ έχουν καταλάβει τον έλεγχο της. Ο Λούκ πρέπει να πάει και να αποκαταστήσει την τάξη. Ο Κούπερ, πολιτικός και παλιός οικογενειακός φίλος είναι της άποψης οτι κάποιος άλλος πρέπει να αναλάβει την δουλειά, γιατί γνωρίζει οτι εκεί πέρα ο Λούκυ έχασε τους γονείς του. Ο Λούκ τον ευχαριστεί για το ενδιαφέρον, αλλά καβαλικεύει προς την Νταίηζη Τάουν.

 

Όπως πρόκειται να ανακαλύψει, οι έντιμοι πολίτες κρύβονται από τον φόβο τους. Ο Πάτ Πόκερ έχει καθαρίσει πάνω απο μια ντουζίνα σερίφηδες και έχει κάθε πρόθεση να σκοτώσει και τον καινούριο, δηλαδή τον Λούκυ. Οι διάφορες του προσπάθειες πάντως αποτυγχάνουν και ο Λούκυ επανακαταλαμβάνει την πόλη και εμφανίζεται ακόμα και στο σαλούν, το οποίο ο Πόκερ έχει κάνει στέκι του. Στο σαλούν, ο Λούκ γνωρίζει την Μπέλ, μια χορέυτρια που προφανώς τον φλερτάρει. Και αυτός δεν πάει πίσω. Αλληλογουστάρονται, αν επιτρέπεται να το θέσουμε έτσι. Μέχρι τώρα η ταινία χαρακτηριζόταν απο το τραβηγμένο χιούμορ της και γενικά ήταν πολύ μέτρια. Το χιούμορ παραμένει, αλλά τώρα αρχίζει το καλό κομμάτι.

 

 

 

 

Ο Πόκερ, στην Εικοσιμία, μάλλον "κάηκε".

 

Ο Πόκερ του αποκαλύπτει οτι αυτός σκότωσε τους γονείς του. Η επακόλουθη σκηνή είναι τέλεια απο άποψη σκηνοθεσίας, αλλά ας δούμε και τον διάλογο:

 

ΠΠ: Λούκυ Λούκ.

 

Ο άνδρας που δεν έχει σκοτώσει ποτέ. Ο φόνος έχει τα καλά του, έ; Πρίν το φόνο και μετά. Είναι στο κεφάλι σου, στο δέρμα σου, στα

κόκκαλα σου. Αφήνει ίχνη. Και αναμνήσεις.

 

Τι θα κάνεις τώρα; Θα ρίξεις τον πολυέλαιο πάνω απ'το κεφάλι μου; Καημένε ήρωα...που δεν σκότωσες ποτέ...

 

ΛΛ: ΕΞΩ!

 

Απίστευτη σκηνή. Πιάνει ένα απ΄τα πιο σημαντικά στοιχεία των κόμικ και το κοροϊδεύει, ανακοινώνοντας, "¨Τέρμα τα ψέματα γιατρέ μου, τα πράγματα σοβάρεψαν." Και ναί, ο Λούκυ πράγματι δεν σκότωνε στα κόμικ που δεν έχει γράψει ο Μωρρίς.

 

Η μία καταπληκτικά σκηνοθετημένα σκηνή διαδέχεται την άλλη. Η σκηνή της τετ-α-τετ μονομαχίας, του μοιραίου ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Ο Πόκερ πέφτει νεκρός. Χωρίς κολπάκια με τα πιστόλια, χωρίς καλά τοποθετημένους πολυελαίους. Ο Πόκερ πέφτει. "Είναι νεκρός! Νεκρός!" ουρλιάζει περιχαρής ο νεκροθάφτης. Ουάο. Θα το παραδεχτώ πάντως, η σκηνή δεν φτάνει την δραματικότητα της άλλης μονομαχίας στην Νταίηζη Τάουν, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα.

 

 

Όταν ακόμα και ένα άλογο σε κερδίζει στο σκάκι, μάλλον αυτό δεν λέει καλά πράγματα για την ευφυΐα σου.

 

Έχοντας καταπατήσει την βασικότερη ηθική του αρχή, ο Λούκυ πάει στις ράγες του σιδηρόδρομου, περιμένοντας να τον πατήσει το τρένο. Και τότε η Ντόλυ μιλάει. "Έεε, καουμπόυ, μήπως υπερβάλλεις λίγο;". Είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Ο Λούκυ νομίζει οτι τα έχει χάσει. Τέλως πάντων, ακολουθεί

η ξεκαρδιστική σκηνή.

 

 

Δυστυχώς η Ντόλυ ξαναμιλάει μόνο για 2 ακόμα σκηνές, αλλά αυτές είναι χάρμα οφθαλμών.

 

Με τα πολλά πολλά, ο Λούκυ παρατάει τις αυτοκτονικές του τάσεις και ξαναγυρνάει στην Νταίηζη Τάουν. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Έχει παραιτηθεί από σερίφης, έχει παρατήσει το πιστόλι του και τον μισούν όλοι.

 

Με το που παρατηρούν οτι είναι άοπλος, θέλουν να τον κρεμάσουν. Τελικά σώζεται από την έγκαιρη επέμβαση της Καλάμιτυ Τζέην, του Μπίλλυ δε Κίντ και του Τζέσσε Τζαίημς. Οι δύο τελευταίοι θέλουν να επιβιώσει μέχρι να μπορέσουν να τον σκοτώσουν σε δίκαιη μονομαχία και να γίνουν οι διασημότεροι ντεσπεράντος της ιστορίας, ενώ η Καλάμιτυ είναι τσιμπημένη μαζί του.

 

 

Ο Τζέσσε το έριξε στην λογοτεχνία.

 

Ο Τζέσσε φαίνεται να έχει διχασμένη προσωπικότητα, γιατί αντί να θέλει να γίνει Ρομπέν των Δασών όπως στο κόμικ, πετάει ατάκες απο Σαίξπηρ. Στην ουσία ήταν ο Φράνκ, ο αδερφός του, που το έκανε αυτό, αλλά δε βαριέσαι... σίγουρα ο χαρακτήρας αλλάζει ριζικά, αλλά και πάλι έχει πλάκα. Ο Μπίλλυ πάλι είναι εκεί μόνο για την πλάκα, είναι αρκετά ρηχός χαρακτήρας. Εντάξει, έχει κάποιες ωραίες ατάκες και η κατάσταση του δεν είναι τραγική.

 

Η Καλάμιτυ και η Μπέλ τον μεταφέρουν στο πατρικό του, ενώ ο Μπίλλυ και ο Τζέσσε γίνονται οι νέοι σερίφηδες της Νταίηζη Τάουν. Στις επόμενες σκηνές παρατηρείται ανταγωνισμός μεταξύ Τζέην και Μπέλ, αλλά τελικά ο Λούκυ επιλέγει την Μπέλ. Το ρομάντζο που ακολουθεί δεν είναι καθόλου κλισέ, ίσα-ίσα μάλλον διακωμωδεί μερικά κοινωνικά ταμπού. Η Καλάμιτυ έχει, σε κάποιο βαθμό λουφάξει, αλλά κάνει και αυτή τις -ομολογουμένως άγαρμπες- κινήσεις της. Εμένα πάντως, η αγαπημένη μου σκηνή απ'το ειδύλλιο είναι

.

 

 

 

Απ'το πουθενά εμφανίζεται ο Μπίλ Ντεφέρ (!) και επιτίθεται στον άοπλο Λούκ, ο οποίος προσπαθούσε να προσαρμοστεί στην ζωή του αγρότη. Ο Ντεφέρ πυροβολεί. Η Μπέλ πέφτει μπροστά και τρώει την σφαίρα. Έρχονται τα φλάσμπακ απο την παιδική ηλικία. Ααααααααα. Καλά μην κλαίτε, τελικά η σφαίρα πήρε την Μπέλ στον ώμο και είναι ΟΚ. Πάντως ο Λούκ επιλέγει να επανοπλιστεί και επισκέπτεται τον φίλο του Κούπερ, που έχει να του κάνει μια πρόταση. Ο Κούπερ του έχει εξασφαλίσει εισιτήρια για το Δουβλίνο, ώστε να ζήσει μια ήσυχη ζωή και να κάνει οικογένεια με την Μπέλ εκεί. Ο Λούκ αποδέχεται.

 

 

Εσύ κοκκινομάλλα δεν ήσουν στο κόμικ;

 

Λίγο πρίν φύγει για την Ευρώπη, όμως, ο Λούκυ ανακαλύπτει οτι τα πιστόλια του ρίχνουν άσφαιρα. Κάποιος τα άλλαξε με τις κανονικές σφαίρες. Καταλαβαίνει οτι ήταν η Μπέλ, στο σαλούν του Πάτ Πόκερ. Του Πόκερ, του οποίου ο θάνατος πρέπει να είναι σκηνοθετημένος. Εγκαταλείπει την Μπέλ λοιπόν, βρίσκει την Καλάμιτυ Τζαίην και το (πλέον) αχτύπητο δίδυμμο Μπίλλυ και Τζέσσε στο δρόμο και ετοιμάζονται να επισκεφτούν την Νταίηζη Τάουν.

 

Εκει πέρα, μαθαίνουν οτι το τρένο του Προέδρου των Η.Π.Α έπεσε θύμα επίθεσης από άνδρες του Πόκερ. Ακολουθώντας τα ίχνη, το κουαρτέτο των ηρώων( πάει στο Λας Βέγκας, το οποίο ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί κανονικά. Μη με ρωτάτε πώς πήγαν απο την Αριζόνα στη μέση της Νεβάδα τόσο γρήγορα, δεν έχω ιδέα.

 

Στο Λας Βέγκας, υπάρχει μόνο ένα κτήριο στη μέση της ερήμου Μοτζάβ που αποτελεί άντρο του Πόκερ. Το κτήριο αυτό καθ'αυτό είναι άπαιχτο, με γρίφους δεξιά και αρίστερα, αλλά πρέπει να δείτε την ταινία για να καταλάβετε τι εννοώ.

Σε όλη τη πάμπα, μάς έχουν στάμπα και λένε καράμπα, οι τρείς καμπ- ασ'το λάθος μέτρημα.

 

Με αυτά και με εκείνα, τελικά ο Λούκυ πέφτει σε παγίδα του Πόκερ, ο οποίος παίζει με τον πρόεδρο χαρτιά. Το έπαθλο: Η ζωή του προέδρου. Ο Πρόεδρος χάνει. Με τον Λούκυ και τον Πρόεδρο αιχμάλωτους, το υπόλοιπο τρίο σώζει την ημέρα επενδύοντας ο καθένας στα χαρακτηριστικά τους. Ακολουθεί χαλαρό πιστολίδι, κολπάκια με τα πιστόλια, ωραία πράγματα.

 

Ανάμεσα στους κακούς, είναι και ο Κούπερ, ο οποίος ήθελε να σκοτώσει τον πρόεδρο για να ικανοποιήσει τις πολιτικές του βλέψεις. Παλιός συμμορίτης της συμμορίας των Απατεώνων, ο ίδιος σκότωσε και τον πατέρα τον Λούκυ, γιατί θα τον κατέδιδε. Συμπαθεί πάντως τον Λούκυ, γι'αυτό και προσπάθησε να τον διώξει απ'την Άγρια Δύση,

 

Το τέλος είναι εντελώς κλισέ, με τον Λούκυ να καβαλάει στο ηλιοβασίλεμα, όλοι οι καλοί συμφιλιώνονται κτλ. Το οτι είναι κλισέ είναι μάλλον καλό, γιατί έτσι όπως τα περιέπλεξαν τα πράγματα οι άτιμοι οι σεναριογράφοι δεν υπήρχε καλύτερη διέξοδος. Μοναδική αναλαμπή του φινάλε είναι ο λόγος του Προέδρου σχετικά με τον σιδηρόδρομο και την εποποιία της Αμερικής.

 

ΟΚ το φτωχός, έτσι και πείς "μόνος" μετά απο τα όσα συνέβησαν σε όλη την ταινία θα σε κυνηγάω με τον υποκόπανο του κόλτ σου.

 

 

 

Πραγματικά, νομίζω οτι υπήρχαν στιγμές οπού οι ίδιοι οι χαρακτήρες καταλάβαιναν οτι προστατεύοντας τον σιδηρόδρομο, έθεταν την Άγρια Δύση στην οποία πρωταγωνίστησαν στο παρελθόν.

 

Εν κατακλείδι, νομίζω οτι η ταινία είναι καλούτσικη. Τα σκηνικά, τα κοστούμια και οι ηθοποιοί είναι φανταστικοί. Το σενάριο πάλι, μάλλον μέτριο. Προσπαθεί να φανεί σοβαρό κάνοντας αναδρομές στο παρελθόν του Λούκ και καταφέρνει να γελοιοποήσει τον εαυτό του την ίδια στιγμή. Και δεν μιλάω για το χιούμορ. Ίσα-ίσα, αν και τραβηγμένο, το χιούμορ δένει σχετικά καλά με τις σοβαρές σκηνές. Η καταστροφή των σκηνών δεν επέρχεται από φαιδρότητα, μάλλον από ηλιθιότητα. Πάντως, δεν θα βαρεθείτε να μετράτε αναφορές στα κόμικ. Αν είστε προσεκτικοί θα προσέξετε και αναφορές ακόμα και στον μεθυσμένο Ιρλανδό και τον Δρ. Ντόξυ!

 

Ω, και για κλείσιμο:

Pat Woods - Lonesome Cowboy

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2012 από Tightwad Duck

[mr-d]

κάποιες γνώμες για την ταινία έχει και εδώ

[Tightwad]

κάποιες γνώμες για την ταινία έχει και εδώ

Καλέ, την φάγατε λάχανο. Ίσως υπερβάλλετε λίγο. Θα της έβαζα εύκολα ένα 6/10. Το μεγαλύτερο της σφάλμα είναι που προσπαθεί να εμφανιστεί ως ταινία tribute και μπήγει μέσα όποια αναφορά πρωτοβρεί, κάνοντας το σενάριο μαλλί-κουβάρι.

 

Και επίσης, οι δύο σκηνές πρίν και μετά την συνάντηση με τον πρόεδρο είναι άκυρες. Εκείνη που πετά δεξιά-αριστερά μετάλλια (In Luke We Trust ) και εκείνη που τα σχολαριόπαιδα και η δασκάλα ξετραιλένονται με το που βλέπουν τον Λούκ. Πφφτ. Γαλλικό χιούμορ. Τελείως άκυρο. Και μετά λένε τους Βέλγους.

 

 

 

Έχω δει και την Λες Ντάλτονς. Ρηχή κωμωδία, αλλά και πάλι, είχε τις αστείες τις στιγμές. Θα της έδινα ένα 3/4 στα 10.

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2012 από Tightwad Duck

[DJO]

> Βαρβάτο και εκτενέστατο αφιέρωμα!

< Μία από τις χειρότερες μεταφορές από κόμικ...

Τζων Λουκ, ο Ινδιάνος πιστολέρο που καπνίζει Καλαμάτας και του αρέσουν τα άλογα. Να τα ιππεύει...

 

 

Και ούτε καν τα άπειρα references δεν το σώζουν. Είναι σα να έλεγε "Μπαίνει ο Πατ Πόκερ, ο Ντόξυ, ο Μπιλ ο Τρομερός, η Καλάμιτυ Τζέιν, η Σάρα Μπερνάρ, ο Ραν Ταν Πλαν, τα 3 αδέρφια Τζαίημς, οι Ντάλτον, ο Φιλ Ντεφέρ, ο Τζος Τζέιμον και το Κοράκι σε ένα μπαρ και με το που τους βλέπει ο Τζων ερρ Λούκυ τους λέει - Τώρα πλάκα μου κάνετε, έτσι;;;, και φεύγει στο σούρουπο τραγουδώντας γιο χο χο και ένα μπουκάλι κόκα κόλα".

 

[Tightwad]

του αρέσουν τα άλογα. Να τα ιππεύει...

 

Και ούτε καν τα άπειρα references δεν το σώζουν. Είναι σα να έλεγε "Μπαίνει ο Πατ Πόκερ, ο Ντόξυ, ο Μπιλ ο Τρομερός, η Καλάμιτυ Τζέιν, η Σάρα Μπερνάρ, ο Ραν Ταν Πλαν, τα 3 αδέρφια Τζαίημς, οι Ντάλτον, ο Φιλ Ντεφέρ, ο Τζος Τζέιμον και το Κοράκι σε ένα μπαρ και με το που τους βλέπει ο Τζων ερρ Λούκυ τους λέει - Τώρα πλάκα μου κάνετε, έτσι;;;, και φεύγει στο σούρουπο τραγουδώντας γιο χο χο και ένα μπουκάλι κόκα κόλα".

 

Μα καλά, άλλο οι αναφορές και άλλο οι μεταφορές. Π.χ η αναφορά στον Μωρίς (στο σπίτι του Κούπερ) και ο ψυχοπαθής νεκροθάφτης είχαν αρκετή πλάκα. Οι μεταφορές είναι το πιο αδύνατο σημείο της ταινίας. Έχουνε μπήξει στοιχεία από καμιά 80αρια κόμικ, και όταν μπάζεις 9 δευτεραγωνιστές απλώς δεν θα δουλέψει. Ναι, ΟΚ ήταν tribute movie, το σέβομαι αυτό. Εσείς κύριε σεναριογράφε σέβεστε το οτι πρέπει να είστε θηρίο για να αναλάβετε τέτοιο έργο;

 

Μα δηλαδή αν απλώς έπαιρναν το κεντρικό σενάριο από κείμενο του Γκοσίνυ και πετάγανε σωστές αναδρομές στο παρελθόν του Λούκυ και όχι παπακίες του τύπου "ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΠΟΣΑ ΦΤΕΡΑ ΕΧΩ!" θα έβγαινε κάτι πολύ καλό. Οι ηθοποιοί και γενικά όλα τα υπόλοιπα είναι αρκετά δυνατά. Είδα και το Go West αφού διάβασα το αντίστοιχο θρέντ. Μέχρι και αυτοί έκαναν καλύτερες μεταφορές απο την ταινία του 2009. Επίσης, κράτησαν και το αντάλτ χιούμορ του Γκοσινύ, κάτι που είναι πάντα συν.

 

Και ρε παιδιά, λύστε μου μια απορία. Τελικά στα κόμικ το "Λούκ" είναι όνομα ή επίθετο; Τούς άλλους άκυρους που τον έβγαλαν "Λούκυ Κίντ" τί τους λές;

Επεξεργασία Απριλίου 1, 2012 από Tightwad Duck

[DJO]

Βασικά:

 

Lucky Luke -> Τυχερός Λουκάς

Lucky Kid -> Τυχερό Παιδάκι

 

 

Ναι, Λουκά τον λένε! Όπως λέμε Κατά Λουκά Κομικσοευαγγέλιο.

[Tightwad]

Ναι, Λουκά τον λένε! Όπως λέμε Κατά Λουκά Κομικσοευαγγέλιο.

 

Μη γελάς καθόλου...

 

 

 

"Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ..."

 

"Κατά Λούκυ Ευαγγέλιον, 1:1"