ΛΥΚΟΦΩΣ (STEPHENIE MEYER) [ PLATYPUS (2008) ]

[Bonadrug]

STEPHENIE MEYER - THE TWILIGHT SERIES

#1 ΛΥΚΟΦΩΣ

 

Πρωτότυπος Τίτλος Twilight

Eκδόσεις Πλατύπους

Έτος Έκδοσης 2008

Σελίδες 531

Είδος Εξώφυλλου Μαλακό

ISBN 978-960-6665-24-0

 

 

Η Μπέλλα Σουάν (ωραίος κύκνος) μετακομίζει στο Φορκς (στην πολιτεία της Ουάσινγκτον) , μια μικρή, μόνιμα βροχερή πόλη πιστεύοντας ότι την περιμένει η πιο βαρετή περίοδος της ζωής της. Όμως από τη στιγμή που θα γνωρίσει τον αινιγματικό Έντουαρντ, η ζωή της θα πάρει μια συναρπαστική και τρομακτική στροφή. Ο Έντουαρντ, που είναι βρικόλακας, είχε καταφέρει μέχρι σήμερα να διατηρεί την πραγματική του ταυτότητα μυστική στη μικρή κοινότητα του Φορκς. Όμως τώρα πια κανείς δεν είναι ασφαλής, και περισσότερο απ' όλους η Μπέλλα. Το ζευγάρι θα βρεθεί να ισορροπεί επικίνδυνα στην κόψη του ξυραφιού ανάμεσα στην επιθυμία και τον κίνδυνο. (goth.gr)

 

 

Το hype γύρω από αυτό το βιβλίο είναι απίστευτο, ειδικά τώρα που τον άλλο μήνα βγαίνει η ταινία (επίσημο site, IMDB Link), οπότε τσίμπησα και γω και είπα να δω τι διάολο πράμα είναι και γίνεται τόσος ντόρος.

 

Αυτό που μπορώ αμέσως να πως είναι πως είναι ένα βιβλίο γραμμένο για κορίτσια γυμνασίου, άντε και Α' Λυκείου.

 

Βιβλίο με βρικόλακες που δεν περιγράφεται ούτε ένα δάγκωμα γίνεται; Γίνεται. Ένα δάγκωμα έχει όλο κι όλο και αυτό γίνεται εκτός κύριας αφήγησης και αυτό δεν είναι καν στο λαιμό αλλά στο χέρι και είναι και τζούφιο μάλιστα.

 

Λοιπόν η Μπέλα της υπόθεσης που είπαμε παραπάνω έχει ένα πρώτο χάρισμα : μυρίζει πολύ ωραία στον άδωνι βρυκόλακα Έντουαρντ Κάλεν. Και ένα δεύτερο: ο Εντουαρντ μπορεί και διαβάζει όλα τα ανθρώπινα μυαλά εκτός της Μπέλα! Γιατί δεν μπορεί να διαβάσει της Μπέλα; Έλα ντε , η συγγραφέας δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει.

 

Οι βρικόλακες του Φορκς ζουν εκεί γιατί έχει συννεφιά και έτσι μπορούν να κυκλοφορούν και τη μέρα (διότι ο ήλιος κάτι τους κάνει - αλλά δε διευκρινίζεται τι) , έχουν εκπολιτιστεί και αποφασίσει να συνυπάρξουν με τους ανθρώπους , κοινώς πίνουν μόνο αίμα ζώων. Πηγαίνουν μάλιστα και στο σχολείο όπου γεννιέται και το ειδύλλιο. Δεν πρόκειται μάλιστα για απλούς βρικόλακες αλλά για X-Vampyres, βρικόλακες με χαρίσματα που λένε. Ο ένας διαβάζει τις σκέψεις, η άλλη βλέπει το μέλλον, ο άλλος είναι εμπαθητικός (εμ... πως; ).

 

Είναι απίστευτο ότι η συγγραφέας αναλώνει 380 από τις 500 σελίδες του βιβλίου της βάζοντας τον ένα ήρωα να λέει πόσο αγαπάει τον άλλο. Η Μπέλα τον αγαπάει τόσο που δεν την νοιάζει αν είναι βρικόλακας, μάλιστα του ζητάει να κάνει και αυτήν. Ο Έντουαρντ την αγαπάει τόσο που...συγκρατιέται να μη της πιει το αίμα. Είναι ωστόσο αρκετά φλούφλης αφού μέσα σε 380 σελίδες όχι να πηδήξει δεν καταφέρνει την (ανήλικη) Μπέλα αλλά ούτε ένα γλωσσόφιλο δεν της δίνει. Μια φορά την ακουμπάει στα χείλη και η Μπέλα λιποθυμάει.

 

Στις τελευταίες 100 σελίδες του βιβλίου αρχίζει επιτέλους να υπάρχει μια πλοκή καθώς ο κακός βρικόλαξ Τζέιμς (μα είναι αυτό όνομα κακού; ) λιγουρεύεται και αυτός τη Μπέλα και......

 

Λοιπόν για τις αναγνώστριες της Μανίνα και της Πάττυ και ειδικά εκείνων των γοτθικών αισθηματικών κόμικς που έβαζαν είναι μια χαρά. Λουκουμάκι. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχουν πια ούτε η Μανίνα ούτε η Πάτυ και οι αναγνώστριες τους μεγάλωσαν.

 

Πως διάολο αυτό το βιβλίο έγινε παγκόσμιο best seller και έβγαλε τρεις συνέχειες προς το παρόν και μια ταινία - από τη σκηνοθέτη του 13 μάλιστα - δεν το καταλαβαίνω. Σημειωτεόν πως το ρόλο του Εντουαρντ στην ταινία έχει αυτός που έπαιζε τον Σέντρικ Ντίγκορι στο τελευταίο Χάρι Πότερ.

 

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ, ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΕΔΩ, ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ

 

Βέβαια το βιβλίο δεν αφορά -ακόμα - τα κόμικς - είναι ωστόσο εξαιρετικά δημοφιλές σους φίλους των κόμικς - εξ ου και η εκτεταμένη προβολή και παρουσίαση του στο Comic-Con International του San Diego φέτος (βλ. ΕΔΩ).