Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'roy of the rovers'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Mandrake

    ROY OF THE ROVERS (ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)

    Κυκλοφόρησε η έκδοση που αναρωτιόταν ο Ίωνας εδώ τι μπορεί να είναι. Ουσιαστικά πρόκειται για επίτομο της ομώνυμης σειράς των 7 άλμπουμ που κυκλοφόρησε αρχές προς μέσα του 2018, με τα εξώφυλλα/οπισθόφυλλα όλων των τευχών, ένα επιπλέον άρθρο στην 1η σελίδα με τίτλο "Roy Of The Rovers: Πέρα Από Τα Καρέ" του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη και μια διαφήμιση στο εσώφυλλο του οπισθόφυλλου των υπόλοιπων σειρών που βγάζει η εκδοτική τους τελευταίους μήνες. Το εξώφυλλο/οπισθόφυλλο είναι λίγο πιο χοντρό χαρτόνι στο τυπικό που έχουν οι τόμοι και το μέγεθος είναι ελάχιστα κοντύτερο. Ο εκδότης αναφέρει 368 σελίδες αλλά δεν υπολόγισε τις 4 του εξώφυλλου και του οπισθόφυλλού του (ενώ έχει προσμετρήσει όλες τις αντίστοιχες των επί μέρους τευχών). Το αγόρασα σήμερα και την Κυριακή δεν υπήρχε σίγουρα. Δε γνωρίζω αν ήρθε στα περίπτερα τη Δευτέρα ή την Τρίτη και δε σκέφτηκα να ρωτήσω.
  2. Aoua

    Προσφορές Aoua

    Λόγω έλλειψης χώρου είπα να προσπαθήσω κι εγώ να «διώξω» διάφορα τεύχη σε χαμηλές τιμές (παραλαβή κατά προτίμηση και χάριν ευκολίας από την Λέσχη) Ολα τα τεύχη εδώ είναι του κουτιού, καταστάσεις 9-10, εκτός από τα Λούκυ Λουκ και το Αστερίξ που είναι μεταχειρισμένα και είναι 5-6. Με τις αγορές πολλών μαζί, θα γίνονται καλύτερες τιμές. Παρα Πεντε -- 2€ Α' περιοδος #21, Β' περίοδος #4 Βαβέλ -- 2,5€ #112, 214, 216, 228, 231, 235, 236 ΑΣΤΕΡΙΞ #16 -- 2€ Ελληνικά Τεύχη Αμεταχείριστα -- 2€ έκαστο Fantasy Heroes #1 Μετα το τέζα (ο ψοφιος κοριος) EΡΙΚ ΚΑΣΤΕΛ (ΕΘΝΟΣ) #4, #6, #7, #10, #11, #12, #13, #14 -- 2€ έκαστο ROY OF THE ROVERS (ΤΑ ΝΕΑ) #1, 4 , 6, 7 -- 1,5€ έκαστο BAKER STREET (NEA ΣΕΛΙΔΑ) Το άλογο που ψυθίριζε, ...Και η λέσχη των Ακραίων Σπορ, Οι άνθρωποι της Καμέλιας, Η σκιά του Μ -- 2€ έκαστο Η Οικονομία του Σκρουτζ, 3ο μάθημα (Καθημερινή) 3€ Κόμιξ #22 (Καθημερινή) 2€ Editor's Choice: Σκοτεινά Μυστήρια (Καθημερινή) 2€ Captain Marvel (Τόμος Α, Β) -- 2€ έκαστο Saga -- 8€
  3. ramirez

    Η Rebellion αγόρασε το υλικό της Egmont !!

    Οι πιο πολλοί που διαβάσατε τον τίτλο θα αναρωτηθήκατε "ποια είναι η Rebellion", "ποια είναι η Egmont" και "τι μας νοιάζει εμάς". Λοιπόν, με δύο λόγια, η εταιρεία που εκδίδει το 2000AD & το Judge Dredd Magazine είναι η Rebellion, και η Egmont η εταιρεία που εξέδιδε στο παρελθόν ένα σωρό τίτλους όπως τα Battle, Roy of the Rovers, Thunder, Tammy, Misty, Whizzer & Chips κλπ. Ακόμη πιο αναλυτικά για όσους ενδιαφέρονται. Τη δεκαετία του '60 και του ΄70 η εταιρεία IPC εξέδιδε ένα σωρό κόμικς, με αρχική ναυαρχίδα της το Eagle με βασικό ήρωα τον Dan Dare, και κατόπιν το Tiger με βασικό χαρακτήρα τον Roy Race. Η επιτυχία τους την οδήγησε σε δεκάδες εκδόσεις, άλλες επιτυχημένες κι άλλες όχι, με πιο επιτυχημένα στα '70s τα περιοδικά Battle, Action και 2000AD. Στο τέλος των '80s ωστόσο με τις πωλήσεις να πέφτουν κατακόρυφα, έγινε ένα μοίρασμα-ξεπούλημα του υλικού και των δικαιωμάτων τους. Η νεοσυσταθείσα Rebellion αγόρασε το 2000AD και όλους τους χαρακτήρες του, ο Dan Dare και όλο το υλικό του (ακόμη και οι ιστορίες που είχαν δημοσιευθεί στο 2000AD και στο νέο Eagle) αγοράστηκε από τη νεοσυσταθείσα Dan Dare Inc., οι χαρακτήρες και το υπόλοιπο υλικό από το 1970 μέχρι σήμερα δόθηκε στην Fleetway (η οποία αργότερα πωλήθηκε στην Egmont), και το υλικό προ του 1970 παρέμεινε στην IPC (που και αυτή αργότερα πωλήθηκε στην Time Inc). Η μόνη εταιρεία που ουσιαστικά αξιοποίησε το υλικό της είναι η Rebellion, που όχι μόνο συνέχισε να εκδίδει το 2000AD, αλλά έβγαλε και το Judge Dredd Magazine, καθώς και δεκάδες επανεκδόσεις των ιστοριών όλων σχεδόν των χαρακτήρων του περιοδικού από τη δημιουργία του το 1977. Η Egmont από την άλλη δεν έβγαλε τίποτα μόνη της, αλλά τουλάχιστον συνεργάστηκε με την Titan ώστε να κυκλοφορήσουν κάποιες συλλογές με ιστορίες από το Battle, όπως τα Charley 's War, Johnny Red, Darkie 's mob κλπ. Οι υπολοιπες εταιρείες δεν έκαναν απολύτως τίποτα με τα δικαιώματα των χαρακτήρων. Με δεδομένο πως η Rebellion έχει μια σταθερή πολιτική επανεκδόσεων παλιών ιστοριών, λογικά κάποια στιγμή θα αρχίσουν να ανακοινώνονται συλλογές με το υλικό χαρακτήρων όπως π.χ. ο Doomlord, o Adam Eterno, ιστορίες από το Tammy, ολοσέλιδα του Ken Reid κλπ. Αφού υπάρχει κοινό για αμερικάνικες ιστορίες από τα '60s και πιο παλιά ακόμα, γιατί να μην υπάρχει και για τις αντίστοιχες βρετανικές; Και φυσικά αν επιθυμούν μπορούν να δημιουργήσουν νέες ιστορίες ή να χρησιμοποιήσουν κάποιους ήρωες σε ιστορίες άλλων χαρακτήρων. Κι αν πάμε πιο μακριά, να χρησιμοποιηθούν για κάποια ταινία ή τηλεοπτική σειρά. Πιστεύω πως όσοι εξ ημών υπήρξαμε αναγνώστες των Τρουένο και Αγόρι, θα θέλουμε να ξαναδιαβάσουμε αρκετές ιστορίες στην αρχική τους μορφή, χωρίς τα γνωστά "ψαλίδια" που έπεφταν για να χωρέσουν οι πρωτότυπες σελίδες μεγάλου μεγέθους στο μικρό φορμάτ των ελληνικών περιοδικών. Σχετικά links εδώ κι εδώ...
  4. Μέχρι σήμερα στους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Πρέμιερ Λιγκ, οι Άγγλοι σχολιαστές συχνά χρησιμοποιούν την φράση «Roy of the Rovers stuff», για να σχολιάσουν μια εντυπωσιακή φάση. Και φυσικά αναφέρονται στο θρυλικό ήρωα κόμικ Ρόι Ρέις, τον αρχηγό των Ρόβερς της φανταστικής πόλης Μέλτσεστερ.... Ο ξανθομάλλης σέντερ φορ με το κεραυνοβόλο σουτ και τις μεγάλες ποδοσφαιρικές επιτυχίες, μεγάλωσε πολλές γενιές παιδιών από το 1954, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Αγγλία. Ήταν ο παίκτης στον οποίον όλοι ήθελαν να μοιάσουν, μιας και υπήρξε ένας από τους καλύτερους στον κόσμο. Από τους μεγαλύτερους σκόρερ που πέρασαν ποτέ, ενώ το αριστερό του σουτ αποκλήθηκε ο πύραυλος του Ρέις (Race’s Rocket).... Οι περιπέτειες του Roy of the Rovers δημοσιεύτηκαν στη Μεγάλη Βρετανία μέχρι το 1975, μέσα από τις σελίδες του εβδομαδιαίου περιοδικού Tiger. Το 1971 ο Ρόι εμφανίστηκε και στην Ελλάδα, αρχικά στο «Ζαγκόρ» του Στέλιου Ανεμοδουρά και στη συνέχεια στο «Δυναμικό Αγόρι» του Νίκου Δεληγιώργη.... Η μετεγγραφή και οι τίτλοι με τη Ρόβερς Ο Ρόι Ρέις γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1938. Υπέγραψε σε νεαρή ηλικία στους Μέλτσεστερ Ρόβερς, κατόπιν υπόδειξης του κυνηγού ταλέντων Alf Leeds. Για τον Ρόι δεν ήταν δύσκολη απόφαση, καθώς στην ίδια ομάδα έπαιζε για χρόνια ο παππούς του. Ο Ρόι και ο φίλος του Ουίλιαμ «Μπλάκι» Γκρέι, πραγματοποίησαν την πρώτη τους εμφάνιση με τα χρώματα των Ρόβερς τη σεζόν 1955 – 1956. Με τη βοήθεια τους η ομάδα κατάφερε να τερματίσει στην 4η θέση, που ήταν ότι καλύτερο για τους Ρόβερς, μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο. Από τότε αρχίζει μια ανοδική πορεία με πολλούς τίτλους. Ο πρώτος το 1958, όταν η Ρόβερς κατέκτησε το πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά με την κατάκτηση του κυπέλλου Αγγλίας. Το 1960, το περιοδικό ήταν ήδη δημοφιλές. Κεντρικός σεναριογράφος του ήταν πλέον ο θρυλικός αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπόμπι Τσάρλτον. Η Ρόβερς πλέον σάρωνε τα πάντα. Όχι μόνο πρωταθλήματα και κύπελλα Αγγλίας, αλλά επίσης Κύπελλα Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων Ευρώπης και Διηπειρωτικό Κύπελλο. Πολλές ομάδες της Αγγλίας και της Ευρώπης, προσέφεραν χρυσάφι για τον Ρόι. Στο πλάι του και άλλοι μεγάλοι παίκτες όπως, ο αγαθός γίγαντας Λόφτι Πικ, ο Τσάρλι «Γάτος» Κάρτερ και ο Τζεφ Τζάιλς.... Η προσωπική ζωή του Ρόι και η απόπειρα δολοφονίας του Το 1975 μετά τη φυγή του τεχνικού Τόνυ Στόρμ, ο Ρόι έγινε παίκτης – προπονητής των Ρόβερς. Υπό την καθοδήγησή του και με τις φοβερές γκολάρες του, η Μέλτσεστερ κατέκτησε ξανά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, νικώντας στον τελικό με 2-0 την ελληνική ομάδα Αχιλλέα Νιάρχου. Εκείνες τις ημέρες ο Ρόι παντρεύτηκε τη γραμματέα του συλλόγου και κόρη του προέδρου των Ρόβερς Μπεν Γκάλογουεϊ, Πένυ Λέιν. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά. Τον Ρόι τζούνιορ, τη Μελίντα και την Νταϊάνα (προς τιμή της πριγκίπισσας). Το 1981 ο Ρόι πυροβολήθηκε στο κεφάλι από έναν άγνωστο, που αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι ήταν ένας τρελός ηθοποιός.... Ο Ρέις συνήλθε αρκετές εβδομάδες αργότερα, με τις προσευχές όλων των Άγγλων να τον συνοδεύουν. Το 1992 το μονοθέσιο ελικόπτερο του Ρόι συνετρίβη και ο παίκτης τραυματίστηκε σοβαρά, πέφτοντας σε κώμα.... Όταν συνήλθε, έμαθε από τους γιατρούς ότι το αριστερό «μαγικό» πόδι του είχε ακρωτηριασθεί, προκειμένου να σωθεί η ζωή του. Ο Ρόι ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ιταλικής ομάδας Monza. Τότε η σύζυγός του απεβίωσε, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες σε τροχαίο ατύχημα. Το πλήγμα ήταν βαρύ. Ο Ρόι τότε αποφάσισε να εγκαταλείψει την προπονητική. Δυο χρόνια μετά όμως, επέστρεψε στη Μέλτσεστερ για να τη βοηθήσει να αποφύγει τον υποβιβασμό στη Β΄κατηγορία. Τα έτη 1997-2001 ο Ρόυ Ρέης εμφανίστηκε ως ο ιδιοκτήτης του συλλόγου. Η κόρη του Μελίντα είχε πλέον τα οικονομικά του συλλόγου και ο γιος του Ρόκι Ρέις αγωνιζόταν ως σέντερ-φορ, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση.... Συνολικά, ο Ρόι Ρέις έλαβε μέρος σε 501 επίσημους αγώνες πρωταθλήματος με τη Μέλτσεστερ, από το 1954 έως το 1993 και σημείωσε 436 τέρματα. Επίσης, έπαιξε σε 21 αγώνες με τα χρώματα της Walford Rovers (1983), σκοράροντας 45 φορές. Με την Εθνική Ομάδα της Αγγλίας αγωνίσθηκε 43 φορές κατά το διάστημα 1963–1987, σημειώνοντας 52 τέρματα... Και το σχετικό link...
  5. Κόμικς και ποδόσφαιρο. Ένα θέμα που μάλλον συγκινεί περισσότερο τους μεγαλύτερους, χωρίς όμως να αφήνει αδιάφορους και τους νεώτερους. Βέβαια, οι παλιότερες γενιές μεγάλωσαν κυριολεκτικά διαβάζοντας τις ιστορίες που κυκλοφορούσαν από τη δεκαετία του ‘60, γνωρίζοντας την απόλυτη ακμή τους μέσα στις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80. Τα ποδοσφαιρικά κόμικς τα βρίσκαμε στα εικονογραφημένα Μπλέκ, Όμπραξ, Ζαγκόρ, Αγόρι, Γκολ, Τρουένο κλπ ως δευτερεύουσες ιστορίες, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην τα “ρουφήξουμε”, φτιάχνοντας παράλληλα φανταστικές σκηνές στο μυαλό μας, εκεί όπου ήμασταν εμείς που πρωταγωνιστούσαμε μέσα στα γήπεδα, είτε πετυχαίνοντας εντυπωσιακά γκολ, είτε σταματώντας τους αντίπαλους με εκπληκτικές επεμβάσεις. Έτσι λοιπόν αυτό το κείμενο, πέρα από πολλές εικόνες και χρώματα, είναι γεμάτο με νοσταλγία και αναμνήσεις. Από την εποχή που το ποδόσφαιρο αλλά και εμείς, οι τότε πιτσιρικάδες, ήμασταν αθώοι. ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ Οι πρωταγωνιστές των ποδοσφαιρικών κόμικς ήταν αμέτρητοι. Κάποιοι όμως από αυτούς ήταν πιο “διάσημοι” από τους υπόλοιπους. Και νομίζω, ότι ο πιο γνωστός απ’ όλους υπήρξε ο μεγάλος Ρόι Ρέις, αρχηγός της Μέλτσεστερ Ρόβερς (στην επάνω φωτογραφία). Από κοντά ο τερματοφύλακας γιατρός, ο θρυλικός Μπεν Λίπερ και φυσικά ο Γάλλος σούπερ-σταρ Ερίκ Καστέλ. Και η λίστα συνεχίζεται με αμέτρητους παιδικούς και εφηβικούς “ήρωες”: ο Μπίλι Ντέην, ο Ζόρικος, ο Ντάνι Κιντ, ο Χάμις Μπάλφουρ, ο Λέσλι Τόμπσον, ο Σταρκ ο μισθοφόρος, ο κούκλος Γκας, ο Τζόνι ο Έλληνας, ο Σάιμον Μπένσον, ο Τζίμι Γκραντ, ο Τζακ ο τίγρης, ο Τουίστι, ο Λέφτι, ο Τζίμι ο κεραυνός, οι Αλφαίοι, ο Μάικ, ο Ρικ Στιούαρτ και πολλοί άλλοι. Από τη δεκαετία του ‘90, όταν ξεκίνησε η παρακμή των κόμικς τσέπης, σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν όλοι οι παραπάνω ήρωες. Την τελευταία δεκαετία όμως, έχουμε μια μεγάλη αλλαγή σε ότι αφορά τα ποδοσφαιρικά κόμικς. Μεγάλοι και μικρότεροι σύλλογοι σε όλον τον κόσμο (αλλά κυρίως στην Ευρώπη) άρχισαν να εκδίδουν τεύχη, άλμπουμ ή ακόμα και βιβλία με την ιστορία τους γραμμένη και εικονογραφημένη σε κόμικς. Έτσι έχουμε μια καινούργια προσέγγιση του είδους, τελείως διαφορετική μεν, αλλά άκρως ενδιαφέρουσα όπως θα δείτε στη συνέχεια του κειμένου. ROY OF THE ROVERS Όπως είπαμε και πριν, ο Ρόι Ρέις είναι πιθανότατα ο πιο γνωστός ήρωας των ποδοσφαιρικών κόμικς. Εμφανίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1954 (δημιούργημα του Βρετανού σκιτσογράφου Τόνι Χάρντινγκ) και διασκέδασε τους αναγνώστες του σε όλον τον κόσμο μέχρι το 1995. Ήταν ο αρχηγός της Μέλτσεστερ Ρόβερς, με τη φανέλα της οποίας όλα αυτά τα χρόνια έπαιξε σε 436 ματς πετυχαίνοντας 501 τέρματα, ενώ είχε και 43 συμμετοχές με την Εθνική Αγγλίας (52 γκολ). Ο Ρόι της Ρόβερς, όπως συνήθως τον αποκαλούσαν, κατέκτησε στη διάρκεια της καριέρας του 10 πρωταθλήματα Αγγλίας, 10 Κύπελλα Αγγλίας, 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 4 Κυπελλούχων και 2 UEFA! Στην Ελλάδα τον διαβάζαμε στο “Αγόρι”. Αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και το αριστερό του πόδι ήταν ασυναγώνιστο, ενώ ήταν υπόδειγμα στο fair play. Σε ένα από τα Κυπελλούχων που πήρε μέρος, η Ρόβερς αντιμετώπισε και μια ελληνική ομάδα, τον Αχιλλέα Κεραυνού! Το τέλος του κόμικ ήταν αρκετά σουρεαλιστικό, αφού πρώτα η Ρόβερς αποδεκατίστηκε από τρομοκρατική επίθεση, ενώ αργότερα ο Ρόι έχασε το αριστερό του πόδι έπειτα από πτώση ελικοπτέρου! ERIC CASTEL Άλλος ένας ποδοσφαιρικός ήρωας των κόμικς, εξίσου σημαντικός με τον Ρόι, ήταν ο Ερίκ Καστέλ, δημιούργημα του Βέλγου Ραϊμόντ Ρεντίνγκ. Ο Καστέλ, γαλλικής υπηκοότητας, “γεννήθηκε” το 1979 και σε εκείνο το πρώτο τεύχος μάθαμε ότι έπαιζε στην Ίντερ, πως απείχε αρκετό καιρό λόγω τραυματισμού και πως πήρε μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα για να κάνει μια καινούργια αρχή στην καριέρα του. Αγωνιζόταν ως αριστερό εξτρέμ και είχε - όπως και ο Ρόι - ένα αριστερό “θάνατο”! Ο Καστέλ έμεινε μια πενταετία στην Μπάρτσα (7 τεύχη) και στη συνέχεια μεταγράφηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν (1984), με την οποία αντιμετώπισε την πρώην ομάδα του στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου των Πόλεων των Τεχνών. Η Παρί κατέκτησε το τρόπαιο χάρη στον Καστέλ, κάτι που προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών στους φιλάθλους των “μπλαουγκράνα”. Ο εκδοτικός οίκος δέχτηκε εκατοντάδες επιστολές διαμαρτυρίας, ενώ οι πωλήσεις του κόμικ παρουσίασαν κατακόρυφη πτώση! Αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν οι δημιουργοί του Καστέλ, μετά από δυο τεύχη, να τον επιστρέψουν στη Μπαρτσελόνα, με την οποία δυο χρόνια αργότερα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Κύπελλο. Το 1992 ο Καστέλ έφυγε για την Λιλ, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του. Συνολικά κυκλοφόρησαν 15 τεύχη (τα πρώτα 9 και στην Ελλάδα), καλύπτοντας μια περίοδο 13 χρόνων. ΟΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ Μπορεί οι περισσότεροι ήρωες των ποδοσφαιρικών κόμικς να ήταν επιθετικοί, όμως εκπροσωπήθηκαν πανάξια και οι γκολκίπερ, με σημαντικότερους τον “τερματοφύλακα-γιατρό” και τον - απλώς - “τερματοφύλακα”. Ο τερματοφύλακας-γιατρός (”This goalie’s got guts” ο αγγλικός τίτλος), ο θρυλικός Μπεν Λίπερ, τον οποίο διαβάζαμε στον “Μπλεκ”, ήταν φοιτητής της ιατρικής και αγωνιζόταν στην Μάνκαστορ Σίτι, ομάδα Δ’ κατηγορίας. Ένα σοβαρό ατύχημα τον είχε καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι, όμως αρκετό καιρό αργότερα κατάφερε να επανέλθει κάτω από τα δοκάρια. Φημιζόταν για τις 70άρες πάσες ακριβείας στους επιθετικούς του, ενώ είχε σημειώσει γκολ και με απευθείας βολέ! Το αντίπαλο δέος του Λίπερ ήταν ο Ρικ Στιούαρτ στο κόμικ με την ονομασία “Goalkeeper”. Ο Ρικ ήθελε να μοιάσει στον πατέρα του, Γκόρντον Στιούαρτ, που ήταν σπουδαίος τερματοφύλακας και είχε σκοτωθεί σε ένα αεροπορικό δυστύχημα. Από τα 17 του χρόνια ο Ρικ έγινε βασικός και αναντικατάστατος στην Τίνφιλντ Γιουνάιτεντ και αργότερα αγωνίστηκε και στην Οκχάμπτον (αιώνια αντίπαλο της Τίνφιλντ). ΟΙ ΣΚΟΡΕΡ Όσο καλοί όμως και αν ήταν οι τερματοφύλακες, οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στην συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιρικών κόμικς ήταν οι επιθετικοί. Εκεί έδιναν οι σκιτσογράφοι την μεγαλύτερη προσοχή τους, αποδίδοντας με το πενάκι τους την δύναμη του σουτ, το φάλτσο, την πορεία της μπάλας, τον ήχο της στην επαφή με το παπούτσι ή τα δίχτυα, την συνολική προσπάθεια του παίκτη στην φάση μπροστά στα αντίπαλα καρέ. Τα ονόματα των “ηρώων” τα αναφέραμε στην αρχή, οπότε εδώ απολαύστε αποκλειστικά και μόνο την μαγεία της εικόνας. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! Μια μικρή παρένθεση αξίζει, νομίζω, τον κόπο. Το 2005, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Σεβίγια, κυκλοφόρησε ένα βιβλιαράκι με την ιστορία του συλλόγου σε κόμικ. Εκεί λοιπόν αναφέρεται και η πρόκριση σε βάρος του Ολυμπιακού στη φάση των 32 του Κυπέλλου UEFA της σεζόν 1995/96 με το φάουλ του Σούκερ στα τελευταία λεπτά της παράτασης. Στο σχετικό καρεδάκι λοιπόν, βλέπουμε πρώτα-πρώτα το λάθος του σχεδιαστή, που παρουσιάζει το καινούργιο “Καραϊσκάκη” μια δεκαετία σχεδόν πριν την κατασκευή του! Μετά ακολουθεί το φάουλ και η εκτέλεσή του από τον Σούκερ, με την μπάλα να τρυπάει στην κυριολεξία τον Αλέκο Ράντο πριν καταλήξει στα δίχτυα του! Και στο τέλος, ο ίδιος ο σχεδιαστής σχολιάζει το σκίτσο του: “Εντάξει, μπορεί και να μην έγινε ακριβώς έτσι”!!! ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ Όπως γράψαμε στην αρχή του κειμένου, τα ποδοσφαιρικά κόμικς με τη μορφή που τα γνωρίσαμε και τα ζήσαμε μέχρι και την αρχή της δεκαετίας του ‘90, δεν υπάρχουν πια σήμερα, ή τουλάχιστον σπανίζουν. Όμως διάφοροι σύλλογοι (όπως στην αμέσως προηγούμενη ενότητα με την Σεβίγια) αλλά και εθνικές ομάδες, αποτυπώνουν με κόμικς είτε την ιστορία τους, είτε συγκεκριμένες εποχές και περιόδους αυτής. Έτσι λοιπόν, τα κόμικς έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια ξανά στη μόδα με πολύ προσεγμένες εκδόσεις που αξίζει τον κόπο να τις διαβάσετε. Στην ενότητα που ακολουθεί, θα δούμε μερικές εικόνες από τα ποδοσφαιρικά κόμικ των βρετανικών ομάδων (Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τότεναμ) για να πάρετε μια μικρή ιδέα από τις εικονογραφήσεις τους. ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ Μετά την Βρετανία, σειρά έχει η Ισπανία, όχι όμως σε συλλογικό, αλλά σε εθνικό επίπεδο. Η Panini, κυρίαρχος εκδοτικός οίκος τα τελευταία χρόνια στα ποδοσφαιρικά κόμικς, σε συνεργασία με την Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, κυκλοφόρησε το 2010 το άλμπουμ με τίτλο “El año que fuimos campeones del mundo” (η χρονιά που γίναμε πρωταθλητές κόσμου). Μέσα από αυτό, δείτε τέσσερα χαρακτηριστικά σκίτσα. Το πέμπτο, κάτω δεξιά, είναι από το βιβλίο με την ιστορία της Σεβίγια και πρόκειται για τον αγώνα με τον οποίο ο Βασίλης Τσιάρτας και η παρέα του επέστρεψαν στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Η ΜΑΣΙΑ Κλείνουμε το σημερινό αφιέρωμα του Sport24.gr στα ποδοσφαιρικά κόμικς, με ένα ακόμα άλμπουμ που κυκλοφόρησε η Panini με τίτλο “Herois de la Masia”, δηλαδή οι ήρωες της Μασία. Οι σκιτσογράφοι έχουν σχεδιάσει την πορεία των πρωταγωνιστών της Pep Team από την ακαδημία της Μπαρτσελόνα μέχρι και την πρώτη ομάδα. Πουγιόλ. Τσάβι, Ινιέστα, Μέσι, Πέδρο, Πικέ, Μπουσκέτς, Μπόγιαν, Βαλντές και φυσικά ο ίδιος ο Πεπ Γουαρδιόλα. Στη μεσαία φωτογραφία, δίπλα-δίπλα Ρίμπο και Ζίο, ενώ κάτω αριστερά, ο κύριος που μιλάει στον μικρό Ινιέστα, είναι ο Λορένθο Σέρα Φερέρ. Και το σχετικό link...
  6. H Melchester Rovers, είναι μια φανταστική ομάδα, στην οποία πέρασε μεγάλο διάστημα της λαμπρής του καριέρας ο πιο διάσημος ποδοσφαιρικός ήρωας κόμικ, ο Roy Race. Πρωτοεμφανίστηκε στο κόμικ Roy of the Rovers, που φιλοξενήθηκε αρχικά στο περιοδικό “Tiger” το 1954. Στην Ελλάδα έκανε τα πρώτα του βήματα στο περιοδικό “Zαγκόρ” σαν “Ρόυ Ρέις” την περίοδο 1971-72 και συνέχισε στο “Αγόρι” με τον τίτλο “O Ρόυ ξαναγυρίζει” την περίοδο 1976-1983. Από το 1985 και μετά τιτλοφορήθηκε ως ο “O Ρόυ της Μέλτσεστερ” ή ο “Ρόυ της Ρόβερς”. Ο Roy έγινε διάσημος και αγαπητός στο Ελληνικό κοινό, στην Αγγλία όμως η φήμη του είναι πέρα από κάθε φαντασία. Επειδή όμως οι Άγγλοι λένε ότι κανείς παίκτης δεν είναι μεγαλύτερος από την ομάδα, θα ασχοληθούμε με την ομάδα του, τη Melchester Rovers και το μύθο που τη συνοδεύει. Σύμφωνα με το κόμικ λοιπόν, η Melchester ιδρύθηκε το 1885 και κέρδισε τουλάχιστον 3 πρωταθλήματα προπολεμικά κι αρκετά κύπελλα Αγγλίας. Το 1954 που πρωτοεμφανίστηκε στις χάρτινες σελίδες, ήταν μέρος της ιστορίας του επιθετικού Roy Race (του οποίου ο παππούς, Billy Race είχε παίξει στην ομάδα στις αρχές του 20ου αιώνα). H Melchester, αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας το 1958 και πήρε το κύπελλο Αγγλίας την επόμενη χρονιά, με το Roy αρχηγό. Στη δεκαετία του 1960 έγινε μια ποδοσφαιρική δύναμη σεβαστή απ’ όλους. Τη δεκαετία αυτή πήρε 3 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα Αγγλίας, 2 κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα κύπελλο κυπελλούχων και ένα διηπειρωτικό κύπελλο. Μια δεκαετία που είχε τα προβλήματά της, αφού κόντεψε να υποβιβαστεί το 1967, χρονιά που πήρε το κύπελλο κυπελλούχων! Τη δεκαετία του 1970 και συγκεκριμένα το 1972 η Melechester έκανε το μοναδικό της νταμπλ, χρονιά που ο προπονητής Ben Galloway έγινε γενικός διευθυντής και τη θέση του πήρε ο παλιός μεσοεπιθετικός Tony Storme. To 1973, η ομάδα ξεκίνησε με μια μοντέρνα εμφάνιση, όμως τα άσχημα αποτελέσματα έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι η νέα φανέλα ήταν γρουσούζικη! Είναι τόσο καλά δομημένη η ιστορία και η εξέλιξη της Melchester στο πέρασμα των χρόνων, που δε λείπει κι ένας αποκλεισμός έκπληξη στον τρίτο γύρο του κυπέλλου Αγγλίας, από την ερασιτεχνική Sleeford Town το 1975, που οδήγησε στην εξαφάνιση του προπονητή Tony Storme, για να πάρει ο Roy Race το πόστο του παίκτη-προπονητή. Τη χρονιά εκείνη η Melchester πήρε το κύπελλο κυπελλούχων. Δύο χρόνια αργότερα πήρε το πρωτάθλημα ενώ στη συνέχεια υπήρξαν φήμες ότι θα δεχόταν πρόταση 1 εκατομμυρίου λιρών για να αναλάβει τη Basran, κάτι που τελικά δεν έγινε. Η δεκαετία του 1980 ήταν γεμάτη γεγονότα που ξεπερνούσαν σε φαντασία και ύφος ακόμα και σαπουνόπερες-και μάλιστα ενέπνευσε μια τέτοια τη “Dream Team” του SKY ONE. Η Melchester πήρε το πρωτάθλημα το 1980, υποβιβάστηκε την επόμενη χρονιά, ενώ το 1981 είχε και μια τραγωδία καθώς ο Roy πυροβολήθηκε από ένα ζηλιάρη ηθοποιό τον Elton Blake, ο οποίος θα τον υποδυόταν στην τηλεόραση σε μια μίνι σειρά για την ομάδα! Ο Roy έπεσε σε κώμα, την ομάδα ανέλαβε ο Sir Alf Ramsey που την ανέβασε κατηγορία άνετα, έχοντάς τη 34 παιχνίδια αήττητη, επίδοση ρεκόρ. Ο Roy συνήλθε φυσικά και επανήλθε το Δεκέμβρη του 1983. Οδήγησε τη Melchester στην κατάκτηση του F.A. Cup αλλά και του κυπέλλου κυπελλούχων επικρατώντας στα πέναλτι της Ισπανικής Real Santana. Είναι τέτοια η προσέγγιση της ιστορίας της Melchester στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα που δεν άφησε την ομάδα να παίξει στην Ευρώπη τα επόμενα 5 χρόνια-είχαν αποκλειστεί οι Αγγλικές ομάδες μετά την τραγωδία του Heysel. Στη Melchester υπέγραψαν και οι θρυλικοί Bob Wilson και Emplyn Hughes (τότε τηλεσχολιαστές) αλλά και δύο μέλη του γνωστού pop γκρούπ Spandau Ballet! Η τραγωδία χτύπησε ξανά την ομάδα όταν 8 παίκτες –οι Noel Baxter, Vic Guthrie, Steve Naylor, Carl Hunt, Neville Jones, Kenny Logan, Jimmy Slade και Trevor Cassidy σκοτώθηκαν σε βομβιστική επίθεση στο Basran. Ο Roy Race αφιέρωσε το Littlewoods Cup που κατέκτησε η ομάδα σε αυτούς. Με την πάροδο των χρόνων επιτυχίες και αποτυχίες, νίκες και ήττες εναλλάσσονταν με εξαιρετικά αληθοφανή ρυθμό, στην ομάδα που έφτασε να αγωνίζεται πλέον και ο γιός του Roy o Rocky. Τα χρώματα της Melchester ήταν πάντα ένας συνδυασμός του κόκκινου και του κίτρινου και μάλιστα το 1991 η διεύθυνση του περιοδικού ζήτησε από τους αναγνώστες να σχεδιάσουν τη νέα εμφάνιση της ομάδας. Οι σπόνσορες στη φανέλα ήταν αναπόφευκτοι με τη Gola το 1981, τη Nike το 1986, ακόμα και την Panini και τη Fleetway που ήταν οι εκδότες του comic. To 1992 ήταν η σειρά της Sega, για να ακολουθήσουν το εβδομαδιαίο comic ΤBC, το Subbuteo, το Match of the Day ( μιας και το γνωστό περιοδικό δημοσίευε τις ιστορίες), ακόμα και τα McDonald’s. H τελευταία ιστορία της Melchester δημοσιεύθηκε στο Match of the Day το Mάιο του 2001, με το Roy να είναι πια ιδιοκτήτης και manager της ομάδας και την κόρη του Mel στη θέση του γενικού διευθυντή. Πούλησε το γήπεδο της ομάδας το Mel Park, για να εξοικονομήσει χρήματα για την κατασκευή ενός μεγαλύτερου γηπέδου (η ομάδα έπαιζε προσωρινά στο Mel Valley Rugby Park). H Μelchester, είχε αποκλειστεί από το Champions League και βρισκόταν στην 6η θέση στο πρωτάθλημα. Θα τα κατάφερνε ο Rocky να την οδηγήσει στην Ευρώπη, ήταν το ερώτημα που δεν απαντήθηκε ποτέ, αφού το comic σταμάτησε. Άφησε έτσι ένα φανταστικό σύλλογο που μεγάλωσε γενιές και γενιές σε Ελλάδα και Ευρώπη, σε εποχές νοσταλγικές για πολλούς και πιο όμορφες για άλλους. Άφησε επίσης μια ομάδα η φήμη της οποίας δεν ξεθώριασε ποτέ. Στη γνωστή εταιρεία αγγλικών φανέλων retro, την “ΤOFFS” θα βρείτε φανέλες της Melchester, του 2000 του 1978 του 1960, ακόμα και του 1958! Φανταστική ομάδα με μια τροπαιοθήκη που θα ζήλευαν πολλοί σύλλογοι στον κόσμο. 13 πρωταθλήματα (1 second division) 11 F.A. Cup, 3 League Cup, 3 κύπελλα Πρωταθλητριών, 4 κυπελλούχων και ένα κύπελλο UEFA. Σίγουρα αποτέλεσε έμπνευση μιας παρέας Ιρλανδών που ίδρυσε το 1996 μια Melchester Rovers ,ομάδα που υπάρχει ακόμα και αγωνίζεται στο San Francisco, έχοντας όμως τα χρώματα της Ιρλανδίας-πράσινο άσπρο- και αγωνιζόμενη κατά καιρούς με φανέλες της Celtic! Η αυθεντική Melchester Rovers όμως είναι αυτή του Roy Race. Μια ομάδα που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, ζει όμως πάντα στις καρδιές όσων μεγάλωσαν μαζί της και αγάπησαν το αγγλικό ποδόσφαιρο και τα ιδεώδη που αντιπροσωπεύει. Ο ιστότοπος του άρθρου, ΕΔΩ.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.