Αναζήτηση στην Κοινότητα

Το 1968 ο Τζορτζ Ρομέρο δημιουργεί τη «Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών» και «ιδρύει» την πιο επιτυχημένη, ίσως, σύγχρονη σχολή κινηματογραφικού τρόμου με ζόμπι που χορταίνουν τρώγοντας μόνο ωμή ανθρώπινη σάρκα. Το 1986 κυκλοφορεί σε σενάριο του Τιτσιάνο Σκλάβι, σχέδια του Άντζελο Στάνο και εξώφυλλο του Κλαούντιο Βίλα, η πρώτη περιπέτεια του «ερευνητή του ανεξήγητου» Dylan Dog, με τίτλο «Η Αυγή των Ζωντανών Νεκρών» ως προφανής φόρος τιμής στο έργο του Ρομέρο. Και το 2015 ο Τίτο Φαράτσι, με τη συνεργασία του Σκλάβι και του Ρομπέρτο Ρεκιόνι στο σενάριο και του Πάολο Μοτούρα στα σχέδια, προχωρεί σε μία από τις πιο εμπνευσμένες σύγχρονες παρωδίες δημοφιλών κόμικς. «Η Αυγή των Φορτικών Τρωκτικών» (δημοσιεύτηκε στα ελληνικά στο περιοδικό Κόμιξ των Καθημερινών Εκδόσεων) είναι μια πανέξυπνη μεταφορά και προσαρμογή της πρώτης περιπέτειας του Dylan Dog στο σύμπαν του Μίκι Μάους με τον δημοφιλή ποντικό-ντετέκτιβ να παίρνει τη θέση του Βρετανού ερευνητή του μεταφυσικού και τον Γκούφι να παίζει τον ρόλο του Γκράουτσο, ο οποίος με τη σειρά του αντλεί τη μορφή του και μέρος του χαρακτήρα του από τον Γκράουτσο Μαρξ. Σε μια συζήτηση μάλιστα μεταξύ Τίτο Φαράτσι και Τιτσιάνο Σκλάβι, η οποία φιλοξενείται στο τεύχος του ιταλικού Topolino που δημοσίευσε τη συγκεκριμένη ιστορία και αναδημοσιεύεται στο ελληνικό Κόμιξ, ο Φαράτσι ρωτά τον Σκλάβι αν «τελικά ο Γκούφι και ο Γκράουτσο έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής (αλλά το κρατάνε για τον εαυτό τους)», με τον τελευταίο να απαντά: «Ποιος ξέρει τι έχουν καταλάβει;… Ίσως ναι, ίσως όχι, ίσως… ίσως. Όπως και να έχει το πράγμα, εκείνο που έχουν καταλάβει είναι πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με ειρωνεία». Όταν γνωρίζεις την «Αυγή των Ζωντανών Νεκρών», αντιλαμβάνεσαι τη διάχυτη ειρωνεία που διατρέχει την «Αυγή των Φορτικών Τρωκτικών». Μια ειρωνεία που μετατρέπεται σε γενναίο αυτοσαρκασμό ενός μεγάλου καλλιτέχνη, όταν συνειδητοποιείς ότι το ίδιο πρόσωπο, ο Σκλάβι, έχει συνεργήσει και στα δύο σενάρια. Και το σχετικό link...

Αν ο Batman αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους κομιξικούς χαρακτήρες όλων των εποχών σε παγκόσμια κλίμακα, ο Dylan Dog αποτελεί μια αντίστοιχα επιδραστική φιγούρα για τα ευρωπαϊκά σύνορα. Δύο χαρακτήρες που έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του μέσου, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, και οι οποίοι συναντιούνται για πρώτη φορά σε ένα μάλλον αναπάντεχο crossover: το Dylan Dog Batman, Η Σκιά της Νυχτερίδας. Όπως σε κάθε crossover, έτσι και εδώ, η σεναριακή συνθήκη που φέρνει κοντά τους δύο χαρακτήρες είναι τυπική, χωρίς ιδιαίτερη σημασία, και ακολουθεί μια μάλλον αναμενόμενη πορεία. Ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του Dylan Dog, Doctor Xabaras, συνάπτει μια ανιερή συμμαχία με τη νέμεσις του Batman, Joker και αυτό αρκεί, ώστε οι δύο χαρακτήρες να συνεργαστούν, ακόμα και αν στην αρχή αυτό το σενάριο δεν γοητεύει ούτε τον έναν, ούτε τον άλλον. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι πως το σενάριο σέβεται τους χαρακτήρες και δεν υποτιμά ποτέ τη νοημοσύνη του αναγνωστικού κοινού, παραδίδοντας μια ιστορία, η οποία ναι μεν δεν πρόκειται να μείνει αλησμόνητη στους θαυμαστές των δύο ηρώων, αλλά αποτελεί σίγουρα μια απολαυστική ευκαιρία για μια πρώτη επαφή μαζί τους. Έτσι λοιπόν, αν κάποιο άτομο δεν γνωρίζει τον Dylan Dog (που μεταξύ μας είναι και το πιθανότερο), μπορεί μέσα από τη Σκιά της Νυχτερίδας να αντιληφθεί σημαντικές πληροφορίες για τον κόσμο του. Διότι τελικά, η συνάντηση με τον Batman και μισή ντουζίνα χαρακτήρες από τη μυθολογία του, βοηθάει το κοινό να κατανοήσει καλύτερα ποιος είναι ο ρόλος του κάθε χαρακτήρα (πχ, ο Doctor Xabaras είναι ο αντίστοιχος Joker, ο Groucho ο αντίστοιχος Alfred κ.ο.κ.). Σε κάθε περίπτωση, το δυνατότερο χαρτί του κόμικ πρέπει να αναζητηθεί στο σχέδιο των Werther Dell’ Ederra και Gigi Cavenago και τον χρωματισμό των Cavenago, Giovanna Niro και Luca Del Salivo. Η καθαρή δομή των σελίδων, τα εκφραστικά πρόσωπα, τα δυναμικά καρέ, αλλά και η μουντή πολυχρωμία συνθέτουν μια οπτικά απολαυστική αφήγηση ευρωπαϊκών επιρροών, η οποία αναδεικνύεται από το μεγάλο μέγεθος της έκδοσης. Σε κάθε περίπτωση, το δυνατότερο χαρτί του κόμικ πρέπει να αναζητηθεί στο σχέδιο των Werther Dell’ Ederra και Gigi Cavenago και τον χρωματισμό των Cavenago, Giovanna Niro και Luca Del Salivo. Η καθαρή δομή των σελίδων, τα εκφραστικά πρόσωπα, τα δυναμικά καρέ, αλλά και η μουντή πολυχρωμία συνθέτουν μια οπτικά απολαυστική αφήγηση ευρωπαϊκών επιρροών, η οποία αναδεικνύεται από το μεγάλο μέγεθος της έκδοσης. Δίχως να διεκδικεί δάφνες σεναριακής ευρηματικότητας, αλλά λειτουργώντας εξαιρετικά ως μια ωδή στη μυστηριώδη και διαχρονική γοητεία δύο εμβληματικών χαρακτήρων, το κόμικ Dylan Dog Batman: Η Σκιά της Νυχτερίδας αποτελεί μια ιδανική ευκαιρία να γνωρίσει ένα ευρύτερο κοινό τον Dylan Dog, μια απ’ τις σημαντικότερες μορφές των ευρωπαϊκών κόμικ. Το κόμικ Dylan Dog Batman: Η Σκιά της Νυχτερίδας κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρωας. Πηγή: https://thedirectorscut.gr/dylan-dog-batman-συνάντηση-δύο-θρύλων/

Δύο θρύλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν δύο απόλυτους εγκληματίες από δύο εντελώς διαφορετικά σύμπαντα των κόμικς. Μπάτμαν και Ντίλαν Ντογκ συναντιούνται στους υπονόμους του Λονδίνου! Εδώ και πολλές δεκαετίες, συνήθης εμπορική τακτική των μεγάλων εταιρειών κόμικς και των σπουδαίων δημιουργών τους είναι να προχωρούν σε σεναριακές ακροβασίες και ρηξικέλευθους πειραματισμούς αναφορικά με την προέλευση των χαρακτήρων, τον τόπο και την εποχή δράσης τους, τις ικανότητές τους κ.λ.π. Στο πλαίσιο αυτό έχουν δοκιμαστεί αμέτρητα crossovers, ακόμα και των πιο φαινομενικά αταίριαστων ηρώων που υπό συγκεκριμένες συνθήκες συναντιούνται στα πιο απίθανα μέρη και ζουν τις περιπέτειές τους σε «what if» εναλλακτικά περιβάλλοντα που σπάνε τη ρουτίνα και ανανεώνουν το ενδιαφέρον για τις ιστορίες τους. Αμέτρητοι τέτοιοι συνδυασμοί έχουν υπάρξει μέχρι τώρα και ακόμα περισσότερους θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς για το μέλλον. Κάποιες διασταυρώσεις βέβαια, αγγίζουν τα όρια του εξωφρενικού και της εκκεντρικότητας μέχρι να συμβούν και να αναγκάσουν τους αναγνώστες να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για το τι τελικά μπορεί να συμβεί στα κόμικς. Επιβεβαιώνοντας το ότι κάποιοι δημιουργοί με τη δεξιοτεχνία τους μπορούν να υπερβούν κάθε εμπόδιο και να προτείνουν ως εφικτό σενάριο ακόμα και την πιο απρόσμενη συνάντηση. Μια τέτοια συνάντηση μεταξύ δύο θρυλικών μορφών των κόμικς λαμβάνει χώρα στο «Η Σκιά της Νυχτερίδας» (μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης, εκδόσεις Μικρός Ήρως, 218 σελίδες), με τον Μπάτμαν και τον Ντίλαν Ντογκ να μεταφέρουν τη δράση τους στο διαρκώς βροχερό, σκοτεινό και gothic Λονδίνο, στα υπόγεια και τους υπονόμους κάτω από τα υπερκαταστήματα με τις φανταχτερές επιγραφές. Είναι όμως εντέλει τόσο απρόσμενη αυτή η συνάντηση; Η απάντηση θα ήταν καταφατική αν λαμβανόταν υπόψη μόνο η προέλευση των δύο χαρακτήρων και το περιβάλλον εντός του οποίου έγιναν και παραμένουν δημοφιλείς. Ο παγκοσμίως γνωστός Άνθρωπος-Νυχτερίδα είναι ένας πολυεκατομμυριούχος, γυμνασμένος και επινοητικός αλλά χωρίς καμιά υπερδύναμη, εμμονικός διώκτης του εγκλήματος στο φανταστικό Γκόθαμ από το 1939. Από την άλλη, ο Ντίλαν Ντογκ είναι ένας απένταρος και «ταπεινός» ιδιωτικός ερευνητής του παραφυσικού και του ανεξήγητου, ευρηματικός και ετοιμόλογος αλλά ταυτόχρονα εύθραυστος και ανασφαλής που προσπαθεί να εξιχνιάσει μυστήρια και υποθέσεις με μάγους, βαμπίρ, λυκάνθρωπους και μεταλλαγμένα πλάσματα, γνωστός κυρίως στην Ιταλία στην οποία αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Ο πρώτος έχει για μπάτλερ τον αριστοκράτη Άλφρεντ και για βοηθό του τον Ρόμπιν, ζει σε πύργο και κυκλοφορεί ως Μπρους Γουέιν με το ιδιωτικό του τζετ και ως Μπάτμαν με απίθανα τροχοφόρα και αεροσκάφη εξοπλισμένα με γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας, εχθρός του είναι ο παρανοϊκός Τζόκερ ενώ συχνά-πυκνά συναντιέται με τον Σούπερμαν με τον οποίο διατηρεί ανταγωνιστικές σχέσεις. Ο δεύτερος έχει για βοηθό του έναν μονίμως απλήρωτο, πεινασμένο και φιλάσθενο φουκαρά κατ’ εικόνα και ομοίωση του Γκράουτσο Μαρξ, κυκλοφορεί με τα πόδια και μεγάλος του αντίπαλος είναι ο, πιθανώς πατέρας του, Δρ Ξάμπαρας, ένας μυστικιστής γιατρός στο κυνήγι της επίτευξης της αθανασίας. Παρά τις χαώδεις διαφορές τους ωστόσο, οι δύο χαρακτήρες έχουν τελικά πολλά κοινά. Καταρχάς η χρονιά (1986) που χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και προσδοκίες δημοσιεύτηκε η πρώτη περιπέτεια του Ντίλαν Ντογκ με τίτλο «Η Αυγή των Ζωντανών Νεκρών» είναι η ίδια που κυκλοφόρησαν οι «Watchmen» των Άλαν Μουρ και Ντέιβ Γκίμπονς και κυρίως, η περιπέτεια-σταθμός «Ο Σκοτεινός Ιππότης» του Φρανκ Μίλερ, μια ιστορία που άλλαξε για πάντα όχι μόνο το περιεχόμενο των κόμικς του Μπάτμαν, ενός γερασμένου και ψυχικά καταρρακωμένου, αποσυρμένου ήρωα που επιστρέφει στη δράση για να πατάξει εγκληματικότητα και διαφθορά, αλλά και ολόκληρου του υπερηρωικού είδους συμβάλλοντας καθοριστικά στην περαιτέρω ενηλικίωσή του. Τόσο στα κόμικς του Μπάτμαν όσο και σε αυτά του Ντίλαν Ντογκ κυριαρχεί το σκοτάδι, το μακάβριο, το γκροτέσκο. Είναι και οι δυο θνητοί και τρωτοί, όχι υπεράνθρωποι, που πασχίζουν να ξορκίσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες (στην περίπτωση του Ντίλαν Ντογκ, κυριολεκτικούς και μεταφορικούς), αφοσιωμένοι ολοκληρωτικά και ψυχαναγκαστικά σε έναν στόχο από τον οποίο δεν μπορούν να παρεκκλίνουν. Κάθε επιτυχία τούς οδηγεί στην επόμενη αποστολή και κάθε αποτυχία τούς πεισμώνει. Ούτε καν περνά από το μυαλό τους να τα αφήσουν όλα πίσω και να χαρούν τη ζωή τους σαν πραγματικοί άνθρωποι. Στη «Σκιά της Νυχτερίδας» των Roberto Recchioni (σενάριο) και Werther Dell’ Edera – Gigi Cavenago (σχέδια) κυριαρχούν αυτές οι ομοιότητες και έτσι γεφυρώνονται οι διαφορές με τους δύο ήρωες να λειτουργούν αλληλοσυμπληρωματικά για να καταφέρουν να εξουδετερώσουν τους επίσης συνεργαζόμενους αντιπάλους τους. Τη διπλή διασταύρωση κάνουν ακόμη πιο απολαυστική και πολυεπίπεδη μια σειρά από πρόσωπα από τα δύο «σύμπαντα» όπως η Σελίνα Κάιλ – Κατγούμαν, ο Τζον Κόνσταντιν, οι επιθεωρητές Γκόρντον και Μπλοχ, η Μαντάμ Τρελκόφσκι κ.ά. σε αναπάντεχες εμφανίσεις που χαρακτηρίζονται από σαρκαστικούς διαλόγους, μαύρο χιούμορ και αιχμηρές ατάκες με διαρκείς αναφορές στο πλούσιο παρελθόν των δύο ηρώων. Σε ένα άλμπουμ-ορόσημο στην ιστορία τόσο του Μπάτμαν όσο και του Ντίλαν Ντογκ, αλλά κυρίως στην ιστορία και τη δυναμική των crossovers που υπερβαίνοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις μπορούν να εξερευνήσουν ακόμη περισσότερες πτυχές σε ένα είδος κόμικς που αποδεικνύεται πανίσχυρο και ανεξάντλητο. Και το σχετικό link...

Μια συλλογή που αγόρασα για να ξεδιψάσω DD. Περιλαμβάνει 7 ιστορίες που είχε δημοσιεύσει η Dark Horse. Εδώ απλά έχουμε την επανέκδοση της αμερικάνικης μετάφρασης. Είναι και αμερικάνικη και ευρωπαϊκή έκδοση. Περιλαμβάνει τις ιστορίες: Dawn of the living dead Johnny Freak (δημοσιευμένο στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Jemma) Memories from the invisible world The return of the monster Morgana After Midnight Zed $24,94 cover price. Μπορείτε αν ψάξετε να το βρείτε σε καλή τιμή. Μέγεθος λιγο μεγαλύτερο από τα digest της MARVEL (το γνωστό μεγεθος της Jemma Press). Για 680 σελίδες είναι μια χαρά.

Το 1986, αρχίζει και η ετήσια έκδοση του Μίστερ Νο στην Ιταλία. Οι εκπλήξεις είναι πολλές για τους εκεί αναγνώστες. Τα σενάρια τα υπογράφει σχεδόν όλα ο Guido Nollita ή Sergio Bonelli( ο ίδιος ο εκδότης δηλαδή!!). Τα σκίτσα είναι του δεύτερου χρονολογικά εικονογράφου του περιοδικού, του Roberto Diso. Στο τρίτο τεύχος έχουμε την διασκευή του πολύ επιτυχημένου σεναρίου Cangaseiros. Στο τεύχος αριθμός 9, η προσωπικότητα του Αργεντίνου Alberto Ongaro, σφραγίζει την ιστορία Le Ienne, όπου κάνει την εμφάνιση του ο Γερμανός αντίπαλος του Μίστερ Νο, ο Esse Esse σε ένθετο. Ένα ένθετο που συνεχίστηκε για τέσσερα τεύχη. Σε ένθετο εμφανίζεται και ο ντετεκτιβ Jerry Drake, για τα τεύχη 12 και 13. Ελπίζω να σταθούμε τυχεροί και να δούμε κάποια απο αυτές τις εκδόσεις και στην Ελλάδα! Για την ώρα....τα γνωστά! Εξώφυλλα Ιταλικών εκδόσεων!!

Aπο το 1988, ξεκίνησε στην Ιταλία η έκδοση και του ετήσιου Zagor, με τον υπότιτλο Speciale να το συνοδεύει. Εκτός της ιστορίας του "πνεύματος με το τσεκούρι", φιλοξενούσε και την σειρά "Ο κόσμος του Ζαγκόρ", αλλά και τα ξεχωριστά ένθετα περιοδικά με τους φίλους του ήρωα. Στα εξώφυλλα η πένα του κ. Gallieno Ferri, κρίμα που δεν έχει την επιμέλεια και των ιστοριών, και βέβαια εκδόσεις....Sergio Bonelli!! Τι άλλο;; Μακάρι το post αυτό να το δούν και οι υπεύθυνοι του "Περιοδικού Τύπου", που έχουν τα δικαιώματα στην χώρα μας του Ζαγκόρ, και οι οποίοι δια στόματος του κ. Ανεμοδουρά έβγαλαν την είδηση της χρονιάς για την επανέκδοση του θρυλικού αυτού "χάρτινου ήρωα" το προσεχές καλοκαίρι!! Για την ώρα ας περιοριστούμε στα εξώφυλλα του Zagor Speciale!!