Search the Community

Η επίσκεψη του Σιντάρο Κάγκο στη χώρα μας στάθηκε αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τη δική του οπτική στην καλλιτεχνική δημιουργία. Ο Σιντάρο Κάγκο γεννήθηκε στο Τόκιο το 1969 και ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής κόμικς ήδη από την ηλικία των 19 ετών, στο περιοδικό «Comic Box» το 1988. Η έντονα σατιρική του διάθεση αναπτύσσεται άλλοτε με ευφάνταστες πλην όμως λεπτομερείς απεικονίσεις ωμής, εκτεταμένης βίας, άλλοτε με σοκαριστικά προκλητικές ερωτικές σκηνές, άλλοτε με οπτικούς πειραματισμούς που αξιοποιούν στο έπακρο τους κανόνες του μέσου για να τους σπάσουν. Το ερωτικό και το φρικιαστικό στο έργο του δεν είναι ο αυτοσκοπός, αλλά εργαλεία που μεγιστοποιούν την αντίδραση αλλά και την εμπλοκή τελικά του αναγνώστη. Η επίσκεψη του μεγάλου Ιάπωνα καλλιτέχνη στη χώρα μας, στο πλαίσιο της όγδοης διοργάνωσης του φεστιβάλ κόμικς και κινουμένων σχεδίων Chaniartoon στα όμορφα Χανιά, στάθηκε αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τη δική του οπτική στην καλλιτεχνική δημιουργία. ● Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την εμπειρία σας στην Ελλάδα και ειδικότερα στα Χανιά; Πώς αισθάνεστε που τα έργα σας κυκλοφορούν σε μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα; Η Ελλάδα, και ιδιαίτερα η Κρήτη, είναι πανέμορφη, με τη θάλασσα και τα γραφικά της τοπία, και η τοπική κουζίνα ήταν εξαιρετικά νόστιμη. Οι άνθρωποι ήταν όλοι πολύ καλοί και φιλόξενοι και η υποδοχή που μου επιφυλάχθηκε από τους Έλληνες αναγνώστες ήταν πραγματικά θερμή. Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι τη χώρα σας και είμαι εντυπωσιασμένος από την ομορφιά και τη φιλοξενία της. Εκτός από την Ελλάδα, θα ήθελα τα βιβλία μου να μεταφραστούν και να εκδοθούν σε πολλές άλλες χώρες. ● Τα έργα σας είναι εξαιρετικά διαφορετικά μεταξύ τους, ενώ μοιράζονται κάποια κοινά μοτίβα. Πώς προσεγγίζετε την αφήγηση σε σύντομες και εκτενείς ιστορίες και ποια είναι η προτίμησή σας μεταξύ των δύο; Όταν δουλεύω σε μια εκτενή ιστορία, πρέπει να δημιουργήσω έναν πλήρη και λεπτομερή κόσμο, να σχεδιάσω την πλοκή και να αναπτύξω τις σχέσεις των χαρακτήρων. Είναι μια διαδικασία που μου αρέσει πολύ, καθώς μου επιτρέπει να εμβαθύνω στις λεπτομέρειες και να εξετάσω πιο περίπλοκες καταστάσεις. Αντίθετα, οι σύντομες ιστορίες είναι πιο άμεσες και λιγότερο περίπλοκες. Οι ιδέες σε αυτές τις ιστορίες συνήθως χρησιμοποιούνται μόνο μία φορά και τελειώνουν γρήγορα. ● Τι σας ενέπνευσε να επιστρέψετε στον ιδιαίτερο, πολυσυμπαντικό χώρο του «Αέναου Κάστρου» και να τον εξερευνήσετε περισσότερο; Η ιδέα για την «Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου» ήταν αρχικά μια παραγγελία από τον ιταλικό εκδοτικό οίκο Hollow Press, απ’ όπου μου ζητήθηκε να φτιάξω μια ιστορία εμπνευσμένη από το ιαπωνικό ιστορικό δράμα, αλλά σε έναν άλλο κόσμο. Η ιδέα για την «Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου» επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί μόνο σε αυτό το βιβλίο, αλλά επειδή ο ίδιος εκδοτικός οίκος μού ζήτησε να γράψω μια νέα ιστορία στο ίδιο περιβάλλον, δημιούργησα μια δεύτερη ιστορία βασισμένη στην ίδια θεματική. ● Μια πτυχή της καλλιτεχνικής σας προσέγγισης είναι η ανάμιξη του ερωτικού με το γκροτέσκο, σε βαθμό που προκαλεί αμηχανία ή σοκ στον αναγνώστη. Ωστόσο, ο τρόμος και η φρίκη στο έργο σας δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα όχημα για καυστική σάτιρα και σουρεαλιστικό χιούμορ. Ποιες καλλιτεχνικές ανάγκες εξυπηρετεί η κάθε σας πλευρά και πώς καταφέρνετε αυτές οι δύο να «συνομιλούν» μεταξύ τους – και τελικά με τον αναγνώστη; Τα έργα μου περιέχουν πολλά στοιχεία γκροτέσκου και βίας, κι αυτό πιστεύω ότι οφείλεται πρωτίστως στο γεγονός ότι μου αρέσουν πολύ οι ταινίες τρόμου. Ωστόσο, αυτά τα γκροτέσκα και βίαια στοιχεία συχνά λειτουργούν ως συνέχεια της κωμωδίας, όχι για να προκαλέσουν στην πραγματικότητα τρόμο. Για μένα, τα έργα μου είναι ουσιαστικά κωμωδίες, παρά ιστορίες τρόμου. Κατ’ επέκταση, όλα τα στοιχεία που παραδοσιακά συναντούμε σε μυθοπλασία τρόμου, όπως το γκροτέσκο και η βία για τα οποία έγινε λόγος, αποτελούν τελικά στοιχεία κωμικής υπερβολής. Ο τρόμος και η κωμωδία διαφέρουν ως προς την οπτική με την οποία βλέπουμε τα πράγματα. Για παράδειγμα, αν ένας περαστικός πατήσει μια μπανανόφλουδα και πέσει, αυτό μπορεί να φανεί κωμικό για έναν εξωτερικό παρατηρητή. Ωστόσο, για το άτομο που έπεσε μπορεί να είναι ένα σοβαρό περιστατικό, γεμάτο πόνο και – γιατί όχι – τρόμο. Με άλλα λόγια, το ίδιο γεγονός μπορεί να είναι κωμικό ή τραγικό ανάλογα με το πρίσμα από το οποίο το βλέπουμε, ανάλογα τη θέση μας. Σχεδόν όλα τα έργα μου τα προσεγγίζω από την οπτική της κωμωδίας. Αυτή η οπτική δεν έχει αλλάξει από την αρχή της καριέρας μου μέχρι σήμερα. ● Τα έργα σας βρίθουν πολιτικού και κοινωνικού σχολιασμού, κάτι που είναι εμφανές τόσο στις σύντομες ιστορίες σας όσο και σε έργα όπως το «Αέναο Κάστρο», που εμπνέεται τρόπον τινά από την ιαπωνική πολιτική ιστορία. Εξίσου έντονη είναι και η παρουσία στοιχείων αλληγορίας και μεταφοράς στο έργο σας. Εάν πάρουμε την έννοια της «δικαιοσύνης» σαν παράδειγμα, βλέπουμε πως η ιδέα για το τι είναι δίκαιο διαφέρει ανάλογα με τη χώρα, το άτομο και την εποχή. Υπήρξε μια εποχή που ήταν κοινωνικά αποδεκτό να περιφρονεί κανείς ή να διακρίνει αρνητικά άτομα διαφορετικής φυλής, αλλά πλέον αυτό δεν είναι αποδεκτό. Ωστόσο, αν οι εποχές αλλάξουν, κάποια στιγμή ίσως αυτό να θεωρηθεί και πάλι σωστό. Έτσι, οι πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις ποτέ δεν είναι σταθερές. Το τι θεωρείται σωστό ευρέως μεταβάλλεται ανάλογα με την εποχή και τον τόπο. Πιστεύω ότι τα έργα μου κατευθύνουν πάντοτε τον αναγνώστη σε ερωτήματα όπως «Αυτό θεωρείται τώρα σωστό, αλλά είναι πράγματι σωστό;» ή «Κάτι που θεωρείται σήμερα κακό είναι πραγματικά κακό;» δίχως να δίνουν απαραίτητα την απάντηση. ♦ Ευχαριστούμε θερμά την Τζίνα Βάγια για τη μετάφραση της συνέντευξης. Και το σχετικό link...

Συναντήσαμε στα Χανιά τον θρυλικό Ιταλό σχεδιαστή Μάσιμο Ντε Βίτα από τη χρυσή εποχή της Disney. Τα μάτια του Μάσιμο Nτε Βίτα λάμπουν όσο μιλάει για τους ήρωες της Disney που σχεδίαζε για ολόκληρες δεκαετίες. Ο θρυλικός σκιτσογράφος είναι επίτιμος προσκεκλημένος του 8ου Chaniartoon – International Comic & Animation Festival που διοργανώθηκε για δέκα μέρες (20-29/9) στο Ενετικό Λιμάνι αλλά και σε άλλα σημεία των Χανίων. Το έργο του είναι συνυφασμένο με τη χρυσή εποχή της Disney, ενώ συνδιαμόρφωσε τη σύγχρονη εκδοχή ηρώων όπως ο Ινδιάνα Γκούφυ, ο Φάντομ Ντακ και ο Σούπερ Γκούφυ. Επισκέπτεται την Ελλάδα ανελλιπώς από τη δεκαετία του 1960. Όπως χαρακτηριστικά λέει, έχει περάσει πολλά καλοκαίρια με την οικογένειά του στη χώρα μας, κυρίως στη Σκιάθο, όπου δημιούργησε μερικές από τις δημοφιλείς ιστορίες του. Συναντηθήκαμε στην πλατεία Κατεχάκη δίπλα στο Artist Alley, το σημείο συνάντησης των 72 καλλιτεχνών με το κοινό. Συνηθίζετε να λέτε ότι μεγαλώσατε με ψωμί και κόμικς. Έτσι έζησα τη νιότη μου. Ο πατέρας μου Πιερ Λορέντζο Ντε Βίτα ήταν σπουδαίος σχεδιαστής κόμικς και το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο κόμικς όλων των ειδών. Ξεκινώντας τη ζωή μου με αυτό το δώρο έμαθα να σχεδιάζω τα δικά μου κόμικς πάνω στα σχολικά μου τετράδια. Με τα χρόνια και τις σπουδές αυτό εξελίχθηκε σε επάγγελμα. Ο πατέρας σας έφτιαχνε κόμικς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Πώς γινόταν εκείνη την εποχή να κρατηθούν ισορροπίες; Ήταν πολύ σημαντικός για τον εκδοτικό οίκο Mondadori και επειδή σχεδίαζε για το περιοδικό «Topolino» (σ.σ.: Με αυτό το όνομα γνωρίζουν τον Μίκυ Μάους στην Ιταλία) αποτέλεσε σημείο αναφοράς. Τότε δημοσίευαν όχι μόνο ιστορίες της Disney αλλά και μυθιστορήματα σε συνέχειες. Έτσι στην έκδοση εργάζονταν τουλάχιστον δέκα από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής. Ακούστε και κάτι που ίσως να μη γνωρίζετε: ο Mondadori (πολύ μικρότερος απ’ ότι σήμερα) δημοσίευε αποκλειστικά τα κόμικς της Disney στην Ιταλία. Στο πλαίσιο των κυρώσεων που εφαρμόστηκαν στον πόλεμο απαγορεύτηκαν οι ιστορίες του Μίκυ Μάους και του Ντόναλντ Ντακ καθώς προέρχονταν από την Αμερική – παρότι ο Μουσολίνι ήταν φανατικός αναγνώστης. Έτσι έσπασε η συμφωνία μεταξύ του εντύπου και της Disney. Ο Αρνόλντο Μονταντόρι ζήτησε τότε από τον πατέρα μου προσωπικά να δημιουργήσει μια σειρά με ήρωες που να θυμίζουν εκείνους του Disney. Έτσι από τον Topolino περάσαμε στον Tuffolino, ένα χαρακτήρα παρόμοιο που αντί για μαύρη είχε λευκή μύτη. Τι σήμαινε να εργάζεται κάποιος για την Disney; Υπήρχε ελευθερία την εποχή που ξεκινήσατε; Στην αρχή έκανα τις διορθώσεις και το φινίρισμα στα σχέδια των μεγάλων δασκάλων, όπως του Σκάρπα και του Κάρπι. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία ήταν πολύ εύκολο να περάσω κι εγώ σιγά σιγά στο σκιτσάρισμα χαρακτήρων. Τότε δεν υπήρχαν περιορισμοί, ήταν περίοδος ελευθερίας – ξεκίνησα να εργάζομαι για τον οίκο Mondadori το 1961. Οι περιορισμοί ήρθαν τα τελευταία δέκα με δώδεκα χρόνια. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν σχεδιάζετε πλέον για την Disney. Σας λείπει; Όχι, γιατί όλο αυτό ξεκίνησε για μένα με φυσικό τρόπο, μεγάλωσα με αυτό. Δεν ήμουν σαν άλλους σχεδιαστές που προσπάθησαν πάρα πολύ να μπουν σε αυτήν τη δουλειά. Όταν τελείωσα τη συνεργασία μου με την Disney πριν από πέντε χρόνια ένιωσα πως ήταν ένας κύκλος της ζωής μου που ολοκληρώθηκε. Και είμαι μια χαρά με όλο αυτό, δεν έχω πρόβλημα. Έδωσα ό,τι μπορούσα. Εδώ και χρόνια έχω ένα μικρό τρέμουλο στο χέρι που ήταν ένας από τους λόγους που με έκαναν να σταματήσω. Αναφέρατε ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξαν περιορισμοί. Ήρθαν ως αποτέλεσμα του κλίματος πολιτικής ορθότητας; Είναι ένας δρόμος που δεν ήθελα να διαβώ. Δεν σταμάτησα να σχεδιάζω μόνο επειδή είχα ένα μικρό τρέμουλο στο χέρι. Την τελευταία δεκαετία που μου συμβαίνει αυτό παίρνω τρεις σταγόνες από ένα ηρεμιστικό και για τέσσερις πέντε ώρες το τρέμουλο περιορίζεται. Η πολιτική ορθότητα εισέβαλε σταδιακά στη δουλειά μας και είχα σοβαρές ενστάσεις για τον τρόπο που διαμορφωνόταν η κατάσταση. Ωστόσο μπήκα σε σύγκρουση με συνεργάτες και διευθυντές οι οποίοι καθοδηγούνταν από τα μετόπισθεν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι επέβαλαν λογοκρισία σε κάποια πράγματα κάνοντας φαινομενικά μικρές αλλαγές στους χαρακτήρες, που όμως δεν μου ταίριαζαν καθόλου. Αγαπούσα πολύ αυτούς τους χαρακτήρες και δεν μπορούσα να το δεχτώ. Θέλω να διευκρινίσω πάντως πως εγώ πήγα σε εκείνους και ζήτησα να τελειώσει η συνεργασία, δεν μου το ζήτησαν εκείνοι. Έχει μεγάλη διαφορά, γιατί πολλοί συνεργάτες που μεγάλωσαν και το χέρι τους άρχισε να τρέμει απομακρύνθηκαν παρά τη θέλησή τους. Και αυτό είναι τραγικό διότι αρκετοί από αυτούς είχαν ανάγκη να εργαστούν για να κερδίσουν τα προς το ζην. Είναι χειρότερη η λογοκρισία ή η αυτολογοκρισία; Όπως έχετε ήδη καταλάβει, δεν αυτολογοκρίνομαι. Οπότε για μένα το χειρότερο είναι η λογοκρισία. Η τελευταία ιστορία που σχεδίασα με τον Ινδιάνα Γκούφυ ήταν εμπνευσμένη από την ταινία «Τhe Truman Show». Η ιστορία λογοκρίθηκε με τρομερό τρόπο. Δεν ήταν τα σκίτσα που λογοκρίθηκαν αλλά το νόημα των κειμένων μου που αντιστράφηκε – εκτός από το σκίτσο είχα φτιάξει και το σενάριο. Και αυτό με πρόσβαλε πολύ. Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Ιατρού για τη διερμηνεία της συνέντευξης από τα ιταλικά και για τη φωτογραφία του Μάσιμο Ντε Βίτα. Και το σχετικό link...

Οι διεθνείς καλεσμένοι συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών με τις ομιλίες και τις εκθέσεις τους. Στο 8ο Φεστιβάλ Chaniartoon που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες στα Χανιά, βρέθηκαν περισσότεροι/ες από 70 δημιουργοί κόμικς σε ένα εντυπωσιακό artists alley, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες εκδηλώσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις, workshops, εργαστήρια κ.ά., παρουσιάστηκαν πολλές ενδιαφέρουσες εκθέσεις, προβλήθηκαν βραβευμένες ταινίες animation από όλο τον κόσμο, έγιναν συναυλίες και πάρτι, διεξήχθησαν παιχνίδια. Ήταν μια μεγάλη, πολύχρωμη και πολυήμερη γιορτή. Οι διεθνείς καλεσμένοι συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών με τις ομιλίες και τις εκθέσεις τους. Ο Ιάπωνας mangaka Shintaro Kago με τα ανατριχιαστικά κόμικς τρόμου του, ο Ιταλός δημιουργός των ιστοριών του Disney Massimo de Vita με την τεράστια εμπειρία, ο Έλληνας δημιουργός εννοιολογικών κόμικς και ερευνητής Ilan Manouach με τη διεθνή καταξίωση αποτέλεσαν πόλο έλξης για το κοινό. Ο Soloup με τον «Ζορμπά» του, η Εύη Πουλοπούλου με το τραγούδι «Του Νεκρού Αδερφού», οι δημιουργοί της θεματικής έκθεσης τρόμου, οι καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες που συμμετείχαν στην έκδοση «Ανάμεσά μας», το αφιέρωμα στον Ποπάυ και στον Hugo Pratt, η έκθεση «Τα Μέσα και τα Έξω» των «δικών μας» Γαβριήλ Παγώνη και Αλέξιας Οθωναίου, όλα αποδείκνυαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την τεράστια δυναμική και τις πολλαπλές όψεις των σύγχρονων κόμικς. Από τη γιορτή δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει το «Καρέ Καρέ». Το σύνολο σχεδόν των συντελεστών αυτού του ενθέτου ήμασταν εκεί: ο Πάνος Ζάχαρης, η Αλέξια Οθωναίου, ο Γαβριήλ Παγώνης, ο Περικλής Κουλιφέτης, ο Γιάννης Αντωνόπουλος, ο Θανάσης Πέτρου, η Λουίζα Καραγεωργίου, ο Γιάννης Κουκουλάς. Πήραμε μέρος σε ομιλίες και εκδηλώσεις αλλά, πάνω απ’ όλα, γιορτάσαμε με φίλους και φίλες τα 10 χρόνια του «Καρέ Καρέ» με μια μεγάλη έκθεση και παρουσίαση αυτού του ενθέτου που είναι αφιερωμένο στα κόμικς σε κάθε τους μορφή. Δίνουμε ραντεβού τον επόμενο Σεπτέμβριο στα Χανιά και εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας για τη φιλοξενία και την άψογη διοργάνωση του φεστιβάλ στον Μάριο Ιωαννίδη, την Κατερίνα Νανούρη και την ομάδα τους. Και το σχετικό link...

Ένα φεστιβάλ στην άκρη της Ευρώπης με το βλέμμα στραμμένο στην καρδιά της. Τι είναι αυτό που κάνει ένα φεστιβάλ κόμικς επιτυχημένο; Μα φυσικά οι άνθρωποί του. Και πράγματι, το 8ο Chaniartoon που διεξήχθη στην όμορφη πόλη των Χανίων το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όσους φαν της 9ης τέχνης το επισκεφτήκαμε, με την δουλειά που είχαν ρίξει τόσο οι δυο διοργανωτές του Φεστιβάλ Μάριος Ιωαννίδης και Κατερίνα Νανούρη, όσο και ολόκληρη η ομάδα εργαζομένων και εθελοντών να φαίνεται διακριτικά σε κάθε πιθανή λεπτομέρεια. Την πολύ προσεγμένη δουλειά σε όλες τις εκφάνσεις επιβεβαίωσαν και οι συμμετέχοντες: εκδότες που μας μίλησαν, μας έλεγαν πως οτιδήποτε επεσήμαναν στο παρελθόν ως αστοχία ή ό,τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα, απλά φέτος είχε λυθεί. Οι καλλιτέχνες από την άλλη μίλαγαν με τα πρόσωπά τους. Δεν έχω ξαναδεί σε κανένα φεστιβάλ τόσο χαρούμενους κομίστες σε artist alley. Λίγες ώρες πριν τη λήξη του φεστιβάλ πιάνω τον Μάριο Ιωαννίδη για να τον ρωτήσω πώς νιώθει. «Τώρα που έχουν γίνει όλα, που τελειώνουν, σκέφτομαι ήδη τι θα κάνουμε του χρόνου», μου λέει. Ξεκίνησαν όλα πριν 8 χρόνια με εκθέσεις μαθητών του Μάριου. Στην πορεία αποφάσισαν να το ανοίξουν καλώντας καλλιτέχνες και σιγά σιγά άνοιξε και κατέληξε να γίνει φεστιβάλ. Του λέω πως η θετική μου εντύπωση πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι το Chaniartoon είναι ένα Φεστιβάλ που έχει τα κόμικς στο επίκεντρο και τους κομίστες driving force του. Δεν προσιδιάζει στα υπόλοιπα δρώμενα που εσχάτως ανοίγουν τόσο την ψαλίδα των πραγμάτων που περιλαμβάνουν (από gaming, επιτραπέζια, και ταινίες μέχρι cosplay). Μου απαντά απλά ότι πρότυπο του μικρού φεστιβάλ που έχουν στήσει στα Χανιά είναι κυρίως τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ (όπως της Ανγκουλέμ στη Γαλλία) κι όχι τόσο τα αμερικανικά, γι’ αυτό κι έχει αυτόν τον χαρακτήρα. «Θέλουμε αργότερα να κάνουμε ένα άνοιγμα και προς τα παιχνίδια αλλά όχι με την έννοια του gaming, αλλά παιχνίδια που περιλαμβάνουν εικονογράφηση και έχουν από πίσω μια δομημένη αφήγηση ως προς αυτό», καταλήγει. Chaniartoon 2024: Ας δούμε όμως το 8ο διεθνές φεστιβάλ κόμικς και animation πιο αναλυτικά Απλωμένο σε δέκα μέρες (από τις 20 έως τις 29) Σεπτεμβρίου με προφεστιβαλικές εκδηλώσεις να λαμβάνουν επίσης χώρα τα τριήμερα 6-9 και 13-15 του ίδιου μήνα σε διαφορετικά σημεία της πόλης, το φεστιβάλ διεξήχθη στο πανέμορφο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» σε μια προνομιακή τοποθεσία, στο λιμάνι των Χανίων. Στον περιβάλλοντα χώρο στήθηκε το artist alley με τους σχεδόν εξήντα κομίστες, τα καταστήματα κόμικς αλλά και το stage από το οποίο μας κράτησαν συντροφιά μπάντες και ντιτζέι. Στον εσωτερικό χώρο στήθηκαν οι πλούσιες (και υποδειγματικά επιμελημένες) εκθέσεις, ενώ στο θέατρο λάμβαναν χώρα οι διάφορες παρουσιάσεις, ομιλίες, εργαστήρια και συζητήσεις. Καλεσμένοι του φετινού φεστιβάλ ήταν ο Ιταλός θρύλος των Disney κόμικς Μάσσιμο ντε Βίτα (μπορεί να έχετε διαβάσει τις επικές ιστορίες του «Ζωδιακή Πέτρα» και «Σπαθί των Πάγων»), ο Ιάπωνας mangaka Shintaro Kago (κόμικς του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Jemma Press) και ο πολύ ενδιαφέρων ελληνοεβραίος κομίστας και ερευνητής πιο γνωστός για τα εννοιολογικά του κόμικς Ιλάν Μανουάχ. Τι είναι τώρα τα εννοιολογικά κόμικς; Με λίγα λόγια ο Μανουάχ με συνεχείς πειραματισμούς – τυπογραφικούς, εννοιολογικούς, περιεχομένου κ.ά. – δημιουργεί conceptual comics, έχοντας μια κριτική διάθεση πάνω στις επικρατούσες ιδεολογίες πίσω από δημοφιλή κόμικς της Δύσης αλλά και του συγκειμένου που τις περιβάλλουν. Μεταξύ πολλών άλλων, έχει φτιάξει τα πρώτα κόμικς που δημιουργήθηκαν εξ ολοκλήρου με αναδυόμενη τεχνητή νοημοσύνη. Και οι τρεις καλεσμένοι είχαν εκθέσεις αφιερωμένες στη δουλειά τους, ενώ το πλούσιο εκθεσιακό πρόγραμμα συμπλήρωναν η Έκθεση-Αφιέρωμα στον Hugo Pratt, δημιουργό του Κόρτο Μαλτέζε, που είχαμε δει και νωρίτερα φέτος στο Comicdom της Αθήνας, η έκθεση αφιέρωμα στα 10 χρόνια του ενθέτου Καρέ-Καρέ της Εφ.Συν., έκθεση αφιερωμένη στην μεταφορά σε κόμικς του Βίου και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη από τον Soloup με τίτλο «Ζορμπάς – πράσινη πέτρα ωραιοτάτη» (εκδ. Διόπτρα), η θεματική έκθεση τρόμου με έργα κόμικς πλήθους ελλήνων και ξένων σχεδιαστών, η έκθεση «Ανάμεσά μας» για την ομώνυμη συλλογική ανθολογία κόμικς τρόμου που μόλις εκδόθηκε από την ομάδα που «τρέχει» το φεστιβάλ Chaniartoon και περιλαμβάνει έντεκα πρωτότυπες ιστορίες από έλληνες κομίστες αλλά και μερικές ακόμα. Στις πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές του φεστιβάλ, πέραν από τη συγκινητική αφιερωματική εκδήλωση στον Μάσσιμο ντε Βίτα και τη συζήτησή του μ’ ένα κοινό που αποτελούνταν από γονείς και τα παιδιά τους με όλους να έχουν μεγαλώσει με τις ντίσνεϊ ιστορίες που κατασκεύασε ο ιταλός μαέστρος, ήταν η συζήτηση για τα κόμικς και την τεχνητή νοημοσύνη. Τα αίματα άναψαν καθώς το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης είναι πέραν από επίκαιρο και ευαίσθητο καθώς διεγείρει τα πνεύματα και συχνά δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ υποστηρικτών και πολέμιων. Έτσι και στα κόμικς. Ακούστηκαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα τόσο από συζητητές όσο και από το κοινό. Η συμμετοχή του Μανουάχ στο πάνελ ήταν κάτι παραπάνω από χρήσιμη γιατί πέραν από μια αναπολογητική και συγχρόνως νηφάλια ματιά που υποδέχεται το νέο φαινόμενο, έδινε συγχρόνως τον τόνο και έθετε το πλαίσιο, έχοντας ο ίδιος χειριστεί τα εργαλεία αυτά για να κατασκευάσει κόμικς και γνωρίζοντας το διεθνές συγκείμενο από πρώτο χέρι. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στους συντελεστές αυτού του μικρού περιφερειακού φεστιβάλ κόμικς. Το πολυσυλλεκτικό του πρόγραμμα αποτελεί υπόδειγμα για εκδηλώσεις που αφορούν μια από τις πιο δυναμικά εξελισσόμενες τέχνες σήμερα: αυτή των κόμικς. Το Chaniartoon είναι ένα φεστιβάλ στην άκρη της Ευρώπης με το βλέμμα στραμμένο στην καρδιά της. Και το σχετικό link...

Ο Ιταλός σχεδιαστής μιλάει στην «Κ». Ο Μάσιμο ντε Βίτα στο σχεδιαστήριό του στο περιοδικό Topolino. Ο πατέρας του, Πιερ Λορέντσο ντε Βίτα, ήταν επίσης «καρτουνίστας». Εκείνος τον έβαλε στο εργασιακό περιβάλλον των κόμικς της Ντίσνεϊ, όπου η καριέρα του Μάσιμο ντε Βίτα θα διαρκούσε πάνω από μισό αιώνα και θα αριθμούσε πολλές εκατοντάδες ιστορίες με παπιά και ποντίκια. Δεν είναι πολύ παράξενο λοιπόν, που ο 83χρονος σήμερα σχεδιαστής και σεναριογράφος των πλέον διάσημων ντισνεϊκών ηρώων, ένας από τους καλύτερους της Ιταλίας, δυσκολεύεται να διαλέξει μια «καταγωγική» ανάμνηση της σχέσης του με την ένατη τέχνη. «Όταν ήμουν μικρός, τρεφόμουν με ψωμί και κόμικς», λέει στην «Κ» και προσθέτει: «Έγινα φανατικός αναγνώστης τους γιατί μπορούσα να “ζω” στους κόσμους τους. Και επειδή σχεδίαζα καλά από μικρός, το να γίνω και εγώ σχεδιαστής ήταν κάτι φυσικό και επόμενο». Σπούδασε σχέδιο στη γενέτειρά του Μιλάνο, εργάστηκε στο στούντιο κινουμένων σχεδίων των αδελφών Παγκότο, ενώ το 1959 ξεκίνησε ως γραφίστας και διορθωτής στο περιοδικό Topolino (το όνομα του Μίκυ στα ιταλικά). Πολύ σύντομα θα σχεδίαζε ιστορίες σε σενάρια άλλων ή και δικά του, και με πρωταγωνιστές αρχικά τους κατοίκους της Λιμνούπολης και κυρίως τον Ντόναλντ Ντακ. Και ήταν το alter ego του γκαφατζή και ευέξαπτου παπιού, ο μασκοφόρος Φάντομ Ντακ, που δεν είχε μεν δημιουργηθεί από τον Ντε Βίτα, διαμορφώθηκε όμως από εκείνον και εισήγαγε τον σχεδιαστή στη σπουδαία ιταλική σχολή της Ντίσνεϊ, την οποία είχαν τιμήσει ονόματα όπως ο Ρομάνο Σκάρπα και ο Τζιοβάν Μπατίστα Κάρπι. Ενώ όμως ο Φάντομ Ντακ δημιουργήθηκε ως παρωδία άλλου κόμικ, του «Ντιαμπολίκ», ο Μάσιμο ντε Βίτα συνέβαλε στην καθιέρωση ήδη από το 1971 με την ιστορία «Ο χρυσός σκαραβαίος», μερικών πιο ιδιοσυγκρασιακών χαρακτηριστικών του. «Φρόντιζα να τον παρουσιάζω όχι σαν υπερήρωα, αλλά σαν τον Ντόναλντ που ήταν μεταμφιεσμένος ως τέτοιος, με τις γκάφες του και τις αναποδιές του», θυμάται. «Αργότερα τον μεταμόρφωσαν σε έναν υπερήρωα με τρομερό οπλοστάσιο, σχεδόν ανίκητο. Εκεί άρχισα να χάνω το ενδιαφέρον μου». Δύο ιστορίες του έχουν ελληνικό ενδιαφέρον. Η μία διαδραματίζεται στην Ψαθούρα των Σποράδων, όπου ο καθηγητής Ζάποτεκ (δική του δημιουργία) αναζητά μια πολιτεία χαμένη στη θάλασσα. Η άλλη έχει φόντο τα Μετέωρα. «Είναι η πιο σημαντική ιστορία που έχω σχεδιάσει, από τις πιο αγαπημένες μου», λέει για τη δεύτερη ο Ντε Βίτα. «Κατάφερα με αυτήν να αποτίσω έναν φόρο τιμής τόσο στην Ελλάδα που αγαπώ, όσο και σε έναν μοναχό τον οποίο είχα γνωρίσει στο νησάκι της Κυρά Παναγιάς, πάνω από την Αλόννησο, που ανήκει στη μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Μου έμαθε πολλά πράγματα για τη ζωή και όποτε γυρνούσα την Ελλάδα τον επισκεπτόμουν. Είχαμε εξαιρετική σχέση. Στο κόμικ τον ενσαρκώνει ο Γκούφυ, ο οποίος ενώ σε άλλες ιστορίες είναι λίγο αφελής και ανόητος, εδώ παρουσιάζεται έτσι ώστε να φαίνεται και το μεγαλείο εκείνου του ανθρώπου. Η ιστορία αυτή είναι και ένας φόρος τιμής στο Άγιον Όρος, που μου θυμίζει τη γνήσια Ελλάδα, όπως τη γνώρισα τη δεκαετία του ’80 και του ’90». Ο μασκοφόρος Φάντομ Ντακ διαμορφώθηκε από τον Ντε Βίτα. Η ιστορία «Ο Μίκυ Μάους και η έβδομη μονή των Μετεώρων» θα παρουσιαστεί στο 8ο Φεστιβάλ Κόμικς των Χανίων Chaniartoon (chaniartoonfest.gr), που διεξάγεται ως τις 29 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο μεγάλου αφιερώματος στον Ιταλό σχεδιαστή. Από τις 27 Σεπτεμβρίου ο Ντε Βίτα θα συμμετέχει επίσης σε εργαστήρια και θα υπογράφει βιβλία του. Σταμάτησε να σχεδιάζει νέες ιστορίες το 2020, έπειτα από περίπου πεντακόσιες σε 55 χρόνια, εν μέρει λόγω διαφωνιών με τη σύνταξη του Topolino, αλλά κυρίως επειδή το χέρι του είχε αρχίσει ήδη να τρέμει. «Σε αντίθεση με συναδέλφους που “πεθαίνουν στο σχεδιαστήριο», εξηγεί, «επέλεξα να σταματήσω σε ένα σημείο που ήξερα ότι οι ιστορίες μου δεν θα ήταν πια στο ίδιο επίπεδο και δεν θα ικανοποιούσαν εμένα τον ίδιο». Διατηρούν τα κλασικά κόμικς την αίγλη τους; «Είμαι φαν της κλασικής γραμμής της Ντίσνεϊ», καταλήγει. «Όμως έχουν υπάρξει διάφορες αναπροσαρμογές, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στην Αμερική. Βλέπουμε μια τάση – και στο Topolino – για εκσυγχρονισμό ως αυτοσκοπό. Η κατάσταση απομακρύνεται από το πώς είχα μάθει να αντιμετωπίζω π.χ. τον Μίκυ και τον Ντόναλντ, που κατά κάποιο τρόπο εκπροσωπούσαν κάποια αρχέτυπα της κοινωνίας και οι ιστορίες τους εμπνέονταν από την πραγματικότητα. Τώρα υπάρχουν ιστορίες με χαρακτηριστικά ακόμα και από τα Μάνγκα και γενικά ακολουθούν τάσεις και μόδες. Και να σκεφτείς ότι εκείνες τις εποχές το Topolino πουλούσε 1 εκατ. τεύχη την εβδομάδα, ενώ τώρα 30.000». Και το σχετικό link...

Επίσημος καλεσμένος του 8ου Φεστιβάλ Chaniartoon είναι ο Ilan Manouach, δημιουργός εννοιολογικών έργων που το καθένα τους προσφέρει άφθονη τροφή για σκέψη, προβληματισμό και αναστοχασμό πάνω στη γλώσσα των κόμικς, τις τεχνικές, τις πρακτικές και τις μεθόδους των σύγχρονων καλλιτεχνών. Στο «Riki Fermier» (2015), ένα από τα πιο ρηξικέλευθα έργα του, πειραματίζεται πάνω στην έννοια της δημιουργίας ενός αντίστροφου παλίμψηστου, όχι πια μέσω της εγγραφής επί ενός προγενέστερου έργου ή της επανεγγραφής του με τροποποιήσεις αλλά μέσω της διαγραφής τμημάτων του. Ο Robert Rauschenberg το είχε επιχειρήσει το 1953 όταν ζήτησε από τον Willem de Kooning, βασικό εκπρόσωπο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, να του προσφέρει έναν ολοκληρωμένο καμβά του όχι για να τον «συμπληρώσει», αλλά για να τον σβήσει. Με μια κοπιαστική διαδικασία έξυσε κάθε ίχνος από το έργο και παρουσίασε το «Erased de Kooning» σοκάροντας τον κόσμο της τέχνης, που από τότε θα γνώριζε απανωτά σοκ ακόμα. Ο Ilan Manouach προτείνει κάτι ανάλογο αλλά πολύ πιο σύνθετο και δύσκολο ως προς την επιτέλεση, την πρόσληψη και την κριτική του: παίρνει ένα ολόκληρο τεύχος της δημοφιλούς δανέζικης σειράς παιδικών κόμικς της δεκαετίας του 1950 «Rasmus Klump», των Carla και Vilhelm Hansen, η οποία κυκλοφόρησε στη Γαλλία με τον τίτλο «Petzi», και μεθοδικά σβήνει κάθε άλλον χαρακτήρα της ιστορίας αφήνοντας μόνο τον Riki τον πελεκάνο. Ο Petzi το αρκουδάκι, ο Pingo ο πιγκουίνος και όλα τα υπόλοιπα ζωάκια εξαφανίζονται σ’ αυτό το ιδιότυπο εικαστικό λιπόγραμμα, με τον Riki να περιφέρεται σαν φάντασμα, μόνος σε μια έρημη φάρμα σε μια «στοιχειωτική αναγνωστική εμπειρία» όπως τονίζει ο ίδιος ο Manouach, ο οποίος εμμέσως παρακινεί τους αναγνώστες να σκεφτούν και να κατανοήσουν έννοιες όπως η παρουσία και η απουσία, η συμπληρωματικότητα, η οργανική ενότητα, η ολότητα, οι ενικότητες κ.λ.π. Το «Riki Fermier» και άλλα έργα τού Ilan Manouach θα βρίσκονται στο Chaniartoon για να ανοίξουν μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα. Και το σχετικό link...

Το 8ο Φεστιβάλ Chaniartoon υπόσχεται ένα πλούσιο πρόγραμμα με πολλές εκθέσεις και δεκάδες εκδηλώσεις. Shintaro Kago Ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται την επόμενη Κυριακή το 8ο Chaniartoon – International Comic & Animation Festival που κάθε χρόνο γίνεται όλο και μεγαλύτερο προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες. Οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν πριν από δύο εβδομάδες και συνεχίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες, ενώ η κορύφωση έρχεται το τριήμερο 27-29 Σεπτεμβρίου με την παρουσία των διεθνών επίσημων προσκεκλημένων του Φεστιβάλ και πολλών Ελλήνων και Ελληνίδων καλλιτεχνών και καλλιτέχνιδων. Η φετινή θεματική είναι ο «Τρόμος», που αποτελεί και το θέμα της κεντρικής έκθεσης στην οποία παρουσιάζονται αποσπάσματα από «Το Πτώμα» των Τάσου Ζαφειριάδη, Γιάννη Παλαβού και Θανάση Πέτρου, την προσαρμογή σε κόμικς του «Φρανκενστάιν» της Mary Shelley από τον Marion Mousse, την εκδοχή της Εύας Πουλοπούλου πάνω στο δημοτικό «Του Νεκρού Αδερφού», το βραβευμένο «Στη Σκιά του Ολύμπου» των Θανάση Καραμπάλιου και Νίκου Σταυριανού καθώς και έργα 16 ακόμη δημιουργών. Παράλληλα θα παρουσιαστεί και η έκθεση «Ανάμεσά μας – 11 Ιστορίες Τρόμου» που συνοδεύεται από την ομώνυμη έκδοση με έργα των Σπύρου Δερβενιώτη, Πάνου Ζάχαρη, Έφης Θεοδωροπούλου, Νίκου Καμπασελέ, Σταύρου Κιουτσιούκη, Μάνου Λαγουβάρδου, Τάσου Μαραγκού, Αλέξιας Οθωναίου, Θανάση Πετρόπουλου, Γιάννη Ρουμπούλια και Αγγελικής Σαλαμαλίκη. Επίσημοι προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ είναι ο σπουδαίος Ιάπωνας mangaka Shintaro Kago, ο Ιταλός θρυλικός δημιουργός της Disney, Massimo de Vita και ο Έλληνας δημιουργός πειραματικών και εννοιολογικών κόμικς, Ilan Manouach. Ο Shintaro Kago, με αφορμή την κυκλοφορία στα ελληνικά του βιβλίου του «Οι 12 Πριγκίπισσες του Αέναου Κάστρου» από τις εκδόσεις Jemma Press (είχαν προηγηθεί τα «Το Μολυσματικό Σύνδρομο της Στοματικής Κοιλότητας και Άλλες Πειραματικές Φρικωδίες» και «Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου») θα μιλήσει για το έργο του και τα εναλλακτικά, ενήλικα manga που δημιουργεί πλάθοντας εφιαλτικούς, πολυεπίπεδους κόσμους πλημμυρισμένους με βία και αίμα. Massimo de Vita Ο ογδοντατριάχρονος Massimo de Vita, έχοντας συνεργαστεί για περισσότερα από 60 χρόνια με την Disney, θα καταθέσει την τεράστια εμπειρία του από τη δημιουργία κόμικς για έναν εκδοτικό κολοσσό και τη φιλοτέχνηση επικών ιστοριών όπως «Το Σπαθί των Πάγων», «Ο Αυτοκράτορας της Αμερικής» κ.ά. Τέλος, ο Ilan Manouach με τις πολλαπλές ιδιότητες (μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Metalab του Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης, ιδρυτής του οργανισμού Echo Chamber, διευθυντής του προγράμματος Futures of Comics, στρατηγικός σύμβουλος των εκδόσεων του Ιδρύματος Ωνάση, ιδρυτής των εκδόσεων Τοποβόρος κ.ά.), θα μιλήσει για τα κόμικς του, την τεχνητή νοημοσύνη στην τέχνη, την παγκοσμιοποίηση και τις νέες τεχνολογίες κ.ά. Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ θα λειτουργούν μεγάλες εκθέσεις με ενδεικτικά έργα από το σύνολο της καριέρας των τριών, τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, επίσημων προσκεκλημένων, οι οποίοι θα είναι παρόντες για να συζητήσουν με το κοινό και να εξηγήσουν τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται και δημιουργούν την τέχνη τους. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης και οι υπόλοιπες εκθέσεις του Φεστιβάλ. H έκθεση «Ζοrμπάς – Πράσινη Πέτρα Ωραιοτάτη» περιλαμβάνει χαρακτηριστικά έργα του Soloup από το ομώνυμο βιβλίο του που βασίζεται στο εμβληματικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ο καλλιτέχνης θα παρευρίσκεται στο Φεστιβάλ και θα μιλήσει για το έργο του στις 26/9. Στην έκθεση για τον Hugo Pratt, η οποία διοργανώνεται με τη συνεργασία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, παρουσιάζονται οι μεγάλοι σταθμοί της πορείας του δημιουργού του Κόρτο Μαλτέζε, ενώ στο μεγάλο αφιέρωμα στον Ποπάυ αποτυπώνεται ολόκληρη η χάρτινη πορεία του δημοφιλούς χαρακτήρα με αφορμή την κυκλοφορία των έργων του Bud Sagendorf από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Τέλος, καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν δεκάδες προβολές ταινιών, συναυλίες, εργαστήρια, βιβλιοπαρουσιάσεις και ομιλίες από ειδικούς και καλλιτέχνες ενώ κατά το τελευταίο τριήμερο στο ευρύ artists alley θα παρευρίσκονται περισσότεροι από 70 δημιουργοί καθώς και εκδοτικοί οίκοι, εξειδικευμένα καταστήματα κ.ά. ♦ 8o Φεστιβάλ Chaniartoon Πού: Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, Ενετικό Λιμάνι Χανίων Πότε: 20-29 Σεπτεμβρίου Για το πλήρες πρόγραμμα επισκεφτείτε το www.chaniartoonfest.gr καθώς και τις σελίδες της διοργάνωσης στο facebook και το instagram Είσοδος ελεύθερη Το Καρέ Καρέ στο Chaniartoon Με μεγάλη έκθεση θα συμμετέχει και το «Καρέ Καρέ» στο 8ο Chaniartoon με αφορμή τη συμπλήρωση 10 ετών από την πρώτη κυκλοφορία του. Τιμώντας την επέτειο, θα παρουσιαστούν επιλεγμένα έργα όλων των συντελεστών του «Καρέ Καρέ», παλαιότερων και σύγχρονων, από αυτήν την όμορφη δεκάχρονη διαδρομή που συνεχίζεται. Την Κυριακή 29/9 το βράδυ, οι δημιουργοί και οι επιμελητές του ένθετου θα συμμετέχουν σε ομιλία-παρουσίαση του «Καρέ Καρέ» και θα συζητήσουν με το κοινό για τα ελληνικά κόμικς και τον ρόλο τους σε μια ξεχωριστή πολιτική εφημερίδα όπως η «Εφ.Συν.», ενώ την Παρασκευή 27/9 η Αλέξια Οθωναίου και ο Γαβριήλ Παγώνης θα μιλήσουν για την έκθεση «Τα Μέσα και τα Έξω – Εξομολογήσεις και Ενδοσκοπήσεις» με έργα τους δημοσιευμένα στο «Καρέ Καρέ», με τη συμμετοχή των συνεπιμελητών της έκθεσης και του ένθετου Λουίζας Καραγεωργίου και Γιάννη Κουκουλά. Και το σχετικό link...

Το κοινό ψηφίζει… animation στο πλαίσιο του “Chaniartoon” Μάριος Ιωαννίδης Όταν σκεφτόµαστε τις προβολές στις κινηµατογραφικές αίθουσες, συνήθως µας έρχεται στο µυαλό µια ταινία που διαρκεί περίπου µιάµιση ώρα, µέσα στην οποία παρακολουθούµε την εξέλιξη του ήρωα, τα εµπόδια του και όλο του το ταξίδι προς της εσωτερική του συνήθως αλλαγή. Τι γίνεται όµως όταν ο δηµιουργός δεν έχει στην διάθεσή του 90 λεπτά για να αφηγηθεί µια ιστορία, αλλά πολύ λιγότερα; Μπορεί ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, µέσα σε 10 λεπτά να καταφέρουν να πουν µια ιστορία, µε ρεαλιστικούς ήρωες, µε ενδιαφέρουσα πλοκή και να κάνουν τον θεατή να εµπλακεί συναισθηµατικά στην ταινία; Η απάντηση είναι σίγουρα θετική και το αποτέλεσµα τέτοιων ταινιών µαγευτικό! Στιγμιότυπο από την ταινία In_the_Shadow_of_the_Cypress- ΠΡΟΒΟΛΕΣ & ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ Κάθε χρόνο στο Chaniartoon – International Comic & Animation Festival, υπάρχει µια ξεχωριστή βραδιά στον ∆ηµοτικό Θερινό Κινηµατογράφο “Κήπος”. Εκεί προβάλλονται οι καλύτερες ταινίες του φεστιβάλ. Μια επιλογή 10-15 ταινιών, ανάµεσα στις πάνω από 2000 που δέχεται κάθε χρόνο η διοργάνωση. Το κοινό έχει επιπλέον την δυνατότητα, µετά το τέλος της προβολής, να ψηφίσει ποια από τις ταινίες του άρεσε περισσότερο. Η ψηφοφορία αυτή καταλήγει στο ετήσιο φεστιβάλ κοινού καλύτερης ταινίας animation. Το ενδιαφέρον µεγαλώνει καθώς η προβολή αυτή πραγµατοποιείται και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, όπως στην Κύπρο και στην Πολωνία. Το κοινό αν και διαφέρει πολιτιστικά, πολλές φορές συµφωνεί στην επιλογή του βραβείου, δείχνοντας πως µια καλή ταινία σκηνοθετικά και σεναριακά υπερβαίνει όλα τα ανθρώπινα σύνορα. Η φετινή βραδιά ψηφοφορίας και προβολής των καλύτερων ταινιών θα πραγµατοποιηθεί σήµερα Σάββατο 14 Σεπτεµβρίου. Σε αυτήν θα δούµε 12 ταινίες που προέρχονται από δηµιουργούς από Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Αργεντινή, ∆ανία, Ταΐλάνδη, Αυστραλία και Ιράν. Η θεµατική ποικίλει, ενώ κάθε ταινία θέτει και τα δικά της ερωτήµατα. Στιγμιότυπο από την ταινία Pig ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ Στην ταινία “Pig”, που προέρχεται από την Ολλανδία, παρακολουθούµε µια αλληγορία στην ενεργειακή κρίση. Σε έναν κόσµο όπου τα ζώα έχουν ανθρώπινη µορφή και χαρακτήρα, βασίζονται όλο και περισσότερο στην ηλεκτρική ενέργεια που παρέχεται από ένα… γουρούνι. Αυτό φυσικά δεν είναι ανεξάντλητο και κάποια στιγµή τα πράγµατα περνάνε κατά πολύ ο όριο. Αν και δοσµένη µε ένα παιδικό σχέδιο στην ταινία περιέχονται όλοι οι τυπικοί χαρακτήρες µιας ανθρώπινης πολλές και όλες οι συµπεριφορές που αναδύονται από µια τέτοιου τύπου κρίση. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ “Στη σκιά του κυπαρισσιού” είναι ο τίτλος µιας άλλης ταινίας από το Ιράν, που µας έχει συνηθίσει σε αριστουργήµατα. Με ποιητικό ύφος και αισθητική παρακολουθούµε την σχέση ενός πατέρα µε την ενήλικη κόρη του. Ο πατέρας έχει ψυχικά τραύµατα από τον πόλεµο, ένα βάρος που δεν µπορεί να αντέξει και πολλές φορές να διαχειριστεί. Το βάρος αυτό οπτικοποιείται µε µια φάλαινα που ξεβράζεται στην παραλία. Σε όλη την ταινία µπορείς να βρεις κρυµµένα νοήµατα και είναι από αυτές που προσφέρονται για κουβέντα µετά την θέασή της. Στιγμιότυπο από την ταινία Tecups ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Οι κοινωνικοί προβληµατισµοί είναι ένα θέµα που δείχνει να απασχολεί πολύ τους δηµιουργούς. Έτσι στην ταινία “Teacups” (φλιτζάνι τσαγιού), ακούµε τις σκέψεις ενός ηλικιωµένου ο οποίος ζει δίπλα σε ένα γκρεµό που πάνε για να αυτοκτονήσουν. Αυτός τους µιλάει, τους προσφέρει ένα τσάι και δυο κουβέντες προσπαθώντας να τους αποτρέψει. Μια συγκλονιστική ιστορία που όπως µαθαίνουµε στο τέλος είναι αληθινή και ο συγκεκριµένος έχει σώσει εκατοντάδες ανθρώπους από την αυτοκτονία. Αν και πολύ λίγες σε αριθµό, δεν λείπουν και οι χιουµοριστικές όπως η ταινία “Freelance” που θα τη µεταφράζαµε σαν “Ελεύθερος επαγγελµατίας”. Μια ταινία που αποδίδει την σχέση που αναπτύσσουν πολλές φορές οι ελεύθεροι επαγγελµατίες µε απαιτητικούς πελάτες, τα µπρος-πίσω που γίνονται στις εργασίες, τις αλλαγές που θέλει συνεχώς ο πελάτης και όλα αυτά σε ένα µεσαιωνικό περιβάλλον µε βασιλιάδες και δράκους! Ο χώρος εδώ φυσικά δεν επαρκεί για όλες τις ταινίες, πόσο µάλλον όταν σε κάθε ταινία θα µπορούσε να αναλυθεί σε ένα άρθρο από µόνη της. Στις υπόλοιπες ταινίες παρακολουθούµε ένα παραµύθι για την ανάπλαση της φύσης και την ανθρώπινη καταστροφή που επιφέρει, για τα παιδικά τραύµατα των παιδιών µεταναστών, αλλά και την παιδική κακοποίηση. Η αγάπη κάνει και αυτή το πέρασµά της, µε τις σκέψεις ενός τροµπετίστα που ταξιδεύει δίπλα σε µια άγνωστη στο τραίνο, αλλά και µια ηλικιωµένης που διεκδικεί τον άντρα της πίσω, καθώς τον έχουν αποπλανήσει… οι ντοµάτες! Το σχετικό link

«Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου» του Σιντάρο Κάγκο είναι ένα μοναδικό μάνγκα που σχολιάζει την ιαπωνική Ιστορία, την ταξική ανισότητα και τη θεωρία του πολυσύμπαντος με πειραματισμούς πάνω στο Μέσο. Είναι γεγονός πως τα ιαπωνικά μάνγκα είναι παγκοσμίως τα πιο δημοφιλή κόμικς των τελευταίων δεκαετιών, πολυποίκιλα αναγνώσματα για κάθε ηλικία και γούστο. Μέσα από την παραγωγική βιομηχανία κόμικς της Ιαπωνίας ξεχωρίζει και ένας λιγότερο βιομηχανοποιημένος μανγκάκα: ο Σιντάρο Κάγκο, ένας από τους πλέον ιδιαίτερους δημιουργούς της 9ης Τέχνης. Τα μάνγκα του περιστρέφονται γύρω από το γκροτέσκο, το σεξ, τη βία και τη σωματική παραμόρφωση, έξυπνα πλεγμένα με σουρεαλιστικό χιούμορ και κοινωνικοπολιτική σάτιρα. Το σχέδιό του είναι εμμονικά προσεκτικό στη λεπτομέρεια και πειραματίζεται συχνά με τους κανόνες της «γραμματικής των κόμικς», κάνοντας τις ιστορίες του μοναδικά αναγνωστικά ταξίδια στο σοκ. Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από τη συλλογή ιστοριών του «Το Μολυσματικό Σύνδρομο της Στοματικής Κοιλότητας και άλλες Φρικωδίες» (εκδ. Jemma Press). Φέτος, η Jemma Press φέρνει και πάλι τον νοσηρό Κάγκο στα ελληνικά ράφια σε μετάφραση της Kasumi Mori με την 200 σελίδων «Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου». H Πριγκίπισσα του Σρέντιγκερ Το 1582, ο άρχοντας Όντα Νομπουνάγκα δολοφονείται από τον στρατηγό του Ακέτσι Μιτσούχιντε, με τον τελευταίο να παίρνει την εξουσία. Τι θα συνέβαινε όμως εάν ο Μιτσούχιντε αποτύγχανε και ο Νομπουνάγκα παρέμενε άρχοντας; Η βάση για την «Πριγκίπισσα» είναι το περίφημο παράδοξο της «γάτας του Σρέντιγκερ» και η ερμηνεία του στη θεωρία των παράλληλων συμπάντων. Σύμφωνα με αυτήν, στον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικά σύμπαντα ανάλογα με τις διαφορετικές πιθανότητες εξέλιξης κοινών γεγονότων (ένα σύμπαν όπου η γάτα είναι νεκρή και ένα όπου είναι ζωντανή). Στο κόμικς, το κάθε σύμπαν απεικονίζεται από ένα ιαπωνικό κάστρο το οποίο προεκτείνεται πάνω από αχανή ομίχλη προς τον ουρανό. Τα σύμπαντα-κάστρα βρίσκονται δίπλα δίπλα αλλά χωρίς να επικοινωνούν μεταξύ τους, με το καθένα να διαφοροποιείται ανάλογα με το ποιον άρχοντα έχει και ποιες πιθανότητες οδήγησαν στη δημιουργία του. Ο αναγνώστης παρακολουθεί παράλληλα τα σύμπαντα-κάστρα όπου κυριάρχησαν αντίστοιχα ο Νομπουνάγκα και ο Μιτσούχιντε εστιάζοντας στο δεύτερο, όπου η γυναίκα του Νομπουνάγκα πριγκίπισσα Νο ξεκινά εξέγερση για να εκδικηθεί τον θάνατο του συζύγου της. Εκ πρώτης όψεως, πρωταγωνίστρια του μάνγκα είναι η πριγκίπισσα Νο. Αληθινοί πρωταγωνιστές όμως αποδεικνύονται τα αέναα κάστρα και οι κάτοικοί τους: τα κάστρα-σύμπαντα απεικονίζουν την ίδια την κοινωνική διαστρωμάτωση της ιαπωνικής κοινωνίας του 16ου αιώνα, με τον άρχοντα και την Αυλή του να κατοικούν στους πάνω ορόφους και τους τεχνίτες, αγρότες, φτωχούς και περιθωριακούς στα κατώτερα πατώματα. Με έξυπνα αφηγηματικά τεχνάσματα, ο Κάγκο κάνει τους πύργους μια κυριολεκτική απεικόνιση των κάθετων δομών εξουσίας, με τους εξουσιαστές να κατοικούν πάνω από τους εξουσιαζόμενους. Από την άλλη, κάθε κάστρο ως διαφορετική πραγματικότητα παρουσιάζεται και ως διαφορετική ιστορία, σαν άλλο κόμικς με τους ίδιους ήρωες. Συνεπώς, διαβάζοντας την «Πριγκίπισσα» ο αναγνώστης διαβάζει τα κάστρα ως κόμικς εγκιβωτισμένα στο κόμικς! Με το λεπτομερές του σχέδιο που πότε θυμίζει αρχιτέκτονα και πότε χειρουργό, ο Κάγκο φτιάχνει μια νοσηρή και πολυεπίπεδη – όπως τα κάστρα του – ιστορία εκδίκησης οδηγώντας το πείραμα των παράλληλων συμπάντων στα όρια των αφηγηματικών συμβάσεων του Μέσου, μια ιστορία που μόνο ως κόμικς θα μπορούσε να ειπωθεί και που κάθε λάτρης της 9ης Τέχνης αξίζει να διαβάσει. Ο Κάγκο στα Χανιά! Με αφορμή την ελληνική έκδοση της «Πριγκίπισσας», ο Σιντάρο Κάγκο θα βρεθεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Χανιά ως επίσημος καλεσμένος του 8ου Φεστιβάλ Κόμικς και Αnimation Chaniartoon σε συνεργασία με τις εκδόσεις Jemma Press. O Ιάπωνας δημιουργός θα βρίσκεται στην κρητική πόλη από τις 27 έως τις 29 Σεπτεμβρίου, σε μια σπάνια περίπτωση όπου ένας μάνγκακα θα βρεθεί σε ελληνικό έδαφος ως καλεσμένος σε φεστιβάλ κόμικς. Και το σχετικό link...

Λίγο παρακάτω σε τούτη τη σελίδα, εδώ και χρόνια, γινόμαστε μάρτυρες σπαρταριστών (και λίγο θλιβερών κάποιες φορές) στιγμιοτύπων από τις επεισοδιακές συναντήσεις ανθρώπων με τον ψυχαναλυτή τους ή καλύτερα, με την πολυθρόνα του καθώς τον ίδιο δεν τον βλέπουμε ποτέ. Στην αμέσως προηγούμενη σελίδα, μία φορά τον μήνα, ένας φουκαράς παλεύει με τον εαυτό του προσπαθώντας να κατανοήσει τι είναι αυτό που τον κάνει να μη χωρά πουθενά, να νιώθει εξόριστος από την πλαστή ευδαιμονία που πλασάρεται ως κανονικότητα. Υπεύθυνοι είναι η Αλέξια Οθωναίου που φιλοτεχνεί τις ατελέσφορες ψυχαναλυτικές συναντήσεις θεραπευόμενου και θεραπευτή και ο Γαβριήλ Παγώνης που παρακολουθεί με συμπάθεια και αποτροπιασμό μαζί τα αδιέξοδα του ανώνυμου χαρακτήρα του. Οι δυο τους ενώνουν την απελπισία των πρωταγωνιστών τους σε μια κοινή έκθεση με τίτλο «Τα Μέσα και τα Έξω» στο πλαίσιο των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων του 8ου Φεστιβάλ Chaniartoon σε συνεργασία με τη συλλογικότητα Terra Verde. Όπως μας πληροφορεί και το δελτίο Τύπου: «Τις βαθύτερες εξομολογήσεις μας τις κάνουμε στον εαυτό μας ή στον ψυχαναλυτή μας. Η Αλέξια Οθωναίου με τη σειρά “Χ εις τον Ψ” αποκαλύπτει σύντομα, απολαυστικά κόμικς-αποσπάσματα από τις συνεδρίες των αγνώστων Χ στον καναπέ του Ψ και ο Γαβριήλ Παγώνης με τη συμμετοχή του στη σειρά “Το Λεξικό της Κρίσης” βγάζει τα μέσα έξω καταγράφοντας με πικρό χιούμορ τις απόπειρες συμφιλίωσης με τον εαυτό. Η έκθεση “Τα Μέσα και τα Έξω”, σε επιμέλεια της Λουίζας Καραγεωργίου και του Γιάννη Κουκουλά, παρουσιάζει επιλεγμένα έργα τους από το Καρέ Καρέ της “Εφημερίδας των Συντακτών” και προσκαλεί το κοινό σε μια ενδοσκόπηση λυτρωτικής αυτογνωσίας και αυτοσαρκασμού». ■ Τα Μέσα και τα Έξω Παρασκευή 6 (17.00-21.00), Σάββατο 7 (11.00-21.00) και Δευτέρα 9/9 (11.00-23.00), Πεζόδρομος της Τσουδερών, Χανιά Είσοδος ελεύθερη Από τις 20/9 η έκθεση θα μεταφερθεί στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στο Παλιό Λιμάνι των Χανίων Και το σχετικό link...

Μετά από ένα αρκετά δύσκολο καλοκαίρι σε πολλά επίπεδα, ήρθε η ώρα να αναζητήσουμε άλλους κόσμους έξω από τον πλανήτη μας. Έστω προσωρινά, έστω με τη φαντασία μας. Το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Comics & Animation «Chaniartoon» θα μας προσφέρει αυτή τη δυνατότητα για δύο εβδομάδες ανοίγοντας τις πύλες του στην πιο «διαστημική» εκδοχή του. Το φετινό Chaniartoon θα διαρκέσει από τις 11 μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου, φυσικά στα Χανιά, με ένα πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων δωρεάν για το κοινό. Η πρώτη εβδομάδα του φεστιβάλ θα είναι αφιερωμένη στην τέχνη τού Animation με καθημερινές προβολές ταινιών μικρού μήκους στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης». Ειδικά την Τρίτη 12/9 στην Πύλη της Άμμου (Σαμπιονάρα), θα προβληθούν ταινίες αφιερωμένες στην επιστημονική φαντασία και το μυστήριο («Visible and Invisible Mysteries»), ενώ την Πέμπτη 14/9 («Earth on Alert») οι ταινίες θα είναι εστιασμένες στις πληγές της Γης: περιβαλλοντική καταστροφή, προσφυγικό, πόλεμος κ.ά. Το ΠΣΚ 15-17/9 η εβδομάδα του Animation θα κορυφωθεί στο Cine «Κήπος» με την προβολή της μεγάλου μήκους ταινίας «Perlimps» (Παρασκευή 15/9), των βραβευμένων ταινιών του Chaniartoon (Σάββατο 16/9) και του ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο Ιταλό σχεδιαστή Altan: «Με λένε Αλτάν και φτιάχνω σκίτσα» (Κυριακή 17/9). Παράλληλα με τις προβολές την πρώτη εβδομάδα του φεστιβάλ, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει διαστημικού επιπέδου ομιλίες (Τετάρτη 13/9, 20.00-22.00). Όπως της επιστήμονα της διαστημικής ζωής dr. Jancy McPhee για το πώς η τέχνη βοηθά την εξερεύνηση του Διαστήματος, την επιστήμη και την τεχνολογία. Ή του αστροναύτη της NASA Stanley G. Love, για το πώς η διαστημική τεχνολογία παρουσιάζεται στις ταινίες anime. Δύο ομιλίες ακόμη θα λάβουν χώρα την Παρασκευή 15/9 για το πώς σχεδιάζεται ένας εξωγήινος και για το πώς δημιουργούνται οι ηχοτοπίες. Διάφορες άλλες δράσεις, εργαστήρια και παιχνίδια δεν θα αφήσουν ασυγκίνητη καμία ηλικιακή ομάδα. 16/9: Προβολή «Με λένε Αλτάν και φτιάχνω σκίτσα» Η δεύτερη εβδομάδα θα είναι εστιασμένη στο… σύμπαν των κόμικς. Πλήθος εκδηλώσεων, ομιλιών και workshops λοιπόν αναμένεται να προσελκύσουν μικρούς και μεγάλους φίλους της Ένατης Τέχνης. Ενδεικτικά αναφέρουμε το εργαστήριο χαρακτικής από τον Μάριο Ιωαννίδη, τις Αφηγήσεις Παραμυθιών στο Υδραγωγείο Σπλάντζια και το «Sketching Stylized Portraits» από τον Κώστα Δρακούλη. Τα εργαστήρια της Βίβιαν Τερζοπούλου («Έλα να φτιάξουμε μια ιστορία κόμικ») και του Νικόλα Στεφαδούρου («Συνταγή για κόμικ… μόνο για παιδιά!») θα ενθουσιάσουν τους μικρούς μας φίλους. Ενώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένουμε παρουσιάσεις, όπως του «Θησαυρού της Βαγίας» σε διασκευή κόμικς διά χειρός Kanellos Cob, του Ηλία Ταμπακέα για το επάγγελμα του σκιτσογράφου, του Γιάννη Ιατρού για τα Disney κόμικς και την πολιτική ορθότητα και του νέου βιβλίου «Η σημειωτική των Κόμικς» (με ομιλητές τους Daniele Barbieri, Γιάννη Κουκουλά, Γιάννη Μιχαηλίδη και Λευτέρη Σταυριανό). Επίσης την Κυριακή 24/9 θα γίνει μια ομιλία σχετικά με το έργο τής Joyce Farmer καθώς και της Francesca Ghermandi, οι οποίες θα παρευρεθούν από κοντά. Τέλος θα παρουσιαστεί το λεύκωμα «Μικρός Ήρως – 70 χρόνια». Δεν θα μπορούσε βέβαια να γίνει Chaniartoon χωρίς Artists Alley, που κατά το τελευταίο τριήμερο του φεστιβάλ (ΠΣΚ 22-24/9) θα φιλοξενήσει 66 καλλιτέχνες, τους εκδοτικούς οίκους Jemma Press, ΜΑΜΟΥΘ COMIX, Μικρός Ήρως, όπως και τη Λέσχη Φίλων Κόμικ και το βιβλιοπωλείο Comixadiko. Τέλος, το Σάββατο 23/9 ο Τάσος Μαραγκός θα σχεδιάσει live στο «Tasmar – live Drawing Sessions» και την Κυριακή 24/9 οι καλλιτέχνες Αντώνης Βαβαγιάννης, Νίκος Καμπασελές, Σταύρος Κουτσιούκης και Θανάσης Πετρόπουλος θα επιδοθούν σε ένα ξεχωριστό παιχνίδι αναμέτρησης στην πλατεία Κατεχάκη. Οι εκθέσεις του Chaniartoon Κατά τις δύο αυτές εβδομάδες το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τη μεγάλη έκθεση κόμικς του φεστιβάλ με έργα πολλών καλλιτεχνών που έχουν δημιουργήσει έργα σχετικά με το Διάστημα. Στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα φιλοξενηθεί επίσης καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ η έκθεση «Luciano Gatto – Πάνω από 60 χρόνια ιταλικού χιουμοριστικού κόμικς», που μεταφέρθηκε από το Μουσείο WoW του Μιλάνου στα Χανιά και στήθηκε σε επιμέλεια Γιάννη Ιατρού. Στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης, από τις 21 έως τις 24 Σεπτεμβρίου, θα παρευρίσκονται οι διεθνείς καλεσμένοι δημιουργοί Disney κόμικς Luciano Gatto και Valerio Held. 21-24/9: Luciano Gatto (αριστερά) και Valerio Held (δεξιά) Τέλος, η έκθεση θα περιλαμβάνει έργα καλλιτεχνών επηρεασμένα από τα 70 χρόνια του Μικρού Ήρωα αλλά και πρωτότυπα διαδραστικά έργα φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Παράλληλα το κοινό θα μπορέσει να επισκεφτεί τον χώρο και να διαδράσει με VR τεχνολογία αλλά και να διαβάσει σύγχρονα και παλιότερα κόμικς από τη Chaniartoon Comic Library. ▬▬▬▬▬▬▬▬ 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Comics & Animation CHANIARTOON ● Πού: Χανιά ● Πότε: 11-24 Σεπτεμβρίου 2023 Για το πλήρες πρόγραμμα και για δήλωση συμμετοχής στα εργαστήρια επισκεφτείτε: chaniartoonfest.gr Και το σχετικό link...

Προβολές ταινιών animation μικρού και μεγάλου μήκους από διάφορες χώρες και σχολές, θεματικές εκθέσεις, εργαστήρια, ομιλίες, παρουσιάσεις, artists alley και πολλά ακόμα περιλαμβάνει το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς και Animation «Chaniartoon», που ξεκινά τη Δευτέρα στα Χανιά και συνεχίζεται μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου. Δεν κουραζόμαστε να το λέμε και να το γράφουμε. Το τέλος της καραντίνας και των παράλογων απαγορεύσεων σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκθέσεις κ.λ.π. σήμανε συναγερμό σε διοργανωτές, καλλιτέχνες και κοινό που προσπαθούν τους τελευταίους μήνες να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος. Μετά την έκθεση κόμικς Ελλήνων καλλιτεχνών με τίτλο «Σημείο Συνάντησης» στην Καλαμάτα, το φεστιβάλ LA Comics στη Λάρισα, την παρουσίαση του συνεργατικού flip comic «Ο Μαρίνος Ρούσος θα παίξει την τρομπέτα του» στη Σύρο και το 15ο Φεστιβάλ του Comicdom, που ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεται αύριο στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στην πλατεία Κλαυθμώνος, σειρά παίρνουν τα Χανιά με ένα φεστιβάλ που συνδυάζει κόμικς, κινούμενα σχέδια και πολλές ακόμη εκφράσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας, της σύγχρονης τεχνολογίας και της ποπ κουλτούρας. Μεταξύ άλλων οι επισκέπτες του 5ου Chaniartoon από τις 13 ως τις 28 Σεπτεμβρίου θα έχουν την ευκαιρία να δουν πολλά κόμικς και ταινίες animation, να παρακολουθήσουν συζητήσεις, εκδηλώσεις και εκθέσεις για το σκίτσο, την εικονογράφηση, το game design, τις 3D εφαρμογές, την επαυξημένη και την εικονική πραγματικότητα, το παραμύθι, το τατουάζ κ.ά. Όπως περιγράφουν και οι διοργανωτές του Chaniartoon, περιχαρείς που φέτος θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το σύνολο των εκδηλώσεών τους με φυσική παρουσία του κοινού και όχι εξ αποστάσεως ή μέσω διαδικτυακής συμμετοχής, τα Χανιά είναι έτοιμα για το μεγάλο come back: «Βρισκόμαστε μόλις μια ανάσα πριν οι ποικίλες δράσεις της 5ης διοργάνωσης Chaniartoon πάρουν σάρκα και οστά στα Χανιά. Στα Χανιά που έχουν να προσφέρουν και να δείξουν πως δεν τελειώνουν στον τουρισμό. Στα πολιτιστικά Χανιά, στο φεστιβάλ του μετα-καλοκαιριού, μια κι ο Σεπτέμβρης συνηθίζει να μας αποζημιώνει με ήλιο και δροσιά. Το Chaniartoon λοιπόν τον Σεπτέμβριο γίνεται πέντε ετών. Αυτό το καλλιτεχνικό παιδί σιγά σιγά μεγαλώνει, ενώ έχει ήδη αποκτήσει τη δική του ταυτότητα και φωνή. Είναι μάλιστα πολύ ενθαρρυντικό και συγκινητικό που μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια υπάρχει κόσμος, τόσο θεατές όσο και καλλιτέχνες, που το περιμένουν και ανυπομονούν να ζήσουν την εμπειρία. Έχει προκύψει έτσι ένας δημιουργικός παλμός για την πόλη των Χανίων που σιγά σιγά επεκτείνεται και εκτός Ελλάδας». Από το πλούσιο πρόγραμμα του Chaniartoon ξεχωρίζουν τα εξής: ΠΡΟΒΟΛΕΣ Δημοτικός Κινηματογράφος Κήπος Δευτέρα 13/9: Μικρού μήκους ταινίες animation Τρίτη 14/9: «Mediterranima» – Ειδικό αφιέρωμα animation στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Κύπρο Τετάρτη 15/9: Αφιέρωμα στο σύγχρονο πολωνικό animation Πέμπτη 16/9: Μικρού μήκους ταινίες απ’ όλο τον κόσμο Παρασκευή 17/9: «Wolfwalkers» (κατάλληλο για παιδιά – με ελληνικούς υπότιτλους) Σάββατο 18/9: Οι καλύτερες ταινίες του Chaniartoon 2021 και live ψηφοφορία του κοινού για το «Βραβείο Κοινού 2021» Κυριακή 19/9: Μικρού μήκους ταινίες απ’ όλο τον κόσμο Όλες οι προβολές αρχίζουν στις 21.00 «Wolfwalkers» ΕΚΘΕΣΕΙΣ Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου Η θεματική μεγάλη έκθεση κόμικς του φετινού φεστιβάλ έχει θέμα της την «(Αν)ισότητα» και συμμετέχουν δεκάδες δημιουργοί ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθεί έκθεση σκίτσου, εικονογράφησης και κόμικς Ελλήνων καλλιτεχνών (Κυριακή 19/9 – Τρίτη 28/9 από τις 11.00 ως τις 23.45 καθημερινά). Στον ίδιο χώρο του Κέντρου Αρχιτεκτονικής Μεσογείου θα λειτουργεί καθημερινά ο διαδραστικός τοίχος Επαυξημένης Πραγματικότητας, θα εξελίσσονται παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας και θα παρουσιάζονται εμβυθιστικές εμπειρίες αλλά και ταινίες μικρού μήκους εικονικής πραγματικότητας. ARTISTS ALLEY Πλατεία Κατεχάκη Το τριήμερο από την Παρασκευή 24/9 έως την Κυριακή 26/9 (11.30 – 23.45) 45 καλλιτέχνες παρουσιάζουν τα νέα αλλά και παλαιότερα έργα τους (κόμικς, εικονογραφήσεις, prints, πόστερ, fanzines κ.ά.), συνομιλούν με τους επισκέπτες έχοντας άμεση επαφή μαζί τους, υπογράφουν τις δουλειές τους και γενικότερα επιχειρούν να εγκαθιδρύσουν και πάλι μια σχέση εγγύτητας με το κοινό μετά την οδυνηρή εμπειρία της «κοινωνικής αποστασιοποίησης» και τις επιπτώσεις της στην τέχνη. Συμμετέχουν οι: Θεμιστοκλής Λιονέτης, Παναγιώτης Λιακός, Zgur, Αλέξης Κιτσονίδης, Αλέξια Οθωναίου, Θανάσης Πετρόπουλος, Αντώνης Βαβαγιάννης, Νίκος Καμπασελέ, Βασίλης Πατσουράκης, Γεωργία Τόκα, Λεωνίδας Στιβάκτης, Γεώργιος Κομιώτης, Θάνος Κυρατζής, Χρυσαυγή Σακελλαροπούλου, Δανιήλ Γουδέλης, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος, Βίβιαν Τερζοπούλου, Φίλιππος Ντεγίδης, Μίριαμ Μεταξά, Σοφία Γεωργιάδη, Ανδρέας Αντώνος, Τάσος Μαραγκός, Ιωσήφ Φαντέλ, Μάρκος Ευλογημένος, Παύλος Πιτούλιας, Κάμαρης, Φώτης Τσελεπατιώτης, Κωνσταντίνος Πρόβης, Κατερίνα Αγνάντη, Κωνσταντίνος Τσιάμης, Ροζάννα Χαζάπη, Ιωάννης Τσουμπρής, Κώστας Δρακούλης, Ιάσονας Μπολιεράκης, Τάσος Αναστασιάδης, Κάλλη Ντολτσέτη, Ζωή Ζαχοπούλου, Άννα Αντωνιάδη, Μαγδαληνή Βεντούρη, Νικόλαος Βεντούρης, Ειρήνη Κουρτικάκη, Ρόζα Τσιάντα, Νιόβη Φωτοπούλου, Βασίλης Κουκουτσίδης. Στον χώρο του artists alley, το «παρών» θα δώσουν και οι εκδόσεις Jemma Press με όλες τις νέες κυκλοφορίες τους. «Η γυναίκα με τα τραπουλόχαρτα» της Αλέξιας Οθωναίου και «Diabolik» ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Εργαστήριο Σκίτσου Χανίων ▪ «Πώς να μετατρέψετε οποιοδήποτε γραφείο σε ένα εργαστήριο: Η τεχνολογία του Laser Cutter για δημιουργούς», με τους NomadTeach (Τρίτη 14/9). ▪ «Το λαϊκό παραμύθι και η αφήγησή του» με τη Λιλή Λαμπρέλλη (Σάββατο 18/9). ▪ «Η λειτουργία του σκηνικού στη λογοτεχνική ιστορία» με την Κατερίνα Νανούρη (Κυριακή 19/9). ▪ «Συν-δημιουργώντας το νόημα στα βιβλία χωρίς λέξεις» με τη Μαριάννα Μίσιου (Τρίτη 21/9). ▪ «Η αφήγηση στα video games» με την Ελίνα Ροϊνιώτη (Τρίτη 21/9). ▪ «Κόμικς και διδασκαλία της Ιστορίας» με τον Αντώνη Βαβαγιάννη (Πέμπτη 23/9). ▪ «Unreal Development» με την Dahouse Studio (Πέμπτη 23/9). ▪ «Δημιουργώντας σαν ομάδα – Πώς να κάνετε κόμικς σαν ομάδα» με τον Θάνο Κυρατζή και τον Στέλιο Πλιάτσικα (Παρασκευή 24/9). ▪ «Animal Cartoonification (Character Design Workshop)» με τον Κώστα Δρακούλη (Παρασκευή 24/9). ▪ «Εργαστήριο Κόμικς» με τον Soloup (Σάββατο 25/9). ▪ «Βασικά σχεδιαστικά στιλ του tattoo και βασικές αρχές tattoo» με τον Ιωσήφ Φαντέλ (Κυριακή 23/9). ▪ «Περί κούκλας… ο λόγος» με τον Φαίδωνα Σοφιανό (θα πραγματοποιηθεί ψηφιακά μέσω zoom την Τετάρτη 15/9). ▪ «Το game design σήμερα» με τον Γιώργο Λουκάκη και φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (θα πραγματοποιηθεί ψηφιακά μέσω zoom τη Δευτέρα 20/9). «Το γέλιο του βατράχου» και «21: Η μάχη της πλατείας» του Soloup ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ▪ Παρουσίαση βιβλίου «Το γέλιο του βατράχου». Θα μιλήσουν: Λίλη Λαμπρέλη, Φώτης Δούσος, Παραμυθάδες των Χανίων (Παρασκευή 17/9, 19.30, Στούντιο «Οξω Νου»). ▪ Παρουσίαση-εργαστήριο «Ο Μονόκερος» με τον Σπύρο Γιαννακόπουλο (Σάββατο 18/9, 11.00, Παιδική Βιβλιοθήκη Δήμου Χανίων). ▪ Ομιλία-παρουσίαση «Οι εφαρμοσμένες τέχνες, από την εκπαίδευση στην πράξη»: «Animation/VFX»: Αντώνης Καρακούντας – DaHouse Studio, «Game Design»: Νικόλαος Λαρίν – Pixel Reing, «Βουβά Graphic Novels»: Μαριάννα Μίσιου, «Εκπαίδευση με κόμικ»: Κέλλυ Δασκαλά, «Οι χαλικούτηδες σε comic»: Αντώνης Αθανασάκης, Δημήτρης Παπαφράγκος, Παυλίνα Μπαϊλάκη, «Kickstarter στην Ελλάδα»: Ελένη Ροϊνιώτη, «Kickstarter στον τομέα του comic»: Θάνος Κυρατζής (Τετάρτη 22/9, 20.00, πλατεία Κατεχάκη). ▪ Παρουσίαση των κόμικς «Η γυναίκα με τα τραπουλόχαρτα» της Αλέξιας Οθωναίου και «Diabolik» (Ανθολογία). Θα μιλήσουν η δημιουργός Αλέξια Οθωναίου και ο Λευτέρης Σταυριανός (Πέμπτη 23/9, 20.00, πλατεία Κατεχάκη). ▪ Παρουσίαση του graphic novel του Soloup «’21: Η μάχη της πλατείας». Θα μιλήσουν: Αντώνης Νικολόπουλος–Soloup, Θεόδωρος Εσπίριτου, Ηλίας Κολοβός. Συντονίστρια: Μαριάνθη Λιάπη (Παρασκευή 24/9, 19.30, Θέατρο στον Προμαχώνα San Salvatore). 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς και Animation Chaniartoon στα Χανιά Πότε: Δευτέρα 13 – Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου Πού: Δημοτικός Κινηματογράφος Kήπος, Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, πλατεία Κατεχάκη, Στούντιο «Όξω Νου», Παιδική Βιβλιοθήκη Δήμου Χανίων, Θέατρο στον Προμαχώνα San Salvatore Είσοδος ελεύθερη Πλήρες πρόγραμμα και για εγγραφή στα εργαστήρια: www.chaniartoonfest.gr Και το σχετικό link...