Search the Community

Tο μεγαλύτερο και μακροβιότερο διεθνές φεστιβάλ της Αθήνας για την τέχνη των comics γεμίζει μέχρι την Κυριακή (18/05) την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, όπως πάντα με ελεύθερη είσοδο σε όλες τις δράσεις του! Το ComicDom CON Athens 2025, το μακροβιότερο διεθνές φεστιβάλ της Αθήνας για την Ένατη Τέχνη και το animation κλείνει εφέτος τα 19 του χρόνια και υποδέχεται το κοινό του από σήμερα, Παρασκευή (16/05) έως και την Κυριακή (18/05) στην Τεχνόπολη για να προσφέρει ξανά χρώμα και χαρά στη ζωή τους. Εφέτος έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν συνολικά 180 Έλληνες και ξένοι καταξιωμένοι δημιουργοί και εικονογράφοι – μεταξύ των οποίων ο Giorgo Cavazzano, o Sylvain Vallée, ο Simon Beasley, και οι δικοί μας Τάσος Ζαφειριάδης, Σπύρος Δερβενιώτης και Θανάσης Πέτρου – ενώ το πρόγραμμά του περιλαμβάνει διεθνείς και ελληνικές εκθέσεις, περισσότερα από 50 καταστήματα και εκδοτικούς οίκους με κάθε λογής καλούδια, προβολές animation και ντοκιμαντέρ, masterclasses κι εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, τον θεσμό Agora, διαγωνισμό cosplay, απονομή ελληνικών βραβείων κόμικς, ομιλίες, πάνελ και sketch event. Κάθε χρόνο, το Comicdom CΟΝ γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό και φιλόδοξο και στόχος του είναι να βγει από τα στενά όρια της Ελλάδας. Τι αξίζει να δεις Το Q&A του Simon Bisley Περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του στα «ABC Warriors», «Lobo», «Sláine», «Heavy Metal» και «Hellblazer», ο Simon Bisley έχει ξεχωρίσει για το ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ του που επηρεάστηκε έντονα από τον Frank Frazetta και βρήκε έμπνευση στα εξώφυλλα και τα γκράφιτι των ροκ άλμπουμ, καθώς και στην παραδοσιακή τέχνη των κόμικς. Ο Simon δεν χρησιμοποιεί τακτικά αερογράφους αλλά σπρέι αυτοκινήτου και διάφορα άλλα είδη για να πετύχει το εκπληκτικό του αποτέλεσμα. Ο μεγάλος Βρετανός καλλιτέχνης θα βρεθεί την Κυριακή στις 15:00 στο Innovathens και με αφορμή την επετειακή έκδοση στα ελληνικά του «Σλέιν: Ο Κερασφόρος Θεός» από τη Jemma Press θα μιλήσει για έναν από τους δημοφιλέστερους χαρακτήρες του αλλά και για το σύνολο της πλούσιας καριέρας του, απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού. Τη διεθνή έκθεση “90 Χρόνια DC Comics” Με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων λειτουργίας και δημιουργικής παραγωγής μιας από τις πλέον επιδραστικές εκδοτικές στο χώρο των comics, η φετινή έκδοση του Comicdom CON Athens είναι αφιερωμένη στην πλούσια Ιστορία της DC Comics. Σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο, παρουσιάζει σπάνιες πρωτότυπες σελίδες και αναπαραγωγές από τη συλλογή του Μουσείου, με έργα δημιουργών όπως οι Arthur Adams, Neal Adams, Brian Bolland, John Byrne, Mike Deodato Jr., Bill Finger, Jose Luis Garcia-Lopez, Dave Gibbons, Gil Kane, Jack Kirby, Scott McDaniel, Mike Mignola, George Pérez, Trina Robbins, Jim Starlin και Rick Veitch μεταξύ άλλων. Την έκθεση πλαισιώνουν χρονολόγιο με την Ιστορία της DC και σπάνια συλλεκτικά comics. Η έκθεση είναι σε επιμέλεια των Andrew Farago και Λήδας Τσενέ. Την έκθεση “Project Noir et Blanc” Μια έκθεση σε επιμέλεια Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και Μέλανδρου Γκανά που φέρνει στο προσκήνιο τους σεναριογράφους των κόμικς. Η δουλειά του σεναριογράφου είναι καταλυτική για τη δημιουργία ενός κόμικ: εκείνος επιλέγει το σενάριο και τον εικονογράφο του, το θέμα του είναι ελεύθερο. Μόνος περιορισμός, το ασπρόμαυρο. Σε ειδικό πάνελ που θα διεξαχθεί την Παρασκευή στο Innovathens μεταξύ 20:00 – 21:30 οι επιμελητές θα συζητήσουν για ποιον λόγο, κατ’ εξαίρεση στην Ελλάδα, οι σεναριογράφοι δεν χαίρουν αναγνώρισης αντίστοιχης με αυτή των συναδέλφων τους εικονογράφων. Το Q&A του Giorgio Cavazzano Ο Τζόρτζιο Καβατσάνο, μαζί με τον συνεργάτη του Φραντσέσκο Βέρνι, δημοσιογράφο και συγγραφέα, θα είναι επίσημοι διεθνείς καλεσμένοι του εκδοτικού οίκου DocMZ Publishing. Από σήμερα μέχρι την Κυριακή ο Ιταλός καλλιτέχνης θα βρίσκεται στο περίπτερο των εκδόσεων, όπου θα υπογράφει το “Σμάλτο & Τζόννυ” και τα υπόλοιπα έργα του. Το πρόγραμμα του Giorgio Cavazzano: Παρασκευή 17:15 – 18:45 στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» Σάββατο 17:00 – 17:50 στο Innovathens καλλιτεχνικό εργαστήρι (workshop) «Το δίδυμο στα χιουμοριστικά κόμικς» Κυριακή 19:45 – 20:45 στο Innovathens panel Χάρτινοι ήχοι: ονοματοποιίες και μεταφραστικές προκλήσεις με τη συμμετοχή του Αποστόλη Ιωάννου, σχεδιαστή κόμικς που επιμελήθηκε την προσαρμογή των ονοματοποιιών στα ελληνικά και του Βασίλη Μπαμπούρη, μεταφραστή κόμικς. Την ατομική έκθεση του Θανάση Πέτρου Ο Θανάσης Πέτρου, ο βραβευμένος δημιουργός και καθηγητής comics που έχει υπογράψει την τελευταία 20ετία ορισμένα από τα σημαντικότερα ελληνικά comics, με έμφαση στις λογοτεχνικές μεταφορές και την ελληνική Ιστορία και πραγματικότητα, είναι ο τιμώμενης καλλιτέχνης του φετινού φεστιβάλ και εικονογράφος του επίσημου εικαστικού του. Από τη – σε σενάριο Δημήτρη Βανέλλη – τριλογία «Παραρλάμα και Άλλες Ιστορίες του Δημοσθένη Βουτυρά», «Το Γιούσουρι και Άλλες Φανταστικές Ιστορίες» και «Η Μεγάλη Bδομάδα του Πρεζάκη», μέχρι την ιστορική σειρά σε σχέδιο και σενάριο του ίδιου, που ξεκινά με το «Οι Όμηροι του Γκαίρλιτς» και διατρέχει την περίοδο του Μεσοπολέμου, ο Θανάσης Πέτρου έχει δημιουργήσει μόνος ή σε συνεργασία με σεναριογράφους περισσότερα από 20 έργα, ορισμένα εκ των οποίων έχουν τιμηθεί με βραβεία και επαίνους στα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία, τα ΕΒΓΕ και τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς. Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, θα φιλοξενηθεί έκθεση με περισσότερα από 40 original έργα του δημιουργού. Το signing του Sylvain Vallée Οι εκδόσεις “Μικρός Ήρως” έχουν την τιμή μαζί με το Comicdom Con Athens να φιλοξενήσουν τον μεγάλο Γάλλο δημιουργό κόμικς Sylvain Vallée, δημιουργό μεταξύ άλλων των εκπληκτικών graphic novel “Ταναναρίβη” και “Habemus Bastard”. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη-εκπρόσωπο της “καθαρής γραμμής” της γαλλοβελγικής σκηνής – στα χνάρια των Uderzo, Greg, Hermann – με μια πλούσια βιβλιογραφία που υμνείται από το κοινό των κόμικς διεθνώς. Ο Sylvain Vallèe θα υπογραφεί τα έργα του στο περίπτερο των εκδόσεων: Το Σάββατο 17 Μαΐου στις 17:00-18:30 και την Κυριακή 18 Μαΐου στις 11:00-12:30 Το ντοκιμαντέρ για τον κορυφαίο Mike Mignola Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα προβληθεί την Κυριακή 18 Μαΐου στις 17:00 στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ», το ντοκιμαντέρ «Mike Mignola: Drawing Monsters» σε σκηνοθεσία των Kevin Konrad Hanna και Jim Demonakos, που επικεντρώνεται στη ζωή και στην καριέρα του καλλιτέχνη και συγγραφέα κόμικς, Mike Mignola, διεθνώς καταξιωμένου δημιουργού της σειράς «Hellboy». Το ντοκιμαντέρ εξετάζει το μοναδικό στυλ τέχνης του Mignola, τις επιρροές του και την εξέλιξη της καριέρας του. Το signing του Τόνυ Τζανουκάκη για το “Zombie Avatar #1” Το Σάββατο από 14:00 έως 15:00 και από τις 17:00 μέχρι τις 18:00, o Τόνυ Τζανουκάκης θα υπογράψει το κόμικ του “Zombie Avatar #1” στο περίπτερο του εκδοτικού οίκου Oopscomics. Τον διαγωνισμό Comicdom Cosplay Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί το Σάββατο στις 20:00 στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ», και φέτος πάει Ευρώπη για δεύτερη συνεχή χρονιά. Οι κορυφαίοι cosplayers της Ελλάδας θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στην κατασκευή των εντυπωσιακών και ευφάνταστων στολών τους, καθώς και στη δυναμική επί σκηνής παρουσίασή τους, ενώ η κριτική επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη την ακρίβεια της αναπαράστασης, την κατασκευαστική ευστοχία και δυσκολία, καθώς και τη σκηνική παρουσία, θα διαλέξουν τον/-ην καλύτερο/-η που θα ταξιδέψει στη Γαλλία για το Europa Cosplay Cup, όπου θα διεκδικήσει το χρηματικό έπαθλο των 2.000 ευρώ. Την παρουσίαση των Animasyros Shorts To Festivals Animation Network (FAN) φέρνει κοντά πέντε φεστιβάλ της Νότιας Ευρώπης, ανάμεσά τους και το Animasyros, παρουσιάζοντας την Παρασκευή (19:00-20:00) στο αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ», μέσα από animation shorts, τη σύγχρονη animation δημιουργία αυτών των χωρών. Δείτε εικόνες από την πρώτη μέρα του ComicDom Con: Όπως πάντα, η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Και το σχετικό link...

Σε μια συγκυρία που ξανακούστηκε το περίφημο «Habemus papam» κατά την ανάδειξη του νέου πάπα της Καθολικής Εκκλησίας, οι εκδόσεις «Μικρός Ήρως» κυκλοφορούν το… αιρετικό «Habemus Bastard». «Θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε για να σώσω το τομάρι μου. Να πάρω ένα αεροπλάνο για το εξωτερικό και να προσπαθήσω να εξαφανιστώ, να καταταγώ στη Λεγεώνα των Ξένων, ακόμα και ν’ αλλάξω μούρη. Αλλά βρήκα κάτι καλύτερο: το ράσο». Στη νέα κυκλοφορία των εκδόσεων «Μικρός Ήρως» «Habemus Bastard», πρωταγωνιστής είναι ο Λισιάν, ένας κυνηγημένος εγκληματίας ο οποίος ανήκε σε μία συμμορία γκάνγκστερ με έναν αδιάρρηκτο κανόνα: δεν επιτρέπονται λάθη. Όταν θα σπάσει αυτόν τον κανόνα, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Θα μπορούσε να είχε κάνει τα πάντα για να σώσει το τομάρι του. Όμως επιλέγει κάτι… αλλόκοτο: να γίνει ιερέας. Ο Λισιάν κερδίζει τις εντυπώσεις και καταλήγει να υιοθετεί πλήρως τον ρόλο του νέου ιερέα σε μια μικρή πόλη λίγο έξω από το Παρίσι, στο Σεν Κλοντ. Η μικρή του επιχείρηση αποβαίνει κερδοφόρα και το ράσο του φέρνει πολλά οφέλη σε είδος. Όμως το παρελθόν του αργά ή γρήγορα θα του χτυπήσει την πόρτα... Χωροφύλακες, Τσιγγάνοι, γκάνγκστερ και ενορίτες, όλοι τον κυνηγούν και η τελική αναμέτρηση υπόσχεται να είναι… εξιλεωτική! Μετά το συγκλονιστικό γκράφικ νόβελ «Ταναναρίβη» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως), ο Σιλβάν Βαλέ επιστρέφει με ένα πολύ διαφορετικό έργο, σε συνεργασία στο σενάριο με τον Τζάκι Σβάρτσμαν. Ένα καυστικό και χιουμοριστικό νουάρ, με πληθωρικό σχέδιο, κινηματογραφική σκηνοθεσία, καλοδουλεμένο κείμενο, έξυπνους διαλόγους και ρεαλιστικούς, ανθρώπινους ήρωες – και υπέροχο χρωματισμό, που υπογράφει η Ελβίρ Ντε Κλοκ. Μέσα από τον Λισιάν και τις βρομοδουλειές του, οι δημιουργοί του «Habemus Bastard» καταφέρνουν να καυτηριάσουν τη σύγχρονη Καθολική Εκκλησία, αναδεικνύοντας σε πολλές περιπτώσεις την υποκρισία της. Ο τίτλος κυκλοφόρησε στη Γαλλία το 2024 σε δύο άλμπουμ, ενώ η ελληνική έκδοση συλλέγει ολόκληρη την ιστορία σε ένα χορταστικό βιβλίο. Ο Σιλβάν Βαλέ στην Αθήνα Ο σχεδιαστής του έργου θα βρεθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 19ου Comicdom Con Athens 2025 που έχει ξεκινήσει από την Παρασκευή 16 Μαΐου στην Τεχνόπολη στο Γκάζι. Σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως», οι Ελληνες αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν έναν σημαντικό εκπρόσωπο της γαλλοβελγικής σχολής, να συνομιλήσουν μαζί του και να πάρουν υπογεγραμμένα αντίτυπα. Ο Σιλβάν Βαλέ (Γαλλία, 1972) σπούδασε στην Καλών Τεχνών του Ινστιτούτου Saint-Luc στις Βρυξέλλες, εργάστηκε ως freelancer στον τομέα της διαφήμισης και της επικοινωνίας, καθώς και ως καλλιτέχνης στον Τύπο. Παράλληλα δραστηριοποιήθηκε ως σκηνογράφος, διακοσμητής και επιμελητής εκθέσεων. Από το 1997 μέχρι και σήμερα σχεδιάζει κόμικς. Η αναγνώριση ήρθε το 2006 με το «Il était une fois en France» (σενάριο: Fabien Nury), το οποίο ξεχώρισε στα Βραβεία της Ανγκουλέμ. Μεταξύ των πολλών τίτλων που έχει εικονογραφήσει ξεχωρίζει ο έβδομος τόμος της σειράς «XIII», η εμπορικά επιτυχημένη και πολυμεταφρασμένη σειρά «Katanga» και φυσικά η «Ταναναρίβη» σε σενάριο Μαρκ Εσερσάλ. Και το σχετικό link...

Οι επισκέπτες του Comicdom CON Athens 2025 θα έχουν μεταξύ άλλων την ευκαιρία να δουν σπάνιες σελίδες κόμικς από θρυλικούς δημιουργούς, που αποτυπώνουν την εξέλιξη των ηρώων της DC. Αν μπορούσαμε να μπούμε στο μυαλό των μεγάλων φαν των κόμικς, θα αντικρίζαμε έναν κόσμο γεμάτο σούπερ ήρωες, παράλληλα σύμπαντα, ατελείωτες περιπετειώδης ιστορίες, σκοτεινές αλλά και ξεκαρδιστικές αφηγήσεις. Το Comicdom CON Athens 2025 επιδιώκει ακριβώς αυτό στη φετινή του διοργάνωσή: να μας αφηγηθεί την 90χρονη ιστορία της DC Comics, μέσα από μια διεθνή έκθεση, σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο. Οι επισκέπτες από σήμερα μέχρι και την Κυριακή θα έχουν την ευκαιρία να δουν σπάνιες σελίδες κόμικς από θρυλικούς δημιουργούς όπως οι Μπομπ Κέιν, Νιλ Άνταμς, Γκιλ Κέιν και Κάρι Νορντ, που αποτυπώνουν την εξέλιξη των ηρώων της DC μέσα στον χρόνο, η οποία ιδρύθηκε το 1934 και αποτελεί τον θεμέλιο λίθο των κόμικς με υπερήρωες. «Η πρώτη εμφάνιση του Superman το 1938 στο Action Comics #1 αποτελεί σημαντικό σημείο της εξέλιξης των κόμικς», μας λέει η Λήδα Τσενέ που επιμελείται την έκθεση μαζί με τον Άντριου Φάραγκο, αναφέροντας ότι ακολουθεί η Wonder Woman και ο Μπατμαν λίγα χρόνια αργότερα. Η συγκεκριμένη περίοδος σηματοδοτεί επί της ουσίας τη «γέννηση» των πιο διάσημων και αγαπημένων ηρώων, των οποίων οι ιστορίες ξεπέρασαν τα όρια του εντύπου και διαμόρφωσαν μία ολόκληρη κουλτούρα και αισθητική. Η προβολή της πρώτης ταινίας του Σούπερμαν το 1978 συνέβαλε στην απήχηση που είχε η DC και αποτέλεσε την αφετηρία για τη μετάβαση των ηρώων σε άλλα μέσα. Η δημιουργία της ομάδας υπερηρώων «Justice League of America» (1960) και η πρώτη αναφορά στην έννοια του «multiverse» (πολλαπλές πραγματικότητες που υπάρχουν παράλληλα) με το τεύχος «Flash of Two Worlds» το 1961, είναι επίσης ενδιαφέροντα ορόσημα, ενώ το 1970, σύμφωνα με την κ. Τσενέ, παρατηρείται μια στροφή σε πιο σκοτεινές και κοινωνικές ιστορίες. «Από τη λίστα, δεν μπορούμε να αφήσουμε έξω το “Crisis on Infinite Earths”, το οποίο επαναπροσδιορίζει το σύμπαν της DC (1985-86), αλλά και τα “The Dark Knight Returns” του Φρανκ Μίλερ και “Watchmen” των Άλαν Μουρ και Ντέιβ Γκίμπονς, που φέρνουν επανάσταση στην αφήγηση των κόμικς, αποδομώντας για πρώτη φορά τους υπερήρωες», μας λέει η ίδια. Τη δεκαετία του 1990, η DC καινοτομεί με τη δημιουργία του εκδοτικού imprint «Vertigo», που απευθυνόταν περισσότερο σε ενήλικες, παρουσιάζοντας πιο εναλλακτικές και σκοτεινές θεματολογίες και διευρύνοντας έτσι το αναγνωστικό της κοινό. Και αν η DC είναι ο ένας πόλος του φεστιβάλ κόμικς, ο δεύτερος είναι ο τιμώμενος καλλιτέχνης της φετινής διοργάνωσης, ο πολυβραβευμένος κομίστας και καθηγητής σχεδίου Θανάσης Πέτρου που έχει υπογράψει ορισμένα από τα πιο σημαντικά graphic novel που μεταφέρουν στο χαρτί επεισόδια της ελληνικής ιστορίας. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ φιλοξενείται έκθεση με 40 αυθεντικά έργα του δημιουργού. Στους διεθνείς προσκεκλημένους του φεστιβάλ συγκαταλέγονται ο βετεράνος Ιταλός Τζόρτζιο Καβατσάνο, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς και γνωστός από τη δουλειά με τους ήρωες της Ντίσνεϊ, ο βραβευμένος της Ανγκουλέμ Σιλβέν Βαλέ που έχει δύο έργα του στα ελληνικά (Ταναναρίβη και Habemus Bastard) και ο Σάιμον Μπίσλεϊ του Hellblazer. Με μεγάλο ενδιαφέρον θα δούμε και την ελληνική έκθεση «Noir et blanc» με τα ζευγάρια σεναριογράφων και εικονογράφων που θα δουλέψουν μόνο σε ασπρόμαυρες συνθέσεις. Το Comicdom CON Athens 2025 πραγματοποιείται στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (9 π.μ.-10 μ.μ.) από σήμερα μέχρι την Κυριακή 18 Μαΐου. Και το σχετικό link...

Το μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς στην Ελλάδα επιστρέφει στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων από 16 έως 18 Μαΐου, φιλοξενώντας 180 Έλληνες και ξένους καταξιωμένους δημιουργούς. Δείτε όλα τα highlights του φετινού προγράμματος. Φέτος το Comicdom CΟΝ γιορτάζει τα «90 Χρόνια DC Comics» To Comicdom CON Athens 2025, το μακροβιότερο φεστιβάλ κόμικς στην Ελλάδα, πιστό στο καθιερωμένο εδώ και 19 χρόνια ραντεβού του με τους μικρούς και μεγάλους φαν του θαυμαστού κόσμου των «χάρτινων» ηρώων, επιστρέφει. Διοργανώνεται για τρίτη χρονιά στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων και θα διαρκέσει τρεις μέρες, από τις 16 έως τις 18 Μαΐου. Φέτος έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν συνολικά 180 Έλληνες και ξένοι καταξιωμένοι δημιουργοί και εικονογράφοι, ενώ το πρόγραμμά του περιλαμβάνει διεθνείς και ελληνικές εκθέσεις, περισσότερα από 50 καταστήματα και εκδοτικούς οίκους, προβολές animation και ντοκιμαντέρ, εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, τον θεσμό Agora, διαγωνισμό cosplay, απονομή Ελληνικών Βραβείων Κόμικς, ομιλίες, πάνελ και sketch event. Κάθε χρόνο, το Comicdom CΟΝ γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό και φιλόδοξο και στόχος του είναι να βγει από τα στενά όρια της Ελλάδας. Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς: Τα «90 Χρόνια DC Comics» Πρόκειται για μια μεγάλη διεθνή έκθεση με αφορμή τα γενέθλια της DC Comics, ενός από τους μεγαλύτερους και πιο επιδραστικούς εκδοτικούς οίκους στον χώρο των κόμικς. Τη διοργανώνει η δημιουργική ομάδα του Comicdom CΟΝ σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο. Σε αυτήν θα δούμε σπάνιες πρωτότυπες σελίδες και αναπαραγωγές από τη συλλογή του μουσείου με έργα κορυφαίων δημιουργών όπως οι Arthur Adams, Neal Adams, Brian Bolland, John Byrne, Mike Deodato Jr., Bill Finger, José Luis García-López, Dave Gibbons, Gil Kane, Jack Kirby, Scott McDaniel, Mike Mignola και Rick Veitch, κ.ά. Η έκθεση είναι σε επιμέλεια των Andrew Farago και Λήδας Τσενέ. Διεθνής έκθεση «90 Χρόνια DC Comics», Batman Το Σάββατο 17 Μαΐου, από τις 19:15 έως τις 21:15, ο Αντώνης Αντωνιάδης και ο Γιώργος Ξύδης θα διοργανώσουν στο Innovathens ένα ειδικό πάνελ, μέσα από το οποίο θα πραγματοποιήσουν ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία της DC Comics μέσα από 90 θρυλικά εξώφυλλα των εκδόσεών της. Τις στιγμές που αγαπήσαμε από το σύμπαν της DC Comics Το μεγάλο αφιέρωμα στην DC συνεχίζεται, αυτήν τη φορά με τα έργα 20 Ελλήνων καλλιτεχνών που επέλεξαν την αγαπημένη τους στιγμή από το θρυλικό αυτό σύμπαν και παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή, αποτίοντας φόρο τιμής σε χαρακτήρες και γεγονότα που έχουμε αγαπήσει! Συμμετέχουν οι: Παναγιώτης Βλάμης, Λεν Γώγ, Dani, Michael Dialynas, Διονύσης Διγώνης, Kalli Dolcetti, Δημήτρης Κάσδαγλης, Γιώργος Καλοκαιρινός, Γιώργος Καμπάδαης, Θάνος Κόλλιας, Γιώργος Κομιώτης, Ευγενία Κουμάκη, Ηλίας Κυριαζής, Μαρία Μεραμβελιωτάκη, Γιάννης Μυλωνογιάννης, Νίκος Σκαμάγκας, Ειρήνη Σκούρα, Νίκος Σταυριανός, Στέλλα Στεργίου, Λουκία Τζωρτζοπούλου, Δέσποινα Άννα Τριμίντζιου (Άννα Χόλακ), Κόννυ Τσιχλογιάννη. Την πρωτότυπη έκθεση «Project Noir et Blanc» Μια έκθεση σε επιμέλεια Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και Μέλανδρου Γκανά που φέρνει στο προσκήνιο τους σεναριογράφους των κόμικς. Η δουλειά του σεναριογράφου είναι καταλυτική για τη δημιουργία ενός κόμικ: εκείνος επιλέγει το σενάριο και τον εικονογράφο του, το θέμα του είναι ελεύθερο. Μόνος περιορισμός, το ασπρόμαυρο. Σε ειδικό πάνελ που θα διεξαχθεί την Παρασκευή 16 Μαΐου στο Innovathens μεταξύ 20:00-21:30 οι επιμελητές θα συζητήσουν για ποιον λόγο, κατ’ εξαίρεση στην Ελλάδα, οι σεναριογράφοι δεν χαίρουν αναγνώρισης αντίστοιχης με αυτή των συναδέλφων τους εικονογράφων. Έκθεση Noir et Blanc – Αλεξάκης, Σαλαμαλίκη Την ατομική έκθεση του Θανάση Πέτρου Ένας από τους σημαντικότερους κομίστες της Ελλάδας και τιμώμενος καλλιτέχνης της φετινής διοργάνωσης επιλέγει περισσότερα από 40 πρωτότυπα έργα του, προερχόμενα από τα graphic novels «1922», «1923», «1936», «1941», «Οι Όμηροι του Γκαίρλιτς», «Γιαννούλης Χαλεπάς: Ο μύθος της νεοελληνικής γλυπτικής», «Παραρλάμα», «Γρα-Γρου» και «Ξημέρωσε ο Θεός τη μέρα», σελίδες από τα «Αμπελοκηπιώτικα» και «Νεαπολίτικα», καθώς και storyboards και έργα από την πρόσφατη έκθεσή του «Ανύπαρκτοι Υπερήρωες». Τον εντυπωσιακό διαγωνισμό Comicdom Cosplay που γίνεται ξανά ευρωπαϊκός Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί το Σάββατο 17 Μαΐου στις 20:00, στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» και φέτος πάει Ευρώπη για δεύτερη συνεχή χρονιά. Οι κορυφαίοι cosplayers της Ελλάδας θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στην κατασκευή των εντυπωσιακών και ευφάνταστων στολών τους, καθώς και στη δυναμική επί σκηνής παρουσίασή τους, ενώ η κριτική επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη την ακρίβεια της αναπαράστασης, την κατασκευαστική ευστοχία και δυσκολία, καθώς και τη σκηνική παρουσία, θα διαλέξουν τον/-ην καλύτερο/-η που θα ταξιδέψει στη Γαλλία για το Europa Cosplay Cup, όπου θα διεκδικήσει το χρηματικό έπαθλο των 2.000 ευρώ. Το ντοκιμαντέρ «Mike Mignola: Drawing Monsters» για τον σπουδαίο Mike Mignola Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα προβληθεί την Κυριακή 18 Μαΐου στις 17:00, στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ», το ντοκιμαντέρ «Mike Mignola: Drawing Monsters» σε σκηνοθεσία των Kevin Konrad Hanna και Jim Demonakos, που επικεντρώνεται στη ζωή και στην καριέρα του καλλιτέχνη και συγγραφέα κόμικς, Mike Mignola, διεθνώς καταξιωμένου δημιουργού της σειράς «Hellboy». Το ντοκιμαντέρ εξετάζει το μοναδικό στυλ τέχνης του Mignola, τις επιρροές του και την εξέλιξη της καριέρας αυτού του καταξιωμένου δημιουργού ενός από τους πιο εκκεντρικούς χαρακτήρες στην ιστορία των κόμικς. Τους διεθνείς, εκλεκτούς καλεσμένους του φεστιβάλ Και φέτος το φεστιβάλ έχει προσκαλέσει μια σειρά από κορυφαία ονόματα στον χώρο των κόμικς που θα δώσουν ομιλίες, θα συμμετάσχουν σε ειδικά Q&A για την καριέρα τους αλλά θα κάνουν και workshops. Giorgio Cavazzano Σκίτσο του Giorgio Cavazzano Ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς δημιουργούς κόμικς, γνωστός κυρίως για τη δουλειά του με τους ήρωες του Disney και ο κύριος προσκεκλημένος της φετινής διοργάνωσης. Ο Giorgio Cavazzano (γεν. 1947) μαθήτευσε από τα 12 του στον ξάδελφό του Luciano Capitano και στον «μαέστρο των ιταλικών Disney comics, Romano Scarpa, πριν ξεκινήσει να σχεδιάζει τις δικές του ιστορίες το 1967. Η σύγχρονη και πειραματική αισθητική που εισήγαγε στις κλασικές ιστορίες με παπιά και ποντίκια σύντομα έγινε σημείο αναφοράς για τους νεότερους ομότεχνούς του. Επιπλέον, δημιούργησε νέους χαρακτήρες Disney που άφησαν εποχή, όπως ο Χάρυ Βδέλλας και ο Ροκ Νταμάρης, αλλά δεν περιορίστηκε εκεί. Μέσα σε λίγα χρόνια δημιούργησε δεκάδες δικούς του χαρακτήρες και σειρές, όπως οι Smalto & Jonny (στα ελληνικά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις DocMZ Publishing). Στην Τεχνόπολη θα εμφανιστεί την Παρασκευή 16 Μαΐου στις 17:15, για ένα Q&A στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ». Την επόμενη μέρα θα λάβει μέρος σε ένα workshop με τίτλο «Το δίδυμο στα χιουμοριστικά comics» (17:00, Innovathens). Sylvain Vallée Σκίτσο του Sylvain Vallée Οι εκδόσεις Μικρός Ήρως έχουν την τιμή να φιλοξενήσουν στη χώρα μας, μαζί με το Comicdom CΟΝ Athens 2025, τον σπουδαίο Γάλλο δημιουργό Sylvain Vallée, γνωστό για τα graphic novels «Ταναναρίβη» και «Habemus Bastard». Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη-εκπρόσωπο της «καθαρής γραμμής» της γαλλοβελγικής σκηνής – στα χνάρια των Uderzo, Greg, Hermann – με μια πλούσια βιβλιογραφία που υμνεί το κοινό των comics διεθνώς. Οι Έλληνες φαν του θα έχουν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν από κοντά στο Innovathens, το Σάββατο 17 Μαΐου στις 15:50, σε μια συζήτηση μαζί με τους επιμελητές των εκδόσεων Ίωνα Αγγελή και Γιώργο Ζωιτά. Simon Bisley Σκίτσο του Simon Bisley Περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του στα «ABC Warriors», «Lobo», «Sláine», «Heavy Metal» και «Hellblazer», ο Simon Bisley έχει ξεχωρίσει για το ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ του που επηρεάστηκε έντονα από τον Frank Frazetta και βρήκε έμπνευση στα εξώφυλλα και τα γκράφιτι των ροκ άλμπουμ, καθώς και στην παραδοσιακή τέχνη των κόμικς. Ο Simon δεν χρησιμοποιεί τακτικά αερογράφους αλλά σπρέι αυτοκινήτου και διάφορα άλλα είδη για να πετύχει το εκπληκτικό του αποτέλεσμα. Ο μεγάλος Βρετανός καλλιτέχνης θα βρεθεί στο Comicdom Con Athens την Κυριακή 18 Μαΐου (15:00, Innovathens) και με αφορμή την επετειακή έκδοση στα ελληνικά του «Σλέιν: Ο Κερασφόρος Θεός» από τη Jemma Press θα μιλήσει για έναν από τους δημοφιλέστερους χαρακτήρες του αλλά και για το σύνολο της πλούσιας καριέρας του, απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού. Και το σχετικό link...

Μιλήσαμε με τον Γιάννη Ιατρού, ιδρυτή της DocMZ Publishing, που ήδη κυκλοφορεί τα πρώτα της βιβλία. Ο Γιάννης Ιατρού τονίζει ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα ιταλικά κόμικς που δεν έχουν μεταφραστεί. Ο Γιάννης Ιατρού πήρε στα χέρια του το πρώτο κόμικς – ένα τεύχος με ιστορίες του Ντόναλντ – όταν ήταν μόλις τριών ετών. Το δώρο των γονιών του ήταν άκρως καθοριστικό για την πορεία του. Στα χρόνια που ακολούθησαν τα έκρυβε μέσα στα σχολικά βιβλία, ενώ η μεγάλη επανάσταση του ίντερνετ γιγάντωσε την αγάπη του για τα κόμικς, καθώς πλέον μπορούσε να έρχεται σε επαφή με υλικό και πληροφορίες από όλο τον κόσμο. Στην περίοδο της εφηβείας ακόμη, θέλησε να αναζητήσει επικοινωνία με τους καλλιτέχνες που θαύμαζε. Η πρώτη με την οποία μίλησε ήταν η γνωστή Ιταλίδα σχεδιάστρια Σίλβια Τζίκε. Όπως περιγράφει: «Τότε δεν είχα ακόμη ξεκινήσει να μαθαίνω ιταλικά κι έτσι αποφάσισα να της στείλω μέιλ με τη βοήθεια του google translate. Της έγραφα μεταξύ άλλων ότι είμαι μεγάλος θαυμαστής της. Επειδή όμως το google translate τότε δεν ήταν τόσο εκπαιδευμένο όσο σήμερα, έγραψα στα αγγλικά το μήνυμα ώστε η πλατφόρμα να το μεταφράσει στα ιταλικά. Είχα γράψει λοιπόν “I am a big fan of yours” και το google translate αντί για “θαυμαστής” μετέφρασε τη λέξη ως “ανεμιστήρας”. Έτσι η Τζίκε έλαβε ένα μήνυμα που έλεγε “Είμαι μεγάλος ανεμιστήρας σου”». Αυτό βέβαια δεν την απέτρεψε από το να απαντήσει και να του λύσει όλες τις απορίες. Τα πρώτα βήματα Με τον καιρό άρχισε να γράφει στο σάιτ του Comicdom και στη συνέχει στο «Καρέ καρέ» – το έντυπο για τα κόμικς της «ΕφΣυν» –, ενώ το 2015 εντάχθηκε στην οργανωτική ομάδα ενός από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ κόμικς στην Ελλάδα, του AthensCon. Κάποια στιγμή, έπειτα από τις σπουδές του στη Νομική, κατάλαβε πως δεν του ταίριαζε να ασχοληθεί με το γράμμα του νόμου κι έτσι στράφηκε ολοκληρωτικά στα κόμικς. Πάντα στο μυαλό του υπήρχε η ιδέα να κάνει παράλληλα κάτι δικό του. Έτσι προέκυψε ο εκδοτικός οίκος DocMZ Publishing, ο οποίος έκανε την πρώτη του εμφάνιση τον περασμένο Δεκέμβριο με το κόμικς «¡Infierno!» που έγραψε ο Τίτο Φαράτσι και σχεδίασε η Σίλβια Τζίκε. Το πρώτο βιβλίο ήταν «βουβό», δηλαδή χωρίς διαλόγους και λεζάντες, κάτι που διευκόλυνε την έκδοση καθώς, όπως εξηγεί, η μετάφραση και η γραφιστική επιμέλειά της είναι διαδικασίες χρονοβόρες και απαιτητικές. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο νέος εκδότης: «Επιλέγοντας τίτλους που μου αρέσουν και δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμη στα ελληνικά, φιλοδοξώ τα βιβλία κόμικς – και όχι μόνο – που θα κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα από την DocMZ Publishing να σταθούν η αφορμή για έναν δημιουργικό και παραγωγικό καλλιτεχνικό διάλογο. Άλλωστε, οι πρώτοι καλλιτέχνες που έχουν επιλεγεί για να συστηθούν εκ νέου στο ελληνικό κοινό μόνο άγνωστοι δεν είναι». Εξηγεί ότι η πρώτη περίοδος θα είναι αφιερωμένη στο ιταλικό χιουμοριστικό κόμικς μέσα από τα μάτια καλλιτεχνών που έγιναν διάσημοι φιλοτεχνώντας ιστορίες με τους ήρωες του Ντίσνεϊ στη χώρα τους. Τονίζει πως έχει υπόψη του πάρα πολλά αξιόλογα ιταλικά κόμικς τα οποία δεν έχουν μεταφραστεί και ούτε φαίνεται να υπάρχει η πρόθεση ή και η γνώση από Έλληνες εκδότες να τα βγάλουν. Τα βιβλία που ακολουθούν Η επόμενη έκδοση, «Σμάλτο & Τζόννυ», που υπογράφουν δύο μεγαθήρια των ιταλικών κόμικς, ο Τζόρτζιο Πετσίν και ο Τζόρτζιο Καβατσάνο, θα παρουσιαστεί στο φετινό Comicdom CON Athens. Εκεί θα βρίσκεται και ο διάσημος κυρίως για την δουλειά του με ήρωες του Ντίσνεϊ, Καβατσάνο, ο οποίος μαθήτευσε πλάι στον θρυλικό Βενετό καλλιτέχνη Ρομάνο Σκάρπα και σύντομα έγινε σημείο αναφοράς για τους ομότεχνούς του. Από την DοcMZ Publishing κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο «Όλυμπος Α.Ε.», σε σχέδιο Σίλβια Τζίκε και σενάριο Βιντσέντζο Τσεράμι (γνωστός και για την ιδιότητά του ως σεναριογράφου των ταινιών του Ρομπέτο Μπενίνι, μεταξύ των οποίων το «Η ζωή είναι ωραία»). Πρόκειται για μια χιουμοριστική ιστορία με σημείο αναφοράς την ελληνική μυθολογία. Έπεται «Η προφητεία του Αρμαντίλλο» του Zerocalcare, κορυφαίου σύγχρονου Ιταλού δημιουργού κόμικς, ο οποίος υπογράφει δύο σειρές κινουμένων σχεδίων στο Netflix. Το φεστιβάλ της Αθήνας Το διεθνές φεστιβάλ της Αθήνας Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει 16-18/5 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100). Οι επισκέπτες θα συναντήσουν περισσότερους από 180 καλλιτέχνες, πάνω από 40 εκδοτικές και διεθνείς προσκεκλημένους, ενώ έχουν προγραμματιστεί ειδικές προβολές animation και ντοκιμαντέρ, παιδικό πρόγραμμα και τελετή απονομής των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς. Τιμώμενος δημιουργός της 19ης διοργάνωσης είναι ο πολυβραβευμένος Θανάσης Πέτρου. Ξεχωριστή θέση έχουν ο διαγωνισμός Comicdom Cosplay, που φέτος θα μεταδοθεί ζωντανά από τη γιγαντοοθόνη του Solar Cinema, αλλά και το Sketch Event για τα 90 χρόνια της DC Comics. Και το σχετικό link...

Το κόμικ “Σμάλτο & Τζόννυ”, ένα κωμικό “διαμάντι” της ένατης Τέχνης θα διατεθεί επισήμως από αύριο έως την Κυριακή στο Comicdom Con Athens στην Τεχνόπολη, στο περίπτερο της DocMZ Publishing. Πώς θα γνωρίστετε από κοντά τον σχεδιαστή του, Giorgio Cavazzano. Η εκδοτική DocMZ Publishing του Γιάννη Ιατρού “ξαναχτυπά” επιλέγοντας ένα ακόμα κλασικό αριστούργημα από την ιταλική σκηνή των κόμικς, προϊόν της συνεργασίας ενός καλλιτεχνικού διδύμου γνωστού κυρίως από το έργο τους με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϋ, που εξερευνά ωστόσο τις πιο προσωπικές πτυχές της δημιουργίας τους. Ο λόγος για το “Σμάλτο & Τζόννυ” των Giorgio Pezzin και Giorgio Cavazzano που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά σε μία χορταστική, συλλεκτική έκδοση. Pezzin και Cavazzano δημιούργησαν το κωμικό αυτό “διαμάντι” της ένατης Τέχνης για το περιοδικό “Il Mago” το 1976-77, και τώρα, μετά από πάνω από 50 χρόνια, επιστρέφει στη νέα ελληνική πολυτελή έκδοση. Στο “Σμάλτο & Τζόννυ” οι δύο Ιταλοί δημιουργοί πλάθουν ένα ανεκδιήγητο δίδυμο ξεπεσμένων μισθοφόρων χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό, αφήνοντας την αχαλίνωτη ευρηματικότητά τους να οργιάσει δίχως προηγούμενο. Στις ιστορίες τους γινόμαστε μάρτυρες ενός καταιγισμού σουρεαλιστικών, εξωφρενικών καταστάσεων, απότοκο της έντονα πειραματικής διάθεσης των νεαρών συνεργατών και της αυθεντικότητας που τους διακρίνει ήδη από τα πρώτα τους βήματα. Το παζλ συμπληρώνουν δύο εξίσου αιρετικές ιστορίες που σχεδίασε ο Cavazzano, σε κείμενα των Alfredo Castelli και Rudy Salvagnini, αναδεικνύοντας μία αθέατη πλευρά του Βενετού «μαέστρου» των ιταλικών κόμικς. Τοποθετώντας δύο ανεκδιήγητους αντιήρωες σε πρωταγωνιστικό ρόλο, Pezzin και Cavazzano είχαν την ευκαιρία να αποτυπώσουν στις ιστορίες τους σκηνές κωμικά υπερβολικής βίας και περίτεχνους διαλόγους, συχνά στο όριο της λεκτικής ακροβασίας. Και οι δύο συμφωνούν ότι σήμερα δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο. Το “Σμάλτο και Τζόννυ” δεν είναι απλώς ένα κόμικ για δύο κακοποιούς: Είναι μια σάτιρα για την κοινωνία, την εξουσία και την ανθρώπινη φύση. Οι χαρακτήρες, παρά τις αδυναμίες τους, κερδίζουν τη συμπάθεια του αναγνώστη με την ειλικρίνεια και την αφέλειά τους. Με έναν τρόπο, οι πρωταγωνιστές είναι ταυτόχρονα και οι «κακοί» της ίδιας της ιστορίας τους. Το κόμικ αποτελεί ένα προϊόν πειραματισμού και νεανικού αυθορμητισμού – κυρίως όμως, ένα έργο με τον αφιλτράριστο χαβαλέ και την πλάκα που έσπαγαν οι δημιουργοί τους, καθώς συμπλήρωναν την μία κωμική λεπτομέρεια μετά την άλλη. Γνωρίστε τους δημιουργούς Ο Giorgio Cavazzano, μαζί με τον συνεργάτη του, δημοσιογράφο και συγγραφέα Francesco Verni, θα είναι επίσημοι διεθνείς καλεσμένοι της DocMZ Publishing σε συνεργασία με το Comicdom Con Athens 2025! Από αύριο, Παρασκευή (16/05) μέχρι την Κυριακή (18/05), ο Ιταλός καλλιτέχνης θα βρίσκεται στο περίπτερο των εκδόσεων DocMZ Publishing, στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, όπου θα υπογράφει το “Σμάλτο & Τζόννυ” και τα υπόλοιπα έργα του. Αμφότεροι θα λάβουν μέρος στο πρόγραμμα του φεστιβάλ, συμμετέχοντας σε ομιλίες, καλλιτεχνικά εργαστήρια, ενώ ο Verni θα είναι ένας από τους ειδικούς της Agora, ενός θεσμού που εισήγαγε το Comicdom Con Athens για την προώθηση και την εξωστρέφεια των ελληνικών κόμικς στο εξωτερικό. Τα ραντεβού για portfolio reviews θα είναι καθημερινά 11:00 – 14:00. Ο Βέρνι επίσης θα συμμετάσχει την Κυριακή 18:30 – 19:30 σε διεθνές panel, όπου θα μιλήσει για τα trends και τις προκλήσεις στη βιομηχανία των κόμικς στην Ιταλία. Το πρόγραμμα του Giorgio Cavazzano: Παρασκευή 17:15 – 18:45 στο Αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ Σάββατο 17:00 – 17:50 στο Innovathens καλλιτεχνικό εργαστήρι (workshop) «Το δίδυμο στα χιουμοριστικά κόμικς» Κυριακή 19:45 – 20:45 στο Innovathens panel Χάρτινοι ήχοι: ονοματοποιίες και μεταφραστικές προκλήσεις με τη συμμετοχή του Αποστόλη Ιωάννου, σχεδιαστή κόμικς που επιμελήθηκε την προσαρμογή των ονοματοποιιών στα ελληνικά και του Βασίλη Μπαμπούρη, μεταφραστή κόμικς. Υπογραφές / Signing sessions: Παρασκευή 19:15 – 20:00 Σάββατο 12:15 – 13:00 Κυριακή 12:15 – 13:00 Μετά το πέρας του φεστιβάλ, θα έχετε μία ακόμα ευκαιρία να γνωρίσετε τον Cavazzano την ερχόμενη Δευτέρα 19/5/2025 στο βιβλιοπωλείο-καφέ «Κομπραί» στα Εξάρχεια. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 19:00 και θα ακολουθήσει συζήτηση σε χαλαρό κλίμα. Το δυναμικό ντουέτο Giorgio Cavazzano Ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς δημιουργούς κόμικς, διάσημος κυρίως για την δουλειά του με ήρωες του Ντίσνεϋ. Μαθήτευσε πλάι στον θρυλικό Βενετό καλλιτέχνη Ρομάνο Σκάρπα και σύντομα έγινε σημείο αναφοράς για τους ομότεχνούς του, επηρεάζοντας καθοριστικά τις επόμενες γενιές με την σύγχρονη και πειραματική αισθητική του. Στη διάρκεια της καριέρας του δημιούργησε δεκάδες δικούς του χαρακτήρες και σειρές για την ιταλική και τη γαλλική αγορά, όπως οι Oscar & Tango, Walkie & Talkie, Smalto & Jonny, Altai & Jonson, Silas Finn, Capitan Rogers, Timothée Titan, ενώ υπήρξε ο πρώτος Ιταλός καλλιτέχνης που σχεδίασε ιστορία του Σπάιντερ-Μαν για την Marvel (Το Μυστικό Του Κρυστάλλου, Εκδόσεις Μικρός Ήρως). Στην Ελλάδα, εκτός από το αχανές ντισνεϋκό έργο του, με αιχμή του δόρατος τις διάσημες παρωδίες κινηματογραφικών ταινιών με τους ήρωες του Ντίσνεϋ (Καζαμπλάνκα, Λα Στράντα κ.ά. / ΚΟΜΙΞ, Εκδόσεις Νέα Ακτίνα), έχουν κυκλοφορήσει συμμετοχές του σε ανθολογίες αφιερωμένες σε χαρακτήρες όπως ο Αστερίξ (Ο Σχεδιαστής Του Asterix Του Γαλάτη Uderzo Σκιαγραφημένος Από Τους Φίλους Του, Μαμούθ Κόμιξ) και ο Ντιαμπολίκ (Με Το Βλέμμα Των Άλλων, Jemma Press). Giorgio Pezzin Αν και μηχανικός στο επάγγελμα, ως συγγραφέας συνέβαλε καθοριστικά στην ανανέωση των ιταλικών κόμικς, σε επίπεδο αφήγησης και σεναρίου. Η συνεργασία του με τον Τζόρτζιο Καβατσάνο την δεκαετία του ’70 άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στα κόμικς της περιόδου, τόσο με τους ήρωες του Ντίσνεϋ όσο και με πρωτότυπους ήρωες όπως οι Walkie & Talkie, Oscar & Tango, Smalto & Jonny, Capitan Rogers, σηματοδοτώντας την πιο παραγωγική περίοδο των δύο δημιουργών. Με τον Μάσιμο Ντε Βίτα δημιούργησαν τις σειρές Η Εποποιΐα του Νέου Κόσμου, Οι Κυρίαρχοι του Γαλαξία και Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ για το Topolino, ενώ με τον Μπρούνο Μαράφα τη σειρά Uomo bianco. Μεταξύ άλλων, έχει γράψει σενάρια για ήρωες όπως ο Ρίνγκο και ο Ζαγκόρ, για τη σειρά Winx Club, αλλά και πολλά βιβλία. Η σύζυγός του, η συγγραφέας Μανουέλα Μαρινάτο, συχνά συνυπογράφει τα έργα του. Στην Ελλάδα, αμέτρητες ιστορίες με τους ήρωες του Ντίσνεϋ που έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Μίκυ Μάους, Ντόναλντ, ΚΟΜΙΞ, Αλμανάκο, Κλασικά, Μεγάλο Μίκυ, Μεγάλα Σήριαλ κ.ά. (Εκδόσεις Νέα Ακτίνα, Καθημερινές Εκδόσεις), ενώ ακόμα ιστορίες που έγραψε με τη σύζυγό του κυκλοφόρησαν στα περιοδικά Winx Club των εκδόσεων Modern Times και Anubis. Και το σχετικό link...

Η ζωή και τα πάθη του δικού μας ανθρώπου, Θανάση Βέγγου, σε μια αποκαλυπτική βιογραφία με τίτλο: “ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου”! Όταν ο Θανάσης Πέτρου – o εικονογράφος που του ζητήθηκε να σχεδιάσει ένα πιστό πορτρέτο του Θανάση Βέγγου – δυσκολεύεται να «πιάσει» την ουσία του δημοφιλούς ηθοποιού, αυτός “ζωντανεύει” πάνω στο σχεδιαστήριο και διηγείται στον εικονογράφο τη ζωή του – Θανάσης προς Θανάση. Από το Φάληρο της Κατοχής στη Μακρόνησο, όπου η γνωριμία με τον Κούνδουρο τον έβαλε στον κόσμο του κινηματογράφου, ξετυλίγεται μια συναρπαστική διαδρομή που συντρόφευσε γενιές Ελλήνων. Μια διαδρομή διάσπαρτη από θριάμβους και καταστροφές, επιτεύγματα και λάθη, δάκρυα χαράς και πόνου. Η «γαλέρα της ζωής του». Ο σπουδαίος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου του 2011, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό, αλλά και μία κληρονομιά που παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα. “ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου” – Ο καλός μας άνθρωπος Με το graphic novel ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου, οι βραβευμένοι δημιουργοί κόμικς Σπύρος Δερβενιώτης (Shark Nation, Μάνα Ρέιβερ) και ο Θανάσης Πέτρου (Γρα-Γρου, Γιαννούλης Χαλεπάς), επιχειρούν να αποτυπώσουν τη ζωή και το έργο του εμβληματικού καλλιτέχνη και ανθρώπου, Θανάση Βέγγου (1927-2011). Με εισαγωγή από τον Φοίβο Δεληβοριά, επίμετρο από τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Σολδάτο, αλλά και μια επτασέλιδη αποτύπωση ολόκληρης της εργογραφίας του, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με έναν καλλιτέχνη-σύμβολο, αναπολώντας τα βιώματα, τις σκέψεις και τη φιλοσοφία του. Θα μας θυμίσει τον άνθρωπο που ανέλαβε τον ρόλο του πολυτεχνίτη και του ερημοσπίτη, του τρελού του λούνα παρκ, του φαλακρού πράκτωρος, του ατσίδα, έναν Βέγγο για όλες τις δουλειές, πάντα με ψυχή βαθιά. Το έργο του Θανάση Βέγγου δεν μπόρεσε και ποτέ δεν θα μπορέσει να μπει σε καλούπια ή να νοηματοδοθεί υπό το πρίσμα του ρεαλισμού. Θα ανήκει πάντα στο φάσμα του υπερρεαλισμού και του ανορθόδοξου. Θα βρίσκεται πάντα υπό το Βλέμμα του Οδυσσέα και θα αναφωνεί: «Μωρή φύση; Μόνη σου είσαι, μόνος είμαι κι εγώ. Πάρε ένα μπισκότο!». Όταν όλοι του έλεγαν πως «δεν είσαι σαν εμάς. Και δεν θα γίνεις ποτέ σαν εμάς!», εκείνος διάλεξε τον δύσβατο δρόμο της ανέλιξης και της αναγνώρισης. «Ονειρέψου σαν παιδί, ζήσε σαν τρελός, αγάπα σαν άνθρωπος, μικρός ο κόσμος και εμείς περαστικοί» έλεγε, και με αυτό το graphic novel καλεί και εμάς να επιβιβαστούμε στο μεγάλο ταξίδι της ζωής του. Για τον Θανάση Βέγγο έχουν πει: – «Ο Βέγγος είναι ένας ήρωας του λαού. Είναι αυτός που κουβαλάει την αγωνία μας και την ελπίδα μας.» – Μάνος Χατζιδάκις – «Ο Θανάσης ήταν μοναδικός. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν. Ήταν ο μόνος που μπορούσε να τρέχει έτσι και να γελάμε όλοι, ενώ αυτός πονούσε.» – Ντίνος Κατσουρίδης – «Ανήκε σε μια γενιά κινηματογραφικής βιοτεχνίας που έκανε τη μιζέρια τέχνη.» – Kώστας Γεωργουσόπουλος – «Kουβαλά τις μνήμες του Mικρασιάτη, του ανθρώπου του εμφυλίου και της εξορίας.» – Παντελής Βούλγαρης Σενάριο: Σπύρος Δερβενιώτης | Σχέδιο: Θανάσης Πέτρου Σελίδες: 124 | Σχήμα: 21x28 εκ. | Χρώμα: Έγχρωμο Το Graphic Novel “ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου” θα κυκλοφορήσει επίσημα από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως στις 20 Μαΐου, ενώ θα είναι διαθέσιμο στο περίπτερο των εκδόσεων στο πλαίσιο του Comicdom Con Athens που θα πραγματοποιηθεί 16 – 18 Μαΐου, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Παρουσίαση “ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου” στην Τεχνόπολη Μια εκδήλωση για το συγκλονιστικό έργο – φόρος τιμής ενός εκ των σημαντικότερων φιγούρων του ελληνικού κινηματογράφου! Την Κυριακή 18 Μαΐου, οι εκδόσεις Μικρός Ήρως διοργανώνουν την πρώτη παρουσίαση της νέας τους κυκλοφορίας, ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου. Μια εκδήλωση που θα φέρει το αναγνωστικό κοινό σε επαφή τόσο τους δημιουργούς του graphic novel, Σπύρο Δερβενιώτη και Θανάση Πέτρου. Ακόμα, θα παρευρεθεί και ο ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς, συμπρωταγωνιστής και φίλος του Θανάση Βέγγου, αλλά και ο Στάθης Καμβασινός, εκπρόσωπος της Finos Film, της εταιρείας που έχει κάνει τη διανομή σε μια σειρά ταινιών του. Τον συντονισμό θα αναλάβει ο εκδότης, Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κόμικς Comicdom Con Athens 2025, την Κυριακή 18 Μαΐου στις 13:45, στο αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ, στη Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Μη χάσετε την ευκαιρία να έρθετε σε επαφή με το συγκλονιστικό graphic novel για τη ζωή και τα πάθη του Θανάση Βέγγου, πριν την ευρεία κυκλοφορία του! Info: Κυριακή 18 Μαΐου 2025, 13:45, στο Αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων – Ομιλητές: Σπύρος Δερβενιώτης (δημιουργός κόμικς), Στάθης Καμβασινός (Finos Film), Θανάσης Πέτρου (δημιουργός κόμικς), Δημήτρης Πιατάς (ηθοποιός). “Λείπει” από το 2011, αλλά συνεχίζει να σκορπά λίγη από τη μαγεία του με κάθε αφορμή Με αφορμή τα 14 χρόνια από τον θάνατό του, η Finos Film τίμησε τη μνήμη του με ένα βίντεο στα social media, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά πως «σήμερα θυμόμαστε τον πιο «καλό άνθρωπο» του ελληνικού σινεμά». «Σήμερα θυμόμαστε τον πιο «καλό άνθρωπο» του ελληνικού σινεμά μέσα από τις ταινίες «Ένας Ξένοιαστος Παλαβιάρης», «Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας», «Διακοπές στο Βιετνάμ», «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση», «Ο Ηλίας του 16ου» και «Ο Τσαρλατάνος». Και το σχετικό link...

Για τρεις ημέρες, από τις 16 έως τις 18 Μαΐου, η Τεχνόπολη γίνεται ο απόλυτος προορισμός για τους φαν των comics με το μακροβιότερο και πιο δημοφιλές φεστιβάλ του είδους στην Αθήνα. Σαν κάποια από τις απίθανες περιπέτειες που αφηγείται ο κόσμος των κόμικ μοιάζει το success story του Comicdon CON Athens: η ιστορία του άρχισε τελείως ταπεινά, από μια παρέα συμφοιτητών που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έφτιαξε ένα ενημερωτικό φανζίν και λίγο αργότερα έστησε τις πρώτες διοργανώσεις στα πρότυπα αντίστοιχων διεθνών conventions, ώσπου χρόνο με τον χρόνο το φεστιβάλ εδραιώθηκε, μεγάλωσε και πλέον αποτελεί τη μακροβιότερη και πιο δημοφιλή διοργάνωση του είδους – ένα σημείο αναφοράς για τα κόμικς στην Ελλάδα. Μάλιστα, η διαρκής ανάγκη διερεύνησης νέων χώρων για το φεστιβάλ λόγω αθρόας προσέλευσης του κόσμου έχει οδηγήσει το Comicdom στην ίσως πιο ιδανική τοποθεσία για μία διοργάνωση με τέτοια ποικιλία και μέγεθος – τους χώρους της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων. Κάτω απ’ την υψικάμινο του βιομηχανικού μνημείου δίνει και αυτή τη χρονιά ραντεβού το μεγάλο διεθνές φεστιβάλ, όπως πάντα με ελεύθερη είσοδο και δεκάδες λόγους για επίσκεψη προς όσους αγαπούν τη φαντασία, τις ιστορίες σε χαρτί και την ποπ κουλτούρα. Σαν μια μεγάλη γιορτή που χωράει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους, φρέσκους και παλιούς στο «άθλημα», λάτρεις των manga, των υπερηρώων, των graphic novels και κάθε άλλου είδους που περιλαμβάνεται στον θαυμαστό κόσμο της ένατης τέχνης. Έπειτα από κοντά μια εικοσαετία παρουσίας, είναι γνωστό πως το Comicdom είναι το σημείο που ικανοποιεί κάθε σχετική ανάγκη: από το να βρεις μια συλλεκτική έκδοση ή νέα τεύχη, μέχρι αφιερώματα στους θρύλους του είδους, συναντήσεις με διάσημους και βραβευμένους artists από το εξωτερικό, δημιουργικά εργαστήρια, προβολές, εκθέσεις και βέβαια μαγικά cosplays που «κονταροχτυπιούνται» στη σκηνή για να αναπαραστήσουν τον αγαπημένο τους ήρωα με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια. Όπως πάντα, αμέτρητο κόσμο (μεταμφιεσμένο και μη) αναμένεται να συγκεντρώσουν οι πάγκοι του artists alley – εκεί όπου περίπου 180 καλλιτέχνες της ελληνικής κοινότητας θα έχουν συγκεντρώσει τις δουλειές τους, ανάμεσα στις οποίες και απίστευτα φανζίν τα οποία ουσιαστικά μόνο στο φεστιβάλ έχει ένας αναγνώστης την ευκαιρία να δει από κοντά και να ξεφυλλίσει (σημαντική είδηση: ανταποκρινόμενο στις ανάγκες προστασίας για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών από την επέλαση της ΤΝ στο είδος, το Comicdom έθεσε φέτος κανονιστικό πλαίσιο για τους συμμετέχοντες, απαγορεύοντας AI έργα). Κατά τα άλλα, υπάρχει και μία σειρά από highlights στο τριήμερο πρόγραμμα του φεστιβάλ. 90 Χρόνια DC Comics Ο παρανοϊκός Joker ή ο ανήθικος Lex Luthor; Η μάχη του Superman με Doomsday ή τον Darkseid; Με ένα δίπτυχο χορταστικό αφιέρωμα που περιλαμβάνει αφενός μία διεθνή έκθεση από το εμβληματικό Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο και αφετέρου επιλογές από Έλληνες εικονογράφους, το Comicdom τιμά τη μεγάλη παράδοση της DC Comics. Noir et Blanc Η έκθεση του φετινού φεστιβάλ έθεσε ένα ιντριγκαδόρικο challenge – κάθε συμμετέχοντας σεναριογράφος έγραψε πρώτα την ιστορία και έπειτα ένας εικονογράφος της επιλογής του κλήθηκε να δώσει μορφή στην ιστορία, με μόνο περιορισμό το ασπρόμαυρο. Το αποτέλεσμα αποκαλύπτεται στους επισκέπτες του Comicdom, δια χειρός μερικών πολύ αξιόλογων φωνών της ελληνικής παραγωγής. Διαγωνισμός Cosplay Είναι γνωστός ο χαμός ο οποίος γίνεται κάθε χρονιά για την ώρα που στη σκηνή εμφανίζονται οι διαγωνιζόμενοι μεταμορφωμένοι στους αγαπημένους τους χαρακτήρες, όμως φέτος ο πυρετός αναμένεται ακόμη πιο υψηλός, λόγω μίας (2ης) σημαντικής είδησης: ο νικητής του φετινού διαγωνισμού θα συνεχίσει το ταξίδι του στη Γαλλία για το πανευρωπαϊκό Europa Cosplay Cup, μετά τη συνεργασία που εγκαινιάζει φέτος το Comicdom CON Athens. Πρώτη προβολή για το ντοκιμαντέρ Mike Mignola: Drawing Monsters Ένα μοναδικό στυλ, ένας μοναδικός άνθρωπος. Ο Αμερικανός δημιουργός που δημιούργησε το HellBoy αποκαλύπτεται εις βάθος, τόσο σε επίπεδο προσωπικής ζωής όσο και καριέρας, μέσα από το ντοκιμαντέρ σκηνοθεσίας των Kevin Konrad Hanna και Jim Demonakos που οι επισκέπτες του Comicdom θα απολαύσουν στην πρώτη προβολή του στην Ελλάδα. Σταρ από το εξωτερικό Από τους διεθνείς καλεσμένους του φεστιβάλ ξεχωρίζουν τρεις «υπογραφές» που οι επισκέπτες θα γνωρίσουν μέσα από Q&As αλλά και workshops: Είναι ο βετεράνος Giorgio Cavazzano, ένας απ’ τους σημαντικότερους Ιταλούς δημιουργούς που δούλεψε με τους ήρωες του Disney, είναι ο βραβευμένος στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ Sylvain Vallée από τη Γαλλία, είναι και ο Simon Bisley, διάσημος για τη δουλειά του στα ABC Warriors, Lobo, Sláine, Heavy Metal και Hellblazer. Εννοείται ότι δεν εξαντλείται τόσο εύκολα το πρόγραμμα ενός φεστιβάλ που μας έχει συνηθίσει στην πληθωρικότητα. Στους πολλούς χώρους του πρώην βιομηχανικού ακίνητου, οι επισκέπτες έχουν να ανακαλύψουν επίσης την καθιερωμένη έκθεση του τιμώμενου καλλιτέχνη της χρονιάς (φέτος, τιμάται ο Θανάσης Πέτρου, πολυβραβευμένος δημιουργός και καθηγητής comics με είκοσι χρόνια πορείας), προβολές ταινιών μικρού μήκους σε συνεργασία με το Animasyros, θεματικές συζητήσεις και πολλά ακόμη. Αλλά, καλύτερα να αφήσουμε τα υπόλοιπα σαν έκπληξη, έτσι για το σασπένς. Ραντεβού στην Τεχνόπολη, από 16 μέχρι 18 Μαΐου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ. Και το σχετικό link...

Στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, από τις 16 μέχρι και τις 18 Μαΐου, θα φιλοξενηθεί η 19η διοργάνωση του καθιερωμένου διεθνούς φεστιβάλ κόμικς της πρωτεύουσας. Σιλβάν Βαλέ, «Ταναναρίβη» Με ένα πλούσιο πρόγραμμα που ανταγωνίζεται επάξια αυτό των διεθνών «ανταγωνιστών» του, το μακροβιότερο φεστιβάλ κόμικς των Αθηνών επιστρέφει με αέρα στα πανιά του. Φέτος, οι επισκέπτες του Comicdom Con Athens θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα τριήμερο γεμάτο εκδηλώσεις, όπως ομιλίες, συζητήσεις, καλλιτεχνικά εργαστήρια, προβολές, διαγωνισμούς, και φυσικά να συναντήσουν ένα σημαντικό κομμάτι της εγχώριας – αλλά και αντιπροσωπευτικό μέρος της διεθνούς – σκηνής κόμικς, τόσο διά ζώσης όσο και μέσα από τις ενδιαφέρουσες εκθέσεις που φιλοξενεί. Ας τα πιάσουμε αντίστροφα. Εκθέσεις Η διεθνής έκθεση για τα «90 Χρόνια DC Comics», σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο, παρουσιάζει σπάνιες πρωτότυπες σελίδες και αναπαραγωγές από τη συλλογή του μουσείου με έργα κορυφαίων δημιουργών, όπως οι Arthur Adams, Neal Adams, Dave Gibbons, Jack Kirby μεταξύ άλλων, συμπληρώνεται έξυπνα από την ελληνική έκθεση «90 Χρόνια DC – Οι Στιγμές Που Αγαπήσαμε», στην οποία 21 Έλληνες καλλιτέχνες επιλέγουν την αγαπημένη στιγμή τους από το εκδοτικό σύμπαν της DC και των imprint τους, παρουσιάζοντας τη δική τους εκδοχή. Έκθεση «90 Χρόνια DC Comics»: Η πρώτη σελίδα του Batman που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 1939 Ακόμα, η ελληνική έκθεση «Noir Et Blanc» σε επιμέλεια Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και Μέλανδρου Γκανά φέρνει στο προσκήνιο τους Έλληνες σεναριογράφους κόμικς, δίνοντάς τους τον πρώτο λόγο σε μια έκθεση με αποκλειστικά ασπρόμαυρα έργα από εικονογράφους της επιλογής τους. Τιμώμενος καλλιτέχνης Την αφίσα του φεστιβάλ σχεδίασε ο τιμώμενος καλλιτέχνης, Θανάσης Πέτρου. Ακόμα, μια έκθεση θα είναι αφιερωμένη στον τιμώμενο καλλιτέχνη του φεστιβάλ, που αυτή τη χρονιά είναι ο Θανάσης Πέτρου, ο βραβευμένος δημιουργός κόμικς που έχει υπογράψει την τελευταία εικοσαετία ορισμένα από τα σημαντικότερα ελληνικά κόμικς, με έμφαση στις λογοτεχνικές μεταφορές και την ελληνική ιστορία. Περισσότερα από 40 πρωτότυπα έργα του δημιουργού θα εκτίθενται για το κοινό. Διεθνείς προσκεκλημένοι Καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα, οι φετινοί διεθνείς καλεσμένοι της διοργάνωσης ανήκουν σε διαφορετικές σχολές – και χώρες. Ο βετεράνος Giorgio Cavazzano είναι ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς κόμικς, γνωστός κυρίως για τη δουλειά του με ήρωες του Disney, επισκέπτεται ξανά την Ελλάδα, αυτή τη φορά με αφορμή την έκδοση «Σμάλτο & Τζόννυ» των εκδόσεων DocMZ Publishing. Giorgio Cavazzano Σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, ο βραβευμένος στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ Σιλβάν Βαλέ θα υπογράφει αντίτυπα των άλμπουμ του «Ταναναρίβη» και «Habemus Bastard», ενώ ο Σίμον Μπίσλεϊ έρχεται σε συνεργασία με τις εκδόσεις Jemma Press με αφορμή την πρεμιέρα της νέας έκδοσης του «Sláine: Ο Κερασφόρος Θεός». Καλεσμένοι επίσης η Φινλανδή εικονογράφος, εικαστικός και δημιουργός κόμικς Τέρι Εκεμπόμ, η Αμερικανίδα εικονογράφος, εικαστικός και δημιουργός κόμικς Σάνον Κ. Γκάριτι και ο Αιγύπτιος εικονογράφος 8bitfaz. Πληθώρα καλλιτεχνών και εκδηλώσεων Σχεδόν 180 δημιουργοί κόμικς και εικονογράφοι απ’ όλο το πλούσιο φάσμα της ελληνικής σκηνής κόμικς, και όχι μόνο, θα παρουσιάσουν νέες και παλιότερες δουλειές τους, ενώ περισσότερες από 50 επιχειρήσεις και εκδοτικές εταιρείες συναφείς με το αντικείμενο θα συμμετάσχουν στο φεστιβάλ, δίνοντας στον επισκέπτη μια αντιπροσωπευτική ματιά του εγχώριου γίγνεσθαι στον χώρο της 9ης Τέχνης. Το πρόγραμμα του Comicdom Con Athens 2025 συμπληρώνουν ο διαγωνισμός cosplay, προβολές, με αυτήν του ντοκιμαντέρ «Mike Mignola: Drawing Monsters» να ξεχωρίζει, εργαστήρια και θεματικές συζητήσεις, αλλά και ο θεσμός της Agora, όπου εγχώριοι καλλιτέχνες και εκδότες μπορούν να παρουσιάσουν τα έργα τους σε επαγγελματίες της βιομηχανίας των κόμικς από το εξωτερικό, αναζητώντας μια θέση σε αγορές όπως αυτές των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών με ισχυρή παράδοση στα κόμικς. Αξίζει να αναφερθεί ότι με επιμέλεια της Athens Comics Library, ένα σημαντικό μέρος του προγράμματος είναι ειδικά διαμορφωμένο για γονείς και παιδιά. Ελληνικά Βραβεία Κόμικς Στο πλαίσιο του Comicdom Con Athens, όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος θα λάβει χώρα η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς, που θα τιμήσουν τους τίτλους και τους καλλιτέχνες που ξεχώρισαν από την καλλιτεχνική παραγωγή της χρονιάς που μας πέρασε. Η Τελετή Απονομής των βραβείων θα λάβει χώρα στο τέλος της πρώτης ημέρας του φεστιβάλ, Παρασκευή 16 Μαΐου στις 21.30 στο θέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ». ℹ️ Comicdom Con Athens 2025 Πότε: 16-18 Μαΐου / 11.00-21.30 Πού: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100) Πρόγραμμα: comicdom-con.gr Είσοδος ελεύθερη Και το σχετικό link...

Τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς επιστρέφουν και φέτος σε μία μεγάλη γιορτή για τα κόμικς της χρονιάς που μας πέρασε! Η Ελληνική Ακαδημία Κόμικς, η οποία αποτελείται από ανθρώπους που δραστηριοποιούνται ποικιλοτρόπως στα ελληνικά κόμικς – και κάθε χρόνο αυξάνονται – επέλεξαν τα καλύτερα κόμικς της χρονιάς σε 11 κατηγορίες, διαμορφώνοντας τις υποψηφιότητες για τα φετινά βραβεία. Παράλληλα, όπως κάθε χρόνο το Βραβείο Κοινού θα απονεμηθεί στο κόμικς που οι αναγνώστες θα ψηφίσουν ως το καλύτερο της χρονιάς! Στο πλαίσιο του Comicdom CON Athens, θα διεξαχθεί και φέτος η τελετή για τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2025, στο τέλος της πρώτης ημέρας του φεστιβάλ, Παρασκευή 16 Μαΐου στις 21:30 στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων. Η Τελετή Απονομής συνιστά και την κορύφωση των δραστηριοτήτων της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, η οποία το τελευταίο διάστημα αναπτύσσει όλο και πιο έντονα μία πολυδιάστατη δραστηριότητα, με στόχο την προώθηση και την ανάπτυξη των ελληνικών κόμικς. Χορηγοί των φετινών Ελληνικών Βραβείων Κόμικς είναι το βιβλιοπωλείο ComicStrip και ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΟΣΔΕΛ. Την τελετή θα παρουσιάσει για ακόμη μία χρονιά ο γνωστός stand up κωμικός Δημήτρης Δούκογλου, μέλος και DM της απίθανης συντροφιάς «Μια Ζαριά & Έναν Καιρό» που μας έκανε να ξεσκονίσουμε τα ζάρια μας αναζητώντας φανταστικές περιπέτειες. Ανάμεσα στους φετινούς απονεμητές θα είναι η ιδρύτρια της VIP Brands Ivanka Hahnenberger, ο πρόεδρος του ΟΣΔΕΛ Γεωργανδρέας Ζάννος, ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης και ο μπασκετμπολίστας Δημήτρης Παπανικολάου. Οι υποψηφιότητες των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς 2025 Καλύτερος/-η Πρωτοεμφανιζόμενος/-η Καλλιτέχνης/-ιδα Του Νεκρού Αδερφού | Σενάριο/Σχέδιο: Εύα Πουλοπούλου | Εκδόσεις: Jemma Press Σπόρος #1: Φθινόπωρο | Σενάριο/Σχέδιο: Μαίρη Καλαμπαλίκα Professional Overthinker | Σενάριο/Σχέδιο: Lila Krets Δάσος από τσιμέντο | Σενάριο/Σχέδιο: Σπύρος Βάθης Το Φάντασμα | Σενάριο: Μάουρο Βανέτι, Βαγγέλης Ζήκος, Λευτέρης - BOBAN - Παπαθανάσης | Σχέδιο: Λευτέρης - BOBAN - Παπαθανάσης | Εκδόσεις: Οι Εκδόσεις του Αύριο Καλύτερη Αυτοέκδοση Δαγκάνα #1 – Όλοι Κερδίζουν| Σενάριο / Σχέδιο: Πανάγος Μπαρμπαδάκια #2 – Προστατεύοντας το μέλλον| Σενάριο / Σχέδιο: Πανάγος Οιδίπους Μαδαφάκα! | Σενάριο / Σχέδιο: Περικλής Κουλιφέτης Το Θεώρημα της Κυρίας με το Poodle | Σενάριο / Σχέδιο: Μαρλένα Παρλαβάντζα Τελετουργίες | Σενάριο / Σχέδιο: Δήμητρα Νικολαΐδη Καλύτερο Μεταφρασμένο Κόμικ Ο Πόλεμος του Λούκας | Σενάριο: Laurent Hopman | Σχέδιο: Renaud Roche | Μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου (18+) | Σενάριο / Σχέδιο: Shintaro Kago | Μετάφραση: Kasumi Mori | Εκδόσεις: Jemma Press Το Κάστρο των Ζώων #1: Μις Μπένγκαλορ | Σενάριο: Xavier Dorison | Σχέδιο: Felix Delep| Μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Camelot 3000| Σενάριο: Mike W. Barr | Σχέδιο: Brian Bolland | Μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Ταναναρίβη | Σενάριο: Mark Eacersall | Σχέδιο: Sylvain Vallee| Μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Καλύτερη Καλλιτεχνική Επιμέλεια Nobody Laughs Here Anymore | Σενάριο / Σχέδιο: AVRAM (Δημήτρης Αβραμόπουλος) / BLESSED (Μάρκος Ευλογημένος) Gérard ή, το σπαθί στην πλάτη του | Σενάριο / Σχέδιο: Στηβ Στιβακτής | Εκδόσεις: Jemma Press Του Νεκρού Αδερφού | Σενάριο / Σχέδιο: Εύα Πουλοπούλου | Εκδόσεις: Jemma Press 1936 Ετοιμόρροπη Δημοκρατία | Σενάριο / Σχέδιο: Θανάσης Πέτρου | Εκδόσεις: Ίκαρος Το Διπολυκάκι 3: Daddy Issues | Σενάριο / Σχέδιο: Μαρία Ελισάβετ Κοτίνη | Εκδόσεις: Red n' Noir Καλύτερο Διαδικτυακό Κόμικς Πλουνξ - Καταραμένες Δευτέρες | Σενάριο / Σχέδιο: Δημοσθένης Παπαδόπουλος dee#1, Brock#2, Buell#3 | Σενάριο / Σχέδιο: Σταματία Αλεξάκη Μπαμπαδοϊστορίες | Σενάριο / Σχέδιο: Νικόλας Στεφαδούρος Tarot Woman | Σενάριο / Σχέδιο: Παναγιώτης Λιάκος Ο,ΤΙ ΦΑΜΕ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟΥΜΕ | Σενάριο: Θεόδωρος Παπαδόπουλος | Σχέδιο: Χάρης Μακρυγιάννης Ακόμη Περισσότερα Ζωάκια | Σενάριο / Σχέδιο: Χρίστος Δημητρίου Καλύτερο Ένθετο Ένα Αρκούδι Μετράει τ' Άστρα | Σενάριο / Σχέδιο: Δημήτρης Καμένος | Επιμέλεια: Λουίζα Καραγεωργίου | Ένθετο σε: Καρέ-Καρέ, Εφημερίδα των Συντακτών Από τα σύκα στα σταφύλια | Σενάριο / Σχέδιο: Αλέξια Οθωναίου | Ένθετο σε: Ανάμεσά μας: 11 Ιστορίες Τρόμου | Εκδόσεις: Chaniartoon Press Το Λεξικό της Κρίσης | Σενάριο / Σχέδιο: Γιάννης Αντωνόπουλος, Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης, Θανάσης Πέτρου | Επιμέλεια: Λουίζα Καραγεωργίου | Ένθετο σε: Καρέ-Καρέ, Εφημερίδα των Συντακτών ΠΙΝΑΤ | Σενάριο / Σχέδιο: Τάσος Αναστασίου | Ένθετο σε: Καρέ-Καρέ, Εφημερίδα των Συντακτών 9-5 | Σενάριο / Σχέδιο: Πάνος Ζάχαρης | Ένθετο σε: Καρέ-Καρέ, Εφημερίδα των Συντακτών Καλύτερο Εξώφυλλο Hard Rock vol.2 #7 | Σενάριο / Σχέδιο: Tasmar | Εκδόσεις: Jemma Press Gérard ή, το Σπαθί στην Πλάτη του | Σενάριο / Σχέδιο: Στηβ Στιβακτής | Εκδόσεις: Jemma Press Δάσος Από Τσιμέντο | Σενάριο / Σχέδιο: Σπύρος Βάθης Τα Ενήλικα – Kωμικοτραγικόμιξ 18+ | Σενάριο: Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου | Σχέδιο: Φώτης Τσελεπατιώτης | Εκδόσεις: Comicdom Press Blade and Guts | Σενάριο / Σχέδιο: Διονύσης Διγώνης Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ – Ο Έλληνας Σαρλώ | Σενάριο / Σχέδιο: Δημήτρης Κρις-Αγκαράι | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Τελετουργίες | Σενάριο / Σχέδιο: Δήμητρα Νικολαΐδη Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο Fear Future – Επιτελική κανονικότητα | Σενάριο / Σχέδιο: Πάνος Ζάχαρης | Εκδόσεις: Jemma Press Καπτάν Ίγγλος | Σενάριο / Σχέδιο: Σταύρος Κιουτσιούκης | Εκδόσεις: Jemma Press Gérard ή, το σπαθί στην πλάτη του | Σενάριο / Σχέδιο: Στηβ Στιβακτής | Εκδόσεις: Jemma Press 1936: Ετοιμόρροπη Δημοκρατία | Σενάριο / Σχέδιο: Θανάσης Πέτρου | Εκδόσεις: Ίκαρος Όλο Δεξιά για τον Παράδεισο | Σενάριο / Σχέδιο: Σοφία Ρούσσου | Εκδόσεις: Ηλίβατον Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο Πάω στη Γιαγιά | Σενάριο / Σχέδιο: Δημήτρης Κοσκινάς Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ – Ο Έλληνας Σαρλώ | Σενάριο / Σχέδιο: Δημήτρης Κρις-Αγκαράι | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Του Νεκρού Αδερφού | Σενάριο / Σχέδιο: Εύα Πουλοπούλου | Εκδόσεις: Jemma Press Βατραχομυομαχία | Σενάριο: Γιώργος Βλάχος | Σχέδιο: Ειρήνη Σκούρα | Εκδόσεις: Μικρός Ήρως Καλύτερο Σχέδιο Gérard ή, το σπαθί στην πλάτη του | Σενάριο / Σχέδιο: Στηβ Στιβακτής | Εκδόσεις: Jemma Press 1936: Ετοιμόρροπη Δημοκρατία | Σενάριο / Σχέδιο: Θανάσης Πέτρου | Εκδόσεις: Ίκαρος Στέλιος & Ρένος | Σενάριο / Σχέδιο: Ιάκωβος Βάης Όλο Δεξιά για τον Παράδεισο | Σενάριο / Σχέδιο: Σοφία Ρούσσου | Εκδόσεις: Ηλίβατον Τα Παιδιά του Χρυσού 1: Αναγέννηση | Σενάριο: Hideaki Kimura / Μάνος Λαγουβάρδος | Σχέδιο: Μάνος Λαγουβάρδος | Εκδόσεις: OOPS comics Zombie Demon Hunter | Σενάριο: Max thalerman | Σχέδιο: Γεώργιος Κωνσταντόπουλος | Εκδόσεις: OOPS comics Δάσος Από Τσιμέντο | Σενάριο / Σχέδιο: Σπύρος Βάθης Άγνωστες Λέξεις | Σενάριο / Σχέδιο: AVRAM (Δημήτρης Αβραμόπουλος) | Εκδόσεις: Jemma Press Ίζομπελ, η Mάγισσα | Σενάριο / Σχέδιο: Ειρήνη Σκούρα | Εκδόσεις: Nerdula Creative Lab Οικοσκευές Vol. 2 | Σενάριο / Σχέδιο: Pliatsiko Καλύτερο Κόμικς Καπτάν Ίγγλος | Σενάριο / Σχέδιο: Σταύρος Κιουτσιούκης | Εκδόσεις: Jemma Press Gérard ή, το σπαθί στην πλάτη του | Σενάριο / Σχέδιο: Στηβ Στιβακτής | Εκδόσεις: Jemma Press 1936: Ετοιμόρροπη Δημοκρατία | Σενάριο / Σχέδιο: Θανάσης Πέτρου | Εκδόσεις: Ίκαρος Δαγκάνα #1 – Όλοι Κερδίζουν| Σενάριο / Σχέδιο: Πανάγος Όλο Δεξιά για τον Παράδεισο | Σενάριο / Σχέδιο: Σοφία Ρούσσου | Εκδόσεις: Ηλίβατον Blade and Guts | Σενάριο / Σχέδιο: Διονύσης Διγώνης Εκδήλωση – Παρουσίαση των Νικητών/-τριών των ΕΒΚ 2025 Μία μόλις ημέρα μετά την απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς, η Ελληνική Ακαδημία Κόμικς διοργανώνει εκδήλωση παρουσίασης των νικητών και νικητριών των φετινών βραβείων. Σε αυτό το πάνελ, θα σας δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσετε τους/τις δημιουργούς που βρίσκονται πίσω από τα βραβευμένα κόμικς της χρονιάς και να τους θέσετε τα δικά σας ερωτήματα για τα έργα τους. Ποιοι και ποιες όμως θα παρουσιάσουν τα έργα τους στην εκδήλωση; Αυτό δεν το γνωρίζει κανείς! Τα βραβεία θα ανακοινωθούν στην Τελετή Απονομής της Ακαδημίας που θα λάβει χώρα λιγότερο από 24 ώρες πριν. Γι' αυτό και το πάνελ της εκδήλωσης θα παραμείνει ένα επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την ημέρα της απονομής των ΕΒΚ 2025. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί είναι η μέρα, η ώρα και ο χώρος της εκδήλωσης παρουσίασης των νικητών, που θα γίνει το Σάββατο 17 Μαϊου στις 14:50 στο Innovathens της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων. Και το σχετικό link...

Για εμάς που μεγαλώσαμε χωρίς μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με τηλεόραση που είχε αρχικά δύο κανάλια (οι γονείς μάς έβαζαν να κάνουμε εμείς το τηλεκοντρόλ), τα κόμικς μάς άνοιξαν το παράθυρο στον κόσμο. Ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα, οι ήρωές τους μας ταξίδεψαν και μας έμαθαν άπειρα πράγματα, συνεπώς, ως γενιά, τους οφείλουμε. Προσωπικώς η δική μου οφειλή επικεντρώνεται κυρίως σε ένα πρόσωπο: εκείνο του τολμηρού ναυτικού Κόρτο Μαλτέζε που λάτρεψα στην εφηβεία μου και δεκαετίες μετά τον θεωρώ μια φιγούρα οικεία και αγαπημένη. Με το πουράκι, τη φαβορίτα, το καπέλο, ο Κόρτο αγαπήθηκε από πολλούς. Τον Μάιο είχε γίνει μια έκθεση για εκείνον και τον δημιουργό του, τον Ούγκο Πρατ, στην Τεχνόπολη, σε μια συνεργασία ανάμεσα στο Comicdom και στο Ιταλικό Ινστιτούτο που συγκέντρωσε όλους τους aficionados του Κόρτο. Όμως το πιο σημαντικό αφιέρωμα που έχει γίνει ποτέ γι’ αυτόν παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο Κέντρο Πομπιντού. Η Γαλλία, δεύτερη πατρίδα του Ιταλού κομικογράφου, ήταν άλλωστε η πρώτη χώρα που αντιλήφθηκε την ισχύ των κόμικς και έβαλε τους πρωταγωνιστές τους σε μουσειακή έκθεση το 1986. Για τους αναγνώστες που δεν ξέρουν τον βίο και την πολιτεία του Μαλτέζε, ο οποίος μετά τον θάνατο του Πρατ συνεχίζει να ζει σε σκίτσα που κάνουν ο Χουάν Ντίαζ Κανάλες και ο Ρούμπεν Πελεχέρο, ήταν ο νόθος γιος ενός ναύτη από την Κορνουάλη, με μητέρα μια τσιγγάνα από τη Σεβίλλη. Γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε στην εβραϊκή συνοικία της Κόρδοβα και σάλπαρε για τα πιο μακρινά μέρη του κόσμου, από την Ασία και την Αφρική μέχρι τους ωκεανούς. Έκανε το ντεμπούτο του στην «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», μια ιστορία που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στον Ειρηνικό. Προστατευτικός στους αδύναμους, ιπποτικός με τις γυναίκες, ανεκτικός με κάθε ράτσα και θρησκεία, με ροπή προς τον μυστικισμό, ο μακρυκάνης Κόρτο, που άπλωνε τα πόδια του πάνω στο τραπέζι και έσπαγε τα καρέ του κόμικ με τον καπνό από τα πουράκια του, ήταν ένας κοσμοπολίτης Ευρωπαίος. Το ίδιο ήταν άλλωστε και ο Πρατ, γι’ αυτό και κατάφερε να κάνει τον χάρτινο ήρωά του τόσο συμπεριληπτικό, σε μια εποχή που τέτοια προτάγματα δεν υπήρχαν ακριβώς. Είχε γεννηθεί στο Ρίμινι, ανδρώθηκε στη Βενετία (στην οποία αφιέρωσε και μια πολύ ωραία ιστορία), με αίμα γαλλικό, τουρκικό και σεφαραδίτικο, μετοίκησε τελικά στη Γαλλία. Το Κέντρο Πομπιντού – η έκθεση είναι στη βιβλιοθήκη του – ιχνηλατεί την εκδοτική γέννηση του Κόρτο και μετά αναπλάθει ένα είδος βιογραφίας του χάρτινου ναυτικού με λογοτεχνικές και ιστορικές αναφορές. Η ζωή του Μαλτέζε γίνεται ένα «κλειδί» για να κατανοήσει κανείς γεγονότα του 20ού αιώνα, ιδωμένα μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που απεχθανόταν τα σύνορα και τη μισαλλοδοξία. Όπως έλεγε ο Πρατ: «Σε αντίθεση με άλλους που λένε παραμύθια και προσπαθούν να τα περάσουν για αλήθεια, εμένα μου αρέσει να λέει την αλήθεια σαν να ήταν ένα ψέμα. Έτσι η ανάγνωση κάθε ιστορίας αποκτά πολλά επίπεδα και ο αναγνώστης αποκτά επίσης το ζιζάνιο να ψάξει για να δει τι γίνεται στην πραγματικότητα». Στα δικά μου μάτια ο Κόρτο δεν είναι απλώς ένας ήρωας της εφηβείας μου, αλλά ένας ήρωας του αναλογικού κόσμου, όπου οι άνθρωποι είχαν άλλο κώδικα τιμής. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις αρχές Νοεμβρίου. Και το σχετικό link...

Στο πλαίσιο του πλούσιου προγράμματος επετειακών εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων «1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της», η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει την έκθεση κόμικς «Ένα γλυκό ξημέρωμα – 14 ιστορίες για την Αθήνα της Κατοχής», από τις 5 έως τις 17 Σεπτεμβρίου με ελεύθερη είσοδο για όλους. Soloup, Σουλτς και Σαχτ Καθημερινά από τις 10:00 έως τις 16:00, στην αίθουσα Νέοι Φούρνοι οι επισκέπτες της έκθεσης ανακαλύπτουν έργα δεκατεσσάρων Ελλήνων δημιουργών κόμικς που αφηγούνται ιστορίες για την Αθήνα της Κατοχής, επικεντρωμένες στους ανθρώπους που έβλεπαν ή ονειρεύονταν «γλυκά ξημερώματα» τη στιγμή που βίωναν σκοτεινές ημέρες, ζοφερές νύχτες, εφιαλτικές εποχές. Γιώργος Γούσης, Ο Tερματοφύλακας μιλάει για τον Μεγάλο Αγώνα Τα έργα που φιλοτεχνούν οι καλλιτέχνες δεν αποτελούν ντοκουμέντα, μαρτυρίες, τεκμήρια, αποδείξεις ή ιστορικά στοιχεία. Κάποια εδράζονται σε ιστορικά δεδομένα και κάποια αποτελούν μυθοπλαστικές αφηγήσεις. Οι Soloup, Αλέκος Παπαδάτος, Αλέξια Οθωναίου, Γιώργος Γούσης, Γιώργος Φαραζής, Δημήτρης Καμένος, Θανάσης Πέτρου, Θοδωρής Μπαργιώτας, Λέανδρος, Πέτρος Ζερβός, Πέτρος Χριστούλιας, Σπύρος Δερβενιώτης, Τάσος Μαραγκός και Τόμεκ Γιοβάνης αποτυπώνουν με τον δικό τους τρόπο πτυχές των θλιβερών χρόνων της Κατοχής, σε μια απόπειρα προσέγγισης και απόδοσης της εποχής εκείνης μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης. Σπύρος Δερβενιώτης, Σκιές στο Μνημείο Τι συνέβαινε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής; Πώς ήταν να ζεις κάτω από τη γερμανική μπότα, σε ένα καθεστώς απόλυτης τρομοκρατίας και φόβου όπου τίποτα δεν είναι ασφαλές; Ποιοι και πώς αντιστάθηκαν και ποιοι συνεργάστηκαν με τον κατακτητή; Μα πάνω απ’ όλα, πώς ήρθε η απελευθέρωση; Οι δημιουργοί της έκθεσης «Ένα γλυκό ξημέρωμα – 14 ιστορίες για την Αθήνα της Κατοχής», μπροστά στο δέος και τον αποτροπιασμό που γεννά η τρομακτική διάσταση του εγκλήματος, αντιτάσσουν τη μνήμη, προτάσσουν τη γνώση και παρακινούν σε εγρήγορση. Τάσος Μαραγκός, Das Roastbeef Η έκθεση θα παρουσιαστεί επίσημα στην αίθουσα Νέοι Φούρνοι την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου, ώρα 19:30, με ελεύθερη είσοδο. Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους δημιουργούς Τόμεκ Γιοβάνη, Γιώργο Γούση, Σπύρο Δερβενιώτη, Soloup, Γιώργο Φαραζή και Πέτρο Χριστούλια. Δημιουργοί έκθεσης: Soloup, Αλέκος Παπαδάτος, Αλέξια Οθωναίου, Γιώργος Γούσης, Γιώργος Φαραζής, Δημήτρης Καμένος, Θανάσης Πέτρου, Θοδωρής Μπαργιώτας, Λέανδρος, Πέτρος Ζερβός, Πέτρος Χριστούλιας, Σπύρος Δερβενιώτης, Τάσος Μαραγκός, Τόμεκ Γιοβάνης Επιμέλεια: Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Γιάννης Κουκουλάς Διοργάνωση: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Δείτε εδώ το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων «1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της» που απλώνονται στην πόλη μέχρι και τον Νοέμβριο. Πληροφορίες «Ένα γλυκό ξημέρωμα – 14 ιστορίες για την Αθήνα της Κατοχής» 05–17 Σεπτεμβρίου 2024 Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | Αίθουσα Νέοι Φούρνοι Ωράριο επίσκεψης: Δευτέρα – Κυριακή 10:00-16:00 Είσοδος ελεύθερη Περισσότερες πληροφορίες: cultureisathens.gr Και το σχετικό link...

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 18 Μαΐου, το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου και το Ψηφιακό Μουσείο Comics συμπράττουν στο πλαίσιο του φεστιβάλ Comicdom CON Athens και παρουσιάζουν την έκθεση «Comics στο Υδαταέριο» στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων από τις 17 έως τις 19 Μαΐου, καθώς και μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά αλλά και ξεναγήσεις για τους ενήλικες επισκέπτες του ΒΜΦ, όλα με ελεύθερη είσοδο. Η φετινή επέτειος της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων έρχεται με θέμα «Μουσεία για την Εκπαίδευση και την Έρευνα», φιλοδοξώντας να αναδείξει τα μουσεία ως ζωτικούς χώρους σύγκλισης της εκπαίδευσης και της έρευνας που καλύπτουν ένα ευρύτατο πεδίο – από την τέχνη και την ιστορία ως την επιστήμη και την τεχνολογία –, όπου η καινοτομία ενώνεται με την παράδοση. Έτσι, τα δύο μουσεία, το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου και το Ψηφιακό Μουσείο Comics, θα συναντηθούν μέσα σε ένα μοναδικό μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς, το κτίριο Νέο Υδαταέριο, με σκοπό να δημιουργήσουν μια κοινή ματιά της γραμμής παραγωγής του φωταερίου και της διαδικασίας παραγωγής ενός comic, εξερευνώντας ταυτόχρονα νέους τρόπους έκφρασης, μάθησης και επαφής με την ιστορία. Στην έκθεση «Comics στο Υδαταέριο» παραλληλίζονται δύο διαφορετικοί κόσμοι: η μαγεία της τέχνης των comics και η βιομηχανική κληρονομιά. Πρόκειται για δύο διαφορετικές διαδρομές που ακολουθούν μια κοινή πορεία μέσα στις εγκαταστάσεις του πιο σύγχρονου κτιρίου του βιομηχανικού συγκροτήματος, το οποίο διατηρεί ακέραιο τον μηχανολογικό του εξοπλισμό από τη δεκαετία του 1950 έως σήμερα. Οι σελίδες comics που θα δημιουργήσει η καλλιτέχνιδα Μαρία-Όλια Ντακογιάννη ειδικά για την έκθεση αφηγούνται τις εμπειρίες ενός εργαζόμενου σε ένα εργοστάσιο ενέργειας, τις συνθήκες εργασίας, τα υλικά που αγγίζει καθημερινά, τα ρούχα, τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που απαιτεί η δουλειά του και την εξειδίκευση πάνω στη γραμμή παραγωγής και παράλληλα, την καθημερινότητα ενός δημιουργού comics, την έμπνευση, τη σύλληψη της ιδέας, το μέσο δημιουργίας και το τελικό προϊόν, προσκαλώντας το κοινό να ανακαλύψει τις παράλληλες διαδρομές τους. Ακόμα, για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου και το Ψηφιακό Μουσείο Comics διοργανώνουν δωρεάν εκπαιδευτικές δράσεις για όλους, στο πλαίσιο της έκθεσης «Comics στο Υδαταέριο». Και το σχετικό link...

Νέοι και νέες σε ηλικία δημιουργοί κατέκτησαν τα περισσότερα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2024 σε μια τελετή αντάξια της διαρκώς ανοδικής πορείας της εγχώριας παραγωγής. Την Παρασκευή 17 Μαΐου, εναρκτήρια ημέρα του Comicdom Con Athens, σε μια όμορφη τελετή στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, απονεμήθηκαν τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς από την Ακαδημία Ελληνικών Κόμικς για τα έργα και τις εκδόσεις που ξεχώρισαν το 2023. Η Ακαδημία υπό την προεδρία του Λεωκράτη Ανεμοδουρά έχει καταφέρει να αναβαθμίσει σημαντικά τον ρόλο και το έργο της τα τελευταία χρόνια, γεγονός που επιβεβαιώνεται τόσο από τη διεύρυνσή της όσο και από την απήχηση των δράσεών της. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς παρουσίασε μια σειρά νέων συνεργασιών και εξωστρεφών πρωτοβουλιών που θα αναλάβει η Ακαδημία, ενώ επισήμανε ότι οι 112 φετινές υποψηφιότητες, εκ των οποίων οι 42 αφορούσαν αυτοεκδόσεις και οι 21 πρωτοεμφανιζόμενους-ες δημιουργούς, ήταν περισσότερες από κάθε άλλη φορά. Στις καινοτομίες της Ακαδημίας συγκαταλέγεται και η αλλαγή της ιστορικής μασκότ-λογότυπου των βραβείων καθώς ο γνωστός Βαγγέλης που είχε σχεδιάσει ο Τόμεκ δίνει πλέον τη θέση του σε μια άλλη δημιουργία του ίδιου καλλιτέχνη, τον Ελ Βράκο (αρκτικόλεξο των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς), με όνομα Μεξικάνου παλαιστή δρόμου αλλά με δασύτριχο στέρνο και μπότες-τσαρούχια που θα συνοδεύει πλέον τις τιμητικές πλακέτες όσων βραβεύονται. Ως προς τα βραβεία, στα οποία πολλές υποψηφιότητες μέχρι την τελική φάση είχαν και πολλοί συνεργάτες και συνεργάτιδες του Καρέ Καρέ, αναμφίβολα μεγάλοι νικητές ήταν ο Θανάσης Καραμπάλιος (σενάριο) και ο 22χρονος Νίκος Σταυριανός (σχέδια) για τη Σκιά του Ολύμπου (εκδ. Jemma Press) καθώς το έργο τους, μια ανθολογία με σκοτεινές, τρομακτικές ιστορίες και θρύλους από τα χωριά της Ελασσόνας, απέσπασε τα βραβεία καλύτερου εξωφύλλου, καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου, καλύτερου σχεδίου και καλύτερου κόμικς. Ξεχώρισε για ακόμη μία φορά η Γεωργία Ζάχαρη, η οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερου ένθετου για το Ιστορίες από την Αίθουσα Αναμονής – Ένα Κόμικ για τις Γυναίκες με Καρκίνο (εκδ. Eyes of Light), μια συλλογή ιστοριών που βασίστηκε σε πραγματικές συνεντεύξεις καρκινοπαθών, αλλά και το βραβείο καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου (μαζί με τη Στέλλα Στεργίου) για τη μεταφορά σε κόμικς του εμβληματικού έργου της Άλκης Ζέη, Κοντά στις Ράγιες (εκδ. Μεταίχμιο). Το βραβείο της καλύτερης μεταφρασμένης έκδοσης απέσπασε το νουάρ Blacksad – Τα Πάντα Καταρρέουν (εκδ. Μικρός Ήρως) των Juan Diaz Canales και Juanjo Guarnido σε μετάφραση της Τατιάνας Ραπακούλια, το βραβείο καλύτερης αυτοέκδοσης πήρε ο Τάσος Μαραγκός για το 4ο τεύχος με πρωταγωνίστρια την υπέροχη γάτα Kuro, καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνις αναδείχθηκε η Κόννυ Τσιχλογιάννη για Το Κλάμα της Μέδουσας, στον Brain Mince απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής επιμέλειας για την Τρύπια Γάτα, ενώ το βραβείο Κοινού, το μόνο που προκύπτει ύστερα από ανοιχτή ψηφοφορία και όχι από τα μέλη της Ακαδημίας, απονεμήθηκε στη Μαρία-Ελισάβετ Κοτίνη για το Διπολυκάκι (εκδ. Red n’ Noir). Στα αξιοσημείωτα επίσης και η βράβευση του Νικόλα Στεφαδούρου με το βραβείο καλύτερου διαδικτυακού κόμικς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, για την τρυφερά χιουμοριστική σειρά Μπαμπαδοϊστορίες (εκδ. Μικρός Ήρως και neoigoneis.gr), ενώ ξεχωριστή και συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν η απονομή του τιμητικού Ελ Βράκο στον πολυβραβευμένο σεναριογράφο και συγγραφέα Τάσο Αποστολίδη για το σύνολο του έργου του. Ο Αποστολίδης, με καριέρα περισσότερα από 40 έτη στον χώρο των κόμικς, μας έδωσε πρόσφατα τον υπέροχο Αριστοτέλη (εκδ. Ίκαρος), ένα βιβλίο για τη ζωή και το έργο του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου σε σχέδια του Αλέκου Παπαδάτου, ενώ κατά το παρελθόν έχει συνεργαστεί σε μια σειρά από επιτυχημένα εγχειρήματα με πλειάδα σχεδιαστών όπως ο Γιώργος Ακοκαλίδης (Κωμωδίες του Αριστοφάνη), ο Γιώργος Τραγάκης (Ιφιγένεια), ο Κώστας Αρώνης (Αντιγόνη), ο Νάσος Βακάλης (Ολυμπιακοί Αγώνες), Οι Μύθοι του Αισώπου (Κώστας Βουτσάς) κ.ά. Στη διαδικτυακή, συναισθηματικά φορτισμένη ευχαριστήρια ομιλία του μάλιστα, ανέφερε ότι το επόμενο, ιδιαίτερα απαιτητικό σχέδιό του είναι η μεταφορά σε κόμικς της ζωής και του έργου του Πλάτωνα. Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2024 Θανάσης Καραμπάλιος (αριστερά) και Νίκος Σταυριανός (δεξιά) ■ Καλύτερος-η Πρωτοεμφανιζόμενος-η Kαλλιτέχνης-ιδα: Το Κλάμα της Μέδουσας, της Κόννυς Τσιχλογιάννη ■ Βραβείο Κοινού: Το Διπολυκάκι 1 της Μαρίας-Ελισάβετ Κοτίνη, καλλιτεχνική επιμέλεια: crispyshift, εκδ. Red n’ Noir ■ Καλύτερο Διαδικτυακό Κόμικς: Μπαμπαδοϊστορίες του Νικόλα Στεφαδούρου, εκδ. Μικρός Ήρως και neoigoneis.gr ■ Καλύτερο Ένθετο: Ιστορίες από την Αίθουσα Αναμονής – Ένα Κόμικ για τις Γυναίκες με Καρκίνο της Γεωργίας Ζάχαρη, εκδ. Eyes of Light ■ Καλύτερη Μεταφρασμένη Έκδοση: Blacksad #7 – Τα Πάντα Καταρρέουν (β’ μέρος), σενάριο: Juan Diaz Canales, σχέδιο, εξώφυλλο: Juanjo Guarnido, καλλιτεχνική επιμέλεια: Tίνα Χελιώτη, μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδ. Μικρός Ήρως ■ Καλύτερη Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Η Τρύπια Γάτα του Brain Mince ■ Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο: Κοντά στις Ράγιες, της Άλκης Ζέη των Στέλλας Στεργίου και Γεωργίας Ζάχαρη, εκδ. Μεταίχμιο ■ Καλύτερο Εξώφυλλο, ■ Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο, ■ Καλύτερο Σχέδιο και ■ Καλύτερο Κόμικς: Στη Σκιά του Ολύμπου – Ιστορίες & Θρύλοι απ’ τα Χωριά της Ελασσόνας των Θανάση Καραμπάλιου (σενάριο), Νίκου Σταυριανού (σχέδια, εξώφυλλο), εκδ. Jemma Press Το Καρέ Καρέ στο Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς Πριν από λίγες εβδομάδες συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη δημοσίευση του πρώτου τεύχους του Καρέ Καρέ στην «Εφ.Συν.». Με αφορμή αυτή την επέτειο, εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στο Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς η διαδικτυακή έκθεση «10 Χρόνια Καρέ Καρέ» στην οποία οι επιμελητές του ένθετου και της έκθεσης επιλέγουν χαρακτηριστικές δουλειές όλων των συνεργατών/ιδων και όλων των σειρών του Καρέ Καρέ από το 2014 μέχρι σήμερα, μια ομολογουμένως πολύ δύσκολη δεκαετία για την Ελλάδα αλλά ατέλειωτη πηγή έμπνευσης για τους/τις δημιουργούς κόμικς και πολιτικούς/ές γελοιογράφους. Η έκθεση είναι ελεύθερα διαθέσιμη στην πλατφόρμα comicsmuseum.gr και πλαισιώνεται από σύντομα κείμενα για κάθε δημιουργό και κάθε σειρά που φιλοξενήθηκε στο Καρέ Καρέ αυτά τα 10 χρόνια. Και το σχετικό link...

«Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία. Μην περιμένετε σπουδαίους ηθοποιούς. Γιατί πρωταγωνιστούν απλοί άνθρωποι. Άνθρωποι σαν εσάς και σαν εμένα. Το βασικό για να αντέξει μια ιστορία στον χρόνο δεν είναι ούτε τα πρόσωπα ούτε η πλοκή… Είναι η μνήμη. Δίχως μνήμη, οι ιστορίες χάνονται. Οι άνθρωποι δίχως μνήμη είναι κούφιοι. Και μια κοινωνία δίχως μνήμη είναι ωρολογιακή βόμβα». Με αυτά τα λόγια υποδέχεται ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιόζεφ Ροτ (πραγματικό πρόσωπο με έντονη δράση και καριέρα την περίοδο του Μεσοπολέμου) τον Κόρτο Μαλτέζε στο Βερολίνο του 1924 στη νέα περιπέτεια του τυχοδιώκτη ναυτικού από τους Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero με τίτλο Νύχτες του Βερολίνου (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδόσεις Μικρός Ήρως, 86 σελίδες). Από την έκθεση του Hugo Pratt Μπορεί ο Hugo Pratt, ο δημιουργός του Κόρτο Μαλτέζε, να πέθανε το 1995, αλλά το έργο του είναι ακόμα ζωντανό ακριβώς γιατί διατηρεί τη μνήμη για όλα όσα συνέβησαν στις αρχές του εικοστού αιώνα σε ολόκληρο τον κόσμο. Και το έργο αυτό συνεχίζεται από νέους καλλιτέχνες που από τη μια αποτείνουν φόρο τιμής στον μεγάλο δάσκαλο της περιπέτειας κι από την άλλη προσθέτουν νέα δεδομένα στο μαγικό σύμπαν που αυτός φιλοτέχνησε. Τούτη τη φορά η δράση μεταφέρεται από τους εξωτικούς τόπους και τις αχαρτογράφητες θάλασσες του Pratt στην καρδιά μιας Ευρώπης που καταρρέει λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, λίγο πριν τον ναζισμό. Ο Κόρτο Μαλτέζε θα είναι πάντα επίκαιρος και διαχρονικός όσο υπενθυμίζει πόσο αναγκαία είναι η μνήμη. Και θα μπορεί να μεταφέρεται σε κάθε εποχή. Όπως συμβαίνει στη Βασίλισσα της Βαβυλώνας (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδόσεις: Μικρός Ήρως, 192 σελίδες) όπου ταξιδεύει στη Βενετία και στο Σεράγεβο του σήμερα, από τους Martin Quenehen και Bastien Vives, για μια βαθιά πολιτική, σύγχρονη περιπέτεια. Μια μοναδική ευκαιρία γνωριμίας με το μεγάλο έργο του Ιταλού παραμυθά προσφέρει η έκθεση Hugo Pratt: η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Comicdom Con μέχρι αύριο το βράδυ στην Τεχνόπολη. Μια έκθεση με στόχο τη διατήρηση της μνήμης και της ανάγκης για περιπέτεια. Και το σχετικό link...

Το Comicdom Con Athens για 18η χρονιά στην Αθήνα και το The Comic Con για 8η χρονιά στη Θεσσαλονίκη διεξάγονται φέτος για πρώτη φορά ταυτόχρονα υποσχόμενα ένα πλούσιο τριήμερο γεμάτο κόμικς, αλλά και προκαλώντας σύγχυση σε καλλιτέχνες και κοινό που πρέπει να αποφασίσουν «με ποιον θα πάνε και ποιον θ’ αφήσουν». Από φεστιβάλ κόμικς δεν έχουμε παράπονο. Τα τελευταία χρόνια διεξάγονται πολλά στη χώρα μας, όλα υψηλού επιπέδου, με πολλούς διεθνείς καλεσμένους, Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, εκθέσεις, εκδηλώσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις κ.ά. Το Comicdom Con Athens, το μακροβιότερο Con της Αθήνας, πραγματοποιείται φέτος για 18η χρονιά και έχοντας μεγαλώσει πολύ φιλοξενείται πλέον στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με ελεύθερη είσοδο. Πιο βόρεια, το The Comic Con διεξάγεται φέτος για 8η χρονιά στη Θεσσαλονίκη και επίσης συνεχίζει να μεγαλώνει. Το κοινό τα έχει τιμήσει αρκούντως τα τελευταία χρόνια και δεκάδες χιλιάδες είναι οι φίλοι και οι φίλες των κόμικς, με αυξανόμενους μάλιστα ρυθμούς, που τα επισκέπτονται. Παρομοίως οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν διαρκώς αυξάνονται, έχοντας την ευκαιρία να βρουν ένα μοναδικό βήμα για να προωθήσουν τις δουλειές τους και να έρθουν σε άμεση επαφή με τους αναγνώστες. Έκθεση Hugo Pratt, Comicdom Con Athens. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο τα φεστιβάλ διεξάγονταν πάντα σε διαφορετικές ημερομηνίες – δεν είμαστε δα και μια τεράστια χώρα, ικανή να στηρίξει παράλληλες διοργανώσεις. Για πρώτη φορά όμως δύο μεγάλες εκδηλώσεις των κόμικς πραγματοποιούνται ταυτόχρονα δημιουργώντας καταρχάς πρόβλημα και αναταραχή στους καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν μπορούν να συμμετέχουν και στις δύο, αλλά και στο κοινό που θα ήθελε να τις παρακολουθήσει αμφότερες καθώς η κάθε μία έχει το δικό της ενδιαφέρον. Όποια κι αν ήταν η αιτία (περιορισμοί των διαθέσιμων χώρων λίγο μετά το Πάσχα και λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, κακός προγραμματισμός, αδυναμία συνεννόησης των οργανωτών;), το γεγονός της ταυτόχρονης διεξαγωγής δεν αφήνει και τις καλύτερες εντυπώσεις. Με την ελπίδα ότι κάτι τέτοιο θα αποφευχθεί στο μέλλον, ας επισκεφτεί ο καθένας όποιο από τα δύο επιθυμεί κι ας χαρεί ένα τριήμερο γεμάτο κόμικς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Dragon Ball, Comicdom Con Athens. Στο Comicdom Con Athens αναμένεται στο πελώριο αλλά πάντα φιλόξενο Artists Alley να συμμετάσχουν περισσότεροι από 170 δημιουργοί κόμικς και εικονογράφοι και να μοιραστούν με το κοινό τις νέες και τις παλαιότερες δουλειές τους, ενώ παράλληλα θα δώσουν το «παρών» δεκάδες εκδοτικοί οίκοι, βιβλιοπωλεία και άλλες επιχειρήσεις σχετικές με τα κόμικς. Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ, με τιμώμενη χώρα την Ιαπωνία, οι επισκέπτες θα μπορούν να θαυμάσουν ορισμένες σημαντικές εκθέσεις με σημαντικότερη από αυτές τη διεθνή έκθεση «Make Mine Manga» με θέμα την ιστορία των ιαπωνικών κόμικς και τις δημιουργικές τεχνικές πίσω από αυτά υπό την επιμέλεια του Paul Gravett, με τη συνεργασία της πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και του Lakes International Comic Art Festival. Στα ιαπωνικά κόμικς επικεντρώνεται και η έκθεση «Manga Originals: A Close-Up on Japanese Comics Art» με πρωτότυπα έργα εμβληματικών δημιουργών, αντιπροσωπευτικά της εξέλιξης του είδους στη διάρκεια του χρόνου. Σε επιμέλεια της Patrizia Zanotti και με τη συνεργασία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών πραγματοποιείται η έκθεση «Hugo Pratt: Η Κληρονομιά, το Έργο, η Βιογραφία» που ρίχνει φως στην τεράστια καριέρα του Ιταλού δημιουργού και τη χάρτινη ζωή του αρχετυπικού πρωταγωνιστή του Κόρτο Μαλτέζε, ενώ στη δημοφιλή σειρά «Dragon Ball» του Akira Toriyama είναι αφιερωμένη η έκθεση «40 Χρόνια Dragon Ball» στην οποία 15 Έλληνες εικονογράφοι (Μαγδαληνή Βεντούρη, Ευγενία Βερελή, Ντένις Γιατράς, Γιώργος Καμπάδαης, Αρινέλα Κοτσίκο, Μάνος Λαγουβάρδος, Νίκος Μπράτος, Μαρία Μπιντζιλαίου-Seeker, Σιαδώρα Παπαθεοδώρου, Γιάννης Ρουμπούλιας, Ειρήνη Σκούρα, Αδριανός Σταγγίδης, Dani, Voss K., Harry Saxon), σε επιμέλεια των Αντώνη Αντωνιάδη και Θωμά Παπαδημητρόπουλου, αποτείνουν φόρο τιμής στο επιδραστικό franchise. Έκθεση Manga Originals, Comicdom Con Athens. Μια μοναδική ευκαιρία γνωριμίας με το πρωτοποριακό έργο του Γιώργου Τασιούλα, εικαστικού, σκιτσογράφου και storyboard artist στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, που έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια σε ηλικία 51 ετών, αποτελεί η έκθεση «Το Σύμπαν του Tass» σε επιμέλεια της Έφης Παπαζαχαρίου, ενώ η έκθεση «Spotlight On: Κορίννα Μέι Βεροπούλου» ανθολογεί ορισμένες από τις καλύτερες και πιο χαρακτηριστικές δουλειές της τιμώμενης καλλιτέχνιδος του φετινού φεστιβάλ, η οποία έχει φιλοτεχνήσει και την αφίσα του. Τέλος, η έκθεση «Comics στο Υδαταέριο» πραγματοποιείται από το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου και το Ψηφιακό Μουσείο Comics με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2024 και παρουσιάζει έργα στα οποία η τέχνη των κόμικς συναντά τη βιομηχανική κληρονομιά σε επιμέλεια της Μαρίας-Όλιας Ντακογιάννη και της Λήδας Τσενέ. Εκτός από τις φυσικές εκθέσεις, τις μέρες του φεστιβάλ εγκαινιάζονται και ορισμένες σημαντικές διαδικτυακές εκθέσεις που θα φιλοξενηθούν από το Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς: η «Αναδρομική Έκθεση του Soloup», δημιουργού πολλών βραβευμένων και πολυμεταφρασμένων έργων («Αϊβαλί», «1821: Η Μάχη της Πλατείας», «Ο Συλλέκτης» κ.ά.) με πιο πρόσφατο τον «Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη, η έκθεση «Εν Αιθρία 11» που παρουσιάστηκε στις αρχές της φετινής χρονιάς στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με αδημοσίευτα έργα 56 Ελλήνων δημιουργών και η έκθεση που προέκυψε από τη συνεργασία τής Athens Comics Library με την Ιακωβάτειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη – Μουσείο Ληξουρίου Κεφαλληνίας και μέλη του Δικτύου Μουσείων Ιονίων Νήσων στο πλαίσιο της δράσης «Graphic Novel: Όταν η Σύγχρονη Τέχνη Συναντά την Επτανησιακή Γραμματεία». Καλεσμένοι του φεστιβάλ είναι πολλοί καλλιτέχνες και επαγγελματίες των κόμικς – Keith Richardson, Thomas Cadène, Emilio Martí, Kristian Hellesund, Xavier Lownthal, Athanasia Aarniosuoo, Luca Laca Montaliagni, Gianluca Costantini, Elettra Stamboulis, Anna Rakhanko, Luana Vecchio, Anna Morozova, Laurence Fedet κ.ά. – ενώ το πρόγραμμα συμπληρώνεται από πολλές εκδηλώσεις για παιδιά κάθε ηλικίας, προβολές animation σε συνεργασία με το διεθνές φεστιβάλ Animasyros, θεματικές συζητήσεις/panels με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, θεωρητικών των κόμικς, επαγγελματιών του χώρου και δημοσιογράφων, εργαστήρια και masterclasses από καταξιωμένους δημιουργούς, τον μεγάλο διαγωνισμό Cosplay και, όπως κάθε χρόνο, την απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς (Παρασκευή στις 21.30) για τα έργα που ξεχώρισαν το 2023. The Comic Con Στη Θεσσαλονίκη, τις ίδιες ακριβώς μέρες, όσοι επισκεφτούν το The Comic Con θα απολαύσουν ένα επίσης πλούσιο πρόγραμμα με περισσότερους από 80 δημιουργούς να συμμετέχουν στο εξίσου ευρύ Artists Alley και να εκθέτουν μια μεγάλη γκάμα έργων από κόμικς και εικονογραφήσεις μέχρι prints, posters και ποικίλα ακόμη αντικείμενα. Paolo Mottura, The Comic Con. Θα παρευρίσκονται επίσης πολλοί Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και επαγγελματίες από τον χώρο των κόμικς και όχι μόνο που θα λάβουν μέρος σε ομιλίες, εκδηλώσεις, workshops κ.ά. Ξεχωρίζουν τα ονόματα του Kevin Eastman, του ανθρώπου που δημιούργησε τα Χελωνονιντζάκια, ένα μοναδικό pop φαινόμενο των τελευταίων 40 ετών, του William Simpson, σχεδιαστή, conceptual και storyboard artist σε μεγάλες επιτυχίες μεταξύ των οποίων και το «Game of Thrones», του Freddie E. Williams II, σχεδιαστή σε πολλά ευρηματικά crossovers της DC, του Jeff Johnson, συνεργάτη της Marvel και της DC σε τίτλους όπως οι «The Amazing Spider-Man», «The Avengers», «Green Lantern» κ.ά., του Paolo Mottura, ενός εκ των σπουδαιότερων δημιουργών της Disney, του Scott Kolins, γνωστού για τις εντυπωσιακές εικόνες του στη σειρά «The Flash» και πολλών ακόμα δημιουργών. Freddie E. Williams II, The Comic Con. Καθ΄ όλη της διάρκεια του τριημέρου θα πραγματοποιούνται διαγωνισμοί και χάπενινγκ, ενώ θα βρίσκονται σε λειτουργία δεκάδες καταστήματα εξειδικευμένα στα κόμικς, το gaming, την pop κουλτούρα κ.ά., καθώς και ένα πλούσιο Cosplay Alley με τη συμμετοχή δεκάδων δημιουργών χειροποίητων στολών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. ♦ Comicdom Con Athens Πότε: 17-19 Μαΐου, 11.00-21.30 Πού: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι. Είσοδος ελεύθερη ♦ The Comic Con Thessaloniki Comic Convention Πότε: 17-19 Μαΐου, 10.00-20.00 Πού: Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» και Περίπτερο 6, ΔΕΘ – Helexpo Εισιτήρια: Ημερήσιο: 10 ευρώ. Τριημέρου: 18 ευρώ Το Καρέ Καρέ στο Comicdom Con Για μία ακόμη χρονιά η «Εφημερίδα των Συντακτών» έχει τη χαρά να είναι χορηγός επικοινωνίας του Comicdom Con Athens. Στο πλαίσιο αυτής της μακρόχρονης συνεργασίας, τις ημέρες του φεστιβάλ θα εγκαινιαστεί η διαδικτυακή έκθεση «10 Χρόνια Καρέ Καρέ» στο Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς, η οποία μέσα από τα έργα των συνεργατών μας καταγράφει την πορεία του μοναδικού ένθετου για κόμικς στον ημερήσιο Τύπο. Με αφορμή τα 10 χρόνια του Καρέ Καρέ και με την παρουσία όλων των συντελεστών του θα διεξαχθεί την Κυριακή στις 18.20 μια συζήτηση με θέμα τα κόμικς σε μια πολιτική εφημερίδα, στην οποία είστε όλες και όλοι καλεσμένοι για να γνωριστούμε και να συζητήσουμε. Και το σχετικό link...

Έκθεση στην Αθήνα αφιερωμένη στον «πατέρα» του Κόρτο Μαλτέζε. Ψηλός, με φαβορίτες και χρυσό σκουλαρίκι. Πολυταξιδεμένος, περιπετειώδης και τυχοδιώκτης, αλλά με χρυσή καρδιά. Μέχρι και στη Ρόδο των αρχών του 20ού αιώνα και στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη έφτασε κάποτε ο Κόρτο Μαλτέζε, που πρωταγωνιστεί σε μία από τις εκθέσεις του φεστιβάλ κόμικς Comicdom Con. (Φωτ. Ακουαρέλα του Ούγκο Πρατ για την «Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας», την πρώτη περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε). Πώς το είπε κάποτε ο Ουμπέρτο Έκο; «Όταν θέλω να χαλαρώσω, διαβάζω δοκίμια του Ένγκελς. Όταν θέλω κάτι πιο σοβαρό, διαβάζω Κόρτο Μαλτέζε». Η δήλωση είχε ειπωθεί μισοαστεία–μισοσοβαρά, είχε όμως τη σημασία της. Μεταξύ άλλων, γιατί οι περιπέτειες του λιγομίλητου ναυτικού με τις φαβορίτες, το χρυσό σκουλαρίκι και τα μάτια στο χρώμα του μελιού, ήταν ίσως από τις πρώτες στην ιστορία της ένατης τέχνης που έφεραν επάξια – πριν ακόμη καθιερωθεί – τον πολυφορεμένο πια όρο «graphic novel». Ο δημιουργός του Κόρτο Μαλτέζε, ο Ιταλός κομίστας Ούγκο Πρατ (1927-1995) θεωρείται από πολλούς ένας λογοτέχνης που εικονογραφούσε τις αφηγήσεις του με σχέδια τόσο ονειρικά και ταυτόχρονα ακριβή, ώστε έφταναν στον πυρήνα ανθρώπων, τόπων και καταστάσεων. Λόγος και εικόνα βασίζονταν στην αστείρευτη διάθεση του Πρατ για ταξίδια και εξερευνήσεις, αλλά και στις εκτεταμένες ιστορικές του έρευνες. Όπως έλεγε, «από τη στιγμή που σχεδιάζω έναν στρατιώτη των αγγλικών αποικιών, θέλω να υπάρχει πιστότητα ακόμη και στα κουμπιά της στολής του». Στο Comicdom Con Η έκθεση «Ούγκο Πρατ – Η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία», που το φεστιβάλ Comicdom Con παρουσιάζει σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών (και σε επιμέλεια της διαχειρίστριας του έργου του Πρατ, Πατρίτσια Ζανότι) περιλαμβάνει 27 μεγάλα πάνελ με εικόνες και κείμενα, που τεκμηριώνουν το εύρος του σύμπαντος του Ιταλού δημιουργού και του σημαντικότερου δημιουργήματός του. Βλέπουμε τον Κόρτο Μαλτέζε, τον γιο ενός ναύτη από την Κορνουάλη και μιας τσιγγάνας από τη Σεβίλλη, που γεννήθηκε το 1887 στη Βαλέτα και μεγάλωσε στην εβραϊκή συνοικία της Κόρδοβα, να αφηγείται πως όταν μια φίλη της μητέρας του διαπίστωσε έντρομη πως το χέρι του δεν είχε γραμμή της μοίρας, εκείνος πήρε ένα μαχαίρι και χάραξε μια δική του. Τον ακολουθούμε σε κινδύνους και σε απανεμιές που εκτείνονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τη Λατινική Αμερική μέχρι την Αφρική και την Ασία, μελαγχολικό και αινιγματικό, αλλά πρόθυμο να χαρίσει τη φιλία του σε όποιον την άξιζε και ικανό στο να διευθετεί εκείνες ειδικά τις υποθέσεις του, που ακόμη κι αν δεν ήταν απολύτως καθαρές, συχνά τον έφερναν ενώπιον μιας γοητευτικής γυναίκας ή στο πλευρό ενός κολασμένου της γης: ήταν «ένας τζέντλεμαν της καλοτυχίας», ένα «παλιόμουτρο με χρυσή καρδιά». Γεννημένος στο Ρίμινι, μεγαλωμένος στην κοσμοπολίτικη Βενετία, με πατέρα αξιωματικό του ιταλικού στρατού και μητέρα που διάβαζε τις κάρτες Ταρώ, αλλά και με ρίζες γαλλικές, τουρκικές και σεφαραδίτικες, ο Ούγκο Πρατ σχεδόν δεν θα μπορούσε να μην επινοήσει τον Κόρτο Μαλτέζε. Του χάρισε τη δική του αντιπάθεια για σύνορα και πολέμους, τη δική του αγάπη για τους πολιτισμούς του κόσμου, καθώς και μια ροπή στην Ιστορία και τη λογοτεχνία, που στην περίπτωση του ταξιδιάρη ναυτικού σήμαινε συναντήσεις με πρόσωπα όπως ο Τζέιμς Τζόις και ο Τζακ Λόντον, ο Στάλιν και ο Ενβέρ Πασά. Τον τελευταίο τον βρίσκει στο «Χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης», σε μια ιστορία που ξεκινάει με τον Κόρτο Μαλτέζε στη Ρόδο να αναζητεί ένα χειρόγραφο του Λόρδου Βύρωνα, που ο Έντουαρντ Τζον Τρελόνι είχε κρύψει στο Καβακλί Τζαμί. Σε μια από τις πρόσφατες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, σχεδιασμένες πλέον από τους Χουάν Ντίαζ Κανάλες και Ρούμπεν Πελεχέρο, ο ήρωας συναντάει στην Αλεξάνδρεια τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Τα έργα του Πρατ με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε (όπως το «Βενετσιάνικο παραμύθι», η «Κρυφή αυλή του μυστηρίου» και βέβαια η σπουδαία «Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας», όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1967), καθώς και εκείνα των συνεχιστών του («Κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου», «Εκουατόρια» κ.ά.) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Θα βρίσκονται και αυτά στο φετινό 18ο Comicdom Con που θα υποδεχθεί το κοινό του στις 17-19 Μαΐου στην Τεχνόπολη. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει επίσης εκθέσεις για την τέχνη των ιαπωνικών manga και για τα 40 χρόνια του Dragon Ball, αφιερώματα σε Έλληνες δημιουργούς, διεθνείς καλεσμένους, θεματικές συζητήσεις, τα ελληνικά βραβεία κόμικς κ.ά. Και το σχετικό link...

Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς από τη φετινή εντυπωσιακή διοργάνωση που θα διαρκέσει τρεις μέρες, από τις 17 ως τις 19 Μαΐου, και θα διεξαχθεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Junji Kanzaki, Junko. Το Comicdom Con Athens είναι το μακροβιότερο φεστιβάλ κόμικς όχι μόνο της Αθήνας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Επί 18 χρόνια μυεί το κοινό στον θαυμαστό κόσμο των κόμικς με μια μεγάλη γιορτή που διαρκεί τρεις μέρες. Φέτος, επιστρέφει με ένα μεγάλο αφιέρωμα στην Ιαπωνία, τη χώρα των manga και τον άνιμε, παρουσιάζοντας ίσως τη μεγαλύτερη διοργάνωση στην ιστορία του. Για δεύτερη φορά η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων ανοίγει τις πόρτες της από τις 17 έως τις 19 Μαΐου για να υποδεχτεί τους λάτρεις των κόμικς που θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά το έργο 170 καλλιτεχνών αλλά και να περιηγηθούν σε διεθνείς εκθέσεις, αφιερώματα, προβολές animation, ντοκιμαντέρ, φιλμ, πάνελ και ειδικά workshops πάνω στο κόμικ. Παράλληλα, σαράντα εγχώριες επιχειρήσεις και εκδοτικοί οίκοι θα παρουσιάσουν όλες τις σχετικές νέες εκδόσεις – ελληνικές και ξένες – και τα gadgets που κυριαρχούν στα trends σε όλο τον κόσμο. Τέλος, για δεύτερη χρονιά το φεστιβάλ παρουσιάζει το Agora, ίσως τον σημαντικότερο θεσμό στην ιστορία του φεστιβάλ, όπου οι Έλληνες δημιουργοί έχουν τη δυνατότητα να προωθούν τη δουλειά τους σε μεγαλύτερες διεθνείς αγορές του χώρου της ένατης τέχνης. Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς Τρεις είναι οι μεγάλες εικαστικές εκθέσεις για τον κόσμο των manga που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε. Αρχικά, τη «Manga Originals: A close-up on Japanese comics art», που κάνει μια εισαγωγή στην ιστορία του μέσου μέσα από 37 πρωτότυπες σελίδες με αντιπροσωπευτικά έργα mangakas όπως οι Akira Matsubara, Akiyoshi Giron Saito, Aya Kosugi, Chikae Ide, Chiyoji, Dai Yoshimura, Daisuke Ichiba, Daisuke Terasawa, Hatinoji Yasuhiko, Hideshi Hino, Hiroshi Takase, Hitoshi Tanimura, Junji Kanzaki κ.ά. Τα έργα είναι μέρος της συλλογής του εικονογράφου και συλλέκτη manga, Dan Byron, ο οποίος θα βρίσκεται στο Comicdom CON Athens 2024 για μια live ξενάγηση κατά την οποία ο επισκέπτης θα μάθει τα πάντα για τις ειδικές κατηγορίες και τα διάφορα είδη των manga, π.χ. το shonen και το shoujo. Akira Matsubara, Battle arena toshinden. Επίσης, την έκθεση «Make mine manga» που έχει δημιουργηθεί ειδικά από τον Paul Gravett, έναν από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους στον χώρο των κόμικς και συγγραφέα του 60 years of japanese comics. Ο ίδιος θα βρίσκεται στην Αθήνα, καλεσμένος του φεστιβάλ, και θα απαντήσει σε κάθε ερώτηση των επισκεπτών. Το αφιέρωμα στα manga και στα άνιμε συνεχίζεται με το έργο του Akira Toriyama, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, και το φαινόμενο του «Dragon Ball», μία από τις πιο πετυχημένες σειρές manga και άνιμε όλων των εποχών. Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές manga στον κόσμο μετά το «One Piece», έχοντας πουλήσει 230 αντίτυπα παγκοσμίως. Τη δημοφιλία του εν μέρει την οφείλει στη σαρωτική επιρροή που είχε το anime «Dragon Ball Z» στη Δύση. Δεκαπέντε Έλληνες δημιουργοί (Μαγδαληνή Βεντούρη, Ευγενία Βερελή, Ντένις Γιατράς, Γιώργος Καμπάδαης, Αρινέλα Κοτσίκο, Μάνος Λαγουβάρδος, Νίκος Μπράτος, Μαρία Μπιντζιλαίου-Seeker, Σιαδώρα Παπαθεοδώρου, Γιάννης Ρουμπούλιας, Ειρήνη Σκούρα, Αδριανός Σταγγίδης, Dani, Voss K., Harry Saxon) σε επιμέλεια Αντώνη Αντωνιάδη και Θωμά Παπαδημητρόπουλου αποτίουν φόρο τιμής στην παιδική σειρά που καθήλωσε στη μικρή οθόνη όλο τον κόσμο τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Sintaro Kago, Family. Το Comicdom Con Athens 2024 όμως, δεν είναι μόνο manga και άνιμε φέτος. Για τους λάτρεις των δυτικών κόμικς υπάρχει μια μεγάλη αφιερωματική έκθεση στον Hugo Pratt, έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς παγκοσμίως, με έμφαση στον πιο διάσημο ήρωά του, τον Corto Maltese. Ο Pratt ξεχώρισε για το πρωτοποριακό λογοτεχνικό και κινηματογραφικό στυλ του, αντιμετωπίζοντας τα κόμικς ως κάτι παραπάνω από ένα μέσο που απευθυνόταν μόνο σε παιδιά. Η έκθεση, σε επιμέλεια Patrizia Zanotti, περιλαμβάνει 27 panels μεγάλων διαστάσεων που αποτυπώνουν τη φαντασία του δημιουργού τους, ανατρέχοντας σε διάφορους σταθμούς στην πλούσια βιβλιογραφία του. Όσον αφορά την Ελλάδα, τα φώτα στρέφονται στο έργο της Κορίννας Μέι Βεροπούλου, που είναι η τιμώμενη καλλιτέχνις της φετινής διοργάνωσης και έχει φιλοτεχνήσει την αφίσα του φεστιβάλ, όπως ορίζει η παράδοση. Η Κορίννα, που ζει μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, άρχισε να κυκλοφορεί μόνη της τα κόμικς της το 2015, ενώ πρόσφατα συνεργάστηκε με τη 2000AD. Η Κορίννα Μέι Βεροπούλου έχει φιλοτεχνήσει την αφίσα του φεστιβάλ. Η φετινή διοργάνωση τιμά επίσης το ιδιαίτερο έργο του Γιώργου Τασιούλα που έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2021, πάνω στην ακμή του. Αυτοδίδακτος και αυτόνομος καλλιτέχνης, εικαστικός-σκιτσογράφος-κομικογράφος, το στίγμα του ως storyboard artist στον χώρο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου είναι ανεξίτηλο. Το «Σύμπαν του Tass» παρουσιάζει όλες τις πτυχές της εντυπωσιακής πορείας του. Την έκθεση συνοδεύει η ξεχωριστή δίγλωσση (ελληνικά/αγγλικά) έκδοση The Tass Book | The Art of Storyboard. Φυσικά, δεν λείπει ο καθιερωμένος και λατρεμένος διαγωνισμός cosplay που φέτος αναβαθμίζεται και γίνεται προκριματικός του πανευρωπαϊκού Europa Cosplay Cup, πράγμα που σημαίνει ότι το επίπεδο έχει ανέβει. Το ατομικό cosplay που θα κερδίσει, θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στη Γαλλία για να εκπροσωπήσει την ελληνική κοινότητα ανάμεσα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην τρίτη διοργάνωση του διαγωνισμού. Foyer panels. Τέλος, το Agora επιστρέφει για δεύτερη χρονιά με τα Portfolio Review Sessions. Μια δράση που ενθαρρύνει την εξωστρέφεια, ανοίγοντας την ελληνική αγορά σε εκδότες από τη Νορβηγία, τη Γαλλία, τη Φινλανδία, τη Δανία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Τσεχία και το Βέλγιο. Ταυτόχρονα, βοηθά στη διεθνή δικτύωση των Ελλήνων δημιουργών, αυξάνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητές τους να εξασφαλίσουν την εκτός συνόρων έκδοσή τους. Φέτος, για πρώτη φορά θα συμμετέχουν και εταιρείες παραγωγής animation αλλά και κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών. Και το σχετικό link...

Την Παρασκευή 12 Μαΐου 2023, στο πλαίσιο του φεστιβάλ κόμικς Comicdom Con Athens 2023, έγινε η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς στο αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων. Ο θεσμός των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς μετασχηματίζεται και εξελίσσεται διαρκώς αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων τα οξυμένα αντανακλαστικά της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, η οποία έχει εμφανώς θέσει σε προτεραιότητα την εξωστρέφεια της ελληνικής παραγωγής κόμικς και την εγχώρια προώθηση της συγκεκριμένης μορφής τέχνης. Η βραδιά της απονομής, χορηγούμενη φέτος από το κατάστημα Comicstrip και παραδοσιακά τοποθετημένη στο πλαίσιο του μεγάλου φεστιβάλ Comicdom Con Athens, αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που έγιναν το προηγούμενο τριήμερο: φιλικός και κατάλληλα εξοπλισμένος χώρος με μαζική προσέλευση κόσμου, ζεστό και ευχάριστο κλίμα στο οποίο συνετέλεσε η ζωηρή παρουσίαση του κωμικού Δημήτρη Δούκογλου, οργάνωση και προετοιμασία των συμμετασχόντων, είναι μερικά από τα στοιχεία που έδωσαν στη βραδιά μια ξεχωριστή ποιότητα. Στον πυρήνα βρέθηκαν τα έργα που ξεχώρισαν σε μια ολοένα και αυξανόμενη ποσοτικά και ποιοτικά παραγωγή κόμικς στην Ελλάδα τη χρονιά που μας πέρασε. Νέο στοιχείο φέτος ήταν ο διαχωρισμός του βραβείου για το καλύτερο σενάριο στα δύο με τις νέες κατηγορίες να αφορούν διασκευασμένα και πρωτότυπα σενάρια – μια επιλογή η οποία αποτυπώνει πλέον την καθιερωμένη τάση δημιουργιών που εμπνέονται από κλασικά λογοτεχνικά έργα. Το βραβείο του καλύτερου κόμικς, αλλά και αυτό του πρωτότυπου σεναρίου, απέσπασε ο Θανάσης Πέτρου για το εξαιρετικό «1923: Εχθρική Πατρίδα» (Ίκαρος) με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή και τις συνέπειές της. Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο ψηφίστηκε η παραλλαγή του μύθου της γοργόνας, αδερφής του Μ. Αλεξάνδρου, που υπογράφει ο Δημήτρης Βανέλλης στη «Μοναξιά της Αβύσσου» (Jemma Press), με τον σχεδιαστή του έργου Νίκο Κούρτη να διακρίνεται για το καλύτερο εξώφυλλο. Καλύτερος σχεδιαστής για τη χρονιά που μας πέρασε αναδείχτηκε ο Αλέκος Παπαδάτος, ο οποίος επέστρεψε με το γκράφικ νόβελ «Αριστοτέλης» (Ίκαρος) σε κείμενα του Τάσου Αποστολίδη αποσπώντας και το βραβείο για την καλύτερη καλλιτεχνική επιμέλεια. Καλύτερη αυτοέκδοση ψηφίστηκε το «Kuro: Bakeneko» του Tasmar, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο ως «κακός» έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καλύτερη μεταφρασμένη έκδοση το «No Pasarán» (Jemma Press) του κορυφαίου Ιταλού δημιουργού Vittorio Giardino, όπως το απέδωσε στα ελληνικά ο Γαβριήλ Τομπαλίδης, και καλύτερο διαδικτυακό κόμικς – σε μια κατηγορία με δυστυχώς περιορισμένες συμμετοχές – οι «Μπαμπαδοϊστορίες» του Νικόλαου Στεφαδούρου. Το βραβείο κοινού απέσπασε το δημοφιλέστατο κατά τα φαινόμενα «Athens Dark» (Nerdula) των Ζήση Ρούμπου και Χρήστου Μαρτίνη, ενώ καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος ψηφίστηκε ο ταλαντούχος Γιώργος Γανίδης για την – υποψήφια και για καλύτερο εξώφυλλο – αυτοέκδοση «Θηρία». Για τελευταίο (και καλύτερο!) κρατήσαμε ένα βραβείο για το οποίο είμαστε ως μέσο περήφανοι, ενθουσιασμένοι και πλήρως υποκειμενικοί. Το «Λεξικό της Κρίσης», το οποίο διαβάζετε τα τελευταία οχτώ χρόνια στις σελίδες τού Καρέ Καρέ και φιλοτεχνούν διαδοχικά ανά εβδομάδα οι Γιάννης Αντωνόπουλος, Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης και Θανάσης Πέτρου, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ένθετου κόμικς για τη χρονιά που μας πέρασε. Στα επόμενα! Και το σχετικό link...

Η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία. Κι όμως, η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία σε περίπτωση που δεν το γνωρίζατε. Κάθε χρόνο, στα πλαίσια του Comicdom Con Athens, της μακροβιότερης γιορτής των κόμικς στην Αθήνα, κομίστες, εκδότες, σεναριογράφοι, δημοσιογράφοι και κάθε σχετικός με το metier συγκεντρώνονται για την τελετή απονομής της σημαντικότερης διάκρισης για δουλειές κόμικς που εκδόθηκαν στη χώρα μας. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2005 και συνεχίζει δυναμικά εξελισσόμενος υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, τα μέλη της οποία ψηφίζουν τα καλύτερα κόμικς κάθε χρονιάς για να αναδείξουν τους νικητές. Φέτος η τελετή έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων την Παρασκευή 12 Μαΐου με οικοδεσπότη τον κωμικό Δημήτρη Δούκογλου (φήμες λένε ότι του χρόνου θα αντικατασταθεί από ΑΙ ολόγραμμα του ίδιου). Η τελετή είναι ευτυχώς σύντομη, συνεπώς κανένας κομίστας δεν έσπασε τα πενάκια του, κανένας σεναριογράφος δεν έσπασε το πληκτρολόγιό του, κανένας εκδότης δεν έκαψε το στοκ στην αποθήκη του από την αγωνία. Από την άλλη, όπως με πληροφορούν, νύχια φαγώθηκαν... Στις δώδεκα κατηγορίες υποψηφιοτήτων αναδείχθηκαν νικητές εννέα κόμικς, με δύο από αυτά να παίρνουν σπίτι από δύο βραβεία έκαστο. Τα βραβεία του Καλύτερου Κόμικ και του Καλύτερου Σεναρίου κέρδισε το ιστορικό – ηθογραφικό κόμικς του Θανάση Πέτρου «1923 – Εχθρική Πατρίδα» (Εκδόσεις Ίκαρος). Πέρυσι γράφαμε στην Athens Voice γι’ αυτό το κόμικς: «Νομίζω ότι είναι το καλύτερο δείγμα σεναρίου που έχουμε δει από τον Πέτρου. Ένα σενάριο ζωντανό, γρήγορο και γεμάτο δράση. (...) Ο Πέτρου ξέρει πολύ καλά τα κόμικς ως μέσο, χειρίζεται τις σελίδες και τα πάνελ του με αριστοτεχνικό τρόπο, σε μια αφήγηση ταυτόχρονα ακριβή και λιτή. Ξεφεύγει από τα καρέ, περνά στο περιθώριο της σελίδας επιστρέφοντας και πάλι σ’ αυτά, δείχνοντάς μας πως ξέρει να πει Ιστορία σε πολύχρωμες σελίδες με καρέ». Τα βραβεία του Καλύτερου Σχεδίου και της Καλλιτεχνικής Επιμέλειας κέρδισε ο «Αριστοτέλης» των Τάσου Αποστολίδη (σενάριο) και Αλέκου Παπαδάτου (σχέδιο) (Εκδόσεις Ίκαρος). Για τη μεταφορά της ζωής του μεγαλύτερου στοχαστή όλων των εποχών σε κόμικς, η οποία μεταφράζεται ήδη σε επτά γλώσσες, γράφαμε ότι: «Με εντυπωσιακά πάνελ, συνδυασμό πεζού κειμένου και εικόνων, στακάτες προτάσεις (όπου η αφήγηση είναι δραματοποιημένη), με καρέ που υπηρετούν άριστα το μέσο και τις σελίδες γεμάτες με κάθε λογής τεχνικές εικονογραφικής απεικόνισης, ο “Αριστοτέλης”, των Τάσου Αποστολίδη και Αλέκου Παπαδάτου, είναι μία από τις πιο εκλεκτικές και σίγουρα καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες κόμικς των τελευταίων ετών. Ο χρωματισμός του κόμικς κατόρθωσε να ξεφύγει από το να το κάνει απλά ομορφότερο, συνεισφέροντας ουσιαστικά, καθώς με τα χρώματα που επιλέχθηκαν έγινε ευδιάκριτη η χρονική εναλλαγή της αφήγησης από τριτοπρόσωπη σε δραματοποιημένη». Δύο ακόμη βραβεία, αυτά του Καλύτερου Εξωφύλλου και του Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου απέσπασε «Η μοναξιά της Αβύσσου» των Δημήτρη Βανέλλη (σενάριο) και Νικόλα Κούρτη (σχέδιο) (Εκδόσεις Jemma Press). Στη «Μοναξιά της Αβύσσου» οι δύο δημιουργοί αφηγούνται μια ιστορία τρόμου βασισμένη σ’ έναν από τους γνωστότερους θρύλους της ελληνικής λαογραφίας, αυτόν της γοργόνας αδελφής του βασιλιά Αλέξανδρου, που ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο αδελφός της. Με αφετηρία αυτόν τον θρύλο, ο Δημήτρης Βανέλλης διασκευάζει το διήγημά του «Γοργόνα» και με τον Νικόλα Κούρτη το μετατρέπει σε ένα κόμικς απόκοσμου τρόμου. Καλύτερη Μεταφρασμένη Έκδοση αναδείχθηκε το «No Pasarán» του ζωντανού θρύλου των ευρωπαϊκών κόμικς Ιταλού Vittorio Giardino (εκδόσεις Jemma Press). Η μετάφραση έγινε από τον Γαβριήλ Τομπαλίδη και η μεταφραστική επιμέλεια από τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Εξ αφορμής της κυκλοφορίας, πέρυσι, του πρώτου μέρους της ομώνυμης τριλογίας με ήρωα τον κατάσκοπο Μαξ Φρίντμαν και τοποθετημένο στον Ισπανικό Εμφύλιο λίγο καιρό πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο «μαέστρο» των ιταλικής σκηνής και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της λεγόμενης καθαρής γραμμής (ligne claire) στα κόμικς μίλησε στην Athens Voice και σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 824. ● Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος αναδείχθηκε ο Γιώργος Γανίδης με τα «Θηρία» του ● Το βραβείο για την Καλύτερη Αυτοέκδοση κέρδισαν οι Tasmar – Kuro για το «Βakeneko» ● Καλύτερο Διαδικτυακό Κόμικ ο Νικόλας Στεφαδούρος με τις «Μπαμπαδοϊστορίες» του (κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως) ● Με το βραβείο για το Καλύτερο Ένθετο βραβεύθηκαν οι: Γιάννης Αντωνόπουλος (John Antono), Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης, Θανάσης Πέτρου για «Το Λεξικό της Κρίσης» που φιλοξενείται στο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών ● Το Βραβείο Κοινού κέρδισαν οι Ζήσης Ρούμπος (ναι, ο ηθοποιός) και Χρήστος Μαρτίνης για το «Athens Dark» (Εκδόσεις Nerdula) Αυτά για φέτος και ανυπομονούμε ήδη για την απονομή του 2024. Αν κρίνω από τις δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει ήδη φέτος, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Νικόλας Κούρτης, Δημήτρης Βανέλλης Θανάσης Πέτρου, Νίκος Αργύρης (εκδότης Ικάρου) και Αλέκος Παπαδάτος Και το σχετικό link...

Τι νέο ετοιμάζει ο σχεδιαστής κόμικς Θανάσης Καραμπάλιος μετά το «1800»; Για περισσότερα από τέσσερα χρόνια ο σχεδιαστής κόμικς Θανάσης Καραμπάλιος μας παίρνει από το χέρι και μέσα από τις σελίδες της σειράς κόμικς «1800» (εκδόσεις Jemma Press) μας ταξιδεύει στον θεσσαλικό κάμπο και τα χωριά της Ελασσόνας. Στη σειρά που χωρίζεται σε 6 απολαυστικά μέρη-άλμπουμ, μεταφερόμαστε στο 1800 λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση, εποχή της φουστανέλας, των καπεταναίων, των κλεφτών και αρματολών. Το «1800» είναι ένα διαφορετικό «αγροτικό western», γεμάτο δράση και μοναδικούς χαρακτήρες χωρίς να λείπει ο ρεαλισμός. Ο Θανάσης Καραμπάλιος γνωρίζει καλά την Ελασσόνα και τη θεσσαλική γη. Το 2019 βραβεύτηκε ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης από την ακαδημία Ελληνικών κόμικς για το πρώτο μέρος της σειράς «1800». Λίγες ώρες πριν από το φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας Comicdom Con που φέτος διεξάγεται στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 12, 13 & 14 Μαΐου, ο Θανάσης Καραμπάλιος παίρνει τη θέση του στο Artist Alley, σας περιμένει όλους και απαντάει στις ερωτήσεις του Platform. - Τι νέο να περιμένουμε από εσένα στο φετινό Comicdom Con; Πώς πήρε σάρκα και οστά η «Σκιά του Ολύμπου» και πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Νίκο Σταυριανό; Πολλές ερωτήσεις και πρέπει να απαντηθούν μία μία με τη σειρά. Φέτος θα έχω δύο νέες εκδόσεις στο Comicdom Con, το «Στη σκιά του Ολύμπου» από τις εκδόσεις Jemma Press και μία αυτοέκδοση που έβγαλα σε περιορισμένα αριθμημένα αντίτυπα, το «Mousetrap». Ας ξεκινήσουμε με το πρώτο λοιπόν, το «Στη σκιά του Ολύμπου» είναι ιστορίες που άκουγα από παιδί στο χωριό μου αλλά και στην περιοχή που μεγάλωσα από τους παππούδες μου, τη μεγάλη νονά μου και ανθρώπους που οι περισσότεροι δεν είναι πια στη ζωή. Με απασχολούσε ότι αυτοί οι άνθρωποι μιας άλλης εποχής με το φευγιό τους θα «πάρουν» μαζί τους και τις ιστορίες τους. Το συζήτησα μαζί με τον εκδότη μου, του άρεσε ως ιδέα αλλά ήθελα εξ’ αρχής το σχέδιο να το κάνει ο Νίκος. Πίστευα ότι θα «έλεγε» καλύτερα την ιστορία από εμένα, γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη ο σχεδιαστής παίρνει ένα σενάριο και το αφηγείται και αυτός αναγεννημένο μέσα από τη δικιά του ματιά. Έχοντας πλέον στα χέρια μου το βιβλίο μπορώ να το πω με σιγουριά ότι ο Νίκος το σχεδίασε καλύτερα από ότι θα το είχα κάνει εγώ και θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή. Όσον αφορά την αυτοέκδοση τώρα. Θέλησα να κάνω μια ιστορία για ένα μικρό ποντίκι μέσα στον Μεγάλο Πόλεμο και καθώς τα ποντίκια δε μιλάνε είναι μία ιστορία χωρίς λόγια. Έτσι σε ένα βιβλιαράκι μικρό των 22 σελίδων δεν υπάρχει ούτε μία λέξη. Ήταν ένα στοίχημα και πείραμα ταυτόχρονα για μένα, τόσο σχεδιαστικά όσο και αφηγηματικά. Θέλω να πιστεύω ότι πέτυχε, θα περιμένω το feedback από τους αναγνώστες που θα το πάρουν. - Είναι ιστορίες με έμπνευση από τη λαογραφία και την παράδοση της Θεσσαλίας; Είναι ιστορίες από τα χωριά της Ελασσόνας, της επαρχίας του Νομού Λάρισας που είναι κυκλωμένη από τον Όλυμπο, τα Χάσια και τη Μελούνα. Είμαι από εκεί καθώς και η σύντροφός μου, που είναι και ο άνθρωπος με τον οποίο συζητάω και με βοηθάει περισσότερο από τον καθένα να αντλήσω έμπνευση. Η κάθε ιστορία είναι αυτοτελής και παίρνει το όνομα της από το χωριό στο οποίο διαδραματίζεται. Έτσι μία αφορά το χωριό μου, το Παλιόκαστρο, και μία άλλη την Καρυά που είναι ένα από τα χωριά καταγωγής της συντρόφου μου. - Γιατί επέλεξες να γράψεις τις ιστορίες του βιβλίου αλλά όχι να τις σχεδιάσεις; Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν προλαβαίνω να σχεδιάσω όλες τις ιστορίες που έχω μέσα μου και πραγματικά θέλω να τις βγάλω προς τα έξω. Έτσι έχω αποφασίσει να δίνω σενάρια σε άλλους και κάποια βρίσκονται ήδη στο δρόμο. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι θεώρησα ότι ο Νίκος Σταυριανός θα έλεγε την ιστορία καλύτερα από εμένα. Κάποιες ιστορίες διαλέγουν το σχέδιο τους και κάποιες φορές το σχέδιο διαλέγει τις ιστορίες. Ο σχεδιαστής δεν είναι εκτελεστικό όργανο του σεναριογράφου, σαφώς θα υπάρξουν κάποιες οδηγίες και γραμμές αλλά ως εκεί. Το σενάριο όταν θα φύγει από τα χέρια σου παίρνει σάρκα και οστά από τον σχεδιαστή. Τουλάχιστον, εγώ πατώντας και στις δύο «βάρκες» το βλέπω έτσι. - Πηγαίνοντας πίσω, πότε άρχισες να σχεδιάζεις κόμικς και πώς εξελίχθηκε αυτό στη συνέχεια; Έμαθα να διαβάζω μέσα από τα κόμικς, πολύ μικρός μαζί με τον δίδυμο αδερφό μου. Μαζί ξεκινήσαμε να σκιτσάρουμε και να προσπαθούμε να κάνουμε τα δικά μας κόμικς σε παλιά σημειωματάρια. Δεν σταμάτησα να διαβάζω κόμικς ποτέ στη ζωή μου και πάντα σχεδίαζα. Δούλευα για χρόνια στην εστίαση και σε μπαρ, οπότε τα πρωινά μου και τα μεσημέρια μου ήταν ελεύθερα. Κάπως έτσι έβρισκα χρόνο και σχεδίαζα. Κάποια στιγμή το 2008 μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη και βρέθηκα στη σχολή COMINK του Βαγγέλη Ματζίρη για ένα χρόνο. Αυτό με βοήθησε πολύ και με έφερε σε επαφή με την ελληνική σκηνή. Για να μη μακρηγορώ, 10 χρόνια αργότερα, το 2018, εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του 1800. - Η πρώτη σου μεγάλη δουλειά ήταν το «1800». Τι σου άφησε αυτή η δουλειά; Ολοκληρώθηκε ο κύκλος ή να περιμένουμε κάποια συνέχεια στο μέλλον; Το «1800» δεν ήταν η πρώτη μου μεγάλη δουλειά... ήταν η πρώτη μου δουλειά. Πριν από αυτό δεν είχα ξαναεκδώσει τίποτα και δεν με ήξερε κανένας. Και χρωστάω πολλά στον Λευτέρη Σταυριανό της Jemma Press που ήταν αρκετά τρελός για να ποντάρει πάνω μου. Πήγα με το πρώτο βιβλίο ολοκληρωμένο και τίποτα άλλο, του είπα θέλω να κάνω άλλα πέντε για να ολοκληρωθεί η ιστορία και αυτός είπε απλά «Nαι! Θα το βγάλω» και έτσι ξεκίνησε. Το «1800» μου άλλαξε τη ζωή. Από σερβιτόρος (και δε το λέω καθόλου υποτιμητικά, ήταν η δουλειά μου για 17 χρόνια και μου άρεσε πραγματικά) έγινα δημιουργός κόμικς. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που δεν θα μπορούσα να γνωρίσω αλλιώς και έκανα καινούριες φιλίες. Ο πρώτος κύκλος του «1800» ολοκληρώθηκε και φυσικά και θα συνεχίσει με νέο άλμπουμ του 2ου κύκλου. Τον χειμώνα λοιπόν θα κυκλοφορήσει το έβδομο βιβλίο του «1800». - Ποια ήταν η έμπνευση για τη δημιουργία του «1800»; Έκανες κάποιου είδους έρευνα για το σενάριο, ιστορικά γεγονότα, τις ενδυμασίες της εποχής; Η έμπνευση ήρθε από την αγάπη μου για την ιστορία. Καθώς και από την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα το 2012-14. Με πείραζε που ότι πιο σιχαμένο και δειλό είχε καπηλευτεί τα σύμβολα και τους αγώνες του λαού μας, που είχαμε φτάσει στο σημείο αυτός που ενδιαφέρεται για την ιστορία της πατρίδας του και μελετάει την παράδοση να ταυτίζεται με το φασίστα. Θεωρώ ότι τόσο η ιστορία μας όσο και η παράδοση είναι τόσο γοητευτικές που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από ιστορίες π.χ. με Βίκινγκς, με ιππότες ή καουμπόηδες. Και σαφώς πρέπει να τις δούμε καθαρά, χωρίς εθνικιστικές και μισαλλόδοξες παρωπίδες. Όσον αφορά την έρευνα, από το 2013 έως και σήμερα συνεχίζω χωρίς να έχω σταματήσει. Έχω διαβάσει την βιβλιογραφία που παραθέτω σε κάθε άλμπουμ του «1800», και συνεχίζω προσπαθώντας κάθε φορά να διασταυρώσω πηγές για να είμαι όσο το δυνατό πιο ακριβής, γιατί αντικειμενικός στην ιστορία δεν υπάρχει. Τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα αλλά η ερμηνεία τους είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό. Π.χ. όταν ένας ακροδεξιός ιστορικός βλέπει την «άλωση» της Τριπολιτσάς σαν μεγάλο επίτευγμα εγώ βλέπω μία, αν και αναγκαία, σφαγή αμάχων γυναικόπαιδων. - Μέσα από το «1800» ανακάλυψες – και ανέδειξες – στοιχεία από την αθέατη πλευρά της ιστορίας. Τι σου έκανε μεγάλη εντύπωση και δεν έχει γραφτεί στα σχολικά βιβλία; Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες, αλλά ας πω ένα στοιχείο που όντως με συγκλόνισε. Το πως αυτός ο τόπος υπήρξε σταυροδρόμι πολιτισμών και δεχόταν και αφομοίωνε πολιτισμούς και εξελισσόταν πάντα σε κάτι καλύτερο, πάντα προς τα μπροστά, όχι πάντα δίκαια ούτε χωρίς πισωγυρίσματα, αλλά προχωρούσε αφομοιώνοντας και συμπεριλαμβάνοντας το νέο και διαφορετικό. Χωρίς κέντρα «φιλοξενίας» στα νησιά και περιπολίες στις θάλασσες που εξαφανίζουν φουκαράδες. - Υπάρχει κάποιο βιβλίο που διάβασες τελευταία, ακόμα και αν δεν είναι κόμικς, και σου έκανε εντύπωση; Σε ενδιαφέρει το κομμάτι της ιστορίας και της λαογραφίας; Το 2021 η σύντροφός μου και εγώ δώσαμε πανελλήνιες εξετάσεις ξανά μετά από 20 χρόνια, και πλέον είμαστε περήφανοι φοιτητές του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο. Νομίζω ότι από αυτό μπορείτε να καταλάβετε πόσο με ενδιαφέρει η ιστορία και η λαογραφία, και η συγκεκριμένη σχολή προσφέρει πολλές δυνατότητες για ουσιαστική εμβάθυνση στο αντικείμενο. Όσον αφορά το βιβλίο που διάβασα τελευταία, πριν από μια βδομάδα τελείωσα το «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος» του Πρίμο Λέβι και πριν από αυτό είχα διαβάσει στα πλαίσια της εξεταστικής το «Οι Ρίζες της Ναζιστικής Βίας» του Έντσο Τραβέρσο. Η αίσθηση φρίκης που μου αφήσαν και τα δύο βιβλία με κάναν να πάρω μία απόφαση, ως άνθρωπος, ως πατέρας, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Και το σχετικό link...

O σχεδιαστής κόμικς και σκιτσογράφος της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ετοιμάζεται για το Comicdom Con Athens 2023 και μιλάει στο Platform. Πολλοί από εμάς, εποχές που αγοράζαμε πιο συχνά εφημερίδες, γνωρίσαμε τη δουλειά του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη μέσα από τα σκίτσα του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Από το 2010 μέχρι σήμερα, καθημερινά μας δίνει αιχμηρά και χιουμοριστικά σκίτσα που σε κάνουν να σκεφτείς, σκίτσα επίκαιρα, σκίτσα που σε κάνουν να χαμογελάσεις. Για κάποιους άλλους, όπως και εγώ, λατρέψαμε τα κόμικς του και ιδιαίτερα τη σειρά «Ανώνυμος ο Αθηναίος: Στη Σκιά της Ακρόπολης», με τον ανώνυμο ήρωα να ζει στην Αρχαία Αθήνα κουβαλώντας ταυτόχρονα όλα τα βάρη και άγχη της σύγχρονης εποχής. Ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης θα βρεθεί και φέτος στο μεγάλο φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας Comidcom Con, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 12, 13 & 14 Μαΐου. Μία βδομάδα πριν από το Comicdom Con μίλησε στο Platform για τη δουλειά του στα ΝΕΑ, τα κόμικς και την επιστροφή του στη Λευκάδα. - Ξεκινώντας με το σήμερα, πώς σε βρίσκει το 2023; Ετοιμάζεσαι να κυκλοφορήσεις κάποιο νέο βιβλίο κόμικ; Με βρίσκει σε μια αρκετά δημιουργική φάση και εν μέσω προετοιμασίας για το Comicdom Con 2023 της Αθήνας που πλησιάζει. Θα παρουσιάσω εκεί την καινούργια μου αυτοέκδοση με τίτλο "the ComixFilm", μια εικονογραφημένη συλλογή με την δική μου ματιά σε αγαπημένες ταινίες, συνέχεια του προηγούμενου "the ComixTape" που έχει πλέον εξαντληθεί. Φυσικά θα έχω μαζί μου και παλιότερες δουλειές μου, όπως την τριλογία "Ανώνυμος ο Αθηναίος" που κυκλοφόρησε πέρυσι για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Comicdom Press. TA NEA - Είσαι σκιτσογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ από το 2010. Ποιες είναι οι απαιτήσεις μίας τέτοιας δουλειάς; Πρέπει να έχεις πάντα ανοιχτά τα αυτιά σου και στην επικαιρότητα; Είναι μια δουλειά με πολλές απαιτήσεις καθώς πρέπει κάθε μέρα να είμαι σε εγρήγορση και να έχω ιδέες κάτω από πίεση χρόνου αλλά το απολαμβάνω και προσπαθώ να το εξελίσσω συνεχώς. Μέσα από τα σκίτσα μου προσπαθώ να δίνω το στίγμα της ημέρας με χιούμορ, να σχολιάζω ό,τι με ενοχλεί και να κάνω τον αναγνώστη να χαμογελάσει, να προβληματιστεί ή να δει την πραγματικότητα με μια πιο εύθυμη ματιά. - Θα έβαζες τον εαυτό σου ανάμεσα στους πολιτικούς γελοιογράφους – και μέσα από τη δουλειά σου στα ΝΕΑ – ή στους σκιτσογράφους / σχεδιαστές κόμικς; Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ή μιλάμε για το ίδιο πράγμα; Θα έλεγα πως μου αρέσει να λέω ιστορίες, είτε αυτές είναι ένα σύντομο πολιτικό / κοινωνικό σχόλιο στην εφημερίδα είτε στριπάκια ή πολυσέλιδα κόμικς. Φυσικά υπάρχουν διαφορές ως προς τον τρόπο που τα αντιμετωπίζω και τα σχεδιάζω, τα χαρακτηριστικά του ύφους μου όμως, η αφαίρεση, το χρώμα και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις (με χιούμορ ή χωρίς) είναι πάντα εκεί. - Γεννήθηκες στη Λευκάδα. Πότε άρχισες να ασχολείσαι με τα κόμικς και πώς αυτό εξελίχθηκε στη συνέχεια; Από πολύ μικρή ηλικία θυμάμαι να αγοράζω τα περιοδικά της Disney, επηρεασμένος από τα καρτούν που έβλεπα. Στα σχολικά μου χρόνια διάβαζα πολλά κόμικς και από ένα σημείο και μετά ήθελα να φτιάξω τα δικά μου. Σχεδόν τυχαία, λίγο μετά τις σπουδές μου βρέθηκα για ένα δοκιμαστικό στο Βήμα, το ένα έφερε το άλλο και να ‘μαι, επί σχεδόν μια δεκαπενταετία να δημοσιεύω καθημερινά στα ΝEA! - Βοήθησαν και οι σπουδές στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων; Σίγουρα. Στη σχολή, πέρα από την θεωρία και ιστορία της τέχνης, ήρθα σε επαφή και με άλλα παιδιά που είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα και επιτέλους μπορούσα να ζωγραφίζω όλη μέρα! Υπήρξα τυχερός καθώς ήδη από τότε έκανα εικονογραφήσεις για εκδοτικούς και περιοδικά. Ξεκίνησα να σκιτσάρω πιο εντατικά στο Βήμα και τον Ταχυδρόμο από το 2009. - Τι κρατάς από τη Λευκάδα; Βλέπουμε ότι την έχεις απεικονίσει πολλές φορές μέσα από βιβλία ("Περπατώντας στην Παλιά Πόλη της Λευκάδας", Fagotto), σκίτσα και εκθέσεις. Είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα και την έχω συνδέσει με ωραίες αναμνήσεις. Πάντα έβρισκα αφορμές να επιστρέφω και να σχεδιάζω γωνιές της πόλης που αγαπώ και σημεία που περνούν απαρατήρητα από τον κόσμο. Μου αρέσει η πολυχρωμία της, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και οι αντιθέσεις της. Τα τελευταία δυο χρόνια επέστρεψα σε μόνιμη βάση και δουλεύω από εδώ, ίσως αυτό φαίνεται με κάποιο τρόπο και στα σκίτσα μου πλέον. Ανώνυμος ο Αθηναίος - Βλέποντας στα σκίτσα σου διακρίνω επιρροές από τα ευρωπαϊκά κόμικς, ίσως και από άλλες μορφές τέχνης (χαρακτική, αρχιτεκτονική), σίγουρα όχι τα αμερικάνικα υπερωικά. Συμφωνείς με αυτό; Έτσι είναι. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στα γαλλοβελγικά και ιταλικά κόμικς και οι επιρροές μου προέρχονται από τον ευρύτερο χώρο της εικονογράφησης. Με τα υπερηρωικά δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερη επαφή, εκτός από κάποιες ιστορίες του Μπάτμαν που μου αρέσουν πολύ. Δεν τα απορρίπτω, απλώς ίσως δεν έχω αφιερώσει τόσο χρόνο σε αυτά ως αναγνώστης. - Υπάρχει ένα dream project που κάποια μέρα θα ήθελες να υλοποιήσεις και δεν βρίσκεις τον κατάλληλο χρόνο; Χμμ… Θα μου άρεσε να σχεδιάσω μια ιστορία νουάρ ή μυστηρίου, είναι κάτι που μου το έχουν ζητήσει κατά καιρούς πολλοί αναγνώστες και φίλοι. Ποιος ξέρει, αν βρω μια καλή ιδέα θα βρω και τον χρόνο πιστεύω για να το κάνω… - Τι θα έλεγε ο Ανώνυμος ο Αθηναίος για την Αθήνα του σήμερα, την Αθήνα του υπερτουρισμού και των Airbnb; Αρχικά θα αναρωτιόταν αν όλος αυτός ο κόσμος έρχεται πράγματι για τουρισμό ή μήπως για να διαπιστώσει από κοντά το πόσο έχουμε καταστρέψει ό,τι θυμίζει τις ένδοξες μέρες αυτής της πόλης. Τουλάχιστον στην εποχή του υπήρχε και ένα δέντρο για να ξεκουραστείς λίγο στη σκιά του και κάπου, θυμάται, κυλούσε και ένα ποτάμι… Επειδή όμως πάντα βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, θα αναλάμβανε τον ρόλο του ξεναγού και θα έδειχνε σε λίγους τυχερούς που θα τον ακολουθούσαν την αθέατη πλευρά της Αθήνας, τις ομορφιές και τα καλά κρυμμένα μυστικά της. Ανώνυμος ο Αθηναίος Και το σχετικό link...

Ο ρόλος του σκιτσογράφου στη δικαστική αίθουσα και η πολύτιμη συνεισφορά του στην κάλυψη πολύκροτων δικών, ειδικά όταν τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα έχουν αποκλειστεί, είναι το θέμα ενός από τα πιο ενδιαφέροντα πάνελ του 27ου ComicDom Con (Τεχνόπολη 12-14/5). Πόσο βοηθά το κοινό η σκιτσογράφηση των πρωταγωνιστών μιας δίκης; Ποιες δίκες στην Ελλάδα «σκιτσαρίστηκαν» περισσότερο; Τι δυνατότητες έχει ο καλλιτέχνης να εκφραστεί δημιουργικά και ταυτόχρονα να αποτυπώσει πιστά χαρακτήρες και στιγμιότυπα με δεδομένα τα στενά περιθώρια που του δίνονται μέσα σε μια δικαστική αίθουσα; Υπάρχουν κόμικ εκδόσεις σχετικές με το σκιτσορεπορτάζ και πώς προσδιορίζεται η σχέση του με την ποπ κουλτούρα; Αυτά τα ερωτήματα απηύθυνα στους συντελεστές του πάνελ «Δικαιοσύνη στην πένα – Η τέχνη του σκιτσορεπορτάζ» (στην Αθηνά Κακλαμάνη, δικηγόρο και συντάκτρια του «Smassing Culture», τον Τάσο Θεοφίλου από τις εκδόσεις Red ‘n’ Noir, τον σκιτσογράφο John Antono και τη δημοσιογράφο Ελευθερία Κουμάντου, με τον Πάνο Παπαγεωργίου της ComicDom Team στον συντονισμό) και ιδού κάποιες απαντήσεις που πρόλαβα να σταχυολογήσω λίγο προτού ανοίξει πανηγυρικά στην Τεχνόπολη η αυλαία του φετινού 27ου Comicdom Con. «Ο σκιτσογράφος μιας δίκης οφείλει να κινείται στα όρια που υπάρχουν και για τον δημοσιογράφο, συγκεκριμένα να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου και να μην προσβάλλει την προσωπικότητά του. Έχουμε, για παράδειγμα, νομολογιακό προηγούμενο κατά το οποίο μια καρικατούρα σχετικά με μια δημόσια σύμβαση στα όρια της νομιμότητας απεικόνιζε μια δικαστή στα χέρια ενός δημάρχου, με λεφτά στην τσέπη. Η δικαστής ήταν παντρεμένη και κατά τη γνώμη της άφηνε στον αναγνώστη την εντύπωση ότι είχε παράνομη ερωτική σχέση με τον δήμαρχο. Στο πρωτόβαθμο δικαστήριο ο σκιτσογράφος καταδικάστηκε, κάτι που ανατράπηκε στον δεύτερο βαθμό μετά την άσκηση έφεσης, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι παραβιαζόταν η ελευθερία της έκφρασής του. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Είναι έπειτα γεγονός ότι η καλλιτεχνική φύση του δικαστικού σκιτσορεπορτάζ το κάνει να αποκτά τα δικά του φτερά, ξεφεύγοντας από τις δημοσιογραφικές τυπικότητες», θα πει η δικηγόρος Αθηνά Κακλαμάνη. Αθηνά Κακλαμάνη, δικηγόρος και συντάκτρια του «Smassing Culture» «Η σκιτσογράφηση μιας δίκης καλύπτεται και εξυπηρετεί το άρθρο 93 του Συντάγματος, το οποίο καθιστά τη δημοσιότητα θεμελιώδη αρχή της δίκης μέσα από τον δημόσιο χαρακτήρα των συνεδριάσεων και τη δημόσια απαγγελία των δικαστικών αποφάσεων, έτσι ώστε το έργο της δικαστικής εξουσίας να ελέγχεται από τον κυρίαρχο λαό. Πρόκειται για τη λεγόμενη άμεση δημοσιότητα ή “λαϊκή δημοσιότητα”, δηλαδή τη δυνατότητα, όποιος το επιθυμεί, να παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξη της διαδικασίας με τις δικές του αισθήσεις, μέσα από την αυτούσια παρουσία στο ακροατήριο. Παράλληλα, γίνεται λόγος και για την έμμεση δημοσιότητα, δηλαδή τη δημοσιογραφική κάλυψη των δικών. Στην ελληνική περίπτωση εφαρμόζεται μια ενδιάμεση άποψη, σύμφωνα με την οποία η δημοσιότητα καλύπτει τα έντυπα μέσα, ενώ αποκλείει τα ηλεκτρονικά, δηλαδή τη μετάδοση της δίκης από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, καθώς και την κινηματογράφηση ή τη μαγνητοσκόπησή της. Αυτό ακριβώς το κενό έρχεται και καλύπτει το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ, το οποίο αφενός δίνει τη δυνατότητα στον απλό πολίτη να αποκτήσει μέσω αυτού εικόνα μιας δίκης χωρίς να είναι ο ίδιος παρών, αφετέρου καταφέρνει να αποτυπώσει το κλίμα της, βοηθώντας και τους ίδιους τους δημοσιογράφους στο έργο τους». «Ο λόγος που αυτή η μορφή δημοσιογραφικής τέχνης ή καλλιτεχνικής δημοσιογραφίας αναπτύχθηκε είναι η κατά περιόδους και περιπτώσεις απαγόρευση λήψης φωτογραφιών εντός των δικαστικών αιθουσών. Παρά το κενό που αναμφισβήτητα καλύπτει ο σκιτσογράφος, μεταφέροντας με το πενάκι του σκηνές από την εξέλιξη μιας δίκης, δεν θεωρώ ότι υποκαθιστά τη δουλειά του φωτογράφου. Ακόμα όμως και όταν επιτρέπεται η φωτογραφική κάλυψη, το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ διατηρεί μια αυτοτελή δημοσιογραφική και καλλιτεχνική αξία. Τάσος Θεοφίλου, εκδόσεις Red ‘n’ Noir Από τις δικαστικές υποθέσεις που είχαν αξιόλογη σκιτσογραφική κάλυψη είναι σίγουρα το πρωτόδικο της Χ.Α. (Απρίλης 2015 – Οκτώβρης 2020) και η εκδίκαση της επίθεσης με βιτριόλι εναντίον της Ιωάννας Παλιοσπύρου (Σεπτέμβρης 2021), όπου ο John Antono διέσωσε με το πενάκι του στιγμιότυπα από τη διαδικασία. Ο συγκεκριμένος δημιουργός ήταν και ο πρώτος που κάλυψε σκιτσογραφικά τη δίκη για τον φονικό ξυλοδαρμό του Ζακ Κωστόπουλου/της Zackie Oh. Ακολούθησαν οι Kanellos Cob, Chrispy Shift, Παναγιώτης Μητσομπόνος και Αλεξία Οθωναίου», λέει ο Τάσος Θεοφίλου. «Η περίοδος του Μεσοπολέμου παρουσιάζει αξιόλογη ποσοτική και ποιοτική παραγωγή, παρότι δεν απαγορευόταν η λήψη φωτογραφιών στις δικαστικές αίθουσες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα πλούσια από κάθε άποψη ρεπορτάζ από τη δίκη των Φούλας Αθανασοπούλου και Αρτέμιδας Κάστρου (Φλεβάρης – Μάρτης 1932), κατηγορούμενες για τη δολοφονία και τον τεμαχισμό του εργολάβου Μίμη Αθανασόπουλου, που αποτέλεσε μία από τις πιο πολύκροτες υποθέσεις της ελληνικής δικαστικής ιστορίας συνολικά. Υπάρχουν πολύ σημαντικές ιστορικές υποθέσεις των οποίων στιγμιότυπα διασώζονται αποκλειστικά χάρη στο δικαστικό σκιτσορεπορτάζ, όπως η Δίκη των Εξ (Οκτώβριος – Νοέμβριος 1922), η δίκη των κομμουνιστών φαντάρων του Ουλαμού Καλπακίου (Γενάρης 1931) και οι δυο δίκες για την αιματηρή Ληστεία της Πέτρας (φθινόπωρο 1927 και φθινόπωρο 1929)», συνεχίζει κάνοντας μια ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή. John Antono, σκιτσογράφος «Το σκίτσο είναι από μόνο του μια ολόκληρη τέχνη. Στην περίπτωση της καταγραφής μιας δικαστικής διαδικασίας, η καλλιτεχνική απεικόνιση συμβαδίζει με ένα είδος ρεπορτάζ. Ειδικά σε περιπτώσεις δικών με μεγάλο κοινωνικό ενδιαφέρον, που για διάφορους λόγους δεν επιτρέπεται η φωτογραφική τους κάλυψη, τα σκίτσα υποκαθιστούν αυτή την ανάγκη, βοηθώντας το κοινό να έχει μια εικόνα μέσα από τη δικαστική αίθουσα, διαμεσολαβημένη από την καλλιτεχνική οπτική του σκιτσογράφου. Μήπως όμως και οι φωτογραφίες δεν έχουν ένα καλλιτεχνικό “φίλτρo”; Θεωρώ ότι το σκιτσορεπορτάζ και το φωτορεπορτάζ έχουν αρκετές ομοιότητες ως προς το αισθητικό κριτήριο. Το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ τώρα, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Απαιτεί καταρχάς στοιχειώδεις γνώσεις των διαδικασιών μέσα σε μια αίθουσα: ποιος είναι ο εισαγγελέας, ποιοι οι ένορκοι, πού κάθονται οι συνήγοροι υπεράσπισης και πού οι συνήγοροι κατηγορίας, τι διαμείβεται και τι είναι σημαντικό να καταγραφεί με το πενάκι. Οι συνθήκες δεν είναι πάντα ιδανικές: περιορισμένος χώρος, περίεργα βλέμματα, στενά χρονικά πλαίσια. Υπάρχουν επίσης τα απρόοπτα, οι εντάσεις, οι θεατρινισμοί και πρέπει να είσαι σε διαρκή εγρήγορση για να τα καταγράψεις», λέει ο John Antono. «Παρότι φαινομενικά ο σκιτσογράφος των δικών δεν θεωρείται δημοσιογράφος, η δουλειά του είναι εξίσου δημοσιογραφική. Πρόκειται για καταγραφή οπτικών πληροφοριών. Για μένα όμως, πιο σημαντική είναι η μελλοντική αξία αυτών των σκίτσων ως ιστορικών τεκμηρίων. Για να παραφράσω το κλισέ, μια εικόνα τεκμηριώνει χίλιες λέξεις. Η επικαιρότητα κυλάει και ξεχνιέται σε λίγες μέρες ή και ώρες, χωρίς να εκτιμήσουμε τη σημασία κάποιων γεγονότων στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ύστερα όμως από πολλές δεκαετίες τα σκίτσα μεγάλων δικών μπορεί να αξιοποιηθούν ως πρωτογενείς ιστορικές πηγές», συμπληρώνει. Το εξώφυλλο της συλλογής «Βλέπουμε με τα χέρια τους» Υπάρχουν άραγε ή προγραμματίζονται εκδόσεις με τέτοιο περιεχόμενο; «Ως Red 'n’ Noir θεωρήσαμε σκόπιμο να διασωθεί το υλικό από τη σκιτσογραφική κάλυψη της δίκης για τον φονικό ξυλοδαρμό της Zackie Oh/του Ζακ Κωστόπουλου. Έτσι, με τη στήριξη του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ και του ZackieOh Justice Watch εκδώσαμε τη συλλογή “Βλέπουμε με τα χέρια τους: Το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ της δίκης για τον φονικό ξυλοδαρμό της/του Zackie Oh/Ζακ Κωστόπουλου”, στην οποία περιλαμβάνονται σκίτσα των John Antono, Kanellos Cob, Chrispy Shift, Παναγιώτη Μητσομπόνου και Αλεξίας Οθωναίου. Τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση του δικαστικού αγώνα της οικογένειας. Το εξώφυλλο της συλλογής «Η φονική τριάς» Εκδώσαμε επίσης τη συλλογή “Η φονική τριάς”. Πρόκειται για το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ του Εγκλήματος στου Χαροκόπου (1932) και περιλαμβάνει 129 (κυρίως ανυπόγραφα) σκίτσα από συνολικά έξι εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας της εποχής (Βραδυνή, Ελεύθερος Άνθρωπος, Ελληνική, Ακρόπολις, Πατρίς, Εσπερινή). Υπό έκδοση είναι και η συλλογή 110 σκίτσων από τη Δίκη των Εξ του ’22 από τις εφημερίδες Έθνος, Εμπρός, Εσπερινή, Πατρίς και Πολιτεία», θα πει ολοκληρώνοντας ο Τάσος Θεοφίλου. Το πάνελ «Δικαιοσύνη στην πένα – Η τέχνη του σκιτσορεπορτάζ» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13/5, 18:40-20:00 στο Innovathens της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων. Και το σχετικό link...

Το ελληνικό queer comic έχει την τιμητική του στο φετινό 17ο ComicDom Con που φιλοξενείται στην Τεχνόπολη το τριήμερο 12-14/5, και υπάρχουν καλοί λόγοι γι’ αυτό. Ρωτούσε για την Ποιότητα, Δημήτρης Αναστασίου Τα πρώτα queer κόμικ που θυμάμαι, αντιγραφές από ξένα έντυπα κυρίως αλλά και εγχώριες απόπειρες – ανάμεσά τους δουλειές των κορυφαίων Ralf König και Tom of Finland αλλά και του «δικού μας» Δημήτρη Παπαϊωάννου – τα είχα πετύχει αρχές της δεκαετίας του '80 σε περιοδικά όπως το «Αμφί» και η «Βαβέλ». Σε εποχές κιόλας που οι queer εικόνες και αναφορές σπάνιζαν τόσο στον δημόσιο λόγο όσο και στις τέχνες και τα γράμματα, τέτοια κόμικς ήταν παραπάνω από ευπρόσδεκτα στο ατομικό και στο συλλογικό φαντασιακό των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων και ειδικά των νέων, οι οποίοι όντες περισσότερο εξοικειωμένοι με αυτήν τη γλώσσα, μπορούσαν για παράδειγμα να υποψιαστούν ότι η σχέση του Μπάτμαν με τον Ρόμπιν στο πασίγνωστο κόμικ της Marvel ήταν ενδεχομένως κάτι παραπάνω από φιλική, πολύ προτού κυκλοφορήσει η «επίσημη» queer εκδοχή της! «Δυνάμει queer» θα χαρακτήριζε κανείς και την αισθητική κάποιων σκίτσων σε εκλαϊκευμένα βιβλία ιστορίας, μυθολογίας όπως και σε κλασικά εικονογραφημένα. Χρειάστηκε όμως να περάσουν αρκετά χρόνια ώστε το queer κόμικ να καθιερωθεί, να αναδείξει σημαντικούς δημιουργούς που δεν φοβούνται να πουν και να σχεδιάσουν τα πράγματα με το όνομά τους, είτε μιλάμε για βιβλία, περιοδικά, άλμπουμ και κάθε λογής έντυπα είτε για ιντερνετικούς ιστότοπους, φανζίν και αυτοεκδόσεις. Και όπως συνέβη αντίστοιχα στο εξωτερικό, ήταν ο εναλλακτικός underground χώρος αυτός στον οποίο καταρχάς ευδοκίμησε, προτού ακόμα διαχυθεί στο mainstream. Επιπλέον το κόμικ ήταν και παραμένει ένα εκφραστικό μέσο συγκριτικά ανέξοδο, εύκολα προσβάσιμο και το κυριότερο αλογόκριτο, γνωρίσματα που του επιτρέπουν να αναπτυχθεί ακόμα και σε αντίξοα περιβάλλοντα. Μια ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή στην ιστορία του είδους από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα με επίκεντρο τις ΗΠΑ αποτυπώνεται στο ντοκιμαντέρ της Βίβιαν Κλέιμαν, «No straight lines – The rise of queer comics» (2021). Leader, Δημήτρης Γαβαλάς «Οι μεγάλες εταιρείες όπως η Marvel και η DC υπήρξαν για δεκαετίες το λιγότερο επιφυλακτικές με οτιδήποτε παρέπεμπε σε ΛΟΑΤΚΙ+, βλέπουμε όμως ότι και αυτές πλέον, ειδικά η πρώτη, σπεύδουν να καβαλήσουν το “κύμα της εγρήγορσης” και να το εκμεταλλευτούν εμπορικά», λέει ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου. «“Κωδικοποιημένοι” queer χαρακτήρες υπήρχαν ανέκαθεν ακόμα και σε εμπορικά κόμικ όπως οι “X-Men” της Marvel, απλώς παλιότερα δεν επιτρεπόταν να το πούμε ή να τους χαρακτηρίσουμε έτσι… πλέον όμως το ομολογούν οι ίδιοι οι δημιουργοί τους!», συμπληρώνει ο Μανώλης Βαμβούνης. Ο λόγος για τους δύο επιμελητές της έκθεσης «LGBT Art – Η άνθηση της εγχώριας queer εικονογράφησης», μίας από τις τέσσερις επιμέρους ενότητες του φετινού ComicDom Con. Σε αυτήν παρουσιάζονται δεκατέσσερις εικονογράφοι που είτε αυτοπροσδιορίζονται ως queer είτε δηλώνουν σύμμαχοι της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και κλήθηκαν «να μιλήσουν μέσα από τα έργα τους για την αγάπη, τη σεξουαλικότητα, την αποδοχή και την υποκειμενικότητα της ταυτότητας». Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που queer καλλιτέχνες δίνουν το «παρών» στο εν λόγω φεστιβάλ, φέτος όμως έχουν κανονικά την τιμητική τους. «Με χαροποιεί πολύ η εξέλιξη της ελληνικής queer κόμικ σκηνής και των εκπροσώπων της, οι οποίοι ξεδιπλώνουν πια περισσότερο ελεύθερα το ταλέντο τους, βρίσκουν το κοινό τους, αναγνωρίζονται ευρύτερα και προχωρούν σε εκδόσεις πιο “glam”, πιο επαγγελματικές», λέει ο Μανώλης. «Η ελληνική κόμικ σκηνή δεν ήταν πάντοτε ο ορισμός του “gay friendly”. Χάρη όμως και στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις που μεσολάβησαν άλλαξε αισθητά τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα και οι queer δημιουργοί να νιώσουν ότι κινούνται σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον. Αυτό είχε αποτέλεσμα να απελευθερωθούν και οι θεματικές τους. Ένα άλλο στοιχείο που εντυπωσιάζει είναι η μεγάλη ποικιλία τεχνοτροπιών, την οποία προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε και στην έκθεση», καταλήγουν οι δύο επιμελητές οι οποίοι φιλοδοξούν να παρουσιαστεί η σκηνή και σε άλλα φεστιβάλ στην περιφέρεια, ενώ στο σκεπτικό τους είναι και μια έκθεση πάνω στην ιστορία του ελληνικού queer κόμικ. Wumaan – Φτιάξτε το δικό σας κοριτσάκι, Harry Saxon Οι Δημήτρης Αναστασίου, Δημήτρης Γαβαλάς, Ντέννις Γιατράς, Έλενα Γώγου, Μιχάλης Διαλυνάς, Αύγουστος Κανάκης, Δημήτρης Κάσδαγλης, Θεμιστοκλής Λιονέτης, Σμαράγδα Μάγκου, Σιαδώρα Παπαθεοδώρου, Αριάδνη Τζουνάκου, Degphilip, Harry Saxon και Steve Stivaktis είναι οι κομίστες που συμμετέχουν στην έκθεση είτε ως εκπρόσωποι είτε ως αλληλέγγυοι σε μια σκηνή η οποία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει πράγματι μεγάλη άνθηση: οι λατρεμένα ανατρεπτικές «Μαλάκα, Λεσβίες!» της Σμαρ-άγδας, το πρώτο εγχώριο «in-yer-face» queer κόμικ άλμπουμ, η ξεκαρδιστική «Σπαζοραχούλα» του Steve, ο οποίος ανέλαβε και το animation στο ντοκιμαντέρ του Σήφη Βαρδάκη «ΑΚΟΕ-Αμφί: Η ιστορία μιας επανάστασης» (2023), το καλοφτιαγμένο – και διόλου πληκτικό! – φανζίν «Πλήττω» του Δ. Γαβαλά, το εξαιρετικό «Wynd Book» των βραβευμένων από την GLAAD Μιχάλη Διαλυνά – James Tynion IV που κάνει διεθνή καριέρα (ο Διαλυνάς συμμετέχει στην έκθεση και με μια εικονογράφηση queer χαρακτήρων), το υπέροχο «When I was me» της Αριάδνης και οι ιστορίες των δύο νεαρών queer «υπερηρώων» στο «Equidistance» των Α. Κανάκη – Ντ. Γιατρά συγκαταλέγονται στα «διαμαντάκια» μιας σκηνής που φαίνεται να έχει πολύ μέλλον. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο «Τσοντοκόμικ 2», όπου γυναίκες και queer καλλιτέχνιδες επιχειρούν τη δική τους προσέγγιση σε ένα θεωρούμενο ως κατεξοχήν «ανδρικό» σπορ, το πορνό. Embrace, Degphilip Αξιοσημείωτη είναι εξάλλου η συμπεριληπτικότητα αναφορικά τόσο με τους ποικίλους ερωτικούς προσανατολισμούς, τις εκφράσεις και ταυτότητες φύλου των queer δημιουργών που λαμβάνουν μέρος στο φεστιβάλ όσο και με την πλούσια θεματολογία τους, που ξεκινά από τον ομοερωτισμό και την αμφισβήτηση των έμφυλων δίπολων και στερεοτύπων και φτάνει μέχρι την επιστημονική φαντασία, με κοινά γνωρίσματα την ελευθερόφρονα, ακτιβιστική διάθεση και το καυστικό χιούμορ. Το 17ο Comicdom Con Athens θα πραγματοποιηθεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων την Παρασκευή 12, το Σάββατο 13 & την Κυριακή 14 Μαΐου 2023, με ελεύθερη είσοδο. Και το σχετικό link...

Λίγες ώρες πριν την έναρξη του Comicdom CON Athens 2023, μια απολαυστική συνέντευξη με τον δημιουργό του "Μυστήρια Πράγματα" γύρω από την 9η τέχνη, τον Αστερίξ, τον Ισοβίτη του Αρκά, το Βαβέλ, το Netflix, τις ταινίες τρόμου, το θέατρο, το ραδιόφωνο, τη μαγεία του κινηματογράφου και πολλά άλλα. Με τον Θανάση Πετρόπουλο, ηθοποιό, δημιουργό comics και ραδιοφωνικό παραγωγό μεταξύ άλλων, βρεθήκαμε ένα απόγευμα στα Εξάρχεια για να μιλήσουμε για τη νέα του δουλειά «Μυστήρια Πράματα – Σκυλιά Μαύρα», η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Jemma Press. Αρκετές μπύρες αργότερα η κουβέντα πήγε στον Αρκά, στον Goscinny, στο Jaws, στον John Carpenter, στην Comicdom, στο Netflix, στη μέθοδο του Stanislavski, στα φοιτητικά χρόνια, στους κινηματογράφους Άστορ και Ιντεάλ, στην ελληνική σκηνή comics και φυσικά στον Simon Pegg. Αρχίζοντας απολύτως αναμενόμενα λοιπόν την κουβέντα μας, πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τα comics; Κοίτα, οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τον χώρο των comics, είτε αυτοί που τα δημιουργούν είτε εκείνοι που τα συλλέγουν, θα πούνε ότι άρχισαν την ενασχόλησή τους αυτή πριν αρχίσουν καν να μάθουν να διαβάζουν – ειδικά αυτοί που σχεδιάζουν. Εγώ νομίζω ότι πρώτα ξεκίνησα να σχεδιάζω και μετά άρχισα να γράφω – θυμάμαι όμως περιπτώσεις μικρότερος όπου μπορεί να έκανα ένα τύπου comic, στο οποίο δεν μπορούσα να γράψω μέσα κάτι, γιατί δεν ήξερα ακόμα να γράφω! Οι βασικές σου επιρροές μεγαλώνοντας; Δεν θα πρωτοτυπήσω εδώ γιατί για εμάς, την γενιά των τωρινών σαραντάρηδων, δεν υπήρχε μέχρι τα 18 εύκολη πρόσβαση σε μεγάλα ξένα περιοδικά του χώρου. Είχες μια επιλογή αρχικά στα κλασσικά «Μίκυ Μάους» και τα συναφή της Disney, με ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο να αποτελεί το περιοδικό «Κόμιξ»: εκεί, οι ιστορίες του Carl Barks και μετά του Don Rosa με ενέπνευσαν και με επηρέασαν πάρα πολύ. Σκέψου ότι όταν διάβαζα το «Κόμιξ» είχα φτιάξει μια ιστορία-αντιγραφή μιας περιπέτειας της οικογένεια των Duck, με τη διαφορά ότι οι δικοί μου ήρωες ήταν απλώς… κουνάβια αντί πάπιες. Δηλαδή υπήρχε ο ζάμπλουτος Σκωτσέζος θείος ή ο οξύθυμος ανιψιός, με τα ίδια ρούχα και αξεσουάρ, απλώς ήταν κουνάβια – δεν ξέρω πως θα πήγαινε αυτό τώρα με τα copyright (γέλια)! Από τη στιγμή βέβαια που καταλάβαινες ότι αυτό το πράγμα σου αρέσει πάρα πολύ, η κατανάλωση των comics γινόταν πάρα πολύ γρήγορα. Δεν μπορώ να μην αναφέρω στη συνέχεια τον Lucky Luke, τον Asterix και γενικότερα τα comics της Μαμούθ κόμιξ. Τελείωνες τα Lucky Luke και πήγαινες γρήγορα στον Αχιλλέα Ταλόν, στον Tin Tin, στον Iznogoud, Blake and Mortimer κ.ο.κ. Είχα μεγάλη αδυναμία από τότε στον Goscinny και παρά το φοβερό πενάκι πχ. του Morris (από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες), η άποψή μου παραμένει μέχρι και σήμερα ότι η ιστορία είναι ένα τσικ παραπάνω σε σημασία από το σχέδιο. Αυτά που έγραψε ο Goscinny για τον Asterix και τον Lucky Luke δεν υπήρχε περίπτωση να μην σε τραβήξουν. Πάρε για παράδειγμα ιστορίες σαν την «Κατοικία των Θεών» και το σχόλιο για την καταστροφή του περιβάλλοντος ή την αστικοποίηση. Αυτά δεν έχουν ηλικία, είναι τόσο αριστουργηματικά γραμμένα που δεν τα αγγίζει ο χρόνος. Στη συνέχεια δεν μπορώ να μην αναφέρω τον Αρκά. Ο «Ισοβίτης», το αγαπημένο μου μάλλον έργο του, καταπιάνεται πετυχημένα με ένα σωρό θέματα όπως η ελευθερία, η καταπίεση και η εξουσία, ενώ δεν θεωρώ ότι έχει ξεπεραστεί από καμία άλλη δική του δουλειά. Υπάρχει ένα θέμα στο πως εξελίχθηκε – ή στο πως ίσως δεν ανταποκρίθηκε σε αυτό που εμείς περιμέναμε από εκείνον – αλλά παραμένει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος της γενιάς μας που να ασχολείται με τα comics και να μην έπεσε με τα μούτρα στο έργο του – γιατί το χιούμορ του Αρκά είναι πιο ενήλικο από τα προαναφερθέντα έργα του Carl Barks, τον Lucky Luke, τoν Asterix ή τον Tin Tin. Στην εφηβεία τώρα, αρχίζαμε να κρυφοκοιτάζουμε τα Βαβέλ και Παρά Πέντε. Δεν θα πρωτοτυπήσω πάλι γιατί δεν μπορώ κιόλας, όπως είπαμε και αρχικά η πρόσβασή μας σε ευρύτερο υλικό ήταν κάπως περιορισμένη. Όλα αυτά όμως ήταν μια ωραία μετάβαση που μας άνοιξε και την όρεξη για να πάμε στο επόμενο βήμα – ενδεικτικά αναφέρω και τους Charles Schulz ή τον Bill Waterson, οι οποίοι ήρθαν μετά. Έχεις κάνει άπειρα πράγματα («Ζουλάπια», «Καμένα Βούρλα», «Προτελευταίοι», «Πλασματικά Νούμερα», «Μπαίνει ένας σε ένα Μπαρ», «Μυστήρια Πράγματα») και συνεχίζεις ακάθεκτος. Είναι κάποιο από αυτά που θα το χαρακτήριζες ως πιο προσωπική δουλειά ή που για κάποιο δικό σου λόγο αγαπάς περισσότερο; Θα σου πω εξαρχής ότι εγώ προσωπικά έχω ένα soft spot για τα «Καμένα Βούρλα». Θα πω τα Βούρλα και εγώ, το θεωρώ πάρα πολύ δικό μου – και τα άλλα βέβαια δικά μου είναι (γέλια). Αυτό είναι όμως ένα βιβλίο που στις τελευταίες του σελίδες με πιάσανε τα κλάματα. Δεν είχα αμφιβολία, από την αρχή που ξεκίνησε αυτό το strip, τι θα γίνει στο φινάλε και το έχτιζα έτσι μέχρι αυτό το τέλος. Παρ’ όλα αυτά, όταν έφτασαν οι μέρες που σχεδίασα τις τελευταίες σελίδες – που δεν είναι και κάτι τρομερό σχεδιαστικά – δεν μπορείς να καταλάβεις… Έχω θέμα με τους αποχωρισμούς και την απώλεια και το comic αυτό μου χτύπησε μια πολύ ευαίσθητη χορδή – και για αυτό το έκανα δηλαδή. Ήταν μετά τα 30 όταν το ξεκίνησα, γιατί με απασχολεί πολύ το κομμάτι του πώς περνά ο χρόνος πάνω από εσένα αλλά και πάνω από τους ανθρώπους που αγαπάς. Και επίσης είχε άλλο ένα στοιχείο το οποίο το βάζω πολύ στα comic μου, εκείνο της φιλίας. Οπότε ναι, θα σου πω αυτό! Αναφορικά τώρα με τα «Μυστήρια Πράγματα», είναι εμφανής ο τρόπος με τον οποίο ενσωμάτωσες τις επιρροές σου (Χ-files, Sherlock Holmes, Νικόλαος Πολίτης και Hellboy μεταξύ άλλων) σε ένα πιο προσωπικό αφηγηματικό ύφος, φέρνοντας με τις περιπέτειες των Φιλήμονα Καρτέρη και Σερ Ζάκαρυ Νίκολσον μια φρέσκια πρόταση στο κομμάτι του λαογραφικού comic με στοιχεία τρόμου. Ισχύει το ίδιο και στη νέα σου δουλειά; Πες μας δύο λόγια για αυτήν και πως συνεχίζει την ιστορία των προκατόχων της. Οι επιρροές αυτές υπάρχουν και δεν τις κρύβω κιόλας. Μπορεί να θέλεις να κάνεις κάτι και να μην μοιάζει με οτιδήποτε άλλο – κάτι πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατον – αλλά μπορεί και να μην θέλεις να φαίνεται καμία σου επιρροή. Στο τέλος όμως θεωρώ θα φανεί, γιατί το μέσα σου είναι ένα σύνολο ερεθισμάτων που έχεις πάρει από εδώ και από εκεί. Δεν θα πω το κλασσικό με την παρθενογένεση αλλά είναι αλήθεια. Δεν θα μπορούσα όμως ποτέ να ξεκινήσω αυτό το comic εάν δεν «έφτιαχνα» τους χαρακτήρες. Kαι για εμένα, από τότε που μπήκα στη δραματική σχολή και κάναμε τη μέθοδο του Stanislavski, για να φτάσεις να παίξεις ένα χαρακτήρα πρέπει να φτάσεις να τον ξέρεις μέσα έξω. Να κάνεις τον «φάκελο» του ρόλου. Όταν φτάσεις στο σημείο να ολοκληρώσεις αυτό το κομμάτι και αρχίζεις να παίζεις, αυτό είναι ένας δείκτης για να σε προστατεύει από παντού και να είσαι αληθινός. Αυτό μου έμεινε από το θέατρο και όταν άρχισα να μπαίνω στη διαδικασία να δημιουργώ χαρακτήρες για comics, το είχα πάντα στο μυαλό μου. Aν καταφέρεις λοιπόν να φτιάξεις τους χαρακτήρες σου πριν αρχίσει η ιστορία και να ξέρεις ο κάθε ένας από αυτούς π.χ. πως μεγάλωσε, που πήγε σχολείο, με ποιους έκανε παρέα, πότε και αν ερωτεύτηκε, πως έχει φτάσει στο σημείο που ξεκινά η ιστορία, τους κάνεις δηλαδή τον φάκελο που προ-ανέφερα και τους ολοκληρώνεις στο μυαλό σου, η ιστορία που θα τους πετάξεις μετά μπορεί να είναι απλά ένας σκελετός. Αν έχουν σάρκα και οστά και είναι πλέον πραγματικοί άνθρωποι, θα σε πάρουν από το χέρι, θα σε περπατήσουν αυτοί και θα σου πουν εκείνοι τι θα έκαναν. Είναι λίγο αναρχικός ο τρόπος που κάνω ιστορίες γιατί βρίσκω την ιδέα, έναν βασικό σκελετό και πετάω μέσα τους χαρακτήρες. Αυτούς τους χαρακτήρες όμως, τους ξέρω τόσο καλά, γνωρίζω πως θα αντιδρούσαν ανά πάσα στιγμή και περίπτωση και με πάνε αυτοί. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρω είναι η αρχή η μέση και το τέλος – που και αυτό καμιά φορά το αφήνω φλου, αν και συνήθως ξέρω την κατάληξη. Δεν με ενδιαφέρει τόσο το «τέρας» που θα κυνηγάνε κάθε φορά, με ενδιαφέρουν και αυτοί να μην μείνουν στάσιμοι – με κάθε περιπέτεια να μαθαίνεις σαν αναγνώστης όλο και περισσότερα για αυτούς. Το τρίτο βιβλίο λοιπόν περιλαμβάνει μια περιπέτεια – αν και αρχικά ήθελα να είναι δύο – η οποία έχει κάτι το καινούριο, το οποίο το φοβάμαι: δεν είναι περιπέτεια που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα. Το φοβόμουν από την αρχή γιατί είναι μια σειρά η οποία βασίζεται στην Ελληνική λαογραφία – και αυτή ήταν η αρχική της έμπνευση. Αποφάσισα στη νέα περιπέτεια το βάρος να πέσει στο πως γνωρίστηκαν αυτοί οι δύο. Η αρχική ιδέα ήταν να εκτυλίσσεται το μισό βιβλίο στο εξωτερικό και μετά να γίνει ένα flash-forward εκεί που τους είχαμε αφήσει στη τελευταία τους περιπέτεια, ξανά εντός του ελληνικού χώρου. Δεν είχα όμως ούτε τον χρόνο ούτε τον χώρο να τα κάνω και τα δύο, οπότε είπα να «θυσιάσω» – όχι απόλυτα – το ελληνικό κομμάτι και να πάω 15 χρόνια πίσω, στο πώς συναντήθηκαν για πρώτη φορά και πώς κατέληξαν να είναι στην Ελλάδα και να κάνουν αυτό που κάνουν. Κρατάω προφανώς πάλι το λαογραφικό στοιχείο τρόμου και αυτή τη φορά έχει να κάνει το Αγγλικό folklore. Ουφ, ευτυχώς δεν είπες Νορβηγία, γιατί αν άκουγα πάλι για Vikings, Thor, Loki και σφυριά θα τρελαινόμουν! (γέλια) Είπα να είναι εκεί γιατί ήθελα να τους βάλω σε ένα ουδέτερο έδαφος: ο ένας είναι Έλληνας, ο άλλος Ιρλανδός και δεν ήθελα κανένας από τους δύο να παίζει στην έδρα του. Ο ένας βέβαια είναι λίγο πιο κοντά και μιλάει τη γλώσσα – όλη η ιστορία εκτυλίσσεται στα Αγγλικά τα οποία έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά για τον αναγνώστη. Η ιστορία λοιπόν αυτή ρίχνει το βάρος στους χαρακτήρες και πως γνωρίστηκαν. Με πρόλαβες πάντως νωρίτερα όσο αφορά τους χαρακτήρες, μιας και πέρα από το στοιχείο του horror, στα «Μυστήρια Πράγματα» αναδεικνύεται το folklore στοιχείο μιας γεωγραφικής περιοχής όπως στα έργα του Carl Barks, του Don Rosa αλλά και του μεγάλου Hugo Pratt, ως μέσο ανάπτυξης κάποιων πτυχών της προσωπικότητας των ηρώων. Όλο αυτό το setting είναι αφορμή για τους χαρακτήρες. Η άποψή μου είναι ότι αν δεν σε ενδιαφέρουν οι χαρακτήρες – που είναι το Α και το Ω μιας ιστορίας – η ιστορία δεν κινείται με τον ίδιο τρόπο, ούτε σαν αναγνώστης την διαβάζεις με το ίδιο ενδιαφέρον. Πρέπει να σε ενδιαφέρει όχι τι θα γίνει τώρα, αλλά τι θα πει, τι θα κάνει, πως θα αλληλοεπιδράσει με κάτι ο πρωταγωνιστής. Πρέπει να είναι τρισδιάστατοι, με βάθος και σάρκα και οστά. Ένας γνώμονας που έχω στο μυαλό μου πάντα είναι να μην μπορείς να σκεφτείς την ιστορία με άλλους χαρακτήρες. Αν στη θέση π.χ. του Καρτέρη μπορείς να σκεφτείς τον Indiana Jones, κάτι δεν πάει καλά. Το ίδιο και με τις ιστορίες του Hugo Pratt. Δεν μπορείς να δεις κάποιον άλλον σε αυτές πέρα του Corto Maltese. Ειδικά στις τελευταίες του περιπέτειες, όπως π.χ. «Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης» που είναι τεράστιο σε όγκο, στο τέλος όταν βρίσκουν τον θησαυρό είναι ελάχιστες σελίδες στην ουσία. Αυτό είναι από εκείνα τα πράγματα που με ιντριγκάρουν πάρα πολύ: σημασία δεν έχει ο «τίτλος», αλλά τι θα γίνει όταν φτάσει εκεί ο χαρακτήρας – και ο Corto είναι τόσο σύνθετος χαρακτήρας που είσαι μαζί του συνεχώς. Έχω παρεμπιπτόντως τόση αγάπη για αυτόν τον χαρακτήρα, που υπάρχουν τόσες επιρροές του στο δικό μου έργο μου τις οποίες ασυνείδητα τοποθετώ και δεν το αντιλαμβάνομαι τη στιγμή που γράφω ή σχεδιάζω (π.χ. ο τρόπος που καπνίζει το τσιγάρο του ο Νίκολσον). Ο folklore-ικός τρόμος είναι διαχρονικά ένα από τα πιο γοητευτικά sub-genres του horror σε κάθε μέσο. Πρόσφατα δε στον κινηματογράφο με ταινίες σαν τα The Witch ή το Midsommar, ο τρόμος που πηγάζει από τα παραδοσιακά λαϊκά στοιχεία ενός τόπου δείχνει να έχει επιστρέψει δριμύτερος. Τι είναι εκείνο θεωρείς το οποίο κάνει τις τρομακτικές τοπικές δοξασίες και ιστορίες να ασκούν τέτοια έλξη στο κοινό; Είμαι τρελός θριλεράκιας και θα τις δω όλες αυτές τις ταινίες – αρκετές από αυτές παραπάνω από μία φορά. Το κοινό τους έχει αυξηθεί, αλλά δεν ξέρω αν είναι όντως τόσο μεγάλο ή εμείς είμαστε θριλεράκηδες και το βλέπουμε έτσι. Πλέον όμως γίνεται όντως ένα buzz παραπάνω, ενώ μπαίνουν σε αυτές τις παραγωγές και μεγάλοι ηθοποιοί, όπως στο Lighthouse καλή ώρα, το οποίο ξεχώρισε συν τοις άλλοις και για δύο πολύ σπουδαίες ερμηνείες – τον Dafoe τον ξέραμε, ενώ για τον Pattinson ήταν άλλη μια από τις ταινίες που είπαμε «ώπα, τι γίνεται εδώ». Εννοείται λοιπόν ότι έχει μεγαλώσει το κοινό τους, αλλά δεν νομίζω να φτάσει στον ίδιο βαθμό που είναι το κοινό που περιμένει π.χ. ένα νέο Halloween – και αυτά τα κλασσικά slasher έχουν το βάρος τους. Για το folk horror, το στοιχείο που για εμένα το κάνει τόσο ιδιαίτερο και ξεχωριστό είναι το γεγονός ότι είναι λίγο πιο down to earth, πιο «επίγειο». Έχει να κάνει με δυνάμεις οι οποίες είναι μεν στο σκοτάδι, αλλά δεν είναι τόσο εξωπραγματικές όπως π.χ. ο Freddy Krueger. Έχει μέσα του ένα αρχέγονο πράγμα, ένα σκοτάδι που υπήρχε σε περιόδους της ανθρωπότητας η οποία τότε είχε πολλές προκαταλήψεις – για αυτό και τα «Μυστήρια Πράγματα» εκτυλίσσονται αυτή την περίοδο της ιστορίας. Με ιντριγκάρει πώς έχει παντρευτεί αυτό με το κομμάτι της Ελληνικής Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού. Στα «Μυστήρια Πράγματα» υπάρχει μια κοινή γραμμή που δεν ξέρω πόσο ορατή είναι – συνήθως το τέρας των ιστοριών δεν είναι κάτι πολύ μακριά μας αλλά δίπλα μας. (προσοχή – ακολουθούν spoilers) Στην πρώτη ιστορία είναι ο παππούς μας, στη δεύτερη ο παπάς της ενορίας, στην τρίτη ιστορία είναι αυτοί που έχουν το πανδοχείο στο βουνό (τέλος των spoilers). Δεν έχω κάνει τυχαία το πόσο κοντά μας είναι αυτό το κακό – σε σχέση με το πόσο «κοντά» μας είναι ένας εξωγήινος ή ένα ζόμπι. Μου αρέσει το κομμάτι του πως προσπαθούσαν τότε να καλύψουν κάποια άλλα πράγματα μέσω μιας δοξασίας. Είναι πολύ πιο κοντινά σε εμάς όπως είπα, αλλά έχουν και μια απλότητα. Το «χωριάτικο», το λίγο πιο «χοντροκομμένο» και όχι το τόσο περίπλοκο είναι συνήθως πιο άμεσο. Πολλά ελληνικά comics έχουν άμεσες παραπομπές στην ελληνική πραγματικότητα, με τρόπο όμως που μια πιθανή έκδοση τους στο εξωτερικό ίσως δεν λειτουργήσει απόλυτα υπέρ τους. Από την άλλη, τα «Μυστήρια Πράγματα» είναι νομίζω σε μια θέση που μπορούν να αναδείξουν εξίσου πετυχημένα το υλικό τους και σε μια άλλη γλώσσα. Έχει περάσει από το μυαλό σου η σκέψη του να κάνεις το εκτός έδρας βήμα με την σειρά; Αυτό το έχω σκεφτεί, αλλά έχει να κάνει και με τον εκδότη – το έχει και αυτός κατά νου για δουλειές που θεωρεί ότι μπορούν να διαβαστούν από κάποιον ξένο αναγνώστη. Δεν έχει γίνει κάποια κίνηση, αλλά στο μυαλό υπάρχει. Ειδικά όμως για την Ευρωπαϊκή σκηνή comics και τις μεγάλες αγορές, με μια τεράστια παράδοση στο χώρο – π.χ. Γαλλία, Βέλγιο ή Ιταλία- αν πεις ότι θα βγεις προς τα εκεί, υπάρχει ο φόβος της «σταγόνας στον ωκεανό». Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι κάτι απίθανο, αλλά έχω κάποιες επιφυλάξεις του κατά πόσο μπορεί να περπατήσει εκτός, λόγω του μεγέθους των αγορών. Θεωρώ παρ’ όλα αυτά σαν αναγνώστης ότι το Ευρωπαϊκό στυλ – στο σενάριο και στο σκίτσο – είναι πιο κοντά σε εμένα και τη δουλειά μου από π.χ. το Αμερικάνικο. «Μυστήρια Πράγματα» σε τηλεοπτική σειρά; Έχω δει στο όνειρό μου ότι το παίρνει το Netflix και βάζω ρήτρα στο συμβόλαιο μου ότι πρέπει να παίξω έναν από τους δύο χαρακτήρες (γέλια)! Και όλοι ξέρουμε ποιον, ξεκάθαρα Νίκολσον! Ο Νίκολσον όμως είναι γίγαντας και εγώ 1,75 (γέλια)! Πάντως και στα «Μυστήρια Πράγματα» και στα «Καμένα Βούρλα», επειδή μου αρέσει να δουλεύω με δυάδες χαρακτήρων, έχουν στοιχεία του εαυτού μου και οι δύο πρωταγωνιστές. Αν μου δινόταν όμως όντως η ευκαιρία ναι, θα ήθελα να γίνει σειρά και να παίζω τον Νίκολσον εγώ (γέλια)! Πάμε λοιπόν στον «άλλο» Θανάση τώρα, τον ηθοποιό του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Μπορείς να μας πεις μερικά λόγια για τις μέχρι τώρα δουλειές σου και πως προέκυψε η ενασχόλησή σου και με αυτό το κομμάτι; Ασχολήθηκα ουσιαστικά με το κομμάτι αυτό στο πανεπιστήμιο. Μπήκα στη σχολή μου, στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Ε.Κ.Π.Α, γιατί με ενδιέφερε η σκηνοθεσία και το σινεμά. Τότε όταν δίναμε εξετάσεις δεν υπήρχε ακόμα το τμήμα Κινηματογράφου του Α.Π.Θ. και οι πιο κοντινές σχολές σε σκηνοθεσία ήταν τα Μ.Μ.Ε. Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Πέρα από τα μαθήματα ταινιών μικρού μήκους που είχαμε – και στα οποία συμμετείχα σαν ηθοποιός – «έμπλεξα» παράλληλα με δύο θεατρικές ομάδες – και από εκεί κόλλησα το «μικρόβιο». Πριν καλά-καλά ορκιστώ, έδωσα εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού για δραματική σχολή και πήγα με υποτροφία στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γ. Αρμένη. Έφτασα λοιπόν να παίζω στο θέατρο πριν πάρω το πτυχίο. Από εκεί και μετά, από το 2004 μέχρι και 2013-2014 έπαιζα συνεχόμενα στο θέατρο. Μετά ήρθε η κρίση και κάπως όλα αυτά μπήκαν στον «πάγο». Να γίνει μια αναφορά εδώ και στη συμμετοχή σου στο Όντως Φιλιούνται του 2016 σε σκηνοθεσία Γιάννη Κορρέ, το οποίο ταξίδεψε σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο και εσύ απέσπασες το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας. Για την ταινία κάναμε σχεδόν 6 μήνες πρόβες – δεν έκανα κάτι στο θέατρο τότε. Μετά από αυτό υπήρξαν κάποιες συμμετοχές σε ταινίες ή τηλεοπτικές παραγωγές, όχι όμως κάτι θεατρικό, κυρίως γιατί απαιτούσε πολύ χρόνο και οι απολαβές ήταν αρκετά χαμηλές. Το Ελληνικό κράτος δείχνει ότι συνεχίζει να αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες σε μεγάλο βαθμό ως χομπίστες και όχι επαγγελματίες. Πώς βιώνεις γενικότερα εσύ την κατάσταση στο χώρο τα τελευταία χρόνια; Ο τρόπος που αντιμετωπίζει το κράτος τους καλλιτέχνες φάνηκε ακόμα περισσότερο στα χρόνια της πανδημίας και ιδιαίτερα κάτω από τη τωρινή Κυβέρνηση. Στο χώρο του θεάτρου, επειδή έχω μια απόσταση τα τελευταία χρόνια, δεν βιώνω απόλυτα την τρέχουσα κατάσταση. Βλέπω όμως δυστυχώς από φίλους ότι το επίπεδο δυσκολίας έχει πολλαπλασιαστεί. Παράλληλα βέβαια υπάρχει κοινό που στηρίζει και κόσμος που θέλει να δει παραστάσεις. Στο κομμάτι του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, πάλι βλέπω ότι μετά την πανδημία γίνονται πολλά πράγματα και πάλι ο κόσμος στηρίζει όσο μπορεί! Δεν στηρίζει το κράτος όμως. Δες και για παράδειγμα τι γίνεται όλο αυτό το διάστημα, με την περίπτωση των ιστορικών κινηματογράφων του κέντρου. Δεν στηρίζει αλλά δεν ξέρω και πότε στήριζε. Επειδή ανέφερα πριν τα τελευταία τέσσερα χρόνια και τη συγκεκριμένη Κυβέρνηση, με την αντιμετώπιση που έχει προς τους καλλιτέχνες έχει γίνει τώρα ακόμα πιο εξόφθαλμο το πόσο λίγη αξία δίνουν στους ανθρώπους που αυτή είναι η δουλειά τους, το πόσο λίγο θεωρούν αυτό το πράγμα εργασία και περισσότερο ως ένα χόμπι πλουσίων. Χωρίς να το έχω ψάξει ως προς το διαδικαστικό του κομμάτι, θεωρώ ότι όταν είσαι Κυβέρνηση ή Δημαρχεία Αθηναίων, αν θες να γίνει κάτι το κάνεις. Για τους κινηματογράφους συγκεκριμένα, βγήκαν οι πάντες και λέγαν ότι δεν πρέπει να χαθούν αυτές οι ιστορικές αίθουσες. Ποιος είναι πάνω από αυτούς και δεν μπορούν να λήξουν αυτό το ζήτημα υπέρ των αιθουσών άμεσα; (σημείωση: η συνέντευξη έγινε μερικές ώρες πριν βγει η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τους κινηματογράφους Άστορ και Ιντεάλ) Άλλη μια από τις πολλές σου ενασχολήσεις, είναι και εκείνη με το ραδιόφωνο. Μπορείς να μας πεις μερικά λόγια και για αυτό; Ραδιόφωνο έκανα για αρκετά χρόνια. Στην αρχή είχαμε μια εκπομπή στο CR radio τρία άτομα, το «Προτελευταίοι». Τα δύο σταδιακά αποχώρησαν λόγω δουλειάς και έμεινα μόνος μου για 2-3 χρόνια. Επειδή λοιπόν δεν μου άρεσε να κάνω μόνος εκπομπή, συχνά έφερνα κόσμο. Μερικές φορές είχα φέρει τον Αντώνη τον Βαβαγιάννη – με τον οποίο γνωριζόμασταν από αρχές 2000. Έγινε και σε εκείνον πρόταση για εκπομπή και μιας και ούτε αυτός ήθελε να κάνει μόνος του, είπαμε να κάνουμε παρέα τους «Προτελευταίους». Τελευταία εκπομπή ήταν το 2019, όπου διάφορες επαγγελματικές υποχρεώσεις και η πανδημία της έβαλαν φρένο. Αυτή τη στιγμή το CR radio δεν λειτουργεί, αλλά όλες οι εκπομπές υπάρχουν ανεβασμένες online στο mixcloud ως «Προτελευταίοι». Από αυτή την κοινή μας εμπειρία με τον Αντώνη προέκυψαν και δύο συλλογές comic, οι… «Προτελευταίoι» που βασίζεται σε μικρές καθημερινές ιστορίες από την εκπομπή, από φίλους, δικές μας κτλ, όλες αληθινές. Ξέρω και πολύ κόσμο οι οποίοι μου έστελναν ότι στην πρώτη καραντίνα που ήμασταν όλοι κλεισμένοι περάσανε την περίοδο με ένα επεισόδιο ανά μέρα. Θα ήθελα να ξανακάνω ραδιόφωνο γιατί μου έχει λείψει πολύ, αλλά νομίζω λειτουργώ καλύτερα με παρέα – λίγο βαριέμαι μόνος μου. Ανάμεσα σε όλες σου τις ιδιότητες, τι προτιμάς εν τέλει περισσότερο; Η κάθε μια έχει τη δική της ομορφιά και παίρνω πολύ μεγάλη ικανοποίηση όταν κάνω κάτι από αυτά τα πράγματα, γιατί είναι διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Επειδή το comic μου πήρε πολύ χρόνο τελευταία, παρότι μου αρέσει, μου είναι και ζόρικο επειδή είναι πολύ μοναχικό. Την ευχαρίστηση δεν την παίρνω τόσο όσο σχεδιάζω, αλλά περισσότερο στη φάση πριν ξεκινήσω – όταν αρχίζει η δημιουργική διαδικασία και το brainstorming με τον εαυτό μου – και όταν μετέπειτα τυπωθεί, το πάρει ο αναγνώστης να το διαβάσει και έρθει να το συζητήσουμε. Εγώ παρότι είμαι αρκετά μοναχικός άνθρωπος, κατά κάποιο τρόπο είμαι και πολύ κοινωνικός ταυτόχρονα και όλο αυτό το θεωρώ λίγο «βαρύ». Είναι ένα δύσκολο κομμάτι για εμένα, γιατί είσαι εσύ με τον εαυτό σου και υπάρχει μεγάλη απομόνωση. Εσύ με το χαρτί, για πολύ καιρό και αυτό – άντε και με μια μουσική. Το θέατρο, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση είναι άλλες «πίστες». Έχεις να κάνεις με ανθρώπους και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα εξαρχής με το θέατρο – αλλά και με το ραδιόφωνο στη συνέχεια – ότι έχεις δηλαδή ένα μόνιμο interaction για να πραγματοποιηθούν αυτά. Και στο σινεμά ακόμα περισσότερο. Το θέατρο είναι ομαδικό άθλημα, αλλά το σινεμά είναι ακόμα περισσότερο γιατί μέσα σε αυτό μπαίνει και το συνεργείο – το οποίο είναι άλλη φάση. Γενικά λατρεύω ούτως ή άλλως το σινεμά αλλά εδώ έχεις ηθοποιούς, ενδυματολόγους, υπεύθυνους για τα σκηνικά, μακιγιέρ, φωτιστές, σκηνοθέτες, κάμεραμεν, ηχολήπτες, φωτογράφους κτλ, μια ορχήστρα που δουλεύουν όλοι για τον ίδιο στόχο. Υπάρχουν άτομα που δεν φαίνονται – με το όνομά τους μόνο στα credits – που χωρίς αυτούς δεν γίνεται η δουλειά. Το σινεμά έχει «πίσω» του περισσότερους ανθρώπους από ότι το θέατρο και μπορώ να πω ότι από τα πιο ωραία και με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ άτομα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου είναι άτομα του κινηματογραφικού συνεργείου. Αν βάλεις π.χ. μια ταινία μεσαίου budget στο Netflix διάρκειας 1 ώρας και 40 λεπτών, στην 1 ώρα και 30 λεπτά θα έχει τελειώσει και θα μείνουν δέκα λεπτά τίτλοι τέλους. Οι ηθοποιοί σε αυτούς θα είναι στην καλύτερη το πρώτο λεπτό, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα είναι ένα σωρό άνθρωποι που δούλεψαν από πίσω. Για αυτό μου αρέσει το σινεμά, γιατί δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί. Δεν είναι μόνο ο σκηνοθέτης. Είναι ένα αποτέλεσμα ορχήστρας, είναι σαν μουσική – την οποία θεωρώ την υπέρτατη μορφή τέχνης και μακάρι να μπορούσα να παίξω. Ως ηθοποιός τρέφω τεράστιο σεβασμό για αυτούς τους ανθρώπους – γιατί βρίσκονται εκεί, με όλα τα «εργαλεία» για να φανείς εσύ μπροστά όσο το δυνατόν καλύτερος γίνεται. Οπότε θα διαλέξω το σινεμά. Γεφυρώνοντας λοιπόν με έναν απόλυτα κλισέ τρόπο την κουβέντα που ξεκινήσαμε παραπάνω για τα «Μυστήρια Πράγματα» και το σινεμά, 5 αγαπημένες ταινίες τρόμου; Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες τρόμου όλων των εποχών – αν και ίσως κάποιοι δεν το κατατάσσουν στην κατηγορία αυτή – είναι το Jaws. Τη θεωρώ μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ, την καλύτερη ταινία του Spielberg και γενικότερα μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Και σχετικά με αυτό που λέγαμε νωρίτερα για τον Hugo Pratt και το «Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης», το κάνει και ο Spielberg εδώ και το έχω προσπαθήσει και εγώ στο καινούριο comic: είναι μια ταινία 2 ωρών και το βασικό element της ταινίας, τον καρχαρία δηλαδή, τον βλέπεις δέκα λεπτά στο τέλος. Αυτό το θεωρώ μια από τις επιτομές του thriller, το πως τα έχεις κάνει πάνω σου και το τέρας το βλέπεις για λίγο και προς το φινάλε. Θα πω στη συνέχεια το The Thing του Carpenter, μια ταινία την οποία όποτε βλέπω μου δημιουργεί ένα τέτοιο περίεργο αίσθημα αμφιβολίας και κλειστοφοβίας, ενώ έχει επίσης και κάτι που αναφέραμε νωρίτερα όταν μιλούσαμε για το folklore στοιχείο του horror, ότι δηλαδή το πιο τρομακτικό είναι ότι αυτός που είναι δίπλα σου μπορεί να είναι το «τέρας». Θα πω μετά το Shining του Kubrick γιατί ο Jack Nicolson είναι ο αγαπημένος μου ηθοποιός και αυτό που κάνει εκεί είναι φανταστικό. Και επίσης για ένα περίεργο λόγο, η Λάμψη (όπως βασικά και οι άλλες δύο ταινίες παραπάνω) είναι στην κατηγορία εκείνη των comfort movies μου, παρότι αρκετά disturbing. Το Wicker Man είναι επίσης ανάμεσα σε αυτές τις ταινίες τρόμου που αγαπώ. Το είχα δει αρκετά μικρός, κάπου στο Λύκειο και μη εξοικειωμένος με τέτοιου είδους θεάματα – αγγλικό θρίλερ στα 70s – με είχε ξενίσει αρκετά, όπως και τους Άγγλους τότε που δεν ήξεραν αρχικά που να την κατατάξουν. Με είχε ξενίσει όλο αυτό το περίεργο, που τα πάντα είναι εξωτερικά φυσιολογικά αλλά γίνεται κάτι σε κάθε σκηνή που λες «εδώ κάτι δεν πάει καλά». Όλη αυτή η αίσθηση του αμήχανου που παράλληλα είναι και πολύ οικείο, με καθημερινούς ανθρώπους που κάνουν φυσιολογικά πράγματα αλλά ξαφνικά αποκτούν αυτήν την αίσθηση του άβολου που σε κάνει να τρομάζεις. Τέλος από τα κλασσικά, πάλι Carpenter και το original Halloween του 1978. Ξαναγυρνώντας στο κομμάτι της 9ης Τέχνης, μιας και νομίζω έχουμε ζήσει με τον ίδιο τρόπο το «ξεπέταγμα» του ελληνικού comic των αρχών του 2000 μέχρι σήμερα, πώς βλέπεις πλέον την εγχώρια σκηνή, τόσο από εμπορικής σκοπιάς όσο και από καλλιτεχνικής; Από την εποχή του «9» της Ελευθεροτυπίας και ειδικά τα δέκα τελευταία χρόνια η Ελληνική σκηνή comics υπάρχει, είναι πάρα πολύ δυνατή και έχει πολλούς ανθρώπους των οποίων οι δημιουργίες θεωρώ, σαν αναγνώστης, ότι θα μπορούσαν άνετα να σταθούν στο εξωτερικό. Το ότι υπάρχει βέβαια σκηνή και μάλιστα ζωντανή και πολύπλοκη το καταλαβαίνεις και από ένα άλλο πράγμα, εκτός από τις πολλές εκδόσεις και το πλήθος των καλλιτεχνών: την ποικιλία στο στυλ και στο περιεχόμενο των ιστοριών των νέων καλλιτεχνών. Όταν μπορείς να διαλέξεις μόνο ανάμεσα σε ελληνικά comics το είδος που σου αρέσει, αυτό κάτι δείχνει και κάτι σημαίνει. Πριν κάμποσα χρόνια δεν υπήρχε αυτό, ενώ πλέον τα άτομα που δημιουργούν comics είναι ένα μεγάλο πολύχρωμο ψηφιδωτό όλων των ηλικιών και υφών. Το θέμα είναι πόσο αυτό μπορεί να απορροφηθεί από τους Έλληνες αναγνώστες. Θεωρώ ότι υπάρχει κοινό, έχει αυξηθεί πολύ, αλλά και πάλι δεν είναι στο επίπεδο που θα βοηθήσει να βιοποριστούν όλοι όσοι αποφασίσουν να ασχοληθούν με το comic στην Ελλάδα. Κλείνοντας σιγά-σιγά, Comicdom CON Athens 2023: Υπάρχουν κάποιοι νέοι καλλιτέχνες, που έχεις ξεχωρίσει προσωπικά και θέλεις να διαβάσεις τις νέες τους δουλειές; Είναι πάρα πολλοί και όσες φορές κάνω βόλτα στις αυτοεκδόσεις βλέπω απίστευτα πράγματα. Είναι π.χ. άτομα είκοσι χρόνια μικρότερα από εμένα στα οποία βλέπω τεράστιο ταλέντο. Όχι ότι δεν το βλέπω αυτό και στους μεγαλύτερους ηλικιακά καλλιτέχνες, αλλά αναφέρω τους πιο μικρούς γιατί αυτοί είναι που έρχονται με φόρα. Δεν μπορώ να αναφέρω ονομαστικά κάποιον, γιατί δεν έχω προλάβει να τελειώσω το διάβασμα πάρα πολλών comic που αγοράζω από κόσμο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον η δουλειά του και δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Θα πω μόνο ότι είναι πολλά τα άτομα και έρχονται δυνατά. Πώς ερμηνεύεις αυτό το ολοένα αυξανόμενο καλλιτεχνικό επίπεδο των νέων δημιουργών comics; Εμείς, όπως είπαμε και νωρίτερα, αν κάτσουμε πέντε 40άρηδες θα πούμε κοινά ερεθίσματα. Η νέα γενιά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Πλέον έχεις είδη μέσα στα είδη, ελληνικά manga, ελληνικά horror, ελληνικά υπέρ-ηρωικά, comics που έχουν να κάνουν με την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, φεμινιστικά, συμπεριληπτικά, πολιτικά κτλ. Αν θες να βρεις κάτι συγκεκριμένο υπάρχουν πολλές επιλογές. Υπάρχει μεγαλύτερη πρόσβαση σε άπειρη πληροφορία για αυτά τα παιδιά – κάτι που εμείς δεν είχαμε επουδενί, ένα Βαβέλ ήθελες μικρός και συνήθως έπρεπε να κάνεις τον ανθρακωρύχο για να το ανακαλύψεις σε κάποιο περίπτερο. Πιο μικροί ειδικά, Βαβέλ και Παρά Πέντε π.χ. έπρεπε να τα κρύψεις κιόλας γιατί μπορεί να νόμιζαν οι γονείς σου ότι είναι και τσόντες (γέλια). Τελευταία ερώτηση και πιο κρίσιμη όλων: αγαπημένη ταινία Simon Pegg; (Σ.σ.: ο Θανάσης εμφανισιακά μοιάζει εντυπωσιακά στον Βρετανό κωμικό.) Μου βάζεις δύσκολα, αλλά δεν θα πω το Shawn of the Dead – η πρώτη που τον θυμάμαι – και θα πω το World ’s End. Ο χαρακτήρας του εκεί νιώθω ότι έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον δικό μου χαρακτήρα και θυμάμαι όταν το είχα πρωτοδεί με φίλους, στα πρώτα 15 λεπτά γυρίζουν και μου λένε «Θανάση, το βλέπεις ότι είσαι αυτός έτσι;» (γέλια). Όταν μαζεύει τους παλιούς του φίλους να κάνουν αυτό το pub crawl ταυτίστηκα, γιατί και εμένα οι περισσότεροι μου φίλοι έχουν μεγαλώσει – λες και εγώ δεν έχω (γέλια) – και έχουν μπει σε μια άλλη φάση, ενώ εγώ νιώθω καμιά φορά ότι έχω πατήσει ένα pause και είμαι σαν αυτόν τον χαρακτήρα στη ταινία. Ενώ τα άλλα δύο είναι πιο fun, αυτό έχει εκείνο το στοιχείο που λέγαμε στην αρχή για τα «Καμένα Βούρλα», μιλάει για το πέρασμα του χρόνου, το πως έχουν μεγαλώσει όλοι πια, έχει περάσει ο χρόνος από πάνω τους και ο ήρωας είναι ο ίδιος σαν να είναι ακόμα στα 20 – και φαίνεται κάτι ξεπερασμένο στα μάτια τους, σε σημείο που κάποιες φορές βγάζει μια θλίψη. Στο Hot Fuzz από την άλλη ενώ μου αρέσει πάρα πολύ, δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές είναι μπάτσοι (γέλια). Θανάση σε ευχαριστούμε πολύ, καλή επιτυχία με την νέα σου δουλειά και ραντεβού στο Comicdom CON Athens 2023! Tο Comicdom CON Athens, το μακροβιότερο διεθνές φεστιβάλ της χώρας για την τέχνη των comics, επιστρέφει στις 12, 13, 14 Μαΐου, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Τα comics του Θανάση Πετρόπουλου κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις JEMMA PRESS. Περισσότερα για το Comicdom CON Athens 2023 εδώ. Και το σχετικό link...