gkosk

Καλή δουλειά και εύχομαι καλή αρχή! Μακριά βέβαια απο την αρχική ιδέα, σαν σύλλυψη και υλοποίηση, τόσο απο τα σκίτσα του Byron, όσο και απο τα κείμενα του "μεγάλου" Στυλιανού Ανεμοδουρά. Οι εποχές εκείνες άλλωστε έχουν παρέλθει..... Είναι καλό να εξακολουθεί να υφίσταται ένα τέτοιο ιστορικό περιοδικό στις μέρες μας, για να αποδυκνείει σε όλους εκείνους που πιστεύουν το αντίθετο οτι ήταν ότι πιο επιδραστικό στην εξέλιξη της Ελληνικής "παραλογοτεχνίας", όπως κακώςτην αποκαλούν.

Όσο για τον Colantuoni, να σας πω οτι είναι ο δημιουργός της "Γιαγιάκας" και όλων των χαρακτήρων του "Σολντίνο"!! Η "Γιαγιάκα" δεν είναι άλλη απο την Nonna Abelarda!! Πολύ φοβάμαι ότι δεν ευθύνεται ούτε αυτός για τον χαρακτήρα Γκρισίνο

Δεν γνωρίζω για τους Motta, Dossi και Colantuoni, αλλά ο Sangali είναι ο δημιουργός χαρακτήρων όπως ο Τσίκο, ο Πινόκιο, ενώ έκανε και κάποια σκίτσα στον Ντέηβιντ Κρόκετ και τον Φέλιξ. Τέλος έκανε και έναν χαρακτήρα που μοιάζει αλλά δεν είναι ο Γκρισίνο.

:thU: :thU: :hehe: :hehe: :lmao: Saving Grace!! Το έχετε δεί?

Συγχαρητήρια. Πραγματικά δεν γνώριζα την ύπαρξη του. Good work Valt! :clap: :beer:

Ακριβώς. Εντύπωση μου προκαλεί ακόμη το γεγονός της ύπαρξης του Γκάνσμοουκ. Πρόκειται για ιστορικό περιοδικό που στην χώρα μας δεν κυκλοφόρησε ποτέ!!!!!!

Κύριοι δυστυχώς η έκδοση ήταν μάλλον απαράδεκτη, τουλάχιστον για την ιστορία του περιοδικού. Αν είστε σύμφωνοι μπορώ να τεκμηριώσω τα λεγόμενα μου με μια παρουσίαση αρκετά κατατοπιστική. Αναφέρομαι στην Ελληνική έκδοση. Όσο για τις εκδόσεις εξωτερικού....δείτε κάποιες και βγάλτε συμπεράσματα!!

Φίλε Κώστα γνωρίζεις για την ύπαρξη του Λούκυ Λούκ στίς σελίδες του "Μικρού Σερίφη"?

Επιτέλους και το αυθεντικό Ιταλικό εξώφτλλο!!

Μακριά απο υγρασία και για τους νεαρότερους κάτι που είπαν και τα παιδιά: τους γονείς και τα μάτια σας!!! :fear: :UpDown:

Μέχρι και στο Time έγινε εξώφυλλο!! :pizza:

Πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να δούμε πως απεικονίστηκαν στα εξώφυλλα άλλων χωρών, οι περιπέτειες των Ντάκ, μέσα στον χρόνο. Με αυτό το σκεπτικό αρχίζω σήμερα με τα δύο πρώτα. Πρόκειται για το εξώφυλλο της αυθεντικής Πορτογαλικής έκδοσης του 1979 και η πρώτη σελίδα της Ιταλικής! Κι αυτό γιατί ως τώρα δεν κατάφερα να βρω το εξώφυλλο!! Αυτή είναι η….αρχή! Αν βοηθήσετε θα ολοκληρώσουμε την εικόνα πιο γρήγορα, από ότι μόνος μου! Εξάλλου η ομαδική δουλειά αποδίδει καλύτερα! :rainbow:

Εύγε φίλτατε Κώστα!!

Το περιοδικό «Γιαγιάκα», ήταν μια ακόμη προσπάθεια του εκδότη Κυριάκου Παπαδόπουλου, να αναβιώσει το «Σολντίνο». Περιείχε 3 τεύχη του Σολντίνο (3Χ~66=~200 σελίδες) και το μέγεθος ήταν 12,5Χ17,5. Το εξώφυλλο ήταν χοντρό χαρτόνι. Είχε τους ίδιους χαρακτήρες και κυκλοφόρησε το 1972, σε 8 όλους και όλους μηνιαίους τόμους. Οι ήρωες βρίσκονταν στα Γαλλικά “Tartine”(1967), “Bimbo”(1969) και “Troto” (1970). Ευχαριστούμε για τα πρόσθετα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τους Valtasar & KILLMATH.

Η εκδοτική εταιρεία «Ατλαντίς», κυκλοφορεί την Πέμπτη 29 Ιουνίου 1961 το «Περιοδικό του Μίκυ Μάους». Οι αδελφοί Πεχλιβανίδη ξεκινούν με το συγκεκριμένο περιοδικό, ένα «πείραμα» στην ουσία, στην Ελληνική αγορά. Δεν τα κατάφερε το περιοδικό, στην πρώτη του εμφάνιση να «πείσει» το κοινό, όμως. Ίσως ήταν πολύ νωρίς. Πάντως συμπλήρωσε μόλις 26 τεύχη (τόσα και τα διαπιστωμένα, ημερομηνία τελευταίου τεύχους 21-12-1961). Την διεύθυνση του βραχύβιου περιοδικού είχε ο Άλκης Τροπαιάτης. Τα κείμενα επιμελούνταν οι λογοτεχνικοί συνεργάτες του οίκου, Περάνθης και Λάππας. Η εικονογράφηση έρχονταν κατευθείαν από την Αμερική και τον Walt Disney. Η αναλογία κειμένων και κόμικς ήταν συνήθως 50/50, με εξαίρεση το τελευταίο διαπιστωμένο που είχε μόλις 3 σελίδες κόμικ. Εκτός από ιστορίες με χαρακτήρες του Disney, το περιοδικό περιείχε και ιστορίες του Ζορό δια χειρός Άλεξ Τόθ. Μετά τα 26 αυτά τεύχη, το περιοδικό και οι ήρωες του ενσωματώθηκαν στο «Γέλιο και Χαρά», μαζί με τους «συνάδελφους» του των στούντιο των αδελφών Warner, της Universal, της MGM και του Γούντυ του τρυποκάρυδου, που δεν είχε οικονομικές απαιτήσεις, για αυτό και «έμεινε» περισσότερο στην «Ατλαντίδα»! Μαζί τους ήταν και η Μικρή Λουλού, η οποία βγήκε στην συνέχεια και με δικό της περιοδικό. Η έκδοση του «Γέλιο και Χαρά» είχε σαφώς καλύτερη τύχη, αφού συμπλήρωσε 602 τεύχη, μέχρι το 1966, οπότε και οι Αμερικάνικοι οίκοι απαίτησαν πνευματικά δικαιώματα!! Το περιοδικό κυκλοφορούσε κάθε Πέμπτη και είχε 36 σελίδες, ανά δύο έγχρωμες, με μέγεθος 18Χ27 και τιμή 3 δραχμών. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους jval, GreekComicFan, Melandros, Valtasar, ifaisteio και για την εσωτερική σελίδα τον Valtasar. === Το 11 είχε και αυτοκόλλητα με θέμα τον Ρομπέν Των Δασών (μάλλον έχοντας ώς βάση το φίλμ The Story of Robin Hood and His Merrie Men του 1952 με τον Richard Todd) τα οποία ήταν πιασμένα στους συνδετήρες του τεύχους και πλέον δεν είναι εύκολο να αφαιρεθούν (κόλλα + χαρτί + 47 χρόνια = άστο καλύτερα). Τα αυτοκόλλητα του πρώτου τεύχους: Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τους GreekComicFan και ifaisteio

Παιδιά excel και θα δείτε!!

Το «Κοκορίκο», των εκδόσεων «Μονόκερος», είναι σαφώς δουλειά του Γερμανικού οίκου του Rolf Kauka, σε καμία περίπτωση όμως, δημιούργημα του!! Ο χαρακτήρας είναι «έργο» του Ιταλού σχεδιαστή Massimo Fecchi, ο οποίος το 1973 εργάστηκε στην Γερμανική Verlag, με «αποτέλεσμα» την δημιουργία των “Fix & Foxy” και του “Lupo”. Τον “Giuseppe”, τον «δικό» μας «Κοκορίκο» δηλαδή, τον πήρε μαζί του στις «αποσκευές»!! Τον είχε φτιάξει το 1968 και αρχικά μπήκε στις σελίδες του Ιταλικού “Il Giornalino” και έπειτα στο “Serafino”!

Έπειτα από σχετική έρευνα βρήκα κάποιους από τους ήρωες των περιοδικών «Αγόρι», «Τρουένο» και «Βαβούρα», στις δικές τους σελίδες των Αγγλικών κόμικς της IPC καθώς και τους Ισπανικούς κεντρικούς χαρακτήρες, και σας παραθέτω τα περιοδικά που εμφανίστηκαν. Συμπληρώστε τους υπόλοιπους, έτσι ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. :rainbow:

Ο κύριος Rebuffi, μαζί με τον Renzi συν - δημιουργός του Tiramola, σκαρφίστηκε και άλλους χαρακτήρες του περιοδικού. Ο ένας εξ αυτών ήταν ο Pipo. Ο Pipo έχει μεγάλη ιστορία. Πρώτα από όλα να πούμε ότι πρόκειται για τους Πέπο και Κάρλο που συναντάμε στην Ελληνική έκδοση του Σεραφίνο. Στην «γενέτειρα» του γειτονική μας χώρα, είχε ξεκινήσει την δεκαετία του`30 στο περιοδικό “Cucciolo & Pepe”, του Rino Anzi. Το `50 θα αποκτήσει το δικό του περιοδικό, το “Pipo”. Και στην Γαλλία θα κυκλοφορήσει με το ίδιο όνομα. Έπειτα θα ενσωματωθεί στο “Tiramola”. Ένας άλλος χαρακτήρας του «Σεραφίνο» είχε ξεκινήσει στην Ιταλία στο “Pipo”. Πρόκειται για τον Κόνυ, σύντροφο του λαγού – σερίφη Φόξ, στην δική μας έκδοση του περιοδικού. Το παράξενο, από τα πολλά που γίνονταν εδώ με τα κόμικς και τους εκδότες, είναι ότι ο κύριος Καμπανάς έβαζε εναλλάξ τους συγκεκριμένους ήρωες στις σελίδες των «Σεραφίνο» και «Τιραμόλα»! :fight: :cleen:

Και μιας και αναφερόμαστε σε δυο "αδελφάκια" εκδοτικά, να σας πώ ότι ο Francisco Darnis, ένας εξαιρετικός σκιτσογράφος είναι υπεύθυνος για τον EL JABATO, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ισπανία το 1958. Ιδού ο δημιουργός και το....αποτέλεσμα! Καλά μαντέψατε. Έγχρωμο ήταν και αυτό!!!!! :cheers3:

Το EL CAPITAN TRUENO κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1956. Η επιτυχία του στην Ισπανία συνεχίζεται σε σημείο να κυκλοφορήσει και σαν pc game!! http://www.computeremuzone.com/fichas/c/capitan_trueno.php Βέβαια εδώ δεν του "φέρθηκαν" καθόλου καλά εκδοτικά. Στην Ισπανία υπήρχαν πολλές εκδόσεις που δεν ήρθαν εδώ, ενώ όταν ήρθε δεν ήταν καν έγχρωμο!!Αίσχος!! Αν γνωρίζετε Ισπανικά μπείτε και σε αυτά τα site: http://www.capitan-trueno.com/http://www.l...eno/trueno.html Ακολουθούιάφορες εκδόσεις σε ξώφυλλα απο την Ισπανία :cheers3:

Good job για ακόμη μια φορά Germanicus19!

Να προσθέσω δυο εξώφυλλα απο το εξωτερικό.

Άψογος!

Ιδού ορισμένες εκδόσεις του εξωτερικού