Μετάβαση στο περιεχόμενο

DaDiRa

Veterans
  • Περιεχόμενο

    2070
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Κερδισμένες ημέρες

    1

Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από DaDiRa

  1. Ενημέρωση ότι από σήμερα, 8/8, το remaster του Ducktales φεύγει από τα ψηφιακά ράφια και η Capcom τρέχει ένα τελευταίο sale για όποιον θέλει να το έχει.
    http://www.capcom-unity.com/capkel/blog/2019/08/06/pick-up-ducktales-remastered-on-sale-now-before-it-leaves-digital-storefronts-starting-august-8th

     

    Βάζω και ένα πρόσφατο snapshot της σελίδας στο steam, να υπάρχει. :)

    https://web.archive.org/save/https://store.steampowered.com/app/237630/DuckTales_Remastered/

    • Like 1
    • Ευχαριστώ 1
  2. Από τη συλλογή χιουμοριστικών κόμικ του Χρήστου Μακροζαχόπουλου, έη κέη έη Lord Makro. Τα strips εμφανίστηκαν σε διάφορες εκδόσεις όπως το GC Φανζίν, αν και το συγκεκριμένο δεν γνωρίζω που πρωτοδημοσιεύτηκε. Περισσότερα κουλουβάχατα εδώ.

     

    koulouvaxata.jpg

    • Like 2
    • Αστείο 8
  3. Ανέβηκε review στο youtube από Pop Culture Philosophers.

     

     

     

    Edit: Σκέφτομαι αν αξίζει να του επισημάνω στα σχόλια ότι δεν είναι τόσο advance δεδομένης της ύπαρξης ashcan από τον Απρίλη. Αλλά πιθανόν να θεωρηθεί εξυπνάδα και να μην αφορά κανέναν εκτός από εμάς :P.

    • Like 5
  4. Δωρεάν το Limbo στο Epic Store. Τώρα δεν έχει μείνει πλατμφόρμα που να μη το έχω :lol: (παρ' όλα αυτά, ακόμα ένα τιμιότατο puzzle platformer).

     

    Edit: :wow: Βλέπω ότι μετά δίνεται Moonlighter και This War of Mine; Όχι απλώς δύο, αλλά δύο πρόσφατα και ακριβούτσικα παιχνίδια. Μάλιστα.

    • Like 3
  5. Διάβασα και αυτά τα δύο (τα μοναδικά άλλα που έχω διαβάσει είναι τα πρώτα δύο με την σειρά κυκλοφορίας). Αρκετά καλή ιστορία, χωρίς τόσα πολλά sci-fi στοιχεία όσο τα προηγούμενα (αλλά τα λίγα που είχε τα βρήκα αρκετά καλά). Ίσως είναι και ιδέα μου, αλλά μου φάνηκε ότι προσπάθησε να είναι λίγο πιο ώριμο και πάνω-κάτω το πέτυχε. Ωστόσο για την δομή της υπόθεσης, όταν τελειώνεις και ξε-ζουμάρεις λίγο να τη δεις από μακριά, ισχύει (όπως είχα πει και παλιά) το "όπου φυσάει ο άνεμος". Χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό, αλλά σίγουρα δυσκολεύει στο να σου αποτυπωθεί στη μνήμη. Όπως και να 'χει, πέρασα και εδώ καλά και θα κυνηγήσω να πάρω και άλλα με τον καιρό.

    • Like 5
  6. Κυκλοφόρησε χθες το "They Called Us Enemy". Αυτοβιογραφική ιστορία του George Takei σε σενάριο του ίδιου και των Justin Eisinger και Steven Scott. Σχέδιο από Harmony Becker. Preview.

     

    Quote

    George Takei has captured hearts and minds worldwide with his captivating stage presence and outspoken commitment to equal rights. But long before he braved new frontiers in Star Trek, he woke up as a four-year-old boy to find his own birth country at war with his father’s—and their entire family forced from their home into an uncertain future.

     

    In a stunning graphic memoir, Takei revisits his haunting childhood in American concentration camps, as one of over 100,000 Japanese Americans imprisoned by the U.S. government during World War II. Experience the forces that shaped an American icon—and America itself—in this gripping tale of courage, country, loyalty, and love.

     

    They-Called-Us-Enemy-659x961.jpg

    • Like 4
    • Διαφωνώ 1
  7. Στο τελευταίο newsletter του o Jeff Lemire μας δείχνει το στούντιό του.

     

    Quote

    Thought I would share some photos of my workspace. I've been in this studio for about seven years. It's in an old warehouse building in Toronto's east end, that used to be a shoe factory long ago. I've drawn Roughneck, Royal City, AD: After Death, Trillium, Secret Path, Underwater Welder and about 1/2 of Sweet Tooth here. I have also created  Descender, Black Hammer, Gideon Falls, Plutona and pretty much everything else I've ever written for DC or Marvel here. Though, truth be told, I do a lot of my writing at home. This space is used about 70% of the time for whatever I am drawing at the moment, and, as you can see, to house all my books and artwork.

    Here is my drawing desk. I have been drawing at a standing desk since working on Roughneck in 2014. I like the movement it gives me, and I get less tired after a long day of drawing. I do all my artwork traditionally and only use a Cintiq to scan and format my pages when they are done, and to do minor digital tweaks and corrections. 

     

    unnamed.jpgunnamed1.jpgunnamed2.jpgunnamed3.jpgunnamed4.jpgunnamed5.jpgunnamed7.jpgunnamed6.jpg

    • Like 6
    • Respect 1

    WE3

    Σχετικά κλασικό ηθικό δίδαγμα σερβιρισμένο σε σχετικά πρωτότυπο sci-fi σκηνικό. Ωραίο, αλλά ως εκεί. Το πιο αξιοσημείωτο πράγμα θεωρώ ότι είναι η αισθητική με τα μικρά πάνελ στις σκηνές με τα ξεκοιλιάζματα.

    • Like 7
  8. large-4425995.jpglarge-6356421.jpglarge-6287934.jpglarge-1690293.jpg

     

     

    Καθόλου περίεργο που δεν έχουμε παρουσίαση για αυτό το κόμικ. Από που να το πιάσεις, και πως να το εξηγήσεις; Τι εξηγείς και τι αφήνεις αφήνεις απ' έξω; Που αρχίζουν τα spoilers; Χωρίς να έχω απάντηση για κανένα από αυτά, πάμε να δούμε άμα μπορώ να γράψω κάτι που βγάζει νόημα και δεν το αδικεί.

     

    Εμπνευσμένος από τον Charles Atlas που διαφημιζόταν σε κόμικς των 50s (πράγμα που εμπόδιζε για καιρό την επανακυκλοφορία του κόμικ λόγω νομικών συγκρούσεων), ο Flex Mentallo είναι ένας αρχετυπικός χαρακτήρας, "scout boy" - όπως τον χαρακτηρίζει και ο Morrison. Ο Flex Mentallo, λοιπόν, είναι χαρακτήρας κόμικ ο οποίος ήρθε στη ζωή από τον δημιουργό του, Wally Sage. Βρίσκοντας ενδείξεις για την ύπαρξη ενός άλλου χαρακτήρα, του Fact, που παρέμεινε φανταστικός στις σελίδες του κόμικ απ' όπου προήλθε ο ίδιος, ξεκινάει μια περιπέτεια όπου καλείται να σώσει τον πλανήτη, και θα αποτελέσει το ένα από τα δύο βασικά storylines του κόμικ. Παράλληλα, ο Wally Sage - ή πιο σωστά, μια εκδοχή του Wally Sage από όλες τις παράλληλες πραγματικότητες - συνδυάζει μια υπερβολική δόση από παυσίπονα και LSD για να ξεκινήσει τη δική του σουρεαλιστική/ψυχεδελική/μεταφυσική περιπέτεια προς το παρελθόν και τον θάνατο. Αυτό αποτελεί το δεύτερο storyline μας.

     

     

    Flex Mentallo - Man of Muscle Mystery-041.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-043.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-078.jpg

     

    Το πιο εμφανές κοινό χαρακτηριστικό των δύο ιστοριών είναι η νοσταλγία για την απλότητα του παρελθόντος. Από την οπτική του ήρωα εκφράζεται σαν μια εποχή όπου για να σώσει τον κόσμο, αρκούσε να βρει τα σωστά team-ups και να αντιμετωπίσει έναν από τους γνώριμους εχθρούς του. Από την οπτική του Wally Sage, ο οποίος σε αυτήν την πραγματικότητα σχεδίαζε μεν κόμικς σαν παιδί, αλλά πλέον είναι επιτυχημένος rock star, η εν λόγω νοσταλγία εντοπίζεται στην εποχή που αρκούνταν στο να κάθεται στο δωμάτιο του και να διαβάζει κόμικς για να είναι ευτυχισμένος. Αυτή η θεματική επεκτείνεται σε όλη τη σειρά, και εξυπνότεροι αναγνώστες από μένα παρατήρησαν πως κάθε τεύχος αποτελεί καθρέφτη κάθε μιας από τις τρεις μεγάλες εποχές των κόμικ (Golden, Silver και Bronze) μέσα από την πορεία της περιπέτειας του Flex Mentallo και της ηλικίας του Wally.

     

     

    Flex Mentallo - Man of Muscle Mystery-049.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-008.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-017.jpg

     

     

    Παρένθεση. Το κόμικ γίνεται πολύ meta, πολύ γρήγορα, και έχει σίγουρα πράγματα που δεν θα μπορέσεις να πιάσεις με την πρώτη ή/και χωρίς έξτρα ψάξιμο (στο οποίο οποίο κατέφυγα εγώ για να γράψω αυτή την παρουσίαση). Παρ’ ότι μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ακόμα και να μπω σε λεπτομέρειες της υπόθεσης δεν θα κάνω κανένα πραγματικό spoiler, θα εστιάσω σε γενικούς σχολιασμούς για το θέματα που πραγματεύεται μιας και προτιμώ οι παρουσιάσεις μου να λειτουργούν σαν έναυσμα παρά σαν αναλύσεις που υπάρχουν σίγουρα αλλού από καταλληλότερα άτομα. Θα εστιάσω, λοιπόν, στους δύο κύριοι άξονες μετα-σχολιασμού που βλέπω να υπάρχουν – ένας για κάθε storyline.

     

    Ο πρώτος αφορά την θέση των υπερηρωών στις ζωές των αναγνωστών. Αναδεικνύει τις ανάγκες του αναγνώστη σε σχέση με την ηλικία του και περνώντας από την ψευτο-ενήλικη φάση της μετα-εφηβικής αμφισβήτησης πραγματοποιεί πλήρη κύκλο και επιστρέφει στην αρχή. Ο δεύτερος άξονας αφορά τη θέση των υπερηρωικών κόμικ στην βιομηχανία ή αλλιώς στη ζωή των δημιουργών. Εδώ νομίζω ότι ενώ υπάρχει υφολογική αντιστοίχιση με τις ανάγκες του αναγνώστη (δηλαδή Golden Age στο παιδί, Silver Age στον έφηβο και Bronze Age στον νεαρό ενήλικα), ως προς το περιεχόμενο υπονοείται πως το βάρος των επωμίζονται οι δημιουργοί. Επιστρέφει, δηλαδή, μεν στην παιδική φάση της απλότητας, αλλά αυτή τη φορά έχοντας βιώσει τα ενδιάμεσα στάδια ο αναγνώστης έχει υψηλότερες απαιτήσεις. Προφανώς αυτό το εκπροσωπεί το 4ο τεύχος (που δεν αντιστοιχίζεται σε καμία από τις άλλες εποχές) και εκφράζει αυτό που θεωρεί ο Morrison σαν την επόμενη μεγάλη εποχή των κόμικς. Εννοεί τη μεταμοντέρνα αφήγηση του ήρωα εναντίον του δημιουργού του που περιγράφει και το ίδιο το κόμικ; Δεν ξέρω. Πάντως τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι επαναλμβανόμενο μοτίβο στους κύκλους των Μορισονιακών: τα κόμικς δεν υπάρχουν, αν οι αναγνώστες δεν τα διαβάζουν, αν δεν έχουν "πίστη" στους χαρακτήρες τους, άρα οι δημιουργοί δεν μπορούν να φτιάχνουν κόμικς αν οι αναγώστες πάψουν αν πιστεύουν στους χαρακτήρες. Χαρακτήρες, αναγνώστες και δημιουργοί διαφορετικοί κρίκοι της ίδιας αλυσίδας.

     

    Όσο και αν επισκιάζεται η σημασία του σχεδίου σε τέτοιες περιπτώσεις, εδώ ο Quitely είναι πλήρως ταιριαστός με το ύφος και το μήνυμα του κόμικ. Ρεαλιστικό ακόμα και στις πολύ περίεργες απεικονίσεις, με πολλές λεπτομέρειες, χωρίς ιδιαίτερη δυναμικότητα που έτσι και αλλιώς απουσιάζει από το κόμικ. Μπορώ να πω ότι δεν είχε εντυπωσιάσει πολύ στο All Star Superman, αλλά πλέον έχασα κάθε επιφύλαξη. Δεν βρήκα ούτε ένα πάνελ που να μην είχε την πρέπουσα προσοχή.

    To Flex Mentallo κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1996, αποτελείται από τέσσερα τεύχη και λόγω των νομικών συγκρούσεων που προανέφερα, συλλέχθηκε για πρώτη φορά το 2012 σε hardcover. Στα χρώματα είναι ο Tom McCraw.

     

    Flex Mentallo - Man of Muscle Mystery-027.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-040.jpgFlex Mentallo - Man of Muscle Mystery-047.jpg

    • Like 10
    • Respect 2
    • Ευχαριστώ 2
  9. Και, ναι! Μετά από 2 χρόνια σχεδόν είμαι και εγώ caught-up σαν το υπόλοιπο νορμάλ κόσμο. :P

    Δεν το περίμενα, αλλά η 5η σεζόν πειραματίστηκε αφηγηματικά ακόμα περισσότερο από την 4η. Γενικά φαίνεται ότι είχαν όρεξη για δημιουργία και ότι ήθελαν αυτό που κάνουν να βγει καλό αλλά και πρωτότυπο. Δεν νομίζω να έχω βάλει περισσότερα 10άρια σε επεισόδια άλλης σεζόν σε οποιαδήποτε άλλη σειρά. Κάτι που το κάνει ακόμα πιο αξιοσημείωτο είναι ότι αυτοί οι πειραματισμοί (με εξαίρεση ίσως το Free Churro, το οποίο κατά τα άλλα ήταν εξαιρετικό) δεν έγιναν απλά για να γίνουν, αλλά προχωρούσαν έξυπνα και με ρυθμό την υπόθεση. Σε αντίθεση π.χ. με το υποβρύχιο επεισόδιο την 4ης σεζόν που εξυπηρετούσε κυρίως "καλλιτεχνικούς" σκοπούς (και που επίσης κατά τα άλλα ήταν εξαιρετικό).

    Αυτά. Από τα πολύ καλά shows που πρέπει κάποια στιγμή να bingάρω για να τα εκτιμήσω καλύτερα.

    • Like 3
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.