-
Περιεχόμενο
6111 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Κερδισμένες ημέρες
49
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από GeoTrou
-
-
Ολοκλήρωσα μετά από σχεδόν ένα μήνα το Αγαπημένη της Toni Morrison. Από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει, όχι μόνο λόγω ιστορίας/πλοκής, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά το γραφή της Morrison: λυρική, πολύχρωμη, πυκνή, ευαίσθητη. Επιπλέον έβγαζε έναν αέρα Μάρκεζ και αυτό μόνο ως κάτι πολύ θετικό θα το έκρινα. Οπωσδήποτε θα ψάξω κι άλλα της ίδιας
- 8
-
46 λεπτά πριν, germanicus είπε:
Εχει κανείς από αυτά τα καινούργια τα διακοσαρικα;
Χουλκ
Κομματάρααα
- 5
- 1
-
Μόλις χθες κοιτούσα τι γίνεται με την εν λόγω σειρά και το είδα κι αυτό. Όταν βρεθεί, θα διαβαστεί Και μάλλον πρέπει να βάλω στο πρόγραμμα και τα υπόλοιπα άλμπουμ, εκτός του Trondheim
- 7
-
- 2
- 10
-
15 ώρες πριν, Dr Paingiver είπε:
Απίστευτο! Έχει βγει αυτό στα Ελληνικά; Οι λύκοι των ωκεανών είναι πολύ σίγουρα το L' Ombra, των Hugo Pratt και Alberto Ongaro. Το comic πρόγονος του Phantom.
Αυτό πρέπει να είναι όντως. Αλλά βγήκε πολύ μετά το Phantom, κάπου στη δεκαετία του 1960
- 4
-
Φαίνεται πως κυκλοφόρησε το Saga, το βλέπω διαθέσιμο στο Comicstrip και στο Public!
- 7
- 1
- 2
-
-
Τι να σου πω, εμένα μου είχαν φανεί ένα αχταρμάς ανέμπνευστων χαρακτήρων, με εξαίρεση τον Black Bolt
- 1
- 1
- 1
-
3 λεπτά πριν, Indian είπε:
Αν πάντως δούμε το θέμα πρακτικά, το ζητούμενο αποτέλεσμα επετεύχθη.
Έτσι πρέπει, να κοιτάμε τον άλλο μισοπεθαμένο, όχι μισοζώντανο
- 1
- 3
-
-
Σύμφωνα με την Καθολική θεολογία, το limbo είναι η άκρη της Κόλασης, το μέρος ανάμεσα στον τόπο των καταδικασμένων και στον Παράδεισο. Και πράγματι, το Dedande, η διεφθαρμένη πόλη όπου διαδραματίζεται το κόμικ, μοιάζει με την έννοια του limbo. Μοιάζει όμως και με μια άχρονη Νέα Ορλεάνη, αφού στους δρόμους της τριγυρνάνε αλλόκοσμοι ψαράνθρωποι και μαγικές μπάντες με πνευστά, ενώ στα δωμάτια γίνονται επικλήσεις στα πνεύματα του Βουντού. Μέσα σε αυτό το παράξενο σκηνικό κινείται ο Clay, ένας νεαρός που δε θυμάται το παρελθόν του και κάνει πλέον τη δουλειά του ιδιωτικού ντετέκτιβ. Η ιστορία αρχίζει όταν τον προσλαμβάνει η Bridgette, μια όμορφη τραγουδίστρια που δουλεύει για τον πιο διαβόητο κακοποιό της πόλης...
Το Limbo των Dan Watters (σενάριο) και Caspar Wijngaard (σχέδιο, χρωματισμός) είναι ένα mini-series 6 τευχών που κυκλοφόρησε η Image, από το Νοέμβριο του 2015 ως τον Απρίλιο του 2016. Αν και δεν έγινε ευρέως γνωστό, έλαβε γενικά καλές κριτικές. Το artwork φωνάζει «Image» και το σενάριο μου θύμισε κάτι ανάμεσα στο The Wicked + The Divine και το Βιβλίο του Νεκροταφείου του Neil Gaiman.
Είναι ένα αρκετά φιλόδοξο κόμικ. Ο Watters μπλέκει ανόμοια πράγματα μεταξύ τους, αλλά το κάνει με ωραίο τρόπο, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ ελκυστικό και ενδιαφέρον σύμπαν, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Εκεί που χωλαίνει είναι στο πλάσιμο του κεντρικού χαρακτήρα, που (στην καλύτερη) είναι αδιάφορος. Ο ρυθμός είναι στρωτός και παρότι η ιστορία καθαυτή δεν ανταποκρίνεται στη φαντασία του Watters, τα δύο τελευταία τεύχη σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω. Από την άλλη, η δουλειά του Wijngaard είναι εξαιρετική. Μου θύμισε αρκετά το στυλ του Διαλυνά, στο πιο δύσκαμπτο βέβαια, αλλά και πάλι είχε πολλά εξαιρετικά καρέ και έπαιζε με τις συμβάσεις του μέσου. Η χρωματική του παλέτα περιέχει κυρίως αποχρώσεις του μπλε, του κόκκινου και του πράσινου και ταιριάζει απόλυτα με την όλη ατμόσφαιρα.
Συνολικά, δεν είναι το κόμικ που θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Ωστόσο, έχει πράγματα να πει, κυρίως εικαστικά. Σε όσους έκανε κλικ το setting και οι σελίδες, ας ρίξουν ένα βλέφαρο και δε θα χάσουν. Οι υπόλοιποι, μπορείτε να προσπεράσετε.
- 7
- 1
-
- 10
- 1
- 1
-
-
Ανακοινώθηκε η βράβευση του φετινού Grand Prix: Rumiko Takahashi (Ranma ½, Inuyasha κ.ά.), η τρίτη γυναίκα και τρίτη μανγκάκα που κερδίζει το βραβείο
Να σημειώσω απλά, ότι οι άλλοι δύο φιναλίστ ήταν ο Chris Ware και ο Emmanuel Guibert
- 6
-
Αν είναι δυνατόν, πόσα όργανα να πουλήσουμε πια;
- 3
-
Δημιουργός του σημερινού στριπ είναι ο Καναδός Paul Gilligan. Πρωταγωνιστής του, ο παρανοϊκός Poncho
- 6
- 7
- 1
-
Ένα θερμό καλωσόρισμα κι από εμένα. Περιηγήσου, εκφράσου ελεύθερα (πάντα εντός πλαισίων, εννοείται) και ελπίζω να κολλήσεις στην παρέα μας
- 4
-
-
-
Από Ars Longa, θυμάστε ποια;
- 4
-
Έπεσε (εντελώς τυχαία) στα χέρια μου το νούμερο ένα. Διαβάστηκε, γιατί στο κάτω-κάτω, τι κομιξάδες είμεθα αν δεν διαβάσουμε το Άγιο Δισκοπότηρο τόσων συλλεκτών; Κάθε άλλο παρά ειδικός είμαι στον κόσμο της Disney, αλλά μπορώ πλέον, πιστεύω, να καταλάβω την επίδραση που είχε η ιστορία αυτή όταν πρωτοεκδόθηκε (τουλάχιστον στις ΗΠΑ) και τη σημασία της στο σύμπαν των παπιών.
- 11
- 3
-
Το έχουμε δει στα ελληνικά ως Ο Μάγος Βιτς και Ο Μάγος του Ιντ, στη σειρά Τοτέμ, από τους Brant Parker και Johnny Hart. Μετά τον θάνατο των δημιουργών η σειρά συνεχίστηκε από τους Mick Mastroianni (εγγονό του Hart) και Jeff Parker (γιο του Brant), που ανέλαβαν το σενάριο και το σχέδιο αντίστοιχα. Οικογενειακή υπόθεση.
- 4
- 9
- 1
-
-
Χρόνια πολλά στον κυρ-Θάνο για την ονομαστικ... <snap>
- 1
- 4
ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ...
σε ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Δημοσιεύτηκε
Τιιιι; Πάλι στη Λένα το φλουρΓΙΑΡΓΓΚΚΧ!! GERM SMASH!