Vorranor

Όσον αφορά το γλωσσάρι (αν και έχω ξαναπεί και πιο πριν κάποια πράγματα), είναι κάτι το οποίο θα το δούμε για το επόμενο, ή αν επανεκδοθεί το παρόν, όπου μάλλον θα έχει και διαφορετικό φορμάτ (στην περίπτωση επανέκδοσης). Δεν νομίζω πως υπήρχαν πάρα πολλά πράγματα ούτως ή άλλως που θα έκαναν κάποιον να χαθεί, αλλά ναι, ήταν παραπάνω από 3 λέξεις. Αυτό με τον αριθμό της σελίδας, είναι πολύ καλό, και όντως σπάνιο, γιατί δεν το είχα δει ποτέ πρίν. Παρ' όλα αυτά το γλωσσάρι εξυπηρετεί και ένα ακόμα σκοπό που τώρα τον σκέφτομαι, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα υπερ-μίνι λεξικό της γλώσσας των ελφ. Από την δική μου πλευρά θα το προτείνω.

Εμμμμμ.... Χαχαχαχα Ο "Επουράνιος Αστερίας;" Ε Π Ο Σ! Ας πάμε με λίγη λογική. Μία ομάδα από μασκοφορεμένους κλέφτες είναι λογικό να πηγαίνει σαν το τσίρκουλο, ή σαν σουπερήρωες με spandex; Ο Σπάθας είναι ο μοναδικός που κρατάει μία σπάθα φυσικά. Δέν έχει και άλλον. Η τρίτη ομάδα ναι είναι η ομάδα που απέτυχε και ψοφήσανε όλοι εκτός από ένα, που διηγήθηκε την ιστορία τους, πέφτοντας στην τεράστια σκουληκαντέρα. (Υποθέτω την πρόσεξες αυτήν, έτσι; ) Ο Σκιοφλεγής ήταν ο μάγος με τα goggles. Ο Νυχτοβάτης είναι αυτός που καπνίζει συνέχεια.

Πραγματικά ευχαριστώ για τις υποδείξεις. Και ναι, ΘΕΛΟΥΜΕ feedback. Το έχω πει, και θα το ξαναπώ όσο χρειάζεται. Γενικά θέλω να πω πως έχω ήδη μαζέψει αρκετά χρήσιμα σχόλια για την βελτίωση μου που μπορώ να εφαρμόσω στο μέλλον. Όσον αφορά τις ερωτήσεις. 1) Η Άρι ΕΙΝΑΙ η Σιλουέτα, και ο Δαρείος είναι ο Νυχτοβάτης. Πώς το καταλαβαίνει κάποιος αυτό; Πρώτον η στολή του Νυχτοβάτη. (Εγώ πιστεύω, πως αν κάποιος παρατηρήσει τις στολές είναι διαφορετικός από τους άλλους). Δεύτερον, το τσιγάρο. (Μόνο ο Νυχτοβάτης καπνίζει). Τρίτον, ο Νυχτοβάτης στον πανικό του πήγε να φωνάξει το πραγματικό όνομα της Σιλουέτας (ΑΡ...Σιλουέτα!). Τέταρτον, μιλούσαν για την οργάνωσή τους, και την θέση τους σε αυτήν, μετά την μπάζα. (Σκεπτόμενοι ότι σε όλες τις ομάδες ήταν η μοναδική γυναίκα και επιζούσα, και ο Δαρείος ήταν ένας από τους 3 (μέχρι εκείνη τη στιγμή επιζώντες) ). 2) Θέμα χώρου καθαρά. Στόχος ήταν να μην ξεπεράσουμε τις 75 σελίδες. Επειδή τα τέρατα θα σκότωναν τους πάντες εκτός από τον Jinxed, (ο οποίος έπεσε στην τρούπα και την γλύτωσε) και πραγματικά δεν υπήρχε κάποια ώθηση στην ιστορία να δωθεί αυτή η μάχη, απλά αποφασίσαμε να την παραλείψουμε. Θα απαντήσω και μία ακόμα ερώτηση που τουλάχιστον διέγνωσα. Ναι, το άγαλμα σκότωσε 2 άτομα εκεί μέσα. Ο ένας μάλιστα ήταν ο Σπάθας, ο αδελφός του Σκιοφλεγή. (Αναφέρεται πιο πρίν η σχέση τους). Ο δεύτερος, είναι ο Δέκα Μαχαίρια (Δέκα όπως τον λέει η Αυτοκράτειρα) ο οποίος αν προσέξετε, καθώς πεθαίνει γίνεται σκόνη εξαιτίας των μαγικών λίθων που έχουν μέσα τους. (Στην διαδρομή που κάνει μετά την μπουνιά που έχει φάει). όσον αφορά το "γλωσσάριο". Να πώ την αλήθεια είμαστε στο δίλημμα αυτό για το που θα μπεί και προτιμήσαμε την τοποθέτηση των λέξεων εκεί, για να μήν διακόπτει κάποιος για να πάει στο τέλος, και φυσικά αν καταλάβει πως αυτό το γλωσσάριο υπάρχει. Θεωρώ πως το γλωσσάριο είναι λίγο κουραστικό, γιατί κάποιος θα πρέπει να γυρίζει, να βρίσκει την καταχώρηση, να την διαβάζει, και να επιστρέφει πίσω στο κόμικ, πράγμα που θα μπορούσε να καταστρέψει την ροή κάποιων. Σαν ιδέα, θα σκεφτόμουν να υπάρξουν και τα δύο, αλλά το κυριότερο που σκεφτομαι σε πολλές αποφάσεις είναι να "προσαρμοστούν" πράγματα σε όσο το δυνατόν ευρύτερη βάση -και ηλικίες-, κάτι το οποίο είναι σημαντικό. Τέλος όσον αφορά τον χρόνο. Αίμα...Δάκρυα και ιδρώτας.... Αυτό μας πήρε 2 χρόνια πολλής δουλειάς. (Και ειδικά στον Όθωνα). Πιστεύω πως το επόμενο θα είναι πιο γρήγορο, (σε επίπεδο παραγωγής), καθώς θα μειωθεί ο αριθμός των σελίδων για να καταφέρουμε μια σταθερή ροή παραγωγής.

Χμμ.. μου πέταξε ένα smiley σε ένα συνδυασμό πλήκτρων και δεν μπορώ να το επεξεργαστώ. A... τελικά μπορούσα και το έφτιαξα, μπερδεύτηκα γιατί στον IE το <Επεξεργασία> έδειχνε απενεργοποιημένο... Συμπαθάτε με για την έλλειψη εμπειρίας μου στο θέμα αυτό.

Γειά και πάλι! Λοιπόν... Όπως είπα είναι καλή ιδέα να είναι λήξαν το θέμα. Δεν χρειάζεται συνέχεια για το ποιός είπε τι, πως και γιατί. Μπορεί μια αντιπαράθεση να παράγει posts, αλλά θα προτιμούσα η αντιπαράθεση να είναι παραγωγικότερη. Συνεχίζω να μην έχω θέση στις κριτικές που λαμβάνει το κόμικ, αλλά θα ήθελα να μιλήσω για τις γενικότερες αρχές που ο φίλος Geokon λέει για τα κόμικ, παραθέτοντας την γενικότερη άποψη μου. Ένα κόμικ, είναι σύνθεση. Η σύνθεση αυτή περιλαμβάνει κάποια βασικά συστατικά, σαν ένα φαγητό. Ένα φαγητό, μπορεί να έχει πολλές κριτικές, ανάλογα με την γεύση κάποιου, τις αλλεργίες του, καθώς και την δυνατότητα του chef να το δημιουργήσει. Επίσης, σε ένα φαγητό, οι ισορροπίες στις γεύσεις για να υπάρξει ένα ικανοποιητικό, ή πολύ καλό, ή τέλειο αποτέλεσμα είναι πολύ σημαντικές. Τέλος, ένας ικανός μάγειρας (για να μην ξεχνάμε και την Ελληνική λέξη), πρέπει πάντα να έχει στο μυαλό του τις ιδιομορφίες του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Για παράδειγμα, δεν θα δημιουργήσει ένα φαγητό γεμάτο λίπη και βαρύ, για άτομα που τα στομάχια τους έχουν διαλυθεί μετά από ολονύκτιο πάρτυ. Οπότε, ένας δημιουργός, πρέπει να έχει στο μυαλό του, (κρατώντας τον παραλληλισμό με το φαγητό), τα ακόλουθα. Σε ποιό κοινό θα απευθυνθεί; (Αν το κοινό είναι ευρύ, τόσο πιο δύσκολη είναι η σύνθεση. Αν είναι εξειδικευμένο, η σύνθεση είναι πιο εύκολη). Τί ισορροπία αφήγησης/σχεδίου θα διατηρήσει, σκεπτόμενος τις ενδεχόμενες συνέχειες; Ποιά είναι η ψυχολογία του κοινού του από δίαφορους παράγοντες (κυρίως εξωγενείς ) Σκεπτόμενος ο δημιουργός με ένα τέτοιο τρόπο, (Ο σεναριογράφος), δίνει κατευθυντήριες στον ζωγράφο, ο οποίος όμως εκεί προσθέτει την δική του τέχνη, η οποία έχει και αυτή τις δικές της ιδιομορφίες. Την προσωπική του πινελιά, τα concepts, την γενικότερη ατμόσφαιρα. Και αυτό τελικά βγάζει ένα προϊόν σκέψης και τέχνης. (Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ την λέξη τέχνη, αλλά εδώ εννοώ την κατασκευή ενός πράγματος.) Όλα αυτά οδηγούν σε αποφάσεις. Οι αποφάσεις αυτές, (ξαναγυρνώντας στο παράδειγμα του φαγητού), είναι: Λιγότερο ή περισσότερο αλάτι, καυτερό ή όχι, συνοδευτικά τέτοιου τύπου ή άλλου, κλπ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, λιγότερη ή περισσότερη αφήγηση, βαρύτερο ή ελαφρύτερο σχέδιο, χαλαρότερη ή πιο έντονη ατμόσφαιρα. Οι αποφάσεις αυτές μπορούν (και το κάνουν) να οδηγήσουν σε ένα αποτέλεσμα. Φυσικά, σε εμένα προσωπικά, δεν μου αρέσει το πορτοκάλι, και απεχθάνομαι τον τραχανά. Αλλά βλέπω να μαγειρεύουν γενικώς με πορτοκάλι, και μερικές φορές όντως, χρησιμοποιούν τραχανά. Σίγουρα, δεν θα διάλεγα τα συγκεκριμένα πιάτα σε ένα μενού ενός gourmet εστιατορίου, αλλά σίγουρα άλλοι θα τα επέλεγαν. Γυρίζοντας στο κόμικ, θα το αγγίξω ελαφρά τώρα. Το φαγητό "άρπαξε" από τεχνικούς λόγους. Πολλές φορές, αν η μπριζόλα είναι ξερή, ακόμα και αν είναι από το καλύτερο κρέας, δεν αρέσει και τόσο. Κάποιοι βέβαια την προτιμούν ξερή, κάποιοι άλλοι όμως όχι (η πλειοψηφία). Στην συκεκριμένη περίπτωση, ναι, το κόμικ άρπαξε, και μπορώ να πώ πως αυτό είναι αρνητικό, προσθέτει πολύ κούραση. Θα ήταν το ίδιο αν ήταν σε A4; Αν τα περιθώρια ήταν καλύτερα; Αν τα μπαλονάκια ήταν πιο σωστά τοποθετημένα; Όχι, θα ήταν μακράν διαφορετικό. Το συγκεκριμένο ατύχημα (το οποίο όμως δύσκολα θα μπορούσε να αποφευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες - σκεφτείτε που και πως ζούμε τα τελευταία χρόνια) μείωσε κατά πολύ την συνολική προσπάθεια. Τώρα: Γιατί δεν απαντώ στις κριτικές; Γιατί θέλω να σκεφτώ και να αξιολογήσω. Δεν θέλω να τοποθετηθώ απολογούμενος, ή να απορρίψω αλλαζονικά. Όλες οι προτάσεις, οι κριτικές, τα καλά ή κατακριτικά λόγια, είναι σαν το κρασί. Πρέπει να μπούν στο βαρέλι, και να "ζυμωθούν" και να βγάλουν αποτέλεσμα. Σαφώς όπως σωστά είπε ο Gaidjin, τα επιχειρήματα βοηθούν. Το να πεί κανείς "το φαΐ αυτό δεν μου αρέσει, γιατί δεν είναι καλό" και "το φαΐ αυτό δεν είναι καλό γιατί η ισορροπία του πιπεριού εκμηδένισε την γεύση του κρέατος" είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Σαφώς μέχρι στιγμής, μπορώ να πω, πως τα καλά λόγια, είναι περισσότερα από τα κακά όχι μόνο σε αυτή την forum, και πως ένα controversy σε λογικά πλαίσια είναι θετικό. Και αυτό μας δίνει κουράγιο για την προσπάθεια. Σίγουρα, ο εκδότης, θα το ακύρωνε το όλο σχέδιο, αν δεν υπήρχε αυτό το αποτέλεσμα. Το σχέδιο συνεχίζει, (εγωισμός δεν υπάρχει στα οικονομικά) άρα είναι καλά τα πράγματα. Και αφού συνεχίζει, τότε εμείς θα πρέπει να παράξουμε κάτι καλύτερο. Τέλος, θα ήθελα να πώ ακόμα ένα πράγμα. Σχόλια όπως "οι δημιουργοί είναι αδαείς" ή "οι δημιουργοί είναι χωρίς (αν δεν γίνει κάτι αόριστο) προοπτική", φυσικά είναι πράγματα που ξεπερνούν τα όρια του κόμικ του ίδιου. Είναι σίγουρα διαφορετικά από το "αυτό το κόμικ είναι κακό". Φυσικά οι δημιουργοί δεν είναι θεοί. Δεν γεννηθήκαμε με στριπάκια κόμικ, καθώς και δεν ήρθε η νεράιδα και μας έχρισε τους δημιουργούς που θα φέρουμε την επανάσταση στον πλανήτη. Η δουλειά είναι αυτή που θα μας ξεκινήσει, και θα μας βελτιώσει. Παρ' όλα αυτά, δουλέψαμε, δουλεύουμε και θα δουλεύουμε. Αυτό έχει αξία για εμάς. Καθώς αξία έχει το γεγονός ότι είχαμε την γενναιότητα, να κάνουμε αυτό το τόλμημα. Αυτά προς το παρόν.

Για αποφυγή οιασδήποτε παρεξήγησης, θα ήθελα να επιβεβαιώσω πως ο μόνος δημιουργός που μίλησε εδώ είμαι εγώ. Ο Gaidjin δεν είναι δημιουργός, αλλά είναι ο εκδότης του τίτλου. Οπότε, νομίζω πως το post μου είναι ξεκάθαρο πως δέχομαι κάθε κριτική, και σέβομαι όλες τις κριτικές ισότιμα. Επίσης ξεκάθαρα είπα πως δεν θα πάρω καμμία θέση. Θα διατηρήσω αυτή τη γραμμή του να μην πάρω θέση, γιατί έχω αρκετά την αίσθηση της μοναδικότητας του καθένα και σέβομαι επίσης το γούστο του καθένα. Επίσης θέση δεν θα πάρω για το πως κριτικάρει ο οιοσδήποτε τις κριτικές του άλλου, για ένα απλό λόγο. Ξέρω πολύ καλά πως όποιος γράφει ο,τιδήποτε, εκτίθεται. Και ο εκτιθέμενος, πάντα θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί κριτική. Αυτό όμως που θα κάνω, είναι να απαντήσω σε όσες ερωτήσεις οποιοσδήποτε θέλει να θέσει, και επίσης να καταγράψω όλες τις κριτικές, και να δω τι έχω να κερδίσω από την καθεμία από αυτές. Αυτά είχα απλά να πω.

Κατ' αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες για τα σχόλιά τους. Γενικώς, η σιωπή ποτέ δεν έχτισε τίποτα, αλλά οι ιδέες και οι παρατηρήσεις, είναι ένας βασικός τρόπος εξέλιξης των πάντων. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για κάθε προσπάθεια, να υπάρχει κάποιος που θα τονίσει λάθη και αδυναμίες, ανεξάρτητα αν υπάρχει εκ των προτέρων συμφωνία. Σαφώς δεν μπορώ να πάρω θέση σε όλα, γιατί όπως είπα, η αισθητική, και η άποψη σε διάφορα πράγματα (είτε είναι βιβλίο, είτε κόμικ, είτε πίνακας) είναι απόλυτα προσωπικά, και φυσικά απόλυτα ισότιμα και σεβαστά. Σίγουρα μπορώ να πω πως υπήρχαν τεχνικά λάθη, τα οποία μείωσαν αρκετά το αποτέλεσμα, όπως είχαμε πει και στην παρουσίαση της ΛΕΦΙΚ. Όπως κάθε νέα προσπάθεια, μπορώ να πω πως πάντα επιδέχεται βελτίωσης, τα συγκεκριμένα τεχνικά θέματα, σίγουρα δεν θα επαναληφθούν. Θα πώ ένα πράγμα όμως, Όσον αφορά το σχόλιο με τα φίλτρα: Όχι, δεν έχει φάει φίλτρα, ο Όθωνας δεν τα χρησιμοποιεί πολύ. Το σκούρημα είναι ένα αποτέλεσμα διαφοράς εκτύπωσης/αρχείου. Αν δείτε την σελίδα της Helm με τα ψηφιακά, θα παρατηρήσετε μία διαφορά. Το σχέδιο είναι πολύ καλό, και συμφωνώ πως τώρα παίρνει ένα 7/10 (πράγμα που σημαίνει ένα τουλάχιστον 9/10 αν ήταν στο σωστό φορμάτ (Α4, για το οποίο φτιάχτηκε) και με καλύτερη δουλειά του γραφίστα.) Παρεπιπτόντως, έτυχε να ποστάρει ο gaijin ταυτόχρονα με εμένα...

Εμμμμ... Είναι 3 βιβλιαράκια χειρόγραφα περίπου 600 σελίδες και το ένα είναι τόσο σμπαραλιασμένο που θέλει δέσιμο... Ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια, και όπως είπα, είμαι εδώ για οποιαδήποτε ερώτηση! Και παρεπιπτόντως, δείτε και στο bard's corner που έχω βάλει κειμενάκια. http://www.bardscorner.gr/FORUM/tabid/74/forumid/18/scope/threads/Default.aspx Εκεί έχει κείμενα για μία μία τις χώρες του κόσμου.

Ευχαριστούμε! Και φυσικά ερωτήσεις απαντάω ακόμα! :)

Ok! Θα περιμένουμε λοιπόν!

Share with us then! Μην αγχώνεσαι, όσο περισσότερο "τρίβεσαι" στο γράψιμο, χειρότερος δεν γίνεσαι, μόνο καλύτερος! Φτιάξε μια γενική περίληψη - σκελετό, και τάισέ μας! Αυτό που έχω να πω όμως, είναι πως άν χωρίσεις την σελίδα σου (ή το πάς μονές/ζυγές σελίδες) χρειάζεσαι ένα δεξιοτέχνη καλλιτέχνη. (Το μονές/ζυγές) μου αρέσει περισσότερο, γιατί μπορείς να τα δείς σε 2 παράλληλα κόμικ.

Προτείνω να δεις την σειρά κινουμένων σχεδίων "Οδύσσεια του Διαστήματος" (Ελληνικός τίτλος, είναι γαλλική, και αρκετά παλιά). Πιστεύω πως θα σου αρέσει πολύ και ίσως πάρεις κάποια έμπνευση. Σκέφτομαι, πως μάλλον θα πρέπει να κάνει λίγο πίσω ο narrator, να εμπλουτιστούν τα καρέ και να δώσουν περισσότερο βάρος και βάθος στους διαλόγους και τους χαρακτήρες για να περιγράψουν την πραγματικότητα. Δηλαδή, να γίνει πιο μακρύ το ταξίδι, και να έχει ένα είδος περιπέτειας, μέχρι να φτάσει στην γή. Δυστυχώς, η ιστορία των εξωγήινων/γήινων πολιτισμών που αποίκισαν την γη, δεν είναι κάτι καινούριο, οπότε είναι πολύ σημαντικό να διαχειριστεί κάποιος την ιστορία του καλά για να "δέσει" το τέλος με τέτοιο τρόπο ώστε συνολικά να υπάρχει ευχαρίστηση. Επειδή είναι short story, νομίζω πως η προσπάθειά σου είναι καλή, αλλά χρειάζεται επέκταση σίγουρα.

Ενδιαφέρον σαν σπόρος, με δυνατότητα ανατροπής στο τέλος. Θα μπορούσε να βγει και με παράλληλο ταξίδι στους 2 κόσμους (μυαλού/πραγματικότητας) ή με συνδιασμό των δύο κόσμων (δες Δον Κιχώτη αλλά πιο dark) που τελικά θα έδινε μία κάθαρση. Λέγοντας για ανατροπές, μία που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό είναι ότι ο πραγματικός κόσμος δεν είναι ο καθημερινός δικός μας, αλλά αυτός που "φαντάζεται", δηλαδή οι δαίμονες να είναι μέρος της πραγματικότητας και αυτός να έχει "κλειδωθεί" νοητικά στον 20ο αιώνα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, έχεις μία κατάσταση, και ένα κίνητρο. Θέλει κάποια δουλειά ακόμα να εστιάσεις στον χαρακτήρα.

Γειά σας παιδιά