THE BOYS: DEAR BECKY [ GARTH ENNIS - RUSS BRAUN ]

[nikolas12]

 

To έτος είναι 2020 και παρά την πανδημία του Covid βρισκόμαστε σε αναμονή της δεύτερης σεζόν της τηλεοπτικής μεταφοράς του The Boys. Η σειρά έχει κερδίσει κοινό και κριτικούς, έχει κάνει αίσθηση, το κόμικ της Dynamite έχει ξαναπάρει αρκετό spotlight και κάπως έτσι αποφασίζεται να κυκλοφορήσει μία ακόμα σειρά, κάτι σαν επίλογος για το The Boys. Ο Garth Ennis επιστρέφει στο σενάριο και στο σχέδιο έχουμε τον Russ Braun που έχει σχεδιάσει πολλά τεύχη της σειράς ιδίως προς το τέλος της. Το Dear Becky είναι ένα επιπρόσθετο τέλος για την ιστορία των The Boys, αν και μάλλον είναι αχρείαστο.

 

  

 

Βρισκόμαστε δώδεκα χρόνια μετά το τέλος της σειράς και τα αιματηρά γεγονότα του The Bloody Doors of και ο Hughie έχει γυρίσει μαζί με την Annie στην πατρίδα του, το Auchterladle της Σκωτίας όπως είχαμε δει και στο Highland Laddie. Οι γονείς του Hughie έχουν φύγει από τη ζωή και ο ίδιος είναι έτοιμος να παντρευτεί ώσπου μια μέρα λαμβάνει ταχυδρομικά ένα περίεργο ημερολόγιο. Όπως αποδεικνύεται, αυτό είναι ένα ημερολόγιο που κρατούσε ο Billy Butcher και έγραφε όσα ζούσε στους The Boys απευθυνόμενος στη νεκρή γυναίκα του, την Becky.

 

  

 

Βλέπουμε λοιπόν πως ζει πλέον ο Hughie τη ζωή του και ταυτόχρονα πως τον επηρεάζουν όλα όσα διαβάζει στο ημερολόγιο του Butcher. Ουσιαστικά έχουμε ιστορίες του Butcher από τους The Boys προ Hughie, με τον Mallory ακόμα στην ομάδα όπου ζει πολύ ακραία σκηνικά και αναγκάζεται να εξιστορήσει στη νεκρή γυναίκα του μερικές πολύ σκοτεινές ιστορίες. Όλο αυτό βέβαια εκτός του ότι ασκεί μια επιρροή στον πρωταγωνιστή μας, είναι ένα περίεργο ζήτημα μιας και ο ίδιος ο Hughie πρέπει να μάθει ποιος του έστειλε αυτό το ημερολόγιο.

 

  

 

Λατρεύω το The Boys και σαν κόμικ και σαν σειρά, αλλά ειλικρινά νομίζω ότι αυτό το φινάλε είναι τελείως αχρείαστο. Δεν είναι βασικά φινάλε, είναι ένας αχρείαστος επίλογος, μια μίξη του πως είναι σήμερα όσοι απέμειναν από τη σειρά και ταυτόχρονα μερικές ακόμα σκοτεινές ιστορίες των The Boys που δε βγάζει κανένα νόημα σε πρώτο χρόνο. Δεν προσθέτει κάτι στην ιστορία, δεν μας λέει κάτι καινούριο, απλά μας κάνει να χαιρόμαστε που ο Hughie είναι καλά μετά από χρόνια. Ο Braun σχεδιάζει πάρα πολύ καλά και οι σκηνές βίας είναι προφανώς σοκαριστικές, αλλά από εκεί και πέρα τίποτα παραπάνω.

 

 

Αν θέλετε να έχετε διαβάσει ολόκληρο το The Boys, τότε ρίχτε του μια ματιά, αν και είναι και αχρείαστα μεγάλο με οχτώ τεύχη. Θεωρώ όμως πως είναι ένα κόμικ που πάτησε στο hype της πρώτης σεζόν και βγήκε για να προσθέσει κάτι σε αυτό, αν και κατέληξε ξαναζεσταμένο φαγητό χωρίς ιδιαίτερο στόχο. Χαίρομαι πάντως που τελείωσα αυτή τη σειρά και όπως είπα, από Γενάρη-Φλεβάρη πιάνουμε την επόμενη. Που δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποια θα είναι