Σταύρος Κιουτσιούκης: Ό,τι κάνω κρύβει μέσα φετιχισμούς [Τουκουσμπαλίδου Ελίνα, karfitsa.gr, 05/10/2024]

[nikolas12]

 

Πώς είναι να είσαι ο νούμερο ένα δημιουργός ερωτικών κόμικς στην Ελλάδα; Σε αυτή την ερώτηση μπορεί να απαντήσει μόνο ο Σταύρος Κιουτσιούκης, ο οποίος τα τελευταία 29 χρόνια ασχολείται με τον χώρο της ένατης τέχνης και έχει καθιερωθεί για τα έντονα στοιχεία του ερωτισμού και του χιούμορ στα έργα του.
Ένα μεσημέρι του Σεπτεμβρίου στο καφέ Λουξ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μίλησε στην Karfitsa για τα κόμικς, για τη σεμνοτυφία στην Ελλάδα και για την πορεία του στο χώρο.

 

Από φαρμακοποιός, δημιουργός κόμικς. Πώς είχες πάρει αυτή την απόφαση και τι θα έλεγες στον Σταύρο του τότε αν μπορούσες;

 

Δεν μετανιώνω που εγκατέλειψα τα φαρμακευτικά, όχι γιατί τα κόμικς μού προσφέρουν έναν βιοπορισμό απίστευτα σπουδαίο, αλλά γιατί νομίζω -καθώς η ζωή είναι μια για τα δικά μου πιστεύω- καλό είναι να ζεις κάνοντας πράγματα που σε ευχαριστούν. Τι νόημα έχει να συμβουλεύσω τον 20χρονο εαυτό μου; Δεν θα γυρίσω ποτέ εκεί. Κι αν γυρνούσα μάλλον θα τον άφηνα στην ησυχία του.

 

Ή θα του έλεγες τους αριθμούς του Τζόκερ.

 

Μπορεί να του έλεγα τους αριθμούς του Τζόκερ και να τον συμβούλευα να τους παίξει σε κάποιο άλλο τυχερό παιχνίδι, οπότε πάλι αποτυχία θα ήταν.

 

Είναι χαρακτηριστικό το «πάντρεμα» του χιούμορ με το ερωτικό στοιχείο, ενώ τα τελευταία χρόνια έχεις προσθέσει και το horror. Όλο αυτό προκύπτει από τα δικά σου ενδιαφέροντα;

 

Είναι καθαρά βιωματικό. Κάνω αυτό που αγαπάω. Για να κάνεις τέχνη και μάλιστα τόσο απλή και μαζική πρέπει να μιλάς με ειλικρίνεια.

 

 

Θεωρείς ότι υπάρχει σεμνοτυφία στην Ελλάδα του 2024; Έχεις δεχτεί αρνητική κριτική για τα ερωτικά κόμικς;

 

Σεμνοτυφία στην Ελλάδα υπήρχε, υπάρχει και φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να υπάρχει. Μάλιστα θεωρώ ότι αυξάνεται κιόλας. Το χειρότερο δεν είναι η σεμνοτυφία. Το χειρότερο είναι ότι όλο και περισσότερο μέσα από τα social media θεωρεί ο κόσμος ότι μπορεί να επιβάλλει την άποψή του εις βάρος μιας άλλης άποψης.

 

Ποια είναι τα θετικά σχόλια και η ανταπόκριση του κοινού αντίστοιχα;

 

Θετικά σχόλια για το πώς αποτυπώνω τον ερωτισμό λαμβάνω από την πρώτη στιγμή. Πριν από εμένα υπήρχε ένα μεγάλο κενό από την τελευταία φορά που έγινε ερωτικό κόμικ στην Ελλάδα, δηλαδή κάπου στα 80s. Κάποια στιγμή, έχοντας ανακινήσει κάτι που είχε πάψει να είναι στην καθημερινότητα, πήρα αρκετά θετικά σχόλια από ανθρώπους που ήθελαν να βλέπουν ερωτικά κόμικς. Στην πορεία τα σχόλια έγιναν ακόμη ομορφότερα, μου έλεγαν ότι βλέπω τον έρωτα με μια γλυκιά ματιά, ότι τα σώματα που αποτυπώνω στα κόμικς μου είναι ποικίλα και όχι μόνο τα στερεοτυπικά μοντελικά των 80s και των 90s. Υπάρχει και ένα μοτίβο σχολίων που παίρνω από κορίτσια κυρίως που μου λένε ότι αποδέχονται τα σώματά τους μέσω της τέχνης.

 

Στα κόμικς παρουσιάζεις τον ερωτισμό με έναν απτό τρόπο, τη γυναικεία σεξουαλικότητα, τα σώματα, τα φετίχ. Πιστεύεις ότι αυτό συνηγορεί στην επιτυχία σου;

 

Θεωρώ πως ναι. Οτιδήποτε για να πετύχει πρέπει να είναι ειλικρινές. Αν προσπαθείς να φτιάξεις μια ψεύτικη εικόνα, το αποτέλεσμα θα είναι μέτριο γιατί δεν συμμετέχεις σε αυτό. Πρέπει να συμμετέχει ο νους σου στην ιδέα σου, να είναι δικό σου κομμάτι. Όσον αφορά τον ερωτισμό, πρέπει να αποτυπώνεις εσύ πώς τον βλέπεις. Ένα άλλο θέμα που έχει απασχολήσει όσον αφορά τα ερωτικά, είναι ότι μιλάω ανοιχτά για φετιχισμούς. Άρχισε όταν ξεκίνησα να μιλάω για την ποδολαγνεία, σε εποχές που θεωρούνταν ένα μίνι ταμπού. Στην πορεία ό,τι κάνω, κρύβει μέσα φετιχισμούς. Ποτέ δεν θα κάνω κάτι αν δεν το εννοώ, αν δεν είναι ένας φετιχισμός που αγγίζει εμένα.

 

Πιστεύεις ότι υπάρχουν δύο κοινά που ίσως να μην έχουν συναντηθεί ποτέ; Δηλαδή αυτοί που βλέπουν τα σκίτσα που ανεβάζεις στα social media και αυτοί που μόνο διαβάζουν τα κόμικς σου;

 

Υπάρχει πολύς κόσμος που με ακολουθεί στα social media επειδή έτυχε μια μέρα να δει την κοινοποίηση ενός σκίτσου μου και του άρεσε. Κάποιοι από αυτούς δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη εντύπων κόμικς και δεν διαβάζουν. Στο Instagram έχω 60.000 followers. Αν όλοι αυτοί διάβαζαν κόμικς, θα έπρεπε να τυπώνω 60.000 αντίτυπα κόμικς, πράγμα το οποίο απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

 

Πώς βλέπεις την εξέλιξη του αναγνωστικού κοινού των κόμικς στην Ελλάδα;

 

Υπάρχει αύξηση και του αναγνωστικού κοινού και των δημιουργών. Το Instagram και το Facebook έχουν παίξει πολύ μεγάλο ρόλο. Έχουν παίξει ρόλο και τα φεστιβάλ που γίνονται, όπου κάποιος μπορεί να πάει σε ένα «πανηγύρι» και να αγοράσει κόμικς χωρίς να πάει στο βιβλιοπωλείο ή να το παραγγείλει online.

 

Τι συμβουλεύεις τους νεότερους δημιουργούς κόμικς;

 

Να μη σταματούν να κάνουν κόμικς. Να μην απογοητεύονται από το γεγονός ότι δύσκολα ζεις από τα κόμικς στην Ελλάδα. Επίσης θα συμβούλευα τους νεότερους να κάνουν περισσότερο κόμικς έναντι των απλών σκίτσων. Δεν μου αρέσει όταν πηγαίνω σε ένα φεστιβάλ κόμικς, να βλέπω ανθρώπους που κάνουν απλώς σκιτσάκια και αυτοκόλλητα. Το κόμικ είναι ανάγνωσμα, έχει σελίδες, είναι βιβλίο. Ελπίζω όλοι να επιμένουν σε αυτό, να κάνουν ιστορίες. Είναι προς όφελος της τέχνης.

 

Στην Ελλάδα για πολλούς καλλιτέχνες είναι δύσκολος ο βιοπορισμός μέσω της τέχνης. Πιστεύεις ότι «διώκεται» κάποιες φορές η τέχνη στην Ελλάδα;

 

Στην Ελλάδα δεν είναι ότι διώκεται η τέχνη, αλλά δεν προάγεται κιόλας. Για να κάνεις κόμικς πρέπει να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και αυτό σημαίνει ότι περνάς τις δυσκολίες ενός ελεύθερου επαγγελματία. Δεν υπάρχει ένα μουσείο κόμικς ή μια δημόσια σχολή κόμικς. Δεν στηρίζεται η τέχνη με κάποιον τρόπο. Όταν δεν στηρίζεις κάτι με κανέναν τρόπο, κατά μία έννοια το διώκεις.

 

Πιστεύεις ότι αν ζούσες στην Αθήνα και όχι στη Θεσσαλονίκη να υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες;

 

Πιστεύω ότι στην Αθήνα δίνονται περισσότερες ευκαιρίες. Έχει να κάνει και με το κοινό. Το κοινό στην Αθήνα είναι πιο υποψιασμένο γιατί έχει μάθει να αντιμετωπίζει με έναν διαφορετικό τρόπο τις τέχνες.

 

Θα περίμενα να μου πεις ότι η Θεσσαλονίκη αγαπάει τις τέχνες.

 

Τις αγαπάει τις τέχνες η Θεσσαλονίκη αλλά ενίοτε τις αγαπάει μόνο στα λόγια. Δεν τις στηρίζει όσο θα έπρεπε. Δεν ξεσηκωνόμαστε εύκολα οι Θεσσαλονικείς να πάμε να καταναλώσουμε τέχνη.

 

Πηγή