Παράθυρο στον ζόφο, με αντίδοτο το χαμόγελο, το λεύκωμα γελοιογραφιών «Made in Greece» του Ηλία Μακρή, από τις εκδόσεις Τυπωθήτω [?, kathimerini.gr, 11/12/2011]

[DJO]

Από την Καθημερινή, 11-12-2011:

 

Παράθυρο στον ζόφο, με αντίδοτο το χαμόγελο, το λεύκωμα γελοιογραφιών «Made in Greece» του Ηλία Μακρή, από τις εκδόσεις Τυπωθήτω

 

 

Σαν δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι... άνοιξε την «Καθημερινή» και την κυριακάτικη έκδοση του περιοδικού «Κ» και χαμογέλα, γέλα, κι αν είσαι ελεύθερος χαρακτήρας γέλα φωναχτά! Θα σου κάνει καλό, γιατί όλοι οι πρωταγωνιστές, δευτεροκλασάτοι και κομπάρσοι του οικονομικού μας αδιεξόδου που έκαναν την Ελλάδα μας «Μαλλιά κουβάρια» κι όλο βρίσκουν καιρό και τσίπα για να βγαίνουν στα τηλεοπτικά «παράθυρα» και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αυτοί μόνον με το καυστικό γέλιο τού κάποτε ψηφοφόρου τους μπορούν να αναχαιτιστούν! Αντίδοτο και όπλο μαζί η γελοιογραφία του Ηλία Μακρή δηλώνει από το εξώφυλλο, κιόλας, το τι μας περιμένει. «Ο Ηλίας Μακρής όντας από παιδεία και παρατήρηση ένας μάστορας της μετέωρης σχέσης, ξέρει πολύ καλά πόσο χρόνο να σε κρατήσει σε απόλαυση, κάτι ελάχιστο, κατά κανόνα, για να σε περάσει γρήγορα σε συναίσθηση ευθύνης για όσα απαράδεκτα επισημαίνει» παρατηρεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννης Μεταξάς, στην προλογική Εικαστική Ιστοριογραφία. «Η σχέση ανάμεσα στο “γελώ” και στο “ανησυχώ” είναι αποκαλυπτική της μεγάλης εργαλειακής επιδεξιότητας με την οποία προτείνεται. Γι’ αυτό και το σχέδιο οξύ, οι όγκοι δυσβάσταχτοι, τα χρώματα “ιστορικά” είναι όλα συντονισμένα σ’ έναν κλαυσίγελο που δεν σε εγκαταλείπει» συμπληρώνει ο καθηγητής Μεταξάς. Και γιατί να σε εγκαταλείψει; – λέμε εμείς, οι παραλήπτες του μηνύματος του Ηλία Μακρή, καθημερινά και κυριακάτικα, οι συνάδελφοι των διπλανών γραφείων ή αναγνώστες της καλής εφημερίδας και του κυριακάτικου «Κ», όπου έχει η γελοιογραφία όλη την τελευταία σελίδα δική της, και εκτός από το μήνυμα «μιλά» και ο ζωγράφος Μακρής-Δελλόγλου μέσα από την απεικόνιση προσώπων αλλά και καταστάσεων. Σαν να πούμε «Νεκρές Φύσεις» μιας επικαιρότητας που μεταλλάσσεται ενώπιόν μας ανησυχητικά, κι όπου, στο τέλος, σαν σε καθρέφτη, αναγνωρίζουμε κι εμείς, ο καθένας μας κι όλοι μαζί, την ευθύνη μας για όλα όσα μας συμβαίνουν, ακόμη και την ανησυχία μας σε διεθνή κλίμακα, όπως στη Φουκουσίμα. «Επιδίωξή μου είναι να γίνει μια διαφορετική καταγραφή των ιστορικών στιγμών, από το τέλος του 2009, πρώτες ημέρες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου μέχρι την παράδοση της πρωθυπουργίας στον Λουκά Παπαδήμο μέσα Νοεμβρίου 2011» –σημειώνει στο εσώφυλλο ο Ηλίας Μακρής– ώστε να αντισταθμίζει, κατά το δυνατόν, τον ζόφο των ημερών αυτών με ένα χαμόγελο, καμιά φορά πικρό, αλλά χαμόγελο.

 

Υπάρχει καλύτερο δώρο από το χαμόγελο στις μέρες που ζούμε; «Σ’ ευχαριστούμε, Ηλία Μακρή, για το δώρο του χαμόγελου που, σελίδα σελίδα, μας συντροφεύει. Φέτος τις γιορτές δεν προβλέπεται επίσκεψη από τον Αγιο ΕυρωΒασίλη. Εχουν απεργία οι τάρανδοι, τα έλκηθρα κατασχέθηκαν, η σακούλα άδεια. Το «Χο-Χο», το γέλιο του, όχι πάντα καλόκαρδο, αντηχεί και στις σελίδες του ελληνοκεντρικού λευκώματος. Η δε αγαπημένη «οικογένεια» του Ηλία Μακρή ακούει BBC, για να μάθει τα νέα, όπως τότε... Καλά χαμόγελα, λοιπόν, γιατί η ευχή «καλή δύναμη» δεν φτάνει!

 

 

 

+το Δελτίο Τύπου:

 

Το MADE IN GREECE είναι μία συλλογή από γελοιογραφίες που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Η Καθημερινή και το περιοδικό Κ της κυριακάτικης έκδοσής της.

Περιλαμβάνει σκίτσα που έγιναν τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου (τέλος του 2009) μέχρι την παράδοση της πρωθυπουργίας στον Λουκά Παπαδήμο (μέσα Νοεμβρίου του 2011).

Η κρισιμότητα αυτής της περιόδου στην Ελλάδα, με παγκόσμιο αντίκτυπο, δεν άφησε το περιθώριο πολυθεματικού σχολιασμού της επικαιρότητας.

Με μικρή εξαίρεση την περιβαλλοντική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, την Αραβική ʼνοιξη και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα, το περιεχόμενο του λευκώματος αυτού είναι καθαρά ελληνοκεντρικό.

Η τοποθέτηση των σκίτσων έχει γίνει με τη χρονολογική σειρά των γεγονότων. Οι γελοιογραφίες έχουν επιλεγεί με βασικό κριτήριο τη διαχρονικότητα και τη δυνατότητά τους να «διαβάζονται» χωρίς την υπενθύμιση της επικαιρότητας που τις προκάλεσε. Επιδίωξή μου, με την έκδοση αυτού του λευκώματος, είναι να γίνει μία διαφορετική καταγραφή των ιστορικών στιγμών εκείνης της περιόδου, που να αντισταθμίζει, κατά το δυνατόν, τον ζόφο των ημερών αυτών με ένα χαμόγελο, καμιά φορά πικρό, αλλά χαμόγελο.

 

 

 

σσ.Τυπωθήτω είναι η παλιά καλή Gutenberg.