Μια εικόνα, 155 λέξεις[Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 17/4/2016]

[Θρηνωδός]

 

Η υπερπολιτικοποιημένη δεκαετία του 1960 είχε αντίκτυπο σε όλες τις τέχνες. Τα underground comix (το «x» για να οριοθετούνται από τα «συμβατικά» κόμικς) ήταν ένα βραχύβιο ρεύμα με αφετηρία τα sixties που διαμορφώθηκε μέσα στα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα και απ’ το οποίο ξεπήδησαν τα σύγχρονα εναλλακτικά κόμικς.

 

 

Στο πλαίσιο αυτό, το Class War του Βρετανού Cliff Harper δεν ήταν κάτι αταίριαστο. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1974 και αφηγείται τη ζωή μιας ομάδας ανθρώπων που χτίζουν τα θεμέλια μιας νέας κοινότητας υπό επαναστατικές συνθήκες. Ο ταξικός πόλεμος δεν έχει τελειώσει οριστικά, αλλά οι κοινότητες, που απαρνούνται τις εξουσιαστικές δομές και την καπιταλιστική οικονομία και οργανώνονται ως κολεκτίβες πάνω στις αρχές της ισότητας, της αειφορίας και του σεβασμού κάθε διαφορετικότητας, ξεπηδούν σαν μανιτάρια και συνεργάζονται επί ίσοις όροις.

 

 

Ο Harper, έχοντας ζήσει σε αντίστοιχες κοινότητες μικρότερης κλίμακας, αναστοχάζεται πάνω στο ουτοπικό ή το απολύτως απαραίτητο και εφικτό τέτοιων εγχειρημάτων. Δεύτερο τεύχος, ωστόσο, δεν βγήκε ποτέ.

 

Πηγή