MUNOU NO HITO [TSUGE YOSHIHARU]

[Θρηνωδός]

 

 

Όπως καταλάβατε έχω πιάσει τις δουλειές του Tsuge μία μία. Το Munou no Hito σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "The Man Without Talent, A Worthless Person". Είναι μία σειρά Manga από τον Tsuge Yoshiharu η οποία ολοκληρώθηκε σε 6 κεφάλαια και έχει κυκλοφορήσει σε έναν τόμο. Η αρχική έκδοση έγινε στο περιοδικό Garo τον Ιούνιο του 1985. Δεν έχει γίνει επίσημη μετάφραση στα Αγγλικά, ενώ από scanlation υπάρχουν τα 3 πρώτα κεφάλαια.

 

Είδος: Drama, Slice of Life

 

Υπόθεση:  Όλη η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από έναν mangaka (δημιουργός manga) ο οποίος έχει αποτύχει στην δουλεία του ως σχεδιαστής και προσπαθεί πουλώντας πέτρες να συντηρήσει οικονομικά την οικογένεια του, χωρίς επιτυχία. Έτσι αναλώνεται να σκέφτεται περιπτώσεις και διαφορετικές δουλειές που θα μπορούσαν να αποφέρουν αρκετά χρήματα ονειροπολώντας, μιας και δεν μπορεί να αντέξει την πραγματικότητα του.

 

Τα εξώφυλλα των τριών μεταφρασμένων κεφαλαίων:

 

 

Ενδεικτικά δύο σελίδες για να δείτε το σχέδιο:

 

 

Το manga μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν εδώ. 

 

Μου άρεσε. Είναι σαφώς ανώτερο σχεδιαστικά από τα δύο προηγούμενα του Tsuge που διάβασα με πολύ ωραίες σκιάσεις και πανέμορφους περιβάλλοντες χώρους. Τα πρόσωπα πάσχουν λίγο, ιδιαίτερα του παιδιού του πρωταγωνιστή που φαίνεται καθυστερημένο (υποθέτω πως ο δημιουργός προσπάθησε να αποτυπώσει την αθωότητα με κάποιο τρόπο αλλά δεν του βγήκε). Δεν παύει να είναι κλάσεις ανώτερο από το Nejishiki. Στα του σεναρίου τώρα: Πολύ ειλικρινές, πολύ ρεαλιστικό, πολύ βαρύ και καταθλιπτικό. Το 90% του σεναρίου είναι γραμμένο στην μορφή εξωτερικής αφήγησης, κάτι σαν retrospect του ήρωα στην ζωή του. Μου πέρασε απόλυτα την αγωνία και την συναισθηματική απογοήτευση της ανεπάρκειας, που ότι και να προσπαθείς δεν μπορείς να αποβάλεις. Ο ήρωας δέχεται απανωτά χτυπήματα από τον περίγυρο του και την οικογένεια του, έχοντας χάσει κάθε νόημα του να ζει πλέον, εκτός από τον μικρό του γιο που δείχνει να είναι ακόμα πιστός στις ικανότητες του πατέρα του. Ένα πολύ ρεαλιστικό κόμικ, αναλύει σε βάθος την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου που έχει συμβιβαστεί πλήρως με την αποτυχία. Δεν συγκρίνεται λοιπόν σεναριακά ούτε με το Nejishiki ούτε με το Hissatsu surume katame (το δεύτερο φαίνεται προϊόν λαϊκής κατανάλωσης μπροστά σε αυτό). Το προτείνω ανεπιφύλακτα για προβληματισμό. 

 

Παραθέτω έναν διάλογο μεταξύ του πατέρα και του γιου όπου μου έκανε εντύπωση η ωμότητα μεταξύ ανθρώπων που κάποτε αγαπούσαν ο ένας τον άλλο (1^ο Κεφ. Σελ. 35)

 

 

Quote

Παιδί: "Μπαμπά, γίνεται να χάσεις ένα σκοπό;"

 

Πατέρας: "Χα. Ένας χαμένος σκοπός; Οι άνθρωποι το λένε αυτό όταν μιλούν για παλιό..Περίμενε, που άκουσες κάποιον να λέει κάτι τέτοιο;"

 

Παιδί: " Η μαμά λέει ότι αυτό είσαι. Ένας χαμένος σκοπός."

 

Πατέρας: "...Ακριβώς, αυτό είναι ο πατέρας σου. Ένας χαμένος σκοπός."

 

 

 

Είναι δυνατό λέμε. Καλή ανάγνωση!

 

 

 

 

 

 

 

[mal type=manga id=19969]