Γενέθλια στη Λιμνούπολη [Μαλανδράκης Άρης, protagon.gr, 24/6/2014]

[Θρηνωδός]

 

Έχουν πει ότι αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα πλάσματα της ανθρώπινης φαντασίας -κι ας πρόκειται για πάπια! Ο Ντόναλντ Ντακ, που συμπλήρωσε πρόσφατα 80 χρόνια ζωής, ντεμπουτάρισε στις 9 Ιουνίου 1934 σε ένα καρτούν του Ντίσνεϊ με τίτλο «Η σοφή κοτούλα». Από τότε, δεν ξανακοίταξε πίσω. Η άνοδός του ήταν ραγδαία, ανάλογη της δημοτικότητας που γνώρισε εξαρχής. Η εικόνα του, σε συνδυασμό με τον ζωηρό χαρακτήρα του, είχαν άμεσο αντίκτυπο τόσο στους ενήλικες, όσο και στα παιδιά. Ο Ντόναλντ Φοντλερόι Ντακ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, «πλάστηκε» στα χέρια δύο animator, των Αρτ Μπάμπιτ και Ντικ Χιούμερ. Ολοκληρώθηκε, όμως, από τον Φρεντ Σπένσερ που υπήρξε και ο επίσημος… ενδυματολόγος, αφού αυτός του πρωτοφόρεσε τα γνωστά ναυτικά ρούχα.

 

Τρεις μήνες μετά την παρθενική του εμφάνιση στην οθόνη, ο Ντόναλντ ήταν έτοιμος να κατακτήσει και τα κόμικς. Η παράλληλη καριέρα του στις εικονογραφημένες σελίδες ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, δια χειρός Φλόιντ Γκότφρεντσον. Δύο χρόνια αργότερα, ο Ντόναλντ θα αποκτούσε δικό του περιοδικό, με νέο σχεδιαστή τον Αλ Ταλιαφέρο. Επόμενη κατάκτηση υπήρξε η έκδοση των ιστοριών του σε άλμπουμ (1943), αλλά και η παρουσία ενός μεγάλου δημιουργού που θα απογείωνε τον ήρωα. Ο Καρλ Μπαρκς, χάρη στον οποίο εμπλουτίστηκε ο θίασος της Λιμνούπολης (Σκρουτζ Μακ Ντακ, Νταίζη Ντακ, γιαγιά Ντακ και Γκαστόνε οφείλουν σε αυτόν την ύπαρξή τους), έκανε το αποφασιστικό βήμα: κατάργησε τα σύνορα ανάμεσα στην πάπια και τον άνθρωπο, εμφυσώντας ζωή στη χάρτινη φιγούρα.

 

Ο Ντόναλντ είναι μια πάπια/άνθρωπος, που διαθέτει όσα χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη φύση. Με όλα τα καλά της, αλλά (κυρίως αυτό!) και με όλα τα στραβά της. Στον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του αναγνωρίζουμε τις δικές μας ατέλειες. Συμπάσχουμε στις -λανθασμένες- προσπάθειες να ελέγξει τις αντιδράσεις του. Και γελάμε, συναινώντας στο πάθος με το οποίο βιώνει τα βατερλό των προσπαθειών του. Ο Ντόναλντ διακρίνεται για το θάρρος και την αποφασιστικότητά του. Διακρίνεται, όμως, και για την επιπολαιότητα, την απερισκεψία και τις ανεξέλεγκτες αντιδράσεις του, που τον οδηγούν σε μεγάλους μπελάδες. Η υπερηφάνειά του πληγώνεται διαρκώς και δεν ανέχεται τα αστεία - ιδίως όταν είναι σε βάρος του. Οπως κάθε εγωκεντρικός χαρακτήρας, βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με καταστάσεις που προορίζονται να τον προσβάλλουν.

 

Για όλους αυτούς (κι ακόμα περισσότερους) λόγους, η δημοτικότητα του Ντόναλντ εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει πρωταγωνιστήσει σε εκατοντάδες κινηματογραφικά και τηλεοπτικά καρτούν της Ντίσνεϊ, τα κόμικς στριπ με τις ιστορίες του δημοσιεύονται σε περισσότερες από 400 εφημερίδες, εκτός ΗΠΑ, ενώ τα περιοδικά και τα άλμπουμ του εκδίδονται σε 47 χώρες (στα καθ’ ημάς, το κενό που προέκυψε από την αναστολή έκδοσης του ομώνυμου περιοδικού και των άλμπουμ, αναπλήρωσε, προσωρινά και εν μέρει, η κυριακάτικη «Καθημερινή»). Πολλοί αξιόλογοι σχεδιαστές ανέλαβαν τις τύχες της πάπιας. Αμερικανοί όπως ο Ντον Ρόσα, ή ο Γουίλιαμ Βαν Χορν, ο Ολλανδός Νταν Γίπες, οι Ιταλοί Τζόρτζιο Καβατζάνο, Ρομάνο Σκάρπα, Γκουίντο Μαρτίνα, Τζοβάν Μπατίστα Κάρπι κ.λπ. Στους δύο τελευταίους, μάλιστα, οφείλεται η δημιουργία του Φάντομ Ντακ (Παπερινίκ στα ιταλικά), του μασκοφόρου άλτερ έγκο του Ντόναλντ.

 

Ο φωνακλάς ήρωας ογδοντάρισε, αλλά δεν λέει να το βάλει κάτω. Ο κόσμος συνεχίζει να τον αγαπά παρά, ή μάλλον, εξαιτίας των ατελειών του. Για να το πούμε με τα λόγια του Καρλ Μπαρκς: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναγνωρίζει τον εαυτό του στον Ντόναλντ. Είναι τα πάντα, είναι ο καθένας, κάνει τα ίδια λάθη που κάνουμε όλοι μας. Μερικές φορές είναι ανυπόφορος, τις περισσότερες φορές ένας καλός τύπος και πάντα ένα αδέξιο άτομο, όπως καθένας από εμάς. Αυτό νομίζω ότι είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που ο κόσμος αγαπά την πάπια».

 

 

Πηγή

 

 

[rorschach]

O Μπαρκς δε δημιουργησε τη Νταιζυ, ουτε τη Γιαγια Ντακ.

Και ο Γκουιντο Μαρτινα δεν ηταν σχεδιαστης.