«Αστικό Κενό» [Μαλανδράκης Άρης, protagon.gr, 29/5/2015]

[Θρηνωδός]

Προσοχή στο κενό. Όχι αυτό μεταξύ συρμού και αποβάθρας. Το πολύ μεγαλύτερο, που «καταπίνει» ένα κομμάτι της καθημερινότητας. Ονομάζεται αστικό κενό και για αυτό ακριβώς μιλά ένα graphic novel που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Comicdom Press. Το υπογράφουν ο σεναριογράφος Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου («Σύνδρομο», «Αγρύπνια») και ο πρωτοεμφανιζόμενος -με ορμή!- νεαρός εικονογράφος Aldo Shabani. Τιτλοφορείται «Αστικό Κενό» και συνοδεύεται από τον ορισμό: «Τοπίο που δεν διαμορφώθηκε στο πλαίσιο της μετα-βιομηχανικής πόλης. Ανεπιθύμητη αστική περιοχή που έχει ανάγκη επανασχεδιασμού, “αντι-χώρος” με αρνητική συμβολή στο περιβάλλον ή τους χρήστες του».

Πάνω σε αυτό τον αστικό ου-τόπο αρθρώνονται οι τρεις ιστορίες που περιλαμβάνει το άλμπουμ. Κάθε μία χωριστά κι όλες μαζί σε ενιαίο κάδρο, μιλούν για τις μικρές ανθρώπινες ιλαροτραγωδίες που εξυφαίνονται στην καθημερινή ζωή. Ιστορίες ασπρόμαυρες, σε σκληρό κιαροσκούρο, όπως το τοπίο (αστικό και ψυχικό) στο οποίο κινούνται οι ήρωες. Στον «Φωταγωγό», ο φωταγωγός μιας πολυκατοικίας μεταφέρει φωνές και μας θυμίζει πόσο δύσκολο είναι τελικά να συνυπάρξουμε. Στο «Όπως όλοι (εξάλλου)», ο πρωταγωνιστής της ιστορίας δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί στην Αθήνα. Οι φίλοι του, όμως, δυσκολεύονται να το δεχτούν, παρά τις καλές τους προσθέσεις. Στη «Μαζική μεταφορά», ένας στρυφνός γέρος έχει τις δικές του απαντήσεις, σε μια εποχή που όλοι ψαχνόμαστε με το τι είναι διάκριση και τι όχι.

«Χρειάστηκε χρόνος και κόπος, μέχρι να καταλήξουμε στο τι είδους ιστορία θα θέλαμε να πούμε» γράφει στον επίλογο του βιβλίου ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, «κι ακόμα περισσότερο να “παντρέψουμε” την αισθητική και τις αναπαραστάσεις ενός εικοσάχρονου, με εκείνες ενός σαραντάχρονου. Το “Αστικό Τοπίο” είναι το αποτέλεσμα αυτής της σύμπραξης, ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε, εισπράττουμε και αποτυπώνουμε την καθημερινότητα που ζούμε».

Πηγή