ΒΙΟΝΙΚΟ ΠΑΙΔΙ / ΒΙΟΝΙΚΟ ΑΓΟΡΙ / Ο ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΗΒ [ The 12½p Buytonic Boy ]

[Ion]

ΒΙΟΝΙΚΟ ΠΑΙΔΙ / ΒΙΟΝΙΚΟ ΑΓΟΡΙ / Ο ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΗΒ

 

Η σειρά αυτή έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο 1ο τεύχος του βρετανικού περιοδικού Krazy στις 16 Οκτωβρίου 1976. Συνεχίστηκε στο Krazy ως τις 15 Απριλίου 1978 οπότε το περιοδικό συγχωνεύτηκε στο Whizzer and Chips, και έτσι από 22 Απριλίου 1978 έως 8 Φεβρουαρίου 1986 συνεχίστηκε εκεί στην ενότητα Whizzer. Έχει κάνει επίσης εμφανίσεις στα ετήσια Krazy τις χρονιές 1978 έως 1985 και στα ετήσια Whizzer and Chips τις χρονιές 1981 έως 1987. Δημιουργός και σχεδιαστής καθ’ όλη αυτή τη δεκαετία ήταν ο Robert Nixon, με τον Brian Walker να τον έχει βοηθήσει σε κάποιες λίγες ιστορίες και τον Frank McDiarmid να έχει σχεδιάσει τις 2 τελευταίες.

Πρωταγωνιστής του στριπ είναι ο Στηβ Φορντ, ένας πιτσιρίκος που μετά από ένα ατύχημα που είχε με το αυτοσχέδιο αυτοκινητάκι του συναντάει έναν γέρο, τον professor Nutz, που του δηλώνει πως έχει ένα ποτό που θα τον κάνει να συνέλθει αμέσως από το ατύχημα και το οποίο του πουλάει για 12½ πέννες (μισό δολάριο). Μόλις το πίνει, ο Στηβ αποκτάει υπερδυνάμεις (κυρίως ταχύτητα, ευλυγισία και δύναμη). Στα πρώτα στριπ ο Στηβ χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του για τους δικούς του καλούς σκοπούς. Στη συνέχεια τον προσέλαβε μια μυστική υπηρεσία, η Ever-so-Secret Service (ESS) για να αντιμετωπίζει πράκτορες της αντίπαλης οργάνωσης NME. Το κόμικ κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, και έτσι οι πράκτορες της NME ήταν ντυμένοι σαν Ρώσοι και είχαν Ρωσικά ονόματα.

Η ιδέα για τη σειρά προέρχεται από την τηλεοπτική σειρά "6 Million Dollar Man" του 1974, όπου παρακολουθούμε τις περιπέτειες του Steve Austin, του Βιονικού Άντρα. Ο Austin αποκτάει τις δυνάμεις του μετά από ένα αεροπορικό ατύχημα, σε αντίθεση με τον Φορντ που είχε ατύχημα με αυτοκινητάκι. Τόσο η Austin όσο και η Ford είναι αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης να σημειωθεί ότι υπήρξε και άλλο κόμικ που βασίστηκε σε αυτή την τηλεοπτική σειρά, το Βιονική Γιαγιά.
 

Ο χαρακτήρας στον οποίο βασίστηκε η σειρά

 

Ο πρωτότυπος βρετανικός τίτλος είναι "The 12½p Buytonic Boy". Το νούμερο αυτό έχει φυσικά να κάνει με την τιμή του ποτού που αγόρασε ο Στηβ, ενώ αντί για Bionic χρησιμοποιήθηκε η λέξη Buytonic (buy tonic = αγοράζω τονωτικό). Η μισή πέννα έπαψε να υπάρχει ως νόμισμα το 1984, και έτσι το κόμικ μετονομάστηκε τότε σε "The Buytonic Boy". Λίγο καιρό αργότερα μετονομάστηκε σε "Super Steve" και μετά πάλι σε "Super Steve vs NME Nasties".

Στο Βαβούρα πρώτη δημοσίευση στο 1ο τεύχος στις 15 Ιουνίου 1981 ως "Βιονικό Παιδί". Παρακάτω η ιστορία από το τεύχος αυτό.
 

 

Τον τίτλο "Βιονικό Αγόρι" τον συναντάμε για πρώτη φορά στο 32ο τεύχος του περιοδικού, την 1η Οκτωβρίου 1982, απ' όπου και η ιστορία που ακολουθεί. Στο Βαβούρα υπήρχε και άλλη σειρά με τον τίτλο Βιονικό Αγόρι, που όμως δεν έχει σχέση με αυτή εδώ. Μάλιστα εξαιτίας του κοινού τίτλου, υπήρχαν περιπτώσεις που κάποιες ιστορίες της μία σειράς χρησιμοποιούσαν το λογότυπο της άλλης.
 

 

Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και ο τίτλος "Ο Σούπερ Στηβ", όπως στην παρακάτω ιστορία από το Βαβούρα Β' # 187.
 

 

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε στα αγγλικά την αρχή της ιστορίας.

Πηγές:
Fleetway Street
International Hero
Wikipedia