Saturday night's interview (part 4)-Συνέντευξη από τον Κάρι Κορχόνεν[Ιατρού Γιάννης, greekcomics.gr, 29/5/2010]

[JohnnyMZ]

Συνέντευξη από τον Κάρι Κορχόνεν!!!

 

 

Για να κλείσει ωραία ο μήνας μου/μας, αποφάσισα να δημοσιεύσω την συνέντευξη (για άλλη μια φορά) πιο νωρίς από την "καθορισμένη" ημερομηνία. Για τέταρτο δημιουργό σας έχω τον Κάρι Κορχόνεν, έναν Φινλανδό σεναριογράφο και σχεδιαστή κόμικς, που έχει επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια στη Disney (για περισσότερες πληροφορίες εδώ). Δεν περίμενα να δεχτώ τόσο σύντομα τις απαντήσεις, καθώς την βδομάδα που μας πέρασε ήταν προσκεκλημένος στο Komiks.dk 2010. Παρ' όλα αυτά, κατάφερε να μου απαντήσει σύντομα, so here's the interview!

 

Υ.Γ. Παρεπιπτόντως, αυτή είναι η μικρότερη συνέντευξη που έχω πάρει.

 

Υ.Γ.2 Για τους απαιτητικούς θα έβαζα το original, αλλά το βρίσκω άτοπο... Ποιος θα την διαβάσει δύο φορές; Αν παρ' όλα αυτά κάποιος θέλει να έχει το πρωτότυπο, ας μου στείλει πμ (για οποιαδήποτε συνέντευξη).

 

 

 

JohnnyMZ: Διάβαζες κόμικς από την παιδική σου ηλικία; Πότε σκέφτηκες για πρώτη φορά την πιθανότητα ν’ ακολουθήσεις το επάγγελμα του σχεδιαστή;

 

Kari Korhonen: Σίγουρα ήμουν θαυμαστής των ιστοριών με τα παπιά από τότε που πήγαινα νήπια. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Φινλανδία είναι. Έμαθα να διαβάζω από το Aku Ankka, το φινλανδικό περιοδικό Ντίσνεϋ. Παρ’ όλα αυτά ήμουν ανάμεσα σ’ αυτό το επάγγελμα και ένα άλλο. Ήθελα να γίνω καθηγητής ιστορίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ένας από αυτούς τους κατσούφηδες τύπους που περιπλανιούνται στο χωλ, μουρμουρίζοντας μόνοι τους. Αλλά ευτυχώς πήρα την απόφαση να γίνω σχεδιαστής πριν τελειώσω το σχολείο, δουλεύοντας για διαφημίσεις, και βρήκα τον δρόμο μου με τα «χαρούμενα ζώα».

JMZ: Αγαπημένοι δημιουργοί;

K.K.: Από Ντίσνεϋ; Είναι πάρα πολλοί για να τους αναφέρω όλους. Ο Μπαρκς, φυσικά, αλλά επίσης ο Γίππες, ο Μπράνκα, ο Βίκαρ, ο Φεριόλι, ο Γκότφρεντσον, ο Γκονζάλες κ.ά. Από τους εκτός-Ντίσνεϋ, θεωρώ το Pogo του Ουώλτ Κέλυ μια μεγάλη επιρροή, παρ’ όλο που δούλευε και για την Ντίσνεϋ. Τα πάντα από Υντερζό και/ή Γκοσινύ, Tardi, Ουγκό Πρατ, Άλαν Μουρ. Κι η λίστα συνεχίζεται. Ο Τζακ Σάτερ, που έγραψε εκατοντάδες υπέροχες ιστορίες με τα παπιά την δεκαετία του ’80 και του ’90, είναι μια παραμελημένη ιδιοφυία, και θα ήθελα να τον αναφέρω.

 

JMZ: Ποιος απ’ όλους σε επηρρέασε περισσότερο; Γιατί;

K.K.: Όλοι από τους παραπάνω. Σε ό,τι αφορά τα κόμικς, είμαι της παλιάς σχολής. Υπάρχουν ορισμένοι καλλιτέχνες που αποκαλούν τα κόμικς Τέχνη με «Τ» κεφαλαίο, αλλά κατά κύριο λόγο προτιμώ τα κόμικς που είναι «καλά» αλλά παραμένουν αυτό που πρέπει να είναι: διασκεδαστικά για τον κόσμο. Αν είναι «καλό» λοιπόν, γίνεται αυτόματα Τέχνη. Η ποιότητα κάνει την διαφορά (χωρίς να εννοώ πως εγώ το πλησιάζω αυτό).

 

JMZ: Πες μου λίγα λόγια για τα πρώτα σου βήματά στον χώρο.

 

K.K.: Όταν δούλεψα για ακετό καιρό σε διαφημιστικές αντιπροσωπείες, βαρέθηκα την συγκεκριμένη δουλειά, αλλά συνέχιζα για τα χρήματα, πολύ πριν δουλέψω για την Ντίσνεϋ. Δημιούργησα μερικά σύντομα κόμικς και μια αστυνομική σειρά προτού συναντήσω τον Μπάυρον Έρικσον και τον Μπομπ Φότσερ (απ’ την ECN) στο Ελσίνκι το 1993. Έκανα μια εικονογράφηση για τον Φινλανδό εκδότη της Ντίσνεϋ εκείνη την χρονιά και ο φίλος μου Jukka Murtosaari και ο Markku Kivekäs ο τότε αρχιεκδότης του Aku Ankka κανόνισαν να συναντηθούμε. Κι έτσι ξεκίνησε...

JMZ: Έχεις εικονογραφήσει πολλές ιστορίες, ενώ εχεις γράψει άλλες τόσες. Τι βρίσκεις υκολότερο, την συγγραφή ή την εικονογράφηση μιας ιστορίας;

 

K.K: Η συγγραφή είναι ευκολότερη. Ξεκίνησα να δουλεύω με σενάρια για τον Βϊκαρ και τον Μπράνκα, χρησιμοποιώντας προσχέδια. Η εικονογράφηση ενός σεναρίου είναι δύσκολη υπόθεση. Οι χαρακτήες Ντίσνεϋ φαίνονται απατηλά απλοί, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να τους σχεδιάσεις σωστά. Χρειάζομαι μερικά χρόνια για να τους μάθω καλά. Το σχέδιο και το σενάριο έχουν πολύ διαφορετικο΄τς κανόνες. Και τα δύο απαιτούν ικανότητες, και η δική μου τείνει προς την αφήγηση.

 

JMZ: Χρησιμοποιείς προσχέδια; Γιατί;

 

K.K: Βλέπω κάθε ιστορία με εικόνες. Για να την γράψεις πρέπει να σπαταλήσεις πολύ χρόνο, σε σχέση με το να κάνεις γρήγορα σκίτσα.

JMZ: Σου έρχεται εύκολα έμπνευση όταν πρέπει να γράψεις ένα σενάριο; Έρχεσαι συχνά αντιμέτωπος με το πρόβλημα της «λευκής σελίδας»;

 

K.K.: Χμμ... Η καλύτερη έμπνευση μου έρχεται όταν πλησιάζει η ημερομηνία που πρέπει να πληρώσω το νοίκι. Θα μείνεις έκπληκτος αν δεις πόσο γρήγορα επινοείς μια ιστορία, όταν ξέρεις ότι οι λογαριασμοί σου μένουν απλήρωτοι.

 

JMZ: Από το 2000, γράφεις ιστορίες με τον Τζούνιορ Ντακ. Ήταν ιδέα σου να παράγεις μη Ιταλικές ιστορίες με τον ήρωα, ή σου το ζήτησε η Egmont;

 

K.K: Ήταν η Egmont. Η αγαπητή μου εκδότρια Unn Printz-Påhlson μου ανέθεσε να το δοκιμάσω μέσω των Γερμανικών εκδόσεων. Είχαν δημοσιεύσει δύο Ιταλικές ιστορίες στο Micky Maus και είχαν δεχτεί καλά σχόλια. Η ECN ήθελε καινούργιες ιστορίες με 8 καρέ ανά σελίδα, φτιαγμένες από «δικούς» μας ανθρώπους. Ορίστηκα συγγραφέας των ιστοριών. Ήμουν πολύ προσεκτικός στην αρχή, γιατί να διηγήσαι την παιδική ηλικία από διάσημους χαρακτήρες ήταν πάντα ένα δύσκολο κομμάτι στα κόμικς. Σε κανέναν δεν αρέσουν για παράδειγμα οι «Young Flinstones», έτσι δεν είναι; Αλλά όταν άρχισα να θεωρώ το Παπιοχώρι σαν ένα διαφορετικό σύμπαν, και τον Τζούνιορ σαν έναν διαφορετικό χαρακτήρα, τα κατάφερα!

Έγραψα τέσσερα μικρά σεναριάκια σε μία μέρα, και είχα μηδενική έμπνευση εκείνη τη μέρα! Όλα έγιναν αποδεκτά, και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Είναι το ρεκόρ μου.

JMZ: Με ποιους δημιουργούς συνεργάζεσαι περισσότερο και καλύτερα;

 

K.K.: Όταν τελειώσω το σενάριο, το παραδίδω στον εκδότη και από ‘κει και πέρα τελειώνει η υποχρέωσή μου σαν συγγραφέας. Αν και τελευταία σχεδιάζω μόνος μου τις ιστορίες μου. Αυτός που ήταν ο χειρότερος είναι ένας τύπος ονόματι Κορχόνεν. Ο Μπράνκα ήταν τόσο ευγενικός ώστε να εντάξει δύο από τις ιστορίες που έχω γράψει και έχει εικονογραφήσει στο top 3 του, οπότε του χρωστάω. Μου λείπει πολύ.

JMZ: Ποιος είναι ο αγαπημένος σου χαρακτήρας;

 

K.K.: Ο Ντόναλντ ή ο Σκρουτζ. Εξαρτάται από τη διάθεσή μου.

 

JMZ: Τι ετοιμάζεις αυτήν την περίοδο;

K.K.: Η δουλειά παραμένει στο ίδιο στάδιο. Αυτόν τον καιρό γράφω νέα σενάρια, αλλά θέλουν καιρό για να περαστούν στο χαρτί... Επίσης υπάρχει στα σκαριά μια πειραματική καινούργια σειρά με την Γιαγιά Ντακ, και έχω ετοιμάσει άλλες τέσσερες ιστορίες γι’ αυτήν. Η πρώτη κυκλοφόρησε στην βόρεια Ευρώπη αυτήν την εβδομάδα. Πρόκειται για «αστυνομικές υποθέσεις» όπως για παράδειγμα η σειρά Mickey Riddles.

 

JMZ: Μελλοντικά σχέδια;

 

K.K.: Να συνεχίσω ν’ αναπνέω.

 

JMZ: Τελευταία λόγια;

 

K.K.: «Τελευταία λόγια»... Ακούγεται δυσοίωνο, και δεν μ’ αρέσει (δες παραπανω).

 

Σοβαρά, θέλω να πω πως μου αρέσει η όψη του ελληνικού εβδομαδιαίου Ντίσνεϋ (MZ's note: προφανώς αναφέρεται στο Μίκυ Μάους) και θα ήθελα να επισκεφτώ την όμορφη χώρα σας μια μέρα.

Πολλές ευχές!

 

 

 

 

 

Επεξεργασία Ιουνίου 16, 2010 από JohnnyMZ

[Quackmore]

Άλλη μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη,από έναν σχετικά άγνωστο δημιουργό στο ελληνικό κοινό.Να πω πως συμφωνώ με τον Κάρι, στο ότι στην αφήγηση είναι σίγουρα πιο καλός.Πάντως είμαι περίεργος να δω, πως θα είναι αυτή η σειρά με την Γιαγιά Ντακ.

Επεξεργασία Μαίου 31, 2010 από Quackmore Duck

[JohnnyMZ]

Όπως αναφέρει και ο Κάρι, η σειρά έχει ήδη ξεκινήσει στην Βόρεια Ευρώπη. Συγκεκριμένα, η πρώτη της ιστορία είναι αυτή.

 

Υ.Γ. Στο inducks αναφέρει πως η πρώτη δημοσίευση έγινε τον Μάρτιο του 2010, εκείνος μου αναφέρει την εβδομάδα που μας πέρασε... Κατά την μετάφραση λάθος δεν έχει γίνει... Δεν ξέρω τι ακριβώς παίζεται...