Αναζήτηση στην Κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ymi unita'.
Βρέθηκε 1 αποτέλεσμα
-
Το συγκεκριμένο κόμικ τράβηξε το ενδιαφέρον μου όταν είδα παρουσίασή του στο comicdom.gr. Νοιώθοντας μια χορτασίλα από τα mainstream κόμικς της εποχής, πίστευα ότι θα μπορέσω να αλλάξω λίγο με αυτόν τον τρόπο τη μονότονη γεύση των σουπερηρωικών γεμάτο ασυναρτησίες βαρύγδουπων σεναρίων. Και υποθέτοντας ότι θα βρω ένα άξιο κόμικ να σταθεί δίπλα στο αγαπημένο μου Love as a foreign language. Τριαντάρης ημιαποτυχημένος εργένης μαθαίνει ότι ο παππούς του τους αφήνει μια περίεργη κληρονομιά. Μια κόρη 6 ετών, καρπός περιπέτειάς του στα γεράματα. Την ντροπή αυτή της οικογένειας δεν την θέλει κανείς, και αφού κανείς δεν έχει σε υπόληψη εγγονό και εξώγαμο, οι δυο τους αποφασίζουν να ενώσουν τις τύχες τους. Ο πρωταγωνιστής λοιπόν υιοθετεί το μικρό κορίτσι και γεμίζει η ζωή του με όλα εκείνα τα στοιχεία που τον κάνουν πατέρα, χωρίς να είναι στην πραγματικότητα. Θέματα τύπου τι ρούχα να αγοράσω, πως συμπεριφερόμαστε όταν το παιδί μας κατουράει στον ύπνο του, πως παρουσιαζόμαστε στο νηπιαγωγείο χωρίς να φέρουμε σε δύσκολη θέση κάποιον, πως εξηγούμε περίεργες έννοιες, αναλύονται αρκετά σχολαστικά. Πως συνδυάζεται η δουλειά και η (ανύπαρκτη) ερωτική ζωή με αυτά τα νέα δεδομένα; Καθημερινότητα που το ίδιο λεπτό προκαλεί και γέλιο και προβληματισμό. Ήθελα πάρα πολύ να μου αρέσει. Δεν είναι άσχημο κόμικ σαν σύνολο, αλλά στα σημεία χάνει. Έχει όμως τόσο δυνατές σκηνές που συγχωρείς πολλά. Δεν είμαι ειδικός στον manga χώρο. Δεν έχω συνηθίσει το σκίτσο. Μου είναι δύσκολο να διαβάσω ένα κόμικ από τα δεξιά στα αριστερά. Σε πολλά σημεία δεν καταλάβαινα τα δρώμενα και έπρεπε να διαβάσω δεύτερη και τρίτη φορά τις ίδιες σελίδες. Τα ουρλιαχτά που κάνουν τα στόματα να ανοίγουν σαν κροκόδειλοι χρησιμοποιούνται κατά κόρον, όπως και ο ιδρώτας του πρωταγωνιστή για να φαίνεται η αμηχανία του στο σύνολο των καρέ. Γνωρίζω ότι είναι οι κανόνες έκφρασης των Ιαπωνικών κόμικ, αλλά αυτό το θεόρατο στόμα του Καπαμαρού που βλέπεις το σταφύλι του λάρυγγα σε κάθε σελίδα με εκνευρίζει. Υπάρχουν καρέ μόνο με μπαλονάκια που δε ξέρεις ποιοι συζητάν και αν συζητάν ή απλά σκέφτονται! Πολλές φορές τα μπαλονάκια κρύβουν τα πρόσωπα. Στήσιμο σελίδας συχνά άγαρμπο, κουράζει το μάτι γιατί δεν υπάρχει ροή. Και οι ημιτελείς προτάσεις που συναντάς είναι από τα πιο εκνευριστικά πράγματα σε ένα κόμικ. Είναι καλό και κακό κόμικ ταυτόχρονα. Δεν έχω αποφασίσει αν μου άρεσε ή όχι. Θέλω να διαβάσω και τη συνέχεια, αλλά δε θα δίσταζα να το ξεφορτωθώ από τη βιβλιοθήκη μου. Εκδόθηκαν στα αγγλικά 4 τόμοι, και ακολουθούν άλλοι 3 που παρουσιάζουν το περίεργο ζευγάρι 10 χρόνια μετά. Πρόκειται να γυριστεί και ταινία με σχετικά γνωστούς συντελεστές της Ιαπωνίας. Wiki Παρεμφερές άρθρο Manga Maniac [mal type=manga id=3468]