Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τις βαθιά πολιτικές και συχνά «ενοχλητικές» γελοιογραφίες του από τις απανωτές κρίσεις των τελευταίων είκοσι ετών συγκεντρώνει ο Γιάννης Δερμεντζόγλου σε έναν πλούσιο τόμο που υπενθυμίζει το επώδυνο παρελθόν, σατιρίζει το δυστοπικό παρόν και χτυπά καμπανάκι για το δυσοίωνο μέλλον. Τρεις δεκαετίες τώρα ο Γιάννης Δερμεντζόγλου έχει θέσει εαυτόν στην πιο μάχιμη γραμμή της ελληνικής γελοιογραφίας κι έχει συχνά βρεθεί στο στόχαστρο επίδοξων λογοκριτών και δυσανεκτικών στην πολιτική σάτιρα. Δεν το βάζει κάτω όμως κι εξακολουθεί χωρίς δισταγμό, τα τελευταία χρόνια στον ιστότοπο tvxs.gr και στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, να δημιουργεί σταθερά τα σκίτσα του με τις λιγόλογες φαρμακερές ατάκες ενάντια στην εξουσία κάθε είδους. Ο Γιάννης Δερμεντζόγλου άλλωστε, ακολουθεί πάντα την παράδοση των μεγάλων Ελλήνων γελοιογράφων της μεταπολίτευσης όπως του Γιάννη Ιωάννου και του Γιάννη Καλαϊτζή τόσο ως προς τα λιτά πολλές φορές αλλά υπερπλήρη νοημάτων σχέδια, όσο και ως προς την τολμηρή θεματολογία. Μια επιλογή των έργων του από το 2000 μέχρι σήμερα περιλαμβάνεται στον τόμο «Ερωτήσεις Κρίσεων» που μόλις κυκλοφόρησε και λειτουργεί ως μια σκληρή υπόμνηση των κρίσεων που, εθελοτυφλώντας, νομίζουμε ότι αφήσαμε πίσω. Με τις γελοιογραφίες του και το βιβλίο του ο Γιάννης Δερμεντζόγλου θέτει τις δικές του ερωτήσεις και προτρέπει έμμεσα τους αναγνώστες του να απαιτούν απαντήσεις για τις διαδοχικές και, πλέον, διαρκείς κρίσεις. Όπως γράφει και ο ίδιος: «Από το 2000 που ξεκινάει την αφήγησή του αυτό το λεύκωμα, αποτυπώνει μια κρίση. Κρίση πολιτισμική και κρίση θεσμών όπως της δικαιοσύνης και των κομμάτων, στις αρχές της πρώτης δεκαετίας. Οικονομική και κοινωνική στη συνέχεια, με αποτέλεσμα την ανάδυση του νεοναζισμού. Κρίση υγειονομική, περιβαλλοντική και κρίση δημοκρατίας με τη χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης στις μέρες μας. Θα έλεγε κανείς ότι η κρίση είναι η κανονικότητα γι’ αυτή τη χώρα. Φυσικά, οι κρίσεις είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Μικρά είναι τα διαστήματα ειρήνης και ευημερίας για τους πολλούς. Στην Ελλάδα, αυτές οι παγκόσμιες κρίσεις εμφανίζονται με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας. Στα μάτια του πολιτικού γελοιογράφου η Ελλάδα είναι μια τεράστια γελοιογραφία. Η οικονομία της είναι μια καρικατούρα καπιταλισμού, προσαρμοσμένη στην παράδοση των κοτζαμπάσηδων και των τσιφλικάδων. Οι θεσμοί της προσομοιάζουν με ένα θέατρο σκιών, όπου συχνά το χέρι αυτού που κινεί τις φιγούρες διαγράφεται καθαρά πίσω από το παραβάν. Στην κοινωνία της κυριαρχούν τα νεοελληνικά γραφικά χαρακτηριστικά, ο ατομισμός και ο βαθύς συντηρητισμός. Οι αισιόδοξοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο γι’ αυτή τη χώρα. Οι απαισιόδοξοι το βλέπουν μισοάδειο. Οι ρεαλιστές το βλέπουν πικρό. Αυτό το λεύκωμα είναι η προσπάθεια να κοιτάξω κατάματα τους γκρεμούς αυτού του τόπου που αγαπώ και αυτό είναι και το νόημα της γελοιογραφίας του εξωφύλλου. Το βάθος αυτής της ματιάς επαφίεται στη δική σας κρίση». 📌 Ερωτήσεις Κρίσεων – Βιβλιοπαρουσίαση Πότε: Τρίτη 14 Δεκεμβρίου, 19:30 Πού: «Ιανός», Σταδίου 24 Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Στέλιος Κούλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Γιάννης Μυλόπουλος, καθηγητής ΑΠΘ, Μαριλένα Κατσίμη, δημοσιογράφος, Πάνος Μαραγκός, σκιτσογράφος, πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων Είσοδος ελεύθερη. Η εκδήλωση θα προβληθεί ζωντανά στο κανάλι Youtube και στη σελίδα Facebook του ΙΑΝΟΥ. Και το σχετικό link...

Ποστάρω το συγκεκριμένο κομικ διότι το θέμα των ψυχικών διαταραχών γενικά αλλά και πιο συγκεκριμένα σε αυτες που αναφερονται στο κομικ, ειναι λίγο παρεξηγημένες στην Ελλαδα από την πλειοψηφία των ανθρώπων. Υπάρχουν ανθρωποι που πιστευουν ότι πχ. η καταθλιψη ειναι ενα ''ναζι'', ενα ''παιχνιδάκι'' των κακομαθημένων. Τα πράγματα όμως, ειναι πολυ διαφορετικά. Καποιος που εχει πολυ βαρια καταθλιψη ή κ.α. και δεν μπορεί να σηκωθει από το κρεβατι ως αντίστοιχη σωματική κατάσταση είναι πχ σαν να είναι σε κώμα. Εχω ασχοληθει με αυτό το πεδίο και ευχομαι να βελτιωθουν τα πραγματα ως προς τη νοοτροπία τωρα που όλο και περισσότερος κοσμος επισκέπτεται τον ψυχολόγο του και ενημερώνεται. Και να μην υπάρχει ρατσιστική σταση απέναντι σε αυτους του ειδους τις παθησεις. Συγγνωμη για την απίστευτη φλυαρία μου αλλα είναι ενα θεμα που με αγγίζει πολύ. Κόμικ εξηγεί γιατί το άγχος και η κατάθλιψη είναι δύσκολο να καταπολεμηθούν Το άγχος και η κατάθλιψη είναι δύο διαταραχές της ψυχικής υγείας που πολλοί από εμάς απλά δεν καταλαβαίνουμε. Ο Νικ Σαλούτ, ο καλλιτέχνης πίσω από το διαδικτυακό κόμικ «Αδέξια Yeti» συνεργάζεται με την Σάρα Φλάνιγκαν, μια αναγνώστρια της οποίας ο καθημερινός αγώνας με αυτές τις διαταραχές ενέπνευσε τον Σαλούτ. Πολλοί από μας βιώνουμε άγχος ή κατάθλιψη σε κάποιο σημείο της ζωής μας αλλά κάποιοι βιώνουν αυτά τα συναισθήματα χρόνια. Είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς που δεν υποφέρουν από αυτές τις χρόνιες παθήσεις να κατανοήσουν αυτούς που υποφέρουν και πολλές φορές καταλήγουν να λένε πράγματα όπως “γιατί απλά δεν το ξεπερνάς;” ή “τι σου συμβαίνει σήμερα; Χθες ήσουνα τος ενεργητική”. «Έχοντας υπάρξει και εγώ ίδιο καταθλιπτικός, μου ήταν εύκολο να το απεικονίσω σαν ένα παραμύθι» λέει ο Νικ Σαλούτ. «Μερικές φορές αυτοί που δεν έχουν βιώσει τέτοιες ακραίες καταστάσεις δεν καταλαβαίνουν πως είναι, στο τέλος φτάνουν να το κατηγορούν». πηγή *διόρθωση, το όνομα του δημιουργού ειναι Nick Seluk

Καχίρα: Το κόμικ της αιγυπτιακής σεξουαλικής επανάστασης Καχίρα. Γνωρίστε την υπερηρωίδα που παλεύει για Δικαιοσύνη, πατάσσει το έγκλημα και τις προκαταλήψεις και αποτελεί τον εφιάλτη των βιαστών. «Μητέρα» της είναι η Αιγύπτια, Ντίνα Μοχάμεντ, που δηλώνει ότι «το ξεκίνησε σαν ένα αστείο μεταξύ φίλων», αλλά πολύ γρήγορα δημιούργησε ένα μεγάλο διαδικτυακό κοινό. «Ήταν ο τρόπος μου να αντιδράσω σε όλα όσα με ενοχλούσαν», δηλώνει στο BBC η 19χρονη γραφίστρια. «Επίσης είχε πλάκα το σενάριο να έχει κανείς υπερδυνάμεις», συμπλήρωσε. Από τον Σεπτέμβριο έχει δεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις στο site της, κυρίως προερχόμενες από την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Τοπικοί εκδότες της έχουν ζητήσει να τυπώσουν τις ιστορίες τους. Όμως οι αντιδράσεις δεν ήταν πάντα θετικές, καθώς κάποιοι δεν πείστηκαν για την υιοθέτηση ενός δυτικού μοντέλου υπερήρωα. Δυνατή και με μαντίλα Το όνομα Καχίρα, στα αραβικά σημαίνει «Κάιρο», το όνομα της Αιγυπτιακής πρωτεύουσας. Επίσης, σημαίνει «κατακτητής» ή «νικητής». Η Ντίνα έντυσε την δυνατή υπερηρωίδα της με μαντήλα για να καταρρίψει το στερεότυπο ότι οι γυναίκες στον ισλαμικό κόσμο είναι αδύναμες. «Δεν υπάρχει ουσιαστική αντιπροσώπευση των γυναικών που φορούν μαντήλα, παρόλο που αποτελούν την πλειονότητα. Έτσι μου φάνηκε λογικό», αναφέρει η δημιουργός, που δεν φοράει μαντήλα. Το κοινό στο οποίο ήθελε να απευθυνθεί ήταν κυρίως δυτικό για αυτό και οι διάλογοι είναι γραμμένοι στα αγγλικά. «Ήθελα να στείλω ένα μήνυμα απέναντι στα κύμματα ισλαμοφοβίας. Για να το κάνω αυτό θα έπρεπε να επιλέξω κάτι δυναμικό. Οι γυναίκες που φορούν μαντήλα συνήθως φέρουν όλο το βάρος της ισλαμοφοβίας», εξηγεί. Σε ένα από τα επεισόδια η Ντίνα Μοχάμεντ επιτίθεται στην δυτική παρανόηση ότι οι μουσουλμάνες είναι υποταγμένες. «Δείτε! Μια μουσουλμάνα», αναφωνεί ο χαρακτήρας, που αντιπροσωπεύει τις φεμινίστριες της Δύσης. «Αδερφή μου, πέταξε από πάνω σου την καταπίεση», συνεχίζει. «Διαρκώς υποτιμάτε τις γυναίκες. Φαίνεστε αδύναμες να καταλάβετε ότι δεν χρειαζόμαστε την βοήθειά σας», αποκρίνεται η Καχίρα. Οι παρενοχλήσεις στο στόχαστρο Τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών στους δρόμους της Αιγύπτου αυξάνονται διαρκώς. Την ώρα που οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να αντιδράσουν, η Καχίρα κάνει κάτι για αυτό. Σε ένα επεισόδιο, η υπερηρωίδα αποκαλύπτει ένα μεγάλο σπαθί κάτω από τα ρούχα της και κυνηγάει τους βιαστές σε κάθε περίπτωση. «Μην ενοχλήσετε ποτέ άλλη γυναίκα», διατάζει έναν δαρμένο βιαστή. Παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες πλέον κυκλοφορούν στο Κάιρο με βάση τα όσα ορίζει το Κοράνι για την ένδυσή τους, δεν μπορούν να προστατευθούν από τις παρενοχλήσεις. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ, το 99,3% των Αιγυπτίων έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση, είτε φυσική είτε λεκτική. Η Ντίνα άντλησε την έμπνευσή της από πραγματικές εμπειρίες. Παρόλα αυτά δηλώνει ότι δεν προτρέπει τις γυναίκες να αντιδράσουν κυριολεκτικά όπως η ηρωίδα της. «Εάν δεν είστε μόνη σας, καταγγείλτε τους. Διαφορετικά αγνοήστε τους. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά κάποιες γυναίκες την αντιμετωπίζουν κάθε μέρα», αναφέρει. Αφιερωμένο στις γυναίκες Τα πιο πρόσφατα επεισόδια της Καχίρα αντλούν το περιεχόμενό τους από ζητήματα που εμφανίστηκαν κατά τις εξεγέρσεις από το 2011 και μετά. Αλλά η Ντίνα σχολιάζει ότι πρόκειται λιγότερο για μια ιστορία με υπερήρωες και περισσότερο για ένα αφιέρωμα στις γυναίκες. «Στις γυναίκες που συνέβαλαν τόσο πολύ στην επανάσταση», λέει. «Θυμάμαι που χρησιμοποιούσαν στατιστικά στοιχεία για βία κατά των γυναικών ώστε να υποβαθμίσουν τα κινήματα και τους Αιγύπτιους εν γένει. Αυτό γινόταν διαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», εξήγησε και συμπλήρωσε πως «κάποιοι διαχειρίζονται τις στατιστικές όπως τους βολεύει, παραβλέποντας τον κοινό παρονομαστή τους που είναι πάντα οι γυναίκες. Έτσι, βάζω στην άκρη πολιτική και υπερδυνάμεις. Είναι μια προσπάθειά μου να τιμήσω τους υπερήρωες της καθημερινότητας». άρθρο στο tvxs