Search the Community

Τα 82α γενέθλιά του έχει σήμερα ο Μπάτμαν - Ο Σκοτεινός Ιππότης πρωτοεμφανίστηκε στα κόμικ την 1η Μαΐου του 1939 Ο Μπάτμαν, ο Σκοτεινός Ιππότης των κόμικς που θριαμβεύει δίχως να έχει τις υπερδυνάμεις του Σούπερμαν, έχει σήμερα γενέθλια και σβήνει - παρά το εντυπωσιακό physique του - 82 κεράκια! Η διάσημη Νυχτερίδα της DC γεννήθηκε τον Μάιο του 1939 από τα μολύβια του σχεδιαστή Μπομπ Κέιν και φασκιώθηκε στο 27ο τεύχος του περιοδικού «Detective Comics» που κυκλοφόρησε την 1η Μαΐου του 1939. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Μπάτμαν είναι η κουκούλα με τα μεγάλα όρθια αυτιά, το σκούρο εφαρμοστό κοστούμι, η μάσκα στο πρόσωπο και η μακριά κάπα, που τον κάνουν να μοιάζει με νυχτερίδα. Πίσω από τον Άνθρωπο - Νυχτερίδα (Batman στα αγγλικά) κρύβεται το άλτερ έγκο του, ο Μπρους Γουέιν, πλούσιος επιχειρηματίας, πλέι-μπόι και φιλάνθρωπος. ΜΠΑΤΜΑΝ: Η ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Ο Γουέιν μεταμφιέζεται σε Μπάτμαν για να προκαλεί τρόμο στους παράνομους και να καταπολεμά το κακό, με αφορμή τη δολοφονία των γονέων του, στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυς. Ο Μπάτμαν/Γουέιν ζει και δρα στην Γκόθαμ Σίτυ (παραφθορά των λέξεων God Damned City = Καταραμένη Πόλη), που πολλοί αναγνωρίζουν το μυθικό ισοδύναμο της Νέας Υόρκης. Όπως αναφέρει το Sansimera.gr, o Μπάτμαν στην πορεία του χρόνου υπέστη διάφορες μεταμορφώσεις. Στην αρχή ήταν ένας σκοτεινός ήρωας, που δεν δίσταζε να σκοτώνει για να καταπολεμήσει το κακό. Στη δεκαετία του '60, όταν επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, λόγω τηλεόρασης, ο χαρακτήρας του αμβλύνθηκε για να γίνει πιο θετικός στα μικρά παιδιά. Γύρω από τον Μπάτμαν ζουν και κινούνται διάφοροι χαρακτήρες, καλοί και κακοί. Στους συνεργάτες του περιλαμβάνονται ο βοηθός του Ρόμπιν, ο μπάτλερ του Άλφρεντ, ο αρχηγός της Αστυνομίας Τζιμ Γκόρντον, άλλοτε εχθρός του, η Μπάτγκερλ, η Μπατγούμαν και άλλοι. Στους κακούς εξέχουσα θέση κατέχουν η Κατγούμαν και ο Τζόκερ. Σε αντίθεση με τους άλλους χάρτινους υπερήρωες, ο Μπάτμαν δεν διακρίνεται για τις υπερφυσικές του δυνάμεις. Χρησιμοποιεί στο έπακρο τη σωματική του ρώμη, αλλά περισσότερο το μυαλό και τις αναλυτικές του ικανότητες, την επιστήμη και την τεχνολογία. Ο Μπάτμαν γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Έγινε ένας από τους πιο διάσημους και αναγνωρίσιμους ήρωες των κόμικς και αξιοποιήθηκε δεόντως από όλα τα μέσα. Στις 15 Απριλίου 1943 έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, αλλά έπρεπε να περιμένει έως τα τέλη της δεκαετίας του '80 για να αξιοποιηθεί κινηματογραφικά από τον σπουδαίο αμερικανό σκηνοθέτη Τιμ Μπάρτον. Η ομώνυμη ταινία έκανε πρεμιέρα στις 23 Ιουνίου 1989, με τον Μάικλ Κίτον στο ρόλο του Ανθρώπου - Νυχτερίδα και τον Τζακ Νίκολσον στο ρόλο του Τζόκερ. Ο Μπάρτον επανέφερε τον Μπάτμαν στις σκοτεινές του ρίζες, όπως είχε πράξει τρία χρόνια νωρίτερα ο σημαντικός κομίστας Φρανκ Μίλερ (Daredevil, Sin City, 300) στη σειρά Μπάτμαν: Ο σκοτεινός ιππότης επιστρέφει (εκδόσεις Πάρα Πέντε). Το News 24/7 με αφορμή τη σημερινή Batman Day παρουσιάζει πέντε αλήθειες για τον Σκοτεινό Ιππότη που ίσως δεν είναι τόσο γνωστές: 1. Το όνομα του Μπάτμαν βασίζεται σε ιστορικές προσωπικότητες Ο ανεπίσημος συν-δημιουργός του ήρωα Μπιλ Φίνγκερ δήλωσε ότι βασίστηκε σε δύο ιστορικές προσωπικότητες για να "βαφτίσει" τον ήρωα: Η πρώτη είναι ο βασιλιάς Ροβέρτος Α' της Σκωτίας ή Ροβέρτος Μπρους, ένας από τους θρυλικότερους οπλαρχηγούς του Μεσαίωνα και διακρίθηκε στους πολέμους της Σκωτσέζικης Ανεξαρτησίας που διαδέχτηκε τον Γουίλιαμ Γουάλας (θυμηθείτε το Braveheart). Η δεύτερη ήταν ο αμερικανός αξιωματικός του στρατού στην Αμερικανική Επανάσταση και μετέπειτα πολιτικός, Άντονι Γουέιν. Του είχε δοθεί το παρατσούκλι «Τρελο-Άντονι Γουέιν», λόγω του ευέξαπτου χαρακτήρα του... 2. Ο Μπομπ Κέιν πήρε έμπνευση από τα σκίτσα του Λεονάρντο ντα Βίντσι Κέιν και Φίνγκερ είχαν πολλές επιρροές για την τελική εικόνα του υπερήρωα. Ανάμεσα σε αυτές ήταν: Η "Σκιά" (The Shadow) ένας ήρωας που πρωταγωνιστούσε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, ο οποίος έδωσε στους δύο δημιουργούς την ιδέα της διπλής ταυτότητας. Ο Ζορό όπως τον ερμήνευσε το 1920 ο Ντάγκλας Φέρμπανκς. Η μάσκα ντόμινο που φορούσε ο μασκοφόρος Ζορό ήταν μια λύση για να διατηρήσει ο Μπάτμαν κρυφή την ταυτότητά του και προσέδιδε έναν αέρα μυστηρίου. Η ταινία "Τhe Bat Whispers" (1930) που έδωσε την ιδέα για το κοστούμι και την περσόνα της νυχτερίδας Τα σκίτσα του Ντα Βίντσι για το "ορνιθόπτερο" έδωσαν την ιδέα για την μπέρτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πρώτα σκίτσα, ο Μπάτμαν είχε πολλές ομοιότητες με τον Σούπερμαν: Φορούσε κόκκινο κοστούμι, μαύρες μπότες και μπέρτα και ήταν ξανθός! 3. Η όχι και τόσο κρυφή του ταυτότητα Τουλάχιστον 12 χαρακτήρες γνωρίζουν ότι πίσω από τη μάσκα του Μπάτμαν είναι ο Μπρους Γουέιν. Αυτοί είναι: - Οι τρεις Ρόμπιν (Ντικ Γκρέισον, Τζέισον Τοντ και Τιμ Ντρέικ) - Ο μπάτλερ του, Άλφρεντ - Ένα τσιράκι του Πιγκουίνου εν ονόματι Χάρολντ - Ο Σούπερμαν - Η Κάτγουμαν - Ο Άζραελ - Η Μπάτγκερλ / Μπάρμπαρα Γκόρντον - Οι κακοί Μπέιν, Ρας Αλ Γκουλ και Χιούγκο Στρέιντζ έμαθαν την κρυφή του ταυτότητα κατά το θρυλικό storyline "Crisis on Infinite Earth" αλλά μετά το... ξέχασαν. 4. Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν στην οθόνη Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν στην οθόνη ήταν το 1943, σε μία "ταινία" (ή καλύτερα σίριαλ 15 κεφαλαίων) που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 16 Ιουλίου 1943. Πρόκειται για μαραθώνιες προβολές που επαναλήφθηκαν το 1965. Πιστός στο πνεύμα της εποχής, ο Μπάτμαν πολεμούσε εναντίον... των Ιαπώνων, στον απόηχο της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Τον Μπάτμαν υποδύθηκε ο Λούις Γουίλσον και τον Ρόμπιν ο Ντάγκλας Κροφτ. 5. Η Γκόθαμ του τηλεφωνικού καταλόγου Μπορεί το ονοματεπώνυμο του Μπρους Γουέιν να κρύβει μια πλούσια ιστορία, η ονομασία ωστόσο της πόλης που τόσο αγαπά ήταν πολύ πιο εύκολη υπόθεση... Ο Φίνγκερ σε μια από τις συνεντεύξεις του είχε εξηγήσει πώς βρήκε το "τοπωνύμιο" καθώς και γιατί επέλεξε να είναι μια φανταστική πόλη και όχι λ.χ. η Νέα Υόρκη: «Αρχικά είχα αποφασίσει να ονομάσω την πόλη "Civic". Δοκίμασα και το "Capital City" και μετά το "Coast City". Αργότερα καθώς ξεφύλλιζα έναν τηλεφωνικό κατάλογο της Νέας Υόρκης , είδα μια καταχώρηση που έλεγε "Gotham Jewelers" (Κοσμηματοπωλεία Γκόθαμ) και σκέφτηκα "αυτό είναι!". Δεν επέλεξα τη Νέα Υόρκη γιατί θέλαμε όλοι σε κάθε πόλη να μπορούν να ταυτιστούν.» ΠΗΓΗ

Ο Νίκος Σεμιζίδης συνδυάζει την εικόνα με τη γραφή και δημιουργεί έργα σε δημόσιους χώρους. Σπίτια, παγκάκια, πέτρες και στάσεις λεωφορείου αποτελούν τον "καμβά" του. Μία εικόνα ...συν χίλιες λέξεις. Παραποιημένη η γνωστή φράση, περιγράφει αυτό που κάνει ένας καλλιτέχνης από την Νέα Αγαθούπολη Πιερίας τα τελευταία επτά χρόνια και έχει καταφέρει να μεταμορφώσει την περιοχή του. Σπίτια, δημόσια κτίρια, παγκάκια, πέτρες, στάσεις λεωφορείου, γέφυρες, βάρκες, ρολόγια της ΔΕΗ και κάθε άλλη απίθανη επιφάνεια, αποτελούν τον «καμβά» στον οποίο καταθέτει την έμπνευση και τις γνώσεις του. Ο Νίκος Σεμιζίδης ανασύρει από τις αναμνήσεις του τους ηλικιωμένους των παιδικών του χρόνων και αποτυπώνει τις μορφές τους στα παράθυρα των εγκαταλειμμένων σπιτιών όπου ζούσαν κάποτε. Με κάποιους στίχους που συνοδεύουν τη ζωγραφιά, κάνει γνωστή την ιστορία τους στους νεότερους κατοίκους του χωριού, αλλά και στους επισκέπτες. «Η ιδέα μου ήρθε το 2013 εντελώς αναπάντεχα. Αποφάσισα να γράψω ένα ποίημα για ένα γειτονικό μου σπίτι, πάνω σε αυτό, γιατί οι λέξεις μέσα στο βιβλίο φυλακίζονται, ενώ έξω παίρνουν αέρα και νιώθουν την ελευθερία», δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο 71 ετών καλλιτέχνης. «Στη συνέχεια σκέφτηκα να το επεκτείνω και να αρχίσω να γράφω και να ζωγραφίζω μέσα σε όλο το χωριό», συμπληρώνει. Βλέποντας ότι οι αντιδράσεις των συγχωριανών του ήταν ελάχιστες σε σχέση με την αποδοχή που είχαν τα έργα του, ο «θείο Nick», όπως είναι το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, συνέχισε να δημιουργεί, προχωρώντας και στο διπλανό χωριό, τη Μεθώνη. Εκεί βρίσκεται και το μεγαλύτερο σε μήκος έργο του, ένα τοιχάκι διακοσίων μέτρων, κατά μήκος της παραλίας. «Έβαλα πείσμα να το ζωγραφίσω όλο και πήγαινα κάθε μέρα μέχρι να το ολοκληρώσω». Στην ηλικία του, όπως λέει, οι άνθρωποι έχουν χρόνο και ο ίδιος έχει αποφασίσει να τον αφιερώνει στην αγαπημένη του τέχνη. «Το θέμα είναι ο καλλιτέχνης να μην αφήνει τον χρόνο να χάνεται χωρίς να δημιουργεί. Γιατί μέσα από τη δημιουργία συμπληρώνει το κενό της ύπαρξής του», επισημαίνει. Ο Νίκος Σεμιζίδης γεννήθηκε το 1949 στην Εξοχή της Δράμας, λίγα μέτρα μακριά από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ένα μέρος που, όπως λέει, φάνταζε τότε γι' αυτόν παραδεισένιο. Στα επτά του χρόνια ωστόσο, η μετεγκατάσταση της οικογένειάς του σε έναν παραθαλάσσιο οικισμό του νομού Πιερίας, τον έκανε να γνωρίσει νέα πράγματα και να αγαπήσει αυτή την αλλαγή. «Από τη Νέα Αγαθούπολη έφυγα στα 23 μου, δουλεύοντας αρχικά σαν ναυτικός και μετά σαν πλανόδιος ζωγράφος στη Σαντορίνη. Το 2000 ξαναγύρισα στη εστία μου, αλλά οι δουλειές που είχα ως ζωγράφος, ήταν πολύ λίγες. Γι' αυτό αποφάσισα να απευθύνομαι κατευθείαν στο λαό και όχι να ζωγραφίζω μόνο για τον εαυτό μου», εξηγεί. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Νίκος συνδυάζει την εικόνα με τη γραφή και δημιουργεί σε δημόσιους χώρους, για να είναι σίγουρος πως το έργο του θα μείνει ως παρακαταθήκη στις νέες γενιές. Επιλέγει ως θέματα όσα δεν θέλει να ξεχαστούν, είτε γιατί έχουν σχέση με την ιστορία του τόπου που μεγάλωσε, είτε με τον τόπο καταγωγής των γονιών του, που ήταν πρόσφυγες του Πόντου. Ζωγραφίζει και «μιλά» για ό,τι αγαπά, ενώ δεν τον αφήνει αδιάφορο η επικαιρότητα, την οποία συχνά σχολιάζει, πάντα με τα πινέλα και τα χρώματά του. ΠΗΓΗ