Search the Community
Showing results for tags 'marv wolfman'.
-
O κορυφαίος σχεδιαστής κόμικ Claudio Castellini επιστρέφει στο αριστουργηματικό graphic novel “Silver Surfer – Το Σκοτάδι Πέρα Από Τα Αστέρια” και μιλά στο NEWS 24/7 για την προσωπική του ιστορία, στις αξίες που υπερασπίζεται μέσα από τα έργα του και στις σκέψεις του γύρω από τα κόμικ. Αν έπρεπε να συνοψίσω την ιστορία του κορυφαίου δημιουργού και σχεδιαστή κόμικ Claudio Castellini, θα έλεγα ότι είναι αυτή ενός ανθρώπου που δεν ακολούθησε τη “μόδα” και την πεπατημένη, αλλά με την πένα του διεύρυνε τα όρια κι άνοιξε τις μέχρι πρότινος “κλειστές” πόρτες. Όταν σε ηλικία 14 ετών έπιασε στα χέρια του ένα τεύχος με πρωταγωνιστή τον διαγαλαξιακό υπερασπιστή των αδυνάτων Silver Surfer, δεν είδε απλά έναν ήρωα, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο που τον καλούσε να τον εξερευνήσει. Ήταν τότε που άναψε μέσα του η σπίθα και ήρθε η συνειδητοποίηση για το μέλλον: «Αυτό θέλω να κάνω. Να σχεδιάζω ήρωες που αναζητούν το αληθινό τους εαυτό». Χωρίς να ακολουθήσει κάποιες σπουδές για το σκίτσο, με όπλο του το έμφυτο ταλέντο του, η πορεία του αυτοδίδακτου Ιταλού καλλιτέχνη είναι η επιβεβαίωση ότι το πάθος μπορεί να δημιουργήσει νέες καλύτερες συνθήκες: Από τις σελίδες της Sergio Bonelli Editore μέχρι την πρώτη του συνεργασία με τη Marvel, η τέχνη του έγινε το παράθυρο για έναν κόσμο που δεν περιοριζόταν στις γραμμές του χαρτιού. Γιατί, στον κόσμο των κόμικς, ο Castellini δεν έγινε απλά ένας σχεδιαστής: Έγινε ένας αφηγητής, ένας δημιουργός που έβλεπε πέρα από το προφανές, αναδεικνύοντας στα σχέδιά του την ανθρωπιά και την ομορφιά πέρα από τις υπερδυνάμεις, αποτυπώνοντας συναισθηματικές εντάσεις μέσα από την κίνηση και την έκφραση των χαρακτήρων του. Χωρίς φυσικά να χάνει στα καρέ του την αίσθηση του φουτουριστικού, του κινηματογραφικού, του επικού. Μένοντας πάντα πιστός στον ηθικό του κώδικα που στέκεται με την πλευρά του “καλού”. Έναν κώδικα που υπηρετεί πιστά και ρομαντικά μέχρι σήμερα, παρά τις απαιτήσεις της εποχή για ταχύτητα και βία. Κι ίσως για αυτό να μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει έναν σύγχρονο “υπερήρωα”. Όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή του στο φετινό AthensCon, στο πλαίσιο της επιστροφής του στο graphic novel “Silver Surfer – Το Σκοτάδι Πέρα Από Τα Αστέρια”, το οποίο επανεκδόθηκε και κυκλοφορεί σε μια συλλεκτική έκδοση από τις εκδόσεις “Μικρός Ήρως”, άδραξα την ευκαιρία να τον συναντήσω. Το εν λόγω κόμικ φέρει μια μακρά ιστορία ανατυπώσεων και μετά από μπόλικα χρόνια κατάφερε να εκδοθεί σε ένα φορμάτ που προσφέρει στους αναγνώστες την ευκαιρία να απολαύσουν στο έπακρο την καλλιτεχνική μαγεία του Castellini. Το magnus opus του Castellini Ειδικότερα, το graphic novel “Silver Surfer – Το Σκοτάδι Πέρα Από Τα Αστέρια” ήταν το πρώτο πρότζεκτ που ανέλαβε ο Castellini όταν υπέγραψε με τη Marvel κι έχει αποκτήσει πλέον θρυλικές διαστάσεις: Τόσο γιατί σε αυτό ξεδίπλωσε το ταλέντο του χαρίζοντάς μας αριστουργηματικές εικόνες και καρέ που συνθέτουν μια διαχρονική space opera, όσο και για την μακροχρόνια και ταλαίπωρη ιστορία της έκδοσής του: Η ιστορία όταν είχε πρωτοεκδοθεί το 1996 αδικήθηκε από το φορμάτ που επιλέχθηκε, καθώς δεν αναδεικνύονταν ο πλούτος και οι λεπτομέρειες του σχεδίου. Έκτοτε, σε κάθε νέα επανέκδοση της ιστορίας η έκδοση εμπλουτίζεται και παίρνει νέα μορφή, με τον Castellini να τελειοποιεί πολλά στοιχεία του σχεδίου, του μελανώματος, των σκιάσεων, όπως και αμιγώς τις προδιαγραφές, φτάνοντας κάθε φορά ένα βήμα πιο κοντά στη μορφή την οποία είχε αρχικά εμπνευστεί! Χρειάστηκε να περάσουν 27 χρόνια ώστε να εκτυπωθεί στην Ιταλία η πιο άρτια μορφή της, ενώ οι δικές μας εκδόσεις «Μικρός Ήρως» το πήγαν ένα βήμα παραπέρα δίνοντάς μας μια ακόμα πιο ενισχυμένη έκδοση, με τον Castellini να έχει ενεργό ρόλο στην επιμέλειά της. Ως προς το στόρι, για να μη σποϊλάρουμε θα αναφέρουμε ότι ένας μυστηριώδης κομήτης που αποτελείται από ανεξάντλητη ενέργεια ετοιμάζεται να εισέλθει στο γνωστό διάστημα. Τόσο ο Galactus όσο και ο Thanos στρατολογούν από έναν πράκτορα για να επωφεληθούν. Ο πρώτος εμπιστεύεται τον Silver Surfer, ο δεύτερος την κυνηγό επικηρυγμένων White Raven… “Η καρδιά μου πάντα χτυπούσε για τη Marvel” Καθώς συνομιλούσα με τον Castellini, είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν μπροστά σε έναν καλλιτέχνη που όχι μόνο αγαπά τη δουλειά του αλλά και την υπερασπίζεται με πάθος. Χαμογελαστός, φιλικός, ακομπλεξάριστος. Η συζήτησή μας είχε στόχο να φωτίσει τη δουλειά του για τον Silver Surfer, αλλά κατέληξε να είναι ένα ταξίδι στην προσωπική του ιστορία, στις αξίες που υπερασπίζεται μέσα από τα έργα του και στις σκέψεις του γύρω από τα κόμικ: «Το πρώτο κόμικ που έπιασα στα χέρια μου ήταν ένα τεύχος του Spider-Man σχεδιασμένο από τον Ross Andru. Ήμουν 14 ετών και το αγόρασα από ένα περίπτερο στην Ιταλία. Μου κέντρισε την περιέργεια, ήταν όμορφα φτιαγμένο. Δεν ήταν όμως το τεύχος που με έκανε να ερωτευτώ τον κόσμο των κόμικ, κάτι που άλλαξε όταν ανακάλυψα τον Silver Surfer, σχεδιασμένο από τον John Buscema. Στην Ιταλία τότε ο Silver Surfer συνόδευε τις ιστορίες του Daredevil ως “δεύτερη ιστορία” σε κάποια τεύχη. Μόλις τον είδα, κατάλαβα ότι ήταν κάτι ξεχωριστό. Ήταν διαφορετικός από όλους τους άλλους υπερήρωες που είχα δει μέχρι τότε. Η θεματολογία, το σχέδιο, η προσωπικότητά του – όλα με συνεπήραν. Ήταν τόσο διαφορετικός από τον στερεοτυπικό σούπερ ήρωα, κι ίσως για αυτό ο κόσμος δεν τον αγκάλιασε αμέσως. Αυτό το κόμικ άλλαξε τη ζωή μου. Ήμουν τότε ένας νεαρός που έψαχνε κάτι διαφορετικό. Και ο Silver Surfer ήταν αυτό το “διαφορετικό.” Τότε πρωτοσκέφτηκα ότι όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σχεδιαστής κόμικ και να σχεδιάζω σούπερ ήρωες. Δεν έκανα ποτέ σπουδές πάνω στο σχέδιο, είμαι αυτοδίδακτος. Η δουλειά μου ξεκίνησε από την παιδική αγάπη μου για το σχέδιο και εξελίχθηκε σε επάγγελμα. Κέρδισα έναν διαγωνισμό για νέους δημιουργούς και κατάφερα μέσα από αυτό να συνεργαστώ με τις Sergio Bonelli Editore. Από τις εκδόσεις αυτές βγήκε το “Dylan Dog” χάρη στο οποίο έγινα διάσημος στην Ιταλία, ενώ ανέλαβα να απεικονίσω τους χαρακτήρες της σειράς “Nathan Never”. Όμως, για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα. Όχι ότι δεν μου άρεσε η δουλειά μου στη Bonelli – ήταν μια σημαντική εμπειρία –,η καρδιά μου όμως πάντα χτυπούσε για τη Marvel. Αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα χάρη στον John Buscema. Τον γνώρισα σε μια έκθεση κόμικ στην Prato. Είχα πάρει μαζί μου το πρώτο τεύχος του “Nathan Never” και του το έδειξα. Ο Buscema το κοίταξε, χαμογέλασε και είπε: “Εσύ πρέπει να δουλεύεις για τη Marvel” μου είπε. Και έτσι ξεκίνησαν όλα. Πήρε το τεύχος μου και το παρουσίασε στον τότε αρχισυντάκτη της Marvel, τον Tom DeFalco. Μέσα σε λίγες εβδομάδες έλαβα μια κλήση από τον DeFalco. “Είδαμε τη δουλειά σου και θέλουμε να δουλέψεις μαζί μας. Με ποιον χαρακτήρα θες να ξεκινήσεις;” με ρώτησε. Δεν παίζει να σκέφτηκα πάνω από ένα δευτερόλεπτο, η απάντηση ήταν αυτονόητη: Ο αγαπημένος μου ήρωας που με είχε εισαγάγει στον κόσμο των κόμικ και της αμερικανικής κουλτούρας, ο Silver Surfer. Ήταν σαν ένας κύκλος που έκλεινε, καθώς ο Buscema – ο μέντορας και το ίνδαλμά μου – είχε αφήσει το στίγμα του πάνω σε αυτόν τον χαρακτήρα. Αυτό να σημειωθεί ήταν πρωτοφανές: Έγινα ο πρώτος Ιταλός σχεδιαστής που συνεργάζεται με τη Marvel εξ αποστάσεως, ενώ ζούσα ακόμη στην Ιταλία. Αυτό μέχρι τότε φαινόταν αδύνατο, εγώ άνοιξα αυτήν την πόρτα για τους Ιταλούς καλλιτέχνες. Το να δουλεύω για έναν τόσο μεγάλο εκδοτικό οίκο όπως η Marvel είχε φυσικά τις προκλήσεις του. Ήταν διαφορετικό από τη Bonelli. Η Marvel είχε έναν πιο δυναμικό ρυθμό, μεγαλύτερες απαιτήσεις και έναν παγκόσμιο αντίκτυπο». Ποιες δυσκολίες συναντά όταν δουλεύει κανείς στη Marvel; «Προσωπικά στη Marvel βρήκα το εργασιακό περιβάλλον που πάντα επιθυμούσα. Η Bonelli είχε πολύ περισσότερους περιορισμούς και έλεγχο πάνω στους καλλιτέχνες. Ο σχεδιαστής είχε λιγότερη ελευθερία να εκφραστεί. Στη Marvel όμως, παρόλο που ήμουν ένας “νέος δημιουργός” μου δόθηκε απόλυτη ελευθερία, καλλιτεχνική και χρονική. Ήταν σαν να είχα λευκή επιταγή. Διάβασα το σενάριο για το κόμικ “Silver Surfer: Το σκοτάδι πέρα από τ’ αστέρια” το οποίο είχε γράψει ο Ron Marz, και μπορούσα εγώ να επιλέξω πώς θα αφηγηθώ την ιστορία, σαν να ήμουν ο σκηνοθέτης της. Το να σου δίνεται η ελευθερία να σχεδιάσεις κάτι όπως το νιώθεις είναι ανεκτίμητο. Και το έργο αυτό ήταν για την εποχή του πρωτοποριακό για τη Marvel. Ένα Graphic Novel που ξέφευγε από τα τυπικά μικρά μεγέθη των κόμικ της εποχής και εκτυπωνόταν σε μεγαλύτερο φορμάτ. Ο Marz έγραψε μια ιστορία σχετικά απλή και το έκανε για έναν συγκεκριμένο λόγο: Ήθελε το κόμικ αυτό να αποτελεί για τον αναγνώστη μια οπτική εμπειρία. Είχε δει τη φουτουριστική αισθητική που είχα δημιουργήσει στο “Nathan Never” και ήθελε να την αξιοποιήσει και να δημιουργηθεί κάτι επικό και διαφορετικό. Ακόμη και ο DeFalco υποστήριξε αυτή την κατεύθυνση». Τι πήγε λάθος; «Παρά τις εξαιρετικές προοπτικές και την αρχική ενθουσιώδη υποδοχή, το πρότζεκτ δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελα. Άλλαξε η διοίκηση της Marvel, ο Tom DeFalco αποχώρησε και αντικαταστάθηκε, κάτι που επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη του κόμικ. Το αρχικό σχέδιο ήταν να κυκλοφορήσει σε μεγάλο φορμάτ ώστε να αναδειχθούν όλες οι λεπτομέρειες που είχα δουλέψει με τόσο κόπο. Αντ’ αυτού όμως εκδόθηκε σε μικρό κλασικό μέγεθος, με αποτέλεσμα οι λεπτομέρειες του σχεδίου να χαθούν σχεδόν τελείως. Ακόμη και τα χρώματα είχαν προβλήματα, καταστρέφοντας την αισθητική του έργου που είχαμε οραματιστεί. Ήταν μια μαχαιριά στην καρδιά. Ήξερα ότι η δουλειά μου μπορούσε να φανεί πολύ καλύτερα, αλλά ποτέ δεν της δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία. Για χρόνια οι επανεκδόσεις του εμφάνιζαν προβλήματα στην εκτύπωση. Ίσως η πρώτη έκδοση που ένιωσα ότι ήταν ικανοποιητική να ήταν πριν από έξι χρόνια από Ισπανούς εκδότες, καθώς ήταν η πρώτη φορά που εκτυπώθηκε σε μεγάλο φορμάτ, όπως αρχικά είχε προβλεφθεί. Ακολούθησε μια ακόμα καλύτερη έκδοση στην Ιταλία, όπου πρότεινα να δημοσιεύσουμε το κόμικ στην κλίμακα του γκρι κι όχι τελείως έγχρωμο. Τους εξήγησα ότι οι γκρι αποχρώσεις έχουν “θερμοκρασία,” δηλαδή διαφέρουν μεταξύ “ζεστών” και “ψυχρών” και μπορούν να δώσουν τεράστιο βάθος στις εικόνες. Ακολούθησε μια σερβική παρόμοια ανατύπωση. Όμως θεωρώ ότι η πιο άρτια έκδοση μέχρι στιγμής είναι αυτή από τις ελληνικές εκδόσεις “Μικρός Ήρως”. Περιλαμβάνει όλα τα καλά στοιχεία των πρόσφατων μαζί με επιπλέον βελτιώσεις». Τι είναι αυτό που αγαπάτε στον χαρακτήρα του Silver Surfer; «Ο Silver Surfer είναι το τέλειο παράδειγμα του αγνού ήρωα. Έχει απίστευτη δύναμη, αλλά την ελέγχει και δεν δρα βάσει αρνητικών συναισθημάτων. Σέβεται την ανθρώπινη ζωή, δεν σκοτώνει ποτέ. Θεωρώ ότι αυτός πρέπει να είναι ο κώδικας τιμής κάθε υπερήρωα. Δεν μου αρέσει η βία που έχει εισχωρήσει στα κόμικ μετά το “Watchmen”, ένα εξαιρετικό έργο που άνοιξε κατ’ εμέ ένα επικίνδυνο κεφάλαιο στα κόμικς, καθώς καταργήθηκε ο κώδικας τιμής και οι υπερήρωες άρχισαν να συμπεριφέρονται ως κακοί. Ο υπερήρωας για εμένα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ήθος και ποιότητα. Δεν πρέπει να μπλέκονται τόσο πολύ τα όρια μεταξύ καλού και κακού. Ο Silver Surfer, ο Superman και ο Spider-man είναι από τους λίγους που παραμένουν πιστοί στον ηθικό κώδικα». Έχετε δει το “The Boys”; «(Γέλια) Για μένα το “The Boys” αντιπροσωπεύει όλα αυτά που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Δεν κάνω κάποια δημόσια καταγγελία, oύτε επικρίνω, απλά αυτή είναι η γνώμη μου. Όσο κανείς μεγαλώνει και ωριμάζει, αλλάζει σαν άνθρωπος τόσο σε εκφάνσεις του στη ζωή όσο και στην τέχνη του. Για παράδειγμα, σήμερα δεν θα μπορούσα να σχεδιάσω το “Dylan Dog”. Τότε το έκανα, αλλά σήμερα δεν θα ήταν κάτι που θα με εξέφραζε. Τι μου αρέσει να σχεδιάζω σήμερα; Χαρακτήρες που μεταφέρουν θετικές αξίες. Και αυτό γιατί διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στη βία, κάτι που δεν τους βοηθά να αναπτύξουν θετικές προοπτικές. Θυμάμαι όταν διάβασα το σενάριο “Man and Superman” του Mark Wolfman στο οποίο συνεργαστήκαμε, μου φάνηκε τόσο ήρεμο, σχεδόν ειρηνικό. Αρχικά δεν μου άρεσε, πλέον όμως εκτιμώ περισσότερο μια τέτοια αφήγηση. Θέλω να μένω πιστός στις θετικές αξίες, να φιλοτεχνώ ιστορίες που δεν πρωταγωνιστεί το αίμα και η βία. Αυτό είναι που θέλω να σχεδιάζω. Ήταν ένα στοίχημα που κερδήθηκε με το “Man and Superman” καθώς έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων». Παρακολουθείτε τις κινηματογραφικές μεταφορές κόμικ; Σας αρέσουν; «Κάποιες μου αρέσουν, άλλες όχι. Εξαρτάται. Αυτό που δεν μου αρέσει γενικά είναι οι αλλαγές που κάνουν στην ουσία κάποιων χαρακτήρων. Για παράδειγμα, στο “Man of Steel” ο Superman σκοτώνει. Αυτό με ξένισε, δεν μου αρέσει όταν αλλάζουν τόσο δραστικά τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ήρωα. Επίσης, δεν μπορώ να δεχτώ πλήρως την πολιτική προσέγγιση που ακολουθεί η Disney αυτή τη στιγμή, ούτε τις αλλαγές που βλέπουμε στις παραγωγές της, σε gender swap για παράδειγμα. Ξέρω ότι τι συζητήσεις μπορεί να προκαλέσει αυτό που λέω αλλά αυτό πιστεύω. Διαβάζω Marvel και DC για περισσότερα από 15 χρόνια, και νιώθω ότι χάνονται στοιχεία αυθεντικότητας στις ταινίες. Υπάρχει τεράστια ποικιλομορφία στα κόμικ – δεν χρειάζεται να αλλοιώνουμε τόσο πολύ τους δημοφιλείς χαρακτήρες. Για παράδειγμα, ο Thor είναι ένας από τους πιο μυθικούς ήρωες. Ωστόσο στις τελευταίες δύο ταινίες του είναι πολύ κωμικός – δεν αποδίδεται όπως θα έπρεπε». Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία; Όχι απαραίτητα ταινία κόμικ. «Η αγαπημένη μου ταινία όλων των εποχών είναι ο Νονός. Κι είμαι μεγάλος θαυμαστής του Star Wars, της παλιάς τριλογίας. Επίσης ξεχωρίζω το Blade Runner, είναι μια ταινία που αποτυπώνει μοναδικά τη φουτουριστική αισθητική». Ποιοι καλλιτέχνες σάς επηρέασαν περισσότερο; «Ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο John Buscema. Ήταν και είναι για μένα τεράστια πηγή έμπνευσης. Επίσης ο Neal Adams, που ήταν φίλος μου και δάσκαλός μου. Και φυσικά ο John Romita Sr. Άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στην τέχνη των κόμικ. Αυτοί οι τρεις είναι οι μεγαλύτερες επιρροές στη δουλειά μου». Τι θα θέλατε να σχεδιάσετε στο μέλλον; «Θα ήθελα να επιστρέψω στον Silver Surfer και στον Superman, αυτοί οι χαρακτήρες έχουν μια διαχρονική ποιότητα που με εμπνέει πάντα. Αυτές τις μέρες έχω ξεκινήσει νέες συνεργασίες με τη Marvel για να δημιουργήσω εξώφυλλα για τους Fantastic Four και δηλώνω ενθουσιασμένος για αυτό». Δύο λόγια για τον Claudio Castellini Γεννημένος στη Ρώμη, ο Claudio Castellini είναι ένας βετεράνος δημιουργός της διεθνούς σκηνής των κόμικς. Έκανε το ντεμπούτο του στις εκδόσεις Sergio Bonelli Editore με το Dylan Dog (στα ελληνικά κυκλοφορεί μια εκ των δύο ιστοριών που σχεδίασε, στο Ντύλαν Ντογκ #5 – Horror Paradise) και ανέλαβε να απεικονίσει τους χαρακτήρες της σειράς Nathan Never. Είναι γνωστός ως ο πρώτος Ιταλός καλλιτέχνης που δούλεψε για τη Marvel και άνοιξε τον δρόμο για τη μελλοντική «εισβολή» καλλιτεχνών από την πατρίδα του. Γι’ αυτό του το έργο κέρδισε τη μεγαλύτερη αναγνώριση που θα μπορούσε να λάβει κάποιος στη χώρα του, το βραβείο Yellow Kid το 1995. Συνέχισε με το πασίγνωστο crossover DC Versus Marvel και με αμέτρητα εξώφυλλα και μίνι σειρές για ήρωες όπως ο Spider-Man και ο Conan. Συνεργάστηκε επίσης με την Dark Horse για το Predator: Demon’s Gold, που ήταν προτεινόμενο για πολλαπλά βραβεία Eisner το 1998, και μια ιστορία του Darth Vader για τη σειρά Star Wars Tales. Το 2001 σχεδίασε το Batman: Black & White, και το 2003 επέστρεψε στη Marvel για την επιτυχημένη μίνι σειρά Wolverine: The End που έγραψε ο Paul Jenkins. Τελευταία του δουλειά είναι το graphic novel Man And Superman (κυκλοφορεί στα ελληνικά ως Superman – Άνθρωπος Και Υπεράνθρωπος) σε σενάριο Marv Wolfman. Silver Surfer: Το σκοτάδι πέρα από τα αστέρια Info: Σενάριο: Ron Marz Σχέδιο: Claudio Castellini Σελίδες: 92 Μέγεθος: 21,8 x 33,5 Α/Μ με τετράχρωμη εκτύπωση | Σκληρόδετο ISBN: 978-618-206-192-3 Περισσότερα στο site του Μικρού Ήρωα. Και το σχετικό link...
-
- 4
-
-
-
- claudio castellini
- silver surfer
- (and 6 more)
-
Μια νέα ιστορία του Σούπερμαν πιάνει το νήμα της ύπαρξής του από την αρχή και το ξετυλίγει, προσαρμόζοντας τη δράση στο σήμερα και ξανασυστήνοντας τον απόλυτο υπερήρωα στο αναγνωστικό κοινό. Ο Σούπερμαν, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ένα από τα ισχυρότερα brand names της εποχής μας. Παγκοσμίως γνωστός ως ο πρώτος υπερήρωας, δεν έχει πάψει, παρά τα χρόνια που πέρασαν από την πρώτη του εμφάνιση, να συγκινεί τους ανθρώπους με τη γενναιότητά του και τις ικανότητές του. Από το 1938 έχει πάρει μέρος σε αμέτρητες περιπέτειες στα κόμικς, στον κινηματογράφο, στα κινούμενα σχέδια, ενώ η μορφή του έχει αποτυπωθεί σε προϊόντα κάθε είδους, από μπλουζάκια, παιχνίδια και παζλ μέχρι εσώρουχα, διαφημιστικά φυλλάδια και αφίσες. Ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν δημιουργηθεί πολλές ρηξικέλευθες εκδοχές του που εκσυγχρονίζουν τον χαρακτήρα και το προφίλ του, ενώ έχουν διατυπωθεί αρκετά εναλλακτικά σενάρια για την προέλευσή του, τα παιδικά του χρόνια, τους απογόνους του, τη ζωή του στο παρελθόν και το μέλλον, σε άλλους τόπους, άλλες διαστάσεις, άλλα σύμπαντα. Ίσως γι’ αυτό, η ιστορία με τον ιδιαιτέρως «τίμιο» τίτλο «Superman – Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος» να φαντάζει ως μια σανίδα σωτηρίας σε έναν ωκεανό αναρίθμητων πειραματισμών, επιτηδευμένων προκλήσεων, τολμηρών αναθεωρήσεων κ.λ.π. Αυτή τη σανίδα τη ρίχνει στους αναγνώστες ένας από τους πιο έμπειρους σεναριογράφους υπερηρωικών κόμικς, ο 78χρονος σήμερα Marv Wolfman, που ξαναπιάνει τα πράγματα από την αρχή και αφηγείται μια ολοκληρωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Σούπερμαν από τα νιάτα του μέχρι την καθιέρωσή του στη Μητρόπολη. Πρόκειται για μια νέα βιογραφία του υπερανθρώπου από τα χρόνια του Smallville μέχρι τη στιγμή που θα γίνει εξώφυλλο στον Ημερήσιο Πλανήτη, την εφημερίδα στην οποία εργαζόταν ως Κλαρκ και συνεργαζόταν με την αιώνια αγαπημένη του, Λόις. Το βασικό θέμα της ιστορίας όμως είναι η άφιξη του Κλαρκ στη Μητρόπολη, η προσαρμογή του, η προσπάθειά του να βρει δουλειά ως δημοσιογράφος και ταυτόχρονα οι εσωτερικές του συγκρούσεις και οι δισταγμοί του να φορέσει τη στολή με το «S» στο στήθος και να ξεχυθεί στους αιθέρες. Γιατί το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των περισσότερων υπερηρωικών ιστοριών είναι ο τρόπος με τον οποίο, παντοδύναμοι κατά τα άλλα χαρακτήρες, συνδυάζουν τη διπλή τους ταυτότητα. Άλλοι απαρνούνται τη μια τους φύση, την ανθρώπινη, και άλλοι μετανιώνουν για την άλλη, την υπερηρωική. Ο Σούπερμαν, έστω και προερχόμενος από άλλον πλανήτη, αφοσιωμένος στην αποστολή του, πασχίζει να ισορροπήσει και να συμβιβάσει και τις δυο. Και όσο η Μητρόπολη είναι αφιλόξενη και απειλείται από τρομοκράτες τόσο ο Κλαρκ θα βρίσκει παρηγοριά στους απλούς ανθρώπους και θα συνεχίζει να σώζει τον κόσμο αλλά και να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, συνεσταλμένος και μετρημένος λόγω της απειρίας του. «Ήθελα να παρακολουθήσω έναν νεαρό Κλαρκ Κεντ να αντιμετωπίζει μόνος του την πρώτη του περιπέτεια. Ο Κλαρκ δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ τις δυνάμεις του με τον τρόπο που θα έκανε τώρα. Ήταν ακόμα πρωτόβγαλτος ήρωας. Κάποιος που πρέπει να αποδείξει στον εαυτό του ότι θα μπορούσε να είναι ο μεγάλος ήρωας όπου προοριζόταν να γίνει. Και αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να αποτύχει. Εκκωφαντικά. Μαθαίνεις από τα λάθη σου, όμως όταν έχεις σούπερ δυνάμεις σαν του Κλαρκ, πρέπει να σιγουρευτείς πως τα λάθη σου δεν θα είναι κι αυτά σούπερ. Μια λάθος κίνηση από κάποιον που μπορεί να λυγίσει ατσάλι με τα γυμνά του χέρια θα μπορούσε να φέρει την καταστροφή», γράφει ο Wolfman στην εισαγωγή του. Στο εγχείρημά του για την αφήγηση μιας καθαρής, παραδοσιακής ιστορίας, ο βετεράνος σεναριογράφος έχει την αμέριστη συμπαράσταση του σχεδιαστή Claudio Castellini που καταφέρνει να αποφύγει τους εντυπωσιασμούς και να επικεντρωθεί στα πρόσωπα και τα συναισθήματά τους, ενώ η εξαιρετικά πλούσια έκδοση συνοδεύεται από εκτενή κείμενα του Wolfman, το αρχικό σενάριο του πρώτου τεύχους και όλα τα βήματα της διαδικασίας (στήσιμο, σκίτσα, μολύβια, μελάνια, χρώματα, εξώφυλλα κ.ά.) μέχρι το τελικό αποτέλεσμα. Όλο αυτό το υλικό συνθέτει μια, αν μη τι άλλο, χορταστική ματιά πάνω στον Σούπερμαν. Αν και δεν προσθέτει τίποτα νέο ή πρωτοποριακό στον μύθο του, είναι μια ειλικρινής προσέγγιση του χαρακτήρα με έμφαση στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, ιδιαίτερα της νεότητάς του. Η ιστορία αυτή ήταν προγραμματισμένο από την DC να κυκλοφορήσει σε τέσσερις συνέχειες το 2009. Για διάφορους λόγους όμως, η έκδοση καθυστέρησε δέκα ολόκληρα χρόνια και εντέλει πραγματοποιήθηκε με τη μορφή ενός ενιαίου τόμου (190 σελίδες) που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως σε μετάφραση Γαβριήλ Τομπαλίδη. Και το σχετικό link...
-
- 1
-
-
- superman – άνθρωπος και υπεράνθρωπος
- σούπερμαν
- (and 3 more)
-
Επετειακό τεύχος για τα 80 χρόνια του Σούπερμαν, το 1ο από τα δύο που θα έχει η σειρά. Δεν έχω πολλές γνώσεις από DC οπότε θα αφήσω την Anubis να μας πει τις λεπτομέρειες: Η ποιότητα της έκδοσης είναι εξαιρετική, όπως μας έχει άλλωστε συνηθίσει η Anubis. Για το επόμενο τεύχος θα πρέπει να περιμένουμε δύο μήνες: Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο του δεύτερου τεύχους τον leonidio. Ευχαριστούμε για το οπισθόφυλλο του δεύτερου τεύχους τον hudson.
- 11 replies
-
- 25
-
-
-
- peter j. tomasi
- dc
- (and 10 more)