Αναζήτηση στην Κοινότητα

Μην πιστεύετε τα παραμύθια των εφημερίδων περί Κολόμβου. Το 1992 είναι η χρονιά του Γκούφυ. Ο Ιταλός θαλασσοπόρος έκανε ότι έκανε πριν από 500 χρόνια, κι αυτό ήταν. Ενώ ο Γκούφυ συμπληρώνει εξήντα χρόνια επίμονης και έντονης παρουσίας. Ο Μίκυ Μάους έχει δώσει το όνομά του σε εκπομπές και κινούμενα σχέδια και το σκίτσο του έχει περάσει στο Πάνθεον των Αθανάτων των Κόμικς. Αλλά η μπογιά του δεν περνάει πια. Η υπερβολική εξυπνάδα και ο ορθολογισμός του έχoυv "στεγνώσει". Ο Γκούφυ είναι αυτός που ζωντανεύει τις βδομαδιάτικες ιστορίες με μια δόση σουρεαλιστικού απρόoπτoυ και μια ένεση χιούμορ. Ο Γκούφυ δεν γεννήθηκε από την πένα του Γουώλτ Nτίσνεϋ. Αλλά από τον Άρθουρ Μπόμπιτ, πριν από εξήντα χρόνια, όταν προσπάθησε να σκιαγραφήσει τον πιστό σύντροφο του Μίκυ, και δημιούργησε το αντεστραμμένο είδωλό του. Το πνευματικό παιδί του σκιτσoγράφου της εταιρείας Ντίσνεϋ είναι ένα καλοκάγαθο κυνηγετικό σκυλί, που η όσφρησή του μονίμως το εξαπατά. Η αδεξιότητα, προσωποποιημένη. Εκείνο που λείπει από τον Γκούφυ δεν είναι η εξυπνάδα. Αλλά, όπως εξάλλου και κάθε γνήσιος ονειροπόλος, αδυνατεί να επικοινωνήσει άμεσα και αποτελεσματικά με την πραγματικότητα. Δεν διαθέτει πρακτικό νου, ούτε οσμίζεται «σαν γάτα τις προθέσεις των αντιπάλων του. Μπορεί να καταναλώσει δεκαπέντε τετραγωνάκια προσπαθώντας να βάλει σε λειτουργία μια απλούστατη συσκευή, πληρώνει μεγάλα ποσά για άχρηστα αντικείμενα και είναι ικανός να εμπιστευτεί ακόμη και τον αιώνιο του εχθρό, τον Μαύρο Πητ. Οι αναποδιές όμως, δεν τον αποθαρρύνουν. Οδηγός του, η επιθυμία να φανεί χρήσιμος που τον οδηγεί να αναλάβει τις δυσκολότερες αποστολές. Το φτωχικό του σπίτι είναι το βασίλειό του και το πατάρι γεμάτο θησαυρούς, που συχνά δίνουν λύση στα αστυνομικά αινίγματα των περιπετειών της θρυλικής δυάδας Μίκυ- Γκούφυ: το μαγικό μαντήλι του θειου Στριγγλίνoυ, η προτομή του θειου Γκούθουκ Χολμς, το μπαούλο του προπάππου Γκούφυ Πόλο. Στο κάτω-κάτω είναι οι δικές του περιστασιακές μανίες (ντετέκτιβ, μάγειρας. καουμπόι, καπετάνιος, χρυσοθήρας. φωτογράφος, μέχρι και ασφαλιστής), που δημιουργούν την αρχή και ξετυλίγουν ολόκληρες ιστορίες. Το πώς βγάζει το προς το ζην παραμένει μυστήριo, αφού όλες οι δουλειές του έχουν αποδειχθεί παταγώδεις αποτυχίες. Ζει μόνος με ελάχιστες ανέσεις, ο καλύτερός του φίλος είναι ο ποντικός Μίκυ Μάους, το αίσθημά του είναι η αγελάδα Κλάρα Μπελ και ανιψιός του είναι ο Φράνκι που, αντίθετα με τον θειο του είναι πονηρός και καταφερτζής. Οι περιπέτειες που έχουν τον ίδιο ως αποκλειστικό πρωταγωνιστή, μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και, συνήθως διηγούνται τα παθήματά του μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Ο Γκoύφυ είναι από τους ελάχιστους χαρακτήρες κόμικς που δεν έχουν υποστεί αλλαγές. Αντίθετα με τους υπόλοιπους ήρωες του Ντίσνεϋ, (ο Mίκu Μάους του Mαθητευόμενoυ Μάγου για παράδειγμα, έχει μικρή σχέση με τον σύγχρονο ντετέκτιβ Μίκυ). ο Γκoύφυ παραμένει πιστός στις απλοϊκές του αρχές και δεν έχει προδώσει κανέναν αναγνώστη. Όποια ηλικία κι αν έχει. Κι αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας του, που διαρκεί εξήντα ολόκληρα χρόνια.

Αφιέρωμα του περιοδικού Ταχυδρόμος στον μεγάλο παπιάνθρωπο Carl Barks την Κυριακή 02 Απριλίου 2000 με αφορμή τα 99α γεννέθλια του μεγάλου δημιουργού Carl Barks: Ο Πουπουλοφόρος Είναι τραγικό να σκεφτεί κανείς ότι 4 μήνες μετά αυτός ο άνθρωπος έπαψε να υπάρχει... Το σίγουρο είναι ότι τα έργα του θα είναι πάντα κοντά μας να μας διασκδάζουν και να μας εκπαιδεύουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ γι'αυτόν τον άνθρωπο!

Τον Αύγουστο του 2004 η ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ κυκλοφορεί 3 τομάκια από την σειρά ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ (Παπιομυστήριο - Φθόνος & Απληστία - Ο Μεγάλος Σπλάς). Τον Αύγουστο του 2005 επανέρχεται με το 4ο τομάκι (Τα Χρονικά των Αστρων) και τον Ιούλιο του 2006 με το 5ο τομάκι (Οι Νόμοι των Παπίων). Το καλοκαίρι του 2007 κυκλοφόρησαν: Τον Ιούνιο τα 6ο και 7ο τομάκια (Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ 1 & 2 - 4,00 ευρώ) και τον Ιούλιο τα 8ο, 9ο και 10ο τομάκια (Πυρ Παπί και Θάλασσα - 4,50 ευρώ, Σκρουτζ Μακ Ντακ, Το Πιο πλούσιο Παπί Του κόσμου - 3,50 ευρώ & Αστρόπλοιο $ Μακ Ντακ - 8,00 ευρώ που συνοδευόταν από το συναρμολογούμενο αστρόπλοιο του Σκρουτζ που θα βρείτε ΕΔΩ). Το καλοκαίρι του 2008 κυκλοφόρησαν: 11( Ήρωες & Μάγοι) 12 (Οι Τρείς Σωματοφύλακες), 13 (Επιθεωρητής Μίκυ Μάους & Τα Μυστήρια Του Παρισιού) & 14 (Φάντομ Εναντίον Όλων - το οποίο ήταν σαφώς πιο λεπτό με συνδετήρες και συνοδευόταν από το συναρμολογούμενο αεροπλάνο του Φάντομ Ντακ που θα βρείτε ΕΔΩ). Το καλοκαίρι του 2009 η σειρά συνεχίζεται με τα τομάκια 15. (Ο Άρχοντας των Μάγων - Το Τουρνουά), 16. (Ο Άρχοντας των Μάγων - Τα Σκοτεινά Χρόνια), 17. (την επανέκδοση του αγαπημένου: Τριλογία - Το Σπαθί των Πάγων), το 18. (επανέκδοση του: Τα 7 Θαύματα των παπιών) και 19. (Η Ληστεία του Αιώνα). Ενώ τον Ιούνιο του 2009 παρατηρήθηκε και η πρώτη παρασπονδία με το "τεύχος" 20 που δεν εμπεριείχε κανένα κόμικ, αλλά μόνο το συναρμολογούμενο αυτοκίνητο του Φάντομ Ντακ, ευτυχώς το επόμενο τεύχος 21. (Σούπερ Ήρωες) περιλάμβανε κανονική ιστορία. Περισσότερα για αυτό θα βρείτε ΕΔΩ. Το μέγεθος είναι στα 18,5Χ13,5, έγχρωμα και τα #1, #4 και #9 έχουν 196 σελίδες, το #2 έχει 212 σελίδες, το #3 έχει 404 σελίδες, τα #5 #10 έχουν 132 σελίδες, το #6 έχει 244 σελίδες , το #11 έχει 276 σελίδες, το 12 έχει 164 σελίδες. το #13 έχει 260 σελίδες & το 14 μόλις 76 σελίδες. Μέσα από τα ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ κυκλοφορούν ιστορίες με πολλά μέρη/κεφάλαια. Η σειρά επίσης κινείται μεταξύ της παρουσίασης ακυκλοφόρητου υλικού και την αναδημοσίευση ιστοριών που παρουσιάστηκαν σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους. Από το 2008 οι αναδημοσιεύσεις αυτές γίνονται και για σειρές που δεν έχουν κλείσει χρόνο από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν στο Μίκυ Μαόυς, ενώ από το 2009 εντάχθηκαν στην σειρά και οι επαναδημοσιεύσεις τόμων από την δεκαετία του '80 και '90. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους PhantomDuck, bonadrug, GreekComicFan, Argail, YOSHIMITSU, dionik, lunatic, Pavlos, ramirez, leonidio, big vaggos, Comics Fan & stardust. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον ftsgr για το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του #20. Περιληπτική λίστα με τους αριθμούς και τις ονομασίες θα βρείτε ΕΔΩ --- Το μέλος germanicus πρόσθεσε ΕΔΩ και ΕΔΩ: Λοιπόν. Ξαναδιάβασα Παπιομυστήριο και Μεγάλο Σπλας, πέρασα καλά, πολύ καλά και έκατσα και σκεφτόμουν Εντέλει αυτός εδώ ο τίτλος ξεκίνησε ως όντως "Μεγάλα Σήριαλ". Το 4 βγάζει 3 τόμος με ενιαίες ιστορίες. Το 5 βγάζει 1 τόμο με ενιαία ιστορία η οποία πρωτοφανώς δεν είχε δημοσιευθεί ξανά. Το 6 δεν βγάζει ενιαία ιστορία, βγάζει όμως 1 τόμο με ιστορίες που ανήκαν σε μια "υποσειρά" (Νόμοι των Παπιών) Το 7 κάνει το μπαμ. 2 τόμοι από "υποσειρά" (Σερ Μίκυ). 1 ενιαία ιστορία. Και για πρώτη φορά 2 τόμοι με "επιλογές" (ο Θεός να τις κάνει....) Το 8 έχουμε 2 ενιαίες ιστορίες, 1 "υποσειρά", και 1 τόμος με επιλογές Το 9 έχουμε 6 (!!!) ενιαίες ιστορίες (εκ των οποίων οι 2 είναι παλιές και κλασικές) και το επαίσχυντο αυτοκίνητο του Φάντομ............ Πέρυσι είχαμε 4 ενιαίες ιστορίες (1 παλιά και κλασική), 1 υποσειρά και 1 επιλογές, αυτή τη φορά ενός "σύγχρονου" χαρακτήρα (Τζούνιορ Ντακ) Φέτος για την ώρα έχουμε: επιλογή + ενιαία ιστορία (αν και μάπα...) + επιλογή + υποσειρά (μάλλον) + επιλογή (μάλλον) + υποσειρά (μάλλον) Συνολικά λοιπόν: (3) 3-0-0-0 (1) 1-0-0-0 (1) 0-1-0-0 (5) 1-2-2-0 (4) 2-1-1-0 (7) 6-0-0-1 (6) 4-1-1-0 (6) 1-2-3-0 16-7-7-1 (ενιαίες-υποσειρές-επιλογές-άσχετο) Βλέπουμε λοιπόν ότι όντως υπάρχει μια έμφαση σε Μεγάλα Σήριαλ. 16 ενιαίες ιστορίες. Μετά ακολουθούν σε ίσες δόσεις "υποσειρές" και επιλογές (και υπάρχει και εκείνο το ξεκούδουνο με το αμάξι). Συνολικά εκτιμώ ότι οι αστοχίες ήρθαν από τις επιλογές... Και μάλιστα από τις επιλογές που έγιναν με παλιούς χαρακτήρες. Προσωπικά και ο Τζούνιορ Ντακ και ο Ιντιάνα με διασκέδασαν. Αντιθέτως οι ιστορίες του Φάντομ (2 τόμοι), του Σκρουτζ και του Ντόναλντ, με άφησαν από αδιάφορο έως εξοργισμένο. Υπήρξαν και ενστάσεις γύρω από ορισμένες ενιαίες ιστορίες, αλλά νομίζω ότι συνολικά περισσότερο μας χάλασαν οι επιλογές. Τώρα αυτό μπορεί να είναι self-fulfilling prophecy. Ομολογώ όμως ότι συνολικά δεν θα με χάλαγε άμα συνέχιζε την τακτική του να βγάζει όλες τις "μακρόσυρτες" ιστορίες που υπάρχουν. Με ένα ινταξάρισμα, βλέπω ότι συνολικά υπάρχουν 69 ιστορίες άνω των 100 σελίδων. Από αυτές μπορούμε να πετάξουμε τα άσχετα (πχ βραζιλιάνικες (φαντάζομαι ότι δεν θα μας "ταιριάζουν"), μη ντισνεοκομικές (πχ Nightmare before Xmas) και κάτι ξεκούδουνα). Τι μένει που δεν έχει δημοσιευθεί στα Μ.Σ.? Χρονολογικά: 1972 Γκούφυ και οι περικνημίδες της Ολυμπίας 1973 Το αίνιγμα του τοτέμ 1982 Όσα παίρνει ο άνεμος 1982 Οι περιπέτειες του Μάρκο Πόλο 1983 Ο έμπορος της Φλωρεντίας 1985 Topolino nella terra senza tempo (αδημοσίευτο γενικώς) 1988 Paperolimpiadi (αδημοσίευτο γενικώς και δε νομίζω να βγει ποτέ αφού αφορά την Ολυμπιάδα της Σεούλ ) 1988 Il mistero dei candelabri (αδημοσίευτο γενικώς, παρωδία των Αθλίων του Ουγκώ) 1989 La trilogia di Paperin Sigfrido e l'oro del Reno (α.γ., παρωδία του Das Rheingold που είναι το πρώτο μέρος του Νιμπελούγκεν του Βάγκνερ) 1989 Το αίνιγμα του Τσιχλαμπούμ (η μια από τις ιστορίες του αυτοτελούς τόμου Μίκυ Μυστήριο) 1990 Η συμμορία του φταρνίσματος (η άλλη ιστορία από τον προαναφερθέντα τόμο) 1991 Topolino e Little Gum fantasmi a bizzeffe (αδημοσίευτο) 1991 Οι Κυρίαρχοι του Γαλαξία 1991 Οι Σφηγκάνθρωποι 1992 Paperino e il ritorno a El Dorado (αδημοσίευτο... αυτό και το άλλο αδημοσίευτο του 91 έχουν ένα χαρακτήρα ονόματι Little Gum ο οποίος μάλλον δεν έχει μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά) 1992 Paperin Pestello e la via delle Indie (αδημοσίευτο) 1992 Topolino in: Ciao Minnotchka (αδημοσίευτο. παρωδία της ταινίας του 39 Ninotchka η οποία εκ πρώτης δε μου λέει κάτι, αλλά (α) έπαιζε η Γκάρμπο και (β) είναι σε σκηνοθεσία του Λιούμπιτζ...) 1993 Η Οδύσσεια του Διαστήματος 1993 Το αίνιγμα του πέτρινου στέμματος 1993 Ο θησαυρός των 3 κλειδιών 1993 Minni e le magnifiche cinque (Misteri a catena) (αδημοσίευτο... και γενικώς έχει βγει μόνο στα Ιταλικά... και είναι σόλο Μίνι!!!) 1993 Qui, Quo, Qua in "Le avventure di Pinocchio" (αδημ. παρ. του Πινόκιο) 1994 Ser Topolino e la cavalcata dei cavalieri inesistenti (αδημ. στην ίδια υποσειρά με τον θησαυρό των 3 κλειδιών... φαίνεται ενδιαφέρον.) 1995 The Thief From Baghdad (αδημοσίευτο. και δεν είναι Ιταλικό!!!) 1995 Le avventure della gemma Pippolina (αδημοσίευτο) 1996 Ser Paperino e il genio del Cannolo (αδημ, το τρίτο από την υποσειρά που είπα προηγουμένως) 1998 Οι ιπτάμενοι ιππότες 1998 Squadra recuperi spaziali (αδημοσίευτο) 2000 4 misteri per la Top Detectives (αδημ) 2003 Οι Φρουροί των Κρυστάλλων 2004 La straordinaria leggenda della Roller Coaster (αδημ) 2005 Paperina di Rivondosa (αδημ. Νταίζη. Παρωδία μιας ιταλικής τηλεοπτικής σειράς) 2006 Lord Paperon e il giro del mondo in 5 ricette (αδημ) 2007 Ταξιδεύοντας στην Ουτοπία 2008 DoubleDuck (Το πρώτο ) 2008 Η ημέρα του δράκου 2008 Paperino paperotto e la strada per Quacktown (αδημ. ιστορία με Τζούνιορ Ντακ... λες να τη κάνουν την καλή με το φετινό? ) 2009 Fabricony PdP (αδημ) 2009 Paperino paperotto e la strada per Appaloosa (αδημ. πάλι Τζούνιορ. Αυτό το Απαλούζα μου θυμίζει τα ομώνυμα γουέστερν... λες? ) 2009 Το Φαινόμενο της Πεταλούδας (που δημοσιεύει τώρα στα ΜΜ) 2009 Αποστολή στον πυρήνα της Γης (double duck) 2009 Ο κύριος Μάους μετακομίζει! (τώρα την έπαιξε) 2010 Topolinia 20802 (2) (η συνέχεια του κύριου Μάους) 2010 Una missione lunga tre giorni (αδημ. double duck) 44 ιστορίες το λοιπόν. Τώρα άμα πιάσουμε τις υποσειρές, καληνύχτα μας Θα είχε πάντως ένα χ ενδιαφέρον του πόσες από δαύτες έχουν "πιάσει" και έχουν βγει αρκετές... λχ τα Σερ Μίκυ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου κακά (και τα γούσταρα και αυτά και τον Επιθεωρητή Μίκυ τρελλά) δεν αποκλείεται (για να επιστρέψω στα προηγούμενα) οι ιστορίες με τους "νέους" χαρακτήρες (Τζούνιορ+Ιντιάνα) να γοητεύουν μονάχα όσους από εμάς δεν αγοράζουμε ΜΜ πλέον και έτσι βλέπουμε κάποιους χ νέους χαρακτήρες που έπιασαν... Φαντάζομαι ότι και οι 2 έχουν παραπάνω ιστορίες απ'ότι η Ούνα ή ο Λουφους ΜακΜ@λ@κ ή πως διάολο λέγεται σκέψεις ατάκτως ειρημένες --- Εντέλει όντως το 2011 είχαν τα ακριβότερα τομάκια. Το γράφημα που ακολουθεί δείχνει πόσα ευρώ μας κόστισε η κάθε σελίδα. Δεν συμπεριλαμβάνει τα 2 ΜΣ που ήταν κόμικ αλλά είχαν και παιχνίδι (και φυσικά και το ΜΣ που είχε μόνο ένα παιχνίδι) Τα 3 τελευταία χρόνια δείχνουν μια συνέπεια στην κοστολόγηση ανά σελίδα, ενώ τις προηγούμενες χρονιές υπάρχει μια μεγαλύτερη "ανισορροπία". Βαριέμαι να το κοιτάξω τώρα για το αν φαίνεται να υπήρχε λόγος για τις ανισορροπίες (λχ κάποια να είχαν μόνο νέες ιστορίες, άρα να ενσωμάτωσαν εκεί και το κόστος απόκτησης+μετάφρασης των ιστοριών, ενώ στα άλλα, να μην συνέτρεχε τέτοιος λόγος). edit και επειδή οι ανισορροπίες δεν είναι τόσο τραγικά μεγάλες, μπορεί να υπακούνε σε συγκεκριμένη εξίσωση. λχ τιμή τεύχους = (σταθερό κόστος α) + (κυμαινόμενο κόστος β ανά σελίδα)*σελίδες