Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'dark knight'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 3 results

  1. ΜΠΑΤΜΑΝ Ένα αφιέρωμα στον Σκοτεινό Ιππότη Ο Σκοτεινός Ιππότης της Γκόθαμ γεννήθηκε από το πενάκι του Αμερικανού κομίστα Μπομπ Κέην και την καθοριστική συμβολή του συγγραφέα και σεναριογράφου Μπιλ Φίνγκερ. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην ιστορία «The Case of the Chemical Syndicate» («Η Υπόθεση του Χημικού Συνδικάτου») που δημοσιεύτηκε στο τεύχος #27 του περιοδικού «Detective Comics», την 30η Μαρτίου 1939 με αναγραφόμενη ημερομηνία «Μάιος 1939». Όπως αναφέρει ο συντάκτης Καρασαρίνης Μάρκος σε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα «Το Βήμα»: «Ο Μπάτμαν αποτελεί ουσιαστικά την αντίθετη πλευρά του υπερηρωικού νομίσματος που εκπροσωπεί ο Σούπερμαν: ένας σκοτεινός χαρακτήρας, πλήρης ορθολογισμού, με εξαιρετικές ερευνητικές ικανότητες, αθλητικός χωρίς να διαθέτει υπερδυνάμεις, ταγμένος στην υπηρεσία του νόμου, αλλά δρώντας πέραν των ορίων του». ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο Κέην και ο Φίνγκερ εμπνεύστηκαν τον ήρωά τους από την ταινία του 1920 «The Mark of Zorro» («Το Σημάδι του Ζορρό»), με τον Ντάγκλας Φέρμπανκς στο πρωταγωνιστικό ρόλο, την ταινία «The Bat» («Η Νυχτερίδα») του 1926, καθώς και το ρημέικ της που βγήκε το 1930 με τίτλο «The Bat Whispers» («Το Σπίτι του Τρόμου»), αλλά και από χάρτινους ήρωες της δεκαετίας του '30, όπως οι «Ντοκ Σάβατζ», «Φάντομ», «Η Σκιά», «Ντικ Τρέησι», αλλά και από τις περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς. Το αρχικό όνομα του χαρακτήρα ήταν «The Bat-Man», ενώ συχνά αναφερόταν ως ο «Σκοτεινός Ιππότης», ο «Σταυροφόρος Με Την Κάπα» και ο «Μεγαλύτερος Ντετέκτιβ Του Κόσμου». Στα πρώτα σχέδια του Κέην, ο Μπάτμαν φορούσε μια κόκκινη στολή με μεγάλα φτερά, τα οποία εμπνεύστηκε από το ορνιθόπτερο του Ντα Βίντσι, και μια μικρή μαύρη μάσκα που έκρυβε μόνο τα μάτια. Ο Φίνγκερ πρότεινε τη χρήση κουκούλας, γκρι χρώμα για τη στολή, γάντια ώστε να μην αφήνει δαχτυλικά αποτυπώματα και μια κάπα που έφερνε σε φτερά νυχτερίδας. Ήταν μάλιστα ο Φίνγκερ εκείνος που έδωσε το όνομα «Μπρους Γουέην» στο άλτερ έγκο του Μπάτμαν, εμπνεόμενος από τον Ροβέρτο Α’ της Σκωτίας, γνωστό και ως Ροβέρτο Μπρους, και τον Άντονι Γουέην, στρατηγό της αμερικανικής επανάστασης. Ακόμα και το όνομα «Γκόθαμ Σίτυ» ήταν ιδέα του Φίνγκερ. Ο Κέην ήθελε οι ιστορίες του Μπάτμαν να διαδραματίζονται στη Νέα Υόρκη, αλλά ο Φίνγκερ πρότεινε τη δημιουργία μιας φανταστικής πόλης. Το όνομα της εμπνεύστηκε από τον τηλεφωνικό κατάλογο κι ένα κοσμηματοπωλείο με την επωνυμία «Gotham Jewelers». Το όνομα «Gotham» αποτελούσε ψευδώνυμο της Νέας Υόρκης, ακόμη και πριν την πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν. Ακόμα και σήμερα πολλές επιχειρήσεις στην πόλη της Νέας Υόρκης περιλαμβάνουν στην επωνυμία τους τη λέξη «Gotham». Για πρώτη φορά το όνομα «Gotham» σχετίστηκε με τη Νέα Υόρκη από τον Ουάσιγκτον Ίρβινγκ το 1807. Ο Ίρβινγκ δανείστηκε το όνομα από το ομώνυμο χωριό που βρίσκεται στο Νοτιγχαμσάιρ της Αγγλίας, ένα μέρος που, σύμφωνα με την παράδοση, κατοικείται από ανόητους. Ετυμολογικώς η λέξη «Gotham» είναι σύνθετη και προέρχεται από τις αγγλοσαξωνικές λέξεις «gāt» (=κατσίκα) και «hām» (=σπίτι), σημαίνουσα κυριολεκτικά «το μέρος όπου ζουν αίγες». Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ «ΠΑΤΕΡΑΣ» ΤΟΥ ΜΠΑΤΜΑΝ Παρότι ο Φίνγκερ συνέβαλε τα μέγιστα στη διαμόρφωση της τελικής μορφής του χαρακτήρα, ουδέποτε όμως αναγνωρίστηκε ως συνδημιουργός του Μπάτμαν. Όπως αναφέρει η συντάκτρια Πογκόη Ηρώ σε άρθρο της στην εφημερίδα «Το Βήμα»: «Ο Φίνγκερ την περίοδο εκείνη είχε οικονομικές δυσχέρειες, οπότε του φαινόταν ήδη πολύτιμη η δουλειά που του ανατέθηκε», έτσι συμφώνησε ώστε επισήμως να φαίνεται μόνο η υπογραφή του Κέην στις ιστορίες του Μπάτμαν. «Δε φαντάστηκε όμως πόσο πολύτιμος θα αποδεικνυόταν ο ίδιος ο Μπάτμαν. Όταν τη δεκαετία του '60 ο Φίνγκερ ύψωσε τελικά τη φωνή, το μόνο που κέρδισε ήταν αχαριστία... Έτσι, ο αληθινός πατέρας του Ανθρώπου-Νυχτερίδα πέθανε το 1974 άγνωστος και φτωχός, στα 60 του χρόνια, ενώ οι πληροφορίες για τον ίδιο ήταν ελάχιστες. Όσο για την ιστορία του, ήταν γνωστή μόνο μεταξύ κάποιων φανατικών των κόμικς οι οποίοι υποστήριζαν επίσης ότι ο Μπομπ Κέην δεν έχανε ευκαιρία να εκμεταλλεύεται τη δουλειά των άλλων ούτε δίσταζε να δηλώνει ότι ήταν ο μοναδικός δημιουργός του Μπάτμαν από την αρχή, παρά τα ολοφάνερα κατά καιρούς διαφορετικά σχεδιαστικά στιλ. Μάλιστα, κάποτε ο Κέην εξέφρασε τη λύπη του για την απόκρυψη της συνεργασίας από την αρχή, ωστόσο και πάλι δεν αναγνώρισε τον Φίνγκερ ως συνδημιουργό». Έπρεπε να περάσουν δεκαετίες προτού ο Μπιλ Φίνγκερ λάβει και επισήμως τα εύσημα για τη συνδημιουργία του Μπάτμαν. Τον Σεπτέμβριο του 2015 η DC Entertainment και η οικογένεια του Φίνγκερ κατέληξαν σε συμφωνία και τον Οκτώβρη του ίδιου έτους στα «Batman and Robin Eternal #3» και «Batman: Arkham Knight Genesis #3», προστέθηκε για πρώτη φορά το όνομα του Φίνγκερ δίπλα σε αυτό του Κέην. ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ / GOLDEN AGE (1939-1955) Μέσα σε μόλις τρία χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση, είχαν ήδη καθιερωθεί τα βασικότερα στοιχεία της προσωπικότητας του Μπάτμαν και της μορφολογίας του. Πολύ γρήγορα επιμηκύνθηκαν τα αυτιά στην κουκούλα του, στο τεύχος #29 του «Detective Comics» εισήχθη η εργαλειοζώνη του Μπάτμαν, ακολουθούμενη από το Μπάταρανγκ και το Μπατ-πλάνο, στο τεύχος #31. Η ιστορία προελεύσεως του χαρακτήρα αποκαλύφθηκε στο τεύχος #33 (Νοέμβρης 1939) και συμπληρώθηκε στο τεύχος #47 του «Batman» (Ιούνιος 1948). Στις πρώτες ιστορίες ο Μπάτμαν ήταν ένας περισσότερο σκοτεινός χαρακτήρας και δε δίσταζε να σκοτώνει τους κακούς. Τον Απρίλιο του 1940 εισήχθη ο χαρακτήρας του Ρόμπιν και ο Μπάτμαν άρχισε να μαλακώνει. Πολύ σύντομα ο συντάκτης του περιοδικού πήρε την απόφαση ότι ο Μπάτμαν δεν μπορούσε πλέον να σκοτώνει ή να φέρει πυροβόλο όπλο. Το 1942 ο Μπάτμαν είχε ήδη αρχίσει να απεικονίζεται ως ένας αξιοσέβαστος πολίτης και μια πατρική φιγούρα. Κατά τη δεκαετία του '50 το ενδιαφέρον για το υπερηρωικό κόμικ εξασθένησε, αλλά ο Μπάτμαν ήταν ένας από τους λίγους χαρακτήρες που συνέχισαν να δημοσιεύονται ιστορίες του. Στην ιστορία «The Mightiest Team in the World» («Η Δυνατότερη Ομάδα Στη Γη») που δημοσιεύτηκε στο τεύχος #76 του «Superman» (Ιούνιος 1952) ο Μπάτμαν συμμαχεί για πρώτη φορά με τον Άνθρωπο από Ατσάλι και μαθαίνουν ο ένας τη μυστική ταυτότητα του άλλου. Η ιστορία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και η «World's Finest Comics» συνέχισε να εκδίδει κοινές περιπέτειες των δύο ηρώων μέχρι την ακύρωση της σειράς το 1986. Στις αρχές της δεκαετίας του '50, οι ιστορίες του Μπάτμαν επικρίθηκαν έντονα από τη βιομηχανία των κόμικς με αποκορύφωμα το βιβλίο «Η Αποπλάνηση των Αθώων» του Γερμανοαμερικανού ψυχολόγου δρα Φρέντρικ Γουέρθαμ, που δημοσιεύτηκε το 1954. Ο Γουέρθαμ κατηγορούσε τα κόμικς για κάθε μορφή παιδικής και νεανικής παραβατικότητας και υποστήριζε ότι «η ανάγνωση των κόμικς ήταν αρκετή για να εξελιχθεί ένα παιδί σε αιμοσταγή εγκληματία, σε κλέφτη και δολοφόνο». Ειδικότερα δε για τον Μπάτμαν ισχυριζόταν ότι καλλιεργεί «ομοφυλοφιλικές τάσεις που προωθούν ερωτικές σχέσεις εφήβων με ενήλικες, στο πρότυπο εκείνων του Γανυμήδη με τον Δία». Όπως αναφέρει ο κος Κουκουλάς Γιάννης σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Με την αμερικανική κοινή γνώμη να παρακολουθεί θορυβημένη τα αντιεπιστημονικά παραληρήματα του Γουέρθαμ, ενεργοποιήθηκαν διάφοροι αμερικανικοί κρατικοί οργανισμοί με σκοπό να προστατεύσουν τα παιδιά από τον επικίνδυνο δρόμο στον οποίο τα οδηγούσαν τα κόμικς. Ως αντίδραση αυτοπροστασίας και κατ’ επέκταση αυτολογοκρισίας, οι Αμερικανοί εκδότες θέσπισαν τον ‘Κώδικα των Κόμικς’, που προέβη σε μια σειρά αυστηρών συστάσεων προς όσους εμπλέκονταν με τη δημιουργία, την έκδοση και την πώληση των κόμικς. Για πολλά χρόνια, τα κόμικς έγιναν άνευρα, ο φόβος και ο τρόμος έδωσαν τη θέση τους σε παιδικά αναγνώσματα, το σεξ αντικαταστάθηκε από γλυκερά ρομάντζα, οι γυναικείοι χαρακτήρες φόρεσαν μακριές φούστες και φαρδιά πουλόβερ, οι αστυνομικοί κέρδιζαν κάθε μάχη». Η Χρυσή Εποχή είχε μόλις τελειώσει... ΑΡΓΥΡΗ ΕΠΟΧΗ / SILVER AGE (1956-1970) Το 1956 εισήχθη ο χαρακτήρας της Μπατγούμαν (Κάθι Κέην) και λίγα χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε και η ανηψιά της Μπέτυ Κέην (1961), περισσότερο γνωστή ως Μπατ-Γκερλ. Με την προσθήκη των δυο γυναικείων χαρακτήρων οι εκδότες προσπαθούσαν να αντικρούσουν την άποψη που ήθελε το Δυναμικό Ντουέτο να καλλιεργεί ομοφυλοφιλικές τάσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 οι ιστορίες του Μπάτμαν επηρεάστηκαν από τα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας και επιτυχημένους χαρακτήρες κόμικ της εποχής. Έτσι προστέθηκαν στην ομάδα ο Άσσος, το Μπατ-Λαγωνικό (εμπνευσμένος από τον Κρύπτο, το κατοικίδιο του Σούπερμποϊ) και ο Μπατ-Μάιτ, ένα διαβολάκι από την 5η διάσταση με μαγικές δυνάμεις - κι ο μεγαλύτερος οπαδός του Μπάτμαν - εμπνευσμένος αναμφίβολα από τον κο Μξγζπτλκ, έναν από τους κεντρικούς αντιπάλους στις ιστορίες του Σούπερμαν. Τον Φλεβάρη του 1960 ο Μπάτμαν έκανε το ντεμπούτο του ως μέλος της «Λεγεώνας της Δικαιοσύνης», στο τεύχος #28 του περιοδικού «The Brave and the Bold». Το 1964, οι πωλήσεις των ιστοριών του Μπάτμαν είχαν μειωθεί σημαντικά και η DC σχεδίαζε να σκοτώσει τον χαρακτήρα. Εις απάντηση ο συντάκτης Τζούλιους Σβαρτς προχώρησε σε δραστικές αλλαγές, αρχίζοντας με το τεύχος #327 του «Detective Comics» (Μάιος 1964). Ο Σβαρτς επιθυμούσε να εκσυγχρονίσει τον χαρακτήρα και συγχρόνως να τον επαναφέρει στις ρίζες του ως σπουδαίου ντετέκτιβ. Το Μπάτμομπιλ επανασχεδιάστηκε και η Μπατ-στολή τροποποιήθηκε για να συμπεριλάβει μια κίτρινη έλλειψη πίσω από το Νυχτεριδοσήμα. Οι εξωγήινοι, τα χωροχρονικά ταξίδια και χαρακτήρες όπως το Μπατ-Λαγωνικό και η Μπατγούμαν αποσύρθηκαν. Ο Άλφρεντ, ο πιστός μπάτλερ του Μπρους Γουέην, σκοτώθηκε (αν και ο θάνατός του ήταν μόνο προσωρινός) και ένας νέος γυναικείος χαρακτήρας ήρθε για να ζήσει στο Αρχοντικό Γουέην, η Χάρριετ Κούπερ, θεία του νεαρού προστατευομένου του Μπάτμαν, Ντικ Γκρέησον. Δύο χρόνια αργότερα έκανε πρεμιέρα στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC η τηλεοπτική σειρά «Batman», με τους Άνταμ Γουέστ (Μπάτμαν) και Μπαρτ Γουόρντ (Ρόμπιν). Η σειρά γνώρισε τεράστια επιτυχία και χαρακτηρίστηκε ως «το τηλεοπτικό φαινόμενο του '60». Παράλληλα αυξήθηκαν οι πωλήσεις των κόμικς και έφτασαν σε κυκλοφορία τα 900.000 αντίτυπα. Με την ακύρωση της σειράς το 1968, μειώθηκαν και οι πωλήσεις του κόμικ. Το 1969 ο κειμενογράφος Ντένις Ο’ Νηλ και ο σχεδιαστής Νιλ Άνταμς έκαναν μια προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί ο Μπάτμαν από την τηλεοπτική εκδοχή του και να επιστρέψει στις ρίζες του, ως ζοφερός εκδικητής της νύχτας. Μια νέα εποχή ξημέρωνε για τον Σκοτεινό Ιππότη… ΧΑΛΚΙΝΗ ΕΠΟΧΗ / BRONZE AGE (1970-1985) Οι Ο’ Νηλ και Άνταμς συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία «The Secret of the Waiting Graves» που δημοσιεύτηκε στο τεύχος #395 του «Detective Comics» (Γενάρης 1970). Αν και ήταν πολύ λίγες οι ιστορίες που συνεργάστηκαν, η επιρροή τους, όμως, ήταν τεράστια. Η επιστροφή του Μπάτμαν ως «Σκοτεινού Ιππότη» αγκαλιάστηκε από τους φανς του Ανθρώπου-Νυχτερίδα, ωστόσο δεν ήταν αρκετή για να ανέβουν οι πωλήσεις, οι οποίες συνέχισαν την πτωτική πορεία τους καθ’ όλη τη δεκαετία του '70 και μέχρι το 1985, όπου ο ήρωας αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, δια χειρός Φρανκ Μίλλερ… ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΠΟΧΗ / MODERN AGE (1986-2011) Τον Φλεβάρη του 1986 κυκλοφόρησε το πρώτο από τα τέσσερα συνολικά τεύχη της σειράς του Φρανκ Μίλλερ με τίτλο «The Dark Knight Returns» («Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει»). Η ιστορία του διαδραματίζεται σε μια δυστοπική εναλλακτική πραγματικότητα, όπου ο 55χρονος Μπάτμαν έχει πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση, αλλά η ραγδαία άνοδος της εγκληματικότητας και της διαφθοράς στην Γκόθαμ Σίτυ τον αναγκάζει να φορέσει ξανά τον σκοτεινό μανδύα του Ανθρώπου-Νυχτερίδα. Στο πλευρό του ως Ρόμπιν, αυτή τη φορά βρίσκεται ένα 13χρονο κορίτσι, η Κάρι Κέλεϊ. Την ίδια χρονιά ο Ντένις Ο’ Νηλ ανέλαβε εκδότης όλων των τίτλων «Batman» και επανακαθόρισε τον χαρακτήρα, χωρίς ωστόσο να απομακρυνθεί από την ισχύουσα πραγματικότητα του Πολυσύμπαντος της DC, όπως παρουσιάστηκε στη σειρά «Crisis on Infinite Earths» («Κρίση των Απείρων Γαιών»). Το 1987 στα τεύχη #404–407 του «Batman» δημοσιεύεται η ιστορία «Year One» («Η Αρχή»), στην οποία ο Φρανκ Μίλλερ και ο σχεδιαστής Ντέηβιντ Ματσουκέλι επαναπροσδιορίζουν την ιστορία προελεύσεως του χαρακτήρα και αφηγούνται το ξεκίνημα της καριέρας του Μπρους Γουέην ως Μπάτμαν, καθώς και το χρονικό της πρώτης γνωριμίας του με τον μετέπειτα Αστυνομικό Διευθυντή Γκόρντον. Από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη ιστορία για τον Σκοτεινό Ιππότη. Στον ίδιο σκοτεινό τόνο κινείται η ιστορία «One-Shot Batman: The Killing Joke» («Το Φονικό Αστείο») που δημοσιεύτηκε το 1988 σε κείμενα του Άλαν Μουρ και σχέδιο του Μπράιαν Μπόλαντ. Σύμφωνα με την ιστορία ο Τζόκερ προσπαθεί να οδηγήσει στην τρέλα τον Αστυνομικό Διευθυντή Γκόρντον, πυροβολεί και αφήνει παράλυτη την κόρη του Γκόρντον, την Μπάρμπαρα, και στη συνέχεια απαγάγει και βασανίζει τον Γκόρντον, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Σκοπός του Τζόκερ ήταν να αποδείξει στον Μπάτμαν ότι μια λεπτή γραμμή διαχωρίζει τη λογική από την παράνοια και μια κακή μέρα μπορεί να οδηγήσει έναν φυσιολογικό άνθρωπο σε σκοτεινές πράξεις. Επομένως ο κόσμος είναι τρελός και δεν αξίζει να μάχεται κανείς για να τον σώσει. Το 1988 η DC δημιούργησε έναν τηλεφωνικό αριθμό, στον οποίο οι αναγνώστες μπορούσαν να ψηφίσουν για το αν ο δεύτερος κατά σειρά Ρόμπιν, Τζέησον Τοντ, θα πέθαινε από τα χέρια του Τζόκερ ή όχι. Με διαφορά 28 ψήφων το αναγνωστικό κοινό επέλεξε υπέρ του θανάτου του Τοντ. Η ιστορία «A Death in the Family» («Θάνατος στην Οικογένεια») δημοσιεύτηκε στα τεύχη #426-429. Το επόμενο έτος κάνει το ντεμπούτο του ο Τιμ Ντρέηκ, ο τρίτος κατά σειρά χαρακτήρας που θα φορούσε τη στολή του Ρόμπιν. Το 1989 ο Σκοτεινός Ιππότης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Τιμ Μπάρτον, αποφέροντας εκατομμύρια δολάρια στα ταμεία. Παρότι τα τρία σίκουελ δεν ακολούθησαν την επιτυχία της αρχικής ταινίας, ήταν όμως αρκετά για να επαναφέρουν τον Μπάτμαν στο προσκήνιο. Το 1993 στην ιστορία «Knightfall» («Η Πτώση του Σκοτεινού Ιππότη») κάνει την εμφάνιση του ο Μπέην, ένας από τους ισχυρότερους αντιπάλους που είχε αντιμετωπίσει ποτέ ο Μπάτμαν. Βοηθώντας στην απόδραση των τροφίμων του Ασύλου Άρκαμ, ο Μπέην επιδιώκει να τους στρέψει όλους εναντίον του Μπάτμαν. Αφού το πετυχαίνει, εισβάλλει στο σπίτι του και πετυχαίνοντας τον πιο αδύναμο από ποτέ, τον χτυπά μέχρι θανάτου, του σπάει τη σπονδυλική στήλη και τον αφήνει ανάπηρο. Ο Ζαν-Πωλ Βάλεϊ, επίσης γνωστός ως Αζραήλ, καλείται να φορέσει την Μπατ-στολή και να προστατεύσει την Γκόθαμ. Ο Αζραήλ, όμως, αποδεικνύεται βίαιος και αλαζόνας. Ο Μπάτμαν χάρη στις θεραπευτικές δυνάμεις της Σόντρα Κινσόλβινγκ και έπειτα από σκληρή εκπαίδευση ανακτά πλήρως τις φυσικές του δυνάμεις και προκαλεί τον Αζραήλ σε μονομαχία. Η τελική αναμέτρηση γίνεται στην Μπατ-σπηλιά και ο Γουέην επικρατεί. Την περίοδο 1998-99 δημοσιεύονται οι ιστορίες «Cataclysm», όπου ένας μεγάλος σεισμός ρημάζει την πόλη του Γκόθαμ, και «No Man's Land», όπου η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακηρύσσει την Γκόθαμ ως «Πόλη Που Δεν Ανήκει Σε Κανέναν» δίνοντας 48ωρη διορία στους πολίτες να την εγκαταλείψουν. Οι τρόφιμοι του Άρκαμ αφήνονται ελεύθεροι και το χάος επικρατεί. Με τη βοήθεια του Αστυνομικού Διευθυντή Γκόρντον ο Μπάτμαν καταφέρνει να επαναφέρει την τάξη και η κυβέρνηση αίρει τον αποκλεισμό της πόλης. Το 2003 στα τεύχη #608-619 δημοσιεύεται η ιστορία «Batman: Hush» («Σιωπηλά Αινίγματα») σε σχέδιο του Τζιμ Λι και κείμενα του Τζεφ Λόεμπ. Η ιστορία θέλει όλους τους εχθρούς του Μπάτμαν, συμπεριλαμβανομένου του Τζέησον Τοντ που επιστρέφει από τους νεκρούς, να ενώνουν τις δυνάμεις τους. Ο Μπάτμαν δεν έχει άλλη επιλογή από το να συμμαχήσει με την Κατγούμαν προκειμένου να τους νικήσει και να λύσει το αίνιγμα πίσω από την ταυτότητα του μυστηριώδους «Hush». Το 2005 στα τεύχη #637-650 δημοσιεύεται η ιστορία «Under the Hood», στην οποία ο Τζέησον Τοντ επανέρχεται στο προσκήνιο ενδυόμενος τη «Κόκκινη Κουκούλα» για να εκδικηθεί όσους τον αδίκησαν. Αναλαμβάνει τον έλεγχο διαφόρων συμμοριών της Γκόθαμ και ξεκινάει έναν πόλεμο ενάντια στο έγκλημα και τη διαφθορά που μαστίζουν την πόλη, αλλά με έναν βίαιο, αντιηρωικό τρόπο. Την ίδια χρονιά η DC κυκλοφορεί ένα νέο τίτλο με το όνομα «All-Star Batman and Robin» σε κείμενα του Φρανκ Μίλλερ και σχέδιο του Τζιμ Λι. Η σειρά αυτονομήθηκε πλήρως από το υπάρχον σύμπαν της DC, αποβλέποντας στο νεότερο αναγνωστικό κοινό. Το 2006 κυκλοφορεί το «Batman and Son» («Μπάτμαν και Υιός») σε κείμενα του Γκραντ Μόρισον, όπου ο Μπάτμαν ανακαλύπτει ότι έχει ένα γιο από την Τάλια αλ Γκουλ, τον Ντέμιαν. Η Μοντέρνα Εποχή για τον Μπάτμαν έμελλε να κλείσει με τον θάνατο και την επάνοδό του. Την περίοδο 2008-2009 κυκλοφόρησε η σειρά «Final Crisis» («Τελική Κρίση») σε κείμενα του Γκραντ Μόρισον. Ο Μπάτμαν απάγεται από τον σατανικό Νταρκσάιντ, με σκοπό να τον κλωνοποιήσει και να φτιάξει στρατό από τέλειους σε σώμα και μυαλό στρατιώτες. Στη μεταξύ τους μάχη, ο Νταρκσάιντ φαινομενικά σκοτώνει τον Μπάτμαν χρησιμοποιώντας την όραση Ακτίνων Ωμέγα, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα κάνει είναι να τον τηλεμεταφέρει πίσω στο χρόνο, στην αυγή της ανθρωπότητας. Το 2009 στην ιστορία «Battle for the Cowl» («Μάχη για την Κουκούλα») ο Ντικ Γκρέησον διαδέχεται τον αποθανόντα Μπρους Γουέην και ενδύεται τη μάσκα του Μπάτμαν. Στο πλευρό του ως Ρόμπιν είναι ο Ντέμιαν Γουέην. Το 2010 με την ιστορία «The Return of Bruce Wayne» («Η Επιστροφή του Μπρους Γουέην»), ξεκινάει ένα ταξίδι στον χρόνο καθώς ο Μπρους Γουέην προσπαθεί να φτάσει στον παρόν, αλλά και να βρει τη χαμένη μνήμη του. Ξεκινώντας από την παλαιολιθική εποχή, συνεχίζει με κυνήγι μαγισσών και φτάνει μέχρι το πρόσφατο παρελθόν της Γκόθαμ. Όταν τελικά καταφέρνει να επιστρέψει στο παρόν, σοφότερος και πιο συνειδητοποιημένος, ανακοινώνει δημόσια πως για χρόνια χρηματοδοτούσε μυστικά τον Μπάτμαν. ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ / THE NEW 52 (2011-2016) Τα «Σκοτεινά Χρόνια» κλείνουν και μια νέα εποχή ανοίγει με την ιστορία «Flashpoint», το πρώτο μέρος της οποίας δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2011 και ολοκληρώθηκε σε πέντε τεύχη, τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Όταν ένα ταξίδι στο χρόνο επιτρέπει στον Φλας (Μπάρι Άλλεν) να διορθώσει ένα λάθος του παρελθόντος που στοίχισε στην οικογένειά του, οι συνέπειες της πράξης του θα αποδειχτούν καταστροφικές και θα οδηγήσουν σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, όπου δεν υπάρχει «Λεγεώνα της Δικαιοσύνης», ο Σούπερμαν είναι εξαφανισμένος από προσώπου γης, ο Μπρους Γουέην είναι νεκρός και τη θέση του Σκοτεινού Ιππότη έχει πάρει ο τελικά ολοζώντανος και πολύ πιο βίαιος πατέρας του, Τόμας Γουέην. Ο Φλας θα καταφέρει να αποκαταστήσει το χρονολόγιο, αλλά οι αλλαγές που προκάλεσε αλλάζουν ανεπανόρθωτα την πραγματικότητα και θέτουν τις βάσεις για το λεγόμενο «The New 52», το νέο Πολυσύμπαν των 52 παράλληλων πραγματικοτήτων που συνυπάρχουν στο υπερηρωικό σύμπαν της DC. Μια νέα εποχή για τον Σκοτεινό Ιππότη έχει μόλις ανατείλει… Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ / REBIRTH (2016-) Η Νέα Εποχή του Πολυσύμπαντος της DC δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Την 25η Μαΐου του 2016, η DC κλείνει οριστικά το κεφάλαιο «The New 52» με τη δημοσίευση του «DC Universe: Rebirth Special». Ο Τζέοφ Τζονς, κειμενογράφος της ιστορίας, με ένα ευφάνταστο τέχνασμα, εναρμονίζει και συγχρονίζει την προ-52 εποχή με την πραγματικότητα του «The New 52». Η ιστορία ανοίγει με τον Γουόλι Γουέστ (Κιντ Φλας) να μας εξηγεί ότι η επανεκκίνηση που ακολούθησε το χρονικό παράδοξο του «Flashpoint» δεν οφειλόταν στον Μπάρι Άλλεν και την προσπάθειά του να αποκαταστήσει το χρονολόγιο. Αντίθετα, ήταν ο Δόκτωρ Μανχάταν (βλ. σύμπαν των Watchmen) που παρενέβη στη ροή του χρόνου κι έκλεψε 10 χρόνια από το σύμπαν της DC (εν συντομία DCU). Ο Δόκτωρ Μανχάταν μετά τα γεγονότα του «Watchmen» ταξίδεψε στο Πολυσύμπαν και κάποια στιγμή κατέληξε στο DCU, στο έτος 1938. Όπως αναφέρει η Γιώτα Γεράκου σε άρθρο της στo IGN Greece: «Αυτός ο νέος κόσμος του φαίνεται περίεργος, με τους νέους ήρωες του και την ανακάλυψη ότι καθημερινοί άνθρωποι… μπορούν να είναι γεμάτοι ανιδιοτέλεια και ηρωισμό - κάτι που δεν έχει συνηθίσει στον κόσμο των Watchmen. Ο Δόκτωρ Μανχάταν σύντομα αρχίζει κι ασχολείται με τον Σούπερμαν, ειδικά όταν βλέπει πως ο χρόνος γύρω του τον προσπερνά. Βλέπει τον Golden Age Σούπερμαν του 1938 να μεταμορφώνεται στον Silver Age Σούπερμαν του 1956, μετά τον post-Crisis Σούπερμαν του 1986 και τελικά τον μοντέρνο Σούπερμαν, πριν το Flashpoint, του 2000. Κάθε φορά η ιστορία προέλευσης του Σούπερμαν αλλάζει… Ο Δόκτωρ Μανχάταν συνειδητοποιεί ότι εξωτερικές δυνάμεις (όπως ο Άντι-Μόνιτορ κ.ά.) αλλάζουν τον χρόνο αλλά και το ποιόν του Πολυσύμπαντος, με τον Σούπερμαν και τη Γη να βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο των αλλαγών. O Μανχάταν καταλήγει ότι η Γη-0 είναι τελείως διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη Γη του Πολυσύμπαντος. Το DCU είναι στην πραγματικότητα το Μετασύμπαν, μια μοναδική μεταβλητή στο Πολυσύμπαν που συνέχεια εξελίσσεται ή μεγαλώνει ή αλλάζει. Οι αλλαγές στο χρονολόγιο της Γης-0 επηρεάζουν σημαντικά την πραγματικότητα όλων. Είτε το Πολυσύμπαν έχει άπειρους κόσμους, είτε 52, είτε έναν... η Γη του Σούπερμαν (και κατ’ επέκταση του Μπάτμαν) είναι πάντα εκεί. Γεμάτος περιέργεια, ο Μανχάταν ξεκινά να αλλάζει τον χρόνο στο DCU. Δημιουργεί ατυχήματα που εμποδίζουν τους ήρωες της Golden Age από το να υπάρξουν. Εξαφανίζει τη Λεγεώνα των Υπερηρώων και είναι υπεύθυνος για το αυτοκινητικό δυστύχημα στο οποίο σκοτώνονται οι γονείς του Κλαρκ, ενώ αυτός είναι ακόμα έφηβος. Αυτό οδηγεί τον Κλαρκ στο να γίνει ο πιο σκοτεινός και σκυθρωπός Σούπερμαν του New 52. Στόχος του Μανχάταν είναι να τεστάρει τις αντοχές του Μετασύμπαντος κι αν μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα σύμπαν το ίδιο σκοτεινό και κυνικό όπως το δικό του». Ουσιαστικά το «Rebirth» αντικατοπτρίζει την προσπάθεια της DC να επαναφέρει το σύμπαν της στην προ-Flashpoint εποχή, διατηρώντας παράλληλα ορισμένα στοιχεία του «The New 52». Κι όπως είναι αναμενόμενο, οι αλλαγές δεν αφήνουν ανεπηρέαστο τον Σκοτεινό Ιππότη της Γκόθαμ και τον περίγυρό του… ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν έγινε στο τεύχος #27 του «Detective Comics» με αναγραφόμενη ημερομηνία εξωφύλλου: Μάιος 1939. Ωστόσο, ήταν κοινή πρακτική τη δεκαετία του '30, και παραμένει μέχρι σήμερα, τα έντυπα να κυκλοφορούν νωρίτερα από την ημερομηνία εξωφύλλου. Σύμφωνα με το Μητρώο Πνευματικών Δικαιωμάτων (Registrar of Copyrights) των ΗΠΑ, το τεύχος Μαΐου 1939 του «Detective Comics» κυκλοφόρησε την 30η Μαρτίου του αυτού έτους. Στο τεύχος #11 του «Batman Family» (Ιούνιος 1977) και στην ιστορία «Surprise! Surprise!», ως γενέθλιος ημέρα του Μπρους Γουέην αναφέρεται η 19η Φλεβάρη. Ημερομηνία που επιβεβαιώθηκε μέσα από τη στήλη γραμμάτων στο τεύχος #494 του «Detective Comics» (Σεπτέμβριος 1980). Ωστόσο, τη χρυσή περίοδο των κόμικς ως γενέθλιος ημέρα του Μπρους Γουέην αναφερόταν η 7η Απρίλη του 1915, ημερομηνία που διατηρήθηκε για τον Μπάτμαν της Γης-2. Πιο συγκεκριμένα στο τεύχος #33 του «World's Finest» (Μάρτιος 1948) υπονοείται ότι ο Μπρους γεννήθηκε τον μήνα Απρίλιο (το διαμάντι θεωρείται ως γενέθλιος λίθος όσων έχουν γεννηθεί τον Απρίλη), ενώ στο τεύχος #91 του «Star-Spangled Comics» (Απρίλιος 1949) γίνεται λόγος για την 7η του Απρίλη. Τέλος, στο τεύχος #1 του «America vs. the Justice Society» (Ιανουάριος 1985) πάνω στην ταφόπλακα του Μπρους Γουέην της Γης-2 αναγράφεται η ημερομηνία 1915-1979. Εάν, όμως, δεχτούμε ότι η προσωπικότητα του Μπάτμαν γεννήθηκε την ημέρα της δολοφονίας των γονιών του, τότε ως «γενέθλιο» ημέρα του Σκοτεινού Ιππότη πρέπει να θεωρήσουμε την 26η Ιουνίου. Όπως αναφέρεται στο τεύχος #1 του «Batman Special» (Ιούνιος 1984) και στο τεύχος #14 του «Batman Confidential» (Απρίλιος 2008), η δολοφονία των Γουέην πραγματοποιήθηκε την 26η Ιουνίου και τοπική ώρα Γκόθαμ (GST) 10:47 μ.μ. (ή 10:48 μ.μ. όπως αναφέρεται σε κάποιες ιστορίες). ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
  2. «Τα νέα διαδόθηκαν από τα σοκάκια ως τις λέσχες των πλουσίων. Από τα μέρη όπου τα πάντα ήταν προς πώληση μέχρι τα εξομολογητήρια όπου όλα πληρώνονταν. Εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά. Ή καλύτερα σαν επιδημία. Αυτό είναι θαρρώ μια αρρώστια που μόλυνε το Γκόθαμ. Μια αρρώστια ανίατη. Εκείνος όμως έπασχε από μια αρρώστια από την οποία -είτε Θεού θέλοντος είτε εξαιτίας του Διαβόλου- οι γιατροί του είχαν πειστεί πως δεν τον βασάνιζε πια. Τα νέα μαθεύτηκαν. Δεν ξέρω λεπτομέρειες. Ακόμα δεν γνωρίζω το λόγο αλλά… ο Τζόκερ έπαιρνε εξιτήριο από το άσυλο του Άρκαμ». Και κάπως έτσι ξεκινάει το graphic novel του Μπράιαν Ατζαρέλο και του Λι Μπερμέχο για τον λεγόμενο «Πρίγκιπα του Εγκλήματος» στο σύμπαν της Γκόθαμ Σίτι, τον αιώνιο και μεγαλύτερο εχθρό του Μπάτμαν, τον θρυλικό Τζόκερ. Ήταν 2008 όταν αυτό το -ιστορικό πλέον- κόμικ κυκλοφόρησε με τον λιτό αλλά πέρα για πέρα περιεκτικό τίτλο: «Joker». Ήταν μόλις λίγους μήνες αφού ο Τζόκερ είχε γράψει κινηματογραφική ιστορία μέσω του Χιθ Λέντζερ στο «Dark Knight» και η όψη του «χάρτινου» Τζόκερ σε αυτό το έπος των Ατζαρέλο και Μπερμέχο ήταν φανερά επηρεασμένη από την όψη που είχε στην ταινία του Νόλαν. Κατά τα άλλα, το στόρι ήταν εντελώς πρωτότυπο και αποτελεί το πιο βαθύ ψυχογράφημα που έχει γίνει μέχρι στιγμής σε αυτόν τον τρομακτικό κλόουν. Ο Τζόκερ εδώ είναι ένας διαταραγμένος μαφιόζος. Δεν είναι το χάος ή η τρέλα του που τον καθοδηγούν, αυτά είναι απλά στοιχεία του χαρακτήρα του και είναι φυσικά κομβικά αλλά όχι περισσότερο από τα αμιγώς γκαγκστερικά κίνητρά του: σε αυτή την ιστορία, ο Τζόκερ δικαιώνει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού τον χαρακτηρισμό του «Πρίγκιπα του Εγκλήματος». Δέκα χρόνια μετά από εκείνη την εκδοχή του Τζόκερ (και ενώ έχει μεσολαβήσει μια παντελώς αποτυχημένη επιστροφή του στον κινηματογράφο μέσα από τον Τζάρεντ Λέτο που θα θέλαμε να ξεχάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται), τα νέα ανάμεσα στους οπαδούς του σύμπαντος της Γκόθαμ Σίτι, «εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά»: ο Τζόκερ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη για μια ολόδικιά του ταινία, με πρωταγωνιστή τον ίδιο και μόνο τον ίδιο και οι πρώτες λεπτομέρειες είναι ασύλληπτα πριζωτικές. Μπορεί σκηνοθέτης να έχει αναλάβει ο (αδιάφορος) Φίλιπ Τόντ, αλλά ο γενικός σχεδιασμός και η παραγωγή της ταινίας θα είναι του Μάρτιν Σκορτσέζε. Ο Χοακίν Φίνιξ, που αντικειμενικά βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της καριέρα του, έχει ήδη επιλεχθεί ως ο νέος Τζόκερ, η ταινία θα είναι αυτόνομη και θα εξελίσσεται μακριά από το ενιαίο κινηματογραφικό σύμπαν της DC (ευτυχώς…), θα είναι απόλυτα επικεντρωμένη στον Τζόκερ (ενδεχομένως να μην εμφανιστεί καν ο Μπάτμαν) και ίσως, σε κάποιο ρόλο, να παίζει και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο! Ας μας συγχωρήσει η ανώτερη δύναμη των geek που θα το πούμε αλλά εδώ υπάρχουν όλες οι προοπτικές για να βγει μια ταινία που θα συναγωνίζεται ευθέως σε αξία το «Dark Knight» του 2008. Φυσικά, αυτό δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το 2020, αλλά τα νέα είναι τόσο σημαντικά που βρισκόμαστε ήδη σε αναμμένα κάρβουνα. Εξ’ ου και το ότι το «Joker» των Ατζαρέλο και Μπερμέχο μοιάζει τόσο μα τόσο επίκαιρο. Άλλωστε, το πάντρεμα των ονομάτων του Σκορτσέζε και του Τζόκερ δεν θα μπορούσε να παραγάγει καλύτερο αποτέλεσμα από το «Joker»: η ιστορία αυτή είναι φανερά επηρεασμένη από το κλίμα των μαφιόζικων ταινιών που περήφανα έχει υπογράψει στο παρελθόν ο ιταλογενής σκηνοθέτης. Ορισμένα καρέ και ορισμένες σεκάνς μάλιστα, είναι όχι απλά σαν να ξεπήδησαν απευθείας από τις πιο ιστορικές μαφιόζικες δημιουργίες του όπως τα «Καλά Παιδιά» και το «Καζίνο» αλλά σαν να αποτελούν ξεκάθαρους φόρους τιμής. Η τήρηση όλων των κανόνων του γκανγκστερικού είδους, στο «Joker» γίνεται ευλαβικά αλλά και ασύλληπτα εύστοχα: η προσπάθεια του βασικού πρωταγωνιστή, Τζόκερ να κερδίσει πίσω την επιρροή που έχασε όσο ήταν φυλακισμένος, η προσπάθειά του να ξανακάνει δική του την Γκόθαμ, τα μαγαζιά της, τις ναρκωπιάτσες της, τους οίκους ανοχής της, είναι μια προσπάθεια που υπηρετεί στο έπακρο τις καλύτερες μαφιόζικες παραδόσεις της ποπ κουλτούρας. Και δεν είναι μόνο ο Τζόκερ. Κάθε παραδοσιακός χαρακτήρας που εμφανίζεται εδώ ως υποστηρικτικός ρόλος στην προσωπική περιπέτεια του Πρίγκηπα είναι τέλεια προσαρμοσμένος στο κλίμα. Ο Διπρόσωπος, ο Πιγκουίνος, ο Γρίφος, ακόμα και η Χάρλεϊ Κουίν είναι φιγούρες που μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε. Και εδώ που τα λέμε, ίσως να μην μπορούσε να γίνει αλλιώς: έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία από τον υπόκοσμο της Γκόθαμ Σίτι άλλωστε, της πιο βρόμικης, διεφθαρμένης και εγκληματικής πόλης του κόσμου. Ποια αισθητική, αν όχι εκείνη του Σκορτσέζε, μπορεί να αποτυπώσει καλύτερα έναν τέτοιο κόσμο; Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο μεγάλος σκηνοθέτης. Αλλά επειδή έχουμε μεγαλώσει με τις γκανγκστερικές δημιουργίες του και επειδή πάντα πιστεύαμε πως το σύμπαν του Μπάτμαν είναι πολύ πιο κοντά στο crime drama στοιχείο και λιγότερο στην fantasy ατμόσφαιρα όλων των υπόλοιπων υπερηρώων, είμαστε ενώπιον της μεγαλύτερης ευκαιρίας να δούμε μια ταινία ακριβώς έτσι όπως πάντα την περιμέναμε. Και επειδή μέχρι να επιβεβαιωθούν πανηγυρικά (ή να διαψευστούν – αλλά μάλλον δεν θα γίνει αυτό…) οι προσδοκίες μας, ο χρόνος θα μοιάζει αιώνας, το «Joker» είναι αφενός το καλύτερο υποκατάστατο και αφετέρου η τέλεια βάση για την ταινία που θα δούμε δια χειρός (ας μην γελιόμαστε) Σκορτσέζε. Γι’ αυτό και έχει να πέσει πολύ μελέτη πάνω του… Και το σχετικό link...
  3. Το 2008 κυκλοφόρησαν και στην Ελλάδα τα δημητριακά της Nestle με δώρο φιγούρες απο την ταινία The Dark Knight που βγήκε τότε στους κινηματογράφους. Εγώ πρόλαβα και πήρα μόνο μια, τον batman ψάχνωντας το διαδίκτυο βρήκα και τις υπόλοιπες, αν τις εχει καποιος ας βάλει φωτογραφίες
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.