Αναζήτηση στην Κοινότητα

SHERLOCK HOLMES & LE NECRONOMICON Το αμερικάνικο εξώφυλλο από την Dark Horse To "Sherlock Holmes & the Necronomicon" είναι η δεύτερη περιπέτεια της σειράς "1800" της Γαλλικής εκδοτικής Soleil Productions, μετά το Sherlock Holmes & the Vampires of London (2010). To σενάριο είναι του Sylvain Cordurie, το σχέδιο του Laci και τα χρώματα του Axel Gonzalbo, των ίδιων δηλαδή συντελεστών με την προηγούμενη ιστορία. Αποτελείται από δύο άλμπουμ, με το μεν πρώτο "L' Ennemi Interieur" να κυκλοφορεί τον Αύγουστο του 2011 και το δεύτερο "La Nuit sur le Monde" τον Ιούνιο του 2013. Toν Μάιο του 2015 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική έκδοση, και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς το είδαμε μεταφρασμένο και στα αγγλικά από την Dark Horse. Τα εξώφυλλα των δύο άλμπουμ (από το bdtheque) Η ιστορία μας ξεκινάει τον Δεκέμβριο του 1891, όπου ο γνωστός ντετέκτιβ βρίσκεται σε μια ερευνητική αποστολή με ιστιοφόρο στην Ανταρκτική, και απασχολείται με πράγματα που θα τον κάνουν να ξεχάσει τα γεγονότα που έζησε στην προηγούμενη περιπέτειά του. Κατά την περιπλάνησή του στους πάγους, βλέπει σε όραμα τη σκηνή της μάχης του με τον Μοριάρτι στους καταρράκτες του Ράιχενμπαχ, μόνο που στο όραμα αυτό νικητής βγαίνει ο αντίπαλός του. Γνωρίζοντας ότι αυτό που είδε δεν ήταν τυχαίο, επιστρέφει στο Λονδίνο όπου διαπιστώνει ότι ο Μοριάρτι, σε συνεργασία με τον Αιγύπτιο μάγο Taher, θέλει να βρει το θρυλικό βιβλίο "Necronomicon" ώστε να αποκτήσει υπερδυνάμεις και να κυριαρχήσει στον κόσμο. Εσωτερικές σελίδες Αν και δεν ήταν κακό, δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με την ιστορία και την πλοκή. Ο τίτλος και μόνο προδίδει το πάντρεμα δύο κόσμων: αυτόν του θρυλικού ντετέκτιβ με αυτόν του Λάβκραφτ. Παρόλα αυτά, σχεδόν σε κανένα σημείο δεν βλέπουμε τον Σέρλοκ Χολμς να χρησιμοποιεί την εξυπνάδα του και την επαγωγική του ικανότητα, ενώ και οι αναφορές στο έργο του Λάβκραφτ περιορίζονται στην συνεχή αναφορά στο βιβλίο του τίτλου και σε λίγα πλοκάμια στο φινάλε. Πάντως, αν και το περίμενα καλύτερο, το διάβασα ευχάριστα, ενώ σίγουρα απόλαυσα το σχέδιο του Laci. Επίσης το τελικό αποτέλεσμα το βρίσκω σίγουρα πολύ καλύτερο από το Victorian Undead που έχει πάνω κάτω το ίδιο concept. Παρουσίαση στο forum από την ίδια σειρά: Sherlock Holmes Society (2015)

Στο ίδιο σύμπαν με το Sherlock Holmes Society έχουμε και το Sherlock Holmes and the Vampires of London το οποίο προηγείται και εκδοτικά και χρονολογικά. Τις ενστάσεις και τις συμφωνίες μου με την μείξη holmes-supernatural τις είπα αναλυτικά στο άλλο θέμα, οπότε ας δούμε εδώ αυτή την ιστορία. Κυκλοφόρησε σε δύο τεύχη με τίτλους "1. L'appel du sang" και "2. Morts et Vifs" τον Ιανουάριο και Μάιο του 2010 αντίστοιχα. Ανήκουν στη σειρά 1800 της Γαλλικής εκδοτικής Soleil Productions. Μεγάλο μέγεθος, 44 σελίδες το καθένα σε σενάριο Sylvain Cordurie, σχέδιο Laci (ναι αυτή τη φορά κράτησε τον ίδιο σχεδιαστή) και χρώματα του Axel Gonzalbo. Η υπόθεση ακολουθεί τον Σέρλοκ Χολμς μήνες μετά την εξαφάνιση του στους καταρράκτες του Ράιχενμπαχ και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1891. Η υπόθεση είναι σε μορφή flashback όπου το τέλος είναι η αρχή και ο Χολμς σε ένα απομνημόνευμα που προορίζεται για τον Γουάτσον εξιστορεί την περιπέτεια του. Ποία είναι αυτή; Μα η εμφάνιση βρικολάκων στο Λονδίνο. Ο Χολμς εμπλέκεται στην υπόθεση προσπαθώντας να συλλάβει έναν εξαιρετικά επικίνδυνο βρικόλακα που απειλεί τόσο την κοινωνία όσο και τις σχέσεις του στέμματος με την διοίκηση των βρικολάκων. Μιας και ο Χολμς δουλεύει ιγκόγκνιτο στο Λονδίνο και ο Γουάτσον ακόμα τον θεωρεί νεκρό, τον κολαούζο του δεν τον βλέπουμε παρά ελάχιστα στο κόμικ. Το σενάριο την παλεύει (πάλι εντός πλαισίου βέβαια) και το σχέδιο είναι καλό προς αρκετά καλό ειδικά στα τοπία. Ο χρωματισμός κάνει πολλές διακυμάνσεις μιας και σε κάποια καρέ είναι φοβερός και σε κάποια άλλα παιδικός και εκτός κλίματος. Πάντως σε κάποιον που άρεσε το Society, σίγουρα θα γουστάρει και αυτό. Γενικά ρολάρει όμορφα. Το εξώφυλλο της συγκεντρωτικής έκδοσης του 2014 Μια παρατήρηση: ο αρχηγός των βρικολάκων είναι συλλέκτης πινάκων και σε ένα σκίτσο φαίνεται ότι κατέχει και έναν εκ των τεσσάρων πινάκων της "κραυγής" του Νορβηγού Μουνχ. Αυτό προφανώς και είναι λάθος ιστορικά και ο σκιτσογράφος δεν το πολύ έψαξε μιας και η ιστορία λαμβάνει χώρα το 1891, δηλαδή 2 χρόνια πριν πρώτο-εμφανιστεί αυτός ο πίνακας (1893). Και ας υπάρχουν κάποιοι εδώ μέσα που μας περιπαίζουν για την παρατηρητικότητά μας.