Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τι είναι το LLM, ποιοι το απεχθάνονται ποιοι το αγαπούν. Η Καμίλα Λάκμπεργκ και τα «υποβοηθούμενα» μυθιστορήματά της. Το αφεντικό της Penguin, ο Ινδός Νιχάρ Μαλαβίγια και τι θέλει ο συγγραφέας Φαμπρίς Καρόλ γράφοντας τη νέα περιπέτεια του ανίκητου Γαλάτη ήρωα. Στα βιβλιοπωλεία και πάλι το βιβλίο «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού», λόγω Σκορσέζε. Ο καινούργιος Αστερίξ στην περιπέτεια «Η λευκή Ίριδα» μοιάζει να έρχεται από την αναλογική εποχή. Η ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ αήττητου Γαλάτη με τίτλο Η λευκή Ιριδα κυκλοφόρησε παγκοσμίως στις 26 Οκτωβρίου και το ερώτημα που βάζει η εκδοτική βιομηχανία είναι αν η τεσσαρακοστή πρώτη περιπέτεια του Αστερίξ, τόσο η ιδέα όσο και το κείμενο και η εικονογράφηση, θα είναι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης. Η «απειλή» ονομάζεται LLM, δηλαδή Large Language Model, το πιο προωθημένο και ολοκληρωμένο γλωσσολογικό μοντέλο, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει πρωτότυπα κείμενα, χρησιμοποιώντας τεράστιο αριθμό δεδομένων. Λέγεται ότι στο LLM αντανακλάται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και η νευρολογική λειτουργία του. Με το LLM μπορεί να δημιουργηθεί ένα έργο σαν-Σαίξπηρ ή ένα έργο του Σαίξπηρ, που θα το βγάλει από την αφάνεια η τεχνητή νοημοσύνη, και μπορεί να είναι καλύτερο από τον Άμλετ ή το Ρωμαίος και Ιουλιέτα. • Η συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη, το AI, κυριάρχησε στη φετινή 75η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης σε πολλά επαγγελματικά πάνελ. Η προσέγγιση ήταν αμφίθυμη. Η εκδοτική βιομηχανία φοβάται κυρίως την απώλεια εσόδων από έργα που προστατεύονται με δικαιώματα. Το θέμα μοιάζει να είναι νομικό, αντικείμενο νομικής ρύθμισης και διεθνών συμβάσεων. Ας πούμε, σαν τη συνδρομή που θα πληρώνουν οι χρήστες του Facebook και του Instagram των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετίας αν δεν θέλουν να έχουν διαφημίσεις και δεν θέλουν να παραχωρούν τα προσωπικά τους δεδομένα στη Meta. Αλλά το θέμα πηγαίνει πέρα από τα δικαιώματα, καθώς λογοτεχνικά έργα που έχουν παραχθεί με τεχνητή νοημοσύνη έχουν φτάσει ακόμη και στις πλατφόρμες της Άμαζον. Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται ακόμη και από ευπώλητους συγγραφείς, τους επιμελητές τους και τους ατζέντηδές τους προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή τους, να δώσουν περισσότερους τίτλους στην αγορά. Είναι γνωστή η αποκάλυψη για τη Σουηδή συγγραφέα Καμίλα Λάκμπεργκ, τη λεγόμενη «βασίλισσα της αστυνομικής λογοτεχνίας», δημοφιλή και στους Έλληνες αναγνώστες, ότι τόσο η ίδια όσο και ο ghostwriter με τον οποίο συνεργάζεται για τα βιβλία της χρησιμοποίησαν software τεχνητής νοημοσύνης, τουλάχιστον στα δύο τελευταία μυθιστορήματά της. Η συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη, το AI, κυριάρχησε στη φετινή 75η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης. Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται ακόμη και από ευπώλητους συγγραφείς, τους επιμελητές τους και τους ατζέντηδές τους προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή τους, να δώσουν περισσότερους τίτλους στην αγορά. Στη Φρανκφούρτη πάντα, ο νέος CEO του παγκόσμιου γίγαντα Penguin Random House, ο ινδικής καταγωγής Νιχάρ Μαλαβίγια (Nihar Malaviya) προσπάθησε να βάλει κάπως τα πράγματα στη θέση τους, σαν ισορροπιστής. Είπε ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας το διαζευκτικό «ή» και να τοποθετήσουμε στη θέση του το συνδετικό «και». Δηλαδή όχι «άνθρωπος ή τεχνολογία» αλλά «άνθρωπος και τεχνολογία». Η Penguin Random House είναι κομμάτι της τρίτης σε μέγεθος στον κόσμο εκδοτικής εταιρείας, της γερμανικών συμφερόντων Bertelsmann. Είμαι σίγουρος ότι η όποια ρύθμιση για την τεχνητή νοημοσύνη θα σχετίζεται με το αν θίγονται ή όχι τα οικονομικά συμφέροντα αυτών των παγκόσμιων κολοσσών της εκδοτικής βιομηχανίας Σ’ αυτό το top-5 βρίσκουμε στην πρώτη θέση τον αγγλο-ολλανδικό εκδοτικό όμιλο RELX, μετά τον καναδικό Thomson Reuters, τον γερμανικό Bertelsmann –τον είδαμε κιόλας–, τον αγγλικό Pearson και τον ολλανδικό Wolters Kluwer. Στην πρώτη δεκάδα, και στη δέκατη θέση, εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια κι ένας κινεζικός όμιλος, ο Phoenix Publishing and Media, που φέτος στην έκθεση της Φρανκφούρτης είχε ένα από τα μεγαλύτερα περίπτερα. • Ας ξαναγυρίσουμε όμως στον καινούργιο Αστερίξ και στην περιπέτεια Η λευκή Ίριδα που μοιάζει να έρχεται από την αναλογική εποχή, μολονότι η ιστορία έχει πολλές αναφορές στο σήμερα (στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ). Φυσικά, από την καινούργια ιστορία δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το βασικό πλαίσιο, δηλαδή η προαιώνια αντιπαράθεση ανυπότακτων Γαλατών και Ρωμαίων. Αλλιώς δεν θα ήταν Αστερίξ. Μόνο που το παιχνίδι αυτό παίζεται με όρους σύγχρονου coaching, training και εναλλακτικών θεραπειών. Είναι μια περιπέτεια πολύ διασκεδαστική και πολύ επιτυχημένη. Ίσως η επιτυχία να οφείλεται στους νέους δημιουργούς της, τον Φαμπκαρό (Fabcaro) και τον Ντιντιέ Κονράντ. Φαμπκαρό είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας Φαμπρίς Καρόλ όταν δημιουργεί κόμιξ. Ως συγγραφέα τον γνωρίσαμε μέσα από το μυθιστόρημά του Η πρόποση, που κυκλοφόρησε τη φετινή χρονιά από τον Ίκαρο, μια γλυκόπικρη ιστορία συναισθηματικής ακρότητας, που στο κέντρο της υπάρχει μια πρόποση σε οικογενειακό δείπνο. Οι αριθμοί γύρω από τον νέο Αστερίξ είναι μετεωρικοί. Ο Αστερίξ είναι πολιτιστικό φαινόμενο που συνδέεται, ή μέχρι πρόσφατα συνδεόταν, με τη λεγόμενη «γαλλική εξαίρεση», δηλαδή την ιδιαιτερότητα των γαλλικών πολιτιστικών προϊόντων. Είναι όμως και οικονομικό φαινόμενο, καθώς εκδίδεται από τον όμιλο Hachette Livre, που είναι ο έκτος σε μέγεθος εκδοτικός όμιλος παγκοσμίως. Η Λευκή Ίριδα κυκλοφόρησε, όπως είπαμε, στις 26 Οκτωβρίου σε 2,3 εκατομμύρια αντίτυπα για τη γαλλόφωνη αγορά, σε 1,8 εκατομμύρια για τη γερμανική αγορά και σε 1 εκατομμύριο για τον υπόλοιπο κόσμο. Το πρώτο Σαββατοκύριακο της κυκλοφορίας του, στις 28 και 29 Οκτωβρίου, μόνο στο Γαλλία πουλήθηκε το 1/3 από τα 1,9 εκατομμύρια αντίτυπα που προορίζονταν για τη γαλλική αγορά. Είναι εντυπωσιακό το γλωσσικό εύρος των μεταφράσεων. Αγγλικά της Βρετανίας αλλά και των ΗΠΑ, γερμανικά, ολλανδικά, ισπανικά, αστουριανά, βασκικά, καταλανικά, γαλικιανά, ισπανικά του Μεξικού, πορτογαλικά, ελληνικά, φινλανδικά, πολωνικά, δανικά, νορβηγικά και σουηδικά. Ανάμεσα στις γλώσσες μετάφρασης είναι και τα μιραντές, η αναγνωρισμένη γλώσσα που μιλιέται στην Terra de Miranda της βορειοανατολικής Πορτογαλίας, και της οποίας οι ομιλητές δεν υπερβαίνουν τους 15.000. Πηγή: lifo.gr, εδώ

Τεχνητή Νοημοσύνη: το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣOΥΛΙΑΣ Μάλλον δεν τα έχουμε δει όλα από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τους φόβους για το ChatGPT κι ας υποδεχτούμε το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. Όλο και πιο συχνά έρχονται ειδήσεις για συνεκτικό περιεχόμενο φτιαγμένο από Τεχνητή Νοημοσύνη, έχουμε παραδείγματα για σύνθεση εικόνων, πίνακες ζωγραφικής ακόμα και μουσικές συνθέσεις. Συνεπώς ήταν ζήτημα χρόνου να παρουσιαστεί ένα έργο Manga χωρίς την υπογραφή ανθρώπου σχεδιαστή. Ο συγγραφέας του, Rootport, είναι ένας 37χρονος άνδρας χωρίς εμπειρία στο σχέδιο. Κι όμως παρουσίασε το έργο “του” με τίτλο Cyberpunk: Peach John. Για τους λάτρεις των κόμιξ, είναι γνωστό ότι τα Manga είναι μία ολόκληρη κατηγορία, πολλή διαφορετική με οτιδήποτε άλλο. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαυρόασπρο σχέδιο. Το Cyberpunk: Peach John όμως είναι έγχρωμο! Πολύ σπάνιο στην ιαπωνική παραγωγή. Και βέβαια αυτή δεν είναι η μόνη του διαφορά. Αποτελεί το πρώτο στο είδος του που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από A.I. Όπως προαναφέραμε ο Rootport δεν είχε ασχοληθεί με το σχέδιο. Για αυτό χρησιμοποίησε το Midjourney. Πρόκειται για μια γενετική τεχνητή νοημοσύνη στα ίχνη του Dall-E. Το αποτέλεσμα; Μια ιστορία εκατό σελίδων! Συνήθως, ένα τέτοιο manga απαιτεί ένα χρόνο δουλειάς από έναν καλλιτέχνη. Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης ο Rootport ολοκλήρωσε τον τόμο σε μόλις έξι εβδομάδες! Πώς εργάστηκε; Ο Rootport τροφοδοτούσε το Midjourney με λέξεις-κλειδιά που απεικονίζουν δημοφιλείς έννοιες και ιδέες. Το βασικό θέμα ήταν η περιπέτεια ενός αγοριού από την Ασία με ροζ μαλλιά και σακάκι. Η A.I. δημιούργησε εικόνες τις οποίες ο συγγραφέας συγκέντρωσε σε λευκές σελίδες. Οι πιο παρατηρητικοί θα δουν ότι το πρόσωπο του ήρωα είναι μερικές φορές διαφορετικό από το ένα καρέ στο άλλο. Παρόλα αυτά, ο Rootport κατάφερε να δημιουργήσει μια περιπέτεια που ρέει χωρίς πρόβλημα. Και αυτό το τελευταίο είναι που ανησυχεί μέρος της βιομηχανίας Μanga, για εύλογους λόγους. Αυτή η πρακτική που θα μπορούσε κάλλιστα να εκτινάξει τον αριθμό των Μanga που παράγονται από μηχανές. Ο συγγραφέας παραδέχεται ότι δεν έχει καλλιτεχνικό ταλέντο και ότι σίγουρα είναι πολύ πιο ικανοποιητικό να ζωγραφίζει κανείς κάτι μόνος του. Όμως η συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψει να εμφανιστούν νέοι συγγραφείς που σίγουρα δεν ξέρουν πώς να κρατούν πινέλο, αλλά έχουν καλές ιστορίες να πουν. Το ίδιο ενστερνίζονται και καλλιτέχνες, όπως η Madoka Kobayashi, που πιστεύουν ότι η A.I. μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δημιουργία. Συγκεκριμένα θα βοηθήσει έναν δημιουργό να οπτικοποιήσει αυτό που έχει στο μυαλό του και να προτείνει ιδέες. Στη συνέχεια εναπόκειται στον δημιουργό να βελτιώσει αυτές τις προτάσεις, εν ολίγοις, να τις διευθετήσει. Οι εικόνες που δημιουργούνται από το Dall-E, το Midjourney, το Stable Diffusion και άλλες παρόμοιες εφαρμογές μπορούν πράγματι να είναι χρήσιμες στο «ξεκλείδωμα» της φαντασίας. Οι καλοί Mangaka – δημιουργοί Manga – δεν φαίνονται να ανησυχούν. Υποδέχονται το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. όντας σίγουροι ότι μόνο οι άνθρωποι έχουν τέτοια αίσθηση του χιούμορ και ξέρουν πώς να παράγουν «ατελή» ή «ακατάστατα» σχέδια. Πηγή