Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'οι έγκλειστοι'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ο νεαρός δημιουργός πίσω από το πιο «καραντινάτο» ελληνικό κόμικ επέστρεψε με τη δεύτερη συνέχεια από τους Έγκλειστους. Πώς όμως επέλεξε για πρωταγωνιστή ένα οξύθυμο καναρίνι, του αρκούν τέσσερα καρέ για ένα αστείο και τι άποψη έχει για τα lockdowns; Στις μεγάλες κινεζικές πόλεις οι άνθρωποι τραγουδούσαν στα μπαλκόνια των σπιτιών τους για να δώσουν κουράγιο ο ένας στον άλλον κατά τη διάρκεια των lockdowns. Σε μία μικρή γωνία όμως της Αθήνας όμως, ένας άνθρωπος με πιτζάμες ούρλιαζε ότι θέλει να βγει έξω αφού δεν αντέχει άλλο. Την ίδια στιγμή το καναρίνι του, ο Αγαθοκλής, τον κοιτούσε με χαιρέκακο ύφος αφού το αφεντικό του έπαιρνε – επιτέλους – μία γεύση από τη δική του ζωή. Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο σενάριο δυστοπικής ταινίας, αλλά τη βασική ιδέα πίσω από τους Έγκλειστους, ένα κόμικ που γεννήθηκε στις καραντίνες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, υπογράφει ο Περικλής Κουλιφέτης και ελπίζει να συνεχίσει την πορεία του και μετά το τέλος της πανδημίας. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η δεύτερη συνέχεια της σειράς του νεαρού κομίστα και έτσι είχαμε την ευκαιρία να ρίξουμε μία ματιά στον κόσμο του. Πώς ακριβώς έγινε αυτό; Βάζοντας πάνω στο τραπέζι κάποια κρίσιμα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα το γιατί έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα καναρίνι αλλά και τι θα έκανε σήμερα ο αγαπημένος του συνθέτης Dmitri Shostakovich. «Ο Δρόμος για την ελευθερία (;)». Ωραίος τίτλος. Σε έναν ιδανικό κόσμο τι χρειάζεται κανείς για να φτάσει μέχρι εκεί; Καλή ερώτηση. Ψυχική ηρεμία, αρμονία με τον εαυτό του και τους γύρω του, αλλά και έναν δίκαιο κόσμο που να μην καταρρέει. Μάλλον αυτά, δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί για να ξέρω! Ήμασταν και πριν τον κορονοϊό φυλακισμένοι ή αυτό μας προέκυψε με την Covid-19; Πιο πριν ήμασταν φυλακισμένοι του χρέους, των τραπεζών, των κοινωνικών ρόλων και στερεότυπων, των επιλογών μας και του θανάτου. Απλά όλα αυτά δε μας πίεζαν τη μύτη, το στόμα και τα αυτιά με προστατευτικά πανάκια και λαστιχάκια. Επίσης μπορούσαμε να μετακινηθούμε. Πόσα κοινά χαρακτηριστικά μοιραζόμαστε με τα ωδικά πτηνά στα κλουβιά; Κοίταζα στη βιτρίνα ένος pet shop της Κυψέλης ένα σύμπλεγμα κλουβιών. Ήταν κολλητά μεταξύ τους, είχαν μεταλλικούς μονοκόμματους «τοίχους» στο ενδιάμεσο έτσι ώστε να μη βλέπει το ένα πουλί το άλλο, με αποτέλεσμα το καθένα να βλέπει μόνο μπροστά στη βιτρίνα και πίσω στο μαγαζί. Δεν αμφιβάλλω πως οι πολυκατοικίες μας έχουν περισσότερες επιλογές ελευθερίας αλλά και πάλι οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Και η καραντίνα τις έκανε λίγο πιο ευδιάκριτες. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αφορμή ή κάποιος συγκεκριμένος χαρακτήρας που λειτούργησε ως έμπνευση πίσω από τον Στάθη και τον Αγαθοκλή, τους πρωταγωνιστές του κόμικ; Η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του Αγαθοκλή (και συνεπακόλουθα των Εγκλείστων) ήταν το εξής ερώτημα όταν ξεκίνησαν τα lockdowns: ποιος ζει χειρότερη καραντίνα από εμάς; Η απάντηση γέννησε ένα καταπιεσμένο, χαιρέκακο καναρίνι – κάτι ανάμεσα σε Angry Bird και Stewie Griffin από το Family Guy. Ο Στάθης, μάλλον, έχει αρκετά στοιχεία του εαυτού μου, λίγο πιο υποτονικός και μουρτζούφλης – άλλωστε φορά τις πυτζάμες μου! Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνεις απλός στα κόμικς χωρίς να γίνεις βαρετός; Για να είσαι απλός και όχι βαρετός στα κόμικς πρέπει να εκφράζεις κάποια αλήθεια (τον εαυτό σου ή τη γύρω κατάσταση ή και τα δύο) και οι χαρακτήρες σου να έχουν όντως χαρακτήρα. Δες τα Peanuts και τη Μαφάλντα: φαινομενικά απλά κόμικς με παιδιά όπου οι χαρακτήρες εκφράζουν αληθινούς προβληματισμούς και με τη συμπεριφορά τους σε κάνουν να ταυτίζεσαι μαζί τους. Οπότε ναι, είναι δύσκολο. Αν και προσωπικά πιστεύω ότι πολυλογώ συχνά στα κόμικς μου. Αρκούν τέσσερα καρέ για να γελάσει ένας αναγνώστης; Φυσικά, όταν το χιούμορ είναι άμεσο και πετυχημένο! Κάποιοι τα καταφέρνουν και με ένα, κάποιοι αποτυγχάνουν και με δέκα. Εγώ στους Έγκλειστους όταν με έπαιρνε ανέβαζα τον αριθμό των καρέ αλλά προσπάθησα να μείνω στα τέσσερα. Τι θα έλεγε ο Dmitri Shostakovich αν έβλεπε τους Έγκλειστους; Ότι ο κομμουνισμός πέθανε αλλά η κρατική βία κι η σάτιρα επέζησαν! Ήταν άνθρωπος του χιούμορ, πάντως, ελπίζω να γέλαγε – και να τους έκανε όπερα. Υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο ή περισσότερο επαγγελματικό στον ελληνικό πλανήτη των κόμικς ή μόνο μεράκι, μπόλικος αυτοσαρκασμός και ρομαντική διάθεση; Αναλόγως τι θεωρούμε επαγγελματικό ή καλύτερο. Να μπορούμε να ζούμε από τα κόμικς κρατώντας τη δημιουργική μας ελευθερία; Δύσκολα. Ζούμε σε μια χώρα που εδώ και 10 χρόνια παραμένει τσακισμένη (οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά) και τείνει στα δύσκολα να ξεχνάει τους «αρτ γουόρκερς». Επαγγέλματα που παραδοσιακά «είχαν λεφτά» ακόμα δεν έχουν ανακάμψει – αυτό ταυτόχρονα απελπίζει και δικαιώνει εμάς τους ονειροπόλους, που δεν κάναμε την επιλογή με βάση «τα καλά λεφτά». Προτιμώ πάντως να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Οι δημιουργοί πληθαίνουν, μαζί τους και η γκάμα των κόμικς, όλο και περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι ενδιαφέρονται για τα κόμικς και φτάνουν σε όλο και περισσότερα βιβλιοπωλεία, περίπτερα και γωνιές του ίντερνετ. Για την ώρα κρατάμε το μεράκι, τον αυτοσαρκασμό και τον ρομαντισμό σε μπόλικες δόσεις. Ίσως το μέλλον να είναι καλύτερο. Οι Έγκλειστοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την πανδημία; Θα ήθελα να τους συνεχίσω! Οι Έγκλειστοι απελευθερώθηκαν από την πανδημία (περίπου) αλλά ο κόσμος παραμένει ένα ζόρικο μέρος να μείνεις. Ο Στάθης και ο Αγαθοκλής είναι ένα δίδυμο με καλή χημεία που μπορεί εύκολα να σχολιάσει την επικαιρότητα, οπότε πιστεύω πως δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη. Τελικά, πού και πώς ακριβώς γεννιέται ένα αστείο; Παντού γύρω μας, στις γωνιές της καθημερινής μας ρουτίνας. Είναι οι μικρές απρόβλεπτες στιγμές που σπάνε το συνηθισμένο και σου προκαλούν ένα ασυναίσθητο γέλιο. Είναι μια μικρή επανάσταση στο καθεστώς της πραγματικότητας. Και το σχετικό link...
  2. Ο παραπάνω τίτλος, εντός μάλιστα εισαγωγικών, θα μπορούσε να είναι τα λόγια κάποιου μισάνθρωπου και ανθρωποφοβικού κακότροπου γρουσούζη. Ή κάποιου που κακοποιείται διαρκώς και δεν έχει καμία διέξοδο. Κάποιου που σχεδιάζει την εκδίκησή του αλλά δεν μπορεί να την εφαρμόσει. Και γι’ αυτό είναι χαιρέκακος, απολαμβάνει τη δυστυχία των άλλων όταν έρχεται να συμπληρώσει και να πλαισιώσει τη δική του. Ιδιαίτερα τη δυστυχία του θύτη του. Ή κάποιου που είναι όλα αυτά μαζί. Ο Αγαθοκλής είναι όλα αυτά μαζί. Τα οποία διογκώνονται λόγω της «έκτακτης» συνθήκης του εγκλεισμού και οδηγούν τη συμβίωσή του με τον Στάθη σε οριακές καταστάσεις. Σχήμα λόγου όμως, καθώς ο καημένος ο Αγαθοκλής, ένα μικρό φυλακισμένο πουλάκι, δεν μπορεί να κάνει και πολλά κλεισμένος στο κλουβί του, παρά να μονολογεί χαιρέκακα για την κατάντια του ανθρώπινου είδους την ώρα που ο μεγάλος του «αντίπαλος», ο άνθρωπος Στάθης, βιώνει με τη σειρά του την οδύνη του εγκλεισμού, της καραντίνας, του ατέρμονου λοκντάουν. Παρουσιάσαμε από αυτές εδώ τις στήλες τη σειρά «Οι Έγκλειστοι» του Περικλή Κουλιφέτη πριν από λίγους μήνες, με το λοκντάουν να την καθιστά εκ των πραγμάτων επίκαιρη. Σήμερα οι «Έγκλειστοι» δεν είναι μόνο επίκαιροι αλλά και «βγαλμένοι μέσα από τη ζωή». Οι περιπέτειές τους, φιλοτεχνημένες από τον Περικλή Κουλιφέτη (εκδόσεις Μικρός Ήρως, 44 σελίδες) είναι η καλλιτεχνική ανταπόκριση ενός χιουμορίστα και ευαίσθητου δημιουργού από ένα μικροαστικό, εργένικο διαμέρισμα σε συνθήκες απομόνωσης. Ο Αγαθοκλής που δεν έχει να χάσει τίποτα εκτός από το κλουβί του, και ο Στάθης που ανέχεται και αποδέχεται να χάσει τα πάντα μεμψιμοιρώντας και θρηνώντας, είναι δυο ξένοι στο ίδιο σπίτι. Ο πρώτος μισεί τον δεύτερο και όλη την ανθρωπότητα. Ο δεύτερος κάνει υπομονή. Ο πρώτος κάνει ασκήσεις επί χάρτου για το απονενοημένο και τη μεγάλη απόδραση. Ο δεύτερος απελπίζεται. Ο πρώτος θέλει να πράξει μα δεν μπορεί. Ο δεύτερος μπορεί να πράξει μα δεν θέλει. Κι έτσι συνυπάρχουν δυσλειτουργικά και εξ ανάγκης σε μια παράλογη συνθήκη που τους καταρρακώνει και τους δυο. Διαβάζοντας τις ιστορίες τους ο αναγνώστης θα έπρεπε να ταυτιστεί με τον Αγαθοκλή. Αν το σκεφτεί καλύτερα όμως, δεν είναι παρά ένας άβουλος Στάθης, θύτης και θύμα ταυτόχρονα που αισθάνεται ασφάλεια στη μοναξιά κι ευτυχία στη θέα του Αγαθοκλή που περνά ακόμη χειρότερα από αυτόν. Και το σχετικό link...
  3. Δυο «φίλοι» σε ένα μικρό διαμέρισμα περνούν την καραντίνα τους κάθε άλλο παρά ήρεμα και υπομονετικά. Πώς θα γινόταν άλλωστε όταν ο ένας είναι άνθρωπος και ο άλλος ένα φυλακισμένο πουλί στο κλουβί του που χαιρέκακα παίρνει την εκδίκησή του; Δεν είναι λίγα τα κόμικς και οι γελοιογραφίες του τελευταίου χρόνου που καταπιάνονται με τη ζωή στον καιρό του Covid-19. Είναι τόσο μοναδικές και πρωτόγνωρες οι συνθήκες καθώς ο διάχυτος και εντέχνως καλλιεργούμενος φόβος και τα μέτρα που λαμβάνονται επιφέρουν (επιβάλλουν;) απρόβλεπτες μεταβολές στις συνήθειες. Αποκορύφωμα, πιθανώς, της νέας πραγματικότητας είναι η καραντίνα (των υγιών!), ο εγκλεισμός, η απομόνωση μέχρι νεωτέρας. Η εξαναγκασμένη προοπτική μιας μοναχικής ζωής με θέα τους τέσσερις τοίχους που θα επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν ή/και όταν οι κυβερνήσεις κρίνουν ότι τις συμφέρει. Αυτή η παράξενη πραγματικότητα, όσο θλιβερή κι αν είναι, αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των γελοιογράφων και των δημιουργών κόμικς που εκμεταλλεύονται τις ιδιαίτερες καταστάσεις για να τις διακωμωδήσουν και να ξορκίσουν τη συλλογική μας μοναξιά και την απάθειά μας. Μια τέτοια περίπτωση, τους «Καραντινιέρους» του Κλήμη Κεραμιτσόπουλου με πρωταγωνιστές δυο «συγκάτοικους στην τρέλα» της καραντίνας παρουσιάζαμε πριν λίγες εβδομάδες. Μια ακόμη τέτοια περίπτωση, απολαυστικά χιουμοριστική και σκληρά σαρκαστική είναι και οι «Έγκλειστοι» του Περικλή Κουλιφέτη, του οποίου τα λήμματα στο «Λεξικό της Κρίσης» δημοσιεύονται περιοδικά στην τρίτη σελίδα του «Καρέ Καρέ». Οι «Έγκλειστοι» μάλιστα διάγουν πλέον τη δεύτερη φάση της ψηφιακής ζωής τους (δημοσιεύονται αποκλειστικά στο διαδίκτυο, ενώ επίκειται και η έντυπη έκδοσή τους) καθώς η πρώτη ολοκληρώθηκε με τη λήξη του «συναγερμού» της πρώτης καραντίνας. Τότε που πιστεύαμε ότι τα δύσκολα πέρασαν και ο Στάθης με τον Αγαθοκλή αποσύρθηκαν. Η δεύτερη καραντίνα όμως τους ξανάφερε κοντά μας και έφερε κι αυτούς πιο «κοντά» μεταξύ τους. Ο Αγαθοκλής βέβαια δεν κούνησε ρούπι, φυλακισμένος ούτως ή άλλως στο μικρό κλουβί του. Ο Στάθης όμως για δεύτερη φορά σε λίγους μήνες αναγκάστηκε να μείνει μέσα και να έχει για μοναδικό φίλο και συνομιλητή του ένα καταπιεσμένο και (δικαιολογημένα) μισάνθρωπο πουλί που ξέρει καλά τι θα πει εγκλεισμός και επιτέλους παίρνει το αίμα του πίσω, βλέποντας και τους ανθρώπους να υποφέρουν από την κλεισούρα και τη μοναξιά. Και όταν τον ρωτάει ο Στάθης πώς του προτείνει να περάσει την ώρα του, ο Αγαθοκλής ξεσπά: «Θες να μάθεις τι κάνω εγώ, Στάθη; Κάνω σκέψεις μίσους, θλίψης και οργής για το καταραμένο είδος που έκλεισε τη ζωή μου μέσα σε κάγκελα παρά τη θέλησή μου…». Ελπίζοντας ότι δεν θα χρειάζονται καραντίνες για να απολαμβάνουμε τους διαλόγους του Στάθη με τον Αγαθοκλή, ίσως θα έπρεπε να συμμεριστούμε τα αισθήματα του έγκλειστου πουλιού γι’ αυτούς που κλείνουν τη ζωή των άλλων μέσα σε κλουβιά, τάχα για να τους κρατήσουν ασφαλείς. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.