Search the Community

"Το μηνιαίο περιοδικό ΚΑΝΟΝΑΚΙ εκδόθηκε από τους Βαγγελη Βαβανατσο,Παναγιωτη Κουναδη απο 01-02.1984 με ενα τευχος. Οι αρθρογράφοι που κόσμισαν με τα κείμενά τους τις σελίδες της μουσικης, καταπιάστηκαν με σημαντικά θέματα της παγκόσμιας μουσικής παράδοσης και της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας, θίγοντας καταστάσεις και προβλήματα -πολλές φορές- πέρα από την καθαρά καλλιτεχνική αναφορά, δίνοντας πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις.[..]"

Όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο αυτό με κυρίευσαν ανάμικτα συναισθήματα νοσταλγίας και αγανάκτησης. Νοσταλγίας γιατί μου ανακαλούσε μνήμες και παραστάσεις παιδικές, όταν αγόραζα τα τεύχη του Μικρού Ήρωα από το πανέρι του αποικιακού και τα τοποθετούσα δίπλα στα σχολικά μου βιβλία και αγανάκτησης γιατί ξερίζωσε από το χώρο του φανταστικού και απομυθοποίησε τη θρυλική παρέα των τριών ηρωικών παιδιών, του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα. Κατά τη δεύτερη προσέγγιση, όμως, μετά από δεκαπέντε χρόνια ήμουν πιο ψύχραιμος. Είδα το βιβλίο σαν ένα αυτόνομο παραλογοτεχνικό ανάγνωσμα με έντονα χιουμοριστικά στοιχεία. Η ιστορία είναι χιλιοειπωμένη· ο συγγραφέας γίνεται αποδέκτης κάποιων χειρογράφων, ενός άλλου συγγραφέα και μανιώδη συλλέκτη έργων της παραλογοτεχνίας, στα οποία ούτε λίγο ούτε πολύ περιγράφονται οι περιπέτειες της μυθικής τριάδας... στο δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του ΄80. Οι ήρωες μας, δηλαδή, ζουν ανάμεσά μας έχουν μεγαλώσει και είναι γνωστά πρόσωπα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Τα γεγονότα εκτυλίσσονται σε οκτώ τεύχη (1-8), κατά το πρότυπο του Μικρού Ήρωα, τα οποία συνθέτουν το πρώτο μέρος της ιστορίας, ενώ υπάρχει και τεύχος 0 με ενδιαφέρον περιεχόμενο για το παραλογοτεχνικό είδος στην Ελλάδα. Επίσης περιέχεται και μία "αδημοσίευτη" ιστορία, στην οποία ο συγγραφέας αναδεικνύει το ταλέντο του στο είδος, προκαλώντας ρίγη στους παλιούς αναγνώστες του Μικρού Ήρωα, που ζούσαν έντονα κάθε στιγμή των περιπετειών του, θυμίζοντάς τους τα κόλπα που χρησιμοποιούσε για να ξεφεύγει από τις δυσκολίες, που του έφερναν οι αντίπαλοί του. Συμπρωταγωνιστές των τριών μεσόκοπων πλέον Ελληνόπουλων γνωστά πολιτικά πρόσωπα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Στον πρώτο τόμο αποκαλύπτεται το όνομα του Σπίθα και η θέση που κατέχει στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ενώ για τους υπόλοιπους τα αποκαλυπτήρια προβλέπονταν για τον δεύτερο τόμο. Το κείμενο συνοδεύουν εικόνες του γνωστού σκιτσογράφου Γιώργου Ακοκαλίδη, που αποδίδει με το δικό του εκφραστικό τρόπο χαρακτηριστικές σκηνές της ιστορίας. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον tik. vaios/7-7-2009

Η τρίτη επανέκδοση του τίτλου από τις εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ. Προηγήθηκαν η πρώτη (1964) και η δεύτερη (1986) σελίδες 204 διαστάσεις 21x 14

Στα τέλη του 1979 ο Γιώργος Ακοκαλίδης δημοσιεύει το δεύτερο άλμπουμ με γελοιογραφιές του. Είχε προηγηθεί πριν λίγα χρόνια το πρώτο του λεύκωμα, ενώ ακολούθησε το τρίτο και τελευτάιο με βάση τη biblionet, το 1985. Οι γελοιογραφίες στενά συνδεδεμένες με τον τόπο καταγωγής του δημιουργού τους, καυτηριάζουν κατα κύριο λόγο γεγονότα και πρόσωπα της Θεσσαλονίκης. Θα βρούμε αναφορές στην ομάδα του ΠΑΟΚ, την κυκλοφοριακή συμφόρηση, καθώς και στον μεγάλο σεισμό του 1978. Ακριβής ημερομηνία έκδοσης δεν αναφέρεται πουθενά. Παρόλα αυτά, ενα 36σέλιδο αφιέρωμα πριν το τέλος του, με τίτλο "δημοσιευμένες γελοιογραφίες 1974-1979", σε συνδυασμό με το παρακάτω άρθρο με ημερομηνία 5 Ιανουαρίου 1980, με οδηγούν στο συμπέρασμα οτι εκδόθηκε τους τελευταίους μήνες του 1979. Δείγμα απο το εσωτερικό: Αρθράκι της εποχής: Γελοιογραφικά Άλμπουμ με χρονολογική σειρά: (197?) 150 ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΚΟΚΚΑΛΙΔΗ (1979) ΑΥΤΑ.. (1985) ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ

Όλες οι γελοιογραφίες του βιβλίου αρχίζουν με τη φράση: «Αν είχα…». Ευσεβείς πόθοι φτωχών, εργένηδων και γενικά των στερημένων με το γνωστό χιούμορ του ΛΟΓΟ. Ένα δισέλιδο γελοιογραφιών έγχρωμο, ένα ασπρόμαυρο - εναλλάξ -συνθέτουν το υλικό του μικρού αυτού άλμπουμ. vaios Αφιέρωμα στον Γιάννη Λογοθέτη