Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'μυστήριο'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 7 results

  1. Εξώφυλλο της ανατύπωσης του 1ου τεύχους, φιλοτεχνημένο από την αρχή για να μοιάζει με το πρωτότυπο, από τον Μ. Πανώριο Περιεχόμενα Το περιοδικό που γαλούχησε γενιές και γενιές αναγνωστών, δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Πόσο μάλλον από εμένα, που είμαι σχετικά μικρός, για να κάνω αυτή την παρουσίαση, για ένα περιοδικό που πρόλαβα την κυκλοφορία του στα 1972-1974 (Δ' Περίοδος), αλλά ήμουν μόλις 2 ετών (το '74)... Την τελευταία περίοδο (Ε' - 1986), αν και ενεργός αναγνώστης στο χώρο των περιοδικών, δυστυχώς δεν ήρθα σε επαφή μαζί του. Αποτέλεσε αντιγραφή του Αμερικάνικου "Black Mask", περιοδικό που εκδιδόταν από το 1920 και ανήκει στην κατηγορία pulp, δηλαδή λαϊκό ανάγνωσμα τυπωμένο σε χαμηλής ποιότητας χαρτί. Πέρασε πολλές "φουρτούνες", με διακοπές της έκδοσής του (πόλεμος, έλλειψη ιστοριών προς μετάφραση κ.α.) και έτσι έφτασε τις 5 περιόδους κυκλοφορίας. Η τελευταία περίοδος ήταν το 1986 από τις εκδόσεις "Σκαραβαίος" με τον Δ. Χανό στο τιμόνι. Επίσης, ο Τζίμμυ Κορίνης, βασικός συνεργάτης στη Γ' Περίοδο και αργότερα διευθυντής του περιοδικού, το 1998 επιχείρησε να εκδόσει τη "Μάσκα του Τζίμμυ Κορίνη", που όμως, λόγω προβλημάτων διανομής, δεν απέδωσε καρπούς και έτσι στράφηκε στο διαδίκτυο όπου διαχειρίζεται το site maska.gr. Οι ιστορίες που δημοσίευε η "Μάσκα", ήταν μυστηρίου, περιπέτειας, αγωνίας και τρόμου... Το περιοδικό ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο, αν και υπήρξε περίοδος που, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, όσοι διάβαζαν τη "Μάσκα", στιγματίζονταν σαν άνθρωποι του υποκόσμου, πράγμα το οποίο ήταν οξύμωρο, καθώς μέσα από τις σελίδες του, το περιοδικό προωθούσε την τιμωρία του εγκλήματος κάνοντας το καλό να υπερισχύει πάντα στο τέλος... Μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάποιο εξώφυλλο στην Database, από κάποιο τεύχος της Α' Περιόδου, τα οποία, καθώς φαίνεται, είναι εξαιρετικά σπάνια και δυσεύρετα. Όμως, ανακατεύοντας κιβώτια που κρατάω στα σκοτεινά dungeons της συλλογής μου, ήρθε στο φως μια ανατύπωση από τον Δ. Χανό, του πρώτου τεύχους του περιοδικού και είναι αυτό που σας παρουσιάζω. Στο οπισθόφυλλο, ο εκδότης συμπεριέλαβε τη λίστα με τα τεύχη της Α' περιόδου: Οι παρατηρητικοί, θα δείτε πως υπάρχει τεύχος 42α. Αυτό συνέβει γιατί βγήκε "σφήνα" για λόγους ανταγωνισμού, προς το περιοδικό "Μυστήριον". Σημαντικές είναι οι πληροφορίες που βλέπουμε στη σελίδα 51, για το πρώτο τεύχος και για το εξώφυλλό του, ενώ διαβάζουμε και μια μικρή επίθεση (!) στον Α. Μαγγανάρη, για τις επιλογές που έκανε: Χάρη στην εύρεση του τεύχους, διάβασα πολλά και συναρπαστικά πράγματα, που δε γνώριζα για την ιστορία του, και νομίζω οτι αξίζει τη θέση του σε κάθε συλλογή, αφού οι σελίδες του κουβαλούν τεράστια ιστορία και τα τεύχη του θεωρούνται ένας μικρός θησαυρός... Πηγές: * Η μάσκα έχει τη δική της ιστορία - tovima.gr * Στην εποχή της μάσκας - artapress.gr * Η μάσκα του Τζίμμυ Κορίνη * greekcomics.gr * Άρθρο του Νίκου Ζωιόπουλου για το περιοδικό από την Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου 1784-1974 των Λουκίας Δρούλια και Γιούλας Κουτσοπανάγου (επιμ.) (Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008) Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους albert & 1SUPERMAN1.
  2. Ήταν Φεβρουάριος του 2019 και καθώς διάβαζα παρά πολλά κόμικς, όπως και τώρα βέβαια, αποφάσισα να ξεκινήσω και εγώ τα δικά μου κόμικς με τους δικούς μου χαρακτήρες. Ξεκίνησα με ένα μικρό δισέλιδο κόμικ και προχωρούσα και προχωρούσα.... Οι χαρακτήρες σε κάθε κόμικ ήταν συνήθως διαφορετικοί, ο Δούκας, ο τύπος που πήγε για ψάρεμα και κατέληξε να ψάχνει στον ωκεανό για το κινητό του, ο άνθρωπος ο οποίος πραγματοποίησε τον γύρο του κόσμου σε 80 λεπτά κ.α. Εδώ θα σας παρουσιάσω μερικούς πιο πρόσφατους μου χαρακτήρες τους οποίους ονόμασα και σκοπεύω να χρησιμοποιήσω σε μελλοντικά μου κόμικς. Θα τους γνωρίσετε έναν έναν στην πορεία!
  3. Καλησπέρα σε όλους, κυριολεκτικά μόλις έκανα εγγραφή. Σπάω το κεφάλι μου χρόνια για το συγκεκριμένο θέμα και σήμερα ένιωσα πως ήρθε η ώρα να λύσω την απορία μου. Είμαι 18 χρόνων και θυμάμαι τον εαυτό μου στα μέσα του δημοτικού το αργότερο, ίσως και χρόνια νωρίτερα, να ξεφυλλίζει ένα περιοδικό που δεν θυμάμαι πως έπεσε στα χέρια μου. Είτε αγορασμένο από περίπτερο η θα ήταν ένθετο κάπου αλλου γιατί δεν είχα παει ο ίδιος να το ζητήσω από κάπου ψάχνοντας για αυτό συγκεκριμένα. Αδυνατώ να θυμηθώ το όνομα του αλλά θυμάμαι ξεκάθαρα δυο κυρια κομμάτια των περιεχομένων. Ένα ολιγοσέλιδο απόσπασμα από κόμικ η ίσως και stand-alone ιστορία με μυστηριακό semi-sci fi vibe με θέμα την επίσκεψη κάποιου ερευνητή-καθηγητή-εξερευνητή-δεν ξέρω τι σε μια μυστήρια μυστική πόλη με συγκεκριμένο όνομα που δεν μπορώ με τίποτα να θυμηθώ αλλά συνέχεια αναφέρω λανθασμένα ως Ακατορ (από Ιντιάνα Τζοουνς), ίσως να έμοιαζε. Θυμάμαι και μια σελίδα με περίεργες ιστορίες και εικονογράφηση, και μια ατάκα για κάκτους και αράχνες. Είναι από αυτές τις παιδικές αναμνήσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο βιβλίο η ταινία η τραγούδι που σχεδόν μπορείς να δεις μπροστά σου, αλλά η έλλειψη στοιχείων όπως το όνομα του έργου καθιστούν την εύρεση του τόσο δύσκολη. Οποίος μπορεί να βοηθήσει καλοδεχούμενος
  4. Όταν η Αριστερά γύριζε την πλάτη στην αστυνομική λογοτεχνία Του Φίλιππου Φιλίππου* Την περίοδο του Εμφυλίου, οι εφημερίδες και τα περιοδικά εξακολουθούσαν να δημοσιεύουν αστυνομικά διηγήματα, καθώς και μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων σε συνέχειες, όπως συνέβαινε και στη διάρκεια της Κατοχής. Το 1948, κι ενώ κυκλοφορούσε η Μάσκα που είχε εκδοθεί πριν από τον πόλεμο, η εφημερίδα Οι καιροί δημοσίευε σε συνέχειες το μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι Η ώρα του εγκλήματος, ενώ το περιοδικό Θησαυρός το Οι δέκα μελλοθάνατοι, πάλι της Κρίστι· το 1949 δημοσίευε Το μυστήριο των 12 Κινέζων και το Οι άνθρωποι του αίματος του Τζέιμς Τσέιζ. Ωστόσο, τα ειδικά αστυνομικά περιοδικά (Μάσκα, Μυστήριον και άλλα) δεν έχαιραν εκτίμησης από γονείς και δασκάλους, μολονότι οι ίδιοι τα διάβαζαν, επειδή φοβούνταν πως οι εγκληματικές πράξεις που περιγράφονταν σε αυτά θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο μίμησης. Την άνοιξη του 1953 η Μάσκα επανεκδόθηκε. Τα αναγνώσματά της δεν ήταν μόνο αστυνομικά· δημοσίευε επίσης περιπέτειες στην Αφρική και την Ασία, πειρατικές μα και κατοχικές ιστορίες. Μεγάλο μέρος των αναγνωστών των αστυνομικών περιοδικών ήταν παιδιά και έφηβοι. Ωστόσο, στην Ελλάδα δεν είχε αναπτυχθεί εγχώρια αστυνομική λογοτεχνία. Η Μάσκα όμως αποτελούσε φυτώριο αστυνομικών συγγραφέων, αριστερών και μη, οι οποίοι έγραφαν διηγήματα με ξένους ήρωες (Ζορρό, Λέμι Κόσιον και άλλους): Απόστολος Μαγγανάρης, Γιώργος Τσουκαλάς, Νίκος Τσεκούρας, Γεωργία Δεληγιάννη (μετέπειτα και Αναστασιάδη), Ηλίας Μπακόπουλος, Στέλιος Ανεμοδουράς, Νίκος Μαράκης, Δημήτρης Χανός, Φάνης Κλεάνθης, Γιώργος Σεβαστίκογλου. Εξαιτίας της επιφυλακτικότητας γονέων και δασκάλων, κάποιοι δημοσιογράφοι σκέφτηκαν να εκδώσουν περιοδικά δράσης χωρίς εγκλήματα. Ένας από αυτούς ήταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς, ποιητής και μεταφραστής, εκ των συνεργατών της Μάσκας. Άρχισε τη συγγραφική-εκδοτική του πορεία με το νεανικό περιοδικό Υπεράνθρωπος. Το 1952 εξέδωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Μικρός Ήρως με ήρωες παιδιά που πολεμούσαν στην Αθήνα τους Γερμανούς: τον Γιώργο Θαλάσση ή Παιδί-Φάντασμα, την Κατερίνα και τον Σπίθα, τον αστείο της παρέας. Οι περιπέτειες των μικρών ηρώων (τις έγραφε ο ίδιος ως Θάνος Αστρίτης) περιείχαν βία και σκοτωμούς μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών. Ο Μικρός Ήρως, δηλαδή, ήταν αστυνομικό περιοδικό, μόνο που απευθυνόταν σε παιδιά. Στο αφιέρωμα που έκανε στον Μικρό Ήρωα το περιοδικό Ωλήν το 1982, ο ποιητής Ηλίας Λάγιος (ως Αλέξης Φωκάς) τον υπερασπίστηκε ενθέρμως: «Νόμιμο τέκνο του Τσακιτζή και της Μάσκας, θραμμένος με το αμνιακό υγρό της παραφιλολογίας, ο Μικρός Ήρως κομίζει την κορύφωση και τον αφανισμό του λαϊκού μυθιστορήματος. Κατάγεται από τη χώρα των μακάρων, τη χώρα του Αχιλλέα, του Μεγαλέξανδρου, του Διγενή και του Καραγκιόζη. Ενταγμένος στη διεθνή των λαϊκών ηρώων, συνδιαλέγεται με τον Χότζα, τον Ροκαμβόλ, τον Αρσέν Λουπέν και τον Σέρλοκ Χολμς». Ο πρώτος Έλληνας που έγραψε αστυνομικό μυθιστόρημα τη δεκαετία του '50 ήταν ο δημοσιογράφος Χρήστος Χαιρόπουλος. Τον Ιούλιο του 1952 άρχισε να δημοσιεύει σε συνέχειες στην εφημερίδα Εμπρός το Καλλιστεία του θανάτου. Λίγο αργότερα, εμφανίστηκε ο Γιάννης Μαρής, δημοσιογράφος στη σοσιαλιστική Μάχη. Η σταδιοδρομία του ως αστυνομικού συγγραφέα άρχισε το καλοκαίρι του 1953, όταν με το πραγματικό του όνομα, Γιάννης Τσιριμώκος, δημοσίευσε σε συνέχειες το κλασικό πλέον Έγκλημα στο Κολωνάκι, στο εβδομαδιαίο περιοδικό Οικογένεια. Ήρωάς του ήταν ο αστυνόμος Γιώργης Μπέκας, ο οποίος βασίστηκε στον επιθεωρητή Ζιλ Μαιγκρέ του Ζορζ Σιμενόν. Το κοινό διψούσε για αστυνομικές περιπέτειες, ωστόσο ορισμένοι αριστεροί διανοούμενοι αντιμετώπιζαν το φαινόμενο με σκεπτικισμό έως εχθρότητα. Έγραφε ο Νίκος Παπαπερικλής στην Αυγή τον Φεβρουάριο του 1958: «Κι εδώ φτάνουμε στον θρίαμβο του ραδιοφώνου μας. Ο Τζον Γκρικ... Το ελληνοαμερικανικό ζευγάρωμα. Και Τζον και Γκρικ. Και η Ελλάδα και η Αμερική... Το ελληνικό δαιμόνιο που μας τιμά στην αλλοδαπή. Ο αστυνομικός της Ιντερπόλ που τα ξέρει όλα. Σιχαίνεσαι το αστυνομικό μυθιστόρημα, τους γκάνγκστερς, τους φόνους, τα πιστόλια, τους στραγγαλισμούς. Αμ δε… Και οι νεαροί βλαστοί μας, που παραδίνονται στο κουτί κάνουν όνειρα και διαλέγουν ρόλους: Τζον Γκρικ ή γκάνγκστερ; Θεός να τα φυλάει τα καημένα…» Η Αυγή, το δημοσιογραφικό όργανο της ΕΔΑ τότε, με διευθυντή τον Λεωνίδα Κύρκο, σε ανυπόγραφο κείμενο έγραφε στις 24 Οκτωβρίου 1961, παραμονές των εκλογών: «Ανοικτός ο δρόμος για τη διαφθορά - τα γκαγκστερικά φιλμ ελεύθερα για τη νεολαία. Τα έντυπα που διαφθείρουν τους νέους (Μάσκες κ.λπ.) κυκλοφορούν όχι μόνον ελεύθερα αλλά και σε αδασμολόγητο χαρτί, προς ευχερεστέραν κυκλοφορίαν της εντύπου αθλιότητος. Όμως ο Θούριος του Ρήγα, ο Ρουσώ και ο Ζολά απαγορεύονται». Λέει ο παλιός κομμουνιστής Στέλιος Ανεμοδουράς στο περιοδικό Ωλήν το 1982: «Η αντίδραση της κριτικής ήταν αρνητική. Και ιδίως της αριστερής. Η Αυγή επανειλημμένα έγραψε εναντίον του Μικρού Ήρωα. Κι όμως δεν είχαν διαβάσει το περιοδικό. Και οι γονείς αντέδρασαν αρνητικά αρχικά, και οι δάσκαλοι». Τα ίδια λέει στο ίδιο έντυπο κι ο Απόστολος Μαγγανάρης, ο δημιουργός της Μάσκας: «Η αντίδραση των λογίων και της επίσημης κριτικής στα περιοδικά αυτά δεν ήταν καλή. Και να σας πω, ακόμη και ιδεολογικά. Πολλές φορές έφτασε διαφημίσεις της Μάσκας να μην τις δημοσιεύει ο Ριζοσπάστης και η Αυγή λέγοντας ότι οι ήρωες, επειδή τα ονόματά τους τιμώνται, είναι αντίθετοι με τη σοσιαλιστική ιδεολογία». Βαθμιαία, η στάση της Αριστεράς άλλαξε, οι διανοούμενοί της άρχισαν να βλέπουν την αστυνομική λογοτεχνία θετικά. Τον Οκτώβριο του 1961 δημοσιευόταν σε συνέχειες στον φιλοκομμουνιστικό Ανεξάρτητο Τύπο (διευθυντές Ι.Α. Πουρνάρας - Κ.Μ. Κύρκος) το μυθιστόρημα του Ζορζ Σιμενόν Η γούνα της αγριόγατας. Το 1964, στο απογευματινό κομματικό όργανο της ΕΔΑ Δημοκρατική Αλλαγή (διευθυντής ο πρώην βουλευτής Γιάννης Ευαγγελίδης), δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημα Ένα πτώμα στη βιβλιοθήκη της Άγκαθα Κρίστι. Σήμερα που η αστυνομική λογοτεχνία έχει πλέον αποενοχοποιηθεί, μπορούμε να ακούσουμε πλείστες φωνές που υποστηρίζουν τα ωφελήματά της. Ο εγκληματολόγος Γιάννης Πανούσης, σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη (και μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας), υπογραμμίζει: «Το αστυνομικό όχι μόνο δεν είναι 'ανήθικο' μυθιστόρημα αλλά συχνά μέσα από τον ρομαντικό, ιστορικό, ηθογραφικό, ψυχολογικό του χαρακτήρα χάνεται το noir στοιχείο και αναδύεται μια 'διδακτική διάπλαση' που διαμορφώνει ψυχές» (Γιάννης Πανούσης, Εγκληματικές επιστήμες και αστυνομικό μυθιστόρημα, εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2006). * Ο Φίλιππος Φιλίππου είναι συγγραφέας Εδώ το λινκ. Τα σχόλια με προσοχή, επειδή, λόγω του θέματος, μπορεί να παρεκτραπούμε.
  5. Το Gosick για μένα είναι ένα από τα καλύτερα animes που κυκλοφόρησαν ποτέ για δύο λόγους: Ξεκινά το ενδιαφέρον από το πρώτο μόλις επεισόδιο και συνεχίζεται μέχρι το τέλος Είναι ρομαντικό όμως όσο για να έχει ενδιαφέρον η ιστορία. Δεν το παρατραβούν ούτε υπάρχουν αυτές οι αηδίες του τύπου σήμερα θα φιλιούνται όλη μέρα και την επομένη θα μαλώσουν για κάτι αχρείαστο κτλ... Η ιστορία ξεκινά το 1924 σε μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα κοντά στην Ελβετία, Ιταλία. Ο ήρωάς μας, ο Kazuya Kujo είναι ένας Ιάπωνας ο οποίος ήρθε στη χώρα ως μαθητής της ακαδημίας Saint Marguerite. Στην ακαδημία αυτή αλλά και γενικά στην περιοχή υπάρχουν διάφοροι μύθοι και θρύλοι. Για τον ίδιο υπάρχει ο μύθος πως είναι ο σκοτεινός "Θεριστής"(Dark reaper) που έρχεται την Άνοιξη και γι' αυτό τα παιδιά στο σχολείο τον φοβούνται λίγο. Ο ίδιος δεν πιστεύει γενικά στους θρύλους αλλά σε μερικές περιπτώσεις πίστευε πως πίσω από κάποια μυστήρια κρύβονταν φαντάσματα και γενικά ανύπαρκτα μυθικά πλάσματα. Στην ακαδημία υπάρχει μια τεράστια βιβλιοθήκη στην οποία θα γνωρίσει την Victorique. Η Βικτόρικα βρίσκεται συνεχώς στον πιο ψηλό όροφο του κτιρίου, ένα ωραίο βοτανικό κήπο. Δεν κατεβαίνει ποτέ από εκεί και συνεχώς βαριέται. Είναι το μόνο παιδί που δεν πάει ποτέ στα μαθήματά του. Παρόλα αυτά, η Βικτόρικα μπορεί να λύσει μυστήρια που οι καλύτεροι ντετέκτιβ στον κόσμο δεν μπορούν να λύσουν! Είναι ένα πανέξυπνο κορίτσι το οποίο φέρνει στο Sherlock Holmes. Ο Kujo από τότε που την γνώρισε της παίρνει συνεχώς νέα μυστήρια να λύσει έτσι ώστε η Βικτόρικα να σταματήσει να βαριέται. Οι δύο βασικοί μας ήρωες είναι μοναχικοί τύποι αλλά σκέφτονται ο ένας για τον άλλο. Αν και στην αρχή φαίνονται ως δύο φίλοι, η προστατευτικότητά τους για τον άλλο, μόνο φιλική δεν είναι. Και εδώ ξεκινά το ενδιαφέρον... Η Βικτόρικα λόγω της "Ανεξάντλητης πηγής σοφίας" που έχει πολλές φορές την χρησιμοποιούν/εκβιάζουν για να λύθουν κάποιες υποθέσεις. Ο Kujo κάποτε μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες που κάποτε βάζει την ζωή του σε κίνδυνο. Κι έτσι, επειδή οι δυο τους προσπαθούν να σώσουν ο ένας τον άλλο, μπλέκουν και οι δύο σε τρελά μυστήρια... Μέσω όλων αυτών των μυστηρίων θα φτάνουμε ολοένα και πιο κοντά σε ένα πιο μεγάλο μυστήριο. Ποιά είναι η Βικτόρικα και τι ρόλο παίζουν οι συγγενείς της και το παρελθόν της ίδιας αλλά και της μητέρας της; Εδώ πλέον μπλέκονται κι άλλοι χαρακτήρες. Για κάποιους δεν ξέρουμε τίποτα (όπως ένας μάγος με κόκκινα μαλλιά που βρίσκεται σε όλα τα μυστήρια), ενώ κάποιοι έχουν συνεχώς επαφή με τους δύο. Γενικά το Gosick είναι ένα πάρα πολύ ωραίο anime αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα. Αν από 20 επεισόδια που έχει η σειρά, σας αποκαλύψω τα 5 τότε θα σας χαλάσω το ενδιαφέρον. Όσο παιδικό/κοριτσίστικο κι αν φαίνεται είναι ένα από τα must watch animes και ένα από τα recommendations του anilinkz. Εγώ που είμαι κάθετως σε όλες τις ρομαντικές ταινίες και ιστορίες, το έχω δει! [mal type=anime id=8425]
  6. Γειά σας παιδιά! Είχα κάποιες ιδέες τις οποίες και επεξεργάστηκα. Εδώ σας παρουσιάζω εντελώς περιλιπτικά την πρώτη μου ολοκληρωμένη ιδέα. Είναι ένα μυστήριο ανάμεσα στους δύο ήρωές μας για την ύπαρξή τους στο νησί Πίκο. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης κρύβεται στο που θα καταλήξει η ιστορία(την έχω βάλει στο τελευταίο spoiler για να πάρετε μια ιδέα για το που οδηγείτε η ιστορία). Εδώ σας περιγράφω συνοπτικά την αρχή της ιστορίας μόνο και μόνο για να μπείτε στο νόημα(Εεε είναι πολύ μεγάλο να το βάλω ολόκληρο). Δεν έχω περιγράψει ούτε το τοπίο ούτε σκηνές μάχης/διαλόγων κτλ. Παρόλα αυτά στο πρώτο spoiler έβαλα τον διάλογο των ηρώων μας γιατί το κρίνω ενδιαφέρων. Τα ονόματα μπορούν να αλλάξουν καθώς και οι εθνικότητές τους(Μπορούμε να πούμε για παράδειγμα πως ο ένας είναι ο υιός του βασιλιά των Vikings για παράδειγμα). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Τόπος: Νησί Pico(από το Picolo). Βρίσκεται μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας. Το νησί ανήκει στην ιταλία Χρόνος: 4 Μαρτίου 1932 Η ιστορία ξεκινά με τον Vladimir Krepkov, ένα νεαρό παλικάρι πάνω-κάτω 20 χρονών. Ο Vladimir βρίσκεται αιχμάλωτος σε ένα πλοίο που όδευε προς την Ισπανία. Χάρη στην εξυπνάδα και την δύναμή του καταφέρνει να απελευθερωθεί και να κολυμπήσει μέχρι το νησί Πίκο. Με το που φτάνει όμως στο νησί, θα τον συλλάβει ο Ιταλικός στρατός. Τότε είναι που θα τον πάρουν για ανάκριση. Ωστόσο ο Vladimir δεν έχει κάτι να κρύψει και απαντά σε όλες τις ερωτήσεις. Ο Vladimir είναι εξουθενωμένος και ο ανακριτής του θυμωμένος καθώς τον υποψιάζεται για διάφορα. Έτσι, όσες πιο πολλές ερωτήσεις απαντά ο Vladimir, τόσο πιο πολύ θυμώνει ο ανακριτής. Δεν θα του δώσουν άδεια να φύγει παρά μόνο όταν η κόρη του διοικητή Isabella Nizabilci, τους πει πως πράγματι δεν έχει κάτι για να ανησυχούν. Ο Vladimir τρέχει να προλάβει την Isabella και κόβουν την πρώτη τους κουβεντούλα. Στη συνέχεια, ο Vladimir, ψάχνει ένα τόπο να μείνει και βρίσκει ένα φτωχό σπιτικό μεν, αλλά μια οικοδέσπινα με μεγάλη καρδιά. Ξυπνά την επόμενη μέρα και ψάχνει να βρει την Isabella. Ο Vladimir θα την βρει να ψωνίζει σε μια αγορά και θα την κυνηγήσει μέχρι που θα γίνει μάρτυρας στην απαγωγή της Isabella Fridecci….. Πείτε μου πως σας φαίνεται. Κάθε ιδέα ή αλλαγή είναι καλοδεχούμενη!
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.