Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ελληνικες περιοδικες εκδοσεις'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Valtasar

    ΤΡΟΥΕΝΟ

    Ιούλιο του 1977, η εκδότρια Λίνα Δεληγιώργη στην εκδοτική ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕ, εκδίδει ένα πολυθεματικό περιοδικό, τον ΤΡΟΥΕΝΟ. Μεσαίο μέγεθος(15,5X20,5), με 100 σελίδες, ασπρόμαυρο με φτηνή εκτύπωση, είχε ιστορίες γεμάτες δράσης (και μερικά χιουμοριστικά στριπ) και απευθυνόταν σε μεγάλα αγόρια. Μηνιαίο στην αρχή, δεκαπενθήμερο μετά το νούμερο 88, σταμάτησε αφού εξέδωσε 213 τεύχη. Ενδεικτικά αναφέρω μερικές ιστορίες του εκτός φυσικά από τον ομώνυμο Τρουένο : Εκπλήξεις από το μέλλον, Πράκτορας U.F.O., Πήτερ ο αίλουρος, Σκίντ Σόλο, Ο Άγνωστος στρατιώτης, Αδάμ ο αιώνιος, Προγραμματισμένος να σκοτώνει, Το παιδί με την τσιχλόφουσκα, Οι 7 υπέροχοι, Ο Πύθωνας, ο Καπετάν Ανεμοστρόβιλος, Ζίπ Νόλαν, Κομάντος Αυτοκτονίας, Φτερωτός Τζάκσον, Καλέστε τους Σμιθ και Τζόνς, Ιστορίες Συνταγμάτων, Βασιλιάς Κόμπρα, Στρατιώτης Φάντασμα, Ο Θάργκ και ο εγκληματίας που έκλεψε τη Κροϋντόν, Ρομπότ Άρτσι, Ο Άνθρωπος με το τόξο, Ρο-Μπάστερς, Ταγματάρχης Ήζυ, Φάκελλοι της Δόξας κ.ά. Το 1989 ξεκινάει καινούργια αρίθμηση αφού η εταιρεία άλλαξε μορφή και έγινε ΑΕ. Η παρουσίαση ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους GreecComicFan, theguest, Lord Makro, Melandros, YOSHIMITSU, crc, ramirez, trelele, x_for_xepeta, Dream Factory, ΚΟΙΟΤΕ, DJO, biggles, comicsking, KILLMATH & Dimitris1.
  2. Valtasar

    ΤΡΟΥΕΝΟ

    Στις 8 Ιουλίου 1989 ξεκινάει η δεύτερη περίοδος του Τρουένο. Το σχήμα παραμένει το ίδιο με τον Νίκο Δεληγιώργη στην έκδοση και τον Κώστα Μπαζαίο στην διεύθυνση αλλά η εταιρεία από ΕΠΕ μετατρέπεται σε ΑΕ. Στα πρώτα 8 τεύχη δεν παρατηρείται καμία αλλαγή παρά μόνο στα εσωτερικά στοιχεία που υπήρχε διπλή αρίθμηση. Με το 9ο τεύχος η νέα αρίθμηση βγαίνει στο εξώφυλλο μαζί με την παλιά και το σκηνικό παραμένει μέχρι το 21ο τεύχος όπου τελικά μένει η νέα αρίθμηση. Τα διαπιστωμένα φτάνουν τα 82 τεύχη, οι σελίδες παραμένουν 100 μέχρι το 22ο τεύχος, από το 23 έως το 28 μειώνονται στις 84 σελίδες, μετά γίνονται 68 μέχρι το τεύχος 50 αλλά ξαφνικά τα τελευταία τεύχη ανεβαίνουν στις 100 πάλι.... Το μέγεθος παρέμεινε το ίδιο : 15,5X20,5 Σχετικά με τις ιστορίες, είχε στριπάκια από Βαβούρα μεριά(δισεκατομυριούχοι, πανδοχείο τρόμου, ο τυχεράκιας κ.λ.π.), Κάπταιν Μαρκ, Τρουένο, Θανατηφόρος Ιός, Αδάμ ο Αιώνιος, Ταγματάρχης Ήζυ, Ο μεγάλος Ντετέκτιβ, ο Καπετάν Ανεμοστρόβιλος κ.λ.π. Η παρουσίαση της Α' έκδοσης ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους DJO, leonidio, ΚΟΙΟΤΕ, x_for_xepeta, ramirez, biggles & comicsking.
  3. Valtasar

    ΒΑΒΟΥΡΑ

    Στις 18 Αυγούστου 1989, ο εκδότης Νίκος Δεληγιώργης αλλάζει τίτλο στην εκδοτική του από ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 σε ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕ και συνεχίζει την κυκλοφορία της ΒΑΒΟΥΡΑΣ με καινούργια αρίθμηση αλλά ίδιο περιεχόμενο. Αφιέρωμα πρώτης περιόδου ΕΔΩ. Μεσαίο μέγεθος (14,5Χ21,5), έγχρωμο εξώφυλλο με ασπρόμαυρο περιεχόμενο, 68 σελίδες, χαμηλή ποιότητα χαρτιού και εκτύπωσης και δεκαπενθήμερης κυκλοφορίας. Το περιεχόμενο ήταν χιουμοριστικά κόμικς μιας ή δύο σελίδων, αγγλικής κυρίως προέλευσης. Η τιμή έχει φτάσει τις 80 δρχ, η επιτυχία συνεχίζεται και η σειρά θα συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα (406 διαπιστωμένα τεύχη). Στα 52 πρώτα τεύχη χρησιμοποιείται διπλή αρίθμηση και από το #53 και μετά συνεχίζεται μόνο με την καινούργια αρίθμηση. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους ftsgr, Ion13, Melandros, comicsking, ΚΟΙΟΤΕ, nikos99, Λένα, tik, Indian, Han Solo, leonidio, VAGELIS, apetoussis82, comicos, GreekComicFan, Retroplaymo, Billy Uchiha & φλοκ.
  4. Valtasar

    ΠΑΤΤΥ/ΠΑΤΥ

    Στις 15 Ιουλίου 1989 αρχίζει η δεύτερη περίοδος του δημοφιλούς κοριτσίστικου περιοδικού. Οι αλλαγές μεγάλες, αν και φαίνεται δεν κατάφεραν να συνεχίσουν την επιτυχία που είχε την περασμένη περίοδο καθώς δεν πρέπει να ξεπέρασε τα 100 τεύχη (διαπιστωμένα 90 - 30/10/1992) Η καινούργια αρίθμηση φαίνεται εσωτερικά στο τεύχος 3 (209), εμφανίζεται στο εξώφυλλο στο 9ο τεύχος, διατηρεί διπλή αρίθμηση στο εξώφυλλο μέχρι το τεύχος 52(258) και από τεύχος 54 κρατάει καθαρά την καινούργια αρίθμηση. Μέχρι το 20στό τεύχος, η διάταξη της εταιρείας παραμένει παρόμοια με την πρώτη περίοδο (αφιέρωμα ΕΔΩ) με εκδότη τον Νίκο Δεληγιώργη, διευθυντή τον Κώστα Μπαζαίο και αρχισυντάκτρια την Μανίνα Μπαζαίου. Μετά το 20στό αλλάζει η μορφή του περιοδικού, όχι τόσο εσωτερικά όσο εξωτερικά καθώς αλλάζει το λογότυπο(και η ονομασία γίνεται Πάτυ), η εταιρεία μετατρέπεται σε ΑΕ με διευθυντή τον Νίκο Μπαζαίο και διευθύντρια την Μανίνα Μπαζαίου(εικάζω αμφότερα τέκνα του Κώστα Μπαζαίου) και εβδομαδιαία κυκλοφορία έως το τεύχος 34. Στα τελευταία 10 τεύχη (80-90) βλέπουμε να επανέρχεται η παλιά ονομασία (Πάττυ) με το παλιό λογότυπο. Επίσης μια μεγάλη διαφορά είναι και στο περιεχόμενο των εξώφυλλων καθώς τα περισσότερα πλέον δεν έχουν σκίτσα αλλά φωτογραφίες διάσημων από σινεμά, τραγούδι και τηλεόραση. Οι σελίδες στα τεύχη 24-54 κατέβηκαν στις 80(από 100) αλλά με 6 φύλλα έγχρωμα (3 στην αρχή και 3 στο τέλος) Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Asmin, tik, Han Solo, comicsking, GreekComicFan, Mits Mits.
  5. Valtasar

    ΠΑΤΤΥ

    Τον Ιούλιο του 1977, οι Ελληνικές Περιοδικές Εκδόσεις ΕΠΕτης Λίνας Δεληγιώργη(μέχρι το τεύχος 190) και μετά του Νίκου Δεληγιώργη(μέχρι της αλλαγής σκυτάλης στο τεύχος 206), κυκλοφορούν ένα πολυθεματικό περιοδικό για κορίτσια ονόματι ΠΑΤΤΥ. Διευθυντής ανέλαβε ο Κώστας Μπαζαίος (μετά το 20στό τεύχος) στην οικογένεια του οποίου πέρασε και η τύχη του περιοδικού την Β' περίοδο(αφιέρωμα ΕΔΩ). Μεσαίο μέγεθος (20,5Χ15,5), ασπρόμαυρο περιεχόμενο, 100 σελίδες, μηνιαίο μέχρι και το τεύχος 86(1/7/1984), αφού από το νο 87 και μετά το περιοδικό γίνεται δεκαπενθήμερο, και σε μία περίοδο 12 ετών έφτασε τα 206 τεύχη(1 Ιουλίου 1989). Η σειρά θα συνεχιστεί με καινούργια αρίθμηση. Μερικές ιστορίες που περιείχε ήταν της Πάττυ(ο κόσμος της Πάττυ), το μυστικό που έκρυβαν οι μαργαρίτες, το βιβλίο των ωρών, οι Σούπεργάτες, Ο Ισπανός Ιππότης, η μητριά μου η στρίγγλα, Αγριες γυναίκες του ΦαρΟυέστ, Σπίτι από το παρελθόν, ο Τσιγγούνης, η ονειροπόλα, καημένε Μπαμπά κ.α. Στο εσώφυλλο είχε στριπάκια από το υλικό της Βαβούρας και εσωτερικά περιείχε συμβουλές για τα κορίτσια της εποχής, διηγήματα και κοινωνικά νέα. Μπορείτε να διαβάσετε τα τεύχη 55,56,57 στο Αναγνωστήριο/Reader ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τις asmin, erma jaguar, tik, GreekComicFan, comicsking & albert.
  6. Valtasar

    ΓΚOΛ

    Τρίχρωμο, πολυθεματικό περιοδικό που εξέδωσε το 1987 ο Κ.Μπαζαίος (ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕ). Η πρώτη εμφάνιση του Γκολ ήταν στις αρχές του 1970 (αφιέρωμα ΕΔΩ) Μεσαίο μέγεθος(15Χ21), 64 σελίδες, εβδομαδιαίο, εκδόθηκαν τελικά 112 τεύχη. Το περιεχόμενο ήταν καθαρά αθλητικού θέματος και περιελάμβανε συχνά κείμενα, συνεντεύξεις και φωτογραφίες. Πολλές από τις ιστορίες ήταν σε συνέχειες και αναφέρω μερικές δειγματολειπτικά : Εντάξει Τζo, Ο αλήτης, Ο θρύλος, Τουίστ, Κiντ Κοξ, Σχέδιο 917, οι φυλακισμένοι κ.α. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους archon, nquees, tik, KILLMATH, Loss & trelele.
  7. Βαβούρα. Μια πολύ ιδιαίτερη λέξη. Ένας ιδιαίτερος συνδυασμός γραμμάτων. Δύο βήτα, ένα ρο, δύο άλφα και ένα ου. Αν την πεις πολλές φορές, θυμίζει κάποιον θόρυβο μηχανής αυτοκινήτου. Είναι ο ορισμός του ήχου της πόλης. Επικρατεί βαβούρα. Θυμίζει επίσης τον Τζόνι Βαβούρα, τον Έλληνα Φαμπιάν Μπαρτέζ, τον θρυλικό θείο της Βλαχάκη στο Κων/νου & Ελένης, τον μουσικό και ηθοποιό των 80s. Αλλά στους πιο παλιούς, στους 40άρηδες και 50άρηδες, η λέξη αυτή παραπέμπει αυτόματα στο περιοδικό Βαβούρα, ένα πολυσυνθετικό κόμικ που αποτέλεσε ένα από τα πρώτα κόμικς στην ελληνική αγορά και συντρόφευσε τους πιτσιρικάδες στα 80s. Ήταν ένα περιοδικό πολύ μπροστά από την εποχή του. Είχε το τρολ, είχε το σόκιν, ήταν ένας πολύ μακρινός προπομπός των σελίδων με memes στα social media, ήταν ότι είναι στο Twitter τα trends. Οι μικρές ιστορίες του Κουραφέλκυθρου και του Διονύση Ατζαράκη ίσως να έχουν πατήσει πάνω στη φιλοσοφία της Βαβούρας. Η Βαβούρα πρωτοεμφανίστηκε στα περίπτερα το 1981, με εκδότη τον Νικόλα Δεληγιώργη. Στο ξεκίνημά της κυκλοφορούσε δύο φορές το μήνα, την 1η και την 15η, πακέτο με τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Αρχές βαθέος ΠΑΣΟΚ τότε, γαρ. Στην πορεία έγινε εβδομαδιαίο και το κόστος του πήγε από τις 15 στις 100 και μετά στις 200 δραχμές, στην εποχή που ανέβηκε ο πληθωρισμός και άλλαξαν οι μισθοί. Πολυσυλλεκτικό, πολυσυνθετικό κόμικ. Αυτό ήταν η Βαβούρα. Ενσωμάτωνε στις σελίδες της βρετανικά (Whizzer & Chips, The Beano, Buster) και ισπανικά κόμικς (Zippy y Zappe) που τα αναδημοσίευε προσαρμοσμένα στα ελληνικά. Το τμήμα που προκαλούσε πάντοτε το περισσότερο ενδιαφέρον όμως ήταν ισπανικής καταγωγής, η Οδός Τρέλας 13 (το 13 Rue del Percebe είχε ξεκινήσει το 1961 στην Ισπανία από τον γραφίστα Francisco Ibanez), όπου μέσα σε μερικά τετράγωνα αρκούσε ένα συννεφάκι και μια ατάκα για να φτιαχτεί μια ιστορία. Μια πολυκατοικία 4 ορόφων, δύο διαμερίσματα σε κάθε όροφο και όσο μεγάλωνε η απήχηση της Οδού Τρέλας, τόσο αυξάνονταν και τα διαμερίσματα. Μια αποτύπωση της αστικοποίησης και της μετατροπής της Αθήνας σε ένα χάος πολυπληθυσμιακό. Πάντοτε υπήρχαν και οι φιγούρες εκτός πολυκατοικίας, πρόσωπα που ξεπετάγονταν από την ταράτσα, από έναν υπόνομο, περαστικοί στα πεζοδρόμια. Οι πιο χαρακτηριστικοί ήρωες της Βαβούρας ήταν ο Γουρουνομούρης, το Μαμόθρεφτο, ο Σουίνι, ο Ζοχάδας ο Επιστάτης, ο Βουλομάτης, η Κόρη του Δράκουλα, ο Βρωμιάρης, ο Χοντρούλης και ο Μούργος ο Καραβόγατος. Η Βαβούρα ξεπέρασε τα 500 τεύχη κυκλοφορίας πριν ολοκληρώσει την πορεία της στα σχοινιά των περιπτέρων ή πάνω στα ψυγεία με τα παγωτά όπου βρισκόταν για μια 10ετία σχεδόν. Το χιούμορ της ήταν χοντροκομμένο με τα σημερινά δεδομένα, αλλά πικάντικο και γοητευτικό στην τότε εποχή. Οι γονείς δεν επέτρεπαν εύκολα στα παιδιά να το αποκτήσουν, αλλά στο τέλος κατέληγαν να το παίρνουν για τον εαυτό τους. Σε αυτή την δεκαετία είχε και τεύχη που ένωναν δύο κόμικ κόσμους, όπως ένα τεύχος που είχε κυκλοφορήσει με τον Γκάρφιλντ ή ένα που είχε τον Darth Vader. Πολλές φορές λέμε για πράγματα πως είναι μπροστά από την εποχή τους και αυτό καταλήγει να είναι μια αοριστία. Με την Βαβούρα η αοριστία γίνεται οριστική. Ίσως ο σαρκασμός που διέκρινε τα κείμενα, να είναι αυτό που χρειαζόμαστε στο σήμερα για να ξεφύγουμε από τον παστρικό και υποχόνδριο τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα και τους εαυτούς μας. Η Βαβούρα ήταν, όπως έγραφε και σε θέση υπότιτλου, ένα Εβδομαδιαίο Περιοδικό της Πλάκας. Ή ένα «Περιοδικό Με Πολύ Πλάκα». Ή ένα «Περιοδικό για Έξυπνα Παιδιά». * Πηγή φωτογραφιών: Facebook Page/ VavouraMag Και το σχετικό link...
  8. Valtasar

    ΓΚΟΛ

    Στο τεύχος 113 του ΓΚΟΛ της Β' περιόδου (παρουσίαση ΕΔΩ) βλέπουμε αλλαγές στον τίτλο που σηματοδοτεί την αρχή της Γ' περιόδου. Αλλάζει το σήμα και πλέον χάνουμε το σκίτσο του ποδοσφαιριστή που σουτάρει, η εταιρεία γίνεται ΑΕ από ΕΠΕ, εκδότης είναι ο Νίκος Δεληγιώργης και διευθυντής ο Κώστας Μπαζαίος (που στο προηγούμενο σχήμα αναφερόταν σαν εκδότης), ξεκινάει νέα αρίθμηση και οι σελίδες ανεβαίνουν στις 68. Το περιεχόμενο παραμένει στα ίδια επίπεδα αλλά η πτώση του περιοδικού ήταν αναπόφευκτη και σταματάει τελικά μετά από 48 τεύχη (με την παλιά αρίθμηση 160). Τα διαπιστωμένα είναι 44. Ακολούθησε η Δ' και τελευταία περίοδος Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους lucky strike, Han Solo, KILLMATH & trelele.
  9. Valtasar

    ΑΓΟΡΙ

    Στις 9 Αυγούστου του 1989 ο Ν. Δεληγιώργης αλλάζει μορφή εκδοτικής εταιρείας και από ΕΠΕ την κάνει ΑΕ. Συγχρόνως ξεκινάει καινούργια αρίθμηση στο ΑΓΟΡΙ, κρατώντας όμως για πολλά τεύχη και την παλιά αρίθμηση. Τα διαπιστωμένα φτάνουν τα 140. Ίδιο πολυθεματικό περιεχόμενο, έγχρωμες σελίδες στην αρχή και στο τέλος, αφίσες στο κέντρο, ποικίλα νεανικά άρθρα μέσα. Παρουσίαση Α' περιόδου(ΔΥΝΑΜΙΚΟ) ΕΔΩ, Β' περιόδου ΕΔΩ. Σκαναρισμένες ιστορίες διαθέσιμες για ανάγνωση θα βρείτε στην ενότητα των DOWNLOADS. Ενδεικτικά τεύχη θα βρείτε, ΕΔΩ. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Dream Factory, ΚΟΙΟΤΕ, nikos99, tik, archon, Han Solo, Retroplaymo & ramirez.
  10. Η ιστορία του σουρεαλιστικού περιοδικού που έκανε όλους τους πιτσιρικάδες να γελάνε πονηρά. Η πρώτη μου επαφή με την 'Βαβούρα' ήταν από τον συγχωρεμένο τον κυρ Τάκη που είχε το ψιλικατζίδικο απέναντι από το σπίτι, στα Κάτω Πατήσια. Κάθε Παρασκευή η μάνα μου με έστελνε να της πάρω το 7 Μέρες TV (στύβει την TV - υπάρχει ένα κενό στο μυαλό μου για το αν αυτή η διαφημιστική ατάκα είναι πραγματική ή την έχω βγάλει από το μυαλό μου). Τα περιοδικά ήταν απλωμένα πάνω στο ψυγείο των παγωτών. Μέχρι να έρθει από μέσα ο κυρ Τάκης, σε εκείνο το μικρό γραφειάκι που καθόταν στο βάθος του ημιυπογείου, έριχνα κλεφτές ματιές στα άλλα περιοδικά. Από Playboy και Penthouse, τα οποία ήταν επιμελώς κρυμμένα - αλλά το βλέμμα δεν γινόταν να μην πέσει πάνω τους - μέχρι ένα περιοδικό, σχετικά μικρό στο σχήμα, το οποίο για ένα παράξενο λόγο ήταν πάντα γυρισμένο από την ανάποδη. Από το οπισθόφυλλο. Σε αυτό απεικονίζονταν μία πολυκατοικία όπου σε κάθε διαμέρισμα εκτυλίσσονταν διάφορες ιστορίες, ενώ στα αριστερά ξεχώριζε η μεγάλη επιγραφή: 'Οδός τρέλας 13'. Για πολύ καιρό, μέχρι την πρώτη μέρα που το αγόρασα, πίστευα πως αυτή είναι η ονομασία του περιοδικού. Όταν έφτασε η μέρα για την αγορά του ο ψιλικατζής με αυστηρό ύφος με απέτρεψε: "Δεν είναι αυτά για την ηλικία σου". Εδώ ακριβώς έρχονται οι σωτήριες περιπτώσεις όταν έχεις μεγαλύτερα από εσένα αδέρφια. Ένα "δεν είναι για μένα" και καθάρισες. Βαβούρα. Από το όνομα και μόνο ξεχώριζε. Σαν τον Τζώνυ τον Βαβούρα που τον θυμάμαι πιτσιρικάς στο Μοναστηράκι, στο μαγαζί του πατέρα μου, να ανεβοκατεβαίνει την Πανδρόσου, να τον πειράζουν οι μαγαζάτορες, να είναι το παιδί για τα θελήματα. Με σήμα κατατεθέν το δερμάτινο καπέλο του. Πριν γίνει Τζώνυ Βαβούρας, όταν ήταν σκέτο 'ο Βαβούρας'. Η Βαβούρα, λοιπόν, δεν ήταν Μίκι Μάους. Ούτε Ποπάυ ούτε καν Σεραφίνο που το πλάσαραν ως κάτι διαφορετικό. Η Βαβούρα ήταν ότι πιο σουρεαλιστικό μπορούσες να διαβάσεις εκείνη την εποχή, τέλη δεκαετίας '80 αρχές '90. Είναι τα σημερινά memes, οι τρολιές στα σόσιαλ μίντια, το χιούμορ του Σεφερλή, ή για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος, αυτός ο Max, το σύντομο σκετσάκι με τον τύπο με το καπέλο του σαφάρι που έπαιζε πρώτα στο Mega και μετά στο Star, ανάμεσα στις διαφημίσεις. Ο υπότιτλος κάτω από την πολύχρωμη λέξη Βαβούρα, υποδήλωνε ακριβώς αυτό που ήταν. 'Εβδομαδιαίο περιοδικό της πλάκας'. Σουρεαλισμός στο μεγαλείο του, σύντομες ιστοριούλες, το τέλος των οποίων έκρυβε μία εξυπνάδα, ενίοτε χοντροκομμένη, αλλά για τους πιτσιρικάδες ξεκαρδιστική. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να είναι ελληνική πατέντα. Πολύ προχωρημένο για την εποχή του, ακόμα και για την Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ. Αν γκουγκλάρετε θα δείτε ότι ουσιαστικά ήταν ένα περιοδικό που δανειζόταν σκετσάκια από αγγλικά και ισπανικά κόμικς. Ας πούμε, το αγαπημένο μου, η 'οδός Τρέλας 13' ήταν το '13, Rue del Percebe' που κυκλοφορούσε στην Ισπανία και προσαρμοζόταν στα ελληνικά. Μικρή σημασία είχε για το μυαλό ενός πιτσιρικά, ακόμα και για εκείνο ενός μεγάλου θέλοντας να ανακαλύψει τον παλιό του 'έρωτα'. Κάποια στιγμή το περιοδικό φιλοξένησε και τον Γκάρφιλντ - με τον οποίο αν δεν κάνω λάθος αυτή ήταν η πρώτη γνωριμία με το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και μάλιστα γινόταν ιδιαίτερο 'χτύπημα' στο εξώφυλλο η παρουσία του, ενώ το 'μαμόθρεφτο' και το 'Αντιρίξ και Συμφωνίξ' ήταν αυτά με τη μεγαλύτερη απήχηση. Η 'Βαβούρα' δεν ήταν αυτό που λέμε 'hardcore', πιο πολύ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως 'προχωρημένο'. Μεμονωμένες και αυτοτελείς ιστορίες, μια κι έξω. Ειδικά στην περίπτωση του οπισθόφυλλου με την περίφημη 'Οδό Τρέλας' όπου σε κάθε 'κουτάκι', το διαμέρισμα δηλαδή, έφτανε μία ατάκα και το σκίτσο για να ολοκληρώσει την ιστορία. Κι αυτό επαναλαμβανόταν και στους τέσσερις ορόφους του. Όσο περνούσε ο καιρός και η Βαβούρα γνώριζε μεγάλη επιτυχία, η πολυκατοικία μεγάλωνε. Θύμιζε αυτές της πυκνοκατοικημένης Κυψέλης, περισσότερα διαμερίσματα, περισσότερες ιστορίες, μεγαλύτερη βαβούρα. Όπως το λέει το όνομά του. Αν κάτι μπορεί να ενοχλούσε τις μανάδες έτσι και έπεφτε το περιοδικό στα χέρια τους ήταν το 'μαμόθρεφτο' και ο 'πόλεμος στην τάξη'. Τι είναι αυτά που διαβάζεις, δεν είναι αυτά για σένα, δίνουν το κακό παράδειγμα, άνοιξε και κανά βιβλίο, ξέρετε τώρα, όλα όσα ακολουθούσαν της γκρίνιας μέχρι να βάλεις ζακέτα και να ξεχαστούν όλα. Αν η Βαβούρα υπήρχε στη σημερινή εποχή θα ήταν η χαρά της κοινοποίησης. Η έμπνευση του Twitter, η ατάκα στο Facebook, το ξεκαρδιστικό gif, το meme του χαβαλέ. Γιατί η Βαβούρα θα εξελισσόταν. Θα ακολουθούσε την εποχή, ήταν, έτσι κι αλλιώς, μπροστά από την εποχή της. Τότε που γελούσαμε με το Σουσάμι Άνοιξε, βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι και περιμέναμε τον Μάπετ Σόου και τον Μπένι Χιλ. Ναι! Η Βαβούρα ήταν ο Μπένι Χιλ των πιτσιρικάδων. Με το καλύτερο φινάλε, όπως το κλασικό κυνηγητό σε κάθε επεισόδιο της βρετανικής σειράς. Φωτογραφίες: FB Page Βαβούρα - εβδομαδιαίο περιοδικό της πλάκας Και το σχετικό link...
  11. CitizenX

    ΑΓΟΡΙ COMICS

    Η άτυχη συνέχεια ενός θρυλικού περιοδικού. Μετά την ολοκλήρωση της έκδοσης του περιοδικού ΑΓΟΡΙ, οι Ελληνικές Περιοδικές Εκδόσεις ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του επίσημου "διαδόχου" του περιοδικού υπό τον τίτλο ΑΓΟΡΙ COMICS. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη των αναγνωστών όταν στη θέση του "δυναμικού" εβδομαδιαίου περιοδικού- το οποίο δημοσίευσε κάποια από τα καλύτερα κόμικς περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας που διαβάσαμε ποτέ στη χώρα μας- αντίκρυσαν ένα κόμικς περιοδικό εμφανώς παιδικού προσανατολισμού. Το ΑΓΟΡΙ COMICS, στα τέσσερα τεύχη του, δημοσίευσε κάποια χιουμοριστικά κόμικς των εκδόσεων Harvey (θυμάστε το ΚΑΣΠΕΡ και ΠΑΡΕϊΤΣΑ της δεκαετία του '70;) με κορυφαία στιγμή το Count Duckula (το οποίο εκείνη την περίοδο προβάλλονταν και από την κρατική τηλεόραση). Αντικειμενικά το περιοδικό ήταν χαριτωμένο, με αρκετές σελίδες και εξ'ολοκλήρου έγχρωμο. Επί της ουσίας, όμως, το ΑΓΟΡΙ COMICS δεν είχε την παραμικρή σχέση με το ΑΓΟΡΙ που αγαπήσαμε. Και αυτό φάνηκε από το γεγονός πως κυκλοφόρησε μόλις τέσσερα τεύχη (εντυπωσιακά μικρό νούμερο για εβδομαδιαίο περιοδικό). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως από το δεύτερο τεύχος υπάρχει διαφημιστική καταχώρηση στο οπισθόφυλλο για το επεκείμενο περιοδικό του ΔΙΚΑΣΤΗ DREDD , το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ (χρειάστηκε να περιμένουμε μια δεκαετία, σχεδόν, για να το δούμε από τις εκδόσεις Ο2Η Books). Υπάρχουν, επίσης, άλλες δύο διαφημιστικές καταχωρήσεις: Μια για το περιοδικό ΤΡΟΥΕΝΟ (φιγουράρει το τεύχος 67) και μία για το περιοδικό ΓΚΟΛ (τεύχος 32). Από εκεί φαντάζομαι μπορεί να υπολογίσει κανείς την ακριβή περίοδο έκδοσης του η οποία δεν αναγράφεται πουθενά στο εσωτερικό του (άνοιξη του 1992, αν θυμάμαι καλά). Όσον αφορά το περιεχόμενο, τα στριπ που δημοσιεύθηκαν είναι τα εξής: ΚΟΜΗΣ ΝΤΑΚΟΥΛΑ, ΡΙΤΣΙ ΡΙΤΣ το ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΟ, ΤΣΟΥΡΟΥΦΛΗΣ το ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ, ΣΠΟΥΚΥ το ΦΑΝΤΑΣΜΑ, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΧΙΟΥΙ, οι ΤΡΟΧΟ-ΜΑΝΙΑΚΣ (μόνο στο τεύχος #1) και ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (από τη γνωστή σειρά ταινιών, μόνο στο τεύχος #3). Και η λεπτομέρεια που είναι όλα τα λεφτά: Ο τίτλος του περιοδικού αναγράφεται μόνο στην πάνω αριστερή γωνία. Ο κεντρικός τίτλος αλλάζει ανάλογα με τον χαρακτήρα που φιλοξενεί στο εξώφυλλο! Αυτά!
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.