Search the Community
Showing results for tags 'εκουατόρια'.
-
Ο θρυλικός ήρωας του Ούγκο Πρατ ζωντανεύει μέσα από την πένα του Ισπανού διαδόχου του, Χουάν Ντίαθ Κανάλες, ο οποίος φέρνει τα κλασικά κόμικς στη νέα εποχή και μιλάει στο «Κ» με αγάπη και σεβασμό για τις ιστορίες που μας μεγάλωσαν. Ο Χουάν Κανάλες «Ποια βιβλία έχουν μια θέση στη μνήμη σας;» Αυτή την ερώτηση έθεσε η εφημερίδα Le Monde και από τις απαντήσεις 17.000 Γάλλων προέκυψε η λίστα των 100 βιβλίων του 20ού αιώνα, η οποία δημοσιεύτηκε την άνοιξη του 1999. Ανάμεσα στα μυθιστορήματα του Καμί, του Τζόις και του Προυστ, βρίσκεται και το όνομα του Ιταλού κομίστα Ούγκο Πρατ με την Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας, την πρώτη περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Il Sergente Kirk στο τέλος της δεκαετίας του ’60 και κυκλοφόρησε ως αυτοτελής ιστορία λίγα χρόνια αργότερα. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, έχει την ίδια ηλικία με τον Χουάν Ντίαθ Κανάλες, τον Ισπανό δημιουργό στον οποίο ανατέθηκε από το ίδρυμα που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Πρατ να συνεχίσει τον μύθο των ιστοριών του. «Είναι τεράστια η ευθύνη, αλλά ευτυχώς η χαρά και ο ενθουσιασμός αυτής της αποστολής υπερτερούν», μου λέει ο ίδιος και σχολιάζει τη «γενναιοδωρία» του Πρατ να «αφήσει ανοιχτή την πόρτα για τους επόμενους». Ξεκινάμε την κουβέντα από το προφανές. Διάβαζε Κόρτο Μαλτέζε μικρός; «Ήμουν 14 χρονών όταν τον ανακάλυψα, ενώ έψαχνα παλιά κόμικς με τον μεγάλο μου αδερφό. Στην αρχή δεν μου άρεσε». Γιατί; «Μου φαινόταν πολύ “φλύαρο” και όχι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένο. Τότε προτιμούσα πολύχρωμες εικόνες και απλές ιστορίες και απέφευγα να τον διαβάσω. Όταν τελικά το έκανα, ερωτεύτηκα το σύμπαν του Πρατ για πάντα». Με θητεία στο animation και έχοντας στο βιογραφικό του το παγκόσμιο μπεστ σέλερ Blacksad, μια σειρά graphic novel με ήρωα μια ανθρωπόμορφη γάτα σε νουάρ στιλ Ρέιμοντ Τσάντλερ, ο Κανάλες έχει πλέον ολοκληρώσει τρεις καινούργιες ιστορίες με τον Κόρτο Μαλτέζε, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή Ρουμπέν Πεγεχέρο, οι οποίες κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Μάλιστα το Εκουατόρια επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε μια εμπλουτισμένη έκδοση. Ο Κόρτο Μαλτέζε σχεδιασμένος από τον Ρουμπέν Πεγεχέρο, πιστό αντίγραφο του ήρωα που δημιούργησε στο τέλος της δεκαετίας του ’60 ο Ούγκο Πρατ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ Ο Κόρτο Μαλτέζε λοιπόν. Γιος μιας Τσιγγάνας από τη Σεβίλλη και ενός ναυτικού από την Κορνουάλη, γεννήθηκε στη Βαλέτα, στην καρδιά της Μεσογείου, παιδί της θάλασσας και του fin de siècle, με έμφυτη λαχτάρα για περιπέτεια. Στις ιστορίες τον γνωρίζουμε ενήλικο, σε τυχαίες στιγμές των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ο κόσμος του είναι ένας χαμένος κόσμος, είναι ο κόσμος του χθες όπως θα έλεγε ο Τσβάιχ, αλλά πώς συνδέεται με το παρόν; Πώς γίνεται επίκαιρος 100 χρόνια μετά; «Ένας καλός φίλος και σπουδαίος μελετητής του Κόρτο Μαλτέζε, ο κομίστας Άνχελ ντε λα Κάγιε, λέει πως κάθε φορά που γράφουμε για κάτι ιστορικό και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, μιλάμε τελικά για το παρόν μας. Ο Κόρτο Μαλτέζε δεν νομίζω ότι αποτελεί εξαίρεση». Το εξώφυλλο από το Εκουατόρια Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 υπήρξε βασικό στοιχείο στην κουλτούρα της κομίστικης κοινότητας, ειδικά στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα έγινε ένα σύμβολο με τεράστια αισθητική (και εμπορική) αξία. Συζητάμε τι τον έκανε τόσο επιτυχημένο. «Υπάρχουν πολλοί λόγοι», λέει ο Κανάλες. «Πρώτα απ’ όλα, ο Κόρτο Μαλτέζε είναι κάποιος που όλοι θα ήθελαν να έχουν φίλο: είναι έξυπνος, κουλ, αστείος και πιστός. Επίσης, ζει περιπέτειες σε εξωτικά μέρη, σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, γεγονός που εξάπτει τη φαντασία μας. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι ιστορίες του είναι γεμάτες λογοτεχνία, πολιτισμό, μαγεία, πολιτική και ιστορία». Καρέ από το Εκουατόρια, συγκεκριμένα από τη συνάντηση του Κόρτο με τον Καβάφη. Στο Εκουατόρια ο Κόρτο φτάνει κάποια στιγμή στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και προς μεγάλη μου έκπληξη τον βλέπω να συναντάει τον φίλο του, όπως λέει, Κωνσταντίνο Καβάφη. «Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη γνώση για την ποίηση του Καβάφη μέχρι που έγραψα το σενάριο», λέει ο Κανάλες. «Ευτυχώς πλέον έχω αποκτήσει αρκετή εξοικείωση. Είναι το υπέροχο πλεονέκτημα του να είσαι αφηγητής μιας ιστορίας, μαθαίνεις συνέχεια». Εν προκειμένω φαίνεται ότι έμαθε αρκετά, φτάνοντας στο σημείο να σχολιάσει τις εκδοτικές πρακτικές του ποιητή (που δεν δημοσίευε τα ποιήματά του), ενώ παραθέτει στίχους από το ποίημα Η πόλις και, παραδόξως, ένας από αυτούς («Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα βρεις άλλες θάλασσες») δένει αρμονικά με την αίσθηση του ανεκπλήρωτου που έχει ο μονίμως εν κινήσει Κόρτο Μαλτέζε. Όλες οι παλιές και νέες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Ο ΚΟΡΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ Διαβάζοντας τα καινούργια κόμικς, και με σημαντική χρονική απόσταση από τις τελευταίες ιστορίες του Πρατ, δεν βρίσκω σημαντικές διαφοροποιήσεις ούτε στο σχέδιο ούτε στο ύφος της αφήγησης. Ο Κανάλες και ο Πεγεχέρο έχουν σεβαστεί το υλικό τους και έχουν προχωρήσει «ξεπατικώνοντας» τις βασικές αρχές. Αυτό που ίσως αλλάζει είναι ότι ο ρομαντικός μποέμ ήρωας του Πρατ στον 21ο αιώνα προσλαμβάνεται ως ένα μετα-χίπστερ πρότυπο. Θα μπορούσε εύκολα να αφομοιωθεί από κάποιο αθηναϊκό μπαρ με τη βίντατζ αισθητική του, το τσιγάρο του, το επιλεκτικό του βλέμμα, τη στιλιζαρισμένη κοσμοπολίτικη ιδιοσυγκρασία και τις αρετές του μοντέρνου αντιήρωα. Επιστρέφοντας στην ιστορία του Εκουατόρια και στην Αλεξάνδρεια, εκτός από τον Καβάφη, ο Κόρτο γνωρίζει τον νεαρό Βρετανό πολιτικό Γουίνστον Τσόρτσιλ που επισκέπτεται την πόλη – μάλιστα του σώζει τη ζωή. Αυτή ήταν μια πάγια σεναριακή τακτική του Πρατ, ο οποίος έβαζε τον ήρωά του να συναντιέται με ένα σωρό υπαρκτά πρόσωπα της εποχής του, από τον Χέμινγουεϊ μέχρι τον Στάλιν. Αυτή την ανάμειξη μυθοπλασίας και πραγματικότητας ο Κανάλες τη συνεχίζει στις νέες ιστορίες, αλλά την εφαρμόζει και στο Blacksad. «Πράγματι», παραδέχεται. «Ως αναγνώστης πάντα θαύμαζα τον τρόπο που ο Πρατ συνδύαζε τη μυθοπλασία με ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα. Είναι ένα είδος αφήγησης που προσπαθώ να χρησιμοποιώ κι εγώ. Η ιδέα στο Blacksad ήταν να αναμείξω τον μύθο, ένα από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά είδη, με το νουάρ, ένα από τα σύγχρονα». Αυτή τη στιγμή ετοιμάζει παράλληλα το έβδομο Blacksad, ένα βιογραφικό graphic novel για την Αμερικανίδα μουσικό Τζούντι Σιλ, μια κομίστικη sci fi περιπέτεια και φυσικά έναν ακόμα Κόρτο Μαλτέζε, τον τέταρτο δικό του – και το ταξίδι συνεχίζεται. Και το σχετικό link...
-
- 5
-
- κόρτο μαλτέζε
- corto maltese
- (and 9 more)
-
Κάθε ιστορία του Ούγκο Πρατ με πρωταγωνιστή τον δίκαιο και ευάλωτο τυχοδιώκτη ναυτικό Κόρτο Μαλτέζε ήταν ένα ταξίδι σε έναν από τους πολλούς και διαφορετικούς, υπό διαμόρφωση ή υπό κατάρρευση, «κόσμους» των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Οι διάδοχοί του, Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero, συνεχίζουν επάξια το έργο του με μια βαθιά πολιτική ιστορία στον παγωμένο Βορρά. Η απόφαση των Ισπανών δημιουργών Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero να «αναμετρηθούν» με έναν ογκόλιθο των παγκόσμιων κόμικς, τον Ούγκο Πρατ, και να αναλάβουν τις τύχες του πιο διάσημου χαρακτήρα του, του Κόρτο Μαλτέζε, φιλοτεχνώντας νέες ιστορίες με αυτόν ως πρωταγωνιστή ήταν ιδιαίτερα τολμηρή και έκρυβε αμέτρητα ρίσκα. Δυο άλμπουμ μετά, κρίνεται και ως απολύτως επιτυχημένη. Εξίσου τολμηρή ήταν και η απόφαση των εκδόσεων Μικρός Ήρως να κυκλοφορήσουν αυτές τις ιστορίες στην Ελλάδα και μάλιστα με μικρή σχετικά χρονική απόσταση από την πρώτη τους έκδοση στη Δυτική Ευρώπη. Η πρώτη περιπέτεια των Canales και Pellejero που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα ήταν το «Εκουατόρια», με τον Κόρτο Μαλτέζε να συναντά τον Καβάφη στην Αλεξάνδρεια και να περιπλανιέται στην αφρικανική ήπειρο. Η δεύτερη, που κυκλοφόρησε σε δύο μέρη τον περασμένο Απρίλιο με τίτλο «Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου» (μετάφραση: Ντίνα Φατούρου) και είναι η πρώτη κατά σειρά που δημιούργησαν οι Ισπανοί καλλιτέχνες το 2015, βρίσκει τον εμβληματικό ναυτικό στον Αρκτικό Κύκλο του 1915, εκεί όπου συγκεντρώνονται τυχοδιώκτες απ’ όλο τον κόσμο σε αναζήτηση χρυσού και πετρελαίου, φαλαινοθήρες, επιστήμονες, εξερευνητές, έμποροι όπλων, Άγγλοι, Αμερικανοί και Ιρλανδοί, στρατιώτες και στρατοί που διεκδικούν εδάφη. Κι όλα αυτά στον τόπο των Ινουίτ που βλέπουν τη γη τους να καταστρέφεται. «Οι λευκοί είμαστε κατάρα για τους Ινουίτ! Οι ιθαγενείς αποδεκατίστηκαν από τις αρρώστιες που έφεραν τα αμερικανικά φαλαινοθηρικά!» ομολογεί ο Κόρτο Μαλτέζε, αλλά είναι ένας από τους ελάχιστους «εισβολείς» που έχει φιλικές διαθέσεις απέναντι στους ντόπιους και σέβεται τον τόπο που τον φιλοξενεί. Οι υπόλοιποι βρίσκονται εκεί για να κερδίσουν κάτι. Αλλά δεν θα το καταφέρουν εύκολα. Με ηγέτη και καθοδηγητή τον Ουλκουρίμπ, έναν τυφλωμένο από το δικαιολογημένο μίσος Ινουίτ, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας ως εξωτικό ανθρώπινο έκθεμα στην Ευρώπη αλλά κατάφερε να μορφωθεί και τώρα διαβάζει και θαυμάζει τον Ροβεσπιέρο και τη σωφρονιστική τρομοκρατία, στήνονται και γυαλίζονται οι γκιλοτίνες. Και οι γκιλοτίνες κόβουν κεφάλια. Ο Κόρτο Μαλτέζε, με ένα γράμμα του αδελφικού του φίλου Τζακ Λόντον να τον συντροφεύει, θα καταφέρει κι αυτή τη φορά να τα βγάλει πέρα, να σωθεί από κάθε δύσκολη κατάσταση και να σώσει όσους, αδύναμους κι αβοήθητους, χρειάζονται τη βοήθειά του κόντρα στους ισχυρούς και στα όπλα τους. Έτσι ώστε να συνεχίσει τα μακρινά ταξίδια του σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους, σε κάθε μέρος που γραφόταν η Ιστορία. Η επιτυχία των δυο πρώτων ιστοριών του Κόρτο Μαλτέζε μετά το θάνατο του πνευματικού του πατέρα, Ούγκο Πρατ, εγγυάται ότι οι άξιοι διάδοχοί του, Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero θα εξακολουθήσουν για πολύ καιρό ακόμα να δίνουν ζωή και περιπέτειες στον μοναδικό και τόσο διαφορετικό ήρωα. Και το σχετικό link...
-
- 8
-
- κόρτο μαλτέζε
- ούγκο πρατ
- (and 5 more)
-
Ο τυχοδιώκτης ναυτικός Κόρτο Μαλτέζε υπήρξε εμβληματική μορφή των κόμικς. Αφοσιωμένος σε μια αέναη αναζήτηση εμπειριών στα πέρατα του κόσμου και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης προς τους όπου γης καταπιεσμένους, επιστρέφει για μια νέα περιπέτεια που σέβεται και τιμά τον εμπνευστή του και μεγάλο παραμυθά, Ούγκο Πρατ. Όταν έχεις να αναμετρηθείς καλλιτεχνικά με κάτι τόσο σπουδαίο και μεγάλο όσο το σαγηνευτικό και μαγικά περιπετειώδες σύμπαν των ιστοριών του Ούγκο Πρατ, με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, είναι ύψιστο λάθος να αισθανθείς ανταγωνιστικά. Αντιθέτως, οφείλεις να αντιμετωπίσεις τον δάσκαλο με τον προσήκοντα σεβασμό και τον χαρακτήρα με συνέπεια και ευθύνη. Αλλά και να βάλεις τη δική σου σφραγίδα. Οι Ισπανοί δημιουργοί Juan Diaz Canales (σενάριο) και Ruben Pellejero (σχέδια) τα καταφέρνουν περίφημα σε όλα. Το 2015, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Ιταλού καλλιτέχνη (1927-1995), που ήταν ήδη πάρα πολλά για να απέχει ένας τόσο σημαντικός ήρωας όσο ο Κόρτο Μαλτέζε από τον κόσμο των κόμικς, τόλμησαν να στήσουν μια δική τους ιστορία με τίτλο «Sous Le Soleil De Minuit» (Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου) και κεντρικό χαρακτήρα τον λιγομίλητο και δωρικό, τολμηρό ναυτικό. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και οι κριτικές αποθεωτικές. Δύο χρόνια μετά, οι Canales και Pellejero το ξανατολμούν με μια ακόμα πιο σύνθετη και πολυεπίπεδη ιστορία με τον λακωνικό τίτλο «Εκουατόρια» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Ντίνα Φατούρου). Το αποτέλεσμα είναι και πάλι εντυπωσιακό. Η ιστορία ξεκινά από την πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία με μια καμηλοπάρδαλη να τρέχει στους δρόμους και τους καραμπινιέρους να την καταδιώκουν με τα όπλα τους. Και συνεχίζεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ο Κόρτο επισκέπτεται την ελληνική κοινότητα για να συναντήσει τον φίλο του, Κώστα Καβάφη, την ώρα που αυτός απαγγέλλει το ποίημά του «Η Πόλις». Ο Έλληνας ποιητής ενημερώνει τον ναυτικό για την εκρηκτική πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο και προσφέρεται να τον βοηθήσει στην αναζήτηση του μαγικού καθρέφτη. Ένας ακόμη Έλληνας, ο Μανώλης, υπό το βλέμμα τριών μαυροφορεμένων κι αμίλητων γυναικών σε έναν σκοτεινό χώρο διακοσμημένο με όπλα («Ο πατέρας μου! Ένας μεγάλος άντρας και σπουδαίος Έλληνας πατριώτης! Αυτά τα όπλα τα χρησιμοποίησε για να εξοντώσει εκατοντάδες Τούρκους εχθρούς») θα τον βοηθήσει ύστερα από μια τραυματική γνωριμία. Σε ένα κλίμα έντασης και πολιτικής βίας, ο Κόρτο θα σώσει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ από μια απόπειρα δολοφονίας («Ειλικρινά θα απορήσω αν αυτός ο άνθρωπος κάνει μεγάλη καριέρα στην πολιτική», λέει η νεαρή δημοσιογράφος έπειτα από μια συνέντευξη του Βρετανού πολιτικού) και γι’ αυτό θα επικηρυχθεί από τους φανατικούς. Η «απόδραση» θα τον οδηγήσει σε έναν ταραγμένο κόσμο γεμάτο λαθρέμπορους, στρατιωτικούς, επαναστάτες και καλλιτέχνες από την Ερυθρά Θάλασσα στη Ζανζιβάρη, στη Μομπάσα, στη Μάλτα, στις Πηγές του Νείλου, στα βάθη της Αφρικής, στην «Καρδιά του Σκότους», όπως θα έλεγε κι ο Τζόζεφ Κόνραντ, «φίλος» του Κόρτο από παλιά. Η κατάληξη αυτού του ταξιδιού, ενός ακόμη στην πλούσια «θητεία» αυτού του ακαταπόνητου τυχοδιώκτη, δεν θα είναι η Ιθάκη, την οποία αρνείται πεισματικά έστω και να προσεγγίσει, επιλέγοντας το αέναο ταξίδι χωρίς προορισμό. «Λακωνικός, φίλος με τους φίλους και εχθρός με τους εχθρούς, περιπλανιέται σε όλες τις ακτές και τα πελάγη αυτού του κόσμου αναζητώντας χαμένους θησαυρούς και μαγικά κλειδιά που λύνουν μυστήρια. Αν και προσπαθεί να είναι μάρτυρας στα γεγονότα, παίρνει πάντοτε το μέρος των καταπιεσμένων και των αδυνάτων, παραμένει πάντοτε πιστός στη φιλία και τον πολιτισμό κάθε λαού. Κινείται τα χρόνια 1900-1937. Αν και γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε με τη μητέρα του στην Κόρδοβα. Μια χειρομάντισσα φίλη της μητέρας του, του αποκάλυψε πως το χέρι του δεν έχει γραμμή της ζωής. Λίγο μετά, ο Κόρτο πήρε ένα ξυράφι και τράβηξε μια ευθεία γραμμή στο αριστερό του χέρι», σημειώνει ο Λευτέρης Ταρλαντέζος προλογίζοντας την ιδιαίτερα προσεγμένη ελληνική έκδοση και δίνοντας χρήσιμα βιογραφικά και περιγραφικά στοιχεία για το παρελθόν του ναυτικού αλλά και τη ζωή του δημιουργού του. Σύμφωνα με τον Πρατ «ο Κόρτο Μαλτέζε είναι μια απάντηση στον αγγλο-αμερικανικό ιμπεριαλισμό που κυριαρχεί στον κινηματογράφο, στα κόμικς, στη λογοτεχνία. Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα κοντινότερο σε μας, περισσότερο μεσογειακό, έναν χαρακτήρα ελεύθερο. Έπρεπε να εκφράσω μέσα από τις περιπέτειές του τον πόθο για ελευθερία σ’ αυτές τις μεγάλες χώρες της Νοτίου Αμερικής που ταξίδεψα. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι το άθροισμα των εμπειριών μου όταν εγκατέλειψα την Ιταλία, το 1949, και διάλεξα την Αργεντινή σαν τη χώρα της ωρίμανσής μου, μετά από μια βενετσιάνικη παιδική ηλικία και μια αφρικανική νεότητα. Είναι αυτό που μου επέτρεψε να γίνω ένας πολίτης του κόσμου, γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν έρθει από τις τέσσερις γωνίες αυτού του κόσμου». Όλο αυτό το πλούσιο και πολυπολιτισμικό υπόβαθρο του Πρατ που αντανακλάται απόλυτα στις περιπέτειές του προσπαθούν και επιτυγχάνουν να αξιοποιήσουν οι Canales (σεναριογράφος μεταξύ άλλων του ιδιαίτερα επιτυχημένου νεονουάρ «Blacksad») και Pellejero (συνεργάτης πολλών σημαντικών ευρωπαϊκών περιοδικών και μεγάλων σεναριογράφων), έμπειροι και πολυβραβευμένοι αμφότεροι. Καταφέρνοντας παράλληλα να αναβιώσουν ένα saga που διακόπηκε απότομα με τον θάνατο του Pratt και απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να έχει ακόμη πολλές συνέχειες. Γιατί, όπως λέει και ο Κόρτο Μαλτέζε στην Εκουατόρια, ξεκινώντας την αναζήτηση των οστών του Εμίν Πασά: «Δεν μπορώ να βρω δύναμη να αρνηθώ την αποστολή». Την όποια αποστολή, συμπληρώνουμε εμείς, αρκεί να έχει μέσα της την περιπέτεια και το ταξίδι. Και το σχετικό link...
-
- 9
-
- μικρός ήρως
- εκουατόρια
- (and 4 more)
-
Κάθαρμα, Το μπουντρούμι της Σαμαρκάνδης είναι στενάχωρο, και περιμένω να φανείς. Έστω σαν σκιά ή ως όνειρο – πάντα απέδιδες και στα δυο τη σημασία που τους πρέπει. Σ’ έπιανε βλέπεις και το kif το μαροκάνικο. Κάθαρμα, με ξέχασες. Έχω αρχίσει να φρικάρω απ’ την ανία. Μόλις σκότωσα τον Πέρση συγκρατούμενό μου. Θυμάσαι, Κόρτο; Τότε που περνούσαμε φίνα. Τhe Days of Wine and Roses, θαρρώ πως το λέτε στα αγγλικά, τη γλώσσα του πατέρα σου – αν κι ένα βράδυ που το ρούμι μας είχε γλυκάνει γουλιά τη γουλιά κι η γλώσσα σου λύθηκε και το φεγγάρι μάς φάνταζε διπλό, μου εξομολογήθηκες ότι χρωστάς την ανατροφή σου στη Σεφαραδίτισα που σε μεγάλωσε. Ποτέ μου δεν τα ‘μαθα καλά τα αγγλικά, Κόρτο. Μητρική μου είναι η γλώσσα του Πούσκιν και του Μπακούνιν. Θυμάσαι, Κόρτο; Τότε που σαλπάραμε αμέριμνοι στους πιο ανομολόγητους πειρασμούς της περιπέτειας μαζί με εχθρούς και φίλους. Τον Καλόγερο, το Κρανίο, τη Βενετσιάνα. Για μας γράφτηκε η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας. Απαγκιστρώναμε απ’ το ανώνυμο νησί, κρυμμένο καλά στην πιο απρόσιτη ατόλη απ’ όλες τις ατόλες της Πολυνησίας. Σαν μας έπιανε η παλίρροια, συνήθιζες να βγάζεις την μπατατούγκα, ποτέ όμως το αργεντίνικο γιλέκο, και άπλωνες την αράδα σου στην αιώρα, μ’ ένα βιβλίο στο χέρι. Διάβαζες – πάντα διάβαζες, Κόρτο. Για το Μομπρασέμ και την αταξική Πολιτεία του Σάντοκαν. Για τους Ιταλούς αναρχικούς και τους Βραζιλιάνους μπαντεϊράντες. Μου αφηγούσουν ιστορίες για τον Κάπτεν Μίσιον. Θυμάσαι, κάθαρμα; Φτάνουνε σπάνια νέα στο μπουντρούμι, εδώ στην παλιά πόλη του Ομάρ Καγιάμ και του Χασάν του Ασσασσίνου∙ με πιάσανε όταν με παράτησες, καθώς ψάχναμε για τον χαμένο χρυσό του Ισκαντέρ. Από τα λίγα που ακούω, έμαθα ότι ξαναβγαίνεις στη γύρα. Χωρίς εμένα. Чертовски! Αναρωτιέμαι αν ζει ακόμα ο καθηγητής Στάινερ. Ψιθυρίζεται ότι ούτε αυτός θα είναι μαζί σου. Λένε ότι αναζητάς ένα μυθικό βασίλειο μεταξύ Αφρικής και Ινδίας. Ότι έγινες φίλος με τον ποιητή Κ. Μαντεύω: την Εκουατόρια– που ποτέ δεν έχασες. Έχεις για πυξίδα, λένε, έναν μαγικό καθρέφτη που οι αντανακλάσεις του στον χωροχρόνο πηγαίνουν πίσω στην Πρώτη Σταυροφορία. Μαντεύω ξανά: άκουσες γι’ αυτόν στο βενετσιάνικο γκέτο και αναζήτησες την περγαμηνή με τον χάρτη για την Εκουατόρια. Ή ίσως να γύρεψες πληροφορίες απ’ τον σοφό Μορντεκάι. Σου κάνει ακόμα τα γλυκά μάτια η κόρη του; Θυμάσαι, κάθαρμα; Τις άγρυπνες νύχτες στη Misericordia; Τις ατελείωτες συζητήσεις μας, με τον Αγγελομάτη και τον Hugo, στην Trattoria da Scarso; Κρυβόμασταν, τότε, μετά την τελευταία σου δουλειά στον Άγγελο στο παράθυρο της Ανατολής. Σαν στάλαξε η μποτίλια με το Valpolicella, ο Hugo μας ζωγράφισε σε χαρτοπετσέτα. Ευγενείς τυχοδιώκτες, μας ονόμασε. за ваше здоровье! Θα’ θελα να ήμουν μαζί σου, Κόρτο, να καταστρώναμε παρέα το ταξίδι στην Εκουατόρια. Όταν ξεμπερδέψεις, έλα να με ελευθερώσεις από τη Σαμαρκάνδη, αλλιώς θα στοιχειώσω τα όνειρά σου. Θυμήσου Κόρτο: ίσως δεν είμαι ο καλύτερός σου φίλος, είμαι όμως ο μοναδικός σου φίλος. Негодяй! Ρασπούτιν Για την αντιγραφή, Θανάσης Μήνας Ο συγγραφέας της παραπάνω επιστολής, ο εικονιζόμενος Ρασπούτιν, έχει τον δεύτερο ρόλο σε αρκετές μυθιστορίες του Hugo Pratt. Είναι ο άσπονδος φίλος του Κόρτο Μαλτέζε. Ίσως αποτελεί το alter ego του, ή, αλλιώς, με λακανικούς όρους, τον Μεγάλο Άλλο της ψυχοσύνθεσης του Κόρτο. Δεν ξέρουμε πολλά για το βίο του. Γεννήθηκε πιθανότατα στην προεπαναστατική Ρωσία. Αναφέρεται ως νεαρός ναρόντνικος που φυλακίστηκε στο Φρούριο του Πέτρου και Παύλου. Κατάφερε να αποδράσει, και έγινε τυχοδιώκτης. Περιπλανήθηκε από τη Σιβηρία ως τον Ειρηνικό, όπου φέρεται να συνάντησε τον Κόρτο Μαλτέζε. Συνεργάστηκε αλλά και συγκρούστηκε μαζί του, κυρίως στην Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας. Τα ίχνη του χάνονται μετά τη φυλάκισή του στο Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης, στη διάρκεια του Ά Παγκοσμίου πολέμου. Η όποια ομοιότητα με τον ιστορικό Ρασπούτιν είναι πλασματική. *Η νέα – ύστερα από πολλά χρόνια- περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε με τον τίτλο Εκουατόρια, των J. D. Canales (σενάριο) και R. Pellejero (σχέδιο & χρώμα), κυκλοφορεί στις αρχές του Δεκέμβρη από τις εκδόσεις του Μικρού Ήρωα. Πηγή
-
- 9
-
- hugo pratt
- κόρτο μαλτέζε
-
(and 2 more)
Tagged with: